Aurel Desareti – Dielli

Lojë e rrezikshme e djemve të plehrave

September 8, 2018 by dgreca

Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)/

Çdo vit, mijëra shqiptarë shkojnë e bien pre e pusive të kurdisura nga zyrtarë shtetëror, politikanë dhe qeveritarë, që nuk janë gjë tjetër veçse banditë, kriminelë spekulativ dhe lakmitarë, djem të plehrave.

Shqiptarë të trojeve dhe diasporës, banditët dhe kopilët e fëlliqtë shqipfolës të ulur në karriget Kuvendit, janë duke copëtuar Kosovën tonë dhe dhënë Serbisë. Mos rrini pasiv si burra mendërisht të kastruar! Në damarët e juaj qarkullon gjak shqiptari. Hiqni zvarrë nga Kuvendi djemtë e plehrave. Shtyni në përdorim energjitë e juaja ose digjuni!

***

Ne shqiptarët, në vend që të krenohemi me lashtësinë e historisë pellazge/ilire së qenies tonë kombëtare, bëjmë gjithçka që të tregojmë para botës së civilizuar se jemi indiferent dhe frikacak për të ndëshkuar kriminelët dhe tradhtarët e vendit; se nuk kemi prirje dhe aftësi shtet-formuese; se nuk bashkohemi t`u përballojmë kërcënimeve të rrezikshme ndaj integritetit dhe sovranitetit të vendit, prandaj nuk meritojmë të kemi një shtet serioz të përbashkët, si të gjithë evropianët tjerë; dhe që me kalimin e kohës, nuk bëhemi më të pjekur, por më të çmendur.

***

Shqiptarët e Kosovës vullnetarisht, kaherë, janë bërë pre e “presidentit”, pelës (dhe pelave tjera të Kuvendit)së kuajve serbo-turk. Një sadisti të çmendur, që përveç kriminaliteteve ekonomike, vrasjeve të kundërshtarëve politik dhe tradhtisë kombëtare, dredhimet, gënjeshtrat dhe manipulimet i ka pasion të zjarrtë. Pasioni i këtij bërlloku, përmes veprimeve dhe trillimeve dinake e tinëzare për të mashtruar njerëzit dhe për t`iu shmangur përgjegjësisë për keqpërdorimin e detyrës, është për të ushtruar një kontroll të plotë dhe të pakufishëm mbi shqiptarët e Kosovës, pa dallim moshe apo gjinie. Të shtrëngojë ata që edhe më tutje të durojnë poshtërime, vuajtje, maltretime, pa pasur mundësi të kundërveprojnë në mbrojtje të dinjitetit personal/kombëtar dhe vendit të tyre. Duke ushtruar me decenie kontrollin e plotë mbi shqiptarët tjerë, e ka shndërruar jo vetëm Kosovën por edhe ata në një objekt të tij, në një pronë të tij private.

Ne nuk e duam atë tradhtar (“kosovar”) të lig dhe analfabet tragjikomik. Gënjeshtar profesionist dhe kriminel mafioz. Ne nuk duam një president i cili është ulur në karrige për 30 vjet. Ne nuk duam një president të përjetshëm, por duam ta dënojmë me burgim të përjetshëm. Ne nuk duam një president i cili është shndërruar në një zot të pagabueshëm, fjala e të cilit është gjykatësi i pakthyeshëm. Ne nuk duam një president i cili do të futë djalin e tij si president. Ne nuk duam që një president të trajtojë shqiptarët autokton sikur të ishin armiq ndërsa armiqtë (pushtuesit) e vendit si miq, dhe jep urdhra për të vrarë ata që nuk i pëlqen.

Fitorja do të jetë e jona, sepse ne luajmë me karta të hapura. Sepse ne “nuk e kuptojmë” politikën, kompromiset, negociatat e pista dhe mashtrimet e lira. Fitorja do të jetë e jona, sepse ëndrrat tona janë të drejta. Sepse ne kemi një aftësi natyrore për ta dashur vendin. Fitorja do të jetë e jona, sepse ne më mirë zgjedhim të vdesim me lavdi sesa të jetojmë pa dinjitet.Fitorja do të jetë e jona, sepse Shqipëria vjen e para dhe është më e madhe se çdo gjë.

Unë mendoj se ne shumë shpejtë do t` a pastrojmë oborrin tonë nga plehrat e qelbur dhe do të fillojmë me fletë të zbrazëta, të kapim lapsin dhe të fillojmë të shkruajmë të ardhmen tonë – me duart tona.

