-70 vjet nga persekutimi komunist në kampin famëkeq të Tepelenës,- viktimat përkujtohen në Vjenë me promovimin e romanit “KrishTlindje në Golgota”te autorit Gjergj Jozef  Kola -*

NGA SIMON MIRAKAJ*/ DIELLI

Të nderuar  pjesëmarrës, shkëlqesësi  ambasadorë.

Është kënaqësi e veçantë për mua të jem sot prezent midis jush për të marrë pjesë në promovimin e Librit Krishtlindjet  në Golgotë me autor z.Gjergj Jozef  Kola që meriton një falenderim të veçantë.

Të nderuar pjesëmarrës, mbas fitores nga forcat aleate të luftës së dytë botërore , Europa perëndimore filloi rindërtimin e vendit, ndërsa pjesa lindore e në mënyrë të veçantë Shqipëria filloi ndërtimin e kampeve  të internimit e burgjeve. Një ndër këto kampe ishte kampi famëkeq i Tepelenes.

Kampi i internimit i Tepelenës   shtrihej buzë lumit  Vjosë  dhe  ishte i rrethuar me tela me gjemba  . Në këtë kamp të tmerrshëm   vdiqën nga mungesa e ushqimit  dhe  e higjenës 300 fëmijë, të cilët edhe sot janë pa varre si shumë të tjerë. Dhimbja vazhdonte e shtohej më shumë se jo vetëm që nënat humbnin fëmijët, por nuk kishte as arkivol për ta varrosur. Si i mbijetuar i atij kampi po ju tregoj, se një ditë një zonje nga Mirdita i vdiq fëmija dhe s’kishte arkivol që ta vendoste , nëna ime prishi djepin tim mbi të cilin unë bëja detyrat e shkolles, e mes lotëve sajuan një arkivol.

Autoriteti  për informim mbi dosjet e ish sigurimit të shtetit  ka bërë një punë të lavdërushme, duke mbjellë treqind qepariza, me sponsorizimin e  individëve në kujtim të këtyre fëmijve që humbën jetën në atë kamp, por edhe duke e sensibilizuar opinionin publik kombëtar e ndërkombëtar për të njohur tragjedinë që shkaktoi diktatura komuniste. Shpresojmë që ky kamp të kthehet në një kamp muze kujtese.

Zonja e zotrinj, nuk kam ndërmend të ndalem në hollsira  për cfarë ka ndodhur në këtë kamp internimi  I quajtur kampi I çfarosjes, se ju do ti mësoni kur të lexoni librin,  por do tregoj  meqense jemi në prag të festës të Krishtlindjeve se edhe aty në kamp  festoheshin varfërisht  Krishtlindjet Pashkët, Bajrami, e njerzit ja uronin njeri tjetrit festën.

Miku im  artisti i madh i humorit, poeti dhe shkrimtari  Gjosho Vasia                                                                                  i cili është ndarë nga jeta para pak vitesh,  më thoshte një ditë;

-Ti Simon ndoshta nuk e mban mend se ke qënë i vogël, por  një  natë Krishtlindje një makinë është ndalë  sipër kampit të Tepelenës e një djalë me trompë i quajtur Gasper Curçia që edhe ky nuk jeton, zbriti nga makina me trompë në dorë e interpretoi një pjesë të Ave Marias, të gjithë njerzit dolën nga gazerma në oborrin  e kampit  duke  e dëgjuar  me sytë e përlotur e durt  nga qielli .

Zonja e zotrinj në Shtatorin e 2014 vendi jonë u vizitua nga ati i shejt Papa Francesku, kjo ishte e para vizitë e atit të shejtë në Europë. Kur u pyet nga gazetarët përse zgjodhet Shqipërinë si vizitën e parë në Europë? Papa Francesku ju pergjigj: Zgjodha Shqipërinë  për vizitën e parë në Europë jo si vendin më të bukur, jo si vendin më të begatshëm ekonomikisht,  por e zgjodha si vendin që ka vuajtur më shumë nga komunizmi.

Historikisht popujt vuajn nga pushtuesit, ndërsa në këtë tragjedi  që do ta kishte lakmi edhe Shekspiri e shkaktuan të ashtuquajturit  çlirimtarë, duke vrarë me gjyq  e pa gjyq,  duke burgosur dhe internuar njerzit për të vetmin faj se këta ishin kundra instalimit të diktaturës komuniste, se donin një Shqipëri të lirë e demokratike.  Luftrat bëhen për të fituar, ndërsa komunistët fituan për të humbur ,humbes sepse vran Lirin,  duke zënë popullin rob, duke e syrgjynosur e sakatosur nëpër kampe internimi e burgje, duke i marrë  jetën me    akuza fallse. Për fat të keq Shqipëria që zoti e kishte falë aq të bukur siç thotë i madhi Padër Gjergj Fishta, se rreth e rreth kësaj rrokullije si Shqipëria vend nuk ka, por diktatura komuniste këtë vend kaq të bukur e ktheu në një shtet burg.Ka ardhur koha qe ta ndricojme syrin e mendjes e ti themi jo urrejtjes,e ardhmja I takon atyre qe mbjellin dashuri.  Të nderuar pjesmarrës  ne nuk duam të marrim rolin e heroit por unë dhe bashkëvuajtësit  me rrëfimet tona  kemi marrë rolin e    misionarit  të paqes, aq të nevojshëm për njerëzimin e veçnarisht për Shqipërinë. Kujtoj  shpesh fjalët e padër Zef Pllumit (Rrno për me tregue).Po ne do të tregojme çfarë ka ndodhur nga diktatura komuniste e cila zhduku ajkën e kombit, vrau fisnikërinë, nuk solli gjë tjetër veç mjerim përçarje e varfëri. Tregimet apo rrëfimet tona të nderuar të pranishem  kanë si qëllim të përcjellin mesazh, mesazhin  që kjo histori të mos përsëritet  më kurrë. Për të patur  një të ardhme të sigurt e një demokraci të konsoliduar duhet të njohim e të ballafaqohemi me të kaluarën tonë, të njohim  rrugën e vështirë nga kemi ardhur që të dimë te      zgjedhim  rrugën nga do shkojmë. 

                     Të nderuar  të pranishëm Shqiperia është e të gjithëve, është e atyre që flasin e mendojneë Shqip. Ky vend i bekuar nga zoti ka nevojë që të ja shtojmë  bukurinë, e ajo zbukurohet  duke jetuar në paqe me njeri  tjetrin  pavarsisht  bindjeve politike, se ashtu siç thotë  Shejtorja  Nënë Tereza: Ne i përkasim njeri tjetrit.

        Edhe pse ecem në një rrugë të gjatë e shumë të mundimeshme të mbuluar nga terri i padrejtesisë  që shkaktoi diktatura komuniste i thamë jo hakmarrjes,pritëm që drejtesia të thotë fjalën e saj. Fatkeqesisht  këtyre njerzve që diktatura I  dhunoi  padrejtesisht   as kush nuk pati kurajo ti kërkojë të falur.

Po përfundoj me thënien e Martin Luter Kingut : Mësuam të fluturojmë si zogjtë, mësuam të notojmë si peshqit por nuk mësuam të jetojmë si vëllezer.

Meqene se jemi në prag të Krishtlindjeve ju uroj: Gëzuar e për shumë vjet Krishtlindjen e vitin e ri. Festa të gëzueshme paçi gjithmonë!

***

* Fjala e z. Simon Mirakaj në veprimtarinë e organizuar në Vjenë me 7 dhjetor 2019 me rastin e promovimit të librit “Krishtlindjet  në Golgotë” me autor z.Gjergj Jozef  Kola. Në këtë veprimtari morën pjesë të mbijetuar të atij kampi famkeq si: Lek Previzi me djalin (Leonardin), me bashkëshorten Beba, Angjela Vasia me nënën e saj Berina Vasija,Elda Rripaj dhe Durim Xhudo familjarisht. 

Në dt.8 u hap ekspozita me pikturat e Leonardo Pervizit që tërhoqi vëmendjen e shumë vizitorve në Qendrën kulturore Quo Vadis pran katedrales në Stefan Plaze. Promovimi i librit u shoqërua me tingujt e Moxartit e Shopen të luajtur në piano ,nga dy pianisët e vegjël shumë të talentuar, fëmijët e autorit Patrik Kola dhe motra e tij.Ndërsa një ndër aktorët e mëdhenj austriak deklamoi pjesë nga libri të përkthyera në gjuhën Gjermane nga autori.

Gjergj Jozef Kola shkroi: Refleksione jete- Dy zoja, dy shqiptare, dy fëmijë të kampit të Tepelenës, për herë të fundit janë taku para 30 vjetësh në dasmën e Angjela Vasija, në Shkodër, takohen prap mbas 30 vjetësh në Vjenë në nderim të bashkshorteve, të cilët ishin e janë edhe pasunia ma e madhe e jetës së tyne e nji pasuni e pavdekshme e kombit shqiptar.
Dy zoja, si zana malit, Berina Kaceli dhe Vasija e Gjuljana Malaj Pervizi, dy shekuj që nuk ka krahë poetik që i përshkruen…sepse asht kultura e arti që e ban diferencën në mes të mirës e të keqes…