Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

MJEKU I LUFTËS SË UÇK RRËFEN SI RA NË BETEJË KOMANDANTI LEGJENDAR MUJË KRASNIQI

by

Dr. Pashk Buzhala mjeku i UÇK përgjatë luftës në Kosovë rrëfen ekskluzivisht për gazetën  DIELLI, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York,  angazhimin në luftë si mjek, mjekimin e komandantit legjendar Mujë Krasniqi, situatën në Kosovë pas  arrestimeve nga Specialja dhe kundërshton me force akuzat ndaj krerëve të shtetit e të luftës në Kosovë.  Sipas mjekut Buzhala, Europa duket sikur ia ka kthyer shpinën Kosovës.  E vetmja shpresë për shqiptarët në Ballkan sipas mjekut Pashk Buzhala, janë Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Me Dr. Pashk Buzhala bisedoi gazetari i “Diellit” Sokol PAJA.

DOKTOR PASHK BUZHALA NGA DEMONSTRATAT E STUDENTËVE, MJEK I UÇK NË LUFTË

Si fëmijë kam mësuar shumë nga baba im për krimet serbe në Kosovë. Baba me ka fol shumë për Haxhi Zekën, Hasan Prishtinën, për Lëvizjet Kaçake të Azem Bejtes, për NDSh-në e Ndue Përlleshin (baba ka qenë bashkëpunëtor i Ndue Përlleshit), për luftën e Drenicës të udhëhequr nga Shaban Polluzha, e shumë histori tjera të popullit tonë, këndej dhe andej kufirit. Por jo vetëm nga baba që kam mësuar për lëvizjet dhe kryengritjet kundër Turqisë dhe Serbisë, por edhe nga të tjerë nëpër kullat tona, pastaj në shkollë, nga profesor të historisë, gjuhës shqipe etj. Si rrjedhojë e kësaj, duke qenë i mirë informuar me historinë e popullit tonë, si student i vitit të tretë në Fakultetin e Mjekësisë, marr pjesë në demonstratat e studentëve të vitit 1981 e që më pas, vazhdimisht jam munduar që të bëjë diçka për vendin tim edhe me aktivitete politike në vitet e “80 dhe ’90-ta e deri në fillim të luftës.Pasi i kreva studimet në mjekësi dhe fillova të punoj, gjithmonë kam menduar dhe i përgatitur edhe nga aspekti psikik, se në rast lufte, kontributi im duhet të orientohet në ofrimin e kujdesit shëndetësor për luftëtarët e lirisë dhe popullin në përgjithësi. Është e ditur se, pa shërbim mjekësor, nuk mund të imagjinohet menaxhimi i një situate emergjente duke përfshirë edhe luftën. 

SI RA HEROIKISHT KOMANDANT MUJË KRASNIQI ME 40 BASHKËLUFTËTARË

Kështu edhe ndodhi, luftëtarit të parë të UCK-së që i trajtova plagët ishte Komandanti i njohur Mujë Krasniqi në natën mes 15 dhe 16 prillit 1998 dhe ate ne shtepine time, kur akoma Ushtria Çlirimtare e Kosovës nuk vepronte mjaftueshëm publikisht në Drenicë e në të gjithë Kosovën. Pothuajse menjëherë, jam angazhuar në Ambulancën Shëndetësore në Ujmir, ekipi mjekësor i së cilës ka shërbyer gjatë gjithë kohës së luftës. Ambulanca e Ujmirit i ka takuar Brigadës 113 në Zonën Operative të Drenicës, Komandant i të cilës ka qenë Mujë Krasniqi. Pas rënies se Komandantit Mujë Krasniqi, Brigada 113 e merr emrin e vet Komandantit “Mujë Krasniqi”. Në kohën kur është pamundësuar puna në objektin e Ambulancës në Ujmir, shërbimin mjekësor për luftëtarët dhe popullin e kemi ofruar edhe në male, duke ju qëndruar afër luftëtarëve dhe popullit të zhvendosur. Për Mujen mund të flasim shumë, por në këtë rast do ti them dy fjalë. Me Mujen njifeshim mire, sepse jemi të te njetit fshat, Çabiq i Klinës. Për rreth tri vjet nuk e kisha takuar sepse vepronte në ilegalitet. Takimi me te qe i dhimbshem për mua, sepse ishte i plagosur rëndë. Muja nuk ka ditur të ndalet asnjëherë edhe pse i plagosur. Për të dytën herë, u plagos në fund të korrikut 1998 por plagët nuk do ta ndalnin asnjëherë për të luftuar për çlirim, deri sa ra në fushëbetejë më 14 dhjetor 1998 në kufirin shqiptar-shqiptar duke i pri kolonës. Ai ra së bashku me 40 bashkëluftëtaret e tij dhe me vlla Aliun e dhëndrrin Beqir Gashi. Vrasja e Mujës ishte humbje e madhe për UÇK-në, sepse ra njëri nga komandatët më të zotë që pat Ushtria Çlirimtare e Kosovës, por njëkohësishtë  ishte dhembje e madhë për shokët dhe bashkluftëtarët e tij. Muja ra për të mos vdekur kurrë. Mujën e ka karakterizuar guximi dhe trimnia. Nuk me ka rastisur që të takoj ndonjë luftëtar më trim dhe të vendosur për të luftuar deri në çlirim. Për Mujën, vrasja në luftë për liri ka qenë si me lind. Muja i ka dashur shumë bashkluftëtarët. Më kujtohet një moment, teksa i mjekoja plagët në shtëpinë e tij, kur akoma ishte në një gjendje jo të mirë fizike i kërkova që derisa të forcohet edhe pak, të mos shkojë në vijat e frontit. Muja mu përgjigj shkurt: “Doktor, nuk mund ti lë vetëm shokët”. Muja nuk e ka njoftë dorëzimin. Shpesh kujtoj momente lufte me të vrarë e të plagosur, të zhvendosur në male dhe gjithmonë i bëjë pyetje vetës, se a e kam bërë më të mirën e mundshme në ato rrethana lufte. Faktikisht, këtë pyetje ia bëja vetes edhe gjatë luftës në çdo mbrëmje. Përgjigjja është se, kam bërë më te mirën e mundshme, ashtu siç është dashtë të bëhet, si nga aspekti profesional ashtu edhe ai njerëzor. Përveç kujtimeve të hidhura të luftës, ne sot kujtojmë edhe momente gazmore  me këngë dhe humor. 

NE LUFTUAM KUNDËR OKUPUESIT SERB, JO KUNDËR NJËRI-TJETRIT

Po e dëftoj një moment të luftës, që mu kujtua pas aktakuzave të ngritura nga Gjykata e Hagës, që e cila po tenton të ndajë shqiptarët në katolik dhe mysliman, madje edhe në luftë.Me 3 korrik 1998 gjatë një ofensive të forcave serbe kundër pozicioneve të UÇK-së, në magjistralen Pejë-Prishtinë, kishim disa ushtarë të UÇK-së të plagosur, shumica prej tyre rëndë. Pasi e përfunduam trajtimin e ushtarëve të plagosur e disa nga ata i dërguam në Spitalin Ushtarak në Likoc, dola në qendër të Ujmirit që të pushoj pak jashtë ambulance dhe të takoj njerëzit. Papritmas dëgjoj një zë që me thërret, ai ishte një i njohur i imi nga Drenasi. U përshëndetëm me të dhe menjëherë më pyeti për gjendjen e krijuar në atë ditë luftimesh. Pastaj tregoi se ishte duke shoqëruar një ekip të Televizionit të CNN-it dhe me luti që t’ i takoj dhe të bisedoj me ta. Iu ofruam makinës së tyre, i përshëndeta dhe miku im ju tregoi se jam mjek që po shërbej në ambulancë dhe se mund t’i njoftoj për atë që ka ndodh atë ditë. Pasi iu tregova për situatën, njëri nga gazetaret (ashtu u prezantuan) më pyeti se a ka katolik të kyçur në luftë? Për shkak se u befasova shumë me pyetjen, mua me erdhi një e qeshur krejt spontane dhe menjëherë m’u drejtua se, pse po qesh? Ia ktheva, po unë jam katolik. Gazetari përsëri mu drejtua, mirëpo ti qenke doktor dhe vazhdoi me pyetje se, a ka ushtarë të UÇK-së katolik, që janë në vijat e frontit? Për të ia dëshmuar se ka mjaft ushtarë katolik në vijat e frontit, i thashë, qenkeni me makinë dhe ejani shkojmë bashkë, do të gjesh me dhjetëra ushtarë të besimit katolik në vijat e frontit, (meqenëse nuk i tregova për dëmet e asaj dite, nuk munda t’ua tregoja se, nga ushtaret e plagosur atë ditë, rreth 30% prej tyre ishin të besimit katolik). Atëherë ata shikuan njëri tjetrin dhe më thanë, jo s’ka nevojë të shkojmë atje. U përshëndetëm dhe së bashku me shoqëruesin shqiptar u larguan.

