• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for November 2013

“The Chamerian Problem”*: A Need for Knowledge and Understanding

November 5, 2013 by dgreca

By  Sami  Repishti/

Ridgefield, CT.- On November 4 and 5,  the Honorable Karolos Papoulias, President of Greece, will be visiting Tirana, the capital of the Republic of Albania. The high Greek official is viewed as one the best Greek friends of the Albanians who helped the former Communist country come out of its self-imposed isolation., according to the Greek newspaper Kathimerini. Welcoming the initiative, the Greek newspaper wrote that  “Mr. Papoulias enjoys  great influence in the Albanian public opinion”.

I am confident that Mr. Papoulias will find a warm reception in Albania and a desire to advance the existing levels of public and private relations between the two countries, Albania and Greece. One wholeheartedly wishes that his visit will fulfill the  expectations of both sides, by dispelling the clouds of harmful suspicions  and  the undesirable incredulity of the skeptics. However, the burning subject that generates these suspicions is, and remains, the unresolved “Chamerian problem”.

I leave “the political” aspect of “the problem” to the politicians,   better prepared to solve it, (or mess it up!) and concentrate on “the moral aspect”  which is at the root of the problem itself.

***

The difficulty presented in understanding the tragedy of the Chamerian people derives mainly from our inability to make people believe “the unbelievable”. The breadth and the intensity of Greek oppression, persecution and “final solution” methods are, indeed, “unbelievable”; they go beyond one’s ability to grasp their monstrosity. Therefore, they still remain unaccountable,  not thoroughly explained, as they risk to be sidestepped by the unforgiveable march of time and a humanity fatigued of the tragic events of our era.

While there is never a justification per atrocities, there is an explanation for this unfortunate phenomenon: the years of WW2 and the ensuing destruction brought upon the victimized Greek population by the “Greek Civil War” that lasted until the Summer of 1949. It was a war caused by the Communist-inspired resistance movement. The final results were more blood and tears. The normal sensitivity of the local population was numbed by the view of atrocities occurring daily. It’s in the midst of these hellish days that Moslem Chamerians, Greek citizens of Albanian nationality, were wiped out or forcefully expelled to Albania in 1944 and 1945.

The surviving Chamerian victims never recovered; the Greek perpetrators never accepted the responsibility for it, nor attempted to apologize and compensate the victims…! That’s is immoral! Today, Greek governments claim that there is no “Chamerian problem”. There are, however, tens of thousands of “spared” Christian Chamerians still living in Greece. Having been denied  all national minority rights, they are heading for a complete forced assimilation,  due mainly to the pressure exercised by the Greek Orthodox Church. To fight this unfortunate and unforgiveable state of affairs, to dispel the clouds of neglect and forgetfulness is, and should remain for us, a first priority.

From a historian’s point of view it means that we should uncover and collect all evidence available piece by piece, every document possible related to the Chamerian tragedy, interview every witness, and make them public for everyone to see. Let there be light! For the simple reasons of clarity and justification, we should include them in the context of their  days and years the tragic events took place. All this in an honest effort to bring about “the truth and only the truth”.

“Truth” brings light; light creates a new world from the existing darkness and chaos. And, in this new enlightened world good willed people, may see and judge. Even the governments oftentimes listen to the voices of reason, and engage in dialogue and conflict resolutions which eventually end up in  reconciliation.

   The spirit of reconciliation is what the victims of the Chamerian tragedy seek and hope to achieve! We must bring back friendship and cooperation!

From the human rights point of view, the Chamerian tragedy and its denial with impunity by the Greek perpetrators is what Professor Samantha Powers, formerly of Harvard University, and now the US Ambassador to the United Nations, would aptly calls “a problem from hell”. Speaking about the Bosnian tragedy (1991-95) the former US Secretary of State, Warren Christopher, explained: “It’s really a tragic problem. The hatred between the (national and religious) groups is almost unbelievable. It’s almost terrifying, and it’s centuries old. That’s really a problem from hell”.

That’s the Chamerian problem, too!    Policy makers knew about the crimes, who did them and why, and remained silent. We knew for a long time and remained silent, shameful by-standers while the atrocities were being denied. One main reason is that “our” Heads of State never saw the Chamerian tragedy as a priority problem in their political calculations; they never questioned, or accused the perpetrators, or tried  to break that silence. We, too, all of us, are guilty by association…! And today, Albania still lacks a strong and effective civil society.

The Polish lawyer Raphael Lemkin, who lost 41 members of his family during the Holocaust years, puts it: ”It’s a crime to kill a man, but it is not a crime for the oppressor to kill more than a million people. That’s inconsistent!”  In Albania, such an attitude was reinforced by the fact that in that country it was never revealed the full scale of the Communist regime’s madness –even as of this day. In Albania, people became immune to suffering, almost insensitive to blood and tear after 45 long years of a Stalinist dictatorship of the worst kind. In addition, the Communist dictator Enver Hoxha removed Chamerian refugees from their refugee camps where they were assisted by the U.N.R.R.A., dispersed them all over Albania, summarily and arbitrarily removed their Greek citizenship in 1953, thus crippling their chances to return to their homes, and after 1959 initiated a relentless persecution of their leaders, killing many of them.

