Archives for June 2018

Ta ngresh lart zerin e ndergjegjes kunder se keqes

June 6, 2018 by dgreca

-Rreth deklarates se Aktorit Rikard Larja per diktaturen dhe guximin intelektual/

-Aleksandr Moisiu nuk tha: mua askush nuk po me nguc dhe kush e çane koken per te tjeret. Ne vitin 1987 aktori tjeter i yne i madh, Bekim Fefmiu, ne menyre demonstrative e braktisi skenen e teatrit, ne mes te shfaqjes se drames “Madam Kollontai”, ne Teatrin Jugosllav te Drames ne Beograd./

Nga Sadik ELSHANI*/

Shoqerite njerezore ne periudha te ndryshme historike kane kaluar edhe neper situata te tmerrshme. Mjafton te permendim vetem ato katastrofa njerezore me te cilat u ballafaqua njerezimi ne shekullin e kaluar: fashizmi, nazizmi, komunizmi. Ky i fundit ende eshte duke dhene frymen e fundit ne disa qoshe te rruzullit tokesor. Por edhe ne keto çaste te erreta, ne keto erresira njerezore, xixellonin ca shkendija, degjoheshin ca zera qe jepnin shprese. Ishin keta intelektualet, shkencetaret, artistet qe e sfidonin pushtetin totalitar, sfidonin diktaturat dhe diktatoret. Historia eshte e mbushur me plot shembuj te tille guximi e trimerie. Te permendim rastin e shkrimtarit te njohur francez, Emil Zola, qe i doli ne mbrojtje kapitenit me origjine hebreje, Drayfus. Me kete qendrim te guximshem intelektual Zola e ngriti zerin kunder padrejtesise dhe u be perfaqesues i denje i ndergjegjes njerezore. Por edhe ne historine tone me te re nuk mungojne aktet e guximit intelektual e njerezor. Te permendim rastin e shkencetares se pare shqiptare, Sabiha Kasimati dhe shkrimtares se pare shqiptare, Musine Kokalari e shume te tjereve. Sabiha Kasimati me guxim ia perplasi ne fytyre diktatorit pakenaqesite e saj me regjimin komunist: “Kam ardhur te te them se ti po vret gjithe intelektualet. Dua te te pyes se me cilet ke ndermend ta ndertosh Shqiperine, me teneqexhinjte apo me kepucetaret?!” Ndersa kryexhelatit, Mehmet Shehu, i ishte drejtuar ne hetuesi: “Ju jeni kriminele dhe tirane, qe kerkoni te nenshtroni shqiptaret me terror, por do te vije nje dite qe keto mizori do t’i paguani”. Te tjerat i ka thene historia. Edhe Musine Kokalari nuk iu nenshtrua diktatures, ne gjyq mbajti qendrim dinjitoz dhe tere jeten e kaloi ne burg e internim. Ketu mund te permendim edhe qendrimin guximtar e dinjitoz te intelektualeve shqiptare te Kosoves si, Esad Mekuli, Mark Krasniqi, Anton Çetta, Ali Hadri e shume te tjereve qe i dolen zot popullit ter vet ne çastet me te veshtira te historise se tij, nuk heshten por e ngrene zerin e tyre kunder padrejtesive, vuajtjeve qe i shkaktoheshin shqiptareve te Kosoves dhe viseve te tjera shqiptare ne ish Jugosllavi.

E bere kete hyrje, ndoshta pak te gjate, por vetem per te bere nje dallim te madh, nje kontrast ne mes te ketyre figurave te cekura me lart dhe nje deklarate te aktorit Rikard Larja ne nje interviste dhene diteve te fundit gazetes “Mapo” te Tiranes. Ne mes te tjerash, aktori i njohur shprehet keshtu per diktaturen shqiptare:

