Archives for January 2020

Ibrahim Rugova, President Historik i Pavarësisë së Kosovës

January 21, 2020 by dgreca

-Presidenti historik Dr. Ibrahim Rugova, i vlerësuar ideator dhe arkitekt i Pavarësisë së Kosovës, përkujtohet sot në 14 vjetorin e shuarjes/

“I vetmi kompromis për Kosovën është pavarësia, dhe ky është optimumi i gjithë shqiptarëve në rajon”, theksonte shumë prerë Ibrahim Rugova/

-Intervista ekskluzive që kam zhvilluar me Presidentin historik të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova që nga e para më shumë se çerek shekulli më parë – e Shtatorit 1994 deri te e fundit në Shkurt 2005 dhe deklarata tjera/

-Raportime të Janarit 2006: GEORGE W. BUSH: HUMBJA E RUGOVES NE

KETE KOHE VENDIMTARE, TRAGJIKE – Presidenti i SHBA i shkruan familjes së Rugovës dhe popullit të Kosovës; PRISHTINË, FLAMURI AMERIKAN ULET….

NË GJYSMË SHTIZË/ KOSOVE, RRADHË TË GJATA QYTETARËSH PRESIN TË BËJNË

HOMAZHE PRANË TRUPIT TË PAJETË TË PRESIDENTIT RUGOVA…/

-Me rastin e shuarjes në 21 Janar 2006 të Presidentit historik të Kosovës Ibrahim Rugova, Presidenti Amerikan Bill Clinton shprehej: “Kam pasur nder ta mbështes luftën e tij për paqe dhe liri”…

-Gazeta Rilindja e 27 Janarit 2006: Bota nderoi Presidentin Historik të Pavarësisë së Kosovës, Ibrahim Rugova/

-Urimi i Gazetës Rilindja Presidentit Rugova në fundvitin 2005 me Kalendarin e Pavarësisë/

-Prishtinë, 24 janar 2006: Komemoracion në Rilindje – nderimet më të larta për Presidentin e Pavarësisë, Dr. Ibrahim Rugova/

SPECIALE-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI

PRISHTINË, 21 Janar 2020/ Me homazhet që kanë nisur në mëngjes dhe me një akademi në mesditë në Prishtinë organizuar nga Lidhja Demokratike e Kosovës përkujtohet sot në 14 vjetorin e shuarjes Presidenti historik Ibrahim Rugova, në prag të përvjetorit të 12 vjetorit të pavarësisë së Kosovës, ideator dhe arkitekt i së cilës ishte.

Në veprimtaritë përkujtimore theksohet se në lëvizjen për liri e pavarësi Rugova u bë simbol i rezistencës me përkrahjen e gjithë popullit të Kosovës, elitës intelektuale, patriotëve dhe të botës demokratike perëndimore.

Që para tre dekadave, Rugova hapur përcaktonte pozicionin gjeopolitik kosovar dhe shpallte idenë për Kosovën shtet të pavarur. “Zgjidhja më e mirë është Kosova e pavarur e neutrale, e hapur ndaj Shqipërisë e Serbisë dhe një administrim civil ndërkobëtar si fazë kalimtare”, theksonte e ritheksonte ai.

Rugova, derisa ishte kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, në 23 Dhjetor 1989 u bë themeluesi dhe lideri i Lidhjes Demokratike të Kosovës, e cila më shumë se parti politike lindi si lëvizje gjithëpopullore për liri, pavarësi e demokraci.

Pas Deklaratës Kushtetuese të 2 Korrikut e Kushtetutës së 7 Shtatorit 1990, që shpallte Kosovën Republikë, si dhe Referendumit për Pavarësi të fundshtatorit 1991, në 24 Maj 1992 Rugova në zgjedhjet e para pluraliste nacionale parlamentare e presidenciale u zgjodh Presdiednt i Republikës së Kosovës, e cila atëherë nuk u njoh ndërkombëtarisht, megjithatë ishte dhe njihej si deklarim i fuqishëm i vullnetit kombëtar, politik e demokratik.

Si gjithmonë, edhe në 4 Mars 2002, duke u inauguruar në Parlamentin e Kosovës President i pas zgjedhjeve të para nacionale të pasluftës – në liri, Rugova shprehej: “Çdo ditë ne të gjithë duhet të zgjohemi me një mendim të bukur: ‘Çfarë të mire mund të bëjmë sot për Kosovën?’”.

Pavarësia e Kosovës, në të mirë të gjithë qytetarëve të saj, dhe si i vetmi kompromis, theksohej e ritheksohej vazhdimisht nga Rugova.

“I vetmi kompromis për Kosovën është pavarësia, dhe ky është optimumi i gjithë shqiptarëve në rajon”, theksonte shumë prerë Ibrahim Rugova në 6 Tetor 2005, në takimin e parë me Grupin Negociator, formimi i të cilit me përfaqësim nga maxhoranca e opozita dhe shoqëria civile ishte një moment me shumë rëndësi për unitetin në vend si dhe për bisedimet për statusin e Kosovës të udhëhequra nga i dërguari i posaçëm i Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së, Presidenti Martti Ahtisaari, e pastaj edhe nga Treshja SHBA-BE-Rusi në angazhimet shtesë.

Presidenti historik i Kosovës, Ibrahim Rugova në intervistën e parë ekskluzive që kam zhvilluar për Agjencinë Telegrafike Shqiptare (ATSH) para më shumë se çerek shekulli, derisa bisedonim gjatë ditën e enjëte të 22 Shtatorit 1994, në zyrën e tij, ku sot është muzeu – Shtëpia e Pavarësisë së Kosovës, po edhe në raste të tjera, e falënderonte e vlerësonte shumë Agjencinë shtetërore-zyrtare të lajmeve të Shqipërisë.

“Falënderoj Agjencinë Telegrafike Shqiptare për informimin nga Kosova e për Kosovën. Edhe kjo që pata rastin të bisedoj për këtë agjenci, që reprezenton Shqipërinë dhe çështjen shqiptare, është një hap në politikën globale, në integrimet shqiptare. Edhe ne bëjmë përpjekje që këtu në Kosovë përmes Qendrës sonë për Informim të kemi një agjenci të vogël, e cila raporton për situatën e përditshme në Kosovë. Duhet një bashkëpunim midis këtyre dy institucioneve dhe institucioneve të tjera në Kosovë dhe në Shqipëri”, theksonte Presidenti Rugova në intervistë.

Ajo intervistë e parë e një presidenti të Kosovës për ATSH-në zhvillohej në kohë të rënda të okupimit e dhunës kundër shqiptarëve të Kosovës. “Një represion masiv në Kosovë ka rritur tensionet politike këtu dhe në rajon, ndaj është e domosdoshme prania ndërkombëtare”, e përshkruante situatën dhe e kërkonte zgjidhjen Presidenti Rugova, në intervistën ku fliste edhe për “lidhjet konfederale apo bashkimin me Shqipërinë” të Republikës së Kosovës, si dhe për një “politikë globale që sa më parë të bjerë muri mes shqiptarëve”.

Në intervistë, Presidenti Rugova tek fliste atëherë si për ëndërra parashikonte ngjarjet që pasuan, theksonte se “kishte kërkuar një mbrojtje për Kosovën para një viti e gjysmë, një protektorat ndërkombëtar civil, një administratë civile, që do të vendosej për një kohë në Kosovë, që të normalizohet jeta dhe më pas të bisedohej me serbët për ardhmërinë e Kosovës”.
“Bisedimet shqiptaro-serbe duhet të zhvillohen në prani të një pale të tretë të autorizuar, që do të garantonte edhe dialogun edhe rezultatet e dialogut dhe që natyrisht do ta udhëhiqte atë. Kjo palë e tretë duhej të gjendej nga SHBA-të, Kombet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian”, theksonte Rugova.
Ai besonte se mbrojtja ndërkombëtare në Kosovë do të mbërrinte.

“Në planin ndërkombëtar ideja për mbrojtje ndërkombëtare në Kosovë shqyrtohet, do të thotë është marrë në konsiderim, dhe shikohen mundësitë si të aplikohet kjo dhe si të veprohet në këtë drejtim”, shprehej Presidenti Rugova.
Pyetjes se çfarë do të thotë politikë globale shqiptare dhe si mund të realizohet ajo në praktikë, në kushtet e ndarjes së shqiptarëve me shumë kufij, Presidenti Rugova iu përgjigj: “Kjo politikë do të shembë muret mes shqiptarëve”.

“Praktikisht mund të themi se politika globale shqiptare ka nisur të realizohet. Përkundër pengesave të shumta, që ka sidomos Kosova, sot kemi kontakte të ndryshme, bashkëpunim, qoftë në planin kulturor, në planin arsimor, në planin politik. E kam thënë disa herë, por vazhdimisht duhet të përsëriten gjërat, se për herë të parë ne shqiptarët po bashkëpunojmë në planin politik”, theksonte Presidenti historik i Kosovës.
“Në këtë politikë globale shqiptare respektohet vullneti politik i shqiptarëve të Kosovës, pastaj i shqiptarëve në Maqedoni, i shqiptarëve në Mal të Zi e në Preshevë, Bujanovc e Medvegjë. Do të thotë se kemi një vizion se ç’duhet të bëjmë në këtë drejtim. Dhe, mund të them se politika globale shqiptare përditë është prezente dhe realizohet hap pas hapi, nuk është diçka abstrakte”, shprehej ai.
Rugova vlerësonte se, “politikë globale është se sot Shqipëria më shumë se kurrë e ndihmon çështjen e Kosovës dhe çështjen shqiptare në planin ndërkombëtar”. “Po ashtu, edhe Kosova me institucionet e saj, brenda dhe jashtë, e ndihmon Shqipërinë dhe në këtë plan ka një bashkëpunim, një mirëkuptim dhe një marrëveshje, që nuk e kemi pasur më parë ne shqiptarët”, vijonte ai.

Në 11 Tetor 1991, në Prishtinë, ishte miratuar Deklarata politike e Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në Jugosllavi, kryetar i të cilit ishte kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova. Deklarata kishte tre opsione për zgjidhjen e çështjes shqiptare.

Presidenti Rugova në intervistën për ATSH vlerësonte se, “ky është një dokument mjaft i rëndësishëm, që i përfshinë të gjitha, pra edhe vizionin e një uniteti e një integrimi shqiptar” , se “opcioni i parë ishte një Kosovë e pavarur e neutrale”, dhe “që shqiptarët në Maqedoni si element i rëndësishëm i atij shteti apo asaj republike, që është në zhvillim e sipër, të jenë shtetformues, ndërsa shqiptarët në Mal të Zi dhe në Preshëvë, Bujanoc e Medvegjë të kenë një vetadministrim, një autonomi lokale”.

Presidenti i Republikës së Kosovës Dr. Ibrahim Rugova në konferencën për shtyp të para 22 viteve – 6 Shkurt 1998 duke u përgjigjur në pyetjet që i bëja theksonte se Bashkësia ndërkombëtare duhet të ndërhyjë në Kosovë para se të ndodhë konflikti, ndërsa reagimi si komb i shqiptarëve është normal dhe e drejtë e çdo populli të rrezikuar.