When the Convention on Genocide was adopted by the UN General Assembly, on December 11, 1946, the term “genocide” was defined as “…the denial to the right of existence of entire  human groups…(which) shocks the conscience of humanity”. It was only two years after the catastrophe in Chameria. Almost nobody said a word, raised a finger, or brought the painful subject to the attention of various foreign governments, or to the United Nations. The Albanian Communist Government was shamefully involved in dispersing the Chamerian refugees all over Albania, too busy in exterminating “the enemies of the people” and obediently serving Yugoslavia’s Tito interests in the war -ravaged Greece, as well…!

Article 2 of the Convention on the Prevention and Punishment of the Crimes of Genocide (June 12,1948) defines “genocide” as “…acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national ethnical, racial or religious groups, as such:

(a)  killing members of the group;

(b) causing serious bodily or mental harm to members of the group;

(c) deliberately afflicting on the group conditions of life calculated to bring about, its physical destruction in whole and in part….”

These definitions apply to Chamerian tragedy that took place under extra-judicial conditions. It was the physical destruction of ALL Moslem Chamerians.

In Albania, we know the experience; we have lived it. Similar methods, but within “a simulated judicial framework” were applied by the Communist Government in Albania against some religious and opponent groups. The almost total destruction of the Albanian Catholic clergy is a blatant example of a Government’s intention to physically annihilate it. To a large extent, the nefarious phenomenon can also be applied to the frightful persecution of the nascent Albanian intellectual class educated in the Western countries, the first real hope for a democratic transformation of that  country.

Chamerians were massacred by Greek Army regulars and irregular gangs of bandits, ordinary criminals, not for what they did, or had done, but because of what “they were”, “undesirable co-nationals” “Moslem Chamerians earmarked for extinction”. (To a large extent, the same holds also true for the Macedonians of Aegeus and the Jews of Greece).

The UN Convention holds responsible governments for attacking “internal” enemies, in “peacetime or wartime”. “Genocide can never be the exclusive internal concern of any country; wherever it occurs, it must be the concern of the entire civilized world”, wrote The Washington Post of November 9,1946. Speaking before the U.S. Senate, the Hon. U.S. Senator William Proxmire solemnly declared:” Our responsibility grows awesomely with the death of each innocent human life”, and warns us :” They are the most lethal pair of foes for the human rights everywhere in the world: ignorance and indifference”(S.Powers,84).

We, Albanians, with a long history of outside occupiers and domestic  oppressors should never allow these “lethal pair of foes” grow among us! We should work, study, explain and finally demand justice “until Hell freezes over!”  and  we should make public the incredible acts of official terror in Chameria with a credible evidence! That demands commitment and hard work.

That endeavor requires a mechanism as well. As a recent  experience in New York City taught me, the opening of a dialogue between good willed elements on both sides –politicians excluded- is a first step. Two narratives, Greek and Albanian, mainly unknown by non-professionals, will introduce the subject for discussion. The contradictions, and the ensuing confrontation are unavoidable. As a matter of fact, they are welcome. Passion brings energy! Many taboos from both sides will fall, but many irrefutable facts will be accepted, explained, understood, and used to advance the cause of reconciliation. It’s a practice used in 1993, in Oslo, Norway, by the Israelis and the Palestinians with an initial success.  It’s now being used  by Turks and Armenians, and in spite of the difficulties encountered, a new atmosphere, calm and contained conversation have prevailed. Traditional enemies are now the subjects of a civilized dialogue. Yet, it will be hard to penetrate governments  circles, and we should be aware of it.

Recent events indicate that the “Chamerian problem” is beginning to emerge. In the June 2013 elections, the political party representing the Chamerians in Albania ( now over 200.000) won five seats, for the first time. Yet, it remains a problem which requires a solution before it poisons the relationship of the two ancient neighbors, Albania and Greece.

Even worse, it may poison the minds and the hearts of the new and young generations on both sides. Therefore, it’s imperative to encourage an open dialogue, away from the  hands of the politicians, and of the sensationalized mass media of both countries.——————

* I prefer the use of the term “Chamerians”,found in American diplomatic documents., rather than Chams. SR

(Note: The author is a human rights activist.)

Filed Under: Analiza Tagged With: Konwledge and, Need, The Chamerian problem, understing

