Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Miku i shqiptarëve, Eliot Engel, në krye të politikës së jashtme të Kongresit Amerikan

by

 

321

Nga Harry Bajraktari*/

Përmbysja më e madhe në zgjedhjet e 6 Nëntorit 2018 ishte vendosja përsëri nën kontrollin e Partisë Demokrate të Dhomës së Përfaqësuesve në Kongresin Amerikan.

Tani pushteti legjislativ në Washington është ndarë. Republikanët kanë Senatin; Demokratët Dhomën e Përfaqësuesve. Presidenti Donald Trump ka premtuar se do të bashkëpunojë me shumicën e re demokrate në Kongres. Mirëpo, mbetet për t’u parë nëse ndarja e pushteteve do të krijojë më shumë bashkëpunim apo konflikt në Washington.

Për shqiptarët ky ndryshim shënon një moment tjetër historik. Me fitoren e Demokratëve, një figurë që shqiptarët e njohin shumë mirë, kongresisti Eliot Engel, do të bëhet kryetar i Komitetit të Punëve të Jashtme të Dhomës në Kongresin Amerikan.

Kjo do të vendosë në postin e fuqishëm të politikës së jashtme në Capitol Hill, një njeri i cili prej 30 vitesh punon pa u lodhur për çështjen shqiptare, për Shqipërinë, Kosovën, për shqiptarët kudo që jetojnë, për paqen dhe demokracinë në Ballkan.

Nga detyra e re, ai do të ketë më shumë fuqi e mundësi për të na ndihmuar në punën tonë.

Engel ka një përvojë të gjatë në këtë Komitet. Dikur, në vitet e 90-ta, në bashkëpunim me pararendësin e tij republikan nga Nju Jorku, në krye të këtij Komiteti, Ben Gilman, ai organizoi të parën seancë dëgjimore të Komitetit kushtuar tërësisht Kosovës.

Tani që do të jetë vetë kryetar i këtij Komiteti të fuqishëm, Engel nuk do të ketë nevojë t’i lutet dikujt tjetër për të vendosur temat shqiptare në kalendarin e punës të Komitetit.

Sigurisht, pjesa më e madhe e punës për një kauzë nuk bëhet në seanca dëgjimore. Nga posti i ri, Engel do të ketë fuqi më të madhe kur lobon për Shqipërinë, Kosovën e për shqiptarët. Që tani zyra e tij është angazhuar në lobimin për anëtarësimin e Kosovës në Interpol.

Komiteti mund të kërkojë për shembull më shumë qartësi nga Departamenti i Shtetit për qendrimet amerikane lidhur me bisedimet e fundit Kosovë-Serbi etj.

Duhet të kuptojmë që SHBA ka shumë angazhime në botë. Komiteti i ri, me përbërjen e re, do të ketë prioritete të tjera më të mëdha, e globale. Marrëdhëniet me Kinën, me Rusinë, me Iranin, Korenë e Veriut e Lindjen e Mesme etj. Disa nga problemet e mëdha reflektohen edhe në Ballkan, po rajoni mbetet anësor në politikën e jashtme amerikane.

Të paktën, me Engelin në krye të Komitetit, ne sigurohemi se çështjet që u interesojnë shqiptarëve nuk do të lihen në harresë dhe që SHBA nuk do ta largojë vëmendjen nga rajoni ynë.

Në SHBA, sipas Kushtetutës, Presidenti merr vendimet, po kuletën e mban Kongresi. SHBA ka nismat dhe qendrimet e saj të politikës së jashtme, po financimi i tyre varet nga Kongresi dhe çdo gjë nis në Komitetin e Punëve të Jashtme.

Komiteti që do të drejtojë Engel është përgjegjës për kontrollin dhe legjislacionin për ndihmën e jashtme (përfshi edhe programin MCC ku me ndihmën e kongresistit Engel është përfshirë edhe Kosova si dhe dhjetëra programe të tjera ndihmëse).

Disa nga përgjegjësitë e Komitetit janë edhe financimi i operacioneve paqeruajtëse, përfshi edhe praninë ushtarake në Kosovë, projektet ushtarake në Shqipëri, financimet lidhur me dislokimin e trupave amerikane, agjensi të fuqishme si USAID, Akti për Eksportimin e Armëve, Akti për Ndihmën e Jashtme e legjislacione të tjera që kanë të bëjnë me promovimin e demokracisë, zbatimit të të drejtës ndërkombëtare, etj.