E pyeta se, duke pasur parasysh intensitetin e shpejtësinë e zhvillimeve të rrezikshme në Kosovë, a priten masa të mjaftueshme e me kohë të bashkësisë ndërkombëtare për parandalimin e konfliktit, ndërsa Presidenti Rugova u përgegjegj:

“Ne kemi kërkuar që bashkësia ndërkombatare të intervenojë në Kosovë para se të ndodhin konfrontimet, e jo pasi të ndodhin, sepse do të bëhej vonë, dhe kemi bërë apel që të çmohet ajo që ka sakrifikuar populli i Kosovës për shumë vite që ta evitojë konfliktin. Masat parandaluese ndërkombëtare në radhë të parë duhet të jenë një presion shumë më i madh mbi Beogradin që ka përqëndruar forca të mëdh dhe kërcënon që edhe ushtarakisht ta godasë Kosovën”.

Në pyetjen tjetër që i bëra, se si i komenton deklaratat e politikanëve shqiptarë në Shqipëri, Maqëdoni, etj., për reagim si komb në rast konflikti në Kosovë, presidenti Rugova u përgjegj: “Është i natyrshëm dhe mëse normal ky qëndrim i Shqipërisë, përkundër vështirsëive që ka ajo sot. Shqiptarët janë të organizuar si shtet e si shoqëri edhe në Kosovë, edhe pse nën okupim. Edhe shqiptarët në Maqedoni kanë një organizim, që dita-ditës po përparon më shumë. Kemi tërhequr vërejtjen dhe të gjithëve u është bërë e ditur se po të fillojë diçka, më e keqja, në Kosovë, atëherë i gjithë rajoni do përfshihej, edhe Shqipëria, Maqedonia, Greqia, gjithësesi Serbia, Mali i Zi dhe vende të tjera. Prandaj, është një kujdes i shtuar i bashkësisë ndërkombëtare”.

Presidenti Rugova i bëri thirrje Beogradit që t’i kthehet dialogut me ndërmjetësim ndërkombëtar për Kosovën, që të mos e provokojë edhe më tej situatën dhe të ndërpresë dhunën. Ai tërhoqi vërejtjen edhe për seriozitetin e pohimeve se në Vojvodinë (krahinë në Serbi) regjimi serb po rekruton rezervistë për t’i dërguar në Kosovë…

Me Presidentin historik Dr. Ibrahim Rugova kam zhvilluar intervista ekskluzive, së pari për Agjencinë Shtetërore-Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë e pastaj të tjera për gazetën tradicionale të Kosovës Rilindja, isha edhe në konferencat e shumëta për shtyp që mbante para, gjatë e pas luftës në Kosovë, ku bëja pyetje e merrja përgjigje, jam takuar edhe në raste të tjera…

Para 20 viteve, në 5 Mars 1999, një takim i Presidentit historik të Kosovës Ibrahim Rugova me Senatorin Amerikan Robert Doll – të Dërguarin e Posaçëm për Kosovën të Presidentit të SHBA Bill Clinton, ishte edhe një paralajmërim lirie. Takimi shumë i rëndësishëm u mbajt në Shkup, pasi regjimi kriminal okupator serb e kishte pamundësuar në Prishtinë.

Ishte koha kur konferenca ndërkombëtare për Kosovën – Konferenca e Rambujesë, e nisur në 6 Shkurt 1999, u ndërpre në 23 Shkurt pa rezultate përfundimtare, ndërsa vazhdimi i saj u thirr për datën 15 Mars në Paris.

Presidenti historik, Dr. Ibrahim Rugova, në Prishtinë i kthyer nga Rambujeja e para nisjes përsëri për atje drejt Parasit në një konferencë shtypi në 5 Mars paralajmëronte nënshkrimin para 15 Marsit 1999 të Marrëveshjes së Rambujesë, për të cilën një ditë më vonë dha miratimin edhe Kuvendi Republikës së Kosovës së Deklaratës së 2 Korrikut e Kushtetutës së 7 Shtatorit 1990. Në konferencën për shtyp ku ishte edhe korrespondenti tash i Gazetës DIELLI, Presidenti Rugova paralajmëronte edhe vendosjen e NATO-s në Kosovë…

Dhe, vetëm pas më pak se tre javësh, në 24 Mars 1999 filloi fushata ajrore e NATO-s kundër caqeve ushtarake serbe në Kosovë, Serbi dhe Mal të Zi, pas së cilës nga mëngjesi i Ditës së Lirisë -12 Qershorit 1999 forcat paqeruajtëse e shpëtimtare të NATO-s nisën të hynin në Kosovë, në vendin që në 2019-tën feston 20 vjetorin e lirisë e 11 vjetorin e pavarësisë së shpallur në 17 Shkurtin historik 2008.

Ashtu si paralajmëronte Presidenti Rugova, në mes të marsit përfaqësuesit e Kosovës nënshkruan Marrëveshjen e Rambujesë/Parisit për Kosovën, ndërsa Beogradi – pala serbe refuzoi ta nënshkruajë. Ishte hapur rruga për ndërhyrjen ushtarake për Kosovën të NATO-s, forcës më të madhe planetare, prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Në 29 Maj 1998, Presidenti Rugova në Uashington ishte takuar me Presidentin Amerikan Bill Clinton. “Ne ritheksuam se zgjidhja më e mirë për Kosovën do të ishte shteti i pavarur”, deklaronte Presidenti Rugova pas takimit. Ndërsa, Presidenti Clinton tha se Kosova është një nga shqetësimet amerikane dhe se SHBA-të do të intensifikojnë angazhimin për zgjidhjen e çështjes së Kosovës në kuadër të Grupit të Kontaktit dhe të NATO-s…

Në mbrëmjen e 24 Marsit 1999, kur ndodhi ndërhyrja shpëtimtare e NATO-s me bombardimin e caqeve të forcave kriminale serbe, në terrin e natës dhe të okupimit të egër, drita e shpërthimeve të goditjeve nga qielli të aviacionit të forcës më të madhe planetare shihej si një shpresë e besim për të ardhmen e ëndërrave për lirinë e paqen derisa në Kosovë kishte marrë përmasa gjenocidi terrori i spastrimit etnik kundër shqiptarëve.

“Tani, bindja jonë e fortë për gjithçka që po ndodhë në Kosovë është e vetmja shpresë e popullit të Kosovës”, theksone në atë ditë e orë historike, Presidenti i SHBA-ve, Bill Clinton, derisa nga Shtëpia e Bardhë i drejtohej kombit amerikan, duke folur për zhvillimet tragjike në Kosovë dhe ndërhyrjen shpëtimtare të NATO-s…

Njëmbëdhjet vite pas takimit në Uashington, në 1 Nëntor 2009 në Kosovën e lire Presidenti Amerikan Bill Clinton, në fjalën e tij në Kuvendin e Republikës kosovare, por edhe në Sheshin me Emrin e Shtatoren e tij në Prishtinë, ka përkujtuar Presidentin historik Ibrahim Rugova dhe një gurë kristali të cilin ai ia kishte dhuruar.
“Ai gurë kristal të cilin ma dha Rugova i është dhuruar një universiteti, por për një kohë ai ishte i njohur edhe në SHBA me emrin ‘Guri i Rugovës’”, tha Presidenti amerikan Clinton.
“Atëherë, ai (Rugova), më tha se duhet të na ndihmosh”, ka përkujtuar ish-Presidenti i SHBA-ve, Clinton gjatë vizitës në Kosovë.

Me rastin e shuarjes në 21 Janar 2006 të Presidentit historik të Kosovës Rugova, Presidenti Amerikan Clinton shprehej: “Kam pasur nder ta mbështes luftën e tij për paqe dhe liri”…

Në Kosovën e lirë nga Qershori 1999 i hyrjes së NATO-s në Kosovë prirë nga Amerika, për Presidentin historik e kryetarin e Lidhjes Demokratike të Kosovës, dr. Ibrahim Rugova, ngjarje e vitit 2000 ishin zgjedhjet lokale të 28 Tetorit në Kosovë, ndërsa ngjarja që do ta shënojë vitin 2001 do të jetë mbajtja e zgjedhjeve nacionale presidenciale e parlamentare.

“Të mira, të mira…”, përsëriti disa herë Presidenti Rugova, derisa e pyeta të deklarojë për gazetën Rilindja se cilat janë parashikimet e tij, në prag të Vitit të Ri 2001, për njohjen e pavarësisë së Kosovës.

Për njohjen e pavarësisë së Kosovës “e presim momentin më të mirë, momentin e duhur, në kohën e duhur”, theksoi Rugova duke shtuar se “vendi është, është vendi i duhur”.

Përgjigja u shoqërua me duartrokitje të gazetarëve të pranishëm dhe me urime, në një atmosferë të gëzuar të pritjes së organizuar në rezidencën e Rugovës në prag të Vitit të Ri 2001 dhe të fillimit të Milenumit të Tretë.

Ndërsa, duke u përgjigjur në një pyetje tjetër, Rugova tha: “Unë nuk i ndërroj fjalët shumë, por kur ndryshojnë gjërat i ndryshoj edhe fjalët. Jam duke punuar në ndryshimin e gjërave të mëdha, pra, si pavarësia, etj, që të njihen”.

Presidenti historik Rugova edhe në Kosovë, edhe në Shqipëri, edhe në Amerikë e në shtetet e Bashkimit Evropian, kudo, fliste për Pavarësinë e Kosovës si zgjidhja më e mirë dhe kompromisi i shqiptarëve.

“Kosova e pavarur në NATO e në BE dhe në miqësi të përhershme me SHBA”, citoja kështu Presidentin Dr. Ibrahim Rugova në kryetitull të ballinës së gazetës tradicionale të Kosovës Rilindja në fundvitin 2002, në intervistën ekskluzive që kisha zhvilluar pas kthimit nga festimet në Vlorë të 28 Nëntorit dhe takimit që kishte me Sekretari Amerikan të Shtetit Igëllberger.

Në Rezidencën Presidenciale në Velani – Prishtinë Presidenti Ibrahim Rugova mbante në duarë dhe në tryezë gazetën Rilindja botim special festiv për jubileun e 90 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë, të 28 Nëntorit 2002, derisa në atë kohë kur isha kryeredaktor i gazetës historike në fund të Dhjetorit 2002 zhvilloja intervistën ekskluzive për Rilindjen festive të Vitit të Ri.

Më pak se një muaj para përurimit të Shtëpisë së Pavarësisë në Prishtinë, Presidenti Rugova në Festën e Flamurit e të 90 vjetorit të Pavarësisë Shqiptare kishte dalë me propozimin për simbolet shtetërore, për Flamurin dhe për Himnin Shtetëror të Kosovës.

“Gjithsesi ne duhet t’i kemi simbolet shtetërore si shtet i Kosovës”, thoshte Rugova në intervistën ekskluzive që zhvillova në prag të Vitit të Ri 2003 për gazetën Rilindja.

Mes pyetjeve që i bëra Presidentit Rugova, në bashkëbisedim, iu drejtova: “Kosova po bëhet edhe me simbolet shtetërore. Në Festën e Flamurit e të 90 vjetorit të Pavarësisë Shqiptare dolët me propozimin për Flamurin dhe për Himnin Shtetëror të Kosovës. Para pak ditësh, në 13 vjetorin e LDK-së, partisë që e udhëheqni Ju që nga fillimi si një lëvizje për liri, pavarësi e demokraci, përuruat edhe një monument, një shenjë shtetërore – Shtëpinë e Pavarësisë së Kosovës. Ju lutem të na flisni edhe për këto momente të rëndësishme në rrugën e bërjes së Kosovës shtet”.

