NGA VEIS BELLIU/ DIELLI

Të Premten i dhamë lamtumirën e fundit mikut tonë të dashur, babait, gjyshit, bashshkëshortit, Fatbardh Veli Doci, i cili ndërroi jetë me 22 korrik 2020, pas lëngimit për më shumë se një vit prej sëmundjes së rëndë të kancerit. Fatbardhi u lind në në Tplan të Tropojës me 1 tetor 1933. Ai u nda nga jeta në moshën 86 vjeçare.
Me 24 Korrik ishte takimi i fundit me Bardhin. Ndërsa qëndronim pranë arkivolit me trupin e pajetë të Tij në Shtëpinë mortore, ”Balsamo Funeral Home”, ndjeja dhimbjen që ma coptonte shpirtin për mikun e mirë që nuk do ta kemi më në mesin tonë.
Ndjej dhimbje ndërsa shtërngoj në pëllëmbë të dorës kartën e Lamtumirës me portretin e Bardhit, me përkushtimin:
Pusho në paqe!
Shkove, por kurrë nuk do të harrojmë!
Gjithmonë i Dashur…
Pas kartës përcjellëse, lexoj e rilexoj vargje pikëlluse, që përcjellin dhimbjen dridhruse:

Tik-taku i zemrës s’ndihet fare,
Në arkivolin e heshtjes, prehesh pa zë.
-Si s’kanë lënë një të vockël dritare?!
Fjete, që të zgjohesh, por zgjim s’ka më !…

Vetëm po të shihje ndoshta s’do e njihje
Askush s’të pa kurrë pa buzë në gaz.
Hija e vdekjes është vecse një hije
Se ti jeton në bëmat që le pas….

Lamtumirë Fatbardh Doçi, burrë fisnik një familje fisnike!

Bardhin e qamë dhe e nderuam në kushtet e jashtzakonshem të Pandemisë, kur rregullat janë të rrepta dhe grumbullimet e palejuara. Shërbimet funerale u kryen në Balsamo Funeral Home, në 3185 Ëestchester Avenue, Bronx, NY. Pas dy orësh morrëm rrugën drejt varrezave për t’i dhënë lamtumirëne fundit.
Bardhi do të kujtohet nga komuniteti shqiptar si një burrë i qeshur, i dashur me të gjithë, i papërtuar për të ndihmuar këdo që i kërkonte ndihmë….Shpesh do ta gjeje në mjediset e Jacoby Hospital, tek përkthente bashkatdhetarët, që nuk flasin anglisht, por ai nuk do të përtonte për të shkuar me nevojtarët edhe në zyrat e emigracionit e kudo. Bardhi nuk mungonte as në veprimtaritë e komunitetit shqiptar, në promovime, në ekspozita, në seminare, madje shpesh herë ishte vetë organizator. Të gjithë e mbajnë mend Sesionin shkencor kushtuar Konferencës së Bujanit, një ngjarje pak e njohur, ku ai jo vetëm që ishte referuesi kryesor, por dhe bashkorganizator. Ai ishte marrë gjatë me këtë ngjarje historike. Siç dihet Konferenca e Bujanit është mbajtur më 31 dhjetor 1943 e deri me 2 janar 1944, si rikonfirmim i rrethanave të reja të krijuara pas Mbledhjes së Mukjes dhe Konferencës së Pezës dhe si rezultat i mospërfshirjes së Kosovës dhe viseve tjera shqiptare nën sundimin e ish Mbretërisë SKS…Konferenca e Bujanit, e cila u mbajtë pikërisht për t’i kundërshtuar vendimet e Mbledhjes së II të AVNOJ -it në Jajcë (29-30 nëntor 1943) dhe mos përfshirjes së Kosovës si subjekt i pavarur që deri atëherë ishte përfaqësuar përmes Malit të Zi në KAÇKJ-së). Fatbardhi ishte këmbëngulës për ta zbardhur plotësisht të vërtetën historike dhe punoi plot përkushtim për këtë derisa finalizoi studimine tij.
Lamtumirë mik!