Nga Dr.Alban DACI/
TIRANE: Ky shkrim eshte pjese e nje reflektimi personal, për më tepër që tashmë ka kaluar pak kohë e keshtu nuk jemi shumë të ngarkuar me emocione, qofte edhe negative apo aludive. Çdo njeri që ka impenjime duhet te kete edhe nje shenje pergjegjesie, nese nuk e ka kete te fundit ai nuk ben per veten e as per misionet qe ja besojne te tjeret. Gjithashtu, reflektimi dhe ndjesia kur gabojme eshte pjese e cilesive njerezore, pa te cilat nuk do te dallonim shume me kafshet.
Nuk dua te flas per Aleancën KuqeZi si subjekt politik pasi ajo ka vlera kombëtare dhe është shpresa e së djathtës, nuk duhet te flas per koleget e tjere qe ishin apo jane pjese e ketij projekti politik. Gjithkush perfaqeson veten, por nese ne impenjohemi per te perfaqesuar gjithe te tjeret, sic eshte politika kemi pergjegjesi me te medha e duhet te jemi me te gatshem per te kerkuar ndjese.
Luftuam tre vjet rresht politikisht. Ishim nje grup, kryesisht te rinjsh qe kishim shume enderra, mbi te gjitha enderronim nje Shqiperi me te mire. Ndoshta, mosha dhe mungesea e eksperiences na bene te gabojme, por per nje gje ju garantoj se qellimi ka qene gjithmone ne te mire te vendit e te qytetareve. Ndoshta, nuk merituam nje sulm aq te ashper, ndoshta nuk meritonim nje ndeshkim te tille. Po, ky eshte realiteti politik shqiptar, qe njeh vetem vleren absolute, kush fiton, fiton gjithcka e kush humb, humb po gjithcka.
Kjo maxhorance nuk erdhi vetem ne Pushtet. Sigurisht erdhi fale betejave tona, qe ne ate kohe dukeshin te pamundura. Ne thyem mitet e perjetesise e rritem shpresen per te ndryshuar. Megjithate, ne ishim te rinj, kurse ata, ishin trashgimtaret e nje pushteti 70 vjecar, kishin fituar gjithcka mbi kurrizin e shqiptareve, kishin mediat ne dore, ekonomine e shqiptareve ne xhep.
Kurr nuk kam besuar ne kete maxhorance dhe kete kam shprehur sapo ishte shpallur rezultati i zgjedhjeve. Madje, kam qene i pari qe kam deklaruar se rezultati i zgjedhjeve nuk duhet te pranohej, sepse nuk shprehte deshiren e shqiptareve per ndryshim.
Megjithate, une ne rolin tim, ne kontributin tim, pa bere komentet e askujt u kerkoje ndjese shqiptareve qe e sollen ne pushtet Ramen. Dikush mund te thote si e sollet ju? Aleanca KuqeZi ne ate kohe ishte realiteti me popullor dhe me i guxinshem ne politiken shqiptare. Theu tabune e frikes e ringjalli deshiren e shqiptareve per pak patriotizem dhe per ndryshim. Une, personalisht i kerkoje ndjese ne menyre te vecante z. Berisha, te cilin e kishim sulmuar kot duke pasur parasysh modelin qe erdhi pas 23 Qershorit, ku padyshim per ardhjen e tij kontribuam edhe ne me naivitetin tone.
Gjithashtu, me date 23 qershor u shu enderra e mijera te rinjve qe e kishin zgjedhur politiken per pasion e mbi te gjitha per patriotizem e per sherbim ndaj Atdheut. Une, ketyre mijera te rinjve u kerkoj ndjese qe sot ata jane degdisur ne rruget e Botes ose jane te persekutuar per se gjalli ne rruget e Shqiperise, te pa shprese, Une, personalisht u kerkoje ndejse te gjithe ketyre dhe me vjen keq qe naiviteti yne u shfrytezua nga mjeshtrat e pushtetit te vjeter dhe që tradhëtuan duke u larguar.
Sot eshte prag festash, do te kisha deshire qe te gjithe ne qe u angazhuam dhe luftuam per nje Shqiperi me te mire te ishim te gjithe ne nje tavoline duke festuar. Per nje gje jam i sigurt, jam krenar per secilin prej jush dhe per perkushtimin tuaj.
Ne jemi te rinj, ajo ishte prova jone e pare. Nuk duhet te dorezohemi e te ndjehemi te zhgenjyer para te ardhmes tone. Sulmi qe na u be pas 23 qershorit sikur te ishim fajtoret e nje regjimi 70 vjecar; nuk duhet te harrohet nga ne, mbi te gjitha, duhet te jete nje motiv me shume per te vazhduar ate enderr qe te gjithe e lame per gjysme, por jo per te hequr dore. (Kortezi:Kercova.info)