“Une ne diktature ia kam kaluar shume mire. Sepse te jesh ne qender te vemendjes, te jesh ne televizion per 20 vjet, çdo nate nuk eshte pak. Keshtu qe diktatura te une nuk ka qene…por, sigurisht si gjithe populli shqiptar kemi pasur probleme te medha e te vogla. Ka pas probleme, por per vete nuk mund te them ndonje gje, nuk mund te them: poshte diktatura. Nuk e them dot. Sigurisht si ajo diktature nuk mund te kthehet me, se diktaturat jane diktatura”. Kur degjon keto fjale, mbetesh pa fjale, nuk di çka te thote njeriu, te qaje apo te qesh. Te degjosh fjale te tilla nga nje aktor i madh, nga nje intelektual, gati tridhjete vite pas renjes se diktatures duket si e pabesueshme, por ja qe gati cdo dite hasim ne deklarata te tilla nga njerez te edukuar, nga intelektuale e shkrimtare, artiste e historiane, qe ende kane nostalgji per diktaturen. Zoti Larja nuk mund te thote: poshte diktatura se ai vete paska jetuar mire dhe kush e çane koken per te tjeret. Rikard Larja mund te jete nje aktor i madh, por deklarata te tilla nuk i bejne nder emrit te nje aktori te madh. Rikard Larja mund te thoshte se diktatura ka qene e tmerrshme, se eshte terroziuar nje popull i tere, edhe pse ai vete ka jetuar relativisht mire. Aktori, artisti eshte njeri i ndjenjave dhe me e pakta qe mund te pritet nga Rikard Larja, eshte shprehja e dhimbjes, keqardhjes per gjithe ato viktima te ferrit komunist. Lista e krimeve te diktatures shqiptare eshte shume e gjate, e dokumentuar mire dhe nuk ka nevoje qe ketu te zgjatemi me teper. Eliminimi i intelegjences, elites kombetare do te qendronte ne krye te kesaj liste famekeqe. Shume kolege te Rikard Larjes nuk e kane patur fatin e tij, jane burgosur e jane pushkatuar, si poeti Trifon Xhaxhika, varur ne litar, si poeti Havzi Nela, e shume te tjere qe jane kalbur e shfarosur neper burgjet e kampet e shumta. Isa Boletini tha: “Une jam mire, kur asht mire Shqypnia” – nuk tha: Une jam mire kur vete jam mire dhe kush e çane koken per te tjeret. Nese Rikard Larja nuk e ka patur guximin qe te ballafaqohet me diktaturen, per kete askush nuk e akuzon, sepse dihet mire se çfare sistemi ishte ai. Por ta mbrosh diktaturen tani 30 vite pas renjes se saj, kur kane dalur ne shesh krimet çnjerezore te atij regjimi, eshte e papranueshme. Sabiha Kasimati e shume te tjere e paten guximin intelektaul dhe u ballafaquan me diktaturen dhe diktatorin.

Te kritikosh shtetin, vendin tend kur eshte ne rruge te gabuar nuk eshte tradhti, perkundrazi, eshte detyre atdhetare. Nga komisari i drites pritet qe ta ngre zerin kunder erresires dhe jo te behet vete pjese e erresires. Te shohim me poshte sesi kane reaguar dy kolege aktore, dy bashkekombas te Rikard Larjes, Aleksander Moisiu e Bekim Fehmiu, kur koleget e tyre, populli i tyre jane ballafaquar me situata te veshtira. Ne vitet e 20-ta e te 30-ta te shekullit te kaluar kur ne Europe antisemitizmi kishte marre hov, Aleksander Moisiu u doli ne mbrojtje kolegeve te tij aktore me prejardhje hebreje, edhe pse vete ishte i perndjekur nga nazistet. Aleksandr Moisiu nuk tha: mua askush nuk po me nguc dhe kush e çane koken per te tjeret. Ne vitin 1987 aktori tjeter i yne i madh, Bekim Fefmiu, ne menyre demonstrative e braktisi skenen e teatrit, ne mes te shfaqjes se drames “Madam Kollontai”, ne Teatrin Jugosllav te Drames ne Beograd. Kete e beri per ta shprehur pakenaqesine, zemraten e tij kunder trajtimit shume te keq, te vrazhde qe i bente qeveria jugosllave popullsise shqiptare qe jetonte ne trojet e veta ne ish Jugosllavi. Siçe dime te gjithe, Bekim Fehmiu ka qene yll i kinematografise jugosllave qe ka lene gjurme edhe ne kinamatografine europiane dhe ate boterore. Fal talentit dhe punes se tij te palodhur Bekim Fehmiu ka jetuar shume mire, ka patur autoritet dhe e ka gezuar respektin, dhurimin e simpatine e te gjithe popujve te ish Jugosllavise. Ndersa per shqiptaret ai ishte nder e krenari, burim frymezimi per rinine shqiptare. Por ne ato çaste te veshtira per shqiptaret, ai e ngriti lart zerin e ndergjegjes se tij, e trazoi rehatine e tij, sepse fjalet, veprimet e Bekimit kishin peshe. Pakenaqesite, vuajtjet e popullit te tij ishin edhe vuajtjet e tij. Sikurse intelektualet e tjere shqiptare te brezit te mehershem qe i permendem me lart, edhe Bekimi e shfrytezoi famen e tij per t’i dal zot popullit te vet te shumevuajtur. Bekimi nuk tha: Une i kam te gjitha, jetoj shume mire dhe kush e çane koken per te tjeret. Por jo, ai e zgjodhi te kunderten, e sakrifikoi, e nderpreu karrieren e tij te shkelqyer per t’i dalur ne mbrojtje popullit te vet dhe popujve te tjere te ish Jugosllavise, sepse ai po e parandjente se nje katastrofe ishte duke u afruar, siçedhe ndodhi ne te vertete.

