Archives for September 2019

Pandeli Majkos i bëj ftesë që mos të shkelë në Zvicër se është non grata!

September 15, 2019 by dgreca

Më datën 26 korrik një autor i respektuar në diasporë na dërgoi një ftesë ku lexohej se Shoqata Kulturore Bashkimi në Uster të Zvicrës lajmëronte mbajtjen e Panairit të Librit Diaspora 2019 dhe ftonte shtëpitë botuese dhe krijuesit nga Europa të bëheshin pjesë! Vura pikëçuditëse në fund të fjalisë pararendëse për të shprehur habi, sepse pronarët e Shtëpive Botuese e dinë shumë mirë se çfarë do të thotë të organizosh një panair libri! Por, megjithatë, kur është fjala për përhapjen e librit shqip në diasporë, hiperbolat janë të lejueshme.

Në pamjen e parë, ftesa ishte e thatë. Nuk orientohej askush, si, qysh e tek, vetëm thuhej se në datën aq e në orën kaq hapej Panairi i Librit Diaspora 2019.

Duke patur shumë respekt për kolegun, nuk paragjykova asgjë.

Diaspora shqiptare në Zvicer deri në vdekjen e Rugovës ka qenë shembull i shkëlqyer i organizimit të komunitetit. Megjithë traumën e vitit të mbrapshtë 1997 dhe konfliktit në Kosovë 1998/1999 që u reflektua në Zvicër me ringjalljen e celulave staliniste/enveriste/thaçiste, komuniteti ia kishte dalë të mbetej pothuaj solid.

Vdekja e Rugovës dhe kalimi i LDK në krah të Hashim Thaçit pëmbysi gjithçka për mbrapsht dhe sot diaspora shqiptare në Zvicër është shembulli më i shëmtuar i çorganizimit, nën drejtimin e politikave antikombëtare nga shteti amë dhe Kosova si dhe zëdhëndësave te tyre ambasadat, të cilat përfaqesohen përgjithësisht nga anonimë, të zgjedhur të politikës me skeletë në sirtarë dhe shërbëtorë të regjur të regjimeve të Edi Ramës, Hashim Thaçit & Co.

Nëse diaspora shqiptare në Zvicër do të qe open- minded dhe e organizuar në vetvete, komuniteti shqiptar në Konfederatën Helvetike do të duhej të protestonte përpara dyerve të ambasadave përkatëse, sepse në vendet e prejardhjes shqiptarët vuajnë mungesën e shtetit të së drejtës, varfërinë, padrejtësinë, papunësinë, korrupsionin dhe pasojat e një shteti që i ka lënë carta bianca mafies dhe botës së nëntokës.

Komuniteti shqiptar në diasporë sikur shqiptarët që jetojnë në shtetin amë e Kosovë kanë mbetur të paralizuar dhe mosveprues edhe kur janë dëshmitarë se ka stanjacion dhe asnjë vend nuk njeh prej vitesh shtetin e pavarur të Kosovës apo kur në Shqipëri është instaluar një narkoshtet! As amerikanët, as francezët, as italianët, as kroatët dhe asnjë komb në Perëndim nuk ka pritur që t’i çlirojnë të tjerët apo t’jua dhurojnë demokracinë në tabaka të tjerët!

Nëse diaspora shqiptare në Zvicër është për të qarë hallin, fajin e ka politika e Tiranës dhe Prishtinës me portavocet e tyre, por fajtor është edhe vetë komuniteti me indiferencën dhe papērgjegjshmerinë e vet.

Por le të kthehemi tek ftesa. Kolegu më 24 gusht komunikoi direkt dhe më dha disa sqarime. Nuk e paragjykova, dhe nga dëshira e mirë e prita me gëzim dhe naivitet.

Duke patur parasysh se të dy me Skënderin vitet e fundit kemi dhjetë botime plus librat e tim eti poetit Vehbi Skënderi, i qava hallin kolegut për transportin e tyre deri afër Zürichut ku do të mbahej aktiviteti dhe ai më premtoi se do të gjenin mjet për t’i çuar aty.

Të gjithë jemi dëshmitare të rrëmbimit pa pikë meritokracie të projekteve e fondeve publike nga gojët e pangopura klienteliste apo nepotike. Në këtë krizë identiteti, kur shqiptarët nuk kanë mecenatë që mbështesin zhvillimin e kulturës, janë të mirëpritura iniciativat e shoqatave apo të individëve, që të japin kontribute në të mirë të interesit të përbashkët.

Si shembull të shkëlqyer në Zvicër po kujtoj periudhën e 3 % apo sot Shoqatën e Sali Çekajt që kontribuon në Kosovë, që i jep Kosovës pa e rrjepur, ndryshe nga të tjerët që zhvatin, sepse imitojnë politikën.

Zvicra ka qenë model brilant i aktiviteteve kulturore të komunitetit shqiptar edhe kur Kosova përjetonte pushtimin e egër. Shqiptarët e Kosovës e kanë patur të edukuar dashurinë për kulturën, për poezinë dhe poetët, ndryshe nga në Shqipëri, ku diktatura i persekutonte dhe vriste poetët.

Me këtë rast duhet të nënvizoj rolin e rëndësishëm që luajti LDK në Zvicër prej 1989 pasi Ibrahim Rugova dhe rrethi që krijoi këtë formacion politik si lëvizje kombetare për çlirim ishte vetë shkrimtar, dijetar dhe njeri i letrave. Edhe nën pushtim shkrimtarët dhe poetët e Kosovës ftoheshin në Zvicer nga komuniteti që organizonte mbrëmje dhe orë poetike ku lexohej poezi dhe bliheshin libra. Tek poezia e Mekulit, e Din Mehmetit e me rradhë shqiptarët e Kosoves zbulonin alfabetin e mbijetesës. Në mbrëmje të tilla në Zvicër kemi patur fatin të takoheshim me Ali Podrimjen, Azem Shkrelin etj.

Në Zvicër, Gjenevë e kishte selinë Ministria e Informimit që drejtohej nga ministri për Informim Xhafer Shatri një figurë e shkëlqyer e diasporës, ku mbulohej informimi dhe i tregohej Perëndimit për monstruozitetet e regjimit pushtues, që kishte mbyllur shkollat, Universitetin, që i kishte nxjerrë gjithë intelektualët në rrugë të madhe.

Në Zvicër gëlonin aktivitetet e komunitetit, këtu mikpritej Ibrahim Rugova dhe gjithë personalitetet që ishin pjesë e institucioneve të Kosovës. Këtu mikpriteshin figura të elitës dhe politikës nga të gjitha trevat shqiptare!

Këtu në Zvicër komuniteti ishte i gjallë, vital, sakrifikonte, kontribuonte, ishte solidar.

Këtu në Zvicër zjente dëshira dhe vullneti për të ndryshuar fatin e kombit për të mirë.

Këtu nga Zvicra u nis Agim Ramadani me shokë për të çliruar Kosovën.