“Problemi çam” kërkon njohje të mirë dhe mirëkuptim

November 5, 2013 by dgreca

Nga: Sami Repishti/

Më datë 4 dhe 5 nandor,  Sh.T. Karolos Papoulias, President i Greqisë do të vizitojë Tiranën, kryeqytet i Republikës së Shqipërisë. Zyrtari i naltë grek shikohet si njani nga miqtë ma të mirë të Shqipërisë,  njeriu që ndihmoi ish-vendin tonë komunist me dalë nga vetizolimi i vetëkrijuem, simbas gazetës greke Kathimerini. Tue përshëndetë këtë iniciativë, gazeta greke shkruen: “Z.Papoulias gëzon nji influencë në opinionin publik shqiptar”.
Kemi besim se z.Papoulias do të gjejë në Shqipëri nji pritje të ngrohtë, si dhe nji dëshirë me zgjanue edhe ma shumë kufijtë ekzistues të marrëdhanjeve publike dhe private në mes të dy vendeve fqinje, Shqipëri dhe Greqi. Na urojmë me gjithë zemër që ky besim të plotësojë dëshirat e të dy palëve dhe të shpërndajë retë e dyshimeve të damshme, dhe mosbesimit të padëshirueshëm të skeptikëve. Megjithatë, subjekti delikat që krijon dyshime ashtë dhe mbetet “problemi çamërian”, akoma i pazgjidhur (preferoj termin “çamërian” gramatikisht korrekt dhe i përdorun në dokumentet diplomatike amerikane).
Le të mbetet në duert e “politikanëve” aspekti “politik” i këtij problemi. Ata jane ma të përgatitun se ne me e zgjidhë (ose me e ngatërrue edhe ma shumë!). Ketu do të përqendrohemi në “aspektin moral”, që për ne ashtë edhe thelbi i problemit.
* * *
Vështirësia që paraqitet në kuptimin e tragjedisë së popullit të Çamërisë rrjedh, në përqindje të madhe, nga paaftësia e jonë me bindë publikun të besojë “të pabesueshmen”. Gjanësia dhe dendësia e shtypjes, persekutimeve dhe metodave të “zgjidhjes përfundimtare” greke të problemit çamërian janë në të vërtetë “të pabesueshme”; ata tejkalojnë aftësinë tonë me kuptue plotësisht monstruozitetin e tyne. Prandej, ata mbeten akoma të pashpjegueshme plotësisht, të padënueme, dhe rrezikojnë anashkalimin e tyne nga ecja e pafalshme e kohës dhe nga nji njerëzim i lodhun prej ngjarjeve tragjike të ditëve tona.
Ndërsa masakrat nuk mund të justifikohen asnji herë, megjithatë nji lloj shpjegimi mund të gjindet në fenomenin e pafat të viteve gjatë Luftës II Botërore, shkatërrimin që ata prunë në kurrizin e popullsisë së viktimizueme të Greqisë dhe nga vitet e “Luftës civile” greke që zgjatën deri në verën e vitit 1949. Kjo “luftë” u shkaktue nga “lëvizja e rezistencës” me frymëzim komunist. Rezultati përfundimtar ka qenë ma shumë gjak dhe ma shumë lot. Ndjeshmënia normale e popullsisë vendëse u lëndue nga pamja e masakrave të përditshme. Ka qenë pikërisht në mes të këtyne ngjarjeve nga Ferri që çamërianët myslimanë, qytetarë grekë me kombësi shqiptare, u spastruen fizikisht ose u përzunë barbarisht nga Greqia për në Shqipëri, sidomos në vitet 1944 dhe 1945.
Çamërianët, viktima që i shpëtuen vdekjes, nuk e morën veten asnjiherë. Kriminelët grekë nuk pranuen asnjihërë përgjegjësinë për krimet e tyne, as që kërkuen falje. E aq ma pak me shpërblye sadopak viktimet e krimeve të tyne…! Ky qëndrim ashtë imoral. Sot, qeveritë e njimbasnjishme greke deklarojnë se nuk ka “nji problem çamërian”. Megjithatë, ka akoma dhjetëra-mijëra çamërianë të krishtenë që “u kursyen” nga masakrat e që jetojnë akoma në Greqi (Censusi i vitit 1951 tregon se 22.736 persona flasin shqip si gjuhë amtare). Meqenëse të gjitha të drejtat e minoriteteve kombëtare u janë mohue, ata i janë nënshtrue procesit të dhunshëm të asimilimit të plotë, sidomos nën presionin e randë të Kishës Orthodokse Greke.
Me luftue kundër nji gjendje kaq të randë e fatkeqe të çamërianëve, me shpërnda retë e paditunisë, mospërfilljes dhe harresës që i ka mbulue ata, ashtë e duhet të jetë përparësi e jonë kryesore!
Nga pikëpamja historike, kjo kërkon nga ne të zbulojmë dhe të mbledhim të gjithë evidencën që akoma ekziston pjesë për pjesë, çdo dokument të mundshëm që ka të bajë me tragjedinë çamëriane, me intervistue çdo dëshmitar dhe me publikue të gjitha për informimin e botës së gjanë. Le të hjedhim dritë mbi ata! Vetëm për arsyen e thjeshtë të qartësisë dhe justifikimit, na duhet të përfshijmë të gjitha në kontekstin e ditëve dhe viteve, kur këta ngjarje u zhvilluen ne Greqi. E gjithë kjo, në nji përpjekje të ndershme me zbulue të vërtetën dhe vetëm të vërtetën”.
“E vërteta” sjell dritë; drita krijon nji botë të re që del nga errësina dhe kaosi i mashtrimit. Dhe në këtë botë të re e të ndritun, njerëzit vullnetmirë do të shohin për vete e do të gjykojnë. Edhe vetë qeveritë shpesh herë ndigjojnë zanet e arsyes dhe ndërmarrin dialogun, marrin rrugën e zgjidhjes së konfliktit dhe eventualisht arrijnë në pajtimin e dëshiruem.
Fryma e pajtimit ashtë ajo që viktimet e tragjedisë çamëriane kërkojnë dhe shpresojnë me arrijtë. Duhet rivendosë fryma e miqësisë dhe bashkëpunimit!
Nga pikëpamja e të drejtave të njeriut, tragjedia çamëriane dhe mohimi i paturp i saj nga fajtorët ashtë ajo që profesoreshë Samantha Powers, e Universitetit Harvard, dhe sot ambasadore e SHBA në OKB, e quen “nji problem nga Ferri”. Tue folë për tragjedinë e Bosnjës (1991-95), ish-Sekretari i Shtetit, Warren Christopher, shpjegon: “Ashtë me të vërtetë nji problem tragjik. Urrejtja në mes të grupeve (kombëtare dhe fetare) ashtë pothuejse e pabesueshme. Ashtë e tmerrshme dhe e vjetër, shekullore. Ky ashtë me të vertetë nji problem nga Ferri”.
I tillë ashtë edhe “problemi çamërian”! Politikanët në fuqi i dijshin të gjitha për krimet, kush i bani ata dhe përse, por mbajtën heshtjen. Ne e dijtëm për shumë kohë dhe mbajtëm heshtjen, dëshmitarë të turpshëm, ndërsa masakrat mohoheshin vazhdimisht. Nji arsye kryesore ashtë se “udhëheqsit tonë” nuk e shikuen asnjiherë tragjedinë çamëriane si nji përparësi politike në llogaritjet e tyne; ata nuk e shtruen problemin, nuk akuzuen fajtorët, nuk u përpoqën me thye heshtjen. Edhe ne, të gjithë ne, jemi fajtorë për mosveprim…! Akoma sot, Shqipëria nuk ka nji shoqëri civile të fortë dhe efektive për veprim!
