Nga Fahri XHARRA/
‘Nese mendon Epirin ta robërosh, Skenderbeun gjallë ta zesh Merr 50 mijë ushtarë Sepse ti nuk e di cka janë shqiptarët Njeri do tu u hidhet njëqindve A Skenderbeu do tu hidhet njëmijëve’
Këtë këngë popullore serbe e shkëputa nga nga libri i serbëve : “Skenderbeu në këngë “. ( Skenderbeg u pesmama) botuar në Pançevë (Serbi ) me 1883.
E mendoni këte , që për serbët Skënderbeu nuk ishte mit? . O mos ! mos më dëshproni me fatoslubonjat dhe ardianklosët , hoxhët e katundit dhe injorantët e të gjitha ngjyrave.!
Me çfarë adhurimi dhe krenarije i këndohet nga serbët ,këtij “heroi serb” apo këtij “miti shqipëtar” A kemi ndjenja ne ? Apo jemi tëhuajsuar krejtësisht ? A mos po flasim shqip , sepse nuk dime gjuhë tjetër se përndryshe …..?
” Për të rikthyer qytetrimin e lashtë, ne duhet t’i bëjmë dy gjëra: së pari, të pendohemi për devijimin e turpshëm historik dhe së dyti,të shkarkohemi nga trashëgima djallëzore e pushtuesve!- me thot miku Erton Gashi . A ka të drejtë? POoooooo!
A nuk na ngazëllejnë këto vargje të serbëve” Sepse ti nuk e di cka janë shqiptarët
Njeri do tu u hidhet njëqindve “dhe “Skenderbeu do tu hidhet njëmijëve’” ?
“Stanisa Crnojevic se 1527 godine poturcio i uzeo ime Skenderbeg… U zvanicnoj interpretaciji istorijskih izvora stoji dase Ivanov najmladji sin Stanisa poturcio i postao Skenderbeg Crnojevic, a sve to da bi spasao svoju ocevinu Ivanbegovinu i njene granice.” nuk dua t`a përkthej , kerkoj favore nga Fatos Lubonja!
Urdhëroni burra dhe e pyetni të panderuarin se a e ka thene kët “Lubonja danas nema nikakvih politickih ambicija i zato mu se moze vjerovati na drugaciji nacin nego drugima…. Nedavno sam, recimo, pisao o mitovima i spomenuo Skenderbega i Kosovo Polje. Rekao sam kako su Albanci zaboravili da je Skenderbeg Slaven, kao sto su Srbi zaboravili da su se na Kosovu sa njima protiv Turaka borili i Albanci. Napao me je Ismail Kadare, zgrazavajuci se kako mogu kazati da je Skenderbeg Slaven i da su proslost i kultura Albanaca na nivou Srba. Ja i po tome vidim da Albanci jos uvijek zive kao ona koza koja stalno vuce za sobom konopac sto svaki cas negdje zapne i ne da joj dalje. Mi smo uvijek morali imati nekog zstarijeg brata’ u zivotu. To je prvo bila Turska, koja je objektivno ovdje donijela odredjenu civilizaciju, sa kojom smo napravili prodore u kulturi i stekli samopouzdanje, pa su onda dosli Grci i Italijani, pa Jugosloveni, pa Rusi, pa Kinezi. Onda smo bili sami, poslije cega su, evo, dosli Amerikanci i Zapad. U njih smo gledali kao u bogove. Svi su oni za nas bili raj.” Këngët e Skenderbeut nga serbët të cila iu frigohen shqiptarët .