Këtu në Zvicër, Zürich e kishte selinë qendrore gazeta më e madhe shqiptare e asaj kohe, Bota Sot, me një tirazh që botohej deri në 200 mijë kopje në ditë dhe shpërndahej në të gjithë Europën, SHBA, Kosovë, një kohë edhe Maqedoni, një primat i paarritur kurrë nga ndonjë media në historinë mbi njëqindvjeçare të shtypit shqiptar.

Por prej vdekjes të Rugovës kjo kulturë e bukur u zhduk. Ambasadat filluan të promovonin nepër selitë e tyre antivlerat, antikulturën që t’i përdornin pastaj si detashmente të injorancës.

Në Zvicër u shua përkohësisht ajo frymë e bukur dhe e gjallë e komunitetit!

Politika defaktorizoi komunitetin që me remitancat mban gjall frymën e jetës në Kosovë!

Them përkohësisht sepse shqiptarët nuk mund t’i sundojë kurrë më e keqja shqiptare!

Aq më pak shqiptarët në Zvicër dhe në Perëndim, sepse ata tashmë janë vetë të identifikuar me Europën dhe Perëndimin!

Nga klima e keqe e Tiranës dhe Prishtinës nuk ka shpëtuar as vetë komuniteti i autoreve dhe artistëve shqiptarë në Zvicër, të cilët më së shumti të angazhuar me impenjimet e tyre profesionale kanë preferuar të qendrojnë larg moçalit që me kohë është kthyer në kënetë të instrumentalizuar nga mafia politike.

Pse e quaj mafie politike?

Disa kohë më parë në Zvicër erdhi Ilir Enver Hoxha që të promovonte librat e tij dhe te Nexhmije Hoxhës! I ftuar nga segmente të komunitetit shqiptar! Ilir Enver Hoxha nuk është distancuar nga vepra kriminale e prindërve dhe nuk u ka kërkuar ndjesë shqiptarëve.

Prandaj them mafie politike!

Për deri sa politika shqiptare me prejardhje komuniste përmes zëdhēnësve të saj këtu në Zvicër që janë ambasadat vijon e ndjek politika armiqësore kundër palës të cilën e kishte shpallur armik Enver Hoxha, ndërsa i biri i diktatorit ftohet dhe shet librat që i bëjnë jehonë regjimit kriminal!

Kjo është mafia politike e inkriminuar që shpërdor pushtetin politik dhe abuzon me taksat e qytetarëve për të arritur qëllimet që bien ndesh unitetit kombëtar të një vendi që si anëtar i NATO-s do të duhej të paktën të garantonte pluralizmin dhe shtetin demokratik.

I bëj këto paranteza si të nevojshme dhe rikthehem tek Panairi i Librit i Diasporës 2019.

Në vijim të bisedës i thashë kolegut të nderuar që të na jepte hollësi me qëllim pasqyrimin e aktivitetit. Hollësitë nisin zakonisht nga sponsorët. Këtu në Zvicër pēr të gjitha eventet paraprakisht publikohen sponsorët që i mbulojnë financiarisht, pra transparenca është alfa e demokracisë, që zakonisht në aktivitetet shqiptare mbulohen me terr.

Kolegu në vijim të komunikimit më tha se kish konfirmuar praninë e saj zonja Elena Kocaqi, një emër shumë i nderuar, që ai e merrte me mend se do ta prisja shumë mirë. Mrekulli ia ktheva. I kemi dërguar ftesa, shtoi, ministrive përkatëse të diasporës, ambasadorëve, Toenës… Po Onufrit e pyeta. I bëjmë më tha. Ok, i thashë, shumë mirë. Por ama sipas modelit zviceran që miku kur ftohet, do të thotë se i paguhet udhetimi dhe bujtja. Do ta bisedoj me z.Vaxhid Sejdiu, një nga organizatorët, më tha. Kush është e pyeta, se nuk e njoh. Magjistër dhe mësues i shkollës shqipe. Nuk vonoi ma dërgoi ftesën pēr Onufrin, duke premtuar pagesën pēr bujtjen por jo udhëtimin. Ishte një komunikim shumë korrekt deri në fund nga ana e bashkëbiseduesit. Deri këtu gjithçka në rregull.

Por kur më dërgoi programin, m’u hapēn sytë dhe pashë se Panairi i Librit Diaspora 2019 ishte vetēm një show në shërbim të politikave të pista zyrtare dhe në dëm të interesave të diasporës dhe autorëve të saj.

Pse do të thoni ju?

Sepse i gjithë programi ishte ndërtuar në funksion të atyre që ishin vendosur nga lart, jo nga Zoti, por nga mafia politike. Me stilin e njohur, shkrimtari i partisë, shtëpia botuese e partisë, panairi i librit i partisë…

Panairi i Librit Diaspora 2019 hapej me fjalimin e Pandeli Majkos, vijonte me fjalimin e ministrit të diasporës të Kosovës, pastaj e merrte fjalën Ilir Gjoni, pastaj ambasadorja e Kosoves, pastaj Toena ( e orientuar majtas) bënte prezantimin e bibliotekës të saj, pastaj, shoqata Mergimi do të përfaqësohej nje ore nga Bardhyl Mahmuti, pastaj prezantohej Qendra e Botimeve për Diasporën, një zyrë qeveritare që akaparonte fonde për t’i shpërndarë sipas shijes të Edi Ramës. Në panair nuk kishte asnjë hapësirë për autorët shqiptarë në Zvicër, as për shtëpitë e tjera botuese që mund të vinin, sepse panairi fillonte me ta dhe mbaronte me ta. Ndërsa prania e Prof.Elena Kocaqi, një emër shumë i nderuar, ishte “koka e turkut”.

Kur lexova programin, iu riktheva realitetit të egër që sundon në Shqipëri e Kosovë, të cilin politika e ndyrë shqiptare e ka mbjellë edhe në Zvicër.

Por ky bar i keq nuk ka shanse të mbijetojë në një tokë ku rritet bari i lirisë dhe shteti i së drejtës.

Duke hulumtuar pashë se organizatori i Panairit Diaspora 2019, si mësues i shkollës shqipe mbështetej nga Ambasda e Shqipërisë në Berne, ndërkohë që kishte mosaprovim nga LAPSH-I, një organizëm i krijuar në Zvicër prej 30 vitesh nga komuniteti! Do të më vinte shumë mirë nëse kjo Ambasadë do të përdorte autoritetin e shtetit në mënyrë të barabartë e të drejtë për të gjithë anëtarët e komunitetit dhe mos vijonte luftën e klasave.

Jemi tre krijues në familjen tonë, rast shumë i veçantë. Ambasada e Shqipërisë në Zvicër prej 1997 na ka trajtuar si armiq të klasës, sikur dikur baballarët e tyre. Jemi profesionistë të natyralizuar që kemi arritur të integrohemi në Konfederatën Helvetike në menyrë shumë dinjitoze me punë dhe integritet.

Si gazetarë dhe krijues, që prej gati një çerek shekulli nga Zvicra japim kontributin tonë në shtypin shqiptar të diasporës në të mirë të interesit kombëtar dhe integrimeve shqiptare euroatlantike, duke i denoncuar politikat antikombëtare që përçon politika dhe diplomacia shqiptare e unifikuar në të keqen e saj, si në shtetin amë ashtu edhe në Kosovë. Përfaqësuesit politikë të diplomacisë shqiptare në Zvicër kanë ndjekur kundër nesh politikën kriminale të injorimit. Me kallashnikovët e injorimit, kanë zëvendësuar luftën e klasave, burgjet dhe persekutimin.

Janë shkelës të ligjit. Si të tillë janë kriminelë!

Në Zvicër prehen eshtrat e tim eti, poetit Vehbi Skënderi, që ka vuajtur i gjallë dhe i vdekur mizoritë e diktaturës dhe të postdiktaturës, të etërve dhe bijve! Do të ishte normale që shoqatat kulturore të vendosnin një buqetë lule në varrin e tij në një ditë lindje apo përvjetor vdekje! Të njëjtën gjë do të duhej të bënin edhe diplomatët shqiptarë nëse do të kishin format Perëndimor, sepse kush do Perëndimin, do kombin e vet dhe poetët !

E persekutojnë tim atë edhe në varr, por nga parajsa nuk e heqin dot, as ferrin e tyre nuk e shmangin dot!

Mizoria e tyre është e frikëshme, por nuk të frikëson, përkundrazi të mbush me dëshirën për drejtësi dhe sikur thotë Albert Camus vetë ekzistenca ime është një akt rebelimi kundër padrejtësisë!

Ata janë shpërdorues pushteti dhe shkelës të lirisë . Si të tillë i kap ligji. Sepse janë kundër civilizimit, kundër rilindjes së kombit, kundër iluminizmit, humanizmit, shtetit të së drejtës dhe të drejtave themelore të njeriut.

Ata e kanë çuar në gijotinë kriterin e meritokracisë, sepse duke qenë mediokër, e duan gjithçka për vete për gjithmonë dhe asgjë për të tjerë! Por këto privilegje ua jep vetëm shteti antiligjor!

Duke u kthyer tek Panairi i Librit i Diasporës 2019 natyrisht që nuk pranuam të ishim pjesë e skenarëve të pistë, të profiterëve të politikës që nuk i lejon shqiptarët të zgjedhin librat sipas shijes së tyre.

Gjithashtu i ftoj shqiptarët që ta bojkotojnë Panairin e Librit Diaspora 2019 sepse organizuesit kanë përdorur kriterin politik që është përçarës dhe bie ndesh me pluralizmin dhe multikulturalizmin që përfaqëson Zvicra dhe demokracia, ndërsa Pandeli Majkos, këtij politikani parazit që ka 27 vjet që riciklohet por nuk ka arritur kurrë të konvertohet, i bëj ftesë që mos të shkelë në Zvicër se është non grata!

NISI VITI I RI SHKOLLOR NE SHKOLLEN SHQIPE”ALBA LIFE”

September 15, 2019 by dgreca

NISI VITI I RI SHKOLLOR NE SHKOLLEN SHQIPE”ALBA LIFE”Shkolla Shqipe “Alba Life” “Ambasador i Kombit” në Staten Island filloi vitin shkollor akademik 2019-të–2020-të/

Nga Keze Kozeta Zylo/*

Në Staten Island Shkolla Shqipe “Alba Life” që ka shkolla shqipe pothuajse në të gjitha lagjet e Nju Jorkut, filloi mësimin e gjuhës shqipe për vitin shkollor akademik 2019-të – 2020-të.

Shkolla Shqipe “Alba Life” në Staten Island hyri në vitin e 12–të dhe ka një përvojë të jashtëzakonshme në këtë program të mësimit të gjuhes shqipe pas programit amerikan. Në këtë ishull të mrekullueshëm me një larmi komunitetesh nga gjithë rruzulli është shumë i rëndësishëm dhe komuniteti shqiptaro amerikan të cilët kanë dekada që kanë emigruar dhe janë integruar plot dinjitet në botën amerikane.

Ndonëse shumica e nxënësve në Shkollën Shqipe “Alba Life” janë lindur dhe rritur ne Amerike, prindërit e tyre kanë shumë interes që fëmijët, nipërit dhe mbesat mos ta harrojnë kurrë gjuhë shqipe. Ata i sjellin me një dashuri të pakufishme pranë shkollës, sidomos nxënësit e mëparshëm vinë me shumë dëshirë dhe nuk mund të presin derisa ju vjen e shtuna e gjuhës shqipe.

Ja më tha një prind, Albana Granica e cila vjen që nga Nju Xhersi, mamaja e Onidës, ajo s’mund të duronte derisa mbërritëm në shkollë. Ndërkohë nxori nga xhepi i çantës celularin dhe më tregoi vidion rreth vajzës së saj simpatike Onidës se si ajo po qante me ngashërim që pse po vonoheshin për të shkuar në shkollë. E pashë vidion dhe vërtetë u preka jashtë mase, pasi këta nxënës na japin durim dhe vullnet për ta vazhduar këtë mision pafundësisht.

Ndërsa gjyshja e re e Ariel Hoxhës, Pranvera, në fillim të shtatorit na mori në telefon pasi mbesa e saj pesë vjeçe i kërkonte që të vinin në shkollën shqipe të shtunën, por faktikisht akoma nuk ishte hapur pasi leja për mjediset e shkollës publike ishte në proces. Familja ime jetoi gjithë ditën me telefonatën e Arielës sepse na dha shumë ngazëllim dhe dashuri për interesimin e saj për të mësuar gjuhën e gjyshëve të saj të mrekullueshëm.

Një gjyshe tjetër më tha se nuk mund ta shpreh dot mirënjohjen ndaj stafit të shkollës Shqipe “Alba Life” se jo vetem që ju mëson me dashuri dhe pasion gjuhën shqipe, por na shpëtuan fëmijët nga I-Pad të cilët ngelen me orë të tëra pa lëvizur duke luajtur lojëra koti…

I dëgjoja me vëmendjen më të madhe dhe në kokë më endeshin vargjet si:

Gjeje kohën sikur dhe një orë,

Dhe një fjalë të vetme mësoi çdo ditë,

Brenda një muaji 30 fjalë do i përdor,

Nga gjuha më e vjetër që sjelle veç dritë…

I solla këto fakte pasi janë fakte reale dhe flasin qartë se sa ndihmuese dhe shërbyese është shkolla shqipe si i vetmi institucion ku mund të mësosh dhe të dëgjosh shqip.

Nxënësit dhe mësuesit takoheshin dhe përqafoheshin me mall me njeri tjetrin, pasi kishin gjithë stinën e Verës pa u takuar. Nxënësit e rinj i afronin më të vjetrit dhe kështu krijohej një lidhje e florinjtë, një urë bashkuese midis brezave.