ARRESTIMET E KRERËVE TË SHTETIT TË KOSOVËS DHE LUFTËS TË PAPRANUESHME

Fillimisht, insistimi i miqve ndërkombëtar për krijimin e dhomave të specializuara në Hagë nga Kuvendi i Republikës së Kosovës , ka qenë i padrejtë.Krijimii kësaj gjykate ka ardhur si pasojëe raportitshpikës dhe fantastik të Dick Martyt. Mendoj se, ajo që e ka shtyrë bashkësinë ndërkombëtare të bëjë presion tek institucionet dhe liderët kosovar,që të krijohet kjo gjykatë,ka qenëpikërisht shpifja e Dick Martyt për trafikim organesh.Për mua, që kam kryer detyrën e mjekut në luftë, ku jam ballafaquar me kushte tepër të vështira (me mungesë të barërave dhe materialit sanitar) në ofrimin e kujdesit shëndetësor për të plagosurit dhe të sëmurët, kjo shpikje e Dick Martyt, ka qenë njëçmenduri,djallëzi dhe injorancë e të gjithë atyre që e kanë besuar dhe aprovuar këtë raport në Parlamentin Evropian. Mendoj se nga institucionet e Kosovës, ka pas neglizhencë duke mos e marrë mjaftueshëm si serioz ketë raport dhe si pasojë edhe reagim jo të duhur ndaj këtij raporti. Ndoshta edhe deputetet e Shqipërisë në Parlamentin Evropian, kanë mundur të bëjnë më tepër në parandalimin e aprovimit të këtij raporti. Por, kjo duhet të rendojë në ndërgjegjen e atyre deputetëve, sigurisht, nësekanë mundur të bëjnë më shumë në parandalimin e aprovimit të këtij raporti apo jo?Krahasimi i krimeve të Serbisë që ka bërë në Kosovë, me pretendimet për krime nga Prokuroria e Specializuar nëHagë e të servirura nga Prokuroria Serbe, janë të pa pranueshme, absurde dhe për më tepër djallëzore.Sidomos, kur vetë jemi dëshmitarë të krimeve serbe të kryera në Kosovë nga vetë shteti Serb që tashmë janë të njohura botërisht.Deshëm apo nuk deshëm ta pranojmë, këtu po tentohet të gjykohet lufta e drejtë e popullit shqiptar për liri, Ushtria Çlirimtare e Kosovës por edhe aleatet e UÇK-së dhe të Kosovës, në rend të parë SHBA dhe NATO.Personalisht, kështu e kuptoj gjithë këtë tragji-komedi,  sepsenë vend që të ndiqen krimet serbe në Kosovë, sot të targetuar janë udhëheqësit e luftës për liri,pothuajse komplet Shtabi i Përgjithshëm i UÇK-së,e me vonë liderët e Shtetit të Kosovës. Duke i lexuar akuzat, shihet qartë se aty ka shpifje dhe të pavërteta. Shpreh bindjen time të thellë se që të gjithë udhëheqësit e luftës, Gjykata do t’i shpallë të pafajshëm. Kjo edhe për faktin se lufta nuk ka pasur organizim shtetëror,pasi që Kosova nuk ka qenë shtet. Lufta është nisënga të rinj, burrat dhe gratë më të mirë të Kosovës, të cilët kanë qenë të gatshëm të vdesin për këtë tokëpër çlirimin e Kosovës nga okupimi qindra vjeçar, e shumë prej tyre kanë dhënë edhe jetën.

EUROPA SIKUR E KA BRAKTISUR KOSOVËN

Ne i jemi shumë falënderues Evropëskur u gjendnë anën e se drejtës, duke e përkrahë luftën për liri dhe iu bashkëngjitë SHBA-së, për të ndihmuar çlirimin e Kosovës. Jemi të bindur se pa SHBA, Kosova nuk do ta gëzonte lirinë dhe Shtetin që ka sot.Evropa vazhdon të bëjë padrejtësi sidomos lënja e Kosovës në një”Geto”, sepse jemi shteti i vetëm në Ballkan që nuk kemi liberalizim të vizave dhe nuk kemi lëvizje të lirë.Ne i jemi falënderues dhe mirënjohës për jetë Shteteve të Bashkuara të Amerikës, e cila edhe sot ndihmon nështetndërtim. Zoti e bekoftëAmerikën!

AKUZAT POLITIKE, TË TRILLUARA, DJALLËZORE DHE TË SHPIFURA

Akuzat i konsideroj politike, të trilluara, djallëzore dhe të shpifura,të përgatitura nga Serbia dhe të përkrahura nga disa qarqe evropiane. Poashtu mund të konsiderohen edhe si akuza inatçore e të pamenduara mirë, nëse ka akuzat ngritura nga ndonjë shqiptar.UÇK-ja ka qenë një ushtri vullnetare, që ka zhvilluar më tepër luftë guerile me një armatim të pamjaftueshëm. Veprimet luftarake dhe aksionet tjera guerile janë zhvilluar varësisht nga tereni në përgjigje të sulmeve nga ushtria dhe policia serbe. UÇK-ja, ka bërë çdo gjë që të ju dalë në mbrojtje popullatës civile të zhvendosur në male, madje kanë renë edhe shumë dëshmor.Kështu që për Shtabin i Përgjithshëm ka qenë e pamundur të kontrollojë çdo veprim luftarak dhe çdoveprim të ushtarëve në terren.

BARAZIMI I AGRESORIT ME VIKTIMËN NJË ÇMENDURI

Barazimi i agresorit me viktimën, jo veç se është i turpshëm por edhe absurde. Por, fatkeqësisht shumë shpesh nga disa qarqe evropiane po ndodhëky barazim. E keqja e madhe është se, as disa ndërkombëtarë dhe as disa shqiptarë (tëcilët si dukët kanë harru për fatkeqësitë që i kanë ndodhë popullit të tyre), nuk ndalen për vetëm një moment qët’i kujtojnëdhe t’i shikojnë dëshmitë e masakrave të shumta serbe në Kosovë. Në këtë pikë mendoj se kemi faje edhe ne në Kosovë, sidomos institucione shkencore dhe kryesorja Akademia e Shkencave dhe Arteve të Kosovës, që shumë pak apo fare nuk janë marrë me prezantimin e krimeve serbe në Kosovë gjatë luftës 1998/1999. Pastaj institucionet e drejtësisë fillimisht UNMIK-u dhe pastaj EULEX-i as që kanë denjuar që hetojnë krimet serbe në Kosovë për kohën e luftës. Për me keq, kanë zhvillu hetime dhe procese gjyqësore për ushtaret dhe komandantët e UÇK-së, për me tepër me akuza të trilluara.

GJYKATA E HAGËS NA QËNDRON MBI KOKË SI SHPATA E DEMOKLEUT

Personalisht situatën në Kosovë e shoh më keq sot se sa në qershor të vitit 1999 sepse atëherëshqiptaret janë mjaftuar me lirinë, kthimin në shtëpi apo nëtruallintyre(shumica e shtëpive kanë qenë të djegura), preokupim kryesor kanëpassigurimin e njëstrehe dhe ushqiminpër familjet e tyre (nga organizatat të ndryshme ndërkombëtare mjaftueshëm është ndihmuar Kosova për të rinisur jetën në vendin e tyre), gjë që sot, ekonomikisht jemi shumë më mirë se sanë të kaluarën.

Pse e shoh më keq sot? Mendoj se, sot po jetojmë në një shtet mjaftueshëmtëkonsoliduar, me një gjykatëe Hagës që na qëndron mbi kokë si Shpata e Demokleut dhe që tenton t’i dënojëkrerët e shtetit dhe krerët e UÇK-së qëudhëhoqën luftën për liri dhe bënë shtetin e Kosovës, me një Qeveri tëbrishtë, me një politikë e cila para interesit tështetit e venë interesin partiak, me padituni dhe shumë protagonizem, pikërisht ashtu siçthotë Fishta; “Përderisa ecin krah për krah menjemadhësia dhe paditunia, nuk ka për të parë hajr Shqypnia”.

KRIJIMI I DHOMAVE TË SPECIALIZUARA NË HAGË VEPRIM I PADREJTË DHE FYES

Krijimin e Dhomave të Specializuara në Hagë për ndjekjen vetëm të shqiptarëve e konsiderojmë jo vetëm veprim të padrejtë por edhe fyes.Mendoj se reagimi i shtetit sidomos i Kuvendit të Kosovës, duhet të jetë shumë më i fuqishëm në lidhje me veprimet e gjykatës sepseështë vënë nëpikëpyetje legaliteti dhe legjitimiteti i kësaj gjykate. Kam përshtypjen se ka dalë jashtë fushëveprimit dhe qëllimit që është krijuar, sepse deri tash në asnjë rast të aktakuzave të ngritura nuk përmendet trafikimi i organeve e pikërisht ka qenë trafikimi i organeve, arsyeja e themelimit të kësaj Gjykatenga Kuvendi i Kosovës. Nëse Qeveria heziton të reagojë për gjoja mosndërhyrje në drejtësi, KomisioninParlamentarpër Legjislaciontë Kuvendit të Kosovës, nuk mund ta ndalojë askush, sepse ne fushëveprimin e saj ka edhe shqyrtimin e çështjevetë gjyqësisë në Kosovë, mbikëqyr zbatimin e ligjeve në fushën e gjyqësisë në përgjithësi (Dhomat e Specializuara janë krijuar nga Kuvendi i Kosovës dhe duhet të veprojnë në harmoni meKushtetutën dhe ligjete Kosovës). Sigurisht, Organizatat e dala nga lufta e UÇK-së do të vazhdojnë të reagojnë dhe do ta gjejnëmënyrën e duhur për të reaguar, por patjetër qësë pari,duhet tëdëgjohet zëri i tyre nga Qeveria e sidomos nga Kuvendi i Kosovës.

SOT, GJENDJA NË KOSOVË NUK ËSHTË E MIRË

E si ndihem sot? Sot nuk ndjehem mirë, kur shoh një politikë të çakorduar, arsimim me nivel jo të kënaqshëm, gazetari jo profesionale, një rini që mendon vetëm të dalë jashtë Kosove e që nuk e sheh perspektiven brenda shtetit të tij, e shumë çka tjetër. Idealet e mija kanë qenë fillimisht liria dhe ndërtimi i një shteti funksional, demokratik dhe të zhvilluar. Për Kosovën Shtet, në të cilin të gjithë qytetaret e saj të ndjehen të barabartë dhe të gjithë të kontribuojnë në ndërtimin dhe zhvillimin e shtetit. Në fund dua të ju përshëndes ju dhe të gjithë lexuesit e gazetës Dielli dhe Federatën Panshqiptare të Amerikës VATRA.