Avokati jahudi, Raphael Lemkin, i cili kishte humbë 41 anëtarë të familjes gjatë viteve të Holokaustit, shkruen: “Ashtë krim të vrasësh nji njeri; por nuk ashtë krim kur nji shtypës vret nji milion njerëz. Kjo nuk i qëndron logjikës”. Në Shqipëri, nji qëndrim i këtillë ashtë përforcue fatkeqësisht edhe nga fakti se në vendin tonë nuk u publikue asnjiherë madhësia e plotë e marrëzisë së regjimit komunist – as edhe kësaj dite. Në Shqipëri, nga vitet e gjata të diktaturës staliniste në formën e saj ma të shëmtueme, populli u ba “lëkurë-trash” nga vuejtjet e mëdha që pësoi, pothuejse i pandjeshëm para gjakut e para lotëve mbas 45 viteve diktaturë. Për ma tepër, satrapi aziatik nxori çamërianët nga kampet e refugjatëve për të cilat kujdesohej organizata UNRRA, i shpërndau në të katër kandet e Shqipërisë, kolektivisht dhe arbitrarisht u hoqi atyne nënshtetësinë greke në vitin 1953, tue shkatërrue kështu shanset e kthimit në votrat e tyne stërgjyshore dhe mbas vitit 1959 filloi nji persekutim të pamëshirshëm të udhëheqësve të tyne dhe vrau mjaft nga ata.
Kur “Konventa për Gjenocidin” u adoptue nga Asambleja e Përgjithshme e OKB-së më 11 dhjetor 1946, shprehja “gjenocid” u përcaktue si “…mohimi i së drejtës së jetës për të gjithë pjesëtarët e nji grupi njerëzor…(që)…trondite ndërgjegjën e njerëzimit”. Vetëm dy vjet kishin kalue nga dita e katastrofës në Çamëri. Pothuejse askush nuk e tha nji fjalë, ngreu nji gisht, ose paraqiti këtë subjekt të dhimbshëm para qeverive të hueja, ose para OKB-së. Qeveria komuniste e Shqipërisë, në mënyrë të paturpshme ishte shumë e zanë me shpërndamjen e çamërianëve anekand vendit tonë, shumë e zanë me shfarosjen e “armiqve të popullit”, dhe shumë e zanë tue shërbye në mënyrë servile interesat e Jugosllavisë së Titos në nderhymjen e tij në Greqinë e shkatërrueme nga lufta, gjithashtu.
Neni 2 i Konventës për Pengimin dhe Dënimin e Krimit të Gjenocidit (12 qershor  1948) përcakton termin “gjenocid” si “…akte të kryeme me qëllim shkatërrimi, tanësisht ose pjesërisht, të grupeve kombëtare etnike, racore ose fetare, siç janë
(a) vrasja e anëtarëve të grupit;
(b)damtime serioze të trupit ose të mendjes së anëtarëve të grupit; dhe
(c)me shkaktue, me qëllim, për grupin kondita qe damtojnë jetën e grupit, të llogarituna me sjellë asgjasimin e tij fizik, tanësisht ose pjesërisht…”
Të gjitha këto përcaktime i plotëson tragjedia çamëriane që u zhvillue në kondita ekstrajudiciare. Qëllimi? Shkatërrimi fizik –asgjasimi- i të gjithë popullsisë myslimane të Çamërisë.
Në Shqipëri, na jemi familjarë me këtë përvojë, sepse e kemi përjetue atë. Metoda të ngjashme, por mbrenda “nji kuadri falso gjyqësor” u aplikuen nga qeveria komuniste kundër disa grupeve fetare e kundërshtare politike të regjimit shtypës.
Shkatërrimi pothuejse i plotë i klerit katolik shqiptar ashtë nji shembull i pashembullt i pikësynimeve të nji qeverie me asgjasue fizikisht këtë grup. Në nji përqindje të madhe, ky fenomen i mbrapshtë u zbatue edhe me persekutimin e frikshëm të klasës së posalindun të intelektualëve shqiptarë të arsimuem në botën e Europës Perëndimore, kjo shpresë e parë dhe e vërtetë për transformimin demokratik të vendit tonë.
Çamërianët u masakruen nga forca të rregullta ushtarake greke, si dhe nga çeta të parregullta banditësh, kriminelë ordinerë, jo për atë “që kishin ba”, por për atë “qe ishin” “bashkekombas të padëshirueshëm” “çamërianë myslimanë të dënuem me zhdukje” (Në nji fare mase, kjo ashtë e vërtetë dhe për maqedonasit e Egjeut dhe jahudijtë e Greqisë).
Konventa e OKB-së quen përgjegjës qeveritë që sulmojnë anmiqt e “mbrendshëm” në “kohë paqe e në kohë lufte”. “Gjenocidi nuk mund të jetë kurr nji çështje e mbrendshme e cilitdo vend qoftë”, shkruente “The Washington Post” më datë 9 nandor 1946. Tue fole para Senatit te SHBA-së, senatori William Proxmire deklaroi solemnisht: “Përgjegjsia e jonë rritet pa masë me humbjen e jetës njerëzore të secilit”. Dhe na lajmëron: “Injoranca e mospërfillja janë dy nga anmiqt ma vdeksorë për të drejtat e njeriut, kudo qoftë në botë”. (S.Powers, ‘81).
Na, shqiptarët, me nji histori të gjatë pushtimesh nga jashtë dhe shtypjesh nga regjimet e mbrendshme, nuk duhet kurrë të lejojmë që “injoranca dhe mospërfillja” të rriten në mes nesh. Na duhet të punojmë, të studjojmë, të shpjegojmë dhe përfundimisht të kërkojmë drejtësi “deri sa edhe Ferri të bahet akull”, si thonë amerikanët; Na duhet të publikojmë të gjitha aktet e pabesueshme të terrorit zyrtar në Çamëri me evidencë të besueshme. Kjo kërkon angazhim dhe punë e përsëri punë!
Nji ndërmarrje e këtillë kërkon edhe nji mekanizëm, gjithashtu. Ashtu si mësova nga nji përvojë këto ditët e fundit në New York City, hapi i parë për zgjidhjen e nji problemi ashtë fillimi i nji dialogu në mes elementesh vullnetmira nga të dy palët. “Politikanet dhe masmedia” nuk janë të mirëseardhun. Në rastin e Çamërisë, pjesëmarrësit shqiptarë e grekë paraqesin narrativën e tyne si subjekt për diskutim. Kontradiktat dhe ndoshta edhe konfrontimet janë të paevitueshme. Përkundrazi, ata janë të mirë-se-ardhuna. Pasioni sjell energji. Disa nga tabutë, nga të dy anët rrëzohen, por mjaft fakte të pakundërshtueshme do të pranohen, shpjegohen, kuptohen dhe shërbejnë për nji pajtim mendimesh. Kjo ashtë nji praktikë që u ndoq në 1993 në Oslo, Norvegji, nga dy ekipe izraelite dhe palestineze, me nji sukses fillestar. Tani, nji praktikë e këtillë po ndiqet nga dy ekipe, turke dhe armene. Me gjithë pengesat e mëdha, bisedimet bahen të qeta dhe në frymë ndërtuese. Dy anmiq tradicionalë janë bashkëbisedues në nji dialog të qytetnuem. Megjithatë, duhet të jemi të kujdesshëm: qarqet qeveritare janë të vështira në mirëkuptim.
Ngjarjet e fundit tregojnë se “problemi çamërian” ka fillue të ngrihet. Në zgjedhjet e qershorit 2013, në Shqipëri, partitë politike që përfaqësojnë interesa të çamërianëve në vend (sot ma shumë se 200.000), kanë fitue, për të parën herë, 5 vende në Parlamentin shqiptar. Përsëri, “problemi” mbetet akoma dhe kërkon nji zgjidhje para se të helmojë marrëdhanjet në mes të dy fqinjëve shekullorë, Shqipëri e Greqi.
Akoma ma keq: ai mund të helmojë mendjet dhe zemrat e brezenive të reja të të dy vendeve. Prandej ashtë imperativ inkurajimi i nji dialogu, larg nga duert e “politikës dhe të “mediave sensacionale” të dy vendeve.
*Autori ashtë aktivist për të drejtat e njeriut

