Nga Rafael Floqi/

Papa Françesku do të jetë udhëheqësi i parë i Kishës Katolike që do të mbajë një fjalim gjatë një seance të përbashkët të Kongresit amerikan më 24 shtator. Ligjvënësit amerikanë po përgatiten për të dëgjuar komentet e Atit të Shenjtë, i njohur si “Papa i të varfërve”.

Në Kongresin amerikan, padurimi ka arritur temperatura të larta ndërkohë që pritet fjalimi i Papa Françeskut gjatë një seance të zgjeruar. Më i ekzaltuar nga të gjithë është personi që e ftoi, kreu i Dhomës së Përfaqësuesve, John Boehner, i cili është një katolik i devotshëm. Në një video të posaçme, zoti Boehner tha se ligjvënësit janë të interesuar për atë që ka për të thënë Papa.

“Është mënyra se si ai u afrohet të varfërve. Ka dhe disa pikëpamje që ngjallin polemika, por ai është Papa!” Ndryshimi i klimës, Kuba dhe varfëria janë çështjet që Shtëpia e Bardhë do t’i ketë në krye të rendit të ditës, kur Presidenti Barack Obama të përshëndetet me Papa Franceskun të mërkurën. Por përtej temave politike të nxehta, një zyrtar i lartë i Shtëpisë së Bardhë tha se të dy burrat do të trajtojnë subjekte të ndryshme nëse mund të ngrihen, pasi Papa është i prirur për të vepruar kështu. “Presidenti  ka dëgjuar nga Papa opinionet për një numër çështjesh që ata të dy kujdesen,” tha zyrtari. ” Dy koncepte të gjera që përcaktuan edhe takimin e parë mes Obamës dhe Papa Françeskut, të mbajtur në mars 2014 në Vatikan qenë: Konflikti dhe varfëria.

Papa u ka kërkuar me forcë katolikëve në të gjithë Evropën për të pritur numrin masiv të refugjatëve sirianë qe aktualisht kërkojnë strehim nga vendi i tyre i shkatërruar nga lufta. Vatikani vetë ka strehuar një familje siriane, dhe u ka kërkuar kishave të bëjnë të njëjtën gjë. SHBA janë angazhuar për të marrë në rreth 10.000 refugjatë sirianë më shumë në vitin e ardhshëm fiskal,më shumë pritet pas kësaj, ndërsa disa kombe të vogla kanë marrë në dhjetëra mijëra. Nuk është e qartë se si Papa do ta trajtojë këtë mospërputhje.

Por Papa duket të përqëndrohet më shumë për në bazë të përbashkët në takime me liderët, me çështjet e sikletshme që të mos dalë në një mënyrë konfrontuese. Në Kubë, në vend që ta qortonin ashpër regjimin e Kastros për dekada e kufizimit të lirisë për popullin e vet, presidenti Raul Kastro u largua duke u thënë gazetarëve se Papa po bën atë ta konsiderojë kthimin në gjirin e Kishës Katolike duke u lutur përsëri.

Por, disa analistë thonë se këto pikëpamje mund ta bëjnë zotin Boehner të pendohet për ftesën që bëri. Papa Françesku ka folur haptazi për rreziqet që i kanosen planetit tonë nga padrejtësitë ekonomike dhe ndryshimi klimatik, si dhe ka mirëpritur marrëveshjen bërthamore me Iranin. Pikëpamjet e Papës për këto çështje janë të afërta me ato të Presidentit Obama.

“Kur ai të thotë në Kongres se p.sh. duhen mirëpritur emigrantët dhe refugjatët, ose se duhet mbrojtur mjedisi, atëherë demokratët do të duartrokasin me zjarr. Po republikanët çdo bëjnë, do rrinë duarkryq? Nëse duartrokasin do mërzisin konservatorët” , shpjegon prifti analist Thomas Reese.

Një ligjvënës republikan, Paul Gosar, tha se do ta bojkotojë fjalimin për shkak të përqëndrimit të Papës tek tematika e ndryshimeve klimatike.

Nga demokratët, përfaqësuesi Luis Guterrez, vuri në dukje kontrastin ndërmjet përkushtimit të Papa Françeskut ndaj emigrantëve dhe retorikës së ashpër anti-emigracion të kandidatit republikan Donald Trump. “Papa Françesku është e kundërta e zotit Trump; është antidota ndaj këtij helmi.”

Në fakt, ardhja e papës të martën në Uashington në mënyrë të pashmangshme  shihet në kuadër të sfondit dhe garës agresive presidenciale të 2016, pavarësisht nga fakti se shumë nga ata që garojnë e kanë distancuar veten nga politikat e Papës.

