Nga Ing. Viktor Daragjati/

Ishte vjeti 1974. Deshti fati qe te punojshem ne New York po ne te njaten mdermmarrje ingjenierie me te ndjerin Agim. Si ma i ri e jo i shkolluem ne gjuhen shqipe, kerkova ndime prej Agimit per me e redaktue nji artikull qe ishem tue pregatite per botim ne gazeten Dielli.

Ishem i trazuem me Diellin dhe posaçerisht me editorin e asaj kohe, Qerim Panariti. Ne at Kohe Dielli kishte botue disa artikuj te shkruem prej “turistavet” shqiptare mbasi ketheheshin prej vizitave ne Shqipni. Kuptohet se per me marre vize me vizitue Shqipnine e Enverit duhej te ishe filokomunist dhe jo vetem ne nivel ideologjik, por edhe me perkrahje financiare. Me dertonte shum qe Dielli i Nolit e Konices po bahej vegel e propagandes rrenimçare komuniste, e cila kishte per qellim me paraqite nji imazh te zbukuruem te nji shteti qe e konsideronte perparimin si nji rrezik per diktaturen e Enverit.

Artikulli qe ju pergjegjete “turistave” u botue ne faqen e pare te Gazetes “Dielli”, me titullin ironik “1944-1974 Tridhet Vjet Perparimi”. Kjo kje piknisia e diskutimeve qe pata fatin me shendrrue me te ndjemin Agim Karagjozi.

Ing. Agimi Karagjozi ishte jashtëzakonisht i pervujtun, i sinqerte, i rrespektueshem. Ai kishte bindjen se Vatra ishte shtylla ma e forte e emigracjonit shqiptar ne Amerike e si domos te emigracionit post komunist. Agimi ishte i merzitun me ngadalsine qe Pengonte Vatren per te mberrijte ne perfundimin se sistemi komunist ishte i damshem per atdheun tone. Drejtusat e Vatres nuk u perputheshin me mendimet e antarsise qe ne at kohe perfshinte edhe antare te grupevet politike antikomuniste.

Problemi nuk ishte fort i lehte. Ndryshime te ndryshme ne frymen ideologjike te mergates politike antikomuniste krijoishin ndasina te medha qe mund te rrezikoishin unitetin e Vatres. Por ne tjetren ane Vatra, qe kishte per detyre morale dhe si trashigimi historike per me e çue zanin ne dobi te popullit te vujtun shqiptar, nuk mund te rrinte ne heshtje.

Agimi me befasoj kur me tha se per kte mungese te pa pranueshem ishte gati edhe me dhan dorhjekje prej Vatres. Pra tue ndigjue Agimin dhe tue kuptue dilemen ne te cillen kishte ra mu duk se veprimi ma frutdhanes ishte per Agimin me ia paraqit kryesise se Vatres kritikat e tija pozitive para se me marr vendim. Agimi besonte se, si Federate PanShiptare, Vatra ishte organizata ma e prshtateshme per rolin bashkues te shqiptareve te lire ne Amerike. Kta do ta prandojshi fjalen e vjeter “si mbas vendit bahet kuvend” tue perkrah nevojen me meprojt vaxhdueshmenine e Vatres si organizate kombetare por apolitike. Pra idenat qellimisht partijake nuk do te kishin vend ne Vatren. Por ne tjetren ane Vatra do ti delte zot interesave te popullit shqiptar tue vu ne dukje neperkambjen e te drejtavet njerzore, kulturore, fetare dhe ekonomike.

Tue njofte mire karakterin e Agimit e di se nuk do t’i pelqenin lavdrimet, prandej i kerkoj falje memories se tij, por e verteta duhet te dihet. Agimi jo vetem qe vazhdoi me qene antari i Vatres, por ai e siguroi vazhdushmenine e saj me perkushtim te pashoq, tue marre pergjegjesine e Kryesise.

Pra, me urtesi, pervujteni e respekt te kushtetutes historike, me solidaritet, e bashkpunim dhe perkrahje vullnetare, Agimi dijti te forcoje themelin e Vatres mbi parimet qe e bajne Vatren organizaten shqiptare ma te vjeter dhe ma te respektueme ne bote.

Dr, Gjon Buçaj pat fatin me trashigue dhe me vazhdue punen e te ndjemit Ing. Agim Karagjozi per ma se 7 vjet, tue mundsue edhe krijmin e degave te reja (Washington DC) dhe rihapjen e degëve te vjetra (Michigan, New York, Florida, Connecticut ).

Uroj qe administratat e ardheshem, tue marre shembull veprimtarine e Ing. Agim Karagjozit, te vazhdojne ndershmenisht dhe me te njatin sinqeritet e pervujteni rrugen qe Eterit e Vatres na kane lane amanet.

Familjes Karagjozi ja paraqes ngushtellimet ma te sinqerta per humbjen e Agimi, njeriut te tynevte dashtun, por duhet te jene kryenalte per shembullin te shkelqyeshem qe Ing. Agim Karagjozi po len trashigim antarve te Vatres dhe mbare botes shqiptare.