Nga Aurel Dasareti/
Ata azilkërkues fals afrikan /aziatik që kapërcejnë Mesdheun dhe i drejtohen Evropës duke kaluar nëpër qindra shtete dhe kontinente në vend që të vendosen në shtetet fqinjë me vendin e prejardhjes (origjinës) psh në Arabi, Turqi etj që kanë kulturë, gjuhë, fe dhe psikologji të njëjtë, nuk janë refugjatë por “Kërkuesit, gjahtarët e lumturisë” që duan begati më të madhe në Evropë se ata kishin në atdheun e tyre.
***
Unë theksoj se në shkrimet e mia përherë jam i kujdesshëm për të shmangur ndonjë konflikt të interesit. Ndjenja se dikush na e do të mirën, është pafundësisht e rëndësishme në marrëdhëniet ndërmjet njerëzve. Ata që kanë pasur sukses me u dhënë njerëzve këtë ndjenjë kanë shumë miq dhe mund të thuan shumë të vërteta pa qenë kërcënuese.
***
Kombet e vjetra evropiane janë në proces të kryer vetëvrasjeje kolektive. Ne jemi dëshmitarë të kapitullimit vullnetar të një civilizimi / qytetërimi të tërë.
Kjo tingëllon drastike, në qoftë se dikush do të mendoj se kjo është një shprehje e histerisë. Por skeptikët duhet të ndryshojnë mendimet, për hir të tyre, sepse faktet kanë qenë prej kohësh të pamohueshme. Kjo është një parashikim realist.
Elitat e korruptuara evropiane kanë hequr dorë, u mungon vullneti për të mbrojtur kulturën dhe civilizimin evropian.
Ditë e natë, nga Afrika dhe Azia rrjedhin turma masive mbi kufijtë e pambrojtur të Evropës, pa dokumente identifikimi ose me dokumente të rreme. Në ditët e vjetra – që është, disa vjet më parë – ata do të ishin ndalur nga policia, kontrollit kufitar ose forcat e mbrojtjes dhe do t`u ktheheshin mbrapsht nga kanë ardhur. Në ditët e sotme përdoren luftanije evropiane për përcjellje emigrantësh të paligjshëm në mënyrë të sigurt në portin më të afërt evropian ku ata furnizohen me ushqim, pije, banim, forma të gatshme për mbushje të rehatshme të kërkesës së azilit etj.
Autoritetet evropiane e dinë shumë mirë se në mesin e të paftuarve gjenden shumë terroristë të rrezikshëm me përvojë lufte nga organizatat islamike IS (por jo vetëm nga ato) që prej vitesh kanë qenë në procesin e prerjes së fytit të njerëzve paqësorë, duke mos u mërzitur aspak për ta.
Por të dy llojet, terroristët dhe tjerët që për momentin janë paqësorë mund lirisht të udhëtojnë për në atë vend të BE ku ata mund të bëjnë një jetë më luksoze. Dhe atje ata mund të banojnë lirisht dhe të pakontrolluar.
Ka pasur edhe migrime të mëdha apo lëvizje të popullsisë në Evropë në shekullin e 20-të. Por eksodi i tanishëm është i ndryshëm nga më parë në disa pika. Pik së pari ne flasim për njerëzit nga një kulturë (dhe shumë elemente tjera) që ndryshon rrënjësisht nga kultura evropiane, dhe nuk kanë as dëshirë apo gatishmërinë për t`u integruar ose asimiluar, por përkundrazi kërkojnë trajtim të veçantë. Pastaj, këtu bëhet fjalë për sasi masive të emigrantëve të paligjshëm, flukseve njerëzore potencialisht të pallogaritshme që do të shkatërrojnë shoqëritë evropiane nëse menjëherë nuk marrin masa efikase për të penguar këtë çmenduri.
Eksodi i tanishëm është rezultat i tre faktorëve kryesorë:
1) një shpërthim popullsie (shtimi masiv i natalitetit) i pashembullt në historinë njerëzore në zonat afër Evropës – zonat që karakterizohen të rrënuara ose kolaps, shtete me konflikte të përgjakshme ndër-ideologjike / fetare dhe luftëra civile.