Shtatë prej 15 kandidatëve republikanë të nominuar janë ose e kanë praktikuar fenë katolike, që është më shumë se më parë. Fushata Demokratike përfshin një katolik, me shumë – ish guvernatorin e Maryland Martin O’Malley, i cili po ashtu planifikon të marrë pjesë në meshën në Uashington të mërkurën. Dhe nuk mund të jetë edhe një tjetër demokrat katolik, nëse në garë do të futet nënpresidenti Biden. Ndërkohë, fushata është duke u larguar nga çështjet që prekin parimet e doktrinës katolike dhe deklarimet e fundit të Papës.Në disa nga këto fusha – përfshirë edhe ndryshimet klimatike, pabarazinë ekonomike, emigracionit dhe marrëdhëniet me Kubën – Demokratët kanë një aleat tek Papa Françesku.

“Unë nuk jam një katolik, por unë jam një admirues i madh i Papës, sepse unë mendoj për atë që ai është duke u përpjekur të bëjë, ta marrë institucionin e nderuar, Kishën Katolike Romake, dhe  ta verë në një themel të fortë të shkrimeve të shenjta tek fjalët e Krishtit “, tha favoritja kryesore Hillary Rodham Clinton, një metodiste,  ABC News në fillim të këtij muaji.

Në çështje të tjera të politikës, duke përfshirë edhe debatin mbi mos financimin e Planifikimit Familiar dhe të mbrojtjes se lirisë fetare, mësimet e kishës mbeten ne një linjë më me republikanët – edhe pse Papa Francesku  iu jepet atyre një ton më të zbutur.

“Ai flet me elegancë dhe thjeshtësi të tillë për gjërat që janë me vërtetë të rëndësishme. Unë mendoj se vendimet që ai është duke bërë  lidhen me sigurimin e tregimin e mëshirës për njerëzit – për gratë që kanë pasur aborte, apo divorce – gjë që e bën më të lehtë për njerëzit që të shpëtojnë nga një mënyrë tradicionale katolike e të trajtuarit të problemeve – dhe kjo është fantastike , “tha Jeb Bush.

Vështirësia në vënien e një etiketë ideologjike Papës, shpjegon edhe atë pse vizita e Papës ka marrë relativisht pak diskutime gjatë fushatës dhe ajo zakonisht del kur kandidatët janë pyetur në lidhje me të nga gazetarët.

Çdo cikël zgjedhor sjell një tjetër diskutim “votën katolike.” Vihet re se shpesh se asnjë kandidat në historinë moderne nuk ka fituar një shumicë popullore për president, pa pasur shumicën e katolikëve në vend.

Por kjo është e gabuar t’i mendosh e katolikët, të cilët përbëjnë një të pestën e popullsisë së vendit, si një bllok, thotë John C. Green, një studiues kryesor i kryqëzimin të fesë me politikën që drejton Institutin C. Bliss Ray të politikave të Aplikuara në Universitetin e Akron. Një e treta e të gjithë katolikëve janë jo të bardhë dhe kryesisht hispanikë – dhe ata votojnë fort Partine Demokratike, thotë Green.

Mbeten dy të tretat, që janë gati të ndarë në mënyrë të barabartë midis republikanëve me prirje të katolikëve tradicionale, e progresistëve të cilët janë të prirur të votojnë për demokratët dhe të moderuarve të cilët janë “zgjedhësit thelbësorë.”  

Kandidatët janë duke i ofruar Papa Franceskut një mirëseardhje të ngrohtë – dhe një përqafim të kujdesshëm. Edhe pse ata kanë shprehur admirim për të dhe stilin e tij gjithëpërfshirës, ata kanë theksuar se nuk pajtohen me shumë nga politikat e tij.

“Unë nuk do të shkoj në meshë për politikat ekonomike apo për gjëra  politike”, tha Bush në qershor, pas publikimit nga Papa të qarkores prej 192-faqesh  që fajësonte ndikimin e djegies së lëndëve djegëse fosile dhe veprimtarisë njerëzore për ndryshimet klimatike.

Në krye të denoncimeve të  pabarazisë të Papa Fraceskut është “rrënja e së keqes shoqërore” që shkakton problemet e të varfërve që duhet të “zgjidhet rrënjësisht, duke refuzuar autonominë absolute të tregjeve dhe spekulimet financiare”. Kjo deklaratë e Papës që është lexuar gjerësisht si një qortim i kapitalizmit.

Disa konservatorë, gjithashtu kanë qenë kritikë ndaj Papës për rolin e tij në ndërmjetësimin rifillimin e marrëdhënieve diplomatike me Kubën.