Presidenti Rugova u përgjegj: “Gjithësesi ne duhet t’i kemi simbolet shtetërore si shtet i Kosovës. Siç e dini, flamurin qe sa vite unë e përdor edhe si stemë të Presidentit të Kosovës, pra si emblemë, edhe në komunikime ndërkombëtare zyrtare, po edhe të brendshme. Edhe flamurin shtetëror duhet ta kemi, flamur që shpreh specifikën e Kosovës. Tani shenjat kombëtare i përdor Shqipëria si shtet aktual.

Për himnin, do përkujtuar se është ajo kënga e dashur e 1912-tës, që e kanë kënduar të gjithë shqiptarët. Natyrisht do të ketë përpunim artistik, po them standarde artistike, po edhe standarde shtetërore. Për këto do të ndiqen procedurat, pra në konsultim me institucionet e Kosovës, me Parlamentin, me Qeverinë. Po edhe njerëzit le të diskutojnë, le t’i thonë hapur mendimet e veta. Por, besoj se shumica në Kosovë – e popullit, e intelegjencies, e klasës politike – janë dakord që të kemi simbolet tona. E kam marrë këtë si një inisiativë të Presidentit. Është në detyrën time t’i eci këto punë dhe besoj se së shpejti do të kryhen. Në këtë vazhdë ishte edhe përurimi i Shtëpisë së Pavarsisë. Dëshiruam të lëmë një monument, një traditë, atje ku janë krijuar institucionet e para të Republikës së Kosovës. Do të ketë një kompleks të Pavarësisë aty, që do të ketë objekte përcjellëse, ndërsa po ajo shtëpi nismëtare do të ruhet dhe do të ketë edhe karakter muzeal, po edhe aktiv. Do ta mbajmë gjallë atë kompleks. Pra, të krijojmë edhe një traditë. Ne kemi një traditë me Shtëpinë e Lidhjes së Prizrenit, pastaj në Shqipëri është Shtëpa e Pavarësisë në Vlorë, edhe këtu tash Shtëpia e Pavarësisë së Kosovës, që ka simbolikën e vet. Kemi edhe një shenjë të veprimit, sepse të gjithë, i gjithë populli i Kosovës, kemi kaluar nëpër atë shtëpi që ka qenë një shtëpi e shpresës, e pavarësisë, e lirisë dhe e demokracisë”.

Edhe tani dhe përjetshëm Flamuri i Dardanisë, i dizajnuar sipas idesë së Presidentit historik Rugova dhe Flamuri Kombëtar Shqiptar janë në të dy anët e Flamurit Shtetëror të Republikës së Kosovës në Shtëpinë e Pavarësisë me emrin e Ibrahim Rugovës.

Presidenti Rugova kaherë theksonte idenë për autostradën Shqipëri-Kosovë, Rrugën e Kombit, nëpër shtigjet e vjetra historike, derisa shprehej se, “nëpër vendin tim kalojnë rrugë të rëndësishme evropiane, sikur ishte rruga antike Via Egnatia”.

Me vendimin e Qeverisë kosovare, është emërtuar “Ibrahim Rugova” autostrada në Kosovë, e ndërtuar në vazhdim të autostradës në Shqipëri nga bregdeti shqiptar-Durrësi deri në portën kufitare në Morinë-Vërmicë, mes qytetit të Lidhjes së Prizrenit dhe Kukësit.

Në Tetorin e vitit 2005, Presidenti Rugova në takim me projektuesit thoshte se se ndërtimi i autostradës Prishtinë-Durrës tregon se, “ne jemi të aftë të bëjmë dhe mbajmë shtet, dhe se e meritojmë pavarësinë”.

“Kosova dhe populli i saj janë sot këtu që të kryhet edhe formalisht, apo zyrtarisht, si doni t’i themi, edhe njohja e pavarësisë, të jemi një anëtar i bashkësisë së kombeve të botës së lirë”, më thoshte Presidenti Rugova në një intervistë tjetër eksluzive në jubileun e 60 vjetorit të gazetës Rilindja, të 12 Shkurtit 2005, ku poashtu fliste edhe për autostradën dhe marrëdhëniet me Shqipërinë, edhe për garancitë e shtetit të Kosovës për pakicat kombëtare, për të gjithë qytetarët.

“Pavarësia e Kosovës do të kishte efekt pozitiv edhe për të gjithë fqinjët tanë”, theksonte Rugova në intervistën eksluzive që në ballinë të gazetës Rilindja kishte kryetitullin: “Pavarësia e Kosovës është e mira e të gjithë qytetarëve dhe do ta qetësojë rajonin”.

“Njohja sa më e shpejtë e pavarësisë së Kosovës do të ndihmonte edhe qetësimin e të gjithë shqiptarëve në këtë pjesë të Evropës dhe të botës”, theksonte Rugova.

Ndërsa, i pyetur për marrëdhënet e realiteteve të reja mes Kosovës dhe Shqipërisë, edhe sipas shumë vlerësimeve, shembull për rajonin dhe se si e shihte të ardhmen e këtyre dy vendeve, jo vetëm në marrëdhëniet e tyre, por edhe në integrimet euroatlantike, Rugova thoshte:

“Po, ne gjithsesi do të kemi gjithnjë e më shumë marrëdhënie të mira me Shqipërinë në të gjitha fushat. Ju e dini, tashmë kemi edhe Marrëveshjen për Tregti të Lirë, pastaj, marrëveshje të ndryshme për bashkëpunim ekonomik, kulturor, etj., dhe gjithsesi do të ndikojë pozitivisht ndërtimi, nuk është e tepërt ta themi, i Autostradës Prishtinë-Durrës, që do të hapte edhe një lidhje tjetër të Kosovës me botën. Dhe, gjithsesi synimet tona, të të dy vendeve, janë integrimi në Bashkimin Evropian, pra Shqipëria, Kosova dhe vendet e tjera, dhe kjo është perspektiva dhe në këtë plan po punojmë me të gjithë”.

Me rastin e pritjes që më bëri dhe intervistës ekskluzive në prag të 12 Shkurtit 2005 – ditës së 60 vjetorit të gazetës Rilindja, në cilësinë e kryetarit të Këshillit Drejtues e Kryeredaktorit Presidentit Rugova i dhurova Pllakatin e Jubileut të 60-vjetorit të Rilindjes, punar me ar e argjend nga zejtarët e Prizrenit, qytetit ku ka dalë numri i parë i gazetës tradicionale e historike të Kosovës.

Kjo ishte intervista e fundit ekskluzive që kam zhvilluar me Presidentin historik të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, nga i cili kam regjistruar edhe deklaratën e fundit para përfundimit të vitit 2005.

Presidenti historik i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova – Presidenti i lëvizjes së fuqishme gjithëpopullore demokratike për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës, në ditën e përvjetorit të themelimit të LDK-së, partisë-lëvizje, që e udhëhiqte që nga fillimi, ritheksonte se pavarësia është e padiskutueshme, tek fliste jepte mesazh, si një amanet, në Rezidencën në lagjen Velania të Prishtinës, në 23 Dhjetor 2005, më pak se një muaj para se të kaloi në amshim në 21 Janar 2006.
“Objektivi kryesor është pavarësia e Kosovës. Do të punojmë në të gjitha segmentet që të jetë një pavarësi e qëndrueshme, që do t’u përgjigjet të gjithë qytetarëve të Kosovës, në të mirë të gjithë qytetarëve të Kosovës”, theksonte Presidenti Rugova në atë takim të fundvitit të tij të fundit, ku paralajmëronte formimin edhe të dy ministrive të reja – të Ministrisë së Mbrojtjes dhe asaj të Punëve të Jashtme të Kosovës.

Në Rezidncën Presidenciale në Velani, ku regjistrova për të fundit herë deklaratat e Presidentit historik Rugova, në 23 Dhjetorin 2005, ai kishte takime të veçanta – priti kryetarët e degëve të LDK-së në Kosovë dhe diasporë me rastin e 16 vjetorit të themelimit të LDK-së, e më pas kishte takim pune me kryeministrin e atëhershëm të Kosovës Bajram Kosumi.

Ibrahim Rugova u lind në 2 Dhjetor 1944 në fshatin Cerrcë, të komunës së Istogut, në një familje të madhe që kishte prejardhjen nga krahina e Rugovës, ndërsa u shua në 21 Janar 2006.

“Presidenti Ibrahim Rugova ndërroi jetë”, bënte të ditur Presidenca e Kosovës në komunikatën e dërguar para 14 viteve, në 21 Janar 2006, në mesditë.

“Presidenti i Kosovës Ibrahim Rugova, prijësi i Kosovës në vitet e mëdha të procesit për pavarësi të vendit tonë, ndërroi jetë sot (e shtunë) në ora 11:38.

Presidenti Rugova ndërroi jetë në shtëpinë e vet në Prishtinë, duke pasur përreth familjen e tij, mjekun personal me stafin ndihmës nga vendi, si dhe mjekë amerikanë”, thuhej mes tjerash në komunikatën e Presidencës së Kosovës.

Më shumë se gjysëm milioni njerëz u mblodhën në Prishtinë, gjithë bota nderoi në përcjelljen e fundit për Presidentin historic Rugova, i cili prehet në amshim në lagjen Velania te Bregu i Diellit, të kryeqytetit të Kosovës, Prishtinës.

SHKRIME-LAJME TË PARA 14 VITEVE, JANAR 2006:

-Në përkujtim e nderim të Presidentit historik të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova/