Marrëdhëniet me OKB-në dhe organizata e institucione të tjera ndërkombëtare, janë gjithashtu prerogativë të Kongresit si dhe komiteteve të punëve të jashtme në Dhomë dhe në Senat, ndonëse për shumë nga këto puna e kërkon bashkëpunimin me Shtëpinë e Bardhë dhe Departamentin e Shtetit.

Ne jemi me fat që në krye të këtij Komiteti me ndikim të madh tani do të jetë miku ynë, Eliot Engel.

Më kujtohet 30 vjet më parë, kur i mërzitur nga zhvillimet në Kosovë, trokita në derën e zyrës së tij në Nju Jork, për t’i folur për Kosovën. Eliot Engel sapo ishte zgjedhur në Kongres, nuk dinte asgjë për Kosovën dhe ishte anëtari më i ri i Komitetit të Punëve të Jashtme, në krye të të cilit do të vihet tani.

Qysh atëhere nisi mes nesh një rrugë e gjatë bashkëpunimi po edhe miqësie personale.

Kosova në atë kohë sapo kishte humbur autonominë në kuadrin e Jugosllavisë. Por vetë Jugosllavia po shpërbëhej e bashkë me rënien e saj u ringrit shpresa jonë historike për liri e pavarësi.

Me Eliot Engelin kemi sjellë udhëheqësit e Kosovës në Washington, kemi bashkëpunuar për rezoluta në Kongres, kemi lobuar Departamentin e Shtetit dhe Shtëpinë e Bardhë, zyrtarë jo vetëm amerikanë po të të gjitha vendeve të botës.

Ai hapi të ashtuquajturën Zyrën Amerikane në Prishtinë, duke ngritur flamurin amerikan, në 1996, në zemër të pushtimit serb duke u dhënë guxim dhe besim shqiptarëve të Kosovës. Ka ndikuar në vendimin e Presidentit Bill Clinton për të ndërhyrë ushtarakisht në krye të NATO-s duke çliruar Kosovën.

Bashkë kemi vizituar Kosovën menjëherë pas çlirimit duke parë me lot në sy tokën e të parëve të mi, për herë të parë të lirë. Me vete kishim një legjendë shqiptaro-amerikane, Anthony Athanas, e figura të tjera të komunitetit më të cilët kishim punuar së bashku. Shqiptarët e Amerikës meritojnë respektin e historisë kombëtare shqiptare për çfarë kanë bërë në këto vite.

Engel ishte lobuesi ynë më i madh për sigurimin e mbështetjes amerikane për pavarësinë e Kosovës. Ndonëse ai ishte demokrat dhe George W. Bush ishte republikan, ai la mënjanë ndarjet partiake për të na ndihmuar. Kështu ka vepruar e do të veprojë tani edhe në postin e ri.

Për mua është një nder e krenari që e kam njohur e punuar bashkë me të. Ashtu ndihen edhe shumë miq të mi shqiptaro-amerikanë. Le t’i urojmë mikut tonë një punë të mbarë në këtë post historik dhe urojmë që të shënojë një kapitull të ri të ndritur në marrëdhëniet shqiptaro-amerikane. Zoti e bekoftë kongresistin Engel! Zoti e bekoftë popullin shqiptar! Zoti e bekoftë popullin amerikan dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës!

*Autori është veprimtar dhe bisnesmen i njohur i komunitetit shqiptaro-amerikan dhe themelues i gazetës Illyria.

 

New York, 2018

SHSHA-ja në Çikago përkrah dëshminë e Komitetit për Punë të Jashtme të Kongresit Amerikan

