Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Histori suksesi- MARGARITA XHEPA, ZONJA E MADHE E SKENES

by

Flet zonja e madhe, artistja e merituar dhe e popullit Margarita Xhepa ‘’Nder I Kombit’’/
Interviste nga Liliana Pere/
Nuk gabojmë nëse e cilësojmë një margaritar.Margarita Xhepa është një aktore shqiptare.Ajo lindi më 2 prill 1934 në Lushnjë. Çuditërisht, puna , vitet nuk i kanë ndryshuar asgjë Margaritës, është një hyjneshë e vërtetë, në bukuri dhe në skenë, e cila e nisi udhën e jetës këmbëzbathur në Lushnjën e saj të dashur, për të mbërritur në majat e skenës dhe kinematografisë shqiptare.Familja e saj përbëhej nga një vëlla dhe tre motra.Nëna u nda nga jeta dhe e la Margaritën 9 vjeçe .Ka qenë një dhimbje e madhe për të, për motrat dhe vëllain e sajpasi nëna është ajo që shikon me sy për herë të parë kur lind,nëna është ajo që gjatë gjithë jetës të ushqen me ngrohtësi e dashuri pa kushte. Ajo ka parë tek nëna modelinmë të mirë të një nëne,e cila për vite me radhë jetoi brenda saj si një pasuri shpirtërore , figura e së cilës të ndjek në çdo hap,duke mos lejuar dhimbjen të të mund , por ka jetuar si nje ëndërr në sytë e saj, një figurë e thjeshtë që e ka ndihmuar shumë në krijimin e roleve të saj. Artisti ka shumë nevojë tëmarrë dhe të japë nga jeta e tij.
‘’Një thënie e bukur e Heminguejit thotë se : artisti del nga jeta dhe e vërteta’’
Pasi mbaroi Liceun Artistik Margarita ngjitet në skenëme poezi e cila i bënte shumë përshtypje.
Mësuesja e parë e saj Sofie Kushti ka qenë mbështetja e saj e parë.Ajo e stimuloi Margaritën dhe e vlerësoi për timbrin e zërit , lirshmërinë dhe sinqeritetin me të cilin u paraqit para publikut në festën e çlirimit të Lushnjes me poezinë : Vajza shqiptare la tërkuzen dhe shatin.
Në vitet 30 ajo xhiroi filmin shqiptar për artisten e madhe Sopranon shqiptare Tefta Tashko Koco në rolin e Lola Gjokës që u kthye nga jashtë për ti dhënë vendit vet frymën e muzikës dhe tëkulturës.

Margarita Xhepa është një nga Zonjat e Mëdha të teatrit shqiptar.
Nga viti 1950 u aktivizua si artiste në Teatrin Popullor (sot Teatri Kombëtar) dhe njëkohësisht studioi në Liceun Artistik, Dega e Dramës.Kjo ka qenë një kënaqësi sepse artisti ka nevojë të ketë një formim shkollor ,aq më shumë të profilizuar.

Ka krijuar mbi 150 role në teatër, midis të cilëve mund të përmendim: Majlindën tek “Majlinda” (Xh. Broja), Dafina tek “Lumi i vdekur” (dramatizim nga K. Velça i romanit me të njëjtin titull të Jakov Xoxës), Filja tek “Cuca e maleve” (Loni Papa), Zonja Mëmë tek “Kush e solli Doruntinën” (dramatizim nga Edmond Budina e Pirro Mani i romanit me të njëjtin titull të Ismail Kadaresë), Nëna “Përballë vetes” (Ruzhdi Pulaha) etj.
Në rolet e tjera nga dramaturgjia botërore spikasin Klea tek “Dhelpra dhe rrushtë” (Figereido), Lena tek “Xhaxha Vanja” (Çehov), Ledi Milford tek “Luiza Miler” (Shiler), Zonja Berling tek “Vizita e inspektorit” (Pristli), Zonja Lomen tek “Vdekja e një komisioneri” (A. Miller), Ana Andrejevna tek “Revizori” (Gogol), Marsela tek “Qeni i kopshtarit” (De Vega), Mashenka tek “Mashenka” (Afigenov), Shejla tek “Morali i zonjës Dulska” (Zapolska), apo Dado tek “Elektra” e Sofokliut, nën drejtimin e regjisorit grek Dhimitri Mavriqis, në Teatrin Kombëtar të Greqisë, në Athinë.

Në maj 2004 u rikthye në skenën e Teatrit Kombëtar, për të shkëlqyer në dramën “Streha e të harruarve”, një tjetër sukses në karrierën e saj 50-vjecare.

Rolet në Kinematografi të zonjës së madhe Margarita Xhepa

Veç roleve në teatër, ka realizuor edhe 32 role në kinematografi, duke punuar me shumicën e regjisorëve shqiptarë. Me K. Dhamon xhiron “Vitet e para” dhe “Gjurmët”, me I. Muçajn e K. Mitron “Dimri i fundit”, “Tokë e përgjakur”, “Një djalë edhe një vajzë” dhe “Apasionata”, me Viktor Gjikën, “Gjeneral gramafoni”, me E. Musliun, “Rrethi i kujtesës” dhe “Vitet e pritjes” (E. Musliu), me Kujtim Çashkun, “Dora e ngrohtë”, me Dhimitër Anagnostin, “Gurët e shtëpisë sime”, me P. Milkanin, “Pranvera s’erdhi vetëm”, me S. Kumbaron, “Koncert në vitin 1936”, me Gj. Xhuvanian “E diela e fundit” dhe “I dashur armik”.
Në kërkim të kujt (2011), serial Tingulli i heshtjes – (2010) telenovela
Kronikë provinciale – (2009) Ne dhe Lenini – (2008) I dashur armik – (2004)
Mirupafshim – (1997) E diela e fundit – (1993) Një djalë edhe një vajzë – (1990), Mësuese Kristina Vitet e pritjes – (1990), nëna e Helenës Kush e solli Doruntinën (1989) teatër-drama, nëna e Kostandinit dhe Doruntinës. Pesha e kohës (1988)
Pranvera s’erdhi vetëm – (1988). Misioni përtej detit – (1988) Rrethi i kujtesës – (1987)
Fillim i vështirë – (1986), shoqe e Zanës Gabimi – (1986) Gurët e shtëpisë sime – (1985)
Militanti – (1984) Apasionata – (1983) . Dora e ngrohtë – (1983). Shokët – (1982)
Dita e parë e emërimit -(1981)Me hapin e shokëve – (1979) (TV) Dollia e dasmës sime – (1978)
Gjeneral gramafoni – (1978) Koncert në vitin 1936 (1978) Dimri i fundit – (1976)
Pylli i lirisë – (1976) nëna e Vlashit. Tokë e përgjakur – (1976) Vitet e para – (1965) si Zyraka

Në vitin 1997 interpretoi në filmin grek “Mirupafshim” (regjisor J. Koras, K. Vupuras). Filmi u laureua me Çmimin e Madh ne Festivalin Ndërkombëtar të Filmit Mesdhetar në Selanik, ndërsa Margarita Xhepa, Çmimin e Nderit.

Ndiqni Intervisten…..
Kush ka qenë zbuluesi i talentit tuaj të spikatur për herë të parë që vazhduat pastaj me një karriere të shkëlqyer profesionale përveç familjes ?

Pandi Stillu regjizori i teatrit i cili kishte mbaruar në Rumani, ka qenë shkaktari dhe orientimi im, ka qenë një ndihmesë e jashtëzakonshme drejt Teatrit ku më mori aty për të luajtur role të ndryshme .Hyrja në teatër për mua ka qenë një universitet për mua, aty gjeta një repertor konteporan, klasik dhe dramaturgji të traditës kombëtare
Besimi që kisha në vetvete bëri që unë të mos merrja pjesë në formimin e estradës por të qëndroja një aktore teatri.

Znj. Margarita: Cilat janë disa nga rolet kryesoreqe keni lujtur me passion vërtetësi dhe dinamizëm, mund t’na i sillni në vëmendjen e lexuesit?
Roli kryesor që kam luajtur në Teater ka qenë: 1-Majlinda, një grua që kërkote të drejtendhe ky rol u prit me mjaft interes dhe pata sukses të plotë.2-Roli i dytë ka qenë Mashenka pjesë Ruse , dhe kjo pati interes dhe u vlerësua shumë nga kritika dhe trupa e teatrit si dhe publiku.
Në vitin 60 teatri vuri në skenë Hamletin me regji tërusit Vladimir Botko. Ndihmesa ka qenë shume e madhe puna për të realizuar rolin e jashtzakonshmëm.
Ka qënë njësoj e suksesshme në rolet e dramaturgjisë botërore, si Ofelia tek “Hamleti”, Vajza e dytë tek “Mbreti Lir”, Dado tek “Romeo e Xhulieta”, Mbretëresha Margaret tek “Rikardi i III”, të Shekspirit.

Znj Margarita ju jeni një aktore e madhe si në gjinine e teatrit dhe në atë të filmit , paraqisni virtuozitet, bukuri roli dhe performancë të shkëlqyer, si e arrinit ju këtë gjë ?
Jame lumtur që figura si aktore profesioniste erdhi duke u rritur, dhe besimi i regjizorëve për punën tonë u rrit me kalimin e viteve.Çdo aktor krijoji një personalitet artistik që u bënë shtylla për teatrin dhe Kinematografinë.

E realizoja me shumë punë bija ime , me shume dashuri ,devocion dhe me një bashkepunim real me kolegetdhe regjizorët. Unë numëroj rreth 35 filma me role të luajtura nga unë me gjithë kapacitetin tim aktoresk dhe dinamizmin e duhur, panvarësisht se vështirësitë ishin të mëdha dhe të natyrave të ndryshme, por me dashuri vendosmëri dhe passion ato kapërxeheshin në grup.