PIKËLLIM I MADH NË CERRCË, TEK MOLIKA E MBJELLË NGA IBRAHIM RUGOVA

– Nga Behlul Jashari –

     PRISHTINË, 22 Janar /ATSH/ – Pikëllim i madh ka rënë në vendlindjen e Presidentit Ibrahim Rugova, në Cerrcë të Istogut, te molika që ai kishte mbjellë në oborrin e shtëpisë, kur ishte tetë vjeç. Presidenti Rugova vdiq në moshën 61-vjeçare, molika vazhdon të rritet në vendlindjen e tij edhe pas 53 vjetëve.
     Rreth asaj molike u tubuan njerëzit e fshatit, sapo morën lajmin për vdekjen e Presidenti dhe si në një vend të bekuar qëndrojnë të bashkuar edhe sot, kur kanë kaluar më shumë se 30 orë nga lajmi i hidhur.
     “Me duart e veta e pat mbjellë këtë molikë”, thotë xhaxhai i Ibrahim Rugovës, Ali Rustë Rugova, njeriu që e rriti dhe e shkolloi dhe që sot pret ngushëllime. “A ende e paske molikën time?”, e kishte pyetur Rugova i lumtur xhaxhain në vizitën e fundit që i bëri vendlindjes.
     Në luftën e fundit, forcat serbe dogjën e rrënuan shtëpitë e familjes Rugova. Aliu tregon me dorë andej ku tani nuk ka më shtëpi dhe thotë: “Në këtë vend ka lindur Ibrahimi, këtu e kemi pasur truallin e shtëpisë”.
     Por historia e familjes Rugova është edhe më e hidhur. Vetëm një muaj pasi lindi, foshnja që e kishin quajtur Ibrahim, mbeti pa babanë: Ibrahim Rugova lindi më 2 dhjetor 1944, ndërsa më 10 janar 1945, komunistët jugosllavë i pushkatuan babanë, Ukë Rugovën dhe gjyshin, Rustë Rugovën. Ky i fundit ishte luftëtar i njohur kundër grupeve çetnike që kishin depërtuar gjatë Luftës II Botërore në krahinën e Rugovës.
     “I kanë vra në Kullën e Popit. I vrau OZNA, UDB-ja. As sot nuk ua dimë eshtrat”, tregojnë njerëzit e familjes Rugova. Më e moshuara e Cerrcës, Rabë Rugova, mbi njëqind vjeçe, tregon edhe histori të tjera. “Uka, babai i Ibrahimit, ka pasë lindë pas gjashtë vajzave dhe ishte gëzim i madh për familjen e farefisin. Kur Ukën e vranë, për Ibrahimin u kujdes vëllau im, Aliu, si për djemtë e vet”.
     Në Cerrcë tregojnë se plaka Rabë shpesh çohet edhe natën dhe e puth fotografinë e të nipit, President i Kosovës. Tregojnë edhe histori të tjera. Tregojnë se tek i biri, Uka, Ibrahim Rugova ka përtërirë emrin e të atit, Ukës së vjetër.
     Bashkë me të tjerët, pret ngushëllime edhe Ajet Hasanaj, shok i fëmijërisë dhe i shkollës i Ibrahim Rugovës. “Ibrahimi ishte i gjithë Kosovës”, flet ai me dhembje të madhe për humbjen e madhe. “Kosova do shkojë përpara edhe pas Rugovës, se ka veprën e tij të madhe. Ibrahim Rugova do mbetet përgjithmonë President i Pavarësisë së Kosovës”, thonë njerëzit në Cerrcë, në vendlindjen e Presidentit Rugova.
/pas/s.s./

KOSOVË, 15 DITË ZI KOMBËTARE PËR PRESIDENTIN RUGOVA
      PRISHTINË, 22 janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Këshilli Organizativ i Varrimit të Presidentit Rugova ka shpallur 15 ditë zi kombëtare në Kosovë, duke filluar nga dita e hënë, 23 janar 2006, për nder të Presidentit të Kosovës, Ibrahim Rugova, i cili ndërroi jetë të shtunën, më 21 janar 2006.
     Për katër ditë, prej të hënës deri të enjten, në datat 23-26 janar 2006, institucionet arsimore të të gjitha niveleve në Kosovë nuk do të zhvillojnë mësim.
     Dita e varrimit të Presidentit Rugova, e enjte, më 26 janar 2006, do të jetë ditë kur nuk do të punohet në asnjë institucion.
     Këshilli Organizativ i Varrimit të Presidentit Rugova njofton se homazhet publike fillojnë nesër, ditë e hënë, më 23 janar 2006, duke filluar nga ora 12:00, në Kuvendin e Kosovës.
     Qytetarët do të mund të bëjnë homazhe deri në ora 18:00.
     Në dy ditët e tjera, të martën dhe të mërkurën, orari për homazhe publike do të jetë prej orës 09:00 deri në ora 18:00. Homazhet bëhen edhe paraditën e së enjtes, deri para nisjes së funeralit për në ceremoninë qendrore dhe varrimin, që do të bëhet në Prishtinë.
     Qytetarët e Kosovës do të mund të shkruhen në Librat e Zisë për Presidentin e Kosovës, Ibrahim Rugova.
     Librat do të vendosen në të gjitha komunat e Kosovës, në Bibilotekën Kombëtare dhe Universitare dhe në Teatrin Kombëtar në Prishtinë. Ndërkaq, Libri i Zisë për Trupin Diplomatik do të vendoset në Kuvendin e Kosovës./ a.jor.

PRISHTINË, FLAMURI AMERIKAN ULET NË GJYSMË SHTIZË

     PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Zyra e SHBA-së në Prishtinë uli sot (e hënë) flamurin amerikan në gjysmështizë, në nderim të Presidentit të ndjerë të Kosovës, Ibrahim Rugova, gjatë një ceremonie të shkurtër, të drejtuar nga Shefi i Misionit, Philip Goldberg.
     Në fjalën që mbajti me këtë rast, z.Goldberg tha se me ndarjen nga jeta të Presidentit Rugova, Kosova ka humbur një udhëheqës të madh, por edhe SHBA humbi një mik të madh e të përkushtuar.
     “Në botë nuk ka shumë udhëheqës apo popuj, të cilët kanë aq shumë dashuri dhe respekt për Shtetet e Bashkuara, siç pati Presidenti Rugova dhe siç ka populli i Kosovës. Dhe, për shkak të respektit për të, për miqësinë e tij me Shtetet e Bashkuara dhe respektit për popullin e Kosovës, unë e ndjej se është me vend që edhe ne të ulim flamurin amerikan në gjysmështizë gjatë periudhës së zisë”, tha z. Goldberg.
     “Kjo ka një domethënie të madhe për ne dhe jam i sigurtë se do të ketë edhe për popullin e Kosovës”, theksoi ai, ndërsa komandanti i njësisë së Marinës së SHBA-së uli flamurin amerikan në gjysmë shtize.
    Shefi i Misionit Goldberg solli dhe kujtimet e tij të 18 muajve të fundit, nga koha kur ai drejton Zyrën Amerikane në Prishtinë, si dhe të takimit të parë me Presidentitn Rugova, para njëmbëdhjetë vitesh, në Uashington.
    “Veç asaj që ai bëri si udhëheqës – dhe me të vërtetë si një simbol i Kosovës për botën – unë e njoha atë edhe si një njeri shumë të këndshëm dhe të përzemërt”, tha shefi i Misionit të SHBA-së në Prishtinë, duke propozuar një minutë heshtje në nderim të Presidentit Rugova.
/klod/pas/

GEORGE W. BUSH: HUMBJA E RUGOVES NE KETE KOHE VENDIMTARE, TRAGJIKE

-Presidenti i SHBA i shkruan familjes së Rugovës dhe popullit të Kosovës-

     PRISHTINE, 23 Janar /ATSH Behlul Jashari/ – Zyra e Shtypit e SHBA-së në Prishtinë sapo ka shpërndarë për mediat letrën që Presidenti i SHBA-së George W. Bush i ka nisur familjes së Presidentit Rugova dhe gjithë popullit të Kosovës. Në letrën e nisur nga Shtëpia e Bardhë shkruhet: “Me pikëllim të thellë e mora lajmin për vdekjen e Kryetarit Ibrahim Rugova. Kryetari Rugova për shumë vite udhëhoqi fushatën për paqë dhe demokraci në Kosovë dhe fitoi respektin e botës për qëndrimin e tij parimor kundër dhunës.
     Shtetet e Bashkuara kanë humbur një mik të vërtetë. Gjatë viteve të konfliktit, Ibrahim Rugova ishte zëri i arsyes dhe maturisë që i ndihmoi popullit të Kosovës për të vënë bazat për një të ardhme paqësore. Humbja e këtij zëri, në këtë kohë vendimtare, është posaçërisht tragjike për Kosovën. Më lejoni t’ju siguroj se Shtetet e Bashkuara mbesin të përkushtuara për të punuar me gjithë njerëzit e Kosovës për ndërtimin e një ardhmërie që është stabile, demokratike dhe përparimtare.
     Në emër të popullit të Shteteve të Bashkuara, unë dhe Laura i shprehim ngushëllimet tona familjes së Kryetarit Rugova dhe gjithë popullit të Kosovës”.

PRESHEVA SHPALL TRI DITË ZI NË RESPEKT TË PRESIDENTIT RUGOVA

     PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Kuvendi Komunal i Preshevës shpalli sot (e hënë) tri ditë zie në nderim të kujtimit të Presidentit të Kosovës Ibrahim Rugova.
     Sipas këtij vendimi, duke filluar nga dita e martë, deri të enjten, ditën e varrimit të Presidentit Rugova, përfaqësuesit politikë të shqiptarëve të Luginës së Preshevës, do të ndërpresin çdo aktivitet, duke iu bashkuar kështu zisë gjithëkombëtare.
    Institucionet e pushtetit lokal në Preshevë gjithashtu kanë caktuar delegacionin zyrtar që do të marrë pjesë në ceremoninë e varrimit të Presidentit Rugova.
/pas/

RUGOVA, SHËNIMET E PARA NË LIBRIN E ZISË

     PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Qeveria e Kosovës publikoi sot (e hënë) shënimet e para që shkruan për Presidentin Ibrahim Rugova në Librin e Zisë, Kryeministri Bajram Kosumi dhe zëvendësi i tij, Adem Salihaj.
     “Nën udhëheqjen e Dr. Rugovës, lëvizja patriotike e shekullit XX në Kosovë shpërtheu kufijtë kombëtarë dhe krijoi imazhin e një lëvizjeje politike moderne dhe perëndimore. Ai udhëhoqi, ndryshoi, nisi dhe ftilloi procese politike e kulturore. Emri i Tij u lidh pashkëputshëm me pavarësinë, po më tepër se kaq, emri i Tij dhe pavarësia e Kosovës u bënë të njohur kudo në botë. Kështu, ai u bë dhe do të mbetet kolos i pavarësisë së Kosovës”, shkruan në Librin e Zisë, Kryeministri i Kosovës, Bajram Kosumi.
   Edhe zv.kryeministri Adem Salihaj, nderoi kujtimin e Presidentit Rugova duke e cilësuar atë “personaliteti më i madh i historisë më të re të Kosovës”. “Me mençurinë e tij ktheu në anën tonë popujt dhe vendet e botës” dhe “Ai zbuti armiqësitë historike mes popujve”, shkruan në Librin e Zisë zv.kryeministri Salihaj, duke vlerësuar në mënyrë të veçantë dhe faktin që Presidenti Rugova udhëhoqi Lidhjen Demokratike të Kosovës, partinë e parë që sfidoi sistemin komunist.
     Qeveria e Kosovës bëri sot homazhe para arkivolit me trupin e Presidentit Ibrahim Rugova, që ish vendosur në hollin e ndërtesës së Kuvendit të Kosovës. Gjatë ditës së sotme kanë bërë homazhe dhe personalitetet më të larta të Kosovës, përfaqësues të zyrave diplomatike në Prishtinë, të KFOR-it, policisë së UNMIK-ut, të SHPK-së dhe të institucioneve të tjera.
/klod/pas/

AEROPORTI I PRISHTINËS DO NDIHMOHET EDHE NGA PISTA TE TJERA FQINJE

PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Aeroportit të Prishtinës do t’i vijnë në ndihmë edhe disa aeroporte fqinjë, pasi ky i vetëm nuk mund t’i përballojë fluturimet e shumta speciale të delegacioneve që do marrin pjesë në varrimin e Presidentit Ibrahim Rugova.
Zyrtarë të këtij aeroporti thanë sot (e hënë) se kanë shumë kërkesa për ulje dhe se për shkak të kapaciteteve të kufizuara, shumë fluturime do drejtohen për në aeroportin e Shkupit, në Maqedoni. Sipas të njëjtave burime, do shikohen mundësitë që për këtë qëllim të shfrytëzohet edhe një pistë tjetër uljeje afër Gjakovës.
/pas/