MJEKËT SHQIPTARË NË ITALI PËRBALLË PANDEMISË COVID-19

by

Sokol  PAJA  –  DIELLI/

Mjekët shqiptarë në Itali janë pjesë e sistemit shëndetësor në betejën që shteti italian po zhvillon ndaj pandemisë globale Covid-19. Mjekët shqiptarë Dr. Drieda Zaçe, Mjeke, Kërkuese shkencore, Romë; Dr. Ilda Hoxhaj, Mjeke, Kërkuese shkencore, Romë; Dr.Shk. Hektor Grazhdani, Mjek Radiolog, Romë; Dr. Vitan Demiraj, Mjek Pediatër, Romë; Dr. Anida Kondakçiu, Mjeke Anesteziste, Romë; Dr. Besar Kolçe, Mjek në specializim për Kirurgji të përgjithshme, Romë; Dr. Adela Sulejmani, Mjeke në specializim për Patologji Klinike dhe Biokimi Klinike, Milano, kanë themeluar Shoqatën e Mjekëve Shqiptarë në Itali. Kjo shoqatë jofitimprurëse, apartiake dhe apolitike, synon të mundësojë një rrjet bashkëpunimi multidisiplinor dhe ndër-sektorial ndërmejt mjekëve shqiptarë që kryejnë veprimtarinë e tyre profesionale në Itali, si dhe koordinimin e aktiviteteve me shoqata të tjera me qëllime të ngjashme në vendin e origjinës dhe gjithashtu në nivel ndërkombëtar.

ITALIA NË BETEJËN NDAJ COVID-19, MASAT E RREPTA SHTRËNGUESE

Italia që prej fundit të muajit tetor 2020 ka përjetuar një rritje të theksuar të numrit të të prekurve nga COVID-19. Sipas të dhënave zyrtare, numri më i lartë i të infektuarve në 24 orë që prej rastit të parë të konfirmuar në Itali, u shënuanë 13 nëntor, me 40.902 raste të reja ditore. Prej kësaj dite, numri i rasteve ka ardhur duke u ulur gradualisht,duke arritur në mesatarisht 21.220 të infektuar në ditë nëjavën e parë të dhjetorit. Numri i testimeve molekulare është rritur ndjeshëm, duke arritur dhe mbi 250.000 teste ditore. Rajonet më të prekura janë Lombardia, Piemonte, Kampania, Veneto dhe Emlia-Romana, në të cilat sistemi shëndetësor është i mbingarkuardhe në vështirësi për të përballur situatën aktuale.Sipas të dhënave të fundit, 39% e shtretërve të terapisë intensive janë tëzënë nga pacientë me COVID-19. Pjesa më e madhe e pacientëve janë dukë marrë trajtim në shtëpi dhe gjëndja e tyre po ndiqet nga mjeku i familjes. Përballë një ecurie të tillë, në 3 nëntor autoritetet klasifikuan rajonet dhe provincat në varësi të situatës së tyre epidemiologjike, në trezona: zona e kuqe, me rrezik të lartë; zona portokalli, me rrezik mesatar; dhe zona e verdhë, me rrezik të ulët. Qeveria ka ndërmarr masa kufizuese të pergjithshme sikurse mbyllja e bareve dhe restoranteve në orën 18.00, mbyllja e qëndrave tregtare në fundjavë, gjithashtu dhe masa specifike për rajonet sipas klasifikimit përkatës, duke moslejuar lëvizjen e qytetarëve midis rajoneve me ngjyrë të kuqe ose portokalli. Këto masabënë që të uleshin rastet e infektimeve ditore, duke arritur 16.803 të infektuar në24 orë në datën 19 dhjetor. Gjithsesi, duke qenë prag festash mund tëjetë në rrezik kontrolli i situatës duke e bërë kështu shumë të mundshme ardhjen e një vale të tretë në periudhën janar-shkurt 2021. Për të parandaluar një gjë të tillë dhe për të evituar grumbullimin e njerëzve gjatë festave të fundvitit, dekreti më i fundit i qeverisë, shton masa të tjera shtrënguese, sikurse moslejimi i lëvizjes në periudhën e Krishtlindjeve në të gjithë Italinë.

VAKSINIMI I POPULLSISË

Një pjesë shumë e rëndësishme e strategjisëështë vaksimi i popullatës. Ndërkohë që vaksinimi ka filluar në Mbretërinë e Bashkuar dhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, në Europë do të fillojë më vonë, pasi Agjensia Europiane e Barnave pritet të mblidhet në datën 29 dhjetor 2020 dhe të bëjë vlerësimin e vaksinave që ofrohen deri më tani. Në Itali, vaksinat do t’i nënshtrohen dhe vlerësimit të mëtejshëm nga Agjensia Italiane e Barnave dhe sipas strategjisë kombëtare pritet që fushata e vaksinimit tëfillojë në janar 2021.Tëparët që do të vaksinohen do të jenë punonjësit shëndetësorë në vijë të parë, të cilëve u është kërkuar që tani konsensusi për aderim, duke qenë se vaksinimi nuk është i detyrueshëm. Prioritet gjithashtu do të kenë dhe të moshuarit, personeli i qendrave të kujdesit për të moshuarit dhe personat me patologji kronike. Me sigurimin e më shumë dozave të vaksinës, do t’i nënshtrohenvaksinimitdhe kategoritë e tjera të popullatës, të tilla si mësuesit dhepersoneli i shkollës, zbatuesite ligjit, personeli i burgjeve, etj.

ROMA KRYEQYTETI PA “KRISHTLINDJE” 


Roma, si çdo qytet tjetër i Italisë, është përballur me situatën e vështirë të krijuar nga pandemia e COVID-19. Në periudhën tetor-nëntor 2020 është regjistruar numri më i lartë i rasteve në 24 orë. Në ditët e fundit, numri i të infektuarve në qytetin e Romës është ulur nën 900 dhe fatmirësisht është rritur numri i të shëruarve. Ajo që të bën përshtypje është së Roma e zhurmshme, e mbushur duket e tjetërsuar. Nuk gumëzhijnë më rrugët nga turistët e panumërt që kanë qënë çdo ditë. Qyteti është thuajse bosh. Shikon vetëm njerëz me maska, që nxitojnë të mbarojnëpunët e tyre dhe të shkojnë në shtëpi.Vendet turistike dhe muzetë duken si të lëna thuajse në harresë. Dëgjon nga ata pak kalimtarë që Roma është më e bukur kështu e boshatisur, sepse mund ta shijosh të gjithën për vete. Por, Roma kështu duket e trishtë…Aq më shumë tani për periudhën e festave. Do të jetë Krishtlindje e vështirë për italianët dhe familjet e tyre, sikurse për çdo qytetar tjetër në botë.Do të jetë ndoshta hera e parë që rreth dritave të pemës në qendër të qytetit nuk do ketë njerëz të mbledhur me familjet e tyre. 

SHQIPTARËT NË ITALI    

Sipas të dhënave statistikore, deri në vitin 2019 kanë qënë rezident në Itali 441.027 shqiptarë, të vendosur kryesisht në Milano, Breshia dhe Firenze.Pas viteve ’90 Italia ka qënë një nga destinacionet kryesore të diasporës shqiptare, për arsye punësimi, sikurse dhe shkollimi. Një numër i madh mjekësh shqiptarëjanë pjesë e strukturave shëndetësore dhe kërkimore, ndër më me emër jo vetëm në Itali por edhe më gjerë në Europë. Pavarësisht se komuniteti shqiptar ka krijuar shoqata dhe grupime të ndryshme që kanë organizuar aktivitete të shumta për bashkëveprimin e shqiptarëve, gjatë këtyre viteve ka munguar një organizim zyrtar i mjekëve. Për të mundësuar njohjen dhe bashkëveprimin e mjekëve shqiptar është krijuar Shoqata e Mjekëve Shqiptarë në Itali (Assocazione Medici Albanesi in Italia). Këshilli drejtues i Shoqatës së Mjekëve Shqiptarë në Itali përbëhet nga:Dr. Drieda Zaçe, Mjeke, Kërkuese shkencore, Romë; Dr. Ilda Hoxhaj, Mjeke, Kërkuese shkencore, Romë; Dr.Shk. Hektor Grazhdani, Mjek Radiolog, Romë; Dr. Vitan Demiraj, Mjek Pediatër, Romë; Dr. Anida Kondakçiu, Mjeke Anesteziste, Romë; Dr. Besar Kolçe, Mjek në specialzim për Kirurgji të përgjithshme, Romë; Dr. Adela Sulejmani, Mjeke në specializim për Patologji Klinike dhe Biokimi Klinike, Milano.

SHOQATA E MJEKËVE SHQIPTARË NË ITALI

Shoqata e Mjekëve Shqiptarë në Itali e krijuar si jofitimprurëse, apartiake dhe apolitike, synon të mundësojë një rrjet bashkëpunimi multidisiplinor dhe ndër-sektorial ndërmejt mjekëve shqiptarë që kryejnë veprimtarinë e tyre profesionale në Itali, si dhe koordinimin e aktiviteteve me shoqata të tjera me qëllime të ngjashme në vendin e origjinës dhe gjithashtu në nivel ndërkombëtar. Në situatën e krijuar nga pandemia, me mbingarkimin e sistemin shëndetësor dhe enigmat e përballjes me një virus të ri të panjohur më parë, ka qënë mëse e nevojshme bashkëpunimi dhe ndarja e përvojave dhe protokolleve të trajtimit. Një ndër problemet gjatë kësaj pandemie, jo vetëm në Shqipëri por në të gjithë botën, ka qenë keqinformimi i publikut mbi epidemiologjinë, diagnostikimin dhe trajtimin e sëmundjes, si dhe masat e shëndetit publik që duhen marrë e zbatuar për parandalimin dhe kontrollin e përhapjes së infeksionit nga SARS-CoV-2. Për këtë arsye një nga përparësitë e kësaj shoqate është dhënia e informacionit të saktë, të bazuar në të dhënat e përditësuara shkencore. Anëtarët e shoqatës, nëpërmjet hapësirës mediatike (televizione, gazeta, rrjete sociale), janë përpjekur të informojnë publikun shqiptar, brenda dhe jashtë vendit. Duke qenë se Italia ishte vendi i parë në Europë që u përball me pandeminë, u përpoqëm që të ndanim përvojën dhe mësimet e marra për të mundësuar një kontroll më të mirë dhe në kohë të situatës në Shqipëri.