by

Nga Skënder Karaçica/

Sundimit shekullor serb ndaj popullit shqiptar dhe të Kosovës i pati ardhur fundi në vitin 1999,kur forcat progresive dhe liridashëse të Europës dhe në bashkëpunim të ngusht me shtetin e Amerikës i dhanë grushtin e merituar regjimit vrastar të Milloshevqit.Po e theksojmë se që nga viti 1912 e deri më sot,regjimi serb nuk e ka ndryshuar kursin e vet antishqiptar dhe ndaj Kosovës,kështu e nis reagimin SHSHA-ja në Çikago,që i del në përkrahje për dëshminë e Komitetit për Punë të Jashtme të Kongresit Amerikan në Uashington,të krysuar nga Kryesuesi i nënkomitetit për Evropë dhe Evroazi z.Dejn Rorabaker.
Në fokus të ngjarjeve politike,ky asociacion kombëtar i SHSHA-së ngre zërin me tërë argumentet e kohës se marrëveshja në Bruksel në mes Serbisë dhe Kosovës është artikulua që,si thuhet me gjuhën e diplomacisë regjimin aktual serb në Beograd (si trashigimtar i kohës vrastare të Millosheviqit)mos ta lanë me duar thatë!Marrëveshja në Bruksel,theksojnë zëshëm shqiptaro-amerikanët e Çikagos nuk është historike,por me këtë akt të (mos)marrëveshjes problemin antishqiptar serb e kanë lanë të dera e shtetit të Kosovës .
Regjimi okupues serb e pati humbur luftën në Kosovë dhe marrëveshja më e mirë do të ishte që Brukseli të vijëzoj kahet për pakicën serbe vetëm në kaptinat e Kushtetutës së shtetit të Kosovës që pa fije dyshimi konsiderohet si një nga aktet më moderne dhe me standardet ndërkombëtare kur kihet parasysh pakica serbe.Duhet theksuar,thuhet më tej në përkrahjen e SHSHA-së për dëshminë për Kosovën të Komitetit për Punë të Jashmtme të Kongresit Amerikan se nuk mund të pajtohemi për vijat e autonomisë për serbët pakicë,që ndër vite pakica serbe në ish-Jugosllavi është instrumentalizuar me standarde të dyfishte,madje deri të populli më i privilegjur me ligjet kushtetuese të kohës.
Jo autonomi për serbet në shtetin e ri të Kosovës,thotë SHSHA-ja në Çikago për të vazhduar me argumentin se e drejta e tyre si pakicë është sendetuar aq mirë në Kushtetutën e Kosovës sa mund të krahasohet me të gjitha aktet më të mira të së drejtës së shtetit ligjor dhe me kahe demokratike jo vetëm në Europë po edhe më gjerë në botë.Është dashtë që Brukseli të krijojë të gjitha mundësitë që pakica serbe të mbeshtetët në kodet e ligjeve të shtetit të Kosovës pa krijuar standardin e dyfisht të dy entiteteve në këtë shtet të ri,që sipas shqiptaro-amerikanëve kjo (metodë)i takon kohës së komunizmit.
Në përkrahjen tonë,kërkojmë që lidhur me marrëveshjen serbo-shqiptare në Bruksel të merret Kongresi dhe Senati Amerikan bashkë me mekanizmat tjerë diplomatik në Uashington,që kjo marrëveshje për të qenë (historike)dhe një pajtim në mes të dy popujve në luftë tash e njëqind vjet,të sendertohet me aktin e duhur të heqjes dorë përgjhtmonë nga ana e Serbisë ndaj skenarëve antishqiptar dhe të shtetit (realitet i ri)të Kosovës.
Në fund fare,asociacioni politiko-kombëtar(SHSHA-ja)e përkrah angazhimin tash e njëzet e pesë vjet të LQSHA-së(Joe DioGuardi),i cili me shpirtin e tij të arbëreshit shqiptar nuk pushon së vepruari për kauzën e madhe kombëtare shqiptare në Ballkan.Dyert e Kongresit Amerikan po i hapin duart e arbëreshit që,sit thotë DioGuardi,do të punoj deri sa të jem gjallë!Për çudinë tonë,thonë në Çikago,tash e katërmbëdhjetë vjet asnjë nga institucionet shtetërore në Prishtinë,Tiranë dhe të subjekteve politike në Maqedoni,Ulqin dhe Preshevë saherë që shkuan në Nju Jork dhe Uashington nuk ia hapën derën arbëreshit dhe misionarit për kauzën tonë kombëtare shqiptare!Duhet thënë me argumentin e kohës se ishte vetë Joe DioGuardi(LQSHA-së)që e çon në Kongresin Amerikan çështjen shqiptare dhe të Kosovës në vitet më të rënda të olupimit të Serbisë.Pse është harruar njeriu që u bë udhërrfyesi më i mirë për liri dhe demokraci në tokën shqiptare,pyesin shqiptaro-amerikanët në Çikago.I bëjmë thirrje tërë mekanizmave politik dhe shtetëror në atdhe,që mos t,ia kthejnë shpinën LQSHA-së dhe Joe DioGuardit,ndonëse e kemi parë se në saje të angazhimit të tij ende po u firmosur marrëveshje(jo)historike në Bruksel,ai organizon dëshminë me Komitetin për Punë të Jashtme të Kongresit Amerikan në Uashington.Sërish dëgjohet zëri i DioGuardit për Kosovën,thuhet në përkrahjen e SHSHA-së në Çikago!