Znj. Si ka qenë bashkëpunimi i ndërsjelltë me kolegët: I sinqertë , ndihmuaes, dhe të bënte të ngriheshe një shkalle më lart ?
Ishte koha e aktoreve të mëdhenj, dhe njerëzve të mëdhenj me talent mjeshtëror dhe njerëzorkur punuam ne.
Po sigurisht, ka qenë një bashkëpunim i një familjeje të madhe të kinematografisë , kështu do ta quaj , dhe ruaj respektin më të madh për kolegët .Po të përmend tre kolege do të gaboj , por edhe po të përmend 13 përsëri do të gaboj.Të gjithë ishin një trup, një mendje, një vullnet i kalitur fort, një shpirt i madh i skenës ku performonim të gjthë. Personazhet mjeshtërore ngelen akoma në kujtesën e popullit.

Znj.-Si jeni pritur dhe vlerësuar nga publiku , strukturat e artit dhe ato të shtetit ?
-Kur te do familja eshte lumturi , gje shume e bukur.
-Kur te vlerëson shoqëria dhe publiku eshte nje mrekulli ne mes te mrekullive
-Kur të vlerëson struktura e lartë e artit dhe shteti është Hyjnore,duke lënë pas modestinë unëi kam gëzuar këto attribute dhe i kam fituar të treja..

Znj.Cili ështëmendimi për pozicionin dhe mesazhi juaj për gruan shqiptare sot ?
Gruaja shqiptare ka qenë gjithmonë sakrifikuese për interesat e familjes dhe vendit, kërkuese e zonja dhe ka pasur dëshire të ecë, të rritet. Ato e kanë dashur dhe duhet ta duan fort punën
Zëri i fuqishem i gruas duhet të ekzistoje dhe të dëgjohet.Jam e emocionuar që ky zë sot dëgjohet nëçdo qelizë të shoqërisë , në të gjitha sferat publike dhe ato politike si p.sh në Parlament si organi mëi lartë ligjvënës.Sikur botën ta qeverisnin gratë bota do të ishte më e drejtë dhe më e bukur. Gra merrni hapësirë për t’u rritur nëçdo punë që bëni.
Nisma juaj më pëlqen bija ime sepse vë në lëvizje pjesën më produktive të shoqërisë , gruan atë që lind, rrit , edukon, dhe inkurajon gjithë gratë për punën dhe veprën që ato realizojnë.
Falenderim nga nj Margarita Xhepa
Ju falenderoj shumë për intervistën e këndshme dhe do dëshiroja të bënim bashkë një film me metrazh tëshkurtër dhe ta përjetësonim këtë trend të ridhe këtë lëvizje femërore ku i bëhet hymn intelektuales shqiptare.Platforma juaj më bën të mendohem. Faleminderit Liliana.
Mbaj mend këto thënie në punën tënde bija ime :
Kur keni filluar të mos jepni më kontribut, keni filluar të vdisni. (Eleanor Rusvelt)
Dëshira për t’u rritur mund të zvarritet, por mund të ngrihet edhe në fluturim. (Edmund Burke)
Ndryshimi ndërmjet asaj që bëjmë dhe asaj që jemi në gjëndje të bëjmë, do të mjaftonte për të zgjidhur shumicën e problemeve të botës. (Gandi)

Liliana Falenderim
Faleminderit ju e madhja zonja e nderuar Margarita për nderin dhe kohën që më kushtuat me aq respekt ,dashuri e fisnikëri.
Ju jeni dhe do të ngeleni shkëlqyese Diva e Artit Shqiptar.
Ju ngeleni një artiste e madhe, sepse rolet e saj, qofshin ato pozitive apo negative, janë interpretuar në nivelin më të lartë. Jeni një korife e teatrit dhe kinematografisë dhe mendoj se është nder i madh për kombin, që ka në gjirin e tij artistë të kalibrit “Margarita Xhepa”. Ka dhënë karaktere të fuqishme, me një vërtetësi të jashtëzakonshme, si vetë ajo, sido që ishte një vajzë e butë lushnjare.
Të gjithe brezat do të kujtojnë me repekt dhe do të mbajnë sinjëikonë të Kinematografisë shqiptare qëdite të hyje në shtëpinë dhe shpirtin e çdo shqiptari.
Liliana Pere
Ing Informatik
Presidente
Oranizimi Internacional.
”Gruaja Shqiptare Në Botë”
Advisor of Diplomatic Mission DMPP

Histori Suksesi-TINKA KURTI, NDERI I KOMBIT, ARTISTE E POPULLIT, AMBASADORE E PAQES

by

Flet aktorja e madhe shqiptare zonja Tinka Kurti “Nderi i Kombit”/
Interviste nga Liliana Pere/
Tinka Kurti u lind më 17 Dhjetor 1932 në Sarajevë, Bosnjë Hercegovinë dhe jeton në Tiranë. “Zoja e randë” e teatrit dhe kinemasë shqiptare, një aktore e madhe që mbahet me nje vitalitet dhe energji te madhe. U ngjit për herë të parë në skenë kur ishte vetëm 14 vjeç. Për disa vjet u aktivizua në teatrin amator në Shkodër. Që nga viti 1949 e deri dhe per shume vite ishte aktore e Teatrit “Migjeni” të Shkodrës, ku interpretoi rreth 120 role. Veçanërisht e suksesshme në rolet e forta dramatike të nënave, por po kaq e suksesshme në komedi. Shkëlqen me role protagoniste tek “Gjaku i Arbrit”, “Histori Irkutase”, “Toka Jonë”, ku luan në fillim Filen e pastaj Loken, “Fisheku në pajë” apo “Fejesa e Çehovit”. Si rrallëkush, Kurti rikonfirmon talentin e saj edhe në kinema, duke interpretuar në rreth 35 filma artistikë, duke filluar me filmin e parë të metrazhit të gjatë “Tana”, më 1958.
Të paharruar kanë mbetur Nene Pashako tek “Yjet e netëve të gjata” (1972), nëna tek “Çifti i lumtur” (1975), Sinjorina Mançini tek “Vajzat me kordele te kuqe” (1978), Gjyshja tek “Zemra e nënës”.
Rolet e interpretuara i sigurojnë çmime të ndryshme, si në festivalet kombëtare të filmit, ashtu edhe ato të teatrit, ne të cilat mori çmimet e karrierës në të dyja fushat. Këtyre çmimeve u shtohen edhe vlerësime të tjera të rëndësishme, si medalja “Mjeshtër i Madh i Punës”, akorduar nga Presidenti i Republikës. Gjatë karrierës së saj ka marrë një seri çmimesh.
• Artiste e merituar me vone eshtë bërë Artiste e Popullit në një moshë fare të re.
• Ambasadore Paqes, Nder i Qytetit te Shkodres dhe e Peqinit.
• Cmimi Gruaja e vitit 96 ne Amerike ne nje Shoqate Gruaje.
• Ne vitin 2014 Tinka Kurti merr cmimin e karrieres ne New York.
• “Nderi i Kombit” në prag të 80-vjetorit të lindjes, akorduar nga ish Presidenti i Republikës Prof. Bamir Topi.
Ndiqni intervisten j’u lutem…
Une deshiroj ‘tu kthej disa vite prapa, qe ju do tu pelqeje, a mund te flisni per femijerine tuaj znj.Tinka?
Kam kujtime pafund, si çdo njeri që vjen në këtë moshe të jetës së tij. Rri e mendoj dhe kujtoj parkun, rrugicën me kalldrëm dhe ndjej në çdo çast shtrëngimin e dorës së nënës sime të shtrenjtë. Mbushem me emocione të mëdha, kur kujtoj çastet e dhimbshme, portën e shtëpisë, nga e cila dola kur isha vetëm 5 vjeç dhe u riktheva kur mbusha 65 vjeç. … Kam qenë fëmija i parë në familje dhe gjithnjë kam qenë në një pozicion që më bënte të ndihesha më e rritur nga ç’isha, gjithnjë e detyruar për të marrë më shumë përgjegjësi nga ç’mund të mbaja në shpinë…dhe më duhej ta bëja këtë sepse më dhimbsej nëna dhe më duhej t’i bëhesha krah asaj. Pra, unë nuk e mbaj mend veten fëmijë asnjëherë, sepse jeta më kërkoi të rritesha para kohe.
Znj.Tinka; Ju shpreheni me nostalgji për qytetin tuaj kur e përmend, sa vend ze Shkodra tek ju ne jeten tuaj ?
Shkodra është e bukura e dheut.. ngazellehet …dhe sa herë shkoj, e shkel me mall dhe kthehem me lot, Shkodra është qyteti im ku unë jam rritur, vendi ku ka qene familja ime dhe vertiten shume kujtime , ku më kanë dashur dhe i kam dashur dhe unë ndjehem krenare të jetoj atje.
– Ajo ka ne humor ne qenien e saj qe I jep shprehje se te folurit dhe bisedes nje ton te afert te qeshur e te kenshem. Ka vite që është larguar nga qyteti ku është rritur, mbetur kryefjala e botës së saj. E gjithëfigure e saj transmetohet në një mënyrë kaq të trasparente sa duket sikur ke të bësh me një njeri që e ka nën kontroll çdo ndjesi negative brenda saj. Jo, ajo të çudit me natyrën e saj prej gruaje të fortë …Koshienca dhe kujtesa fenomenale shprehin optimizem Forca dhe energjia e saj e kane kthyer gjithshka ne pozitivitet dhe passion, per artin dhe kinematografine. Tek Znj , Tinka pashe nje temperament tejet të fortë, me cilesi shume te vecanta,dhembshurie korrekte,humori, dhe mjaft fisnike, që duket i formuar ne femini nga prinder intelektuale, qysh në fëmijëri, ka arritur t’u bëjë gjithnjë ballë sfidave të jetës dhe të tregojë se është një grua e e madhe.
Znj.Tinka: Me rastin e ditelindjes per ju eshte bere dhurate nje film dokumentar, a ju ka gezuar ky vleresim –perjetesim ne skene? Si jeni ndjere?
Faleminderit publikut qe e kam dashur dhe me ka dashur si dhe kolegeve për cilësimin që më bejne.Teksa numëroj vitet, them shpesh që ndjehem e privilegjuar që për mua është bërë një dokumentar, i arrirë do të thosha nga regjisori Esat Teliti, që ma dhuroi me rastin e ditëlindjes. Jam prekur kur u shfaq në kinema “Milenium”, kur për 90 minuta kaloi jeta ime e bukur dhe e vështirë.E falenderoj shume .
Znj. Tinka, ju I perkisni plejades me te nderuar te artisteve te kinematografise, regjisorë dhe aktorë, që me filmat e tyre kanë zënë një vend shumë të vlerësuar dhe te dashur në kinemanë shqiptare. Pse filmat e Kinostudios qëndrojnë ende në publik, edhe pse kanë kaluar dekada?
Në keta filma ishte jeta , e gjithe secilit jeta e te gjithëve , me te mirat dhe dobesitë e asaj kohe , por kane vlera te mëdha , ato pasqyrojne jeten reale , emocionet e jetës, se punes,familjes, luftes, sakrificave dashurise , jepen dhe jane te ndertuar ne nje platformë reale te sukseshme me shumë sinqeritet e dashuri ne bashkëpunimet me te gjithe trupen e artisteve që mund të kemi pasur defekte në interpretim të rolit, në kamera, por megjithatë ajo ka qenë një krijimtari që meriton vlerësim. Unë shikoj të tjerët në filma dhe më pas kthehem tek unë. Jam kritizerja më e madhe e vetes sime, por mendoj që filmat tanë kanë vlera të mëdha për kinemanë shqiptare.
Ishte talenti, dhuntia e natyrshme , puna kembengulese, duke kaperxyer veshtiresite e kohes, që ju te bëheshit aktore . Hapi i parë u hodh me filmin “Tana” dhe pas kësaj, jeta juaj j’u kushtua skenës dhe filmit,dhe vuri vulen si aktore per znj. Tinka?
Mësimet i nisa në Politeknikumin e Tiranës, kam përfunduar rastësisht në Lice, por edhe ëndrra për aktore u ndërpre në mes, pasi vetëm pas tre muajsh do të më përjashtonin nga Liceu me pretendimin se tek une vërenin shfaqje liberale dhe kurrë nuk e mora diplomën e aktrimit .Ishte talenti, dhuntia që më jepte natyra, që unë të bëhesha aktore. Unë jam dhe mbeten aktore e Shkodrës. Atje kam dashurinë e dhimbjen, mallin dhe kujtimet e mia. Kujtoj me nostalgji rolin ne “Dasmën shkodrane”, kur isha vetëm 16 vjeçe. Pjesmarja ime ne grupe artistike ne korr , duke kenduar si soliste , spikati talentin e vene re nga regjisori I cili kuptoi se Tinka ishte një aktore dhe gjykimi I tij ishte I sakte.
Znj, Tinka, keni interpretuar gjatë gjithë jetës role qe kane qënë të shumta dhe te memorizuara ne kujtesen tone, sa role behen perafersisht?
Kam interpretuar rreth 330 role, Pjesa me e madhe e roleve eshte në dramë, por edhe në filma. Rolet mbajne vitet e mija te regjistruara 60 vite të jetës sime, që ia kam kushtuar skenës, me pune dashuri dhe perkushtim. Mendoj se kinematografia ka bere nje pune te madhe shume te lavderueshme.
Une I kam dashtun te gjitha,rolet kane qene te ndryshme, unë i kam të shtrenjta njësoj. Kujtoj rolet në dramën “Fejesa e Çehovit”, pasuar me rolin e Files në “Fisheku në pajë”, më pas të Lokes tek “Toka Jonë”. Pasioni dhe dashuria për skenën më detyronte që brenda vitit të mund të realizoja 4 role. Lëvizja nga Shkodra në Vig ku xhiroheshin “5 heronjtë”, nga skena në xhirim. Sfilitesha, por ndjehesha edhe e lumtur.
Ju keni patur fatin te luani role te medhenj , permendni disa te lutem,cilet do të konsideronit role më të spikatura? Sa mbresa kujtime keni ne punen tuaj te mrekullueshme ne gjithe keto vite pune te lodhshme te bukura, por dhe impresionuse mund te kujtoni disa?
Une I kam dashtun te gjitha rolet unë i kam të shtrenjta njësoj. Kujtoj rolet në dramën “Fejesa e Çehovit”, pasuar me rolin e Files në “Fisheku në pajë”, më pas të Lokes tek “Toka Jonë”. Pasioni dhe dashuria për skenën më detyronte që brenda vitit të mund të realizoja 4 role. Lëvizja nga Shkodra në Vig ku xhiroheshin “5 heronjtë”, nga skena në xhirim. Nje pune intensive por Unë kam pasur fatin të kem tërë kohën role parësorë në skenë dhe filma, veçoj rolin e Lokes tek “Toka Jonë”, nënë Pashakoja tek “Yjet e netëve të gjata”, rolin e nënës tek “Gjaku i Arbrit” dhe kështu do të përmendja një varg rolesh deri tek ky i fundit, tek “Streha e të Harruarve” shkruar nga Rruzhdi Pulaha, që u xhirua edhe film para pak muajsh.
Ju keni nje experience te gjate artistike, dhe shume cilesore, te pelqyer e te vleresuar nga publiku, Por përballë kësaj krijimtarie në karrierën tuaj kaq të vlerësuar në kinemanë shqiptare,cilin rol do te veçonit?
Rolet gjithmonë i kam vlerësuar, dhe ndër vite kam lozur karaktere dhe personazhe të ndryshme. Por mendoj se është Nënë Pashakoja në filmin “Yjet e netëve të gjata”. E them këtë sepse unë kam qenë një vajzë shkodrane, grua shkodrane, isha 38 vjeçe atë kohë dhe duhej të luaja një nënë të moshuar, me djem korçare që ishin vërtetë nga Korça, dhe atë kohë mu duk një guxim i madh i të ndjerit Viktor Gjika. Por i jam shumë mirënjohëse, faleminderit prej tij, sepse ai më ka ndihmuar shumë që unë ta përballoj atë rol. E them me shumë sinqeritet, unë si aktore sa herë e shikoj atë film them: “sa borxhlije i jam asaj nëne të vërtetë”.
Aktori nuk ka të drejtë të thotë, ku është ndjerë më mirë. Vetëm spektatori, publiku, është ai që di të gjykojë më mirë.
Znj.Tinka Kurti ju jeni artistja e parë që realizuat puthjen në film, madje në filmin e parë shqiptar. Si e keni përjetuar?
Është puthja e parë në historinë e filmit shqiptar dhe kjo më bën të ndjehem vërtetë mirë. Tek filmi “Tana”, nën një pemë i dhashë puthjen partnerit tim, aktorit të madh Naim Frashëri.Kjo më bën krenare Ishte koha e tillë, mentaliteti që të pengonte për të realizuar skena të tilla. Megjithatë, edhe pse isha shumë e re, pasioni e bën aktorin të interpretojë edhe skena të tilla, që tashmë janë të zakonshme. Sigurisht që nuk ishte e lehtë. Madje ju them se për të bërë atë puthje, na u desh të realizonim 29 dubla dhe fatkeqësisht skenën e hoqën më pas. Zemërohem me vete dhe them: “Mirë atëherë që nuk lejonte koha dhe regjimi, po sot, përse nuk jepet puthja ime me Naim Frashërin?” Për mua është një nga momentet më të bukura të karrierës sime si aktore, jo vetëm se kam partner një aktor të madh, porse isha një aktore e vërtetë, qe dola mbi paragjykimet e kohes
Cilat të rreshtonit disa prej tyre, si ngjarje të veçanta te mbushura me emocione në jetën tuajnga vleresime te ndryshme nga publiku?
E kam te veshtire te vcoj apo numero ngjarje te vecanta , po kujtoj dicka; venia e emrit tim në kinemanë verore në Plazhin e Durrësit. (Mbushi syte me lot ).. Tek ne keto ceremoni nuk behen kur je gjalle nuk është traditë në vendin tonë por jam ndjere e vlerësuar, emocionet janë të shumëfishta. Emrin tim e mban edhe shkolla e mesme e Lekbibajt, ku nuk mungoj të shkoj. Ndjehem krenare, jo vetëm se ndodhet në trevën ku unë jam rritur dhe jam artiste e asaj treve me kontributin tim, Ishte nje dite qe s’mund ta harroj kurre Ahengu i madh i bere me kete rast I rrenjosi thelle keto kujtime , kujtoj lahutistin qe kendonte me iinstrumentin e tij me sa kishte fuqi tingujte lahutës më kumbojnë në vesh edhe sot. Kenget e tyre te improvizuara me kushtoheshin mua shoqëruar Kujtoj vargjet….Tinka Kurti, nderi jonë, Tinka jonë sa malet të rrojë..Komuniteti I aktoreve e artisteve ka qene nje komunitet me shkueshmeri dhe harmoni qe e donim dhe e vleresonim njeri tjetrin. Kam fiksuar në foto çastin kur një shqiptar i ardhur nga Australia më vendosi një qylaf në kokë dhe më mbështolli me flamurin e Kombit. E kam të shtrenjtë atë foto.
Une nuk do te percaktoja dot asnjehere moshen tuaj te vertete , ju jeni nje grua plot energji, qe e tregoni ne ecje , ne te folurin e bukur melodioz, ne kujtesen dhe rradhitjen e njarjeve, ne fisnikerine dhe kulturen tuaj dhe do te thosha a do te kete ndryshim per Tinken ndonjehere ne keto cilesi?
Jo.Pergjigjet.Derisa pasioni im te jete Brenda meje I forte per aktrimin une nuk do ti humbas keto cilesi dhe do vazhdoj te luaj ne skene, madje kam disa projekte te reja Une krijoj poezi , nuk mund te them qe jam poete , por kam talent,Në këto vargje unë them: Të dua o profesion, sa dua djalin tim E ti nuk ke të drejtë që më qorton, se të dy janë gjaku dhe shpirti im Ngrihem në mëngjes dua djalin ta takoj, në mos tjetër me të në telefon të komunikoj Ti ku je se numrin më nuk ta di se ke ndërruar dhe shtëpi Se do të vija tek ti, se edhe ty të kam fëmi… Kështu i them unë profesionit tim, aktrimit. Kjo është ndoshta dashuria që më ka mbajt afër me këtë profesion,
Mesova nga ju qe djali jeton larg jush dhe ju e ndjeni mungesën e tij , por ne njëfare mënyre jam e sigurt qe nuk ka dite te gjendesh vetem, pa miq artiste e dashamires, telefoni besoj nuk ju le te flini gjate?
Qesh , po sigurisht , Djali im djali i vetëm që kam ka rreth 7-të vjet qe jeton ne Kanada, bashkë me familjen e tij.Burri ka 15 vjet që më ka vdekur, Për më tepër unë jam njohur me dashuri me burrin tim, dhe ai ka qenë një njeri shumë special por une nuk gjendem asnjehere vetem, shtepine time e kane mesuar gjithe artdashesit e mij dhe jetoj vetëm në telefonata të pafundme më urojnë dhe më pyesin për shëndetin-Kam më shumë se 20 vjet, qe jetoj ne kete lagje qysh kur unë vendosa ta lë qytetin tim, Shkodrën.Unë kam një shtëpi të thjeshtë, pa komoditetin e kohës, por zonja e saj është një artiste që ka sakrifikuar për të lënë si pasuri vite punë. 60 vjet në teatër dhe shume vjet 50 në kinematografi. Ndaj them që kjo shtëpizë e varfër, të mbetet një muze i pasur. Është, e vetmja pasuri që kam në këto 110 vite punë e sakrificë. Ia kam lënë amanet tim biri që kjo banesë të jetë derëçelur përjetësisht.
Përballë krijimtarisese se dendur te shume te pelqyer dhe te të vlerësuar në kinemanë shqiptare, erdhi dhe roli më i fundit në filmin “Bota” që është i 97 në karrierën tuaj, a ka qenë i bukur dhe i ndjeshem për ju si aktore?
Ne Festivalin e Karlovy Vary-t, në Çeki, nga regjisorja u pohua se filmi Bota eshte jo vetëm si premierë botërore, por dhe e quajti sfidë përballjen me publikun shqiptar U gëzova shumë që ky film do të jetë premierë botërore në një prej festivaleve më të njohur të filmit në botë, por dhe për mua është shumë e rëndësishme premiera e filmit në Shqipëri. Ky film, i cili sjell një histori dhe ngjarje që besoj tregojnë shumë. “Bota” është filmi im i parë artistik me metrazh të gjatë që mban emrin e një regjisoreje të re,Iris Elezi e cila mjaft e talentuar dhe punetore,e cila deri tani ka sjellë disa filma për publikun, kjo është hera e parë që prezantohem me një film artistik me metrazh të gjatë.
Znj, Ju vazhdoni te luani dhe keni projekte te reja mesova nga biseda e thjeshte , mund te na tregoni dicka te lutem rreth tyre?
Projektet mija te reja jane:
Nje film Zviceran me Titull: Ne anen tjeter te Botes, nje rol interesant me Spanjollet.Kam dhe nje rol te nënës qe me prêt.
Jane dy angazhime qe më obligojne dhe do t’I bëj megjithese jam e moshuar pasioni per aktrimin mbetet i ri ne moshë.
Falenderim: Tinka Kurti.
Faleminderit Liliana per biseden dhe castet e bukura qe kaluam bashke, Nana Ju uron pune te mbare Org tuaj.
Falenderim: Liliana Pere
Faleminderit Zonja e madhe e aktrimit dhe e skenes Tinka Kurti, figura juaj e nderuar ngelet pjesa me e bukur e jetes per gjithe shqiptaret, qe gjithe jeten performuat role shume te bukura jetesore te rrenjosura thelle ne kujtesen tone dhe ne emocionet tona. Deputimi juaj ne skene ka qene i nje niveli te larte, me natyrshmeri aktrimi, energji dhe passion, guxim,humor, talent dhe shume pune, elemente qe kane qene me ju ne c’do rol. Jeni e admiruar dhe e nderuar nga te gjitha brezat e sotem dhe te ardhshem qe do prezantohen me figuren tuaj te madhe si Nder i kombit Tinka Kurti
Liliana Pere
Ing Informatik
Presidente
Oranizimi Internacional.
”Gruaja Shqiptare Në Botë”
Advisor of Diplomatic Mission Peace and Prosperity.

Muzika eshte jeta ime – flet Prof. Shqipe ZANI, Soprano (Mjeshtër i Madh)

by

Interviste / Histori Suksesi – nga Liliana Pere/

Profili i Shqipe Zanit/

Shqipe Zani e lindur ne Qyteze te vogel Gramsh, me nje bukuri te mbuluar nga zoti me malin madheshtor te Tomorrit dhe qe ne mes rri muri i Devollit mendon se ka marre nje pjese te bukurise, ate qe quhet talent. Dekori I bukur I natyres se qytetit qe ne vegjeline e saj e frymezoi Shqipen, dhe e ushqeu  boten e saj shpirterore artistike. Shqipja rrjedh nga nje familje intelektuale, te cilet e kane edukuar  me dashurine per artin dhe vlerat me positive.Ata  kane qene pjesmares te luftes nacional-clirimtare dhe kane punuar ne dobi te vendit.  Shqipja diplomohet ne 1964 – 1968 : Liceu Artistik “Jordan  Misja”,Tirane, diplomuar në Teoritikë. Vazhdon me pas ne Konservator ne vitin 1970 – 1973 : Studime të larta ne Konservatorin e Tiranës, dega Kanto, në klasën e Prof. Shpresa Nishani, me pas,stazh njëvjeçar pranë Teatrit të Operas dhe Baletit, trupa e Solistëve.

1995 – 1996 : Akademia Santa Çeçilia, Romë (5 muaj) me bursë Tempus

1998 : Akademia Santa Çeçilia, Romë (1 muaj) me bursë Tempus

1984 – 1992 : Pedagoge e Jashtme në Fakultetin e Muzikës, Dega KANTO, Akademia e Arteve të Bukura

1992 e në vazhdim – Pedagoge e Brendshme Definitive në Fakultetin e Muzikës, Dega KANTO, Akademia e Arteve të Bukura.

1996 – Emërohet Shefe e Seksionit të Kantos në Fakultetin e Muzikës

Nje karriere e dashur, e bukur e suksesshme, me nje nje aktivitet te dendur artistic, dhe te vleresuar te adhurueshem per publikun me shume cmime…Vleresimet per Shqipe Zanin jane te shumta

Urdhri “Naim Frashëri”, klasi III, “Për interpretim të Lartë të muzikës shqiptare dhe popullore të përpunuar” Tirane më 21.09.1985, Dekret nr.7000

  1. Çmimi I Dytë në Konkursin “Tefta Tashko” Korçë në vitin 1988
  2. Çmimi I Parë dhe I Dytë në Festivalin e Këngës Popullore të Përpunuar në vitet 1977,1978, 1979
  3. Çmimi I Parë dhe I Dytë në Dekadat e Majit, në vitet 1981, 1982, 1983
  4. Çmimi I Parë dhe I Dytë I Romacës Shqipatre në vitet 1988, 1997
  5. Titulli “QYTETAR NDERI”, me vendim të Këshillit Bashkiak GRAMSH, Nr.3 datë 21.07.2000
  6. Titulli “PROFESOR”, me VKM dhe Komisionit të Kualifikimit Shkencor nr.147 datë 27.07.2007
  7. Titulli “MJESHTËR I MADH”, me nr. Dekreti 7333 dt. 12.03.2012 dekretuar nga Presidenti Bamir Topi

Ndiqni bashkebisedimin…

Pyetje:Ku e gjen frymezimin Shqipja, kush e zbuloi talentin tuaj muzikor qe ne femijeri, mbeshtetja  dhe ndikimi ne formimin tuaj profesional si kengetare lirike kush ka qene?

Pergjigje- Frymezimin per te kenduar e kam gjetur ne qytetin tim ne bukurite dhe dashurine e madhe qe kam per te,  dhe ne deshiren dhe pasionin e madh per te qene nje kengetare e mire lirike

Profesori im I pare qe ka konstatuar qe une kam vesh muzike dhe talent, ne moshen 10vjec, ka qene Profesori im I muzikes Eduart Nosi.Ndersa mbeshtetjen dhe shtytjen e kam pasur nga babai im qe ka sakrifikuar shume. Puna ddhe durimi bene qe une te rritesha profesionalisht ne skene, Pedagaget qe ndikuan ne formimin tom kane qene Simon Gjoni , Malto Vakaj, Kseonthipi Mullisi , Lumturi Kalenja. Per tub ere nje kengetare e mire lirike duhet nje formim I mire muzikor dhe nje pune ne perditshmeri per te mbajtur zerin dhe timbrin e tij ne cilesine  e duhur.

Ardhja ne TOB , dhe bashkepunimet e mija me kengetaret me te mire te TOB si I ndjeri artisti madh Mentor Xhemali,Nina Mula, Ramiz Kovaci,Burhan Spahiu  u bene nje mbeshteje e forte dhe nje shtytje per tu perfeksionuar si artiste, Bashkepunimi me dirigjentet e medhenj si Refat Teqja I cili ishte dhe nje njeri shume imadh ne boten e tij.

Pyetje: E dashurShqipe ;ju  na keni zbukuruar jeten me zerin dhe muziken tuaj  a mundeni te sillni ne vemendjen e lexuesve, si ka qene karriere juaj artistike?

Pergjigje: Karriera  ime artistike ka pershkruar nje rruge te gjate te bukur, dhe shume pune e devocion, udhehequr nga pasioni per tu bere nje kengetare lirike, qe kur isha femije kete term nuk e njifja fare. Ndjeja Brenda vehtes se duhej te kaperxeja disa kodra dhe male per te ardhur ne Tirane. Kam realizuar mbi 2500 koncerte me Piano, Muzikë Dhome, Koncerte me orkestër, Koncerte me filarmoninë e qytetit Tiranë, me orkestrën e Ansamblit Shtetëror të Këngëve dhe Valleve popullore, me orkestrën simfonike të Radio Televizonit Shqiptar, me orkestrën e pedagogëve dhe studentëve të Universitetit të Arteve, me orkestrën e qytetit të Shkodrës, Durrësit, koncerte me Orksetrën e Ansamblit të Ushtrisë, Koncerte me grupin “Na bashkoi kënga popullore”. Kam realizuar concert Premierë me muzikë shqiptare të muzikologut Prof. Ramadan Sokoli.

Po permend disa nga rolet e mia muzikore ne vite:

1974 – 1992 : Soliste në Teatrin e Operas dhe Baletit, ku kam realizuar këto role në veprat skenike:

  1974 – roli i Davës, Opera “Mrika” të Prenk Jakovës

  1976 – roli i shoqes, Opera “Komisari” të Nikolla Zoraqit

  1976 – roli i Lules, Opera “Zgjimi” të Tonin Harapit

  1977 – roli i Afrovitit, Opereta “Karnavalet e Korçës të Avni Mulës

  1982 – roli i Myzetës, Opera “Boheme” të Xhiakomo Puçinit

  1983 – roli i Fraskitës, Opera “Karmen” të Zhorzh Bizet

  1984 – roli i Rozinës, Opera “Berberi I Seviljes” të Xh. Rossinit

  1985 – roli i Toskës, Opera “Toska” të Xhiakomo Puçinit

 1986 – roli i XHildës, Opera “Rigoleto” të Xhiuzepe Verdit

1987 – roli i CiuciuSanit, Opera “Butterfly” të Xhiakomo Puçinit

1989 – roli i Nedës, Opera “Paliaçi” të L. Kavalos

1990 – roli i Elit, Opera “Liceistët” të Josif Mingës (me orkestrën e Korçës)

1990 – Koncert recital me 16 pjesë, shoqëruar në piano nga Johan Botka

1991 – roli i Eleonorës, Opera “Trovatore” të Xhiuzepe Verdit

2000 – koncert në Prishtinë, Kosovë shoqëruar nga pianistja Mira Keta

2000 – koncert recital në Prishtinë, Kosovë

2004 – koncert vocal I muzikës së dhomës me soprano Shqipe Zani, me pjesëmarrjen e Stefano Donaudy (36 Arie të stilit antic, për kanto e pianoforte)

2007 – koncert recital me muzikë shqiptare :Portreti I Ramadan Sokolit”, shoqëruar në piano nga pjanistja Lea Kilica

2010 – koncert “Tre sopranot” Sh.Zani, S.Frashëri, M.Leka

2012 – koncert për 100 vjetorin e Pavarësisë shoqëruar nga Orkestra e Akademisë së Arteve të Bukura

  • 2014 – koncert me formacionin muzikor të muzikës Barok
  • 2015 – koncert me kuartet harqesh në Pejë, Kosovë
  • 1991 – e në vazhdim – koncerte të vazhdueshme në skenë me Piano e Orkestër

Pyetje: Kam kuriozitet te di lidhjen pedagogjike dhe muzikes si dhe artikujt te realizuar nga ju, cilat jane si dhe eksperienca te tjera pedagogjike?

 

  • Artikujt Muzikore te realizuar nga Shqipe Zani

 

  • 2004 : “Fizionomia kombëtare e krijimtarisë sonë përmes interpretimeve vokale” – botuar nga Instituti k Studimeve Pedagogjike
  • 2004 : Kumtesë “Raporti k muzikës së kultivuar më publikun dhe roli I një edukatori në kultivimin e shijeve të drejta te brezat e rinj”
  • 2005 : Kumtesë “Roli izërave femërorë në trajtimin e figurave në operat shqiptare”
  • 2005 : Material teknik “Frymëmarrja” (Përkthim)
  • 2005 : Programi mësimor për vitin akademik 1998 – 1999
  • 2006 : Promovimi k librit “Ëndrra dhe realitete” (Monografi Jorgjia Truja), Referon Shqipe Zani

EKSPERIENCAT PEDAGOGJIKE

1984 – 1992: Pedagoge e Jashtme në Fakultetin e Muzikës, Dega KANTO, Akademia e Arteve të Bukura1992 e në vazhdim.

Prej vitit 1984 e deri sot kam përgatitur mbi 40 diplomantë ndër të cilët do veçoja:

  • Nereida Fico (Soliste TOB)
  • Erinda Agolli (Soliste TOB)
  • Mirela tafaj (Soliste TOB)
  • Romina Baçe (Soliste TOB)
  • Dorina Selimi (Soliste TOB)
  • Era Limani (Kosovë) (Koncertiste)
  • Anila Tërshana (Soliste, Greqi)

Pyetje:Kisha deshire te permendnit disa nga koncertet tuaja kryesore mundet ?

Pergjigje: Po sigurisht. Kam realizuar mbi 2500 koncerte me Piano, Muzikë DHome, Koncerte me orkestër, Koncerte me filarmoninë e qytetit Tiranë, me orkestrën e Ansamblit Shtetëror të Këngëve dhe Valleve popullore, me orkestrën simfonike të Radio Televizonit Shqiptar, me orkestrën e pedagogëve dhe studentëve të Universitetit të Arteve, me orkestrën e qytetit të Shkodrës, Durrësit, koncerte me Orksetrën e Ansamblit të Ushtrisë, Koncerte me grupin “Na bashkoi kënga popullore”. Kam realizuar concert Premierë me muzikë shqiptare të muzikologut Prof. Ramadan Sokoli.

PJESËMARRJE NË AKTIVITETE NDËRKOMBËTARE

1974 : Turne në Jugosllavi me grupin e Durrësit

1975 : Turne në Kinë dhe Kore me Ansamblin Shtetëror të Këngëve dhe Valleve

1977 : Turne në Turqi me grupin “Na bashkoi kënga popullore”

1979 : Turne në Greqi me Ansamblin Shtetëror të Këngëve dhe Valleve

1981 : Turne me Orkestrën e Radio Televizionit në Itali

1984 : Turne me Ansamblin Shtetëror të Këngëve dhe Valleve në Egjypt

1986 : Turne me Ansamblin Shtetëror të Këngëve dhe Valleve në Itali

1998 : Turne me Ansamblin Shtetëror të Këngëve dhe Valleve në Palermo, Tunizi

1999 : Turne me Ansamblin e Bashkisë Tiranë në Itali

2006 : Turne me Ansamblin Shtetëror të Këngëve dhe Valleve në Wells, Angli

2011 : Koncert me Muzikë Dhome, Ulqin (Mali I Zi)

2015 : Koncert “Mesazherët e Paqes”, Paris (Francë)

Rifat Teqja, dirigjent i TOB (Artist i Popullit të Republikës së Shqipërisë, Prof. në Akademinë e Arteve) flet per Shqipe Zanin si deklaron më poshtë:

E njoh sopranon e mirënjohur Shqipe Zani qysh në fillimet e saj si studente në institutin e Lartë të Arteve të Bukura, për një vokal sa të bukur e plot dritë, aq edhe për një diapazon të gjerë e kualitet tingëllimi. Ajo u emërua si Soliste e Parë në TOB për kualitetin e lartë të vokalit të saj, duke u renditur me dinjitet me bashkëkohësit e saj më të mirë të këtij institucioni, duke u aktivizuar në role kryesore të shumë veprave skenike si opera, opereta e koncerte.

Me vlera të larta profesionalizmi e artistike janë realizimet e saj si Afroviti te “Karnavalet e Korçës”, Rozina te “Berberi i Seviljes”, Myzeta te “Boheme”, Ned ate “Paliaçi”, Leonora te “Trovatore”, Toska te “Toska” etj…

Në mënyrë të vacantë kontributi i saj ka qenë në veprat shqiptare ku karakteristikë e interpretimit të saj ka qenë individualiteti artistik. Zor se i ka shpëtuar repertorit të saj ndonjë vepër skenike kombëtare, koncert, konkurs, festival, ku Shqipja është nderuar edhe me çmime. Këndueshmëria e këtyre roleve me një timbrikë ekspresive dhe të pasur ka bërë që Shqipja të krijojë individualitetin e saj dinjitoz. Kontributi shumë i rëndësishëm ka qenë ndër vite e sidomos aktiviteti i saj koncertal për të cilin ajo është shquar për prirjen e saj të veçnte duke korrur sukses Brenda dhe jashtë vendit.

Një prirje po aq e rendësishme eshtë edhe kontributi i saj në fushën dhe jetën pedagogjike, krahasa asaj artistike, ku nga dora e saj janë përgatitur dhe përgatiten me shumë sukses me dhjetra këngëtare të talentuara e të pajistura me aftësi dinjitoze profesionale dhe artistike. Shkurt 1999, Tiranë.

Mesazi im per boten e muzikes eshte:

Kendon shpirti , pastaj zeri , dhe mendja duhet ushqyer me pare me nje formim te forte muzikor shkollor si dhe nje pune te perditesuar dhe te papertuar.

Falenderim i Shqipes:

Nje falenderim shume shpirteror dhe nje vleresim te madh per gruan inteligjente,dhe Org ‘’Gruaja Shqiptare ne  per punen e palodhur dhe perkushtimin serioz ne missionin e saj, Liliana Pere, qe me ftoi ne interviste vete kembengulese. me pasion dhe dashuri me shume respect dhe dashamiresi , ne nje kohe qe gjithe jeten time nuk me ishte afruar asnje gazetar per interviste. Koleget kane shkruar por une drejt per drejt me dekada te tera jam shprehur sinqerisht me nje pergatitje serioze per Lilianen.Urime Liliana dhe suksese ne misionin tuaj.

Ju faleminderit ju e dashur Shqipe Zani qe ma bête diten kaq te bukur, bisedova me nje artiste te madhe, me nje shpirt socal, dhe bote te madhe muzikore.E ndjeva muziken e saj afer ne veshin tim , duke kenduar kengen lule bore ne fund te intervistes , dhe me ne u bashkuan gjithe grate qe ndodheshin rreth nesh.

Faleminderit nga zemra artistja e madhe Shqipe Zani.Ishte kenaqesi biseda me ju.

Liliana Pere

Presidente e organizimit Internacional

Gruaja Shqiptare ne Bote

Keshilltare nderi ne Misionin Diplomatik per P. P

“Missionare e Paqes”

HISTORI SUKSESI- NJE SHQIPTARE NE ELITEN INTELEKTUALE FRANCEZE

by

Maniola CAMUSET -TREBICKA “Chevalier des Palmes Académiques ” nga Republika Franceze ne rangun e Elites Intelektuale Franceze./

Interviste Maniola CAMUSET – TREBICKA nga Liliana Pere / histori suksesi Profili i Manioles./

Qe ne moshen gjashte vjeçare e kisha zgjedhur rrugen e muzikes e te artit.Nuk kam devijuar me nga kjo rruge gjate ketyre dyzet vjeteve me pas…..

Maniola Camuset – Trebicka Pianiste eshte diploma e profesioni im.Kam mbaruar studimet e larta ne 1992.

Maniola Shprehet se:Shkolla franceze e pianos eshte diametralisht e kundert me shkollen tone. Teknika pianistike eshte diametralisht e kundert. Ashtu sikurse kultura eshte diametralisht e kundert. Ju imagjinoni rrugen qe duhet te hapet, duke u perpjekur çdo dite te pasurohesh me kete kulture. Mrekullia e nje rruge me “R” te madhe shtypi,por dhe distanca e jashtezakonshme per te arritur deri ne fund…..Punoja deri ne 60 ore ne jave, pa llogaritur oret e pianos ne dite per programin e konkurseve ose koncerteve. Per disa vende pune beja gjashte ose shtate ore ne dite me tre kater trena e flija 5 ore maksimum ne dite. Shpesh gjumi me zinte ne tren, e pastaj vendosa te ve zile per te mos harruar te zbres ne stacionin.

Fillimisht mora mesime me profesore franceze per te kaluar konkurse. Nje çmim i pare e nje çmim i dyte ne konkurse me bene te kisha mundesine per koncerte. Pastaj nga koncerti ne koncert u propozuan vendet e punes.Kete korrik te 2015,u emerova “Chevalier des Palmes Académiques ” nga Republika Franceze.

Ceremonia e dhenies se dipllomes e medaljes eshte lene per ne dhjetor. Eshte nje titull qe me nderon ,sepse vlereson punen ne fushen e Kultures dhe te Artit dhe me ve ne rangun e Elites Intelektuale Franceze.Sot punoj ne nje institucion prestigjioz i themeluar nga Napoléon Bonaparte qe quhet Shkolla e Legjionit te Nderit, France.

Ndiqni baskebisedimin interesant…

Pyetje:Femijeria eshte pjesa me e bukur e moshes per c’do njeri, Në se ktheni kujtesen në fëmijërinë tuaj të hershme, çfarë do të kujtonit në këtë intervistë?

Pergjigje:- Vitet e kaluara ne shkolle,te Kongresi i Permetit, rrugen e gjate ne kembe me shoqen time Valbonen, notat e para ne piano, korridoret, klasat, profesoret, lojen me peta e futbollin …. Me vitet qe kalojne, kujtimet e shkolles 8-vjeçare i kam me te shpeshta e me vijne me shpesh ne memorje.

Pyetje:E dashur maniola mund ten a flisni pak per familjen tuaj?

Pergjigje- Prinderit e mi,motra,gjysherit ishin berthama e familjes. Babai, Roland Trebicka, me merrte qe e vogel fare ne Teater. Me kujtohet me biçikleten Mifa,rrija e ulur ne koshin e vogel perpara biçikleten. Me mamin dilnim shume heret ne mengjes, ishte ora pese, ose pese e gjysem. Bénin rrugen bashke deri ne qender. Ajo merrte autobusin per ne pune, une vazhdoja ne kembe per ne Liceun Artistik. Motra, syte e kalter e floket ngjyre floriri me shihte me pak. Kur filloi te rritej e merrja gjithkund shkoja me grupin tim te shoqerise. Ajo u mesua te rritej me me te rritur. Gjysherit ishin te çmendur pas nesh e na plotesonin gjithe tekat e kapriçot….

Pyetje:Kush eshte shte qyteti juaj , qyteti ku ju jeni rritur dhe ku vazhdoni të jetoni. Por për shumëkush Në këtë intervistë cili do të ishte komenti juaj për qytetin tuaj, këtë herë nga këndvështrimi dhe i një inteletualeje të mirfilltë, sikundër jeni ju ?

Pergjigje- Tirana e dashur, me rruget, rrugicat, veren e nxehte me avullin e bitumit e dimrin ku boulevardi permbytej nga shirat. Palltot e kepucet qe na thaheshin ne trup neper klasat pa xhama e me gishtat mavi nga te ftohtit. Po kjo Tirane me Universitetin,Teatrot, jeten kulturore e sportive.Kurajo dhe pasioni i te gjithe atyre qe benin dinamiken dhe kulturen e vendit tone. Vajza dhe djem kurajoze qe jepnin me te miren e tyre per nje jete te denje. Ja çfare ruaj ne zemer nga vendlindja ime.

Pyetje:Kush eshte profesioni juaj I mirefillte para se ju te investonit , ne kapacitetin intelektual dhe professional, dhe cili eshte diplomimi juaj?

Pergjigje- Qe ne moshen gjashte vjeçare e kisha zgjedhur rrugen e muzikes e te artit.Nuk kam devijuar me nga kjo rruge gjate ketyre dyzet vjeteve me pas….. Une jam -Pianiste eshte diploma e profesioni im.Kam mbaruar studimet e larta ne 1992.

Pyetje:Maniola kur beni nje bilanc te punes tuaj si ndiheni sot ne profesionin tuaj, cilat kanë qënë disa nga vlersimet që keni ndjerë në karrierën tuaj profesionale ?

Pergjigje- -Nuk do te ndryshoja asgje nga jeta ime.Kur erdha ne fillim ne Paris,veshtiresite ishin te jashtezakonshme. E para nga vete gjuha e komunikimi.Se dyti nga perballja me nje kulture oksidentale e njohur si nga me te lashtat e me nje finese te jashtezakonshme.Une dilja nga nje vend hermetik, ku nuk kishim as mundesine te dinim,as mundesine te imagjinonim kulturen oksidentale.Sot te rinjte dine gjithçka. Mediat, interneti, levizja e lire midis shteteve ben qe te informohemi per gjithçka duam.Une dilja nga nje paradoks : vend me tradita mesjetare por me nje potencial intelektual te mahnitshem.Fillimisht mora mesime me profesore franceze per te kaluar konkurse. Nje çmim i pare e nje çmim i dyte ne konkurse me bene te kisha mundesine per koncerte. Pastaj nga koncerti ne koncert u propozuan vendet e punes. Artikujt neper gazeta me ndihmuan per te avancuar. Rruga e koncertistes ne nje vend qe eshte nje nga kapitalet e botes, eshte nje satisfaksion i madh per mua.

Pyetje:Kur jeni larguar nga shqiperia ? aresyet tuaja ,dhe si vazhdon komunikimi me shqiperine?

Pergjigje- -Jam larguar ne nentor te 1992 per te marre pjese ne nje nga konkurset me te medhenj internationale pianistike, Konkursi “Marguerite Long “. Qe prej ketij konkursi ku presidenti ishte Lorin Mazel,pjesetaret e jurise me keshilluan te beja çmos te vija ne Paris per te studiuar. E keshtu filloi epopeja e Frances. Por nuk me pengon te vij pervit ne Tirane. Kontaktet kane humbur e une perfitoj me dy djemte e mi e tim shoq te kaloj dite te gezuara ne familje.

Pyetje:Sa e veshtire ka qene per ju Rruga e suksesit dhe si e keni menaxhuar ate, cila eshte puna dhe vendi ku punoni tani?

Pergjigje- Shume e veshtire.Nje pjese te veshtiresive i numerova me lart. Shkolla franceze e pianos eshte diametralisht e kundert me shkollen tone. Teknika pianistike eshte diametralisht e kundert. Ashtu sikurse kultura eshte diametralisht e kundert. Ju imagjinoni rrugen qe duhet te hapet, duke u perpjekur çdo dite te pasurohesh me kete kulture. Mrekullia e nje rruge me “R” te madhe shtypi,por dhe distanca e jashtezakonshme per te arritur deri ne fund ….Punoja deri ne 60 ore ne jave, pa llogaritur oret e pianos ne dite per programin e konkurseve ose koncerteve. Per disa vende pune beja gjashte ose shtate ore ne dite me tre kater trena e flija 5 ore maksimum ne dite. Shpesh gjumi me zinte ne tren, e pastaj vendosa te ve zile per te mos harruar te zbres ne stacionin e duhur.Shpesh koncerti ne darke ishte pas dhjete oresh mesimdhenieje, pa vaft dreke as edhe darke…Makijohesha e ndrohesha ne tualetin e trenit, per te arritur ne sallen e koncertit gati ne te njejten kohe si dhe publiku. E kete e kam bere deri para lindjes se djalit tim te pare deri ne muajin e nente te shtatezanise.Me lindjen e djalit te dyte vendosa te punoj vetem ne nje institucion e te marr patenten. Duhet patur parasysh qe me tim shoq nuk kemi patur asgje ndihme per te na mbajtur femijet ndonjehere. Imagjinoni qe im shoq ishte çdo jave me sherbisherbim jashte Frances. Ne kombinonim axhendat tona per te qene gjithmone te pakten njeri nga ne ne mengjes ose ne darke prezent per femijet. Sot punoj ne nje institucion prestigjioz i themeluar nga Napoléon Bonaparte qe quhet Shkolla e Legjionit te Nderit.

Pyetje:C’fare mbeshtetjesh dhe sadisfraksion, vleresime keni ne punen tuaj ?

Pergjigje- Sigurisht duartrokitjet e publikut, letrat e nxenesve e te prinderve te tyre, arritjet ne konkurse te nxenesve, ardhja e tyre e vazhdueshme neper koncerte te miat, e per disa i kam njohur te vegjel e tani me ndjekin me bashkeshortet neper sallat e ndryshme. Kete korrik te 2015,u emerova “Chevalier des Palmes Académiques ” nga Republika Franceze. Ceremonia e dhenies se dipllomes e medaljes eshte lene per ne dhjetor. Eshte nje titull qe me nderon ,sepse vlereson punen ne fushen e Kultures dhe te Artit dhe me ve ne rangun e Elites Intelektuale Franceze. Per kete jam shume e prekur dhe krenare per rrugen qe kam ndjekur.

Pyetje:Cilat janë disa nga vetitë tuaja, që ju çmoni më shumë tek vetja juaj?

Pergjigje- Besnikeria dhe vullneti them se jane dy karakteristika te miat.

Pyetje:Çfarë adhuroni më shumë ….në jetë? Dhe çfarë përçmon më shumë?

Pergjigje- Kur shoh si rriten dy djemte e mi. Kjo eshte gjeja me e bukur ne jete. Ajo qe perçmoj eshte pabesia si dhe injoranca e mendjemedhenjve.

Pyetje:Cili është raporti që ju keni me veten ,profesionin dhe komunitetin e gruas qe te rrethon?

Pergjigje- Une jetoj midis intelektualesh. Ne nje familje ku roli i gruas nuk ka diskutim si dhe ne rrjetin tim shoqeror po e njejta gje. Femra dhe Mashkulli kompletohen ne menyre perfekte e duhet perfituar qe diferenca qe ekziston te perdoret si nje pasuri e jo si nje lufte ose fatalit.

Pyetje:Profesionalizmi I larte që ju i keni kushtuar jo pak kohë në jetën tuaj profesionale, si e shihni stadin e saj te zhvillimit në shoqërine shqiptare sot ?

Pergjigje- Shoqeria shqiptare ben progres. Por duhet te behet progres ne reformat ligjore. Ketu per mua ka nje bemol dhe eshte e vetmja rruge drejt Evropes. Ne kete drejtim ka nje rruge te veshtire per te permbushur ne te drejtat dhe detyrat e gruas ne shoqeri dhe ne zhvillimin ekonomik te vendit.

Por ne kemi nje potencial te jashtezakonshem e mendoj se gjithçka do te perparoje me hapa te shpejte.

Ju falenderoj per mundesine qe me dhate te shprehem nepermjet kesaj interviste.Urime per ju Liliana,punen tuaj qe e beni me kaq dashuri e passion si promotore e vlerave te gruas shqiptare ne bote dhe org Gruaja shqiptare ne Bote interviste.

Faleminderit Ju e dashur e talentuar , artistja e talentuar, gruaja e suksesshme qe na nderon dhe nge lart emrin e gruas shqiptare dhe te Kombit Shqiptar.

Maniola, biseda me ju ishte nje labirint vlerash, jo vetem artiste, si pianise e talentuar, por dhe integritet intelektual te forte, e formuar me se miri.

Liliana Pere

Presidente e organizimit Internacional

Gruaja Shqiptare ne Bote

‘’Keshilltare Nderi’’ ne Misionin Diplomatik per P. P ‘’Missionare Paqes’’

Histori Suksesi: Arlinda Çausholli

by

Arlinda: Motoja ime është e thjeshtë: Këmbët në tokë dhe sytë nga yjet/

Nga Liliana Pere/

Profil:

Arlinda Çausholli është gazetare, publiciste dhe eksperte komunikimi me influencë me një përvojë 20-vjeçare. Që nga viti 2006, është Drejtoreshë Komunikimi në Aeroportin Ndërkombëtar të Tiranës „Nënë Tereza“.  Karrierën e saj e filloi në gazetari në vitin 1993 me Gazetën Shqiptare dhe më pas me agjensinë amerikane të lajmeve, Associated Press, në 1997-2002 duke mbuluar konfliktet që u shënuan asokohe me përmbysjen e skemave piramidale dhe më pas me luftën në Kosovë. Ka punuar për gazetën e njohur Corriere della Sera, duke mbuluar zhvillimet më të rëndësishme në Shqipëri në periudhën e tranzicionit të këtyre viteve. Në vitet 2003-2006 ka qenë Drejtuese Komunikimi në Zyrën e Kombeve të Bashkuara për Projektet e Shërbimeve (UNOPS). Eshtë diplomuar për Gjuhë-Letërsi në Fakultetin“Luigj Gurakuqi” në Shkodër dhe mban Gradën Master për Shkenca Komunikimi në Universitetin Europian të Tiranës (UET) në vitin 2011, duke u nderuar me “Çmimin e Ekselencës”. Njihet si pedagoge dhe anëtare e Bordit Drejtues të UET Alumni dhe mban titullin e Koordinatores Rajonale të Shoqatës Europiane të Drejtorëve të Komunikimit EACD (European Association Communication Directors) për Shqipërinë. Eshtë autore e blogut “Ndër mejtime” që publikohet periodikisht tek e përditshmja Shqiptarja.com, një blog mbi jetën, njerëzit dhe fenomenet sociale që synojnë përparimin e vlerave humane dhe vëmendjen publike ndaj tyre.

Arlinda Çausholli është nderuar me “Çmimin e Mirënjohjes“për kontributin që ka dhënë në jetën shoqërore dhe artistike në qytetin e Shkodrës.

Eshtë themeluese, ideatore dhe drejtuese e Programit të Komunikimit „Fit For Future“ (FFF), një Program që ka për qëllim të promovojë cilësinë e komunikimit profesional dhe njerëzor, të japë nota të mendimit pozitiv dhe të krijojë një frymë bashkëpunimi qytetar.

Çfarë kujton nga fëmijëria?

-Kam patur fëmijëri me ngjyra, ndonëse ne jemi brezi që jetuam disi dy regjimet dhe kalimin nga njëri tek tjetri nuk e kishim fort të lehtë. U linda në Tiranë, por jam rritur në Shkodër. Shkodra është dhe qyteti i origjinës së familjes sime dhe mbase origjina e të gjithë dashurisë me të cilën u rrita. Ky qytet ka një mënyrë të vetën të të ushqejë jetën, e jep me pikatore….por është koncentrat vlerash që të hyn ndër deje dhe nuk ikën mëqë aty. Dhe ti gjendesh ndërgjegjshëm përpara elegancës shpirtërore, të komunikimit, të estetikës, të artit, të veshjes dhe të njerëzve që mendojnë e  veprojnë njësoj si ty.

Ndiqeni bisedën e plotë:

Cilat janë fillesat e Arlindës, shpirti krijues, fantazues dhe mediatik në fushën e komunikimit?

-Kam krijuar. Krijoja vazhdimisht. Kam qenë shumë e vogël dhe mbaj mend që një pasdite shkrova një skenar për festën që do kishim në klasë. Kujtoj të kem punuar gjithë natën për të shpërndarë të nesërmen pjesët që do të recitonim dhe realizonim gjithësecili. Duhet të kem qenë 12 vjeç. Krijimi formoi kolonën vertebrore të qënies dhe ekzistencës sime dhe mbetet thelbi i jetës në fakt, në çdo gjë që bëjmë dhe në çdo hap që hedhim.Më tej kam qenë shumë e përfshirë në drejtime spektaklesh dhe koncertesh. Punova dy vjet në Radio Shkodra krahas gjimnazit që frekuentoja. Ishin emisionet e para radiofonike të drejtpërdrejta dhe pata fatin të bashkëpunoja me profesionistë në atë kohë. Di që nuk jam ndalur asnjëherë…

Ju keni mbaruar Fakultetin Gjuhë-Letërsi në Universitetin e Shkodrës “Luigj Gurakuqi”,  në qytetin e kulturës dhe artit. E keni patur pasion të ëndërruar?

-Kam pasion gjuhën e pasur, të shkruarin mirë dhe librat, por fakulteti nuk më jepte ngazëllimin që doja. Ishtë një zgjedhje e diktuar nga një kohë jo fort e qëndrueshme që po kalonte Shqipëria – flasim pas viteve 1990 – dhe prindërit e mi e kishin shqetësim të më largonin nga vetja. Por nuk zgjati shumë. Në vitin 1993, kur po themelohej Gazeta Shqiptare, Carlo Bollino, gazetar dhe profesionist shumë i njohur, rastisi të lexonte një reportazh timin mbi kopshtet e fëmijëve të zëna nga të pastrehët. E pëlqeu, dhe më ftoi t’i bashkohesha ekipit të Gazetës Shqiptare të asaj kohe, që realisht ishte i paktë në numër, por me etje të madhe për të mësuar. Gazeta Shqiptare krijoi një etikë të jashtëzakonshme profesionalizimi në ato vite dhe ka qenë shkollë e mrekullueshme e terrenit. I jam shumë mirënjohëse për këtë. Gazeta shtypej në Bari dhe ne punonim për të pasnesërmen e lajmit. Sfidë e madhe, por kënaqësia ishte edhe më e madhe. Kështu erdha në Tiranë, ndërkohë që vazhdoja universitetin.

Ju kujtohet dhe nëse po, mund të na e sillni në kujtesën e lexuesve, cili ka qenë artikulli i parë që u publikua nga ju?

-Sigurisht që më kujtohet. Gazeta doli më 25 Prill 1993 dhe numri i parë u hap me vizitën e Papës në Shkodër, Papa Gjon Pali II dhe kryeartikulli mbante emrin tim. Pra zanafilla, siç duket ka qenë e mbarë dhe besoj vazhdoi e tillë.  Rasti e solli që unë të takoja Papa Françeskun më 21 Shtator të 2014-ës dhe më duhet të shtoj se butësinë e asaj dite shqiptare e kam ndërmend akoma.

Kam lexuar shumë artikuj, ju kam ndjekur edhe në intervista dhe më kanë kanë lënë një ndjesi pozitive shkrimet e tua. Jam një lexuese e rregullt e tyre, sidomos një shkrim për nënën më ka lënë mbresë. Ku e gjen frymëzimin Arlinda?

-Frymëzohem nga e mira dhe nga kërkimi i vazhdueshëm i saj. Frymëzohem nga çdo gjë që më rrethon. Frymëzohem nga njerëzit. Më frymëzojnë gjërat e vogla të ditës që në realitet kanë rëndësi të madhe, por që ne i harrojmë duke u endur në rutinë dhe pa impuls. Frymëzohem nga ngjarje të ndryshme të miat e tonat bashkë, dhe shkruaj me qëllimin që të sjell në vëmendje– me sa mundem – disa ndjesi dhe përgjegjësi njerëzore që na duhet t’i ushtrojmë çdo ditë, që të jetojmë mirë. Uroj t’ja arrij sadopak.

E dashur Arlinda;

Karriera juaj ka qenë e larmishme, me disa  eksperienca dhe te gjitha cilësore e të suksesshme. Si ka qenë rruga e  karrierës, ka patur vështirësi?

-Sigurisht që kam patur, por tani që i kujtoj, vështirësitë nuk kanë lënë aspak gjurmë të errëta. Pengesat i kam parë si sfida dhe mundësi për t’i zgjidhur dhe unë për t’u pasuruar. Mbase kjo është forca e njeriut dhe kjo është forcë e trashëgueshme, sepse i përcillet me vlerë të paçmuar fëmijëve tanë. Në fund të fundit, ky është dhe qëndrimi ndaj jetës. Figurativisht të duket sikur përgatitesh me dy armë, me njërën mbron atë çka ke arritur dhe me tjetrën ec përpara duke çarë ajrin….. Të paktën kështu e imagjinoj veten.

Pyetje-Motoja juaj mësova nga biseda është e thjeshtë: Këmbët në tokë dhe sytë nga yjet. Është nje thënie shume e bukur frymëzuese, këtë veti ta trashëguan edhe ty Arlinda?

-Unë kam patur prindër të mrekullueshëm të cilët na edukuan me ndjenjën e respektit ndaj vetes dhe thjeshtësisë ndaj të tjerëve, na dhanë entuziazmin që është thelbësor për të jetuar shëndetshëm, optimizmin dhe sensin e realitetit në të njëjtën kohë. Është edukimi më i vështirë sepse kërkon energji të pashtershme, ekuilibër akrobati dhe mendje shumë të hapur, por kur bëhet pjesë e jotja vjen natyrshëm dhe mundohesh ta përcjellësh tek ata që nuk e kanë. E konsideroj fat të jashtëzakonshëm që im bir e ka në inde, këtë ndjesi të mrekullueshme.

Sa e ndjen dhe konsideron veten të suksesshme Arlinda, që natyra i ka falur bukurinë dhe pozitivitet me shumicë në personalitetin e saj ?

-E dashur Liliana, suksesi është gjithmonë relativ dhe në varësi të diçkaje.  Mundohem të kem qëllime dhe t’i realizoj në mënyrën më të mirë të mundshme me dinjitetin që të falin vlerat me të cilat realizohesh. Ky fakt më jep një qetësi të papërshkruar. Ndjehem mirë kur marr komente pozitive nga lexuesit për shkrimet e mia dhe i falenderoj pa fund ata. Ndjehem mirë kur përmbush me profesionalizëm pozicionin që kam në aeroport dhe mendoj se jam në realizim të përditshëm si njeri, si grua, si nënë dhe si mike.Ndjehem mirë kur njerëzit më dëgjojnë teksa rrëfej këndvështrimin tim në përpjekjet për një komunikimi të mirë. Në garë me veten… Gjithmonë. Gara më e vështirë, por më e bukura.

Pyetje- Thelbi I Programit të Komunikimit Fit For Future më është dukur mjaft interesant dhe i dobishëm per kohën që jetojmë që është e domosdoshme të rrënjosim rregulla të qëndrueshme në komunikim, mund të na flisni pak?

-Idenë e këtij programi dhe realizimin e tij, e nisa në vitin 2013 në Aeroportin Ndërkombëtar të Tiranës dhe më pas arritja ta zgjeroj muaj pas muaji.  Më se 350 persona janë bërë pjesë e Fit For Future në dy vjet. Programin e kam zhvilluar disa herë dhe vullnetarisht, me dëshirën për të kontribuar në mënyrë modeste për një cilësi komunikimi të mirë dhe qasje pozitive ndaj jetës. U përqafua së fundmi edhe nga Banka Raiffeisen, punonjësit e së cilës e përcollën suksesshëm dhe jam shumë e lumtur për këtë. Ndërkohë FFF vazhdon…. Na duhet të përparojmë. Përparimi nuk vjen nga paraja. Përparimi vjen vetëm nga puna. Çdo gjë fillon nga vetja jonë dhe zhvillimi shoqëror merr hov po aty. Ky është mendimi im të paktën.

Sa lë për të dëshiruar sot me mangësitë dhe dobësitë e veta komunikimi dhe shoqëria jonë?

-Shoqëria jonë dhe komunikimi ynë janë ende në kahe të kundërta. Megjithë përpjekjet e kolegëve të mi apo njerëzve si ty Liliana, mënyra se si komunikojmë me njëri-tjetrin është akoma e mangët. Komunikimi është cilësi jete. Mjafton shumë pak kujdes të ndjehemi afër me njerëzit që takojmë çdo ditë, të njohur dhe të panjohur. Kjo ishte arsyeja që ndërmora edhe nismën e Programit të Komunikimit Fit For Future. Thellë brenda nesh, e dimë te gjithë që kemi më shumë gjëra që na bashkojnë sesa na ndajnë, por format me të cilat i kërkojmë dhe i komunikojmë, ndoshta nuk janë më të të duhurat. Programi FFF në harkun e një ditë jep këndvështrim tjetër për qasjen ndaj jetës dhe ndaj njëri-tjetrit, në mënyrën si komunikojmë. Unë nuk pretendoj të rregulloj botën, por rezultatet janë mahnitëse, më duhet ta lë mënjanë modestinë e të kërkoj ndjesë për këtë. Por nuk është merita ime. Eshtë merita e atyre që marrin pjesë dhe thjesht një dëshirë e imja që mbase është shumë energjike dhe sjell frymëzim në FFF.

Prej sa kohësh punoni në Departamentin e Komunikimit në Aeroportin Ndërkombëtar të Tiranës dhe çfarë ka të veçantë ky pozicion?

-I jam bashkuar kompanisë së Aeroportit Ndërkombëtar të Tiranës në vitin 2006. Mbuloj çdo gjë që ka lidhje me fushën e komunikimit, përgjigjem për imazhin e kompanisë në publik, marrëdhëniet me median, këshillimet strategjike për reputacionin e kompanisë, publikimet, ngjarjet që shënojnë zhvillimet e aeroportit, komunikimin në raste krizash, përgjegjshmërinë sociale dhe gjëra të tjera që nuk po i radhis më tutje. Me bashkëpunëtorët e mi, kam pasur fatin ta ndërtoj këtë departament që në fillimet e aeroportit, bashkë me imazhin e tij. Ka qenë dhe një sfidë e bukur, me rezultate konkrete, besoj. Vazhdon e tillë.

Si ta përfytyrojmë Arlindën në kohën e lirë, sportive, enegjike, apo gjithmonë në meditim dhe aktivitet?

-Udhëtimet janë pasuri më vete. Mendoj se udhëtimet janë dritare zhvillimi dhe ridimensionim i gjithçkaje qëështë pjesë e jona. Eshtë rigjetje me njerëzit, me miqtë, me idetë, me progresin personal dhe këndvështrimet. Hulumtoj pa fund kur udhëtoj dhe jepem në detaje të pafundme  qëmë rrethojnë.  

Arlinda e dashur; Di që jeni pjesëmarrëse në maratona noti. Kjo gjë e bën personin tuaj akoma më interesant, më fol pak të lutem?

-Nuk besoj të ketë gjë më të dobishme dhe më të rëndësishme se të jetuarit shëndetshëm. Sporti duhet të promovohet në mënyrë sistematike dhe të krijohen kushte për informim publik masiv, sepse të mirat vetjake që sjell ai, janë dhe të mira shoqërore. Unë ushtrohem si çdo dashamirës sporti, kam marrë pjesë në dy maratona noti 1500 metra stil i lirë, të dyja të suksesshme.  Njëra maratonë u zhvillua në Liqenin e Shkodrës, në të cilin u krodha pas 25 vitesh për herë të parë. Uji i liqenit është pak i rëndë dhe jo fort i rehatshëm për notime të gjata, por jo i pamundur. Noti është sport karakteri dhe çdo herë që hedh krahët në ujë, aq herë forcohet kjo ide. E këshilloj shumë tek njerëzit që kam afër.

Cili do të ishte mesazhi juaj për gruan?

-Zemra është krijuar për t’u hapur. Mendja po ashtu. Janë dy thesare të pamatshme që krijojnë respektin për veten dhe të qënit unike përballë të tjerëve. Dhe buzëqesh pa fund. Ndodhin të papritura të këndshme. Në fakt, kjo vlen për të dyja gjinitë.

Çfarë mund të thoni për Organizatën e Gruas Shqiptare nëpër botë?

-E dashur Liliana, unë dua të të falenderoj thellësisht për bashkëbisedimin tonë të ngrohtë, për punën dhe pasionin që transmeton. Eshtë e pashembullt, përpjekja që bën për t’i dhënë zë dhe mbështetje grave kudo ku ndodhen dhe unë të vlerësoj shumë për këtë. Nga ana tjetër urime Organizatës dhe çdo gruaje që bën pjesë në të dhe jo vetëm. Përzemërsisht suksese.

Ju faleminderit e dashur Arlinda, gruaja e suksesshme në karrierë, e mbushur plot pozitivitet dhe inovacion në profesionalizmin e saj te shkëlqyer, e adhuruar per mirësjelljen tuaj. Suksese nga zemra.

Liliana Pere

Presidente Organizimit Internacional

Gruaja shqiptare në Botë