KONTRIBUTI SHKENCOR GJATË PANDEMISËSË COVID-19

Nga ana tjetër Shoqata ka bashkëpunuar me një grup studiuesish nga vendet e Ballkanit për të krijuar një platformë informimi për popullatën në të gjitha gjuhët e Ballkanit të quajtur “Covid19Balcans”, si dhe me Universitetin e Montrealit në Kebek, për të zhvilluar një studim mbi perceptimin, sjelljet dhe përvojat e popullatës shqiptare gjatë pandemisë, nëpërmjet një pyetësori. Ky studim përfshin një ekip ndërkombëtar prej 150 studiuesish nga më shumë se 25 shtete, dhe të dhënat do të bëhen publike vazhdimisht. Së fundmi, Shoqata e Mjekëve Shqiptarë në Itali, ka marrë pjesë në konferencën e parë mjekësore ndërkombëtare multidisiplinore, të organizuar nga Shoqata e Mjekëve Shqiptarë në Gjermani dhe Mbretërinë e Bashkuar dhe “Albanian Committee of Medical Students”, me qëllimin e ndarjes së eksperiencave të mjekëve shqiptarë kudo nëpër botë dhe krijimin e urave të bashkëpunimit midis tyre. Konferenca pati një nivel të lartë shkencor dhe tregoi dëshirën e mjekëve shqiptarë që të vazhdojnë të kontribuojnë për vendin e origjinës pavarësisht se në cilin shtet ndodhen dhe ushtrojnë profesionin e tyre. Në vijim Shoqata e Mjekëve Shqiptarë në Itali, synon të organizojë dhe të jetë pjesë e konferencave dhe takimeve të mjekëve shqiptarë, si dhe të mbështesë publikun shqip-folës me informacione të sakta mbi çështje të ndryshme të shëndetit.

MESAZH I SHOQATËS SË MJEKËVE SHQIPTARË NË ITALI PËR SHQIPTARËT KUDO NË BOTË

Meqë jemi në prag festash Shoqata e Mjekëve Shqiptarë në Itali dëshiron tu urojë të gjithë shqiptarëve festa sa më të qeta e të bukura. Shpresojmë që vështirësitë, sfidat, humbjet e përjetuara gjatë vitit 2020 të lihen pas dhe që viti i ri të jetë sa më i shëndetshëm. Për këtë, secili nga ne mund të luajë nje rol të rëndësishëm, duke zbatuar rregullat e shëndetit publik dhe duke u kujdesur për veten dhe komunitetin. Së bashku mund t’ia dalim. 

AKUZAT NDAJ SHTETARËVE DHE LUFTËTARËVE TË UÇK PËR TË DËMTUAR SHTETËSINË DHE IMAZHIN NDËRKOMBËTAR TË KOSOVËS

by

Ambasador Arben Çejku, Drejtor Ekzekutiv i ACGG (Qendra Shqiptare për Qeverisje të Mirë), anëtar i bordit drejtues të Këshillit të Ambasadorëve Shqiptarë, ish-Ambasador në Maqedoninë e Veriut dhe Kosovë, autor i librit “Sovraniteti vs Integriteti”, rrëfen ekskluzivisht për gazetën DIELLI, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, ngjarjet në Kosovë dhe vazhdimin e dialogut Serbi-Kosovë. Sipas z. Çejku, këto arrestime dhe akt-akuzat kanë dëmtuar imazhin e brishtë ndërkombëtar të Kosovës. Ruajtja e sovranitetit dhe integritetit të Kosovës është në interes të stabilitetit të rajonit dhe perspektivës euro-atlantike të Ballkanit Perëndimor. Shqipëria sipas z. Çejku, duhet të japë kontributin e saj të vazhdueshëm në mbështetje të shtetit të Kosovës, duke mos praktikuar paternalizmin, por partneritetin vllazëror. Me Arben Çejkun bisedoi gazetari i Diellit Sokol PAJA.

SOKOL PAJA.

Z.Ambasador, si i shikoni ngjarjet në Kosovë pas arrestimit të kreut të shtetit Thaçi e ish-kryeparlamentarve Krasniqi, Veseli dhe ish komandantëve e luftëtarëve të tjerë të UÇK? 

– Procesi gjyqësor që ka nisur nga Dhomat e Specializuara (shkurt “Specialja”) ndaj një numri të caktuar të shtetasve të Kosovës, ku përfshihen disa nga figurat më të njohura të saj, ka shkaktuar panik dhe tension në një pjesë të madhe të shoqërisë. Arrestimet e disa prej figurave kryesore të shtetit, dikur ish-drejtues të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, kanë dhënë goditje në dy plane: në planin e brendshëm dhe në atë të jashtëm. Në planin e brendshëm, kjo goditje ka dëmtuar (ndërprerë) fillimisht karrierën politike dhe përditshmërinë publike të personave të arrestuar dhe ka krijuar shqetësim e tronditje tek familjet e tyre biologjike e politike. Po ashtu, në vijim të kësaj, zbrazëtia që ka lënë pas largimi nga detyra i personaliteteve të tilla, si Presidenti i Republikës, Kryetari i PDK-së etj, ka nxitur zhvillime të brendshme politike të papritura. Kosova e ka shumë të nevojshme zgjedhjen sa më të shpejtë të kreut të saj të shtetit, Presidentit të Republikës. Klasa politike e Kosovës duhet të vendosë interesin e shtetit mbi çdo lloj interesi personal dhe politik. Pas dëmtimit që ka marrë imazhi i Kosovës me arrestimin e ish-Presidentit Hashim Thaçi, duhet që në mënyrë urgjente të gjendet konsensus për një figure sa më përbashkuese dhe përfaqësuese. Ushtruesja e detyrës së Presidentit, për vetë kornizat ligjore dhe politike si dhe për ngarkesën që ka vetë axhenda e saj si Kryetare e Kuvendit, e ka të pamundur të plotësojë nevojën e vendit për një president të ri. Nga këndvështrimi kushtetues nuk ka kufizime, por nga tradita e vendeve demokratike dhe nevojat e Kosovës, kjo formë e përfaqësimit të Kosovës nga Ushtruesi(ja) e detyrës së Presidentit, nuk është e dobishme. Kosovën e presin sfida që kërkojnë një president aktiv dhe të gjithëpranuar. Në planin e jashtëm, këto arrestime dhe akt-akuzat e shqiptuara kanë dëmtuar imazhin e brishtë ndërkombëtar të Kosovës. Për fat të keq, gjatë këtyre viteve liri dhe pavarësi, qeveritë e Kosovës nuk kanë shkëlqyer në drejtim të qeverisjes së mirë, por kanë qenë në një valle me qeverisjet problematike të rajonit, ku në disa raste gëlon korrupsioni, mungesa e shtetit ligjor dhe kontrolli mbi median. Udhëheqësit e rinj të Kosovës, që ishin edhe luftëtar të lirisë dhe kontribues të pavarësisë së saj, duhej të punonin më shumë për Shtetin, sesa për Pushtetin. Kosova sot është më e varfër se vendet e tjera dhe ka më shumë armiq, sesa miq. Propaganda serbe kundër saj, tek arrestimet dhe sidomos akuzat, ka gjetur “argumentat” për vazhdimin e një fushate denigruese kundër shtetësisë së Kosovës dhe njohjeve të saj. Mendoj se duhet një bashkim forcash në Prishtinë për të identifikuar dhe më pas zgjidhur problemet sipas prioriteteve bazë. Një figurë dinjitoze në postin e Presidentit, duke përfshirë edhe kandidatë nga diaspora e Kosovës, do të ishte një fillim premtues. Kosova ka shancin të zgjedhë një president që bashkon dhe pajton. Miqtë e Kosovës duan të shohin një Kosovë demokratike dhe vitale, që di të ballafaqohet me sfidat e saj, pa rënë në batakun e luftës së klaneve për pushtet.

Drejtësia ndërkombëtare, a po luan një padrejtësi shqiptare duke e barazuarUÇK me një ndërmarrje të përbashkët kriminale? 

– Duhet të sqarojmë se, në rastin konkret nuk kemi të bëjmë me një drejtësi plotësisht “ndërkombëtare”, po aq sa nuk kemi të bëjmë me një drejtësi plotësisht “vendore”. “Dhomat e Specializuara dhe Prokurori i Specializuar i Kosovës” me bazë në Hagë, në fakt konsiderohen zgjatim ose përplotësim i drejtësisë së Kosovës, me fokus hetimin dhe dënimin për krime të pretenduara nga raporti “Dick Marty”. Pra, formalisht, në aspektin juridik, kjo drejtësi është e Kosovës dhe për Kosovën, edhe pse ka prokurorë dhe gjyqtarë ndërkombëtar. Deri më tani, nuk kam vënë re se ka një aktakuzë on block kundër UÇK-së si formacion ushtarak. Formulimi dhe adresimi në akt-akuzë për gjoja “ndërmarrje të përbashkët kriminale”, kam përshtypjen se lidhet me terma juridik që drejtësia përdor ndonjëherë për të adresuar krimet e pretenduara tek një grup personash, që lidhen mes tyre nga ngjarja që ka ndodhur dhe jo nga organizata politiko-ushtarake, ku ata kanë bërë pjesë individualisht. Për mua, por edhe për shumë shqiptar, ka qenë e befasishme dhe e pakëndshme të dëgjonte prokurorin tek pretendonte për një “ndërmarrje të përbashkët kriminale”. Ky formulim është diabolik dhe shumë provokues, kur është fjala për marrëdhënien specifike të të akuzuarve me komandën e përgjithshme të UÇK-së.

