PRISHTINË, 31 Korrik 2016-Gazeta DIELLI-Behlul JASHARI/ Është koha për njohjen dhe mbrojtjen ndërkombëtare të pavarësisë së Kosovës, ishte mesazhi për gjithë botën i Presidentit historik Dr. Ibrahim Rugova në konferencën për shtyp në Prishtinë pikërisht para 18 viteve, në 31 korrik 1998, derisa Kosova vazhdonte luftën për liri e pavarësi dhe përballej me sulme të egëra e masakra të forcave kriminale serbe.

Sot po sjellim raportimet që kam bërë nga ajo konferencë shtypi e Presidentit Rugova si dhe për zhvillimet e luftës dhe situatën e rëndë në rajonin e Klinës, rrethina e Pejës, në 31 korrik 1998.

Një vit më pas, në 31 korrik 1999, nga Prishtina raportoja për vizitën e kryeministrit britanik Tony Blair në Kosovën e lirë.

Pas këtij lajmi të para 17 viteve – është shkrimi i para 6 viteve, i 10 korrikut 2010, me titullin: “BESA” E BLER DHËNË RUGOVËS DHE MREKULLIA E LIRISË E PAVARËSISË SË KOSOVËS.

http://www.hri.org/news/balkans/ata/1998/98-07-31.ata.html

[09] Rugova: It is high time Kosova independence is recognised and defended

PRISHTINE, July 31 – ATA correspondent Behlul Jashari reports:

International recognition and defence of Kosova’s independence, as well as an end to the Serbian army and police attacks and ethnic cleansing were the major demands of President Rugova at today’s news conference.

Rugova called on the international community, first the United States, European Union, NATO and United Nations to undertake preventive steps in Kosova so as to call a halt to mass ethnic cleansing in Kosova.

“We ask international protection for Kosova and its people and stress that the best solution is independent Kosova, with all guarantees for the Kosova Serbs and an international protectorate as a transitional stage,” said Rugova.

Referring to the situation in Kosova, Rugova said that the latest attacks by the Serbian army and police have caused fresh tragedies for the Kosova citizens.

“Besides thousands Kosova Albanians, who are refugees in Albania and Montenegro, we have hundreds upon thousands of people displaced inside Kosova waiting for humanitarian assistance,” said Rugova stressing that these attacks have also killed and wounded many people.

As regards the report on a coalition government which is going to be created soon, Rugova said that in a meeting with all the political parties he had asked for a wide base coalition government with the participation of parties which participated in the elections but also other groups which had not participated in the elections.

Asked whether the Kosova Liberation Army (KLA) would be present in the government, Rugova said that this was a government where all would have their representatives.

Asked to comment on a draft resolution in the U.S. Senate, Malaysia’s government attitude, experts of international law and other engagements on the recognition of Kosova independence, president Rugova replied:

“It is time that the independence of Kosova should be recognised and this should be defended with the help of the international community. This would have been good also for Serbs, for all the citizens of Kosova, even for Serbia, and the entire region, which would calm even Albania and Macedonia and the Southeastern European region.”

Responding to a Serb journalist whether negotiations with Belgrade were expected to resume soon, Rugova said that it was difficult to discuss under such conditions.

“Naturally, we should always talk, but we should hold negotiations and create conditions to have concrete and successful results and not just see each other,” Rugova said.

Concerning the risk of a flare-up of the conflict from Kosova to the whole region, Rugova said that the risk exists always.

“You see the problems in the border with Albania which is under the Serb control; Macedonia and other countries in the region are threatened. Therefore, we should ask for an international preventive measure and what is most important: to prevent massive ethnic cleansing of Kosova people,” president Rugova said. pta/pas/lm/ak/

Albanian Telegraphic Agency

[10] Dozens of villages, hundreds of hectares of land engulfed by flames

PRISHTINA, July 31 – ATA correspondent Behlul Jashari reported that the Klina regions some 20 km east of Peja came under the shelling of Serb forces and dozens of villages and hundreds of hectares of grain were engulfed by the flames.

An official of the emergency communal council said that over 30.000 people have been uprooted from 30 villages of Klina.

Wheat reserves are finished and the situation is difficult due to the lack of medicaments and treatment particularly for the sick and wounded.

The daily Bujku of Prishtina considered the settlements of uprooted Albanian population in Klina commune “Nazi camps and reservations.” pta/das/ak/

Albanian Telegraphic Agency

http://www.hri.org/news/balkans/ata/1999/99-07-31.ata.html

[07] PM Blair in Prishtine

PRISHTINE, July 31 – ATA correspondent Behlul Jashari reports: British Prime Minister Tony Blair returned to Prishtine today at around 10.00 (local time), where he was received like a hero by thousands of Albanians.

At the U.N mission Blair held talks with Prime Minister Hashim Thaci and later with LDK chairman Ibrahim Rugova. Blair is also expected to speak before the citizens, who have gathered in front of the KFOR press conference since earlier in the morning.

Blair arrived in Kosova last night from Sarajevo, where he attended the Balkan Summit. He met and held talks with KFOR Lieutenant-General Mike Jackson of Britain and with the United Nations top administrator Bernard Kouchner of France and later left for Skopje. Today he arrived in Prishtine for talks. /led/lm/

D’Arc Avenue 23, Tirana, Albania E-Mail:

Albanian Telegraphic Agency

***

DITAR-Shkrim i 10 Korrik 2010: “BESA” E BLER DHËNË RUGOVËS DHE MREKULLIA E LIRISË E PAVARËSISË SË KOSOVËS

PRISHTINË, 10 Korrik 2010-Behlul Jashari/ Para 12 vjetëve Tony Blair, atëherë kryeministër i Britanisë së Mdhe, ia kishte dhënë “besën” Ibrahim Rugovës, presidentit historik të Kosovës, se do të ndihmonte.

Këtë e tregoi vetë Blair në fjalimin e tij dje në seancën solemne të Kuvendit të Klosovës:

“Më kujtohet fundi i vitit 1998, vizita në Downing Street e Ibrahim Rugovës. Ai ishte një burrë i qetë dhe modest. Ai më dha një dhuratë të vogël të kristalit të purpurtë dhe të bardhë. E mbajta gjatë tërë qëndrimit tim në Downing Street mbi tavolinën time. Tash ajo ndodhet në shtëpinë time mbi kaminë.

Ai më tregoi të vërtetën për Kosovën. Orvatjet e popullit të saj, nevojën që bota të dëgjojë, detyrën e botës për të vepruar. Ai nuk bërtiste, nuk e shfaqte gjendjen me slogane ose gjeste ekstravagante. Ai fliste butë por me një sinqeritet mbresëlënës. Përderisa largohej, më tha: “Ju lutem, po ju kërkoj vetëm një gjë: mos lejoni që populli im të vuajë më. Ndjeni për ta siç ndjeni për popullin tuaj. Dhe ndihmoni”.

I thashë se Britania do të ndihmonte. Ia dhashë “besën” time. Detyrimin tim. Dhe e mbajta. Sot kujtoj Ibrahim Rugovën dhe shpreh respektin tim për lidershipin, vendosmërinë dhe urtësinë e tij.”

Duartrokitjeet frenetike në Kuvend pas këtij tregimi shprehën edhe një herë fuqishëm falënderimin dhe mirënjohjen e përjtshme për kryeminsitrin e Britanisë së Madhe në kohën e luftës në Kosovë, njeriun që bashkë me Presidentin amerikan Bill Clinton kishin vendosur të lëviznin NATO-n për Kosovën.
Dhe, pasi tregoi se si i kujtohen edhe takimet “me kosovarët e rëndomtë në kampet e refugjatëve”, Blair vazhdo rrëfimin për ndihmën në atë kohë dhe për pavarësinë e Kosovës sot dhe përgjithmonë:

“Ne ndihmuam. NATO ndihmoi. Britania dhe forcat tona trime të armatosura ndihmuan. Por mbi të gjitha, ishte arritje juaja, e juaja popull i shtetit të pavarur dhe sovran të Kosovës.

Ambasadori më tregoi monumentin Newborn sot këtu në Prishtinë. Është i thjeshtë, i rëndomtë por shumë frymëzues. Nënshkrimet e tij, me mijëra sosh, nga njerëzit të cilët kanë bërë vetë shpalljen e pavarësisë. Po ashtu është edhe një simbolikë. Ajo që ne kemi bërë kur intervenuam në vitin 1999 ishte t’u japim juve rastin për një kaptinë të re në historinë e Kosovës. Por ishit ju ata të cilët duhej ta shkruanit atë. Dhe jeni duke e shkruar.

