Vjollca Tiku Pasku/

Mes bardhësisë ndihem një flok bore,/
si një ëndërr e bardhë që bie nga qielli,/
buzëqesh e luaj me mjekrën e dimrit të çalë,/
teksa puthem e shkrihem me tokën ngadalë./

Muzikë kristalesh nga lira e paqes qiellore,/
kërcehesh në fishkëllimën e erës lozonjare,/
herë në tufëza bashkë si dritëza të reja nate,/
herë veç e veç si petale rënë nga duart e engjëjve./

Në perdet e fshehura të reve të larta,
zgjidh siparin për një urim me borë,
Gëzuar Krishtlindjen për mbarë njerëzimin,
drita e Krishtit ju dhëntë bekim.

Vjollca Tiku Pasku