Ne çaste te veshtira, intelektualit, artistit, shkencetarit e shume te tjereve, nuk u ka hije te heshtin, por duhet te ngrene lart zerin e ndergjegjes, kunder se keqes e ne mbrojtje te se drejtes. Daklarata e aktorit Rikard Larja per diktaturen, mendimet e historianit Pellumb Xhufi per kampin e Tepelenes e shume te tjereve qe shprehin simpati per diktaturen dhe diktatorin, si dhe rezultatet e nje sondazhi, sipas te cilit, mbi gjysma e te anketuarve kane mendim pozitiv per regjimin e kaluar, shfaqin simptomet e nje shoqerie te semure, te nje kombi me ndergjegje te vrare. Derisa te mos denohen krimet e komunizmit, do te jemi te tille. Nese zoti Larja nuk mund ta thote dot, atehere po e themi ne me nje ze te fuqishem: Poshte diktatura!

Philadelphia, 5 qershor, 2018

Sadik Elshani eshte doktor i shkencave te kimise dhe veprimtar i bashkesise shqiptaro – amerikane.

DITA E FEDERATËS VATRA NË WESTCHESTER COUNTY

June 5, 2018 by dgreca

Ndër mysafirët e nderuar në Mbrëmjen Gala organizuar me 1 Qershor 2018 në Marina del Rey, kushtuar 106 vjetorit të themelimit të Vatrës ishte dhe përfaqësuesi i bordit të ligjvënsëve të Westchester County, një prej qarqeve më të pasura të Nju Jork-ut, z. David Tubiolo, i cili i dorëzoi kryetarit të Vatrës, z. Dritan Mishto, Proklamatën që shpallte 1 Qershorin “Ditën e Vatrës”.

Proklamata është nxjerrë nga bordi i ligjvënësve të qarkut Westchester të shtetit të Nju Jork-ut, e iniciuar nga ligjvënsi Tubiolo, i cili përfaqëson distriktin nr. 14. Me këtë proklamatë që mbanë edhe firmën e Kryetarit të bordit si dhe ligjvënsit David Tubiolo shkruhet se i gjithë bordi i ligvënësve me krenari i është bashkuar inisiativës të z. David Tubiolo për ta shpallë 1 qershorin si Ditën e Vatrës.

Në proklamatën e nxjerrë me këtë rast theksohet se komuniteti shqiptar është një kontributor i rëndësishëm i këtij qarku, po ashtu dhe vatranët. Vatra, theksohet në proklamatë është shoqata më e rëndësishme e shqiptarëve të Amerikës, që nisi procesin e bashkimit të organizatave shqiptare që me 24 Dhjetor 1911 me insiativën e Shoqatës Besa-Besën. Në takimin themelues ishin të pranishëm Faik Konitza, Fan Noli, Kristo Floqi, Marko Adams dhe Paskal Aleksi. Takimet për formimin e Vatrës vazhduan deri me 28 prill 1912, kur Vatra zyrtarisht u quajt e tehmeluar, nënvizon proklamata.

Federata Vatra, theksohet në proklamatë, u formua zyrtarisht nga shoqatat: Besa-Besën, Flamuri i Krujës, Shoqëria Kombëtare, Mirëbërsja, Skënderbeu, Dallëndyshja dhe Malli i Mëmëdheut. Në takimin historik të themelimit u zgjodh bordi i përkohëshëm i federatës: Fan Noli-Sekertar, Arkëtar -Llambi Cikozi, Menaxher i gazetës Dielli-Kristo Kirka, për themelimin e degëve- Faik Konica dhe Kristo Floqi, Kontrollorët e Diellit:Paskal Aleksi, Elia Tromara dhe Kosta Vasil.

Në proklamatë shkruhet se; Vatra është realisht histori e shqiptaro-amerikanëve dhe se kontributi i saj ndaj kauzës Kombëtare Shqiptare, dhe kontributi për ndërtimin e shtetit shqiptar, e kanë bërë Vatrën simbol të nacionalizmit shqiptar.