Edhe kur Papa Francesku ishte në Havanë të dielën, Gov Chris Christie (RN.J.), një katolik praktikues, i tha CNN-it: “Unë thjesht mendoj se Papa ishte e gabuar. Eshtë fakt, se pagabueshmëria e tij është në çështjet fetare, jo në ato politike. “

Senatori Marco Rubio (R-Fla.), një tjetër katolik, shprehu një pikëpamje të ngjashme në ABC. Ndërsa ai e ndjek Papën “100 për qind” në çështjet shpirtërore, duke përfshirë mësimet mbi shenjtërinë e jetës, Rubio tha: “Papa, si individ, si një figurë e rëndësishme në botë, ka edhe mendimet e tij politike. Dhe me ato, sigurisht, ne jemi të lirë të pajtohemi ose jo me to.”

Në ciklet zgjedhore të kaluara – dhe nën papët e fundit – kanë qenë më shpesh demokratët të cilët janë vënë në mbrojtje nga prononcimet e zyrtarëve te Vatikanit dhe katolikëve në Shtetet e Bashkuara.

Në vitin 1960, kur John F. Kennedy kërkonte të bëhej presidenti i parë katolik i vendit, ai shkoi përpara një audience armiqësore të (priftërinjve) ministrave protestantë në Houston për të thënë: “Unë besoj në një Amerikë, ku ndarja e kishës nga shteti është absolute; ku asnjë prelat katolik nuk do te pyetet nëse zgjedhim nje president katolik  dhe se si do të veprojmë “

Kohët e fundit, kur senatori John F. Kerry (D-Mass.)  konkurroi për president si lider për listën Demokratike në vitin 2004, kryepeshkopi i St Louis paralajmëroi kandidatin që mbështet të drejtat e abortit “të mos paraqitej për kungim” në kishë. Mohimi i Kungimit është një izolim që i rezervon të ligji kataolik për gjithë “ata që vazhdojnë me mëkate të mëdha.”, Kerry tha se ai do të vazhdonte të shkonte në meshë dhe për të marrë kungimin pavarësisht paralajmërimit .

Nuk ka asnjë shenjë se zyrtarët katolike po kërcënojnë ndonjë përballje të tillë me politikanët e secilës palë në këtë kohë.

Dhe madhështisë dhe eksitimit që rrethon vizitën është e vështirë që çdo politikan t’i rezistojë. Edhe republikanët,të cilët nuk pajtohen me disa prej deklarimeve të Papës Francesku po planifikojnë të marrin pjesë në disa nga paraqitjet e tij. Të paktën tre pretendentët të GOP-së  – Rubio dhe senatorë republikanë Ted Cruz (Tex.) Dhe Rand Paul (Ky.) – Do të jetë në audiencë kur Francis do t’i drejtohet ne një sesion të përbashkët të Kongresit të enjten.

Gov i Ohios John Kasich, i cili u rrit si katolik, por u bë një protestant, tha gjatë një aktivitet të kohëve të fundit të fushatës në Neë Hampshire se ai kishte konsideruar marrjen pjesë në disa nga takimet e Papës.

“Unë kurrë nuk kam takuar një Papë,” tha Kasich. “Por unë nuk mendoj se unë mund ta bëja.

“Ajo që më pëlqen në lidhje me Franceskun është se ai është një djalosh i cili është per gjera pro besimit, dhe jo aq shumë per gjera ku thuhet “mos”  për gjërat që duhet të bëjmë për të qenë njerëz më të mirë,” shtoi Kasich.

Edhe pse vizita e Françeskut ka gjasa të ketë një ndikim të menjëhershëm në garën presidenciale, ajo mund të vazhdojë të kumbojë  gjatë – veçanërisht pasi vendi po shkon në një fushatë të përgjithshme zgjedhore.

Ajo çka do të pasojë  pas çështjeve që Papa Françesku do të ngrerë gjatë vizitës së tij, tha David Campbell, kryetar i departamentit të shkencave politike në Universitetin e Notre Dame,është se “Kjo nuk është aq shumë që ai do të na tregoje se çfarë të mendojmë”, tha Campbell.

Papa mund të thotë gjëra të tjera të pakëndshme edhe për demokratët, si për martesën e homoseksualëve apo abortin. Zoti Reese shpreson që Papa t’i japë këtë mesazh Kongresit:

“Shpresoj që t’u bëjë thirrje të lënë mënjanë dasitë partiake dhe se është koha të bashkohen për të zgjidhur problemet e vendit dhe të botës. Këtë mesazh do ta duartrokasë i gjithë populli amerikan.”

Ndoshta do të duhet vizita e Papës që anëtarët e Kongresit të ndërpresin luftën e brendshme dhe të punojnë së bashku.