A e rrezikojnë stabilitetin e shtetit dhe unitetin e popullit ngjarjet e fundit në Kosovë, kur njëra ndër akuzat e Prokurorisë speciale është vrasja e katolikëve në Kosovë?

– Unë nuk besoj që këto zhvillime e cënojnë unitetin e popullit, i cili ka ditur të tejkalojë situata më të vështira sesa ky gjyq. Maksimumi, ky proces do të ketë ndikimet e veta në gjirin e klasës politike dhe përfaqësimin institucional. Duhet të pranojmë se zhvillimet e fundit nuk kanë ardhur si një rrufe në qiell të hapur, edhe vetë të akuzuarit e kanë ditur që një ditë do të ballafaqohen me drejtësinë “speciale”, bazën ligjore të së cilës e votuan vetë. Kurse përsa i përket formulimit djallëzor nga akt-akuza për “vrasjen e katolikëve”, kuptohet që ka prapavijë anti-shqiptare dhe formulim provokativ. Kur është fjala për të sfiduar këto lloj provokacionesh, ne bashkohemi tek postulati i Pashko Vasës se, “feja e shqiptarit është shqiptaria” dhe se të gjithë jemi vëllezër të një gjaku, pavarësisht llojit të besimit.

Si diplomat karriere, si i gjykoni akuzat për “Shtëpinë e Verdhë” dhe burgjet e pretenduara të UÇK në Shqipërinë verilindore? 

– Mesa di unë, në akt-akuzën zyrtare të ngritur nga Gjykata Speciale, nuk ka të përfshirë asgjë nga pretendimet e dikurshme të senatorit zviceran, Dick Marty për të ashtuquajturën “shtëpia e verdhë”. Pjesët e tjera të akuzës mbeten për t’u provuar nga drejtësia në mënyrë të pavarur. “Shtëpia e verdhë” u rikthye në skenën e debatit publik me indicien e një statusi në internet të Kryeministrit Edi Rama. Kjo shërbeu për të tërhequr vëmendjen nga kriza e rëndë ku ndodhet vendi dhe për ta zhvendosur fokusin tek lideri i opozitës, Lulzim Basha. Pas një maratone disa-ditëshe me akuza dhe fabrikime propogandistike, të gjithë pranuan në heshtje se kjo lëvizje e Ramës, jo vetëm që nuk e ndihmoi Kosovën dhe të akuzuarit e saj “për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit”, por përkundrazi, sikur bënte apel për të përfshirë edhe këtë fragment të Dick Martyt në aktakuzën finale. Gjykata Speciale u themelua, sepse në bazë të raportit famëkeq të Dick Martyt ishte akuza për trafik organesh tek e ashtuquajtura “Shtëpi e Verdhë” në Shqipëri. Prej në fillim u tha se kjo është shpifje e ulët anti-shqiptare. 

A besoni në pafajësinë e UÇK dhe luftëtarëve të saj? Si do dalë Kosova pas kësaj përballje në Gjykatën Speciale? 

– E përmenda edhe më herët se ky nuk është një gjyq kundër UÇK-së dhe askush, perveç Serbisë dhe Rusisë ndoshta, nuk e ka cilësuar “kriminale” luftën e drejtë për liri, që ka zhvilluar Kosova në kuadër të UÇK-së. Unë uroj në pafajësinë e të akuzuarve. Lufta e UÇK-së, sakrifica e ushtarëve të lirisë dhe familjeve të tyre, përpjekjet e popullit të Kosovës për liri, drejtësi dhe barazi, mbeten të shenjta. Çdo sakrificë që është bërë në emër të lirisë së Kosovës, do të mbetet në piedestalin e lavdisë dhe nderimit të përhershëm kombëtar. Nëse gjatë apo pas kësaj lufte, ka patur individë që kanë kryer krime të caktuara, ato nuk përfaqësojnë kauzën e drejtë për liri dhe për secilin krim të vërtetuar nga gjykata, përgjegjësia duhet të jetë individuale. Në përgjithësi, mendoj se Kosova do ta tejkalojë shpejt këtë ngërç politik dhe institucional, qëështë krijuar pas arrestimit të disa prej figurave të saj të njohura dhe në një periudhë të shkurtër do të rivihet në udhën e saj të konsolidimit të shtetësisë. Kosova do të dalë më e fortë pas përballjes së ish-luftëtarëve të saj me drejtësinë. Po ashtu ajo do të dëshmojë se ka kapacitete për të ecur përpara.  Nga këndvështrimi juridik, kjo lloj gjykate hibride, mund të përdoret si precedent edhe për krime të tjera të rënda si korrupsioni dhe krimi i organizuar, që lulzon në disa vende të Ballkanit Perëndimor. 

Si e gjykoni qëndrimin publik të kryeministrit të Shqipërisë në artikulimin mediatik rreth çështjes së Kosovës? 

– Qëndrimet e Kryeministrit të Shqipërisë, në përgjithësi nuk kanë qenë produktive dhe lehtësuese, përsa u përket sfidave të Kosovës. Deklaratat kundërthënëse dhe veprimet kontradiktore, kanë shkaktuar një kaos të vërtetë në marrëdhëniet ndër-qeveritare mes dy vendeve tona. Në librin tim “Sovraniteti versus Integriteti” kam shpjeguar në hollësi qasjen e gabuar të zotit Rama në raport me Kosovën, kur kam përmendur rolin e tij si aktor në bisedimet Prishtinë-Beograd, duke braktisur traditën shumëvjeçare të diplomacisë së Shqipërisë. Shqipëria mund të jetë një faktor me rëndësi për çështjen e Kosovës, por jo një aktor. Roli i aktorit i takon Kosovës dhe institucioneve të saj përfaqësuese. Akuzat që janë formuluar ndaj tij se është një nga aktorët e strategjisë për shkëmbimin e territoreve mes Kosovës e Serbisë, janë shumë të rënda dhe përbëjnë një përgjegjësi historike para kombit. Ai u tërhoq nga një gjyq që thirri kundër ish-Kryeministrit Haradinaj. Haradinaj udhëhoqi disa prej akuzave kundër Ramës në cilësinë e dëshmitarit. Kjo tërheqje nga ballafaqimi me Haradinajn, la shumë hije dyshimi për veprimtarinë e zotit Rama prapa perdes në marrëdhënien e tij të ngushtë me Aleksandër Vuçiq. Nga këndvështrimi diplomatik, përtej akuzave të ndërsjella që janë bërë nga Rama dhe për Ramën, mund të them se diplomacia kryeministrore shqiptare e ka trajtuar Serbinë si një vend fqinj, duke anashkaluar Kosovën në disa nga nismat rajonale. Një nga postulatet që qeveritë shqiptare (të majta e të djathta) i kanë trashëguar njëra-tjetrës ka qenë se, marrëdhëniet me Beogradin, duhet të kalojnë nga Prishtina. Për fat të keq, Rama e injoroi këtë parim të politikës sonë të jashtme si edhe disa të tjera duke shkaktuar pasoja të rënda. 

A po tenton të fitojë pikë në publik Kryeministri Rama duke akuzuar kundërshtarët politik në Shqipëri rreth raportit të Dik Martit dhe liderin e opozitës Basha si hetues të UÇK. Ky amplifikim shtetëror dhe i mediave pranë Kryeministrit Rama, a e dëmton Kosovën? 

– Ajo çfarë inicioi Kryeministri Rama menjëherë pas arrestimit të disa udhëheqësve të Kosovës ishte një tendencë e hapur shfajësimi ndaj mikut të tij Hashim Thaçi, të cilit, kohë më parë i ofroi retorikën e një mbrojtjeje të pamundur. Kur zoti Thaçi në fillim të korrikut u intervistua nga Haga për katër ditë me radhë, Edi Rama adresoi një lum akuzash kundër Gjykatës Speciale dhe për më tepër ai e vizitoi Thaçin në Prishtinë në shenjë solidariteti vllazëror. Solidariteti pompoz i Ramës nuk ndikoi aspak në axhendën e prokurorëve në Hagë, të cilët lëshuan mandat arrestin për Presidentin Thaçi pak javë pas vizitës së Ramës në Prishtinë. Rama bëri sikur u dëshpërua dhe lëshoi shigjeta të helmatisura kundër liderit të opozitës, Lulzim Basha. Rama risolli në vëmendjen e publikut akuzat e Dick Marty-t duke e paraqitur zotin Basha si hartuesin e tyre. Kjo ishte një fortune propogandiste në gotë, përderisa brenda pak ditësh e gjitha u kthye në një bumenrang për vetë zotin Rama. Zoti Rama, në vazhdën e gabimeve që bën zakonisht në raport me Kosovën, ndërhyri në mënyrën e gabuar tek debati dhe problemet e Kosovës, pa ofruar asnjë ndihmë konkrete. Të gjithë e panë se fushata e tij kundër Bashës ishte për qëllime të mirëfillta politike dhe nuk kishte asgjë të përbashkët me solidaritetin vëllazëror për shqiptarët e akuzuar nga Haga.  

Parlamenti i Shqipërisë votoi ngritjen e një Komision Parlamentar që do hetojë raportin e Dik Martit, a është kjo një përpjekje e funksionarëve të qeverisë dhe institucioneve për të larguar vëmëndjen nga dështimet e qeverisë dhe dështimet e menaxhimit të pandemisë globale në Shqipëri? 

– Në përgjithësi, komisionet hetimore të Parlamentit të Shqipërisë kanë qenë një dështim. Nuk mbahet mend që ndonjë komision të ketë realizuar ndonjë “hetim” serioz. Dështimi i fundit ishte komisioni që hetoi veprimtarinë e Presidentit Meta. Përsa i përket komisionit “Dick Marty” që ka ngritur mazhoranca socialiste, mendoj qëështë një“fake komision”  apo një farsë elektorale, që synon të mbajë ndezur bishtukun e akuzave kundër liderit të opozitës. Deputetë të mazhorancës socialiste, të cilët në vitin 2011 votuan për lejimin e EULEX-it që të hetonte akuzat e Dick Marty-t për Shqipërinë, sot do të “hetojnë” hetimet e Dick-ut. Po ashtu, ky komision është një betejë “post factum”, që zoti Rama po bën me drejtësinë ndërkombëtare gjoja për të “mbrojtur” zotin Thaçi. Unë besoj që ky komision nuk do të sjellë asgjë të re në ndryshimin e rrjedhave të punës së Dhomave të Specializuara dhe në fatin e të akuzuarve. Përkundrazi, propaganda serbe, tashmë ka të drejtën të thotë, që akuzat e Dick-ut nuk i hetoi vetëm Haga, por po i heton edhe Tirana. Po ta vini re, askush nga bota e jashtme nuk i ka kushtuar vëmendje kësaj aventure politike që ka ndërmarrë mazhoranca moniste e Ramës. 

Cila do ishte zgjidhja përfundimtare e çështjes së Kosovës në raport me Serbinë? 

– Zgjidhja e vetme dhe përfundimtare e kontestit Kosovë-Serbi, është njohja e pavarësisë së Kosovës nga Serbia. Njohja e pavarësisë së Kosovës nga Serbia do të jetë hapja e një kapitulli të ri marrëdhëniesh reale mes të dyja vendeve fqinje dhe plotësim i integrimit të brendshëm të rajonit tonë. Pa vendosjen e marrëdhënieve diplomatike mes Kosovës e Serbisë, çdo nismë rajonale dhe vetë perspektiva e rajonit janë në një pikëpyetje të madhe. Rusia duhet të heqë dorë nga çdo formë e presionit mbi Serbinë, sepse ajo po e përdor veton e saj kundër Kosovës dhe vetë Serbinë, vetëm për qëllimet e saj strategjike dhe aspak në emër të parimeve themelore tëOKB-së. Në momentin që Serbia do ta njohë Kosovën, vetoja ruse në OKB dhe influenca moskovite në Beograd e humbin vlerën e tyre. Administrata e re Biden, duhet të ushtrojë më shumë presion mbi Beogradin, me qëllim që perspektiva integruese e Serbisë në BE të kushtëzohet realisht me aktin formal të njohjes së shtetit të Kosovës.

Në marrëdhëniet me Serbinë, BE dhe USA sipas gjykimit tuaj, a e ka ruajtur Kosova sovranitetin dhe integritetin e saj?

– Kosova e ka ruajtur integritetin e saj territorial, pavarësisht sfidave me të cilat është ndeshur. Po ashtu edhe sovranitetin. Duhet të kuptojmë se Kosova është ende një shtet në konsolidim e sipër dhe ka nevojë të përforcojë disa elementë të rëndësishëm të sovranitetit të saj. Kosova po funksionon si shtet demokratik me të gjitha elementët e shtrirjes së integritetit dhe sovranitetit të saj, qoftë në marrëdhëniet ndërkombëtare, qoftë në treguesit e zbatimit të ligjit. Ajo ka shumë pengesa, kryesisht në pjesën veriore të territorit të saj për të shtrirë rendin dhe ligjin sikurse e ka në pjesën jugore. Ruajtja e sovranitetit dhe integritetit të Kosovës është në interes të stabilitetit të rajonit dhe perspektivës euro-atlantike të Ballkanit Perëndimor. Çdo përpjekje për të vënë në dyshim parimet bazë të shtetësisë së Kosovës, shkojnë në drejtim të destabilitetit të rajonit dhe rikthimit të tij në skenën e konflikteve të përgjakshme ndër-etnike. Shqipëria duhet të japë kontributin e saj të vazhdueshëm në mbështetje të shtetit të Kosovës, duke mos praktikuar paternalizmin, por partneritetin vllazëror.

QYTETET FANTAZMA NË PANDEMI

by

Brixhita Deda arkitekte, në një rrëfim ekskluziv dhënë gazetarit Sokol Paja, për gazetën DIELLI, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, analizon qytetet dhe qëndrat urbane të metropoleve në kushtet e pandemive, karantinës, fatkeqësive dhe katastrofave natyrore. Arkitektja Deda analizon Tiranën dhe “vrasjen” e qyteteve prej betonit, mungesës së planeve të zhvillimit, planeve urbanistike dhe projektimeve dinjitoze për qytetet e së nesërmes. Babëzia dhe makuteria i ktheu qytetet në fantazma. 

PANDEMIA TREGOI SI I KEMI VRARË QYTETET

Qyteti në pandemi është temë e trajtuar shumë pak nga mediat, arkitektët dhe urbanistët në Shqipëri. Nuk reflektohet mbi pasojat e zhvillimit kaotik në Shqipëri, por dominon shqetësimi se sa po mund ta dëmtojë sektorin e pasurive të palujtshme kjo situatë pandemie. Shqetësimet nga  industria e projektimit dhe ndërtimit ishin të llojit : a do e pengojë pandemia procesin e dhënies së lejeve apo punën në kantjere, a do ndërpriten investimet etj.

Pandemia ka qenë një rast i mirë ndërgjegjësimi por edhe provë e pakontekstueshme që secili qytetar, por edhe ne që merremi me projektim apo planifikim urban të shohim se si i kemi vrarë qytetet, se sa të pajetueshme janë  bërë në aspektin ekologjik (ndotja e mjedisit nga automjetet dhe aktivitetet e tjera, ndotja akustike), psikologjik (stresi dhe ankthi i shtuar nga të jetuarit në qytet, nga ndërtimet pa kriter, uzurpimi i parqeve dhe hapësirave të përbashkëta, hapësirat e kufizuara të jetesës brenda apartamenteve, pamjet e palakmueshme nga dritarja, distancat e pamjaftueshme ndërmet ndërtesave), faktorë këta që ndikojnë në mirëqënien e njerëzve duke ua kufizuar hapësirën e të vepruarit, të menduarit, të çlodhurit dhe të argëtuarit. 

Duke marrë rastin e Tiranës, fakti pse ky qytet është mbipopulluar dhe ka marrë zhvillimin kuturu të sotëm, vjen si pasojë e mungesës së investimeve në zonat rurale dhe qytetet e tjera të Shqipërisë. Centralizimi i zhvillimit ekonomik, e po ashtu edhe shëndetësor në rastin e pandemive, sjell në kolapsimin e qytetit. Ndaj një mësim i mirë i marrë nga pandemia është që në qëndrueshmërinë dhe jetueshmërinë në qytete do të ndihmonte decentralizimi i ekonomisë dhe zhvillimit të përgjithshëm,  mbështetja e bizneseve lokale, pra e komunitetit dhe ekonomisë lokale.  

Ajo që e konsideroj tragjike është që në Tiranë, gjatë karantinës, u ndërmor një politikë shkatërruese nga instancat e qeverisë lokale. U shembën në mënyrë të fshehtë dhe në kundërshtim me ligjin shumë vila të Tiranës (mund të numërohen rreth 30-40 vila gjatë karantinës), vila këto ndër të fundit në tipologjinë e tyre. Pra, në vend të reflektohej mbi urbanizmin, përkundrazi gëluan ndërtimet katlarta në Tiranë. Shumë profesionistë të fushës përveçse nuk ngrenë zërin për këto vila që u rrënuan, ashtu siç edhe për Teatrin Kombëtar, kauzë për të cilin u zhvilluan protesta të vazhdueshme, nuk kanë madje as guximin që edhe pas aktit shkatërrimtar të shprehin një mendim të tyrin profesional objekiv.  Shoqëruar kjo edhe me shembullin e Ministres së Kulturës, e cila ka mbaruar studimet për restaurim në Itali dhe nuk ka pasur asnjë reagim zyrtar për këto veprime fatale për trashëgiminë tonë kulturore. I përmenda vilat e Tiranës, sepse ky proces ka shumë vite që ka filluar kundrejt shpërblimeve qesharake për pronarët, të cilët besoj fort që sidomos në kohën e karantinës i kanë kujtuar me nostalgji dhe lakmuar shtëpitë e tyre të dikurshme, me kthimin e lagjeve të vjetra te nënkateshet, Rr. e Dibrës, Kont Urani, Mihal Duri dhe e gjithë zona qendrore në zonë me ndërtime të larta rezidenciale, afariste, komerciale, pasuar me fryrjen e çmimeve të blerjes apo qerasë. Një situatë të ngjashme e hasim edhe në rastin e zgjatimin e Bulevardit të Ri dhe Unazës së Re, ku edhe përmes politikës së densifikimit përmes gjentrifikimit, banorët e këtyre zonave i kanë detyruar me dhunë të shpërngulen nga shtëpitë e tyre për t’i lënë vend një popullsie më të pasur që përballon financiarisht jetesën në pallate më luksoze në të ardhmen. 

GJATË KARANTINËS QYTETET U KTHYEN NË QYTETE FANTAZMA

Gjatë karantinës qytetet u kthyen në qytete fantazma, si të ishin simotra të Pripyat në Ukraninën veriore pas shpërthimit te centralit nuklear të Çernobilit. Jeta zhvillohej brenda 4 mureve të banesës. Të jetuarit në qytete në kohë pandemie i bën njerëzit më vulnerabël. Puna nga shtëpia, pasiguria financiare dhe shëndetësore shoqërohej me probleme të shëndetit mendor, në ulje të përqëndrimit dhe produktivitetit. Njerëzit u bënë si hija e njëri-tjetrit, ose ferri siç do të thoshte Sartri (“Ferri janë njerëzit e tjerë”). Çdo njeri në rrugë përceptohej si një transmetues potencial i virusit, edhe nëse ishte disa metra larg. Shumë njerëz zhvilluan ankthin social gjatë dhe pas karantinës. 

Ne jemi dëshmitarë të trazirave sociale dhe ekonomike të shkaktuara prej COVID sidomos në karantinë. Qendrat komerciale dhe biznesore të tejmbushura më përpara me njerëz u boshatisën. E njëjta gjë ndodhi me zyrat, duke qenë se puna nga shtëpia u caktua si në një praktikë e rekomandueshme, përmes përdorimit të teknologjisë si video-konferencat. Baret, dyqanet dhe restorantet u mbyllën gjatë dhe pas karantinës sipas valës së pandemisë në vende të ndryshme, ose nuk punojnë në kapacitetet të plotë. E njëjta masë është ndërmarrë edhe për objektet fetare, kulturore, artistike, sportive. Po ashtu transporti publik evitohet sa më shumë të jetë e mundur.  Nga ana tjetër vërehet përdorimi gjithmonë në rritje e komunikimit virtual përmes medias sociale, gati gati si e vetmja mënyrë argëtimi dhe takimi, ndonëse virtual, për njerëzit. E gjithë kjo të jep përshtypjen sikur qëndrat urbane nuk janë më motorri i lidhjeve ekonomike dhe sociale. 

MIGRIMI DREJT FSHATIT

Në këtë ankth të të jetuarit në zona urbane, dukej sikur pandemia po shkakton ose mund të sjellë një rivlerësim të jetesës urbane, me një numër të banorëve gjithnjë e në rritje që arratisen nga qytetet për t’iu drejtuar zonave rurale. Por kjo nuk është hera e parë që ndodh. Historikisht, të pasurit ne Europë kanë ikur gjithmonë në fshat në kohë krizash ose murtaje, duke lënë në qytet shtresën e varfër dhe punëtore. Gjatë karantinës, u rrit kërkesa për shtëpi në fshat, psh. në disa qytete të Britanisë, më shumë se 2.5 herë në krahasim me vitin e kaluar, të shtyrë nga kostoja e lartë e pronave në metropole, por kryesisht me qëllimin për të gjetur privatësinë, për të luftuar klaustrofobinë e hapësirave në qytet, dhe për të praktikuar më lehtësisht distancën fizike ndërnjerëzore.  

Migrimi drejt fshatit mund të perceptohet si një skenar i thjeshtë dhe i shpejtë në mendim të parë, por është shumë i vështirë për t’u realizuar e në të njëtën kohë edhe për t’u përqafuar sidomos nga banorët që janë mësuar me jetën sociale në qytet. Pikësëpari zonat rurale, nuk kanë infrastrukturën që përdorin banorët ne qytete, internetin, shkollat, shërbimin mjekësor etj. 

Sipas statistikave, në vitin 2018, 44.8 përqind e popullsisë së BE-së jetonte në qytet, 36 për qind në të ashtuquajturat zona të ndërmjetme si qyteza dhe periferi, ndërsa 19.2 për qind në zonat rurale.  Fati i qyteteve, do të varet kryesisht nga vendimet që do të marrin politikëbërësit ne bashkëpunim me komunitetin dhe profesionistë për të ndërmarrë politikat e duhura në të ardhmen. Nëse do të kemi migrime të vazhdueshme drejt fshatit, fondet e BE-së do të duhej të shkonin drejt investimeve te tilla si ne rrjetin e transportit dhe infrastrukturen digjitale në zonat rurale. 

Pasojat që mund të ketë migrimi drejt fshatit me sjellin ndërmend Garden cities ose qytetet kopesht, nje koncept dhe praktikë më e hershme, që në fund të 1800tës, ku 2 qytete angleze u konceptuan me shtëpi individuale të rrethuara me greenbelt (një brez i gjelbërt, zonë buferike)  me të gjitha facilitetet dhe industrinë e përfshirë në qytet. Por kjo mënyrë zhvillimi doli jashtë kontrolli pasi nuk parashikonte zgjerimin e qytetit. Po ashtu në Amerikë, jetesa në zona periferike në shtëpi individuale dhe puna në qytet është praktikë shumë e përhapur duke qenë një shoqëri e orientuar nga makina, por solli pasoja të mëvonshme në rëndimin e trafikut, shtimin e infrastrukturës bazë, disintegrimin social etj. Kështuqë, pavarësisht sa tërheqëse mund të tingellojë ideja e të jetuarit në fshat, ose rikthimi në fshat, mund të mos jetë afatgjatë, nuk mund të bëhet në hapa shumë të shpejtë, dhe pasojat mund të jenë goxha të mëdha si nga ana infrastrukturore, ashtu edhe sociale, ekonomike dhe mjedisore.  

Sic ka ndodhur deri në ditët e sotme, mundësitë për punësim, zhvillim personal dhe arsimim që ofrojnë zonat urbane bën që çdo brez i të rinjve të preferojë qytetin. Të rinjtë ka më shumë të ngjarë të jetojnë në qytet për të arritur progres më të shpejtë në karrierë dhe më vonë të largohen për të krijuar  familje ose në moshën e pensionit. Thënë këto, tendenca për të migruar drejt fshatit nuk mendoj që do jetë një praktikë e së ardhmes. Përkundër hedhjes në dyshim të avantazheve të jetësës në xhunglën urbane sidomos gjatë krizës pandemike, mendoj që nëse përmirësohet cilësia e ndërtimit, nëse sheshohet pabarazia dhe sigurohet strehim i përballueshëm dhe i sigurt për të gjithë, nëse përmirësohen hapësirat publike, hapësirat e gjëlbërta dhe rregullohen problemet e mobilitetit, qyteti do vazhdojë të jetë tërheqës për shkak të jetës së pasur sociale, kulturore, artistike, mundësive më të mëdha për ndërveprim, për rekreacion, për risi, për shkëmbime, për ndryshim të staus quosë etj. 

PERIFERIA E TIRANËS

Në Shqipëri jemi mësuar jo të adaptojmë, por të sjellim në mënyrë bukëfale praktika të huaja, pa marrë në konsideratë pasojat në të ardhmen, pa bërë një studim fizibiliteti në kontekstin shqiptar, pa  hedhur asnjë fije dyshimi mbi funksionimin e një praktikë të tillë  në vendet e huaja. Pas viteve 2005, në periferitë e Tiranës kryesisht në Lundër, Mullet janë ndërtuar lagje periferike me hyrje të kufizuar vetëm për banorët (gated communities) . Në këtë mënyrë është bërë me qëllim një zonim për shtresa shoqërie sipas të ardhurave, sepse çmimet e shitjes së këtyre shtëpive individuale janë goxha të kripura. Këto grupe shoqërore përveçse jetojnë tërësisht të izoluara nga shtresat e tjera, sjellin një pjesë të madhe të trafikut në hyrje të qytetit të Tiranës. Një gjë është të jetosh në fshat dhe t’i kthehesh agrikulturës, pra të merresh me bujqësi e blegtori, një gjë tjetër është në fshat vetëm të jetohet dhe të mos ndodhë asgjë tjetër (kemi lagje të fjetjes), kështu shtohet infrastruktura në zona periferike apo rurale për elektricitet, ujë, kanalizime, rrugë, dhe gjithashtu shtohet trafiku për në qytet. 

SI NDIKOJNE KRIZAT EPIDEMIKE DHE EKONOMIKE NE QYTET? 

Pandemia ka nxjerrë në pah shumë problematika të mëparshme të të jetuarit në qytete. Krizat historike konsiderohen si momente për ndryshime të rëndësishme urbane, por jo gjithmonë janë afatgjata apo gjithëpërfshirëse.  Për shembull pandemitë e shekullit XIX ndihmuan në përmirësimin e standardit të ndërtimit dhe arkitekturën e drejtuar nga shëndetësia, sidomos në sistemin e ujit dhe kanalizimeve, pavaresisht se u deshën shumë vite për të siguruar infrastrukturën e nevojshme. Tuberkulozi ndikoi në lëvizjen moderne në arkitekturë – dritare të mëdha për dritë natyrale, duke qenë se sugjerohej ekspozimi ndaj rrezeve të diellit dhe ajrit. “Një shtëpi është e banueshme vetëm kur është plot dritë dhe ajër” Le Corbusier. 

Në Shekullin 21 deri më tani kemi qenë dëshmitarë të përhapjes së Sars, Ebola, gripit të pulave, gripit të derrit dhe së fundmi pandemisë së shkaktuar nga COVID, e ashtuquajtur World War Virus ngaprofesionistë të fushave të ndryshme, që potenciojnë se mund të shënohet si ndarje historike paracovid and pascovid, në rast se do të ketë implikime afatgjata në shoqëri.

Në rastin e COVID, jo të gjitha qytetet janë njësoj të prekura. Shumë mite qarkullojnë mbi densitetin, se si lidhet densiteti me mundësinë më të madhe për të trasmetuar këtë virus, por në thelb nuk varet vetëm nga densiteti. Nese bëjmë një krahasim, në fakt vdekjet në qytete nuk kanë qenë universalisht më të larta se në zonat më pak të populluara. Varfëria ka luajtur një rol më të rëndësishëm sesa dendësia. Disa qytete kanë reaguar shumë mirë, psh.Hong Kongu, një qytet me densitet të lartë, por me një meaxhim shumë të mirë të qytetit.  Ndryshe ndodh në vendbanimet me planifikim të dobët ose informale, në qytetet më pak të zhvilluara ekonomikisht, siç mund të përmendim slums në Nairobi, Kenia, ose Ahmadabad, Mumbai, Bangalore, Kolkata në Indi,  Dhaka në Bangladesh, apo në favelat e Brazilit. Në vendet që nuk kanë kanalizime të rregulluara ose qasje në ujë të pastër,  epidemitë kanë më shumë potencial për t’u përhapur. Parashikohet që për 10 vite, nje shifër alarmante për rreth 20% e popullsisë e botës do të jetojë në mjedise urbane me qasje të kufizuar në ujë, shëndet dhe infrastrukturë të papërshtatshme shëndetësore. 

