– nga Visar ZHITI –

Në nderim të bashkëvuajtësit, të urtit dhe të harruarit të brengosur, Ziso Vangjeli, por dhe të një ideali të përbashkët, në burgologjinë time “Rrugët e ferrit”, krahas portretit kam venë dhe fjalë të tij. “Profecia e Ziso Vangjelit” po quhet, që gjithsesi ka të vërtetën dhe përgjegjësinë time, jo vetëm kujtesën time, pra, unë jam deshmitari i vetëm i saj dhe përkujdesësi i estetikës së atij mendimi të vyer. Që nuk mund të citohet pa përmendur burimin siç shoh në këtë video anonime, ku lexohen të plota dy faqe për Ziso Vangjelin nga libri im, për besueshmërinë e të cilave përgjigjem unë si mbartës i asaj porosie.Po kështu sentenca e mëposhtme: “… nuk jam unë njeri kundër komunistëve, janë komunistët kunder njeriut.” – është pjesë në vazhdim e librit, janë fjalë të autorit, pra të miat. Duke qenë origjinale, një zbulim në përvojën time, nuk mund të përsëriten pa thënë autorin, aq më keq si të tjetërkujt siç bëhet në këtë video. Janë bërë dhe në vepra më të mëdha deri dhe në romane. I them këto për hir të së vërtetës dhe të pronësisë së autorit, korrektesës ndaj hulumtimit, dokumentit dhe respektit ndaj krijimit dhe vetes. Citimi dhe marrja e lejes është detyrim, mbrojtje me ligj e një të drejte. E di që është kohë vjedhjesh shumë më të rënda, por… nuk po zgjatem.Nderkaq gjej rastin dhe përgëzoj mikun tim dhe bashkëvuajtësin tim, personazh dhe ky në burgologjinë time, Esat Myftari, i arratisur dikur nga Kosova dhe që punuam bashkë në diplomaci, i cili në librin e tij memuaristik “Vdekja jote, jeta ime”, dalë së voni, kujton me adhurim Ziso Vangjelin tonë. Po e vazhdojnë dhe bashkëvuajtës të tjerë…Diktaturat kanë shumë frikë nga kujtesa. Dhe nga e vërteta. Dhe nga arti…https://youtu.be/B0iZZOCmViw