KUVENDI MBAN NJË MINUTË HESHTJE NË NDERIM TË PRESIDENTIT RUGOVA

      TIRANE , 23 Janar/ATSH-Anila Struga/.- Kuvendi i Shqipërisë mbajti sot (e Hënë) pasdite një minutë heshtje në nderim të emrit dhe veprës së Presidentit të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, i cili u nda nga jeta dy ditë më parë.
     Në seancën e sotme ishin të pranishëm Presidenti i Republikës, Alfred Moisiu, Kryeministri Sali Berisha, anëtarë të kabinetit qeverisës, përfaqësues të Trupit Diplomatik të akredituar në Tiranë, etj. Kjo seancë e jashtëzakonshme, e cila e transmetua direkt jo vetëm nga televizionet e Tiranës, por edhe nga ato në Kosovë.
      Kryetarja e Kuvendit Jozefina Topalli, në mesazhin e përcjellë në këtë seancë të veçantë homazhi, shprehu dhimbjen “për humbjen e mitit të pavarësisë, shqiptarit të madh, Presidentit të adhurueshëm Dr. Ibrahim Rugova”. Ajo e cilësoi atë “rilindasi i shekullit të 20-të, politikani largpamës, heroi i paqes”.
     “Personalitetet më të njohura botërore e njohën si liderin e rrallë shqiptar që inspiroi botëN me rezitencën paqësore ndaj okupimit të Milosheviçit. Ky frymëzues i madh i paqes dhe lirisë, që i priu Kosovës drejt pavarësisë si një vizionar i jashtëzakonshëm, në këtë mision të veçantë fitoi respektin ndërkombëtar”, tha znj. Topalli.
     Më tej ajo vuri në dukje se “figura e Presidentit Rugova ka shërbyer si askush tjetër në ndërtimin e një imazhi të ri ndërkombëtar në rajonin tonë. I ardhur nga fusha e dijeve humaniste ai përvetësoi dhe vuri në zbatim të ditpërditshëm disa të vërteta të përjetshme siç ishin mirëkuptimi, toleranca dhe bashkëjetesa si mjete më të sigurta që mund të çojnë një vend drejt pavarësisë dhe Europës”.
      “Me karakteristikat e një politikani largpamës dhe paqësor me mentaliete perëndimor, ai e përdori urtësinë e tij për të vënë thelemet e shtetit të ri të Kosovës. Vizioni i tij për Kosovën shkonte përtej kohës, përtej mendimeve dhe ishte kjo arsyeja që e bëri atë baba të pavarisësë së Kosovës. Rajonit e më tej, shqiptarëve kudo që ndodhen e kryesisht popullit të Kosovës, do t’i mungojë një lider i përmasave të Rugovës, por shqiptarët e Kosovës do të dinë të gjejnë forcën përmes dhimbjes për të vazhduar qetësisht rrugën për të fitur të drejtën e tyre për vetvendosje”, e përfundon mesazhin e saj kryetarja e Kuvendit Topalli. /gj.k/

RUGOVA, PJESEMARRJE E GJERE NE CEREMONINE E VARRIMIT NGA PERSONALITETE NDËRKOMBËTARE

PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Në ceremoninë e varrimit të Presidentit të Kosovës, Ibrahim Rugova, pritet të marrin pjesë Havier Solana, Përfaqësues i Lartë për Politikë të Jashtme dhe Siguri i Bashkimit Europian dhe Martti Ahtisaari, Kryenegociator ndërkombëtar i bisedimeve për statusin e Kosovës.
Në hotelet më me emër të Prishtinës, siç merret vesh, kanë bërë rezervime Qeveria e SHBA-së, ajo e Japonisë, Holandës, Suedisë, etj. Burime në Prishtinë paralajmërojnë përfaqësim të nivelit më të lartë nga vendet e rajonit. Përveç krerëve më të lartë të Shtetit, Qeverisë e politikës shqiptare, në varrimin e Presidentit Rugova në Prishtinë do të vijnë Janez Dërnovshek, President i Sllovenisë, Stipe Mesiç, President i Kroacisë, Branko Cërvenkovski, President i Maqedonisë dhe Milo Gjukanoviç, President i Mailit të Zi. Milo Gjukanoviq. Ceremonia e varrimit e Presidentit Rugova do të bëhet më 26 janar, në Varrezat e Heronjve dhe Dëshmorëve në Prishtinë.
/pas/

KOSOVE, RRADHË TË GJATA QYTETARËSH PRESIN TË BËJNË HOMAZHE PRANË TRUPIT TË PAJETË TË  PRESIDENTIT RUGOVA

     PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Shumë qytetarë kosovarë janë mbledhur sot (e Hënë) para Kuvendit të Kosovës, në pritje për t’i bërë homazhe Presidentit të Kosovës, Ibrahim Rugova.
     Shumë prej tyre kanë ardhur nga e gjithë Kosova dhe hapësirat e tjera shqiptare dhe kanë mbushur sheshin Skënderbej dhe rrugën “Nënë Tereza” në Prishtinë. Qindra qytetarë presin të nënshkruajnë Librat e Zisë, që janë vendosur në Bibliotekën Kombëtare e Universitare dhe në Teatrin Kombëtar në Prishtinë.
     Kosova mban zi sot për Presidentin e saj, Ibrahim Rugova, i cili vdiq të shtunën, në moshën 61 vjeçare, pas një sëmundjeje të rëndë.
/s.s./lira/

ZBULOHEN EMRAT E DELEGACIONIT SHQIPTAR, QË DO TË MARRË PJESË NË HOMAZHET PËR PRESIDENTIN RUGOVA

TIRANË, 23 Janar/ATSH-Gj.Koja/- Zbulohen emrat e delegacionit zyrtar shqiptar, që do të marrë pjesë në homazhet për Presidentin e Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova.
Burime zyrtare nga Qeveria bënë të ditur sot (e Hënë) për ATSH-në se në këtë delegacion do të bëjnë pjesë Presidenti Alfred Moisiu, Kryeministri Sali Berisha, Kryetarja e Kuvendit, Jozefina Topalli, Ministri i Punëve të Jashtme, Besnik Mustafaj, ish-presidenti Rexhep Meidani, Kryetari i Grupit Parlamentar të PD-së, Bamir Topi si dhe Kryetari i Grupit Parlamentar të PS-së, Pandeli Majko.

Ceremonia e varrimit e Presidentit Rugova do të zhvillohet, të enjten, në datën 26 janar./s.s./

KOSOVË, PËRCAKTOHEN DETAJET E VARRIMIT TË PRESIDENTT RUGOVA

      PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Varrimi i Presidentit të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, do të bëhet të Enjten, më 26 janar, në orën 12:00 në Prishtinë. Ai do të përcillet për në banesën e fundit si burrë shteti, me të gjitha ceremonitë shtetërore dhe sipas riteve kombëtare shqiptare.
      Kjo u bë e ditur sot (e Hënë) nga Këshilli Organizativ i varrimit, që përcaktoi detajet e ceremonisë mortore që do të zhvillohet për Presidentin e Kosovës.
       Të gjitha ceremonitë do të organizohen nga institucionet e Kosovës, me mbështetjen e UNMIK- ut dhe të KFOR- it, ndërsa për sigurinë e ceremonisë do të kujdeset Shërbimi Policor i Kosovës.
       Përfaqësues të institucioneve të Kosovës, diplomatë të vendeve të huaja dhe përfaqësues të institucioneve ndërkombëtare do të bëjnë homazhet pranë trupit të pajetë të Presidentit Rugova nga dita e hënë deri ditën e mërkurë, nga ora 09:00 deri në orën 12:00, ndërsa pas kësaj ore qytetarët e Kosovës do të mund t’i bëjnë homazhe Presidentit të tyre. Ceremonia e varrimit do të zhvillohet në sallën e sporteve “1 Tetori”, në Prishtinë.
     Këshilli i Varrimit mori vendim që në Kosovë të mbahet 15 ditë zi, duke filluar nga dita e sotme.
     Ky këshill ka krijuar tri grupe pune, grupin që do të përkujdeset për delegacionet e vendeve të huaja, grupin që do të merret me çështjet e sigurisë dhe grupin për bashkëpunim me media dhe me opinionin.
     Qytetarët e Kosovës do të mund të shkruajnë konsideratat e tyre në Librat e Zisë për Presidentin e Kosovës, që do të vendosen në Bibliotekën Kombëtare e Universitare dhe në Teatrin Kombëtar, në Prishtinë dhe në të gjitha kuvendet komunale të Kosovës.
/lira/s.s./

PRESIDENTI RUGOVA DO TË VARROSET NË VARREZAT E HERONJVE DHE DËSHMORËVE NË PRISHTINE

PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Presidenti i Kosovës, Ibrahim Rugova, do të varroset në varrezat e heronjve dhe dëshmorëve në Bregun e Diellit në Prishtinë, njoftoi sot (e Hënë) Presidenca e Kosovës.
Kosova ka shpallur 15 ditë zi për nder të Presidentit Rugova, ndërsa varrimi i tij do të bëhet në ditën e pestë të zisë në Kosovë, të Enjten, më 26 Janar.
/lira/s.s./

KOSOVË, NISIN HOMAZHET PRANË TRUPIT TË PAJETË TË PRESIDENTIT RUGOVA

     PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Përfaqësues të institucioneve vendore dhe ndërkombëtare nisën sot (e Hënë) në mëngjes homazhet pranë trupi i pajetë të Presidentit Ibrahim Rugova, në hollin e Kuvendit të Kosovës.
      Homazhet e autoriteteve zyrtare do të vazhdojnë deri në orën 12:00, kohë në të cilin qytetarët e Kosovës do të kenë mundësi të bëjnë homazhe pranë trupit të pajetë të Presidentit deri në orët e pasdites.
     Këshilli Organizativ i varrimit shpalli dje 15 ditë zi kombëtare për nder të Presidentit Rugova, ndërsa varrimi i tij do të bëhet në ditën e pestë të zisë, më 26 janar.
     /lira/

KOSOVE, DACI E KOSUMI I BËJNË HOMAZHE PRESIDENTIT RUGOVA

PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Kryeparlamentari Nexhat Daci, Kryeministri Bajram Kosumi, Shefi i Zyrës Amerikane në Prishtinë, Philip Goldberg, kryetari i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, Ramush Haradinaj dhe kryetari i Partisë ORA, Veton Surroi bënë homazhe sot pranë trupit të pajetë të Presidentit të Kosovës, Ibrahim Rugova.
Arkivoli me trupin e pajetë të Presidentit të Kosovës u vendos në mëngjes në hollin e Kuvendt të Kosovës dhe pranë tij kryen nderime Garda e Trupave Mbrojtëse të Kosovës.
/lira/f.s/

GAZETA RILINDJA E 27 JANARIT 2006: BOTA NDEROI PRESIDENTIN HISTORIK TË PAVARËSISË SË KOSOVËS, IBRAHIM RUGOVA

Para 14 vitesh, gazeta tradicionale e Kosovës, Rilindja, kryeredaktor i së cilës isha, ka raportuar se, më shumë se gjysëm milioni njerëz u mblodhën në Prishtinë, gjithë bota nderoi në përcjelljen e fundit për Presidentin historik të Pavarësisë së Kosovës, Ibrahim Rugova, i cili prehet në amshim në lagjen Velania te Bregu i Diellit, të kryeqytetit.

Gazeta Rilindja në botimin special, në kryelajmin lart krahas logos-emrit shkruante: 500.000 NJERËZ – MË SE 500.000 NJERËZ NËPËR RRUGËT DHE SHESHET E PRISHTINËS, NË SALLËN “1 TETORI”, TE VARREZAT E DËSHMORËVE E HERONJËVE TË KOMBIT NË LAGJEN VELANIA NË BREGUN E DIELLIT I SHPREHËN NDERIMET MË TË LARTA KOMBËTARE E NDËRKOMBËTARE PRESIDENTIT HISTORIK TË PAVARËSISË SË KOSOVËS, DR. IBRAHIM RUGOVA.

Kryetitulli i ballinës në gazetën Rilindja ishte BOTA NDEROI e nëntitulli NDERIMET MË TË LARTA KOMBËTARE DHE NDËRKOMBËTARE.

Në ballinën e gazetës Rilindja paralajmëroheshin tre intervista ekskluzive të gjata që ribotoheshin në faqet e brendshme, e që i kisha zhvilluar me Presidentin historik Ibrahim Rugova në kohën e lëvizjes e luftës së Kosovës për liri, pavarësi e demokraci dhe pas luftës në Kosovën e lirë: PRESIDENTI RUGOVA PARASHIKOI DHE KRIJOI TË ARDHMEN E KOSOVËS DHE TË SHQIPTARËVE. TRI INTERVISTA EKSKLUZIVE, E PARA PARA 12 VJETËVE.

Fotoja e vetme në ballinën e gazetës Rilindja ishte pamja nga Prishtina, kryeqyteti i Kosovës, para Kuvendit e Qeverisë, ku tash është sheshi me emrin e shtatoren e Presidentit të parë e historik të Kosovës, Ibrahim Rugova. Në atë pamje-fotografi, në plan të parë ishte një pano-bilbord-kornizë ngjyrë ari me portretin e Presidentit historik me Flamurin e Dardanisë në anën e djathtë, nën të cilën ishte shkruar: Dr. IBRAHIM RUGOVA President i Kosovës (1944 – 2006).

DR. IBRAHIM RUGOVA PRESIDENT HISTORIK I PAVARËSISË SË KOSOVËS PËRGJITHMONË, shkruante me shkronja të mëdha gazeta Rilindja nën fotografi dhe me këtë përmbyllej imazhi i faqes së parë.

Në mëngjesin e 27 Janarit 2006, nga Prishtina në Tiranë për Agjencinë Shtetërore-Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë kam raportuar kështu për atë se çka shkruante shtypi i Kosovës për ngjarjen e një dite më parë:

SHTYPI I PRISHTINËS: MBI 500.000 NJERËZ NDERUAN RUGOVËN

Gazetat e Prishtinës sot (27 janar 2006) shkruajnë gjerësisht për nderimet e larta kombëtare e ndërkombëtare dhe për praninë më të madhe diplomatike në historinë e vendit në varrimin e djeshëm të Presidentit Rugova.

“Mbi 500. 000 njerëz kanë marrë pjesë në nderimet më të larta kombëtare e ndërkombëtare në ceremoninë e varimimit të Presidentit Rugova”, sipas gazetës tradicionale të Kosovës “Rilinda”, që sot në një numër special ka kryetitullin “Bota nderoi”.

Eksluzive te “Rilindja” tri intervista të Presidentit Rugova në periudha të ndryshme, e para para 12 vjetëve dhënë ATSH-së: “Presidenti Rugova parashikoi dhe ndërtoi të ardhmen e Kosovës dhe të shqiptarëve”.

“Koha ime po vjen”, është kryetitulli i shoqruar me një foto të madhe të Presidentit Rugova në gazetën më të re të Kosovës “Iliria Post” në numrin e saj të parë sot. “Kur flet loti s’ka vend fjala” është një nga titujt e tjerë të kësaj gazete, që boton deklarata të përsonaliteteve kombëtare e ndërkombëtare që vlerësojnë Presidentin Rugova.

“Kosova dhe bota i dhanë lamtumirën e fundit Presidentit të Pavarësisë, Dr. Ibrahim Rugova”, shkruan në ballinë gazeta “Zëri”. Një titull tjetër është nga një deklaratë e Havier Solanës: “Jam i mahnitur me dinjitetin e popullit të Kosovës në këto ditë të zisë dhe të pikëllimit”. “Perëndimi kërkon nga kosovarët që të bashkohen për të përmbushur boshllëkun pas vekjes së Rugovas”, është titulli nga deklarata e nënsekretarit amerian Nikollas Berns.

“Lamtumirë President, Rugova përcillet me Flamurin e Himnin e tij”, është titulli kryesor n gazetën “Kosova sot”.

“Kosova u nda nga Presidenti i parë i saj Ibrahim Rugova. Lamtumirë”, është kryetitulli në gazetën “Lajm ekskluzive”. Gazeta njofton se në varrimin e Rugovës ishin 36 delegacione shtetrërore me rreth 200 anëtarë.

“Lamtumirë President”, është kryeartikulli i gazetës “Koha ditore”. Kjo gazetë paralajmëron: “Ahtisari sot në Bruksel, të marten takohen ministrant e Grupit të Kontaktit”. “SHBA fton shqiptarët që t’i refuzojnë ata që i rreken dhunës”, është një titull tjetër në “Koha ditore”.

“Prehu i qetë në dheun e Kosovës, Dardanisë antike, President Rugova”, është titulli kryesor në gazetën “Bota sot”. “Presidenti i Kosovës i tregoi botës, që nganjëherë diti të jetë indiferente, për vuajtjet e Kosovës”, është një titull tjetër i gazetës, që citon fjalën e Kryeadministratorit Petersen në ceremoninë mortore.

“Presidentit Rugova iu dha lamtumira e fundit”, është kryeartikulli i gazetës “Epoka e re” nga ceremonia e varrimit, e cila gazetë thekson edhe pjesëmarrjen e përfaqësuesve të lartë ndërkombëtarë dhe përfaqësuesëve nga shumë vende të botës.

“Pacifisti nderohet nga ushtarët”, është titulli qëndror i gazetës “Express”. “Kosovarët i dhanë nderimet e fundit presidentit të ndjerë Ibrahim Rugova, një ceremoni tejet e organizuar dhe me praninë më të madhe diplomatike në historinë e vendit”, shkruan gazeta “Express”.

URIMI I GAZETËS RILINDJA PRESIDENTIT RUGOVA NË FUNDVITIN 2005:

RILINDJA GAZETA TRADICIONALE E KOSOVËS

Shumë i dashuri dhe i nderuari President i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova,

Kemi nderin që nga gazeta tradicionale e Kosovës Rilinda dhe unë t’iu drejtohemi me të gjitha urimet më të mira të Rilindjes dhe të miat për Vitin e Ri 2006.

Dhashtë Zoti që në vitin e madh dhe historik 2006 të nënshkruani Pavarësinë e Kosovës të njohur ndërkombëtarisht.

Me këtë rast Ju dërgojmë edhe Kalendarin e Pavarësisë, që e ka botuar sot Rilindja.

Siqerisht dhe me shumë respekt,

Behlul Jashari

Kryeredaktor i Rilindjes

Prishtinë, 31 dhjetor 2005

http://www.trepca.net/2006/01/060124_komemoracion_ne_rilindje.htm

Komemoracion në Rilindje – nderimet më të larta për Presidentin e Pavarësisë, Dr. Ibrahim Rugova

Prishtinë, 24 janar 2006 /TN /QIK – Ndërmarrja Rilindja në një mbledhje komemorative ka shprehur sot nderimet më të larta për Presidentin e Kosovës, Dr.Ibrahim Rugova.

Presidenti historik i Pavarësisë së Kosovës me penën, fjalën e veprën e tij madhore gjithmonë ishte dhe do të jetë në Rilindje, tha krytetari i Këshillit Drejtues e Kryeredaktori Behlul Jashari, duke përkujtuar se kishte nderin që Dr. Rugovës

100 VJETORI I KONGRESIT TË LUSHNJËS, LETRA PRESIDENTIT AMERIKAN DHE DRAMA…

January 21, 2020 by dgreca

Nga Xhevair Lleshi dhe Visar Zhiti/

100 vjet më parë, në 21 janar 1920, shqiptarët, krerë të tyre, patriotë dhe të urtë nga të gjitha trevat e vendit, u mblodhën në Lushnjën e vogël, në kuvendin e tyre të madh me qëllim që t’i dilnin zot Shqipërisë, që kërcënohej nga rreziku i mosqeverisjes, i copëtimit dhe i zhbërjes.

Ai kongres është quajtur dhe “pavarësia e dytë e Shqipërisë” dhe përsëriti “Lidhjen e Prizrenit”, “Kuvendin e Lezhës” me Skënderbeun në krye, e shpëtoi vendin e bëri me qeveri e me kryeqytetin që kemi sot..

Për këtë ngjarje madhore të historisë tonë ka dhe një dramë, e vetmja që është shkruar, me autor mësuesin, aktorin dhe dramturgun Hekuran Zhiti, 50 vjet më parë, por që nuk është vënë ndonjëherë në skenat e teatrove tona.

Shtëpia botuese “Uegen” e zbuloi dhe e nxori në këtë 100 vjetor.

Po sjellim pjesë nga pasthënia e dramës, shkruar nga Xhevair Leshi:

APOSTUJT E KONGRESIT TË LUSHNJËS/

Pa Kongresin e Lushnjës do të humbte si në shkretëtirë Pavarësia e Shqipërisë, e arritur nëntë vjet para Ngjarjes së Madhe. Pa Kongresin e Lushnjës Pavarësia do të kish mbetur nën rrebeshet e tmerrshme të kohërave që, siç kishin kaluar nëpër Luftën e Parë Botërore, priteshin të binin sërish mbi trupin e Atdheut… Por Kongresi erdhi. E sollën ata, atdhetarët e fisëm e të mëdhenj të Shqipërisë, që, të tillë kanë mbetur për jetë.

Kanë 100 vjet që ata i kemi në bronz dhe ky jubile na i sjell sërisht afër, duke pasur ndjesinë sikur ka ndodhur dje….

Lexoja shënimin e Visar Zhitit bash për këtë ditë të shënuar e për dramën e saj dhe m’u duk se ishim në të njëjtin përdytyrim. «Përfaqësues, të përzgjedhur apo të vetëcaktuar, nga të gjitha trevat e vendit, kush e ndjente dhe mundte, nga ata që kishin bërë emër, kryengritës a nëpunës, që kishin qenë në Vlorë 8 mote më parë në ngritjen e Flamurit të Pavarësisë, që kishin punuar në perandorinë otomane apo kishin studiuar nëpër Evropë, që kishin mërguar deri në Amerikë, nga ata që kishin bërë për vendin dhe kishin sakrifikuar, u nisën për në Lushnjë, me ndonjë makinë, nga ato të pakat që ishin atëherë, e ngadaltë si qerret, me kuaj, në këmbë, kaptonin male, çanin borën dhe baltën e dimrit, rreziqet nëpër shtigjet ku mund të gjendeshe befas mes ushtrive të huaja…» Çfarë sakrifice dhe vetëdijësimi!…

“Të mblidhemi në Lushnjë!” ishte thirrja. Pa telegraf, por me thirrjen e thjeshtë të zemrës, se vetëm ashtu do të shkruhej ndryshe historia, pa menduar ndonjë tender se ku mund të mblidheshin dhe s’i mund të ndaheshin milonat, sepse ishte rreziku i ndarjes së atdheut.

…u lajmëruan shqiptarët të mblidhen në Lushnjë! Me telin e zemrës, mik pas miku, frymë gojë më gojë. I thoni Ferid Bej Vokopolës. I thoni Aqif Bej Elbasanit. I thoni At Bumçit. Mos harroni, mik, të m’i çoni fjalë Ahmet Bej Zogollit…

Sa me ndjenjë u përcoll ky lajm 100 vjet më parë, veç me fluturim shpirtëror, me frymë të shenjtë. Dhe erdhën, u bashkuan.

Dhjetë ditët që tronditën botën, dhjetë ditët e mahnitshme që ngritën nga balta dhe uria Shqipërinë dhe ua falën atë njerëzve të së ardhmes. Dhjetë ditët e Kongresit të Lushnjës! Në to do të ribëhej shteti shqiptar, do të caktohej kryeqyteti, Tirana (me të sotmen e papërfytyrueshme atëherë!), «do të emërohej kryeministri dhe qeveria e tij për t’i dalë zot vendit, institucionet dhe detyrat.»

…Pushka e gjatë e Sulës Zdravës, me të cilën kishte marrë pjesë në Rrethimin e Shkodrës apo kishte mbrojtur Beratin nga andartët grekë, çante qiellin dhe errësirën, ngrohte shpirtra dhe jepte forcë… fare i vetëm do të bënte epokë…

* * *

Kongresi Kombëtar i Lushnjës u mblodh më 21 janar 1920 dhe i zhvilloi punimet nga 28 deri më 31 janar 1920. Në të morën pjesë mbi 50 përfaqësues nga të gjitha krahinat e vendit.

Në fillim Kongresi shqyrtoi planet e Konferencës së Paqes të Parisit për copëtimin e Shqipërisë dhe i hodhi ato poshtë në mënyrë të vendosur. Ai u shpreh për pavarësinë e plotë të Shqipërisë, kundër protektoratit të cilësdo fuqie të huaj dhe për mbrojtjen e tërësisë tokësore të vendit. Në protestën që Kongresi i dërgoi kryetarit të Konferencës së Paqes thuhej se shqiptarët ishin gati të bënin «të gjitha sakrificat, të derdhnin edhe pikën e fundit të gjakut, kundër çdo vendimi që do të vinte në rrezik tërësinë tokësore dhe pavarësinë e tyre të plotë».

Vendim tjetër i rëndësishëm ishte ai për krijimin e organeve të larta të shtetit shqiptar. Kongresi zgjodhi një Këshill të Naltë prej 4 vetash, i cili do të përfaqësonte kryetarin e shtetit shqiptar derisa të përcaktohej përfundimisht forma e regjimit nga ana e një Asambleje Kushtetuese…

Këshilli i Naltë do të ushtronte pushtetin ekzekutiv. Ai caktonte kryeministrin, i cili pasi formonte qeverinë, merrte miratimin e Këshillit Kombëtar. Ndërsa Këshilli Kombëtar ushtronte pushtetin legjislativ dhe kontrollin mbi qeverinë. Veprimtaria e Këshillit Kombëtar ishte e pavarur nga Këshilli i Naltë…

Përpara kësaj qeverie dilnin detyra të rëndësishme. Brenda vendit ajo duhej të merrte në dorë administratën shtetërore dhe të kërkonte largimin e pushtuesve të ndryshëm nga Shqipëria. Në të njëjtën kohë ajo duhej të për t’i siguruar shtetit të pavarur shqiptar tërësinë tokësore dhe rinjohjen e tij në arenën ndërkombëtare.

Më 11 shkurt 1920 qeveria e Sulejman Delvinës, Këshilli i Lartë dhe Këshilli Kombëtar u vendosën në Tiranë, ku u pritën me entuziazëm nga populli. Qysh nga ajo kohë, Tirana u bë kryeqyteti i Shqipërisë.

KJO LETËR E MADHËRISHME:

«Shkëlqesisë së Tij Wilson,

Kryetar t’Amerikes i Shteteve të Bashuem,

Vashington

Shqiptarët që kanë mbështetun tanë shpresat e gjallnisë mbi shtyllën apostole të parimevet fisnike të Sh. S’Uaj, sot iu luten të pranoni falenderjet e paraqituna përkundrejt zanit të nalt e mëshir madh që jeni tye kryer për shpëtimin e atdheut tyne.

I nalti Kryetar, shpëtoni nji popull që asht m’i Vjetri në Ballkan e që ka drejtu vështrimet e shpëtimit t’Ekselenca Juaj dhe mo i lini me derdhë gjakun e me vdek përpara lakmimevet imperialiste të fqinjëvet veç sigurimin e kufijvet 1913-es, ju lutem me fuqinë e shpirtit mos pëlqeni as pak krasitje të pa arsyeshme si mbi Kosovë e Çamëri, mbi kufite natyrale ethnografike të Sh. S’uej nuk munde me kjen të ndara nga Mëma e tyre Shqipni.

Ju lutemi në emër të popullit pranoni nderimet tona krejt besnike.»

Kryetari Katundaris së Lushnjës

Lushnjë, më 17.3.1920

Kryetari i Katundarisë së Lushnjës… O Zot, ç’ndodh! Kishte mbaruar Kongresi. Kishin ikur Burrat e Kombit, kishte ikur edhe Sula: nuk kishte ç’ruante më! Dhe ky burrë i padukshëm, kryetar i Katundarisë së Lushnjës, më 17.3.1920, dërgon një letër në Washington. Dhe kujt? Presidentit të SHBA-së, Wilsonit!… «Letër e mrekullueshme, e sinqertë, e qartë, me fjalë të zgjedhura, e ndjeshme, pa stërhollimet dinake kancelareske, e urtë dhe me dije, e bukur, vizionare për të ardhmen.… gjyshërit tanë të mbledhur rreth atij që shkruante, fjalët që thoshin me zë, hiq këtë fjalë, shto këtë, po si t’i drejtohemi? Kujdes këtu, mos e zgjat shumë ‘e-rej, se isht Presidenti më i madh i botës, lale’, etj., etj.» Këtë përshtypje të hollë do ta shkruante Visar Zhiti.

«…në fillim të vitit 1920 Wilsoni i irrituar refuzoi ta pranonte propozimin britanik, francez e italian për ndarjen e Shqipërisë në tri pjesë: Jugosllavia do të merrte veriun, Greqia jugun, kurse italianët do të kishin mandatin për ta qeverisur një shtet të vogël shqiptar që do të mbeste pas kësaj rrudhjeje. Vlora do të bëhej pjesë e Italisë.

Wilsoni fuqishëm refuzoi, siç tha vetë ai, padrejtësinë ndaj popullit shqiptar.

Përfaqësuesi i Qeverisë së Përkohshme Shqiptare në Shtetet e Bashkuara, shkruante në gazetën New York Times të 11 marsit: ‘Shpëtimi i vendit tim i mbetet borxh tërësisht veprimit të qeverisë së Shteteve të Bashkuara’» shkruhej atëherë…

DRAMA E KONGRESIT:

«Vetë Kongresi i Lushnjës është një dramë, por dhe për atë ka një dramë të shkruar, e një gjysmë shekulli më parë, por ende gati e panjohur, edhe pse e vetme, që sjell më së miri atë frymë në popull. Është vepër e dramaturgut Hekuran Zhiti, aktor në Teatrin e Estradës së Lushnjës.

Sot një rrugë në qytetin e Lushnjës mban emrin “Hekuran Zhiti” dhe ai është shpallur dhe “Qyetar Nderi”.

Ndoshta kjo dramë ishte dhe testamenti i tij. Që do ta përfundonte i biri, Visar Zhiti, që na e solli të plotë dhe ja ç’shkruan në pasthënie:

…si e pa përfunduar, e mbetur në dorëshkrim që nga mesi i shekullit të kaluar, – kisha thënë, – por me gjakimin, që, nëse do t’ia kërkonin ndonjëherë të vihej në skenë, autori do ta rimerrte dhe do ta përshtaste me kohën, domethënë me rrethanat, jo veç ato të skenës, të vegimit regjisorial dhe lojës së aktorëve etj, ngaqë Kongresi i Lushnjës, i quajtur dhe si Pavarësia e Dytë e Shqipërisë, është një ngjarje kulmore në histori, e patundshshme, që kërkon përtëritje në riparje, në shëmbëlltyrën e lartë që dha, të përbashkimit dhe të mënçurisë, të veprimeve të guximshme në shpëtimin e vendit.

Nuk e di a kishte menduar autori rënien e perandorisë komuniste dhe të diktaturave të saj.Ai besonte e jetonte dhe me Shqipërinë e vjetër, atë të përjetshmen. Kështu e pa dhe Kongresin e Lushnjës, një dramë me tre akte, nga e zakonshmja tek ato që ikin me përditshmërinë, nga antropologjia në rreziqet ekzistenciale e deri tek derdhja si në bronz e një altoreliefi të ngjarjes së madhe.

Në ndjekje të asaj porosie të heshtur, tani me rastin e 100 vjetorit të Kongresit të Lushnjës, botuesi UEGEN ndjeu detyrën e ribotimit të dramës, ashtu të plotësuar dhe të përfunduar, me atë dëshirë siç e nxori në dritë për herë të parë në vitin 2011, në 100 vjetorin e lindjes së autorit dhe në prag të 100 vjetorit të Pavarësisë së vendit, por tani dhe me pasionin e historianit dhe të shkrimtarit, kështu që z. Xhevair Leshi vendosi t’i shtonte botimit të ri pak histori për Kongresin dhe autorin, për t’u kuptuar, më saktë për t’u ndjerë më mirë drama e Kongresit dhe e autorit, që edhe pse ngjajnë të largëta midis tyre dhe nesh, kanë lidhje dhe kanë prodhuar njëra-tjetrën ndërsjelltas.

Gjithmonë ka një prag jete dhe vdekjeje. Pragu i vdekjes është dhe në jetë, ndërkohë që dhe pragu i jetës është edhe në vdekje. Ka dhe ringjallje…

Kongresi që u mbajt në Lushnjë, sërisht i duhet vendit, jo vetëm si kujtesë kolektive, aq më tepër tani që ka dy shtete shqiptare në Ballkan dhe zjen ankthi i bashkimit, me rreziqet e zhbërjes ndryshe, me modernitetin globalizues. Se duhet t’i bashkohemi së tërës (BE) me identitetin tonë, që kohërat e deshën të jetë sakrificë e heroizëm, por dhe një mrekulli.

RËNDËSIA E VLERAVE MORALE, SIPAS MARTIN LUTHER KING-UT

January 21, 2020 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

Këtu në Shtetet e Bashkuara 20 Janari shënon ditën kushtuar Martin Luther King-ut, priftit protestan, aktivistit të drejtave të njeriut dhe udhëheqësit të lëvizjes së të drejtave civile në Amerikë, nga viti 1954 e deri më 1968. Kjo ditë është festë federale, ditë pushimi për shumicën e amerikanëve, që shënohet çdo vit anë e mbanë Shteteve të Bashkuara, të hënën e tretë të Janarit, ç’prej vitit 1983. Martin Luther King-u njihet për rolin e tij paqësor në avancimin e të drejtave civile dhe të drejtave bazë të njeriut, duke i promovuar ato me taktika dhe mjete paqësore, përfshir mosbindjen civile. Dita kushtuar Dr. Martin Luther King-ut është ditë pushimi ashtu siç janë edhe festat e tjera federale kushtuar presidentëve të Amerikës ose datave kyçe të historisë amerikane, siç është 4 Korriku, Dita e Pavarësisë.

2 Nëntor, 1983, Presidenti Ronald Reagan nënshkruan ligjin që cakton Ditëlindjen e Martin Luther King-ut si festë kombëtare në kujtim të aktivistit amerikan të të drejtave civile. (Foto nga Arkiva Kombëtare)/

Në kujtim Martin Luther King, në këtë ditë, media të ndryshme amerikane, i sjellin publikut, fjalime dhe citime frymëzuese të këtij personaliteti të madh të historisë së Shteteve të Bashkuara. Citimet dhe fjalimet e tija, megjithëse shqiptuar gjysmë shekulli më parë, tingëllojnë edhe sot e kësaj dite gjithnjë aktuale, profetike — për të mos thënë biblike– jo vetëm për aktualitetin politik dhe shoqëror të Shteteve të Bashkuara, por janë reflektuese dhe të përshtatëshme edhe për rrethana të popujve kudo në botë, pasi ai fliste për vlera dhe të drejta universale të përbashkëta të njerëzimit, pa marrë parasysh, racën, fenë ose origjinën etnike.

Në një fjalim mbajtur në një kishë protestane të Detroit-it në vitin 1954, Martin Luther King ka bërë thirrje për të ri-zbuluar vlerat e humbura në një shoqëri siç ishte ajo e viteve 50 e 60 në Shtetet e Bashkuara. Në atë predikim, ai deklaroi se, “Problemi i madh me të cilin përballet njeriu modern, është se mjetet dhe pasuritë materiale me të cilat dhe për të cilat jetojmë, i kanë tejkaluar objektivat shpirtërore për realizimin e të cilave duhet të jetojmë. Por nëqoftse dëshirojmë të shkojmë përpara, nëqoftëse duam që ta bëjmë më të mirë jetën në botën në të cilën jetojmë, ne duhet të shikojmë pas. Ne duhet të ri-zbulojmë vlerat e shtrenjta që kemi lënë pas”. Martin Luther King, në fjalimin e bëri thirrje të pranishëmve që të ri-zbulojnë dhe ri-vlerësojnë ligjet morale të universitit, me qëllim,“Për të qenë të nderëshëm, të dashur dhe të drejtë me gjithë njeërzimin”.

Njëri prej fjalimeve me rëndësi, por që ndoshta nuk tërheq aq shumë vëmendjen si fjalimet e tjera historike të njohura të tija — jo vetëm për nga përmbajtja por edhe për nga oratoria e udhëheqësit të të drejtave civile — ishte fjalimi i Martin Luther King-ut mbajtur në Katedralen Kombëtare në Uashington në mars të vitit 1968, para se të vritej në prill të vitit 1968. Duke folur për atë që e ka quajtur si “revolucioni i madh teknologjik”, si edhe për “revolucionin në fushën e të drejtave të njeriut”, si rrjedhim i shpërthimit të lirisë në botë, ai ka thënë se, “Kurdoherë që diçka e re ndodh në histori, sjell me vete sfida dhe mundësi të reja. Për t’u përballur me këto sfida, ne duhet të kemi një perspektivë më të gjërë botërore. Asnjë person nuk mund të jetojë i vetëm, asnjë komb nuk mund të ekzistojë i izoluar. Bota në të cilën jetojmë është, gjeografikisht, një botë, e pandarë. Sfida, pra me të cilën përballemi të gjithë është që ta bëjmë botën një, në kuptimin e “vëllazërimit” dhe të “bashkëpunimit” me njëri tjetrin, në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar, ka thënë Dr. King-u në fjalimin e mbajtur në Katedralen Kombëtare në Uashington në vitin 1968.

“Nëpërmjet gjeniut tonë shkencor e teknologjik kemi krijuar një botë të afërt, një botë të një fqinjësie të mirë me njëri tjetrit, por fatkeqësisht, nuk kemi treguar angazhimin tonë të duhur ndaj vlerave etike dhe morale, ashtu që nga kjo fqinjësi e mirë të krijojmë edhe një “vëllazërim” sa më të mirë me njëri tjetrin. Por duam, a s’duam, jemi të detyruar të bëjmë një gjë të tillë, ashtu që të krijojmë një vëllazërim dhe bashkëpunim me njëri tjetrin — për të mirën e përbashkët — për realizimin e vlerave të përbashkëta, të lëna pas, e të harruara, ka thënë ai. Duhet të mësojmë të jetojmë me njëri tjetrin si vëllezër ose për ndryshe do të vdesim të gjithë si budallenj”, është shprehur Martin luther King, sepse “të gjithë jemi të lidhur me njëri tjetrin, kemi të njëjtin fat të përbashkët”, ndërsa ka shtuar se, “Çdo gjë që afekton njërin prej nesh, drejt për së drejti —ose indirekt, na prek të gjithëve.”

Martin Luther King kishte paralajmëruar kundër atyre personave të cilët kur flisnin për problemet shoqërore, thonin se me kohë të gjitha punët do të rregullohesin, se duhej kohë për të zgjidhur të gjitha problemet me të cilat përballej shoqëria. Ai është shprehur se ky lloj justifikimi është përdorur mjeshtërisht nga ato që ai i ka quajtur “forca të errëta” të shqoërisë, të cilat e kanë përdorur “kohën” për qëllimet e veta shkatërruese dhe jo për realizimin e vlerave morale dhe ndërtuese për mbarë shoqërinë. “Forcat e errëta”, ka theksuar ai, e kanë përdorur më me efekt se forcat e vullnetit të mire, justifikimin se koha do i shërojë të gjitha problemet, të metat dhe pabarazitë. Por, ai ka paralajmëruar se koha do ta tregojë, se “Do të duhet që ky brez, eventualisht, të pendohet për dëmet që forcat e errëta dhe jo vetëm për fjalët dhe veprat e dhunës së tyre, por edhe për heshtjen e tmerëshme dhe për qëndrimet indiferente të njerëzve vullnet mirë ndaj këtyre forcave, të cilët rrinë duarkryq” përballë problemeve me të cilat ballafaqohet një shoqëri, duke thënë se, “Prit, se koha do t’i zgjidhë”, të gjitha sfidat e problemet shoqërore, me të cilat përballej Amerika e viteve 50- e 60 të shekullit të kaluar. Në fjalimin e tij në Uashington në mars të vitit 1968, King-u ka thënë se asgjë në histori nuk ndodhë vet-vetiu. “Por, ngjarjet ndodhin si përfundim i përpjekjeve të vazhdueshme dhe punës së palodhshme të individëve të dedikuar ndaj kauzave të drejta…Pa punë të rëndë dhe pa përpjekje të vazhdueshme, koha, në vet-vete, bëhet aleate e ngushtë e forcave të errëta e primitive të stagnimit shoqëror, eknomik dhe politik”, është shprehur ai. “Koha për të vepruar është, gjithmonë, tani, jo nesër, jo pasnesër, por sot. “Kështu që duhet të jemi bashkëpunëtorë të kohës, duke qenë të vetëdijshëm se koha është gjithmonë e përshtatshme për të bërë mirë, për të bërë atë që duhet bërë”,gjithmonë për të mirën e përbashkët, pa dallim ndaj askujt.

Ekspertë të jetës dhe veprës së Martin Luther King, thonë se filozofia fetare dhe politike e Dr. King-ut bashkon vlerat etike, morale dhe shpirtërore në një sistem politik që i përshtatej, atëherë dhe sot, jo vetëm shoqërisë amerikane, por edhe cilitdo vend që seriozisht dëshiron një demokraci të vërtetë dhe gjithëpërfshirse.

Mesazhi i Martin Luther King-ut para pak më shumë se një gjysëm shekulli, është ri-zbulimi i vlerave universale, “vëllazërimi” dhe “bashkëpunimi” me njëri tjetrin për zgjidhjen e problemeve të përbashkëta në përputhje me vlerat universale të njerëzimit – në bashkpunim midis forcave vullnet mira në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar – vlera siç janë respekti për jetën e njeriut, liria dhe drejtësia e barabartë për të gjithë, pa dallim, dhe lufta kundër urrejtjes kudo qoftë në botë. “Urrejtja është imorale! Urrejtja gjithmonë ka qenë dhe është imorale. Ajo është imorale në Amerikë, është imorale në Gjermani, është immorale në Rusi dhe është imorale në Kinë. Dhe urrejtja ka qenë imorale 2000 vjetë pra Krishtit…”,dhe ashtu është edhe sot, është shprehur Martin Luther King në një fjalim në Washington në vitin 1968

Të drejtat universale të njeriut,liria dhe demokracia, barazia pa dallim race, feje ai enticiteti, të dallohet e mira nga e keqja dhe të mbrohet ndershmëria dhe drejtësia për të gjithë, janë vlera bazë universale që ka predikuar Martin Luther King para më shumë se një gjysëm shekulli më parë, vlera të cilat nevojiten të ri-zbulohen edhe në vitin 2020,jo vetëm në Amerikë por anë e mbanë botës, shkruan sot analisti amerikan Colbert I. King për gazetën Washinton Post.

TENORI I KORIT “LIRIA”, TOLI ADHAM PANO….

January 21, 2020 by dgreca

Nga Thanas L Gjika/

Midis njerëzve të shquar të fisit tim nga ana e nënës kam pasur kushëririn Toli Adham Pano, tenori i “Korit Lira” i quajtur dhe “Kori Karakteristik i Korçës”….

Ky qytetar i talentuar edhe pse nuk është vlerësuar me tituj nderi prej qeverive pluraliste të pasvitit 1991, për mua është një personalitet i artit që meriton nderime e vlerësime jo vetëm prej fisit të vet, por edhe prej mbarë popullit të Korçës dhe të mbarë Shqipërisë. Me qëllim që të mos harrohet si harrohen qytetarët e zakonshëm, po shkruaj disa të dhëna për jetën e veprat e tij edhe pse nuk jam specialist i muzikës.

* * *

Toli Adham Pano u lind në fshatin Panarit të Korçës më 6 shkurt 1913. Kur ushtria greke (andartët) dogjën fshatrat e Shqipërisë së Jugut më 1914 dhe më 1916, shumica e banorëve të Panaritit, Treskës, Trebickës, Katundit, Stratobërdës dhe Vithkuqit, ashtu si ato të Përmetit e Sarandës, u shpërngulën dhe u detyruan të shkonin ku kishin farë e fis, ose të njohur. Familja e Adham Panos, babait të Tolit u vendos në qytetin e Korçës. Këtu u rrit ky djalosh, i cili më 1929, kur mbushi moshën 16-vjeçare filloi të njihej si këngëtar duke u bërë pjesëtar i “Korit Lira”, që më vonë u quajt dhe “Kori Karakteristik i Korçës”.

Për nevoja familjare Apostoli (Toli) i ndërpreu studimet në “Liceu Klasik Francez” dhe filloