ALFONS GRISHAJ/

Porosi/

 Miq, ju porosis !/

Brumi i trogloditit është një lëmsh me gjemba/

Kurth  i sirtarëve  dhe i simbjozave ./

Sponsor i kapeles  së madhe mbi kokën e vogël./

Kremi  i parasë nuk do mbulojë kurrë/

Rrudhat në shëmtinë e kohës me teknikën e plastikës./

Kollarisja nuk mbulon dot  fytyrën e një idioti,/

As kantalena nuk ka nevojë për glaca minjësh mbi E./

As ritishenca për thumbat e hermetizmit kot së koti./

 

Mbi letrën e bardhë ,mund të shkruani me multikolor,

Por jo me të bardhë … dhe grafika e të bardhës mbi të zezë

Duket si  epitaf  mbi vorr!

 

Manekini  do bëhet kopja e harpës moderne,

Ku zhvesh vehten  me kënaq  lakuriqësinë e njeriut

Që përditë tymos llullën magjike të haluçinacionëve.

 

Miq ,  rrokullisem me  dhimbjen e luleve

Në honet e qelizave molekulare të shpërdorimit mizor,

Kur i këput një pis dhe i dhuron një hor!

 

Mos besoni tek asnjë lloj miu ,

Se prej aty,  nuk lind kurrë gjeniu!

Ju lutem!Ju lutem!

“Lacrimosa-n “  e  Mozart, mos ta lozim tani , “*Judicandus homo reus”,

Se shpirtrat e fëmijëve tanë kurrë nuk do të gjejnë qetësi.

Gjëndra pineale: “ Zgjohu o njeri”!

* Judicandus homo reus = Njeriu fajtor do gjykohet…

Pushti

U shfaqën vrangat  mbi ndryshkun e fytyrës

Aktorit në skenë , aktor në jetë…

Lotët e shelgjeve u mblodhën në duart e pista prej pushti

Si Juda Eskarioti në  qesen e turpit …

Lypsari modern , zvarraniku prehistorik!

Litarët e gjakut , konopë ankorimi në emporium,

Superlativa e pushtllëkut  puthadorë.

Me kockat e të  parëve,  hajmali e hajmalive …

Pushti  hiperbolës,  bën viganë  kakërdhitë e dhive!

 

Zgjidhja e Terrorit

Të gjithë vuajnë prej terrorit…

Prej pabesisë që vjell pafajsinë,

Prej djallit që del prej ferrit

Me kosë në fyt me pre lirinë.

 

E  vras mendjen për ketë jetë…

Formulë të thjeshtë për qetësi,

Çdo njeri të shkojë n’ vend të vet,

S’ do ketë më vrasje e pabesi !