Kryetari i Vatrës z. Mishto, e falenderoi ligjvënsin e distriktit 14 z. David Tubiolo, për inisiativën e proklamatës dhe për vlerësimin e lartë që ka për Federatën Vatra ai dhe bordi i ligjvensve te Westchester County.(dg)

Albanian Excellence shpall nga Nju Jorku, “Zonjat qe bejne Shqiptarine”

June 5, 2018 by dgreca

Kauza: Ne ndihme te grave te dhunuara gjate luftes ne Kosove ne vitin 1999-/

1 Albanian Exelence

Nju Jork, 5 Qershor/AE/.- Albanian Excellence, do te shpalli ne Nju Jork me 24 qershor, “Zonjat qe bejne Shqiptarine “, nje projekt shume dimensional qe do te zhvillohet ne muajin dhjetor (deri me tani ne Shqiperi) dhe qe nderon vlerat e zonjave shqiptare kudo jane ashtu si edhe do te beje per here te pare te ditur, kauzen e ketij projekti , “Ne ndihme te grave te dhunuara gjate luftes ne Kosove , ne prag te 20 vjetorit te luftes se Kosoves te vitit 1999”.

Do te jete takimi “Zonjat shqiptare ne Nju Jork 2”, nje takim qe do te evidentoje historite e suksesit te tre zonjave te nderuara ne fushen e biznesit, nga, Shqiperia Kosova, Maqedonia, kur do te shpallet kjo nisme e Albanian Excellence e ndermarre qe ne nisje te vitit 2018 , me krijimin dhe te nje bordi me pjesmarrjen e personaliteteve te jetes publike shqiptare me kryetare , avokaten e njohur, zonjen Eni Cobani e cila do te jete prezente ne kete takim me nje lidhje direkte nga Tirana kur dhe do te pershendese shpalljen e kesaj nisme nga metropoli me i madh i botes, Nju Jorku.

Ne kete takim , ku do te marrin pjese zonja qe kane arritur sukses ne jeten amerikane , drejtorja ekzekutive e Albanian Excellence, Flora Nikolla, do te mbaje fjalen e rastit gjate se ciles do te tregoje permbajtjen , qellimin dhe si do te zhvillohet ky projekt i cili do te kurorezohet me botimin e nje libri me idete konkrete te zonjave shqiptare te suksesit me tezat e ndryshimit qe propozojne per te ardhmen e Shqiptarise ne profesionet qe ato ju perkasin si dhe me nje mbremje Gala , ku zonjat do te nderohen me trofe nga Albanian Excellence.

Zonjat Beti Beno(avokate) zonja Liljana Gashi(pronare, Presidente e Corporations dhe LLC) , zonja Ana Marky Walsh, (Certified Empowerment life coush&Spiritual Jewelry), do te jene zonjat qe do te referojne ne kete takim jeten e tyre profesionale, cilat kane qe ne pikat ku ato mbeshtesin suksesin e tyre, ashtu edhe menyren e punes dhe te jetes qe kane zhvilluar per te qene te suksesshme ne profesionet e tyre. Referatet e tyre nw kwtw takim, do te jene gjithashtu pjese e librit, “Zonjat qe bejne Shqiptarine , qe promovohet ne muajin dhjetor deri me tani eshte emnduar ne Tirane, me deshiren per te qene edhe ne Prishtine“.

Te tri zonjat e perzgjedhura nga bordi i Albanian Excellence, do te nderohen me certikata nderi nga Albanian Excellence me titullin “Zonjat qe bejne Shqitarine”.

E ftuar do te jete ne kete takim , edhe sopranoja e njohur me banim ne Nju Jork, zonja Deshira Ahmeti Kerliu, e cila do te interpretoje disa nga perlat e muzikes shqiptare dhe asaj boterore.

Shpallja e “Zonjat qe bejne Shqiptarine “ si dhe te Kauzes , “Ne ndihme te grave te dhunuara gjate luftes ne Kosove ne vitin 1999 , nga Nju Jorku”, zhvillohet nga Albanian Excellence, pas Mbremjes Gala te zhvilluar dy vjet me pare ne Manahattan ne sallen Symphony Space, me pjesmarrjen e Presidentit te Republikes se Shqiperise te asaj kohe, zoti Bujar Nishani, gjate se ciles u promovua libri “Zonjat shqiptare ne Nju Jork”, nga Flora Nikolla dhe Kozeta Zylo .

Ne skenen e realizuar nga Andis Gjoni u nderuan te gjitha zonjat e perzgjedhura per te qene ne kete liber (rreth 70), ndersa u firmos edhe memorandumi “Te jesh grua ne shekullin e XXI”, i cili do te vijoje te firmezohet edhe gjate ketij takimi , i cili ne qender, ka vleresimin e zonjave te suksesit nga gjithe hapesira mbareshqiptare dhe qe kesaj here ka vendosur te perzgjedhe tre zonja te nderuara te cilat kane patur nje jete te realizuar si nga ana njerezore, profesionale ashtu edhe familjare.