Filed Under: Analiza Tagged With: njohje dhe mirekuptim, Problemi cam, Prof. Sami Repishti

DASH uron Kosovën për zgjedhjet e pushtetit komunal

November 5, 2013 by dgreca

Departamenti i Shtetit dje nxorri një deklaratë në të cilën thuhet se Shtetet e Bashkuara përshëndesin Republikën e Kosovës për zgjedhjet e saj historike të 3 nëntorit. Në deklaratë më tej thuhet se pavarësisht kërcënimeve dhe dhunës që synonte bllokimin e procesit demokratik, populli i veriut të Kosovës ushtroi të drejtën e tij për të zgjedhur përfaqësuesit legjitim për herë të parë në shumë vite.Departamenti i Shtetit përshëndeti angazhimin e qeverisë së Kosovës dhe qeverisë së Serbisë për nxitjen e pjesëmarrjes së votuesve për t’i mundësuar popullit të Kosovës që të zgjedh udhëheqësit e tyre në mënyrë demokratike. Organizimi i suksesshëm i këtyre zgjedhjeve është një aspekt i rëndësishëm i zbatimit të marrëveshjes së ndërmjetësuar nga Bashkimi Evropian për normalizimin e marrëdhënieve mes Kosovës dhe Serbisë. Departamenti i Shteti i bëri thirrje të gjitha palëve që të sigurohen që faza e ardhshme e procesit zgjedhor të zhvillohet në mënyrë paqësore, të lirë dhe të drejtë.

“Shtetet e Bashkuara dënojnë sulmet në veri të Mitrovicës që dëmtuan zgjedhjet në Kosovën veriore dhe u kërkojnë autoriteteve relevante të Kosovës që të hetojnë dhe të sjellin para drejtësisë përgjegjësit e incidenteve. Ne nuk duhet të lejojmë që dhuna e disa personave të hedh  hije mbi arritjen e rëndësishme që këto zgjedhje përfaqësojnë”, thuhet në fund të deklaratës së Departamentit të Shtetit.

Vëzhguesit e BE-së: Zgjedhjet ishin demokratike

Me gjithë incidentet në veri të Kosovës vëzhguesit thanë se zgjedhjet ishin të mira dhe demokratike.

Misioni i Bashkimit Evropian për vëzhgimin e zgjedhjeve tha se votimet e së dielës për pushtetin komunal ishin një hap pozitiv përpara për demokracinë në Kosovë.Në raportin paraprak për zgjedhjet e së dielës thuhet se ato ishin me rëndësi të posaçme sepse për herë të parë mbaheshin në të gjithë Kosovën sipas ligjeve të saj. Ndonëse ky proces ende nuk ka përfunduar, ai paraqet një hap pozitiv përpara për demokracinë.
Misioni e vlerëson procesin e votimit si të mirë apo të kënaqshëm në shumicën e vendvotimeve të vëzhguara, me gjithë incidentet e dhunshme në veriun e Mitrovicës, ku grupe të personave të maskuar shkatërruan disa nga vendvotimet.
Shefi i Misionit, Roberto Gualtieri tha se në pjesën më të madhe të Kosovës, dita e zgjedhjeve ka kaluar në mënyrë të qetë dhe paqësore.
“Natyrisht, unë i dënoj sulmet në Mitrovicën e veriut. Ky ishte sulm ndaj të drejtës themelore të njerëzve për t’i shprehur dëshirat e tyre përmes fletëvotimeve. Megjithatë, fakti që njerëzit kanë dalë për të votuar dëshmon se ata që donin ta sabotonin procesin kanë dështuar”, tha ai
Vëzhguesit e Bashkimit Evropian thonë së disa elemente të procesit zgjedhor do të kërkojnë më shumë vëmendje në të ardhmen. Ata nënvizojnë saktësinë e listave të votuesve, posaçërisht rastet e shpeshta të pranisë së personave të vdekur në lista si dhe çështjen e votuesve me të drejtë vote që jetojnë jashtë vendit.
Procesi i regjistrimit të votimit jashtë Kosovës ishte i vështirë dhe nuk ishte i favorshëm për votuesit dhe as gjithëpërfshirës. Megjithatë, janë bërë përpjekje për ta rritur pjesëmarrjen e serbëve të Kosovës në zgjedhje. Gratë kishin përfaqësim tejet të ulët edhe në organet zgjedhore edhe në kandidim për kryetare të komunave.
Vëzhguesit e Bashkimit Evropian do të qëndrojnë në Kosovë deri në përfundimin e tërë procesit zgjedhor, ndërsa raporti përfundimtar me rekomandimet për zgjedhjet e ardhshme, do të publikohet në fillim të vitit 2014.
Misioni do të vëzhgojë edhe raundin e dytë të zgjedhjeve për kryetarë komunash që pritet të mbahet më një dhjetor.
Vlerësime të ngjashme paraqitën edhe vëzhguesit e rrjetit Evropian për Vëzhgimin e Zgjedhjeve, ENEMO, sipas të cilëve zgjedhjet janë administruar në mënyrë efikase dhe në mjedis të qetë në pjesën më të madhe të vendit.
Shefi i këtyre vëzhguesve Zlatko Vujiçiç, tha se pati dështim  në krijimin e mjedisit të qëndrueshëm për zgjedhje në veri.
“Dështimi për të garantuar sigurinë, kombinuar me situatën komplekse politike, ka ndikuar që një numër i votuesve të mos kenë mundësinë lirisht të ushtrojnë detyrën e tyre në komunën e Mitrovicës së Veriut”, tha ai.
Sipas vëzhguesve të ENEMO-s votimi familjar ka mbetur sfidë, së bashku me votimin me ndërmjetësim në një masë më të vogël, ndërsa institucionet kanë dështuar në sigurimin e përfaqësimit të barabartë gjinor.
Në orët e pasdites, përfaqësuesit e mekanizmave të Bashkimit Evropian dhe diplomatët e vendeve  anëtare të BE-së, u bënë jehonë gjetjeve të vëzhguesve evropian, duke nënvizuar se zgjedhjet e së dielës janë një element i rëndësishëm në forcimin e rrugës evropiane të Kosovës.
Mbi 30 mijë vëzhgues vendas e ndërkombëtarë ishin angazhuar gjatë zgjedhjeve të se dielës, gjatë të cilave sipas tyre, janë shfaqur probleme të vjetra që nuk ushtrojnë ndikim përcaktues në proces.(VOA)

Filed Under: Featured Tagged With: DASH uron, Kosoven

Engel Statement on Kosovo Municipal Elections

November 5, 2013 by dgreca

Engel Statement on Kosovo Municipal Elections/
Washington D.C. – Ranking Member Eliot Engel, the senior Democratic member of the House Foreign Affairs Committee, released the following statement regarding Kosovo’s recent municipal elections.
“I want to congratulate the citizens of the Republic of Kosovo who went to the polls on Sunday, November 3, to vote in municipal elections.  The voting process was, in general, transparent, well-managed, and orderly, and turnout was relatively high throughout Kosovo.  As such, these elections represent a significant step forward for Kosovo’s youngdemocracy, the normalization of relations between Kosovo and Serbia, and Kosovo’s path toward Euro-Atlantic integration.”
“However, I also strongly condemn the violence on election day in several locations in northern Kosovo.  I call on the authorities to swiftly investigate and prosecute the perpetrators, who sought to prevent citizens from exercising their fundamental right to freely elect their representatives.  I also urge the authorities in Belgrade to cooperate fully with Prishtina and EULEX in any investigation.  Nevertheless, it is important to note that these incidents do not detract from what otherwise was a successful electoral process which will advance the prospects for stability and democracy in Kosovo and the wider region.”

Filed Under: Featured

Ermira Babamusta: Darka me Zv. Presidentin Biden dhe senatorët amerikan

November 5, 2013 by dgreca

Shkruan: Engjell Musai/
Darka madhështore “Jefferson-Jackson Dinner” është një traditë përvjetore e partisë Demokratike në Sh.B.A., emëruar pas dy presidentëve legjendarë Thomas Jefferson dhe Andrew Jackson. Këtë vit, darka u zhvillua në kryeqytetin e West Virginia, në Charleston ku figura e njohur dhe e shquar e komunitetit shqiptaro-amerikan Ermira Babamusta, ishte e ftuar nderi e senatorit Jay Rockefeller. Dinjitarë të lartë të qeverisë amerikane morën pjesë në darkën e famshme dhe fjalimet e hapjes u mbajtën nga Zëvëndës Presidenti i Sh.B.A-së Z. Joe Biden dhe senatori Joe Manchin.
“Jam shumë e gëzuar që pata rastin ta falenderoj personalisht senatorin e njohur z. Jay Rockefeller për shërbimin e tij rreth 50 vite për kombin e madh amerikan. Unë dhe senatori kemi të përbashkët faktin që shërbyem si vullnetarë të shërbimit publik nëpërmjet AmeriCorps Vista, program kombëtar krijuar nga presidenti Bill Klinton për të angazhuar sa më shumë qytetarët në zhvillim të komunitetit. Senatori Jay Rockeller bashkë me gruan e tij znj. Sharon më falenderuan për perkrahjen time dhe senatori më tha që akoma do vazhdojë t’i shërbejë interesave të popullit dhe kombit amerikan edhe mbas daljes në pencion nga Senati,” tha Ermira Babamusta.
Veprimtaria u mbajt në sallën Grand Hall të qendrës “Charleston Civic Center” të shtunën me 2 nëntor 2013, në Charleston, West Virginia (WV). Darkën e hapi z. Larry Puccino, kryetari i Komitetit Ekzekutiv Demokratik të West Virginia-s. Pas himnit kombëtar u prezantuan dinjitarët e lartë politikë të shtetit të WV si guvernatori Earl Ray Tomblin, prokurori i përgjithshëm Darrell McGraw, sekretarja e shtetit Natalie Tennant, senatori Joe Manchin, kongresmeni Nick Rahall II, etj.  Pasi fjalën e mori senatori Joe Manchin III dhe shkëmbeu përurimet e tij për daljen në pension senatorit Rockefller, Zv. Presidenti Joe Biden vijoi me fjalimin e tij si i ftuar kryesor dhe foli për veprimtarinë e senatorit Jay Rockefeller gjatë 50 viteve të tij në shërbim të Amerikës.
“Ishte një nder i madh të isha pranishëm me figura të larta të qeverisë amerikane, duke përfshirë dhe liderin e fuqishëm z. Joe Biden, për të cilin pata rastin të punoj në fushatën e tij dhe presidentit Obama në 2008 dhe 2012 dhe e kam ndjekur nga afër në seancat e Senatit amerikan gjatë punës time në Kongresin amerikan. Zv. Presidenti Z. Joe Biden të bën për vete me tregimet e tij dhe më befasoi me tregimet që rrëfeu rreth vizitës së tij dhe senatorit Jennings Randolp vite më parë në qytetin tim, Morgantown, ku po ndjek doktoraturën në universitetin West Virginia University,” shtoi Ermira Babamusta.
Në janar senatori Jay Rockefeller deklaroi se nuk do kërkojë termin e gjashtë në 2014 për Senat. Z. Biden ka shërbyer 24 vjet së bashku në Senat me z. Rockefeller dhe tha: “nuk ka as një burrë apo grua në Senat që nuk ka besim tek Jay Rockefeller. Asnjë!”. Tashmë 76 vjeç Z. Jay Rockefeller ka shërbyer 30 vjet në Senatin Amerikan dhe 50 pjet për WV, duke filluar si vullnetar i programit VISTA në Emmons, WV në vitin 1964.
“Unë dhe senatori Jay Rockefeller kemi të njëjtin pasion për t’i shërbyer publikut në të mirë komunitetit dhe popullit. Në 2008 punova për Kryqin e Kuq në bashkëpunim me Departamentin e Mbrojtjes dhe NYPD, policinë e New Yorkut, si pjesë e programit AmeriCorps Vista. Pasi trajnimet e VISTA-s i kryeva në Philadelfia, më spostuan në qytetin e New Yorkut për të ndihmuar qytetarët në përgaditje në raste emergjence,” deklaroi Ermira Babamusta.
Darka kishte mbi 1600 pjesëmarrës. Pas fjalimit të Zv. Presidentit Z. Joe Biden, Senatori Jay Rockefeller, gruaja e tij Sharon dhe vajza e tij Valerie folën për veprimtarinë dhe influencën e familjes legjendare Rockefeller.
“Kjo ishte një darkë historike tradiconale e partisë demokratike në Sh.B.A, dhe një nder i madh për mua të isha pranishëm dhe të përkrah senatorin Jay Rockefeller. Z. Rockefeller ka sjellë shumë ndryshime sidomos në shtein e W. Virginia: ka sjellë kompanitë Toyota dhe NGK, ka krijuar programin e inshurancës shëndetësore për fëmijë, ka financuar me miliona në edukim, dhe ka krijuar klinika për të moshuarit dhe veteranët e luftës. Edukimi, shëndetësia dhe veteranët janë disa nga programet që merrem nëpërmjet kompanisë time joqeveritare Aksioni për Paqe, Peace Action Foundation”, theksoi Ermira Babamusta.
Ermira Babamusta po vazhdon studimet në Universitetin prestigjioz të Harvardit, në Inteligjencë & Mbrojtje Sigurimi Kombëtar. Në të njëjtën kohë po përfundon disertacionin rreth Kosovës në universitetin e dytë që ajo ndjek te West Virginia University në degën Diplomaci dhe Shkenca Politike. Me 11 shtator 2013 Ermira Babamusta lançoi organizatën e saj “Peace Action Foundation” për të përkujtuar viktimat e tragjedisë 9/11 dhe për të promovuar paqe, drejtësi dhe vlera demokratike e humanitare (www.peaceactionfund.org). Gjithashtu Ermira Babamusta ka fituar nderin e lartë “Gruaja Ndërkombëtare e Kurajos” dhe “Gruaja Humanitare Ndërkombëtare” nga Kongresi Amerikan për kontributin e saj në qeverinë amerikane, diplomaci dhe humanizën në Kosovë dhe botë. Ermira është promovuese e kulturës shqiptare dhe krenohet me prejardhjen e saj shqiptare. Synon forcimin e lidhjeve shqiptaro-amerikane, një traditë 100-vjeçare e familjes Babamusta.
 “Shqipëria ndonëse shtet i vogël është i fuqishëm nga ana strategjike dhe rëndësia që ka në rajon. Vlerësoj lidhjet e forta Amerikë-Shqipëri-Kosovë dhe uroj që këto lidhje të forcohen më shumë në të ardhme. Si aleate e fortë dhe mike e lashtë e Shqiptarëve, Amerika është treguar gjithmonë fisnike për kombin dhe popullin shqiptar. Po ashtu dhe kombi shqiptar gjithmonë ka përkrahur miken e saj Amerikën ndër vite. Me rastin e pavarësisë në nëntor i uroj kombit tim të dashur Gëzuar Pavarësinë dhe i uroj shqiptarëve kudo që janë suksese. Kosovës i uroj suksese dhe zhvillim të mëtejshëm në udhëheqjen e re lokale me zgjedhjet e 3 nëntorit 2013, në rrugën e saj demokratike drejt inegrimit europian. Vlerësoj progresin në Kosovë dhe përkrahjen e aleates strategjike Mbretëria e Bashkuar, që ka dhënë kontributin e saj për fuqizimin e Kosovës. Falenderoj Amerikën dhe Anglinë për përkrahjen e tyre të vazhdueshme,” u shpreh Ermira Babamusta.