Ceremoninë e fillimit të Shkolles Shqipe “Alba Life” e ka hapur themeluesi dhe drejtuesi i shkollës shqipe z.Qemal Zylo i cili i përshëndeti të gjithë prindërit, nxënësit dhe mësuesit e Shkollës Shqipe “Alba Life” në emër të Bordit të shkollës. Z.Zylo iu ka uruar mirëseardhjen të gjithë të pranishmëve dhe iu uroi një vit të mbarë. Ai tha me krenari se midis mësueseve në krahun e tij kishte ftuar dhe stafin e Shkolllës Shqipe në Bronx, që do të hapet nga Shkolla Shqipe “Alba Life”, më 21 shtator, 2019. Lajmërimi për hapjen e kësaj shkolle u ndërpre nga duartrokitjet çka tregon se sa të etur janë shqiptarët për t’ju mësuar fëmijëve gjuhën shqipe. Z.Zylo prezantoi koordinatoret e shkollës në Bronx dhe i falënderoi përzemërsisht si Arta Xhaferri, z.Blerim Gjocaj ish luftetar i UÇK-së, pedagogen Majlinda Tafaj si dhe mësuesen Mirvete Krasniqi Veselaj.

Dr.Valbona Zylo Watkins si drejtore e programit të Shkollës Shqipe “Alba Life” dha udhëzimet e nevojshme profesionalisht për prindërit dhe nxënesit ngase prindër, nxënës duhet të koordinojnë punët së bashku për mbarëvajtjen e mësimit të gjuhës shqipe.

Pas ceremonisë mësueset morën nxenesit per në klasat e tyre dhe vazhduan mësimin normalisht.

Dita e parë e shkollës Shqipe “Alba Life” ishte një ditë e dielltë si vetë natyra që derdhi tërë shkëlqimin e saj në këtë ditë të shtunë të gjuhës shqipe në ishullin e bukur të rrethuar nga uji blu i Oqeanit, në një lagje të Nju Jorkut në Staten Island.

Punë të mbarë nxënës dhe mësuese të dashura, kolege të nderuara që ju mësoni nxënësve të Diasporës shqiptaro amerikane gjuhën tonë të shenjtë, Gjuhën Shqipe.

14 shtator, 2019

Staten Island, New York

Presidenti Thaçi pritet nga kryeministri japonez, Shinzo Abe

September 14, 2019 by dgreca

Tokio, 13 shtator 2019 – Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, pas takimit me lartmadhërinë e tij, Perandori Naruhito i Japonisë, është pritur në një takim nga kryeministri i Japonisë, Shinzo Abe.Në këtë takim është biseduar për marrëdhëniet bilaterale ndërmjet dy shteteve dhe për mundësinë e rritjes së shkëmbimit ekonomik, arsimor dhe kulturor.

Presidenti Thaçi ka falënderuar kryeministrin Abe për mbështetjen që Japonia i ka dhënë Kosovës, sidomos në fazën e shtet-ndërtimit, të forcimit të institucioneve, në fushën mediave, shëndetësisë, arsimit, kulturës dhe ambientit.

“Këtë vit shënojmë 10 vjet të vendosjen e marrëdhënieve diplomatike ndërmjet dy shteteve. Është një lajm jashtëzakonisht i mirë që Japonia po rrit praninë e vet në rajonin e Ballkanit Perëndimor”, ka thënë ai, pas një konference për media me kryeministrin japonez. “Në Kosovë kjo konkretisht bëhet me hapjen e Ambasadës Japoneze në fillim të vitit të ardhshëm”, shtoi presidenti Thaçi.

Sipas tij, iniciativa e kryeministrit Abe për bashkëpunimin e shteteve të Ballkanit Perëndimor është shumë inkurajuese dhe ka për qëllim krijimin e paqes afatgjate në rajonin tonë.

Nga ana tjetër, kryeministri i Japonisë, Shinzo Abe ka thënë se në 10 vitet e fundit marrëdhëniet ndërmjet Kosovës dhe Japonisë janë rritur jashtëzakonisht shumë.

“Sot kemi shkëmbyer pikëpamje të ndryshme për të gjetur mënyra për të avancuar këtë bashkëpunim”, ka thënë kryeministri Abe, pas takimit me presidentin Thaçi.

Në këtë takim është biseduar edhe për dialogun për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, si parakusht për anëtarësimin e dy vendeve në Bashkimin Europian.

“Në këtë drejtim sigurova kryeministrin Abe se Kosova mbetet e përkushtuar për vazhdimin e dialogut Kosovë-Serbi dhe arritjen e një marrëveshjeje përfundimtare paqësore, që nënkupton njohjen reciproke”, ka thënë presidenti Thaçi.

Edhe kryeministri japonez, Shinzo Abe ka folur për rëndësinë e arritjes të një marrëveshje ndërmjet Kosovës dhe Serbisë dhe krijimin e parakushteve për të vazhduar ky dialog.

“Japonia është duke promovuar paqen dhe stabilitetin në rajon. Ne mbështesim dialogun ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, i lehtësuar nga Bashkimi Evropian. Shpresoj të shoh lidershipin e Presidentit Thaçi për arritjen e këtij progresi në këtë dialog”, ka shtuar Abe.

Në këtë takim janë biseduar edhe mënyrat konkrete për investimet japoneze në Kosovë. Me këtë rast, kryeministri Abe ka mirëpritur iniciativën e presidentit Thaçi për krijimin e një parku të biznesit për kompanitë japoneze në Kosovë, duke kontribuar në shkëmbim të madh dhe zhvillim ekonomik për Kosovën.

Është folur gjithashtu edhe për shqetësimet për sigurinë e përgjithshme të Japonisë për shkak të sjelljes së Koresë së Veriut.

Presidenti Thaçi është shprehur se Kosova mbështet plotësisht qëndrimin e Japonisë dhe kërkon të vazhdohet dialogu për zgjidhjen e kontesteve e sidomos me prioritet të gjendet zgjidhje për kidnapimin e qytetarëve japonezë nga autoritetet e Koresë Veriore.

Pas takimit, kryeministri i Japonisë, Shinzo Abe ka shtruar një darkë për Presidentin e Kosovës, Hashim Thaçi dhe delegacionin kosovar.

*Per me shume fotografi shihni ne fb dielli vatra

DOSJET- SIMON MIRAKAJ : KOHA E SHFAROSJES-Një Libër Homazh për Viktimat e Diktaturës

September 14, 2019 by dgreca

Libri”Koha e Shfarosjes” Promovohet sot në Vatër, ora 11 e 30. Ejani ta shfletojmë së bashku këtë libër dëshmi për viktimat dhe aktakuzë për shkaktarët e tragjedisë ndaj shqiptarëve, të cilët ende nuk kanë kërkuar falje /

Nga Simon Mirakaj/*

Mbas fitores së forcave aleate mbi fashizmin, Shqipëria u gjend për fat të keq e pushtuar përsëri nga një diktaturë tjetër, ajo komuniste. Vendet e Europës Perëndimore mbas mbarimit të luftës së Dytë botërore filluan rindërtimin e vendit, ndërsa europa lindore e në vecanti Shqipëria filluan ndërtimin e burgjeve e të kampeve të intemimit. Shqipëria u kthye në një shtet-burg, një shtet i cili u rrethua me tela me gjemba. Historikisht popujt vuajnë nga pushtuesit, ndërsa ne, pra populli shqiptar u kap rob nga shqiptarët komunistë që torturuan një pjesë të madhe të popullit vetëm e vetëm se mendonin ndryshe, se donin një Shqipëri të lirë e demokratike. Instalimi i diktaturës komuniste u përball me rezistencën e nacionalistëve, me rezistencën e antikomunistëve, si kryengritja e Malësisë Madhe në 1945 me heroin legjendar Preng Calin, Llesh Marashin. Kryengritja Postribës me prijësin e saj Jup Kazazin, kryengritja e Zhapokikës në jug në Tepelenë. Këto kryengritje, kjo rezistencë u mbyt në gjak nga bandat e kuqe që kishin zënë popullin e vet rob. Nëse do kishte cmim për krime, Shqipëria duke marrë në konsideratë sipërfaqen dhe numrin e popullsisë do zinte vendin e parë.

Pas ardhjes së komunistëve në pushtet, ndëshkimi i parë iu dha inteligjencës që ishin të shkolluar në Perëndim, klerit katolik në vecanti, në mënyrë të vecante prifterinjve ne veri te Shqiperise ku binomi per fe dhe atdhe i shoqeroi kudo. Prifterinjte katolike dhe te shkolluarit ne perendim u goditen, sepse ishin te gjithe te shkolluar ne universitetet me te mira te evropes dhe se perfaqesonin familjet fisnike dhe patriotike. Pra, ky ndeshkim i padegjuar as nga pushtuesit ju dha familjeve, ku te paret e tyre kishin ndenjur me pushke ne krah kundra pushtimit otoman, qe kishin nje kontribut te madh ne pavaresine e Shqiperise dhe atyre familjeve qe kishin ndenjur me pushke ne krah kundra serbeve, kundra cdo pushtuesi. Shpata e padrejtesise dhe e ndeshkimit mizor ra mbi keto familje, se ato ishin kundra komunizmit, kundra diktatures komuniste qe e depersonalizoi njeriun. Por kishte dhe nga ata qe e sfiduan vdekjen me qendrimin e tyre dinjitoz. Po sjell ndem1end dy personalitete, Musine Kokalari, qe vinte nga nje familje intelektualesh e patriotesh nga Gjirokastra, qe ne gjyq iu drejtua trupit gjykues: -Une nukjam komuniste, por kjo nuk dote thote se une e dua Shqiperine me pak se ju. Ndersa Pader Anton Harapin, nje nder me te medhenjte e kishes katolike, kur po e dergonin me e ekzekutu te shoqeruar nga toga e pushkatimit, rruga duke shkuar per te vendi i ekzekutimit ishte gjithe balte, njeri prej policeve i thote: -Pse e ngre veladonin, ti po shkon me u ekzekutu. Pader Antoni i pergjigjet se edhe atje dua te shkoj i paster. Diktatura komuniste nuk mund te jetonte me inteligjencen, u mundua qe ta van-ose ate. Nga diktatura u ekzektuan me gjyq e pa gjyq gjashte mije njerez, kater mije jane pa van·. Pati mjaft patriote antikomuniste qe ju drejtuan popullit per t’i shpjeguar se kush eshte komunizmi, se per fat te keq njeriu eshte i predispozuar te shkoje e te kerkoje te panjohuren, sidomos ne vende te pazhvilluara si Shqiperia. Kole Bib Mirakaj i eshte drejtuar popullit ne nje takim: -Degjoni te dashtun pjesemarres! Nese do mbeshtesni komunizmin, dijeni se keni me kerkue pushke me vra veten e s’keni me e gjete. Koha tregoi se paska pase te drejte. Nje miku im prej Oroshit te Mirdites, Ded Gjon Markagjoni, i biri i Kapidanit me tregonte se kishte shku Mehmet Shehu ne Mirdite pasi e kishte mbytur ne gjak dhe mbledhe katundet perreth per te folur per sukseset e arritura. Mbasi mbaron fjalimin i drejtohet turmes se kush e don fjalen. Mbas disa minutash heshtjeje e merr fjalen nje burre i vjeter: Ndigjo or shoku Mehmet, erdhi turku e thame, turki te ikin e dreqi le te vije, erdhi nemcja e thame nemcja te ikin e dreqi te vije, erdhi taljani e thame italjani te iki e dreqi le te vije, tash ka ardhe ai qe kena kerku or ti.

Diktatura komuniste shkaktoi nje tragjedi te padegjuar ne historine shekullore te vendit tone, tragjedi mbi njerez krejtesisht te pafajshem, kete tragjedi do ta kishte lakmi dhe Shekspiri. I vetmi faj i ketyre familjeve ishte se ata donin nje Shqiperi te lire e demokratike. Diktatura komuniste zhduku ajken e kombit. Antikomunizmi, revolta kunder diktatures pati dhe ne vitet e mevonshme, si kryengritja e Spacit, ku te burgosurit therrisnin poshte komunizmi, poshte diktatura komuniste, !Rrofte Shqiperia e lire. Ne kete kryengritje per here te pare mbas tre dekadash u ngrit flamuri pa yllin e kuq. Kryengritja u mposht nga sadistet, duke vrare kater djem te rinj e duke riburgosur qindra te tjere. Diktatura na ndau nga njerezit me te afert, por nuk na ndau dot nga deshira per dije, na vrau, por nuk mundi me vra endrren per liri, na burgosen, por kurre nuk na burgosen shpirtin e lirise. Kauza jone fitoi. Perandoria e se keqes u shemb. Liria erdhi, por ne themelet e saj ka shume gjak, ka shume qe u martirizuan per liri e demokraci, ka shume jete te humbura ne burgje e kampe intemimi, ka shume qe jane pa varr. Mbas shembjes se komunizmit nuk degjuam as nuk pame nga keta, qe ishin drejtperdrejte fajtore per kete tragjedi te shkaktuar nga padrejtesia te kerkonin falje !

Mbas vitit ’90-te shume te burgosur, qofshin keta shkrimtare, apo njerez te thjeshte filluan te shkruajne, t’u japin intervista mediave vendase e atyre te huaja per torturat ne burgje, ne kampet e intemimit. Pati mjaft botime, te cilat vazhdojne te shkruhen edhe sot nga te burgosurit, apo nga trashegimtaret e tyre. Mendoj se eshte pergjegesi morale e detyre patriotike qe trashegimtaret e ketyre familjeve, tashme te shkolluar te shkruajne e te nxjerrin ne pah jo vetem vuajtjet, por edhe vlerat e tyre patriotike. Se, ne rast se ne jemi sot edhe pse te cunguar si territor nga fuqite e medha, jane perpjekjet, sakrificat e ketyre qe kane sfiduar edhe vdekjen per me mbrojte kufijte. Per mua eshte kenaqesi e madhe qe miku i idealeve antikomuniste, Sokol Paja ka marre persiper te shkruaje per familjen Paja prej Malesise se Madhe, qe e pagoi shtrenjte padrejtesine e shkaktuar nga diktatura. Kjo me jep kenaqesi te madhe se trashegimia vazhdon ne frymen e saj patriotike, atdheu mbi te gjitha.

Libri “Koha e shfarosjes” i shkruar prej gazetarit, Sokol Paja i cili ne familjen e tij pati te pushkatuar, te vrare me top, te burgosur, te internuar, pasuri te konfiskuar e njerez te persekutuar e perndjekur prej sigurimit per 30 vjet me radhe eshte nje liber homazh per familjaret e tij te pavdekshem. Keta tribune lirie dhane jeten dhe nuk u perkulen para komunizmit. Libri “Koha e shfarosjes” pershkruan hakmarrjen komuniste kunder ketyre familjeve antikomuniste. Represioni, agresiviteti dhe masivizmi i torturave ishte ne limitet e genocidit ku ne theme! te idese ishte shfarosja familjare e antikomunisteve. Ky liber eshte nje pasqyre e ferrit komunist qe shqiptaret jetuan per 50 vjet. Ky liber ben nje paraqitje te detajuar sesi u vrane, u persekutuan dhe u perndoqen familjaret e familjes Paja ne Rrjoll te Malesise se Madhe. Libri pershkruan sesi keta familjare edhe para plumbit komunist nuk u perulen e perkulen, por rane me nder, dinjitet e krenari per Shqiperine e lire. Shpresoj se nuk do jete e larget koha qe keta njerez, keta patriote qe umartirizuan, do ngjiten ne piedestalin qe meritojne. <;do popull ka heronjte e vet, heronjte jane guximtaret, jane luftetaret e lirise, disidentet e vertete, ata qe kundershtuan instalimin e diktatures komuniste, jane nenat tona heroike qe rriten nje brez plot dinjitet edhe pse ne kushte 9’njerezore e te perbuzuna nga padrejtesia komuniste. Keto jane krenaria e kombit. Librat qe risjellin ne vemendje te kaluaren tone te dhimbshme kane shume rendesi, jo vetem per te njohur te kaluaren e trishte, por ato japin mesazhe qe kjo histori mos te perseritet dhe te kemi nje demokraci te konsolidume, qe brezi i ri te kete nje te ardhme me te sigurt ne atdheun tone te bekuar.

Simon Mirakaj, Tirane, me 23.8.2019 -Parathenie e librit”Koha e Shfarosjes”

KUR DHE PËRSE U HAP DOSJA E SIGURIMIT TË SHTETIT PËR VATRËN

September 13, 2019 by dgreca

-SIGURIMI: T’I BËHET PRESION FAN S. NOLIT QË TË DEMASKOJË REAKSIONARËT NË VATËR DHE TË JAPË DORËHEQJEN SI KRYETAR NDERI I VATRËS, NDRYSHE, NE DO TA DEMASKOJMË ATË ….-

– ME 1962 SIGURIMI PO SHIHTE MUNDËSINË E E KRIJIMIT TË NJË VATRE TË RE ME BAZË DEGËN E PITSBURGUT…

– SIGURIMI SHQIPTAR: Synimi i zbulimit amerikan ka qenë që ta kthente Vatrën përfundimisht në një organizatë të emigracionit reaksionar-gjë që e arriti në këto vjetët e fundit me hyrjen në masë të kriminelëve të luftës në radhët e Vatrës dhe me marrjen e drejtimit të saj prej tyre…

NGA DALIP GRECA*

Duket se Dosja e VATRËS ka nisë të sajohet që në fillim të viteve ’50 . Nisur nga koha kur u hap Dosja, pyetja e parë që mund të shtrohet është kjo: Si mund ta ndiqte Sigurimi që nga Tirana veprimtarinë e Vatrës, kur dihet se Shqipëria nuk kishte aso kohe në Nju Jork bazë vazhgimi pasi ende nuk ishte hapur Misioni Shqiptar pranë Kombeve të Bashkuara? Shqipëria u pranua në UN me 14 dhjetor 1955. Pra si do të ndiqej VATRA nga Tirana? Ndoshta me Misionet e aleatëve komunistë të Lindjes. Kjo ëshët hamendje, por le të kthehemi tek Dosja voluminoze e Vatrës.

Në relacionin e parë të Dosjes së Sigurimit për Vatrën shkruhet: Unë punëtori operativ I.Xh,efektiv i Drejtorisë së zbulimit, pasi shqyrtova materialet e Organizatës”VATRA”, themeluar më 1909(shiheni gafën historike të relatorit, në fakt Vatra është themeluar 3 vite më pas)…prej Fan S. Noli, Faik Konicës dhe të tjerë, dhe pasi gjeta se vitet e fundit ajo është vënë plotësisht në shërbim të zbulimit amerikan, dhe aktualisht zhvillon aktivitet armiqësor ndaj vendit tonë si nëpërmjet anëtarëve të saj, ashtu edhe nëpërmjet gazetës së saj DIELLI, vendosa të çel Dosjen e kësaj Organizate për të bërë përpunimin e mëtejshëm, për t’u informuar për aktivitetin e saj, mbi koordinimin me zbulimet armike, mbi divergjencat në radhët e saj etj etj.

Dosja ka në krye Siglën”Tepër sekret”, aprovimin nga drejtori i zbulimit Politik J.M si dhe nënshkrimin e punëtorit operativ I.XH dhe pëlqimin e firmosur prej kryetarit të degës së zbulimit H.L.

Çelja e Dosjes shoqërohet me një historik të gjatë rreth Vatrës, që nga themelimi, që sipas punëtorit operativ, drejtorëve që e kanë firmosur, nis në mënyrë të çuditshme me vitit 1909 dhe jo në vitin 1912, ndërsa në një informacion të gjatë prej më shumë se 20 faqesh, datat bëhen lëmsh dhe Vatra del sipas Sigurimit se është themeluar më 1920!!!!

Përshkrimi historik nis me komentin e tyre dashakeqës dhe shpifës se nuk ishin motivet patriotike të Nolit e Konicës në krijimin e Vatrës, por dëshira e tyre për t’u zhvatur para shqiptarëve! Pas vdekjes së Konicës, komenton historihartusi i Vatrës, Federata komandohej prej Nolit dhe agjentit të zbulimit amerikan Q. Panariti, që ishte sekretar i Vatrës dhe Editor i Diellit! Në relacion përshkruhen organet drejtuse të Vatrës:

– Kuvendi

-Komisioni qendror

– Këshilli…

Në relacionet informuse përshkruhen cilësitë e drejtuesëve të Vatrës të zgjedhur nga Kuvendi i vitit 1950-51:

Kryetar Nderi: Fan S. Noli,

Kryetar i Vatrës: Vangjel Sotir

N/Kryetar: Thoma G. Sotir(Vithkuqi)

Arkëtar: James L. Keko

Anëtarë: Lambi Misho; Gregory Tite, Mike Adams dhe Sotir Adams.

Anëtar rezervë: Chris Theodore

Sekretar: Qerim Panariti( G. M. Panarity)

Anëtarë të Këshillit: George Katundi, Gregory Speares, Koli Veshio, Sabri Kumenica, Nevrus Qerim, Vito Nako, Mujo Alite, Musa Hajro.

Përpilusi i materialit analitik dhe informues krahason përbërjen e të zgjedhurëve me të mëparshmit, të vitit 1950-51, dhe konstaton se janë hequr disa persona; Dhimitri P. Luarasi-ish kryetar; Shefqet Bença-Ish sekretar, si dhe Jani Janollari, Tasi Moni, Mehmet Tosun, Imami(vlerësohet”i mirë”), si dhe Van Conary.

Sipas materialit analizues të relatorit, largimi i Sh. B dhe M. T, të vlerësuar si njerëz të mirë, të gjithë të tjerët e zgjedhur ishin të rinjë dhe favorizojnë forcimin e sekretarit të Vatrës, Qerim Panariti, njëkohësisht edhe editor i Diellit.

Raporti i paraqitur ndalet edhe në zgjedhjet në degët e Vatrës, strukturat drejtuse, ku nuk harrohet të shënohen cilësitë për drejtusit e degëve. Në atë kohë raporti evidenton këto degë aktive: Dega nr. 1 me kryetar Mehmet Korça, dega nr. 5 me kryetar Chris Theodhore, dega nr. 7 me kryetar Miço V. Grabocka, dega nr. 8 me kryetar Van Conary, dega nr 16 me kryetar Husni Sejko, dega nr. 20 me kryetar Gus Lazar, dega nr. 33 kryetar Marko Adams, dega nr. 42 me kryetar Gregory Speros, dhe dega nr. 62 me kryetar H. S. Dolani.

Raportusi nuk harron të trajtojë dhe tentaivat për bashkimin e Vatrës me Shoqatën”Shqipëria e Lirë”, e cila ishte nën komandën e Tiranës zyrtare. Qëllimi ishte izolimi i Vatrës, mundësisht shkrirja e saj përmes nxitjes së divergjencave të brendshme.

Në këtë raport të gjatë prej 30 faqesh ka dhe një raport të detajuar për diasporën në Argjentinë dhe në Australi.

Lufta kundër Vatrës u bë më e ashpër në mes vitet ’55 dhe në shënjestër u vendos sekretari i Vatrës Qerim Panariti, i cili në dhjetvjeçarin e parë të drejtimit të Diellit 1945-1955, ishte shquar për qëndrim mbrojtës të Shqipërisë së Enver Hoxhës, madje dhe të Bashkimit Sovjetik, duke mos kursyer kritikat për SHBA që nuk njihte Shqipërinë e Enver Hoxhës. Ndoshta Qerimi ishte idealist, por dhe demokrat liberal.Ai e donte Shqipërinë se për të kishte luftuar me armë në dorë kundër grekëve që në moshë të vogël. Mirëpo dikur dhe Qerimi u zgjua dhe filloi ta kritikojë ashpër Tiranën komuniste. Shtypi i Tiranës, përfshi radio Tiranën, apo Revistën e ilustruar”Shqipëria e Re” po e cilësonin Panaritin si agjent i imperialistëve dhe si renegat i Atdheut. Në fund të viteve ’50, lufta u bë më e ashpër mes Tiranës komuniste dhe Vatrës. Vatra që kishte punuar aq shumë për të pranuar Shqipërinë në UN, kishte pritë e përcjellë delegacione të Qeverisë komuniste, kishte ndihmuar aq shumë edhe Shqipërinë e pas luftës me ushqime, ilaçe dhe dollarë, u habit fort kur Qeveria e Enver Hoxhës refuzojë ndihmën që ofroi presidenti amerikan Eisenhower. Dielli komentonte: Kjo është hera e tretë që Amerika i ofronte ndihmë Shqipërisë: E para me Presidentin Wilson në Konferencën e Parisit, së dyti me deklaratën e sekretarit të Shtetit Hull në Dhjetor 1942, kur deklaroi se “Indipendenca e Shqipërisë sigurohet nga Karta e Atlantikut”, dhe tani Shqipërisë, që aso kohe prodhonte vetëm 8 muaj bukë, iu afrua bujarisht ndihma nga vetë presidenti amerikan Dwight D. Eisenhower, por qeveria e Tiranës e refuzoi. Vatra që e kishte duartrokitur deklartën bujare të Presiedntit Eisenhower, e kritikoi ashpër Tiranën zyrtare për refuzimin arrogant, ndërkohë që populli nuk kishte çfarë të hante. Dielli i drejtuar nga Qerim Panariti, komentonte refuzimin:

”O Zot, ndjejë se s’dinë ç’bëjnë”!

Dielli në emër të Vatrës dhe vatranëve,i kërkonte ndjesë me përulësi popullit amerikan dhe presidentit Eisenhower.

Me 6 prill 1955 Dielli botonte artikullin tashmë të njohur”NE ME GRURË ATA ME GURË”!.

Duket se paqa mes Vatrës dhe Qeverisë së Tiranës kishte marrë fund. Qeveria nisi të angazhojë dy ministri për të bërë zap Vatrën, Ministrinë e Brendshme me drejtoritë përkatëse dhe Ministrinë e Jashtme, veçanërisht me Misionin Shqiptar pranë Kombeve të Bashkuara.

Që nga viti 1958-59 dhe në fillim të viteve ’60 e në vijim Vatra dhe Qeveria ishin ballë për ballë.

Tashmë hartoheshin Plane-Masash Agjenturore-Operative në Drejtim të Federatës VATRA në SHBA. Për Sigurimin Shqiptar Vatra përdorej nga Zbulimi Amerikan. Në një ndër këta plane(1962-63) shkruhej: “Zbulimi Amerikan gjithëmonë është përpjekur që të tërheqë në veprimtari armiqësore kundër vendit tonë emigracionin shqiptar që ndodhet në SHBA. Një kudjes të veçantë i ka kushtuar Federatës VATRA për vetë faktin se ajo është një organizatë e gjerë dhe gëzonte një farë autoriteti në emigracionin ekonomik shqiptar që ndodhet në SHBA. Sigurimi konstatonte: Duke shfrytëzuar paqëndrueshmërinë dhe lëkundjet e krerëve të Vatrës, zbulimi amerikan menjëherë pas çlirimit të Shqipërisë krijoi agjenturën e tij dhe punoi për vendosjen e agjentëve të tij më të sprovuar në krye të kësaj organizate, për ta patur këtë si levë në veprimtarinë e njohur armiqësore ndaj vendit tonë. Synimi i zbulimit amerikan ka qenë që ta kthente Vatrën përfundimisht në një organizatë të emigracionit reaksionar-gjë që e arriti në këto vjetët e fundit me hyrjen në masë të kriminelëve të luftës në radhët e Vatrës dhe me marrjen e drejtimit të saj prej tyre…”

Duket se Sigurimi shihte ëndrra me spiunë e agjentë amerikanë në radhët e Vatrës. Kundër Vatrës shteti komunist angazhoi një armatë njerëzish dhe leva të shtetit, u përdorën presione me të afërm në Shqipëri, u përdorën të riatdhesuarit, apo vizitorët, u frynë konfliktet e mosmarrveshjet e brendshme, u ngritën kurthe të sofistikuara etj. U hartuan për këtë qëllim edhe plane afat shkurtra e afatgjata.

Ja si do t’i kundëpërgjigjej Sigurimi Shqiptar Zbulimit Amerikan. Citojmë : I- Duke aktivizuar burimet agjenturore dhe miqësore, duke shfrytëzuar të riatdhesuarit e vizitorët dhe materialet legale, të zbulojmë:

a- Qëllimet dhe planet konkrete që zbulimi amerikan ka në drejtim të Organizatës VATRA.

b-Kuadrot dhe agjentët e zbulimit dhe K/zbulimit amerikan që punojnë në radhët e Organizatës VATRA, format dhe metodat e punës së tyre.

Gjendja e tanishme reale në këtë Organizatë:

a-Të sigurojmë Listat e plota të anëtarësisë së Vatrës, të ndarë sipas degëve, organizimin me hollësi, Këshillin qëndror dhe këshillat e degëve,

b- Personat që lëkunden tani, e sidomos ata që largohen prej Vatrës, ose ata që hidhen në pasivitet tani, kur në krye të kësaj organizate janë vënë të arratisurit.

c-Marrëdhëniet e organizatës Vatra me organizatave të tjera të emigracionit reaksionar, sidomos me Komitetin Shqipëria e Lirë.

Ç-Kontradiktat që egzistojnë në radhët e Organizatës: Në mes krerëve dhe masës së anëtarëve, në mes degëve të veçanta dhe qendrës, në mes krerëve me njeri-tjetrin, në mes kësaj Organizate dhe organizatave të tjera të emigracionit reaksionar ose ekonomik dhe në mes të saj dhe zbulimit Amerikan, dhe të shihet mundësia si mund të shtohen këto kontradita.

II- Të punojmë aktivisht për shtimin e kontradiktave brenda Vatrës, të nxisim që të largohen nga Vatra sa më shumë patriotë, të bëjmë që Vatra e tanishme të demaskohet plotësisht si organizatë në duart e kriminelëve të luftës, e cila punon kundër interesave të Atdheut.

Nëpërmejt miqëve ose duke marrë kontakte direkte me ta, t’i bëhet presion Fan Nolit që të japë dorëheqjen nga pozita e tanishme si “Kryetar Nderi” i Vatrës. T’i bëhet e qartë atij se në rast se do të vazhdojë në këtë post do të kompromentohet si përkrahës i kriminelëve, të cilët i ka pasë luftuar, dhe ne do të detyrohemi ta demoskojmë atë vetë(Nolin).
Të demaskojmë me anë të shtypit , radios, dhe miqëve që kemi në radhët e shqiptarëve të Amerikës,
Personat e arratisur që kanë hyrë në Vatër tani dhe në radhë të parë Editorin e Diellit Athanas Gegaj, për të cilin po grumbullojmë material se është agjent i zbulimeve të huaja.Po ashtu të demaskojmë edhe ata persona nga radhët e organizatave reaksionare që tani janë në organet drejtuse të Vatrës ose që shkruajnë artikuj në gazetën DIELLI.

– Të demaskojmë ata persona reaksionarë nga vatranët e vjetër si Peter Chikozi, Miko Kokalari, Vahit Çika e të tjerë, të cilët me tradhëtinë e tyre ua dorëzuan këtë organizatë patriotike kriminelëve të shitur tek të huajtë. Në demaskimin e këtyre të kemi parasysh që sipas situatave, të bëjmë ndonjë diferencim: Në radhë të parë , goditjen kryesore ta bëjmë kundër krerëve të arratisur që janë në Vatër dhe përkrahësve aktivë të tyre-Meqenëse Qerim Panariti tani është i pakënaqur mund të mos e godasim përkohësisht.

Të hedhim në luftë të hapur kundër Vatrës së tanishme ata vatranë të vjetër që janë larguar nga kjo organizatë, si dhe ata që do të largohen tani. T’u kushtojmë kujdes të veçatë personave me rëndësi si ish kryetarit Th P, i cili tani dha dorëheqjen nga Vatra.Për këta persona të marrim masa që të punojë Rezidentura jonë në SHBA dhe gjithashtu të punojmë edhe në qendër, duke gjetur lidhjet e rëndësishme të tyre këtu në Shqipëri, me anën e të cilëve, me letra, të bëhet presion që të aktivizohen kundër kriminelëve, tradhëtarë të Atdheut.
Ç- Duke u konsultuar për këtë problem me Ministrinë e Punëve të Brendshme të vendoset se çfarë do të bëhet me Vatranët që do të largohen nga Vatra dhe me degën e Pitsburgut të kësaj Organizate, e cila po qëndron mirë:Do të punohet për krijimin e një Vatre të re apo do të nxiten këta të hyjnë në Organizatën”Shqipëria e Lirë” dhe kjo të forcohet e të luftojë Vatrën?!.
d-Me anë të miqëve të shfrytëzohen me kujdes kontradiktat dhe pakënaqësitë e Qerim Panaritit ndaj udhëheqjes dhe ky të hidhet në luftë kundër Vatrës duke zhvilluar aktivitet përçarës.

Për zbatimin e detyrave të mësipërme, Pasi të jetë vendosur edhe me Ministrinë e Punëve të Jashtme, t’i dërgohet Rezidenturës në Nju jork edhe një udhëzim me detyra konkrete me qëllim që ajo:

1- Të aktivizojë në drejtim të Vatrës burimet agjenturore, qofshin edhe në radhët e emigracionit reaksionar.

2-Të aktivizojmë burimet miqësore dhe t’i shtojë këto, sidomos duke afruar persona të rinj,nga ata vatranë që lëkunden, ose ata që japin dorëheqje nga Vatra,

3- Të studiojë 1 ose 2 persona nga ata që janë në pozita udhëheqëse të Vatrës dhe të shihet mundësia për t’i rekurtuar në shërbimin tonë.(Vijon)

***

Shënim: Editorit po i bëhen presione nga individë dhe ndonjë degë e Vatrës për t’ua dorëzuar atyre Dosjen. Siç sqaruam përmes Editorialit në Diellin e numrit të Gushtit 2019: Dosja e Vatrës është tërhequr nga Editori prej Autoritetit Për Informimin mbi Dokumentet e Ish-Sigurimit të Shtetit, konform ligjeve të shtetit shqiptar dhe po përdoret sipas udhëzimeve në fuqi-Vetëm për qëllime studimore. Editori ka firmosur deklartën që e ngarkon me përgjegjësi ligjore se:”Ky informacion do të jetë konfidencial vetëm për atë dhe askënd tjetër….Ai deklaron se pas shqyrtimit të dokumenteve do të ruajë të dhënat personale sipas parashikimeve të nenit 36 të ligjit nr.45/2015 dhe dispozitave të ligjit nr. 9887/2008, të ndryshuar.”

Kushdo vatran që ka shqetësim se mund të ketë qenë objekt i ndjekjes prej Sigurimit të Shtetit Komunist ose është vënë në shërbim të Sigurimit, ka të drejtë të plotësojë formularin, dhe të marrë informacionin tek Autoriteti i Dosjeve.