***

Ëndrra ime,shqiptarit të tre kontinenteve, lindur në Australi, jetoj në Amerikë, prejardhje nga Shqipëria:

Më kujtohet se ndjenja ime e përkatësisë në Shqipëri nuk është e detyrueshme, por zgjedhja ime. E zgjedh atë, sepse është mirë për mua të përkas atje, dhe jo mirë për Shqipërinë. Është mirë për mua që unë të di prej nga kanë ardhur gjyshërit e mi, nga ky vend që është edhe i imi, atje ku është shtëpia ime, dhe shtrati im, ku ndjehem që kam ardhur dhe atje ku unë nuk pres më për t’u kthyer në shtëpi.

Më kujtohet se duhet të kem një qëndrim pozitiv për vendin që kam zgjedhur t`i përkas. Duhet të mbetem optimist pavarësisht rrethanave. Ky vend do të jetë më i mirë për shkakun tim dhe të njerëzve që më rrethojnë.

Pa përkatësi dhe shpresë, më mirë do të vdisja. Nëse vazhdoj të jetoj pa një shkak të denjë, nuk jam më i mirë se kafshët që jetojnë për të ngrënë, për të fjetur dhe për kënaqësitë afatshkurtra që nuk mund ta ushqejnë shpirtin tim. Kjo ishte një zgjedhje përfundimtare që nuk kam nevojë ta rishikoj.

***

Nesër në mëngjes, bashkarish me disa koleg, miq dhe bashkëluftuar të mi shqiptaro-amerikan dhe australian, udhëtojmë për në Shqipëri, për një stërvitje 14 ditësh. Do të jetë kjo një reprizë e shtatorit të vitit 2012, ku afër dy muaj u stërvitëm në bjeshkët madhështore dhe ujërat e kaltra të Ksamilit. Natën e fundit para ikjes, në ditarin tim shkrova:

Fryrë zemrat dhe faqet me ngjyra të ndezura, homazh të dashurit Atdhe. Emri i shenjtë. Gjumi im është i heshtur, dhe askush nuk mund të ëndërrojë në mënyrë të lehtë dhe kështu të heshtur, kur malet dhe deti bie në gjumë, dhe askush nuk mund të buzëqeshë në mënyrë të qetë dhe të lumtur, kur zërat lundrues mbinatyror vdesin. Dhe, pyjet janë duke fjetur në luginë.

Shqipëri, Shqipëria ime, ma jep mua pranverën tënde, me diell mbi ujërat që lëkunden, por më dëgjo mua, më dëgjo mua kur ditët kalojnë dhe hijet e mbrëmjes mbulojnë ballin tim. Pastaj më mëso të zbehem, o Shqipëri moj nëna ime, dhe të hipi në një krevat në tokën tënde të shenjtë, kur vera e lënë vendin…

Kapitullimi vullnetar i Evropës dhe Kosovës

August 26, 2015 by dgreca

Nga Aurel Dasareti/
Ata azilkërkues fals afrikan /aziatik që kapërcejnë Mesdheun dhe i drejtohen Evropës duke kaluar nëpër qindra shtete dhe kontinente në vend që të vendosen në shtetet fqinjë me vendin e prejardhjes (origjinës) psh në Arabi, Turqi etj që kanë kulturë, gjuhë, fe dhe psikologji të njëjtë, nuk janë refugjatë por “Kërkuesit, gjahtarët e lumturisë” që duan begati më të madhe në Evropë se ata kishin në atdheun e tyre.
***
Unë theksoj se në shkrimet e mia përherë jam i kujdesshëm për të shmangur ndonjë konflikt të interesit. Ndjenja se dikush na e do të mirën, është pafundësisht e rëndësishme në marrëdhëniet ndërmjet njerëzve. Ata që kanë pasur sukses me u dhënë njerëzve këtë ndjenjë kanë shumë miq dhe mund të thuan shumë të vërteta pa qenë kërcënuese.
***
Kombet e vjetra evropiane janë në proces të kryer vetëvrasjeje kolektive. Ne jemi dëshmitarë të kapitullimit vullnetar të një civilizimi / qytetërimi të tërë.
Kjo tingëllon drastike, në qoftë se dikush do të mendoj se kjo është një shprehje e histerisë. Por skeptikët duhet të ndryshojnë mendimet, për hir të tyre, sepse faktet kanë qenë prej kohësh të pamohueshme. Kjo është një parashikim realist.
Elitat e korruptuara evropiane kanë hequr dorë, u mungon vullneti për të mbrojtur kulturën dhe civilizimin evropian.
Ditë e natë, nga Afrika dhe Azia rrjedhin turma masive mbi kufijtë e pambrojtur të Evropës, pa dokumente identifikimi ose me dokumente të rreme. Në ditët e vjetra – që është, disa vjet më parë – ata do të ishin ndalur nga policia, kontrollit kufitar ose forcat e mbrojtjes dhe do t`u ktheheshin mbrapsht nga kanë ardhur. Në ditët e sotme përdoren luftanije evropiane për përcjellje emigrantësh të paligjshëm në mënyrë të sigurt në portin më të afërt evropian ku ata furnizohen me ushqim, pije, banim, forma të gatshme për mbushje të rehatshme të kërkesës së azilit etj.
Autoritetet evropiane e dinë shumë mirë se në mesin e të paftuarve gjenden shumë terroristë të rrezikshëm me përvojë lufte nga organizatat islamike IS (por jo vetëm nga ato) që prej vitesh kanë qenë në procesin e prerjes së fytit të njerëzve paqësorë, duke mos u mërzitur aspak për ta.
Por të dy llojet, terroristët dhe tjerët që për momentin janë paqësorë mund lirisht të udhëtojnë për në atë vend të BE ku ata mund të bëjnë një jetë më luksoze. Dhe atje ata mund të banojnë lirisht dhe të pakontrolluar.
Ka pasur edhe migrime të mëdha apo lëvizje të popullsisë në Evropë në shekullin e 20-të. Por eksodi i tanishëm është i ndryshëm nga më parë në disa pika. Pik së pari ne flasim për njerëzit nga një kulturë (dhe shumë elemente tjera) që ndryshon rrënjësisht nga kultura evropiane, dhe nuk kanë as dëshirë apo gatishmërinë për t`u integruar ose asimiluar, por përkundrazi kërkojnë trajtim të veçantë. Pastaj, këtu bëhet fjalë për sasi masive të emigrantëve të paligjshëm, flukseve njerëzore potencialisht të pallogaritshme që do të shkatërrojnë shoqëritë evropiane nëse menjëherë nuk marrin masa efikase për të penguar këtë çmenduri.
Eksodi i tanishëm është rezultat i tre faktorëve kryesorë:
1) një shpërthim popullsie (shtimi masiv i natalitetit) i pashembullt në historinë njerëzore në zonat afër Evropës – zonat që karakterizohen të rrënuara ose kolaps, shtete me konflikte të përgjakshme ndër-ideologjike / fetare dhe luftëra civile.
2) Lidhjet e mira të transportit në Evropë dhe tregut të organizuar kontrabandistësh në vendet e origjinës dhe vendet dërguese (evropiane).
3) Kufirit të pambrojtur të Evropës që më tepër i përngjanë një shakaje ku kushdo që dëshiron prej vendeve afrikane/aziatike mund të hyj dhe të dal sipas qejfit. Kuptohet, për shqiptarët e coptuar nga e njëjta Evropë, nuk vlejnë këto privilegje, atyre u kontrollohen letrat, dhe nëse kërkojnë azil menjëherë i kthejnë me traktorë.
Me fjalë të tjera, nuk flasim për migrimin e njeriut apo refugjatëve në kuptimin tradicional. Këtu kemi të bëjmë me një çmenduri kolektive, sepse evropianët pa rezistencë e lënë veten të mashtrohen, manipulohen dhe kolonizohen nga njerëz me një kulturë (etj) tërësisht të huaj që nuk i përket aspak Evropës por me kënaqësi të mahnitshme dëshirojnë të gëzojnë frytet e djersës, zellit dhe fuqisë krijuese të evropianëve, të ndajnë hise me ta.
Ne jemi duke përjetuar diçka si kurrë më parë në histori: kapitullimin vullnetar të një civilizimi.
Kjo do ta rrënojë Evropën plakë, këtë rospi e cila edhe në ditët e frymëmarrjes së fundit, së bashku me plehrat, plakun e padhëmbë dhe pederastin Isa Mut-safa, kriminelin Hashim Thaçi, plakën me parukë Edita Tahiri dhe shumë ashkali tjerë shqipfolës, me Asociacionin e Komunave serbe në Kosovë, me President, zv. President, Kuvend, Këshill, Steme dhe Flamur e shkatërruan tërësisht Kosovën.
Tani, sipas paralajmërimit të “ekspertëve” të BE-së, mbetet vetëm ndërtimi i kampeve në Shqipëri dhe trojet tjera shqiptare për ata 5-6 miliard azilkërkuesish afrikan/aziatik të gatshëm për udhëtim dhe u krye puna, shqiptarët e pagdhendur do të bëhen minoritet në Vend të vetin, do të asimilohen, “zgjidhet” çështja jonë.
Shqiptarët kanë një gabim gjenetik vetëvrasës, lejojnë të udhëhiqen dhe mashtrohen nga ashkali antishqiptarë. Budallaqet dhe mendjelehtësia e tyre nuk ka fund, prandaj përherë ua ka ngul i huaji për mos me ua shkul kurrë.
***
Atdhetari asnjëherë nuk vepron sipas kërkesave dhe urdhrave të armiqve të Kombit dhe Vendit të vet. Tradhtari nuk mund të ketë gjak shqiptari.
Kur uji detit puqet me ajrin dhe dritën, gjallërohet, shndërrohet, pasurohet. Por vetë pjesët e ujit që qëndrojnë në sipërfaqe ndërrojnë paprerë: ngjiten nga fundi, nga maja zbresin në humnerë, formojnë shtjella, nivelime, zhvendosje. Çdo pjesë e ujit kërkon të dal në sipërfaqe. Ashtu si deti që përbëhet nga uji edhe shpirti ynë pellazg/ilir/shqiptar përbëhet nga miliona pjesë, të një tabani që rritet e shndërrohet paprerë me përshtypje e kujtime. Ajo që arrin të shoh vetëdija jonë është vetëm një sipërfaqe e vogël. Pjesën pambarimisht të madhe të përmbajtjes, shpirti s`arrin ta shohë. Megjithatë, mua më duket i pasur, i shndritshëm dhe i aftë për të qenë i lumtur, ai shpirt që përparon vazhdimisht drejt një shtegtimi dhe shkëmbimi nga errësira e thellë tek zona e dritës.