E di se miku im i mirë Presidenti Bill Clinton erdhi të flasë me ju këtu para disa muajsh. Në fjalimin e tij ai përmendi Ruandën. Siç e dini, ai ndante me mua një qëndrim shumë themelor – që kjo të mos përsëritej kurrë. Ishte zotim i tij të parandalonte spastrimin etnik në Kosovë, përkundër vendimeve shumë të vështira që pasuan për të dy ne dhe për të tjerët, të cilat siguruan angazhimin e NATO-s. Në fillim ishte një mision shpëtimtar, në mbrojtje të vlerave evropiane, vlera që si atëherë ashtu edhe tash i kemi të përbashkëta me Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Por, për të dy ne, në fund u bë e qartë se e vetmja mënyrë për të mbrojtur ato vlera të paqes dhe lirisë ishte t’i lejonim Kosovës pavarësinë të cilën edhe ashtu e kishte arritur me të madhe gjatë viteve të fundit të Titos. Ne qëndrojmë pas këtij pozicioni. Pavarësia e Kosovës ishte gjëja e duhur, Pavarësia e Kosovës është një fakt. Pavarësia e Kosovës do të kalojë testin e kohës.

Tash ju duhet të përcaktoni natyrën e shtetit – jo kufijtë ose sovranitetin e tij, por institucionet, ekonominë dhe vlerat e tij.

Ky shtet i Kosovës është një shtet që i përket jo vetëm një grupi ose një feje. Ai i përket tërë popullit të Kosovës.

Shumica shqiptare këtu kanë vuajtur shumë si rezultat i idesë se kufijtë e Ballkanit do të mund të rimodeloheshin në bazë të vijave etnike. Siç ju ka thënë Bernard Kouchner, kur u është drejtuar së fundi, ju e dini se çfarë ndjenje është kjo. Ky duhet të jetë një shtet në përputhje me vlerat që kanë çuar tek formimi i tij, një shtet për të gjithë ata të cilët kanë jetuar këtu me breza të tërë – shqiptarëve, boshnjakëve, turqve, goranëve, romëve, ashkalinjve, egjiptianëve ….dhe serbëve.
Siç e dini, duke e bërë pjesë të Kushtetutës suaj, Plani i Presidentit Ahtisaari bën çmos që të akomodojë pakicat në Kosovë, e sidomos serbët. Kjo është gjëja e duhur. Dhe ju bëni gjënë e duhur të zbatoni atë.”

Miku i madh Blair ka përgëzuar kosovarët për atë që kanë bërë deri tash dhe ka treguar edhe udhën e së ardhmës evropiane:

“Jam pyetur shpesh që nga ardhja ime në Prishtinë se cila është mënyra për të shpejtuar më së miri përparimin drejt Evropës. Përgjigja është e thjeshtë. Ndërtoni institucionet e juaja, ndërtoni sundimin e ligjit, hapni dhe ndërtoni ekonominë tuaj dhe anëtarësimi evropian, me kohë, do të jetë i juaji. Evropa i ka lënë dyert të hapura. Por jeni ju ata që duhet të hyni. Evropa është caku juaj – ajo është në duart e juaja. Andaj, realizojeni këtë fat. Na bashkohuni. Hyni.

Miqtë e juaj do t’ju ndihmojnë. Unë shpreh përgëzimin tim për të gjithë ata ndërkombëtarë të cilët gjatë njëmbëdhjetë vjetëve të fundit kanë ndarë talentet, kohën, e nganjëherë edhe kanë rrezikuar sigurinë, madje edhe jetët e tyre, për t’ju ndihmuar juve në misionin tuaj. Burrat dhe gratë e KFOR-it, UNMIK-ut dhe agjencive të tjera të KB, të OSBE-së, të Këshillit të Evropës, të EULEX-it dhe të ICO – si kujdestarë të Planit të Ahtisaarit. Unë shpreh respektin tim për vetë Martti Ahtisaarin, një njeri i madh i cili ka merituar Çmimin Nobel për Paqe.

E di se marrëdhëniet me Serbinë mbesin të tensionuara. Serbia po ashtu është vend mik i Mbretërisë së Bashkuar dhe se ka ambicie për anëtarësim në Evropë. Të paktën, tensionet e sotme janë diplomatike. Shpresoj se me kohë kjo do të ndryshojë dhe se kujtimi i atyre ngjarjeve të tmerrshme do të bëhet një kujtim i largët i një të kaluare të lënë prapa.

Ka pasur shumë arsye pse pas dekadave të tëra, madje edhe pas shekujve të konflikteve, ne ishim në gjendje të sillnim paqe në Irlandën Veriore. Një nga arsyet ishte, me hyrjen si të Britanisë ashtu edhe të Republikës së Irlandës në Evropë, ne ndalëm përkufizimin e njëri tjetrit duke iu referuar armiqësive të së kaluarës dhe filluam të shikojmë kah mundësitë e së ardhmes. Sot, kombet tona janë të afërta me njëra tjetrën.

Kështu, ne nuk jemi të dënuar që përjetësisht të përsërisim historinë tonë. Newborn do të thotë më shumë se një shtet i ri. Po ashtu do të thotë shpresë e re. Mundësi e re. Mentalitet i ri.

Për mua, insistimi ynë për të intervenuar para shumë vitesh, ishte pa dyshim dhe para së gjithash për Kosovën dhe kosovarët. Por, ishte edhe më shumë se kaq. Ai doli nga një qëndrim që kisha për botën dhe se si ajo ndryshonte. Këtë qëndrim e kam mbajtur atëherë dhe e mbaj edhe sot.

Ne intervenuam se lejimi i spastrimit etnik këtu në prag të Bashkimit Evropian do të kishte qenë një shmangie e madhe nga detyrimet, një turp. Andaj, po ishte edhe një rast moral. Por, po ashtu ishte edhe një rast për ndriçimin e interesave tona. Sot, bota është e ndërvarur. Shumë probleme – financiare, të sigurisë, ose kulturore – mbesin të izoluara brenda kufijve tradicionalë. Ne nuk intervenuam në Bosnje në fillim të vitit 1990, kur qindra mijëra njerëz vdiqën në konflikt. A na shpëtoi kjo nga pasojat e një egërsie të atillë? Kjo vetëm sa e shtyu momentin e veprimit. Sikur ta linim Kosovën të përballej me fatin e saj, rezultati do të kishte qenë katastrofik jo vetëm për ju, por katastrofë edhe për ne.

Karakteristikat e luftës suaj ishin pjesë e një sfondi më të gjerë. Dhe përderisa ju kërkoni vendin tuaj në institucione multinacionale të qeverisjes globale, përshirë BE-në dhe NATO-n, e ardhmja juaj, përparimi juaj, po ashtu do të ushtrojnë ndikim në botë, ashtu siç ka bërë lufta juaj në të kaluarën.

Ende mbetet shumë për të shkruar në tullat e Newborn-it.”

***

Vizita në Kosovë e Blair e kësaj fundjave ishte e dyta pas vizitës së para njëmbëdhjetë vjetëve, në verën e parë të lirisë 1999 – pak kohë pas hyrjes së forcave të NATO-s, ndërsa do kujtohet për tri nga shumë momentet e nderimit të madh e mirënjohjes së përjetshme të kosovarëve:

Blair nga  presidenti Fatmir Sejdiu mori Medaljen e Artë të Lirisë, me të cilën e ka dekoruar Presidenti historik Ibrahim Rugova,  më 12 qershor 2004, në Ditën e Lirisë – pesëvjetorin e hyjes së NATO-s në Kosovë.

Nga kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, Blair mori dhuratë një kopje të Deklaratës së Shpalljes së Pavarësisë së Kosovës dhe vlërësimin më të lartë: “Z. Tony Blair, së bashku ju me mikun Presidentin Bill Clinton  jeni pishtarë ndërkombëtarë për lirinë e Kosovës, prandaj ne ju nderojmë si lider edhe si hero i Kosovës”.

Tony Blair në takim me popullin në sheshet e Prishtinës ka marrë edhe përqafimet e Toniblerëve të vegjel, nëntë prej fëijëve të Kosovës të pagëzuar me emrin monumental e historik në shenjë falënderimi, respekti e mirënjohje të pakujfijshme për kryaministrin britanik Blear në kohën e ndërhyrjes së NATO-s për Kosovën.

Mes mijëra e mijëra kosovarëve që kishin mbushur sheshet Skënderbej e Nëna Terezë në kryeqytet për ta përshëndetur Tony Blairin ishte Qazim Nuredini nga Gjlani, një nga prindërit kosovarë që ka pagëzuar të birin me emrin Toni, i cili në korrik të kësaj vere mbush 11 vjet. Ai ka edhe dy djemë të tjerë, binjakë dhe të veçantë edhe për emrat që u ka vënë – Klinton, presidentit amerikan Bill Clinton, dhe Robert, seantorit amerikan Robert Dole.

Duke parë kryeqytetin e shtetit të Kosovës, Prishtinën e lirë dhe në festën e mikpritjes së madhe që po i bënte dhe duke kujtuar takimet me kosovarët refugjatë të dëbuar nga vatrat e toka e tyre para 11 vjetëve Blear shihte mrekullinë dhe fliste për të: “Është e mrekullueshme të shoh popullin e Kosovës në shtetin e vet”.