Edhe shpallja ne Nju Jork, e kauzes, Ne ndihme te grave te dhunuara gjate luftes ne Kosove ne vitin 1999, merr nje rendesi te madhe , kur mbahet parasysh jo vetem ndihma e madhe qe eshte dhene nga Nju Jorku, per dhunen e genocidin e pranveres se vitit 1999 ndaj shqiptareve te Kosoves, por edhe per faktin se shume zonja te ikura mga genocidi serb, erdhen ne Nju Jork, duke nisur e ndertuar nje jete krej te re.

Ky event do te zhvillohet ne shtepine e zonjes Liljana Gasha , ndersa ne grupin e punes per realizimin e ketij eventi jane zonjat Loreta Stamo dhe Eva Agolli, pjese e librit ‘ Zonjat shqiptare ne Nju Jork”.

Nga krijimi i Albanian Excellence ne vitin 2012, ne 100 vjetorin e Pavaresise se shtetit shqiptar, Albanian Excellence, ka realizuar nje mori eventesh cilesore qe deshnojne potencialin e nadh te kombit shqiptar ne bote. Rreth 600 jane emrat evidentuar nga Albanian Excellence ne shtate botimet e kesaj qendre e cila ka nje mision fisnik ne vleresimin e vlerave qe kemi si komb.

PREJ DHËMBJES DHE BUKURISË

June 4, 2018 by dgreca

– Eseja që hap librin “Nata është atdheu im”, poezi nga Visar Zhiti, botuar në Itali -/
Nga Ennio GRASSI/

“Letërsia, si i gjithë arti,/

është rrëfimi që jeta nuk mjafton”./

Fernando Pessoa/

Biografia letrare e poetit shqiptar Visar Zhiti, në panoramën evropiane ndër më të mëdhenjtë e kohës tonë, është një gjë e vetme me atë ekzistencialen. Në fillesë ishte dhëmbja, burim dhe formë së bashku i élan vital,* i ndjekur me çdo çmim, pavarësisht gjithçkaje, për t’u bërë kërkim i pashmangshëm i sensit dhe i pyetjes absolute.

Nëse tekstet e përmbledhjes së parë në italisht, Croce di carne, 1997 (Kryqi prej mishi), pjesë të së cilës u ruajtën në kujtesë nga burgu i ashpër në Gulagët e Enver Hoxhës, i zbuluan lexuesit italian një zë me intensitet të paparë, të endur në dëshminë e një tragjedie individuale dhe kolektive, më pas ato të Confessione senza altari, 2012 (Rrëfim pa altare), paraqitën botën me një vizion të ndërtuar mbi arkitektura leximi të një imagjinate që nuk njeh kanone, nga Esenini te Tsvetaeva e Achmatova, nga Walt Whitman te Borges, nga Montale te Federico Garcia Lorca, forma të një fjale që kërkon portat e jetës në lirinë më absolute.

Në La notte è la mia patria, 2018 (Nata është atdheu im), kemi poetin që lexon në errësirën e shpirtit, si në një dorë kozmike, shenjat e “agimeve të reja”, copra yjesh që përndezin papritmas, në shenjën e një shprese të mundëshme, zemrën e territ.

Tre “dhomat” e kësaj përmbledhjeje (Dëshirë yjesh, Ku është jeta?, Kjo ditë e gjithë për të kujtuar) janë të banuara pikërisht nga çështja: britmë, pëshpëritje, venie në skenë të hapësirave, vertikale e vizionare, të pa përshkrueshme ndryshe.

Fjala merr vlerën e një universi tjetër, por asnjëherë jo vetëreferues, aq më tepër i mishëruar fizikisht në emocionet e poetit lutjeplot:

Marr dorën e butë të kësaj mbrëmjeje

e ledhatoj, pastaj e hap

për të parë fatin.

Kjo vijëz e brishtë është rruga,

ku po ecim, që do të na çojë

në agsholet e reja,

andej ku jeta është e gjatë, e gjatë

sa lumenjtë

e diejt dalin nga ujrat

si ëndrrat e arta nga shtrati.

(…)

(nga “Lexoj fatin e mbrëmjes”)

Është sensi i asaj “dëshire yjesh”, që titullon dhomën e parë dhe që, në lutjen e përndritur e shkrirëse ndaj Birit-Atë, e kthen, trans-duce**, në një këngë dhëmbshurie, në dhëmbjen e humbjes: “(…) ikonën e gjallë të fytyrës tënde mbaj/ me aureolën/e shpirtit tim përreth. // Jepma dorën dhe bekomë/ Biri im, Ati im!”

Dhe është ndërkohë një këngë-rapsodí së bukurës, jo vetëm si antidotë për dhimbjen, por vetë formë e asaj pyetjes, pikërisht absolutes, e cila vetëm mund të zbulojë gramatikën e jetës dhe nëpërmjet saj edhe të dhënat e një njohjeje të mundëshme.

Në vendet ekstreme të shpirtit të banuar nga fjala, poezia e Zhitit inkorporohet deri sa bëhet botë, univers.

Pyetja (Ku është jeta?) është ende njehsori i dhomës së dytë. Dhjetë tekstet e një requiemi, ku poeti, në dëshirën e një kuptimi të ekzistencës në detin e dhimbjes, kërkon fjalët që thonë një domosdoshmëri jete, pavarësisht nga jeta:

Ku është jeta,

se ndonjëherë më duket se gjendet

jashtë meje dhe bën dhe pa mua?

Po unë a mund të bëj pa jetën

si për t’u hakmarrë?

Një pyetje, pra dialoguese me misterin e humbjes, me non-sensin*** e tij, i njëjti si i Maries, nënës së të Kryqëzuarit, i njëjti mister që ndjell Leopardi në Canto notturno (“Po pse, moj Jetë, /më ngarkon ndërkaq me ato që dot nuk i mban (…)” dhe fjalët “memece” të lutjeshumit të Pyetësorit (Libro delle interrogazioni) të Edmond Jabès.

Fjala ngrihet atëhere, në një epifaní të re, në rilindjen e birit. Dritë e një vullneti të papërmbajtshëm të jetës (“Dua ta gdhënd dritën, / dhe pas vdekjes,“) me forcën e një dëshire që bëhet mermer dhe ujë i bekuar.

Dhoma e tretë (Kjo ditë e gjithë për të kujtuar) hap më së fundi këngën shenjtërore. Në pajtimin e shpirtit me vetë da-sein**** në zërin që bëhet i tërë njësh me arkitekturat vizionare të një bote të përtërirë dhe ku dhëmbja gjen vetë ngushëllim: “Dhe vjen nata dhe fati im i mbetur/ ndriçon si mermer në errësirë …”

_____________________

*) élan vital – fr, forca vitale, impulsi i jetës, term i përdorur nga filozofi francez Henri Bergson në librin e Tij “Kreativ evolution”, princip i krijimit në morfogjenezën e gjerave, komplekse dhe rritëse.

**) trans-duce – lat. të konvertosh diçka në një formë tjetër si energji ose si mesazh, energjinë fizike ta kthesh në një sinjal nervor.

***) non-sens – fr. në filozofinë e gjuhës dhe të shkencës mbart kuptimin e absurdit dhe të komikes, është perdorur nga poetë e romancierët për të shpalosur çështje të gjuhës dhe të arsyetimit.

****) da-sein – gjerm. ka kuptimin e ekzistencës. Haidegger e përdorte si referim të përvojës se te qenit, qe është kaq e veçante, e pazakonte, bizarre te qenies njerëzore.

* ENNIO GRASSI

është kritik arti, eseist dhe sociolog i letërsisë italiane. Studioi për magjistër në Universitetin e Urbinos dhe u laurua për Letërsi në 1969, më pas për Filozofi, në 1972 dhe sociologji në 1979. Ka dhënë mësime në lece, në universitet Filologjinë Moderne dhe drejton kurse specializimi pasuniversitar.

Ka punuar këshilltar për kulturën në Komunën e Riminit, ku dhe banon si dhe këshilltar në Ministrinë e Arsimit, kordinator në koperimet me Ballkanin dhe në programet e bashkëpunimit Itali-Shqipëri, ku dhe ka ardhur si diplomat special. Po kështu ka qenë këshilltar në Ministrinë e Punëve të Jashtme në Drejtorinë e universiteteve për Shqipërinë dhe Kinën.

Është zgjedhur tre herë deputet në Parlamentin Italian. Ështe dërguar si vëzhgues ndërkombëtar në zgjedhjet e para demokratike në disa vende.

Disa tituj nga vepra e tij:

– Lo scrittore e il potere (Shkrimtari dhe pushteti), 1974

– Sociologia e psicanalisi dell’opera d’arte (Sociologji dhe psikoanalizë e veprës së artit), 1975

– L’antifascismo dell’intelligenza (Antifashizmi i inteligjencës), 1977

– Immagini di parole (Imazhe të fjalës), 1982

– I poeti della terra d’Albania, Antologia (Poetët e tokës Shqiptare), me R.Sportelli, In forma di parole”, 2002

– Tirana,genealogia di un ritratto in un esterno, (Tirana, gjenealogji e një portreti nga jashtë),

– La cultura letteraria, in Storia della Chiesa riminese, (Kultura letrare, në historinë e Kishës rimineze), 2015

– Nota al testo (Shënime në tekst), me Manuela Ricci, 2018

Ndërkaq është antar i Komitetit Shkencor i “Osservatorio Balcani e Caucaso”, bashkëpunëtor i shumë revistave të njohura, drejton për botuesin “Pazzini” kolanën e poezisë dhe është konsulent i projekteve të arealit ballkanik.

Përktheu dhe pajisi me shënime Ed. Ag.

GJENERALI WESLEY CLARK – SIMBOL I TRIUMFIT USHTARAK

June 4, 2018 by dgreca

Një Dekorim i Merituar/

clarkkk

Nga Frank Shkreli/

Dy javë më parë Presidenti i Republikës së Kosovës, Z. Hashim Thaçi ka dekoruar ish-gjeneralin amerikan Wesley Clark me Medaljen Presidenciale Jubilare të dhjetëvjetorit të pavarësisë. Presidenti Thaçi shkruan në rrjetin social Facebook se kjo dekoratë për gjeneralin Clark është gjithashtu simbol mirënjohjeje edhe për mijëra qytetarë e ushtarë amerikanë, që kanë dhanë dhe japin një kontribut të jashtëzakonshëm për Kosovën.

Në njoftimin e plotë, Presidenti i Kosovës thekson, “Gjeneralin amerikan, Wesley Clark, i cili ishte shumë këmbëngulës për të siguruar lirinë dhe paqën në Kosovë, sot (16 Maj) e dekorova me Medaljen Presidenciale Jubilare të Dhjetëvjetorit të Pavarësisë. Kjo dekoratë për gjeneralin Clark vjen si mirënjohje edhe për mijëra qytetarë e ushtarë amerikanë, që dhanë kontribut të jashtëzakonshëm për Kosovën. Populli i Kosovës i është përjetësisht mirënjohës Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Gjeneralit Clark”, ka shkruar Presidenti Thaçi në postimin e tij në facebook.

clark Gjenerali amerikan Clark, ish-komandanti suprem i Aleancës së NATO-s, në vitin 1999 ka udhëhequr fushatën e Aleancës së Atlantikut verior kundër forcave serbe të regjimit të Millosheviqit, në përgjigje të një fushate të egër ushtarake serbe – ku makineria e forcave ushtarake të ish-Jugosllavisë sulmoi shqiptarët e pafajshëm dhe të pa armatsour, me qëllim të një spastrimi etnik të shqiptarëve nga trojet e tyre në Kosovë. Si i tillë, Gjenerali Wesley Clark, pak më shumë se një gjysëm shekulli më vonë, pasoi një gjeneral tjetër të njohur amerikan, si Komandant Suprem i forcave aleate të Amerikës në Evropë gjatë Luftës së Dytë Botërore — Gjeneralin dhe ish-Presidentin e Shteteve të Bashkuara, Dwight Eisenhower.Sulmi kundër Serbisë, ishte i pari sulm në historinë e Aleancës së NATO-s, një angazhim luftarak ky që është drejtuar nga Gjenerali Clark. Shumë ekspertë ndërkombëtarë e kanë konsideruar fushatën ushtarake të NATO-s për çlirimin e Kosovës, si një ngjarje që mund të kishte shkaktuar një luftë midis NATO-s dhe Rusisë, përfshirë ish-Këshilltarin për Sigurinë Kombëtare të Amerikës, Z. Zbigniew Brzezinski, i cili ka shkruar se kishte bindjen se në fund të luftës në Kosovë, organizata NATO dhe Rusia, ishin në prak të një konflikti serioz, pikërisht për arsye të planeve dhe përpjekjeve ruso-serbe, për të ndarë Kosovën.

Siç ka shkruar edhe vet Gjenerali Clark në librin e kujtimeve të tija, “Waging Modern War”, lufta në Kosovë ishte më tepër se një ndërmarrje luftarake. Ai shkruan se përveç strategjisë ushtarake të Aleancës NATO, si Komandanti Suprem i Nato-s, i cili drejtoi fushatën ushtarake kundër Serbisë – atij i duhej që njëkohësisht të bashkrendonte edhe përpjekjet dhe strategjitë diplomatike, marrëdhëniet ndërkombëtare, politikat e vendeve anëtare të NATO-s dhe politikën e mbrendshme amerikane, përfshirë konfliktet dhe mosmarrveshjet amerikano-evropiane dhe konfliktet midis zyrtarëve të lartë ushtarakë dhe diplomatikë të shumë vendeve anëtare të aleancës. Ishte pra, Gjenerali Wesley Clark ai i cili duhej t’i bashkrendonte të gjitha këto politika, konflikte pothuaj të gjitha niveleve — kombëtare dhe ndërkombëtare — për një ndërhyrje të suksesshme dhe efektive ushtarake të Aleancës së NATO-s në Kosovë, që më në fund çoi në suksesin përfundimtar dhe në triumfin e fushatës ushtarake perëndimore kundër forcave serbe, që më në fund çoi në çlirimin dhe në pavarësinë eventuale të Republikës së Kosovës.

Ndonëse kanë kaluar aq vite kur Gjenerali Clark, si Komandanti Suprem i NATO-s drejtonte sulmet kundër Serbisë për Çlirimin e Kosovës, ai mbetet gjithnjë i interesuar për Kosovën dhe për fatin e saj, si shtet i pavarur dhe demokratik.Në një intervistë me Zërin e Amerikës, gjatë vizitës së tij të fundit në Kosovë, Gjenerali Clark tha se ndonëse në paqë, Kosova përballet me sfida dhe kërcënime të mbrendëshme dhe të jashtme, përfshirë ndërhyrjen dhe influencën ruse në rajon.

Në lidhje me sfidat dhe me rreziqet e mbrendshme të Kosovës, miku i saj Gjenerali Clark u shpreh kështu, duke i dërguar një mesazh kuptimplotë klasës politike aktuale mbarëshqiptare, jo vetëm në Kosovë, që të punojë për të mirën e përbashkët:

“Mendoj se njerëzit këtu duhet të luftojnë për ta vendosur demokracinë, votimi është thjeshtë pjesë e demokracisë. Pjesë më e thellë e demokracisë është etika e shërbimit publik, ideja që kur merr një vend pune është me misionin e vetëm për të rritur të mirën e përbashkët, pothuajse sikur të jesh në një rend fetar ku merr para të mjaftueshme për të jetuar por kurrë nuk do të jesh i pasur, dhe e bën këtë gjë për një kohë të caktuar e pastaj kthehesh në sektorin privat dhe pastaj mund të provosh veten në biznes dhe të bëhesh i pasur. Është një trashëgimi e komunizmit që njerëzit në pushtet të kenë privilegje ekonomike, ky ishte sistemi i nomenklaturës së vjetër dhe ishte ironike sepse komunizmi thoshte se qeveria i takon çdokujt por nën komunizëm njerëzit në pushtet mbanin qeverinë dhe ekonominë dhe të gjitha privilegjet. Ndërsa demokracia është të kujdesesh për të gjithë. Në administratë, si shërbyes i thjeshtë në një demokraci duhet ta kesh vullnetin të jetosh në mënyrë modeste. Nëse doni një shtëpi në Monacco, një anije të shpejtë, një shtëpi të dytë në mal, pushime një mujore të skijimit, mos hyni në qeveri, por filloni një biznes, bëjini paratë tuaja, bëjeni në mënyrën e duhur. Mendoj se kjo është gjëja më e rëndësishme të arrihet sot në Kosovë, krenaria në sektorin publik, krenaria në sakrificën e të qenit në shërbimin publik”, ka thënë Gjenerala Wesley Clark për Zërin e Amerikës, pas dekorimit të tij nga Presidenti i Republikës së Kosovës, Z. Hashim Thaçi.

Gjenerali amerikan Wesley Clark i bashkohet listës së gjatë të politikanëve, diplomatëve dhe ushtarakëve amerikanë të cilët gjatë disa dekadave kanë kontribuar aq shumë për drejtat e shqiptarëve dhe për mbijetesën e kombit shqiptar, në përgjithësi. Gjithashtu, gjenerali Clark ishte dhe vazhdon të jetë mik i diasporës shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Sidomos shqiptaret e Kosovës, por i gjithë kombi shqiptar ka një mik të madh në personin e Gjeneralit Clark, prandaj nuk duhet të harrojmë kurrë veprimtarinë dhe kontributin e tij ushtarak, diplomatik e politik të tij, sidomos, përpara dhe gjatë luftës në Kosovë, por edhe për angazhimin e tij edhe sot në interes të mirëqenjës së shqiptarëve. Prandaj, të gjithë shqiptarët kudo që janë, duhet t’i jenë mirënjohës Gjeneralit Wesley Clark, për rolin e gjithanshëm që ka luajtur për paqën e sigurinë në Kosovë dhe në rajonin e Ballkanit. Kontributi i tij për mbijetesën e shqiptarëve të Kosovës dhe për lirinë e tyre si edhe për një të ardhme më të mirë në një shtet të lirë e të pavarur për ta dhe për një të ardhme më të mirë për kombin shqiptar në përgjithësi, Gjenerali Clark meriton dekorimin e fundit me Medaljen Presidenciale Jubilare të Dhjetëvjetorit të Pavarësisë, nga Presidenti i Kosovës. Për kontributet e tija në historinë moderne të Kombit Shqiptar, Gjenerali Clark do të kujtohet dhe do të nderohet brez pas brezi nga shqiptarët kudo, për triumfin dhe fitoren e tij në Kosovë, si Komandanti Suprem i NATO-s.