Sa kushton “Po-ja ” dhe “Jo-ja ” për Bashkimi Europian/

Opinion nga Zaim Kuçi/

E shprehur troç, vijon ende loja e dyzuar e asaj Europe të vitit 1913. Kanë kaluar 100 vite dhe në vitin 2013 Europa të mos ketë frikë nga RSH. Ajo duhet të kuptojë se “de facto” ne punojmë e jetojmë në Europë, prej kohësh jemi atje. Nëse do ti referohemi shifrave të deklaruara prej vendeve europiane, aktualisht rreth mbi 50% e popullsisë shqiptare punojnë në kuadrin e emigracionit legal dhe vajtje-ardhjet stinore në disa nga vendet kryesore evropiane si: Itali, Greqi, Kanada, Gjermani, SHBA dhe jo pak edhe në Francë. Bashkëatdhetarët e mi, jetojnë, punojnë e studiojnë ashtu sikurse çdo banor tjetër i Europës, të integruar me mendësi dhe punë në kontinentin e vjetër.

Po përse ky hezitim? Europa gjithmonë harron të kaluarën tragjike shqiptare. Ne vetëshpallemi të pavarur në vitin 1912, ndërkohe që të parët tanë, pellazgët, janë po aq të vjetër sa grekët e lashtë. Ata u vendosën në Europën Juglindore në të njëjtën kohë me grekët, bashkë me kulturën dhe gjuhën e tyre unike: shqipen. Do të ishte viti 1913, ku Europa futi në lojë Shqipërinë për të dalë nga një krizë e brendshme që nuk i dihej fundi. Ajo e pranoi shtetin shqiptar vetëm për interesa të saj  për të larguar rreziqet ballkanike.

Fatkeqësisht, në vitet pasuese patëm të njëjtën pamje indiference europiane, pak ndihma edhe kur përmbysën sistemin komunist, edhe pas 90-ta kur kishim vërtet nevojë për të mbijetuar dora europine ishte qesharake. Ne mbijetuam duke sakrifikuar gjithçka, Shqipëria historikisht e lënë pasdore nga vendet e Europës….edhe “kolla” greke, Irlandeze, portugeze, spanjolle apo qipriote tronditi europën duke zbrazur xhepat e qytetarëve të saj, për RSH, Jo …por shqiptarët e dinë mirë që historia duhet të riprodhojë vetëm anët e mira të saj dhe prandaj e kërkon atë, është ky motiv që Shqipëria është tepër aktive dhe ka angazhuar/angazhohet në operacione paqeruajtëse në kuadër të NATO, BE dhe OKB rreth.

Çfarë pritet më 19 Dhjetor 2013?

“Jo-ja” hollandeze, e cila është hedhur në kërkim të jo-ve të tjera. Është e turpshme kjo lëvizje për hollandezët në emër të trafiqeve dhe drogës shqiptare apo dhe për korrupsionin shqiptar. A do të ndjehen të qetë europianët përballë faktit që është kjo Hollandë që stimulon apo mbart stacionin e fundit të kësaj droge dhe trafikun ballkanik? Shqipëria nuk është as fillimi dhe mbarimi i këtyre të keqiave, por janë ato shtete që do të votojnë RSH, ajo u është bashkëngjitur atyre.

Le t’i kthehemi sot Bashkimit Europian i cili është në lëkundje për të mbijetuar, kjo të mbipopulluara edhe nga forcat ekstremiste nacionaliste, sidomos të ringjallura në vendet e europës lindore dhe shtete të tjera si rasti Serbisë, Ukrainës, Greqisë, Qipro që nxituan tolerancën europine në gjeopolitikë dhe në ekonomi duke boshatisur arkën e tyre etj, pra në Europë ndjehet ndarja. Ndoshta, do të jetë kjo situatë e re që RSH do të sakrifikohet për të forcuar sado pak unitetin, kjo po ndodh edhe me Hollandën kryesueses së “jo-s”.

Fatkeqësisht sot kemi të njëjtën pamje si “Po-ja ” dhe “Jo-ja ” e kohës së frikshme e marrjes së vizave ku europa na rrjeshtoi në rrjeshtin e fundit, pakëz më të preferuar se Bosnja-Hercegovina edhe pse ne shqiptarët më shumë se 10 vjet kontribuuam me një kompani këmbësorie në këtë vend të trazuar të rajonit tonë. Ishte kjo Europe që hezitoi të pajiste me pashaportë nënat dhe gjyshet shqiptare që kërkonin të vizitonin fëmijët, nipërit dhe mbesat. Asgjë nuk ndodhi me shqiptarët edhe mbas “po-s” europiane….

Çfarë do t’i kujtoja europës para se të thotë të padëshirueshmen “Jo”?

A është vlerë uniteti i gjithë popullit dhe spektrit të saj politik për të mbështetur çdo lloj operacioni, kur ai kërkohet për të mbrojtur lirinë e popullit, vlerë  që në situata krize si vendet e rajonit dhe disa vende anëtare të NATO-s nuk kanë dakordësinë e veprimit.

A është vlerë që për shqiptarët NATO konsiderohet ideal, edhe pse kjo nuk është për të gjithë vendet e kontinentit tonë?

A është vlerë që popullsia shqiptare ka predikuar në harmoni të plotë për shekuj me radhë tre fe : mysulmane, ortodoks dhe katolikë.

Ajo duhet të kuptojë se Republika e Shqipërisë ka vërtet shansin e vendndodhjes, pozicionin e favorshëm gjeostrategjik për rajonin, Evropën dhe më gjerë nga ku ajo vlerësohet në zonën pothuajse të përgjegjësisë së operacioneve të pritshme në këto hapësira, për të kontribuar duke vënë në dispozicion hapësirat e saj detare/ajrore, porte dhe aeroporte që kanë vlera dhe kontribute ushtarake më shumë se batalione e mjete luftarake. Përse jo, ky shans mund t’i drejtohet dhe gjeostrategjisë të aleatëve të dikurshëm strategjik….por kjo nuk do të ndodh. RSh nuk mund të bëjë presione me aleatët e saj të vjetër për plasdarmën ballkanike të shumë kërkuar prej tyre siç nuk hezituan ta bënin fqinjët e saj Greqia apo Qipro (me 850 mijë popullatë me 12 miliard euro) si shpërblim për mos t’iu bashkuar Rusisë.

E dyshimta Hollanda. Vitet 50-të do ta kujtojnë këtë shtet si iniciator dhe themelues i Bashkimit Europian dhe më datë 19 dhjetor do të jetë kundër këtij zgjerimi, kundër një shteti që simbolikisht kërkon të hyje në këtë familje të madhe. Po përse? Asgjë nuk duket principale, edhe pse RSH duhet të bëjë një përmbysje në vetvete, që shpresojmë që do ta bëjmë, por ajo që duket madhore për hollandezët ndoshta do të jetë keqinformimi i myslimanizmit shqiptar apo dhe influenca turke në rajonin tonë. Pra shqiptarët do të sakrifikohen për fenomenin e ri klasik  “Islam” të menduar në kontinentin hollandez.

Edhe për këtë “keqinformim”, Shqipëria do të ishte një model për Europën dhe më gjerë përsa i përket bashkëjetesës dhe tolerancës ndërmjet feve, fenomen që ka marrë përmasa globale dhe po evoluon në konflikte të mundshme midis shtetesh dhe popujsh.

Shqiptarët janë pjesë e pemës europiane, gjeografikish, politikisht, ekonomikisht po aq dhe e kulturës, civilizimit dhe vlerave të saj madhore. Nuk mund të ndahet Identiteti shqiptar nga ai europian.

Më datë 19 dhjetor, Bashkimi Europian do të drejtojë shkopin me forcë, me të drejtën për të kërkuar nga shqiptarët standarde europiane të sjelljes, shtet ligjor, të luftës kundër korrupsionit, krimit të organizuar, trafiqeve, drogës, etj. Nga ana tjetër, Bashkimi Europian e ka për detyrë gjithashtu të ndihmojë këtë vend të vogël për t’u bërë pjesë e kësaj europe.  Duke pranuar Shqipërinë me statusin e vendit kandidat, Europa ka pranuar në rreth 7.5 miljon shqiptarë të rajonit, ka pranuar më tepër ekonomi dhe civilizim të shoqërisë.

Sa kushton “Po-ja ” dhe “Jo-ja ” për Bashkimi Europian. RSH me kohë është futur thellë në këtë europë. Ajo është prezente në jetën ekonomike, politike, familjare të këtyre shteteve me të mirat dhe të këqiat e saj.

Kjo është Shqipëria e pas 19 dhjetorit 2013.

Tiranë 15 dhjetor 2013