Filed Under: Featured Tagged With: darka me zv/presidentin Biden, engjell Musai, Ermira Babamusta, senatoret

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 53
  • 54
  • 55
  • 56
  • 57
  • …
  • 68
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Kontributi shumëdimensional i Klerit Katolik dhe i Elitave Shqiptare në Pavarësinë e Shqipërisë 
  • Takimi i përvitshëm i Malësorëve të New Yorkut – Mbrëmje fondmbledhëse për Shoqatën “Malësia e Madhe”
  • Edi Rama, Belinda Balluku, SPAK, kur drejtësia troket, pushteti zbulohet!
  • “Strategjia Trump, ShBA më e fortë, Interesat Amerikane mbi gjithçka”
  • Pse leku shqiptar duket i fortë ndërsa ekonomia ndihet e dobët
  • IMAM ISA HOXHA (1918–2001), NJË JETË NË SHËRBIM TË FESË, DIJES, KULTURËS DHE ÇËSHTJES KOMBËTARE SHQIPTARE
  • UGSH ndan çmimet vjetore për gazetarët shqiptarë dhe për fituesit e konkursit “Vangjush Gambeta”
  • Fjala përshëndetëse e kryetarit të Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë në Seancën Akademike kushtuar 100 vjetorit të lindjes së Peter Priftit
  • Shqipëria u bë pjesë e Lidhjes së Kombeve (17 dhjetor 1920)
  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT