Nga Marjana Bulku/ Nju Jork/Rrethuar prej një audience ekselente,moshash, gjinish, besimesh dhe etnish të ndryshme ku padyshim kryefjalë është Shqipëria, në mjediset    John F. Kennedy School of Government,Cambridge , Massachusetts   Ish-ambasadori shqiptar Z.Mal Berisha në një komunikim interaktiv dhe plot larmi informative nen moderimin e Kristofor Liden,  u është drejtuar në fakt të gjithë shqiptarëve, pavarësisht kufijve politik, gjeografik apo historik që jo rrallë herë na ndajnë.Ishte ky një tjetër set në kronologjinë e komunikimeve që një ish -diplomat me shpirt patriotik mban në mënyrë konstante me bashkombasit shqiptarë që jetojnë në Amerikë por edhe me amerikanët që e duan Shqipërinë.Janë rrëfimet e tij historike, bazuar në arkivat amerikane e britanike që e kanë intesifikuar jo vetëm vemendjen e amerikanëve ndaj kombit shqiptar por edhe mirnjohjen dhe respektin e tyre për vyrtytet e shqiptarëve si besa, toleranca,trashëgimnia historike e kulturore edhe pse e përcudnuar jo pak nga  diktatura komuniste.Botimet e tij mbi Charld Telford Erickson , Herman Bernstain, Shqiptarët lisa ilir,janë epos i gjallë i kontributeve që një intelektual patriot mundet të bëjë për vendin vet edhe përtej detyrës diplomatike duke i bërë jehonë përmes publikimeve, komunikimeve interaktive, botimeve të shumta dhe së fundmi përmes daljeve të tilla në mes të audiencave kureshtare dhe kërkuese nëpër historinë tonë.Heronjtë autentikë shqiptarë, kodet morale që identifikojnë shqiptarin e mirë ,atë të besës dhe burrërrisë, nderit e trimërisë, janë flamuj krenarie që ambasadori Berisha ia shpalos dhe prezanton botës akademike amerikane dhe asaj patriotike shqiptare.Të jesh spektator  i eventeve të tilla nuk mjafton vetëm prezenca fizike por edhe ajo mendore si kujtesë pasi ajo ka për detyrë të ndjekë dhe të përcojë historitë e cdo historije me Skenderbe e Terezë ,Konicë e Nol, Kadare dhe Fishtë brezave që iu mohua,por edhe atyre që për arsyje të ndryshme i rrijnë larg Shqipërisë.

Më ndodh shpesh të pyes veten se ku fillon një histori dhe ndjej se histori është ajo që nuk harrohet dot, janë faktet që jetojnë por që duan vëzhgime të thella ,epike ,studimore,por edhe komunikime të tilla ku kërkimi ushqen të vërtetat që realiteti shqiptar konfliktual smang ,fsheh, mohon.Janë disa të vërteta që na bëjnë nder më shumë se simbolet kombëtare, më tepër sesa festat dhe organizimet euforike, madje përmbi patetizmat patriotike sezonale. Duket si një abstragim prej realitetit drejt një vizioni ku atdheu ideal është një akt që vetëm autorët e pwrmasave tw tilla munden ta projektojnë.Prandaj historia nuk i shpjegon dot disa PSE… Por auditori i këtushëm sonte mund të pohojë disa sepse…

1.Sepse ne jemi një popull i besës.

2.Sepse ne kemi trashëguar shumë prej kreshnikëve paraardhës.

3.Sepse historia jonë e shkruar dhe e pashkruar fakton një popull dinamik.

4.Sepse simbolet tona kombëtare nuk janë vetëm gjuhë e flamur por individë që i njeh bota.

Historia ky akt i shumfishtë ku rrëfimi, shkrimi,reflektimi,komunikimi na bën edhe më fort humanë,na nxit ta dëgjojmë edhe më shumë njëri-tjetrin, të pyesim,debatojmë, përgjigjemi,mbajmë përgjegjësi.

Historia që merr jetë në këtë sallë falë ambasadorit Berisha duket si një udhëtim në kohë, ajo vjen nga Shqipëria e largët dhe bëhet e paharruar këtu duke mbartur retrospektivën por edhe futurizmin që projekton vizionet ku e kaluara dhe e tashmja shtrëngojnë duart ,falenderojnë, duke na dhënë një tjeter pamje mbi atdheun,atë ndryshe, atdheun e përtej politikës së konflikteve dhe udhëkryqeve.

Epizmi i këtyre orëve prezantimi,përmban fakte përsëritja e të cilave ,publikimi periodik dhe komunikimi i drejtpërdrejtë i shërben kaq shumë jo vetem imazhit, por perspektivës tonë si komb plot dritë dhe hije.Ky sistem epik i të vërtetave tona na mban gjallë në ditët e vështira ku opiumi mediatik dhe politik rrezikon të na fundosë në një harresë të qëllimshme.Eshtë epizëm që  ka protagonistë heronjtë tanë legjendarë, që kombit i dhuron historitë më të bukura që na bëjnë krenarë mes amerikanësh ku ne jetojmë dhe punojmë.Eshtë kjo arsyeja pse shkëlqejnë sytë e brezit të ri që kanë me vete edhe brengën e parardhësve të tyre për Shqipërinë që s’u bë dot kurrë .