SHQIPËRIA, GJAKU im që nuk falet

November 16, 2014 by dgreca

Nga Aurel Dasareti/*
Unë frikohesha prej armëve. Serbo-malazezët na terrorizonin me to. Pasi unë mora pjesë në beteja dhe vet u mësova në përdorimin e armëve, e kuptova se armët janë forcë dhe se ne mund të mbrohemi me armë kundër atyre të cilët duan të na shndërrojnë në skllevër.” – gjyshi im.
Shqiptari, si produkt i natyrës, është diçka e pallogaritshme, e padepërtueshme, kokëfortë, është rrëke që vërshon nga një mal i panjohur, një pyll i virgjër, i pakalueshëm dhe i ngatërruar. Dhe ashtu si pyll i virgjër që duhet rralluar, pastruar dhe sistemuar me forcë, edhe kolonizatorët në bashkëpunim me tradhtarët e vendit, me ndihmën e përçarjeve midis shqiptarëve përpiqen të mposhtin, të thyejnë e të sistemojnë me forcë shqiptarin natyral. Detyra e armikut është ta shndërroj atë në anëtar të shoqërisë, sipas parimeve që vendos autoriteti.
Le të përkujtojmë lavdinë e së kaluarës dhe begatinë e kohëve të perënduara, të vihet kombësia mbi dallimet partiake, krahinore e fetare, të përshkruhet gjendja e mjerueshme e asaj pjese të kombit tonë nën okupim dhe të dalin qartë rreziqet që i kanosen Shqipërisë Etnike, të cilën populli i saj do ta mbroj me çdo kusht, të tregohen mundësitë e plota të një të ardhmeje të lumtur në një atdhe të ribashkuar të lirë e të përparuar.
Bëjë thirrje që mediumet serioze të botojnë vetëm letra të nevojshme për ATDHEUN e jo shkarravina të dëshirueshme nga pseudo-“ekspertët”. Bëjë thirrje për të propaganduar fuqishëm popullin shqiptar, që opinioni botëror të njihet me prejardhjen e tij të lashtë legjendare dhe fazat nëpër të cilat ai është detyruar të kalojë gjatë rrjedhës së shekujve, për të arritur deri në ditët tona. Bëjë thirrje që “kalemxhinjtë” të zotërojnë plotësisht lëndën para se të shkruajnë në mediumet lokale dhe ato të huaja. Dhe, jam i bindur për forcën e të dhënave dhe argumenteve, për triumfin e drejtësisë e të çështjes kombëtare që unë dhe atdhetarët tjerë të mirëfilltë mbrojmë. Duke iu drejtuar lexuesve të huaj, krahas qartësisë së qëllimit, në letrat tona të ndihet edhe një nëntekst i fuqishëm polemik kundër keqdashësve. Le të shprehet temperamenti i shkruesit, zemra e zjarrtë e patriotit, horizonti i tij i gjerë kulturor dhe diplomacia superiore.
Liria kombëtare, liria e natyrshme, pavarësia, fundi i çdo forme sundimi, shfrytëzimi dhe poshtërimet nga grekët, kolonialistët sllavo-ortodoks dhe kodoshët shqipfolës, janë parakushtet e domosdoshme për të vënë në veprim të gjithë dashurinë e shqiptarit për Shqipërinë Etnike, për jetën, forcën e vetme që mund të mposhtë dashurinë e tij për vdekjen. Një shtegdalje në kuptim të gjerë do mund të gjendet vetëm nëpërmjet ndryshimeve rrënjësore në strukturën tonë politike e shoqërore.
O shqiptarë!
Kemi një detyrë të shenjtë për të mbushur. Nuk duhet të tolerojmë që Toka e Atdheut në të cilën stërgjyshërit tanë kanë duruar pa u tundur shumë stuhia, Toka nga të huajt e okupuar, e cila në një periudhë prej shumë kohe ka pat shumë gëzime por edhe shtypje, diskriminime, persekutime, masakra, terror dhe dhimbje të mëdha, t`arrijë të trajtohet si pronë private e aventuristëve shqipfolës të pa skrupull. Kemi përgjegjësi të shenjta përpara gjeneratave të ardhme; beteja sapo ka filluar, të shtypurit nuk e kanë ndër mend pa luftë ta falin lirinë ende të pa-fituar.
Njerëzimi, domethënë pjesa dërrmuese e njerëzve, është gjithnjë kundër atyre që duan të mirën, sepse turma s`është as e mirë, as e keqe por në thelb është e amullt dhe që urren më shumë se çdo gjë thirrjet drejtuar ndërgjegjes së saj. Kalimi në një shkallë më të lartë, kapërcimi i egoizmit dhe plogështisë janë kryer vetëm nga individë të veçantë, kurrë nga turmat.
Moj shqiponja me dy krena
Ta ndij zanin nëpër breza
O kur të kujtoj ty në luftime
Bahet pushkë kjo zemra ime
*USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)