Nga ana tjetër jo çdo krizë ka sjellë përmirësime të jetesës urbane, kujtojmë këtu krizën financiare të 2008, që goditi ekonomitë në të gjithë botën por nuk arriti të ndryshojë rrënjësisht trajektoren e zhvillimit të zonave urbane. Ndërtesat shumëkatëshe vazhduan të ndërtoheshin, dhe paralelisht me rritjen e pagave në vendet e zhvilluara ose mega-qytetet, u rritën dhe çmimet e pasurive të paluajtshme, e bashkë me to edhe pabarazia.

SI DO NDRYSHOJNË QYTETET?

Duke parë rrjedhën e historisë, ka pak gjasë që pandemia e koronavirusit të ketë ndikim afatgjatë në qytete, dhe rrjedhimisht nuk do të mundë të ndryshojë rrënjësisht qytetet, por mund të përshpejtojë trendet e filluara që përpara pandemisë, sic janë arkitektura e qëndrueshme ose dizajni biofilik që ka në thelb përdorimin e materialeve ekologjike, të padëmshme për njeriun, dhe që sjell njerëzit më pranë natyrës duke ulur impaktin në mjedis, apo transporti i qëndrueshëm me anë të përdorimit të mjeteve të reja të transportit si biçikletave, skuterëve dhe makinave elektrike, përdorimi i të cilëve bëhet më e preferueshme në momentin e vendosjes së një takse më të lartë për parking të automjeteve të deritanishme, ose e subvencioneve në rast të përdorimit të transportit të qëndrueshëm. 

Krahas politikave të reja të ndërtimit dhe transportit, një ndikim të rëndësishëm do të mund të ketë përhapja dhe zbatimi i bujqësisë urbane ose fermave urbane (urban farming), mbjellja e parcelave private, për të prodhuar vetë ushqimin ose e kopshteve që menaxhohen nga komuniteti në lagje të ndryshme për të prodhuar / shitur për banorët e asaj lagjeje. Kjo nënkupton që bujqësia të zhvillohet edhe në qytete, si një nga mënyrat që zonat urbane të mund të bëhen më të gjelbërta, më atraktive për jetesë, dhe më elastike ndaj çështjeve të shëndetit në të ardhmen duke krijuar lagje më të qeta, më të pastra, më të sigurta, më të ecshme. Nga ana tjeter prodhimi lokal do të ulte cmimet e ushqimeve, e për pasojë edhe varfërinë, do të prodhonte vende të reja pune etj. 

Një tjetër projekt pilot që po zbatohet në disa qytete të mëdha është krijimi i njësive të vogla bërthamore, secila me burimet e veta, i ashtuquajturi qytet 15 ose 20-minutësh, që do të thotë që për gjithçka për të cilën një banor në qytet ka nevojë, që nga ushqimi, kujdesi shëndetësor, deri te aktivitet fizike, kulturore, argëtuese, gjenden  brenda një perimetri që përshkruhet për 15 ose 20-minuta në këmbë ose biçikletë. Një shembull i tillë është startuar në Melburn, po ashtu në Brazil dhe Francë para dhe gjatë pandemisë së koronavirusit. 

Pavarësisht këtyre propozimeve, dua të theksoj se sot nuk kemi një model të saktë se si mund të funksionojë një qytet i së ardhmes, për të cilin do të duhej të bashkëpunonin arkitektë, urbanistë, ekonomistë, ambientalistë, inxhinierë, sociologë, psikologë, mjekë e eskpertë të fushave të tjera, shoqëria civile dhe komuniteti. Përpos gjithëpërfshirjes, do të duhej që secili vend në bazë të demografisë, shtrirjes urbane, klimës, resurseve, gjendjes ekzistuese dhe elementeve të tjerë të studiohej si rast më vete. Uroj që situata e COVID19 të na bëjë të reflektojmë mbi qytetet e shtrenjta dhe shumë të ndotura, mbi cilësinë e dobët të ndërtimit dhe planifikimit urban. 

Të mos harrojmë që popullsia aktuale e botës është 7.6 miliardë, dhe sipas parashikimeve nga Kombet e bashkuara do të arrijë në 9.7 miliardë për 30 vite. Nëse kemi shtime të popullsisë me këtë ritëm, dhe përballje me katastrofa të tjera natyrore, do të duhej të sinkronizonim qasje të reja duke marrë parasysh të gjithë faktorët shëndetësor, ekonomik, mjedisor dhe social.

ARRESTIMET E LUFTËTARËVE TË UÇK PËR TË NJOLLOSUR KOSOVËN DHE LUFTËN

by

Pren Marashi, Anëtar i kryesisë qëndrore të Organizatës së Veteranëve të Luftës së UÇK në Prishtinë, në një rrëfim ekskluziv dhënë gazetarit Sokol PAJA, për gazetën “DIELLI”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, deklaron se: Akuzat e Prokurorisë Speciale ndaj krerëve të UÇK -ës janë të përpiluara me të vetmin qëllim që UÇK të paraqitet si ndërmarrje kriminale dhe të zhvlerësohet roli i saj çlirimtar në betejat e lavdishme për liri e pavarësi. 

ARRESTIMET PËR TË NJOLLOSUR KOSOVËN

Arrestimet e fundit nga ana e Prokurorisë Speciale i  shoh si një vazhdimësi e disa qarqeve anti shqiptare me qëllim që të njollosin luftën tonë çlirimtare për liri e pavarësi por edhe shtetin e Kosovës. Që nga nisma e themelimit të kësaj Gjykate me mandat të skaduar, ne si veteranë të luftës për liri e pavarësi në Kosovë, ishim kategorikisht  kundër dhe vazhdojmë edhe sot që të jemi kundër kësaj padrejtësie. Mjerisht edhe përkundër thirrjeve të pa ndërprera, protestave dhe peticionit me mbi 230 mijë nënshkrimeve dërguar Parlamentit Evropian, Kuvendi i Kosovës me shumicë votash e ka miratuar ndryshimin kushtetues dhe ka themeluar një Gjykatë e cila aspak nuk është e Kosovës dhe nuk bashkëpunon me organet e sigurisë e as të drejtësisë  së Kosovës, përkundrazi të vetmin burim të informacioneve e ka nga organet kriminale serbe, e kuptohet se çfarë shënimesh dhe akuzash janë në gjendje të përpilojnë ata.

AKUZAT NDAJ UÇK PËR TË ZHVLERËSUAR LUFTËN

Akuzat e Prokurorisë Speciale ndaj krerëve të UÇK -ës janë te përpiluara me të vetmin qëllim që UÇK të paraqitet si ndërmarrje kriminale dhe të zhvlerësohet roli i saj çlirimtar. Vetë fakti se në një pikë të aktakuzës ceket se kinse cak i UCK-së ishin katolikët  e dëshmon cqartë se kjo është e Serbisë dhe se qëllimi është të nxitet urrejtja ndërfetare në mes të shqiptarëve. Akuzat janë të poshtra, të pavërteta dhe kurdoherë të papranueshme. Këto akuza janë përbaltje dhe kanë synim të destabilizojnë Kosovën. 

EUROPA PO LUAN LOJËN E RUSISË DHE SERBISË

Bashkimi Evropian nën presionin e Rusisë, dhe disa shteteve të tjera të cilat ishin dhe vazhdojnë të jenë kundër pavarësisë së Kosovës e progresit të Kosovës. Duke u bazuar në dëshmi të rrejshme dhe me ndihmën e raportit të Dick Martit, përpiluan akuza me të cilat çdo njeri normal rrënqethej nga përshkrimi dhe imagjinata e tyre fantastiko-shkencore. Kjo fanta-imagjinatë ka bërë që të futen në lajthitje edhe deputetët e Kosovës, SHBA-ja e cila insistonte që për shkak të këtij raporti të themelohej gjykata, por tani të gjithë jemi veç dëshmitar se u mashtruan dhe ranë në grackën e përgatitur nga rusët, kinezët, Serbia dhe disa shtete të cilat nuk e njohin pavarësinë e Kosovës. Është pra pikërisht kjo Evropa që për mëse një shekull e ushqente nacionalizmin shovinist serb dhe i mbyllte sytë për padrejtësitë që u bëheshin shqiptarëve dhe në fund përkundër dëshmive të cilat i ka parë e tërë bota, ngriti një gjykatë vetëm kundër shqiptarve si vazhdimësi e miklimit të Serbisë dhe miqve të saj, turp. Një padrejtësi e vazhdueshme dhe e papranueshme.

KOSOVA KALON DITË TË VËSHTIRA

Sot në Kosovë  situata  është jo stabile në shumë aspekte, kemi një ekonomi më të dobtën në rajon, dhe mbi 30% të popullsisë që jeton në varfëri të skajshme, në anën tjetër skena politike shqiptare është e përçare deri në maksimum si pasojë e dëshirës për pushtet e jo për shkak të koncepteve të ndryshme politike, kishte një reagim kundër veprimeve të kësaj gjykate por mungoi guximi i deputetëve të Kuvendit  të Kosovës që të rishqyrtohet kushtetutshmëria e kësaj gjykate të cilës në momentin që bëri arrestimet në Kosovë ishte pa afat kushtetues. Në ditët në vazhdim Këshilli Drejtues i OVL të UCK-së së bashku me organizatat simotra do të vendosë  për mënyrën e veprimit me qëllim të  kundërshtimit të kësaj gjykate e prokurorie antikushtetuese.