2) Lidhjet e mira të transportit në Evropë dhe tregut të organizuar kontrabandistësh në vendet e origjinës dhe vendet dërguese (evropiane).
3) Kufirit të pambrojtur të Evropës që më tepër i përngjanë një shakaje ku kushdo që dëshiron prej vendeve afrikane/aziatike mund të hyj dhe të dal sipas qejfit. Kuptohet, për shqiptarët e coptuar nga e njëjta Evropë, nuk vlejnë këto privilegje, atyre u kontrollohen letrat, dhe nëse kërkojnë azil menjëherë i kthejnë me traktorë.
Me fjalë të tjera, nuk flasim për migrimin e njeriut apo refugjatëve në kuptimin tradicional. Këtu kemi të bëjmë me një çmenduri kolektive, sepse evropianët pa rezistencë e lënë veten të mashtrohen, manipulohen dhe kolonizohen nga njerëz me një kulturë (etj) tërësisht të huaj që nuk i përket aspak Evropës por me kënaqësi të mahnitshme dëshirojnë të gëzojnë frytet e djersës, zellit dhe fuqisë krijuese të evropianëve, të ndajnë hise me ta.
Ne jemi duke përjetuar diçka si kurrë më parë në histori: kapitullimin vullnetar të një civilizimi.
Kjo do ta rrënojë Evropën plakë, këtë rospi e cila edhe në ditët e frymëmarrjes së fundit, së bashku me plehrat, plakun e padhëmbë dhe pederastin Isa Mut-safa, kriminelin Hashim Thaçi, plakën me parukë Edita Tahiri dhe shumë ashkali tjerë shqipfolës, me Asociacionin e Komunave serbe në Kosovë, me President, zv. President, Kuvend, Këshill, Steme dhe Flamur e shkatërruan tërësisht Kosovën.
Tani, sipas paralajmërimit të “ekspertëve” të BE-së, mbetet vetëm ndërtimi i kampeve në Shqipëri dhe trojet tjera shqiptare për ata 5-6 miliard azilkërkuesish afrikan/aziatik të gatshëm për udhëtim dhe u krye puna, shqiptarët e pagdhendur do të bëhen minoritet në Vend të vetin, do të asimilohen, “zgjidhet” çështja jonë.
Shqiptarët kanë një gabim gjenetik vetëvrasës, lejojnë të udhëhiqen dhe mashtrohen nga ashkali antishqiptarë. Budallaqet dhe mendjelehtësia e tyre nuk ka fund, prandaj përherë ua ka ngul i huaji për mos me ua shkul kurrë.
***
Atdhetari asnjëherë nuk vepron sipas kërkesave dhe urdhrave të armiqve të Kombit dhe Vendit të vet. Tradhtari nuk mund të ketë gjak shqiptari.
Kur uji detit puqet me ajrin dhe dritën, gjallërohet, shndërrohet, pasurohet. Por vetë pjesët e ujit që qëndrojnë në sipërfaqe ndërrojnë paprerë: ngjiten nga fundi, nga maja zbresin në humnerë, formojnë shtjella, nivelime, zhvendosje. Çdo pjesë e ujit kërkon të dal në sipërfaqe. Ashtu si deti që përbëhet nga uji edhe shpirti ynë pellazg/ilir/shqiptar përbëhet nga miliona pjesë, të një tabani që rritet e shndërrohet paprerë me përshtypje e kujtime. Ajo që arrin të shoh vetëdija jonë është vetëm një sipërfaqe e vogël. Pjesën pambarimisht të madhe të përmbajtjes, shpirti s`arrin ta shohë. Megjithatë, mua më duket i pasur, i shndritshëm dhe i aftë për të qenë i lumtur, ai shpirt që përparon vazhdimisht drejt një shtegtimi dhe shkëmbimi nga errësira e thellë tek zona e dritës.