Gjenocid dhe Apartheid mbi shqiptarët e FYROM-it

August 22, 2014 by dgreca

Nga Aurel Dasareti*/
Kështu është kur bastardët vendosin/
Kjo është historia e diktaturës së fshehur FYROM, drejtuar nga sllavo-folësit ortodoks ku në realitet është inteligjenca ruse ata që tërheqin fijet. BE e lidhen FYROM-in me fjalë të tilla si demokracia, të drejtat e njeriut, barazia ndërmjet komuniteteve, negociatat e paqes etj por ajo që nuk dëshirojnë të pranojnë është se FYROM nën sipërfaqe, është një diktaturë e fshehur raciste, një Apartheid për shqiptarët ku shteti gjithë të mirat i rezervon për ”maqedonët” gjithë të këqijat për shqiptarët. Ky sistem primitiv, me dekada shkakton një rezistencë masive nga ana e viktimave.
Aparteidi është bërë gjithashtu një term universal, përdorimi i komuniteteve të ndara, shpesh në bazë të racës, përkatësisë etnike dhe fetare, dhe shpesh në kontekste ku kjo ndarje është pjesë e një politike publike. Termi është i lidhur shpesh me kolonializmin, por edhe ka afinitete me ideologji të tjera raciste. OKB-ja e bëri Aparteidin në një term universale për herë të parë në vitin 1976, përmes Konventës Ndërkombëtare kundër krimeve të aparteidit.
***
Shteti ilegal racist terrorist FYROM, i përkrahur nga kukullat e BDI-së (më përpara nga PDSH-ja) vazhdon me Gjenocidin, Terrorizmin Shtetëror, zhdukjen fizike, shkatërrimin e qëllimshëm të shqiptarëve të kolonizuar.
Qeveritë sllavo-ortodokse të FYROM-it, qysh prej vitit 1946 kur Tito krijoi këtë komb fiktiv, qëllimisht filluan të shkatërrojnë qenien biologjike të shqiptarëve etnik të cilët domosdoshmërish kishin për të zgjedhur mes urisë, emigrimit, nënshtrimit apo gjenocidit.
Gjenocidi përshkruhet në Konventën e OKB-së të 9 dhjetorit 1948 për Parandalimin dhe Ndëshkimin e Krimit të Gjenocidit (Konventa Gjenocidi). Këtu gjenocidi definohet si:
“Çdo lloj e këtyre akteve të kryera me qëllim të shkatërrimit, në tërësi ose pjesërisht, të një grupi kombëtar, etnik, racial apo fetar:
• vrasja e anëtarëve të grupit;
• shkaktimi i dëmtimeve serioze trupore ose mendore të anëtarëve të grupit;
• me vetëdije, të ekspozuarit e grupit kushteve të rënda jetësore që ka për qëllim të sjellë shkatërrimin fizik në tërësi apo pjesërisht;
• vendosja e masave për qëllim: parandalimin e lindjeve brenda grupit;
• transferimi i dhunshëm i fëmijëve të grupit në një grup tjetër.”
Krimet e këtyre krijesave qoftëlarg mbi shqiptarët e pambrojtur i përmbushin me tepricë kriteret Gjenocid të Konventës së OKB.
***
Sllavo-folësit e FYROM-it janë të ledhatuarit e BE etj. Megjithatë, shteti amë, e ka për obligim ligjor, domosdoshmërish të mbrojë me të gjitha mjetet bashkatdhetarët e tyre që gjenden jashtë kufirit politik të kësaj Shqipërie xhuxhe.
Ku je fshehur, pse po heshtë ti Edi Kristaq Rama?! E kam kritikuar shumë Sali Ram Berishën, por ti do dalësh edhe më i pafytyrë.
Ku je fshehur, pse nuk largohesh nga qeveria ti Ali Ahmeti?! Organet shëndetësore të Zvicrës të kanë shpallur invalid pune me aftësi të kufizuar prandaj përfitove pension të parakohshëm për shkak të çrregullimeve mendore si diagnozën primare. Si mundet një i sëmurë të udhëheqë një popullatë të shëndoshë?! Përveç dështimeve, rrenave dhe mashtrimeve tjera, ti llomotitën se Shqiptarët janë “popull shtet-formues” në FYROM. Me pjesëmarrjen tënde Quislinge në qeverinë e kriminelit Nikola Grujevski, ti para faktorit Perëndimor, legalizon legjitimitetin e tij racist/nazist, shkatërrues, apartheidin, gjenocidin mbi popullsinë shqiptare. Ti shumë mirë e dinë se idhulli i Grujevskit (dhe sllavo-ortodoksëve tjerë) është Stalini dhe Hitleri, idetë dhe krimet e të cilëve i imiton dhe zbaton mbi popullatën shqiptare. Nuk janë të rastit pëllitjet e shpeshta të kriminelëve sllavo “maqedonë”: “Shqiptarët të digjen në dhomat e gazit”, “Shqiptari i mirë është shqiptari i vdekur”.
***
Unë as që befasohem me terrorizmin shtetëror të këtyre krijesave barbare të cilët banonin në shpellat apo kërcenin nëpër drunjtë e Karpateve në kohën që paraardhësit tanë pellazg-ilir kishin krijuar bazat e civilizimit botëror, por më befason heshtja mafioze e të pafytyrëve shqipfolës. Janë tradhtarë sepse armikut i ofrojnë ndihmë në gjenocidin mbi shqiptarët.
A jemi të befasuar me të vërtetë me këta hajdutë? Kështu ka qenë situata në këto 22 vitet e fundit. Unë kam qenë një nga ata që dëgjuan dhe besuan në horrat.
A është e paligjshme të pohojmë se shumica nga parlamentarët tanë brenda dhe jashtë murit të arbrit, në veçanti liderët partiak dhe qeveritarët janë tradhtarë, kur ata mbështesin armiqtë tanë politikisht, moralisht, ekonomikisht dhe praktikisht?
Politikanët, qeveritarët, i kemi arrogantë dhe të paturpshëm, pa asnjë ndjenjë kombëtare, pa asnjë fije ekspertize!
Anëtarëve aktual të Parlamentit të Shqipërisë, Kosovës, FYROM-it nuk u mungon vetëm ekspertiza për funksionin që kryejnë por edhe morali elementar, atdhedashuria, burrëria. O fëmijë të brezit të errët, o pemë të rënë nga drunjtë e gjymtuar!
Kërcënimet dramatike ndaj mbijetesës së individit apo të kombit shqiptar na obligojnë të luftojmë bashkarish në shërbim të jetës.
Shqiptarë, kudo që gjendeni, bashkojuni protestave paqësore, të mbështetim fuqishëm motrat dhe vëllezërit tonë në përpjekjet e tyre t`i shpëtojnë gjenocidit masiv!
Shqiptarë të FYROM-it, vazhdoni protestat me dinjitet, jetoni jetën në përputhje me dritën që është brenda jush – ose digjuni! Përpiquni t`i siguroni vetvetes dhe fëmijëve të juaj liri, barazi, një jetë dinjitoze pa brenga, pa vuajtje, pa maltretime, pa terrorizime, pa masakra!
*Aurel Dasareti- USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)

Gjenerata ime

January 16, 2014 by dgreca

Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake- psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)/

Brenda nesh qëndron një dëshirë themelore, e zjarrtë, në lidhje me një opinion (mendim) për një çështje të caktuar. Dhe, kur vlerësimi ynë nuk ka gjasa për të bindur rrethin, të mbizotëron në një shoqëri, atëherë bëhet fundamentalist.

Shqiptarët nuk merren me realitetin tragjik të tkurrjes së atdheut, zhdukjes biologjike të Kombit, ikjes së rinisë nga trojet, papunësisë, tradhtisë, mafisë, mjerimit të popullatës, radikalizimit të feve…por çelin probleme luks atje ku nuk duhet. Kanë ngatërruar kompetencat me Zotin; është Ai që cakton llojin e kultit, konvertimet, ferrin dhe parajsën – jo “analistët politik”, jo klerikët (prift/hoxhë). Një shoqëri laike në simbiozë (bashkëjetesë) me njerëzit fetarë është një realitet.Kujdesuni për kopenë tuaj o shqiptarë. Mos pyet për kuptimin e jetës, por jepi asaj një kuptim.

Vlerësimi për njerëzit, çështjet, gjërat, domosdoshmërish të bazohet në kritere të shumta. Një vlerësim i përgjithshëm në bazë të disa kritereve do të thotë se njeriu nuk duhet të përqendrohet në një kriter të vetëm, por duke bërë një vlerësim të përgjithshëm ku më shumë faktorë hyjnë në lojë.

“Analistët” e vetëshpallur, nuk mërziten për të siguruar cilësinë (kualitetin) e raporteve, vetëm lëshojnë fjalët si lopa plehun. Përpiqen të na bindin me opinione të sëmura, gjoja se dikush a diçka është ashtu si e njohin ose si e mendojnë kokat e tyre të mbushura me lakra. Vetëm shprehin mllefin, ia futin për havaje, e hutojnë edhe me tej popullatën me budallallëkun e tyre. Akoma nuk e kanë kuptuar se inteligjenca artificiale nuk mund të matet me marrëzinë natyrore.

Ti do të besosh në atë që thuash, por mos thuaj gjithçka që mendosh.

Liria e gjeneratës time nuk ka asnjë drejtim, ajo nuk e gërmon thellësinë e ekzistencës sepse nuk ka asnjë vullnet personal pas saj. Dallueshmëria e personaliteteve tona nuk është e mjaftueshme, jo mjaft e fortë, jo sa duhet të vetëdijshëm se kush jemi vetë ne, për të mundur të bartim labirintin e lirive konfuze. Dhe, tani shumë prej nesh jemi lodhur nga e gjithë ajo. Dëgjohen britmat brenda nesh: Merrni nga unë at dreq lirie, unë nuk e dua më atë!

Të moshuarit tanë, ata që kanë provuar gjithçka, e kuptojnë mirë mallin drejt sistemeve autoritare. Është më e ndershme për të zgjedhur një robëri të vërtetë se sa një liri të rreme. Është më mirë keqardhja për diçka që ju keni bërë se sa të pendoheni për diçka që ju kurrë nuk guxuat ta bëni. Ne e dimë këtë. Ne nuk jemi budallenj. Ne kemi diplomuar/doktoruar në universitete dhe kolegje më prestigjioze botërore, dhe ne jemi brezi më inteligjent dhe më i zgjuar që kemi patur ndonjëherë, por ne jemi edhe një brez që i di të gjitha me trurin, jo me zemër. Ne kemi përfshirë çdo gjë, absolutisht çdo gjë që është me vlerë për të ditur, por, gjatë blerjes, kemi marrë edhe çdo gjë që nuk është me vlerë për ta ditur.

Njohuria nuk ndjehet e vlefshme në mënyrë të nevojshme, ajo ndihet si një punë e përditshme. Faktikisht, ne asnjëherë nuk ishim të detyruar të luftojmë për të. Pra, të tjerët munden lirisht ta marrën atë nga ne, ajo nuk ka rëndësi. Ajo është vetëm: libra! Leximin e kemi përdorur gjithsesi vetëm për të shpëtuar nga zbrazëtia, dhe ndërsa ne vepronim kinse si intelektual, me vite diskutonim dhe flitnim, në realitet asnjëherë nuk bëmë diçka pozitive për atë çështje rreth së cilës biseduam, sepse nuk kishim fuqi për të, ndjenim.

Dhe, u bëmë me fëmijë, me punë të sigurt, të ardhurat, një jetë të mirë, siç thuhet. Rreth nesh, jeta ndryshoi ngadalë, pa e kuptuar saktësisht se çfarë ka ndodhur. Ne pamë një katastrofë kombëtare: diploma origjinale apo fals, poste politike të merituara apo trashëguara nga farefisi, egoizmin ekstrem, mendjemadhësitë, shkatërrimin e moralit familjar, keqpërdorimin e feve, depërtimin nga Azia/Afrika të islamit radikal, talljen greke me Kishën Shqiptare, greqizmin e jugut të Shqipërisë, ç`kombëtarizimin, humbjen e territoreve në favor të sllavo-ortodoksëve, krimin e organizuar, mashtrimin, haraçin, konsumimin dhe kontrabandën me lëndët narkotike, trafikime të prostitutave e fëmijëve jashtë dhe brenda vendit, tradhtinë ndaj atdheut, plaçkitje dhe uzurpime të pronave shoqërore, vrasje monstruoze të njëri-tjetrit, ngujime të familjeve nga hakmarrja…Ndërkaq mediat (e varura dhe jo profesionale) ishin të rezervuara për “analistë-komentues” me probleme psikike të natyrës serioze – budallallëku i tyre nuk kishte fund. Gjenerata jonë ishte moshuar shumë për ta marrë situatën në duart e veta. Ne ishim bërë pleq në moshën 30-38 vjeç. Një brez i ri do të marrë përsipër angazhimet atdhetare, menduam ne.

A është katastrofa dërdëllisje?

Çfarë do të bëjë gjenerata e ardhshme? Do të tjetërsohet në aziatik/afrikan turq, arab, grek, serb, bullgar e sulltan? Në 25 vjetët e ardhshme ne ende jetojmë, në qoftë se nuk na ka marrë kanceri nga fëmijët e brezit të errët/ pemët e rënë nga drunjtë e gjymtuar. Atëherë ne bëhemi 60 vjeçar dhe bash atëherë katastrofa na kaplon me gjithë seriozitetin e sajë.

Atëherë ndoshta shumë privilegje ekonomike do hiqen nga ne. Ndoshta e gjithë fatkeqësia jonë është thjesht pa-lidhje? E vërteta nuk është vetëm se një draft, mundësi për interpretimin e realitetit.

Njeriu kurrë nuk mund ta din, dhe ne mendonim se një pafuqi kishte bërë shaka përbrenda nesh, se ne, në të vërtetë nuk besuam kurrë në vlerën e asaj lirie që e kemi kultivuar. Asgjë nuk ishte më e lehtë se sa heqja dorë nga liria që ne kurrë nuk e përdorëm. Ajo nuk na kushtojë asgjë, për sa kohë që ne mundëm të përdorim mungesën e kuptimit për të bërë jetën e rehatshme për veten tonë; se ne, në të vërtetë nuk besuam kurrë në vlerën e sajë.

Çfarë do të mendon brezi i ri për ne? A do të na gjykojë? Si do ta shikojnë ata ironinë tonë, nevojën tonë për shaka, ikjen nga graviteti, shmangien nga detyrimet? Mbetet një dëshirë e madhe autoritare në këtë brez indiferent të lirisë, mbi fatin e së cilës do të vendosin dhe do ta përcaktojnë armiqtë e huaj. Ne duam dikë të huaj që të na tregoj se çfarë të bëjmë, sepse ne vetë nuk jemi të aftë as për gjërat më elementare të lirisë së mirëfilltë, kurrë nuk e kemi njohur atë!

Por, një gjeni i ri ndoshta do të gjej një gjuhë të re për format tona të mendimit, që apelon te dëshirat tona më të thella. Na duhet të kemi një gjeni të ri, që ne ta kuptojmë vetveten.

Ne kemi nevojë për dikë që mund të na japë një gjuhë të re përmes së cilës do të mundemi ta kuptojmë vetveten; sepse liria dhe ekzistenca biologjike e Kombit tonë fatkeq është në rrezik vdekjeje, dhe kjo është vetëm një çështje kohe para se të paraqitet ndonjë i huaj dhe ta merr atë nga ne, pa e vërejtur ne aspak. Kombi jonë asnjëherë nuk ka besuar në një liri dhe demokraci të tillë para shkatërrimit të sistemit monist.

Po ta vështrojmë pozicionin tonë si qenie njerëzore që përpiqemi të kuptojmë realitetin ku jetojmë, do të vemë re se nuk mund ta kufizojmë mendimin tonë vetëm në tema të pavarura nga mendimi ynë. Na bie të marrim vendime për jetën tonë dhe, për këtë qëllim, duhet të kemi pikëpamje që nuk cilësohen si njohje, pavarësisht se e dimë këtë gjë apo jo. Na duhet t`u drejtohemi bindjeve për ndihmë. Duhet të kemi disa bindje për të na udhëhequr në jetë. Nuk mund të mbetemi vetëm te arsyeja. Qëndrimi i arsyeshëm ka vlera, por ka edhe kufizime. Nëse ngulim këmbë për të qëndruar brenda caqeve të arsyes, nuk mund ta përballojmë realitetin ku jetojmë.

Personalitetet e vërteta mbi këtë tokë kanë një fat të vështirë, ata nuk gëzojnë simpatinë dhe mbrojtjen e grigjës, por kënaqësitë e fantazisë së tyre, dhe kur vitet e rinisë kalojnë duhet të mbajnë mbi shpatulla përgjegjësi të mëdha historike.

Është njerëzore të biesh poshtë por është çnjerëzore të mbetesh shtrirë. Ti u rrëzove, do ngrihesh përsëri, o faqe grisura e shenjta SHQIPËRI!

-Per Dielli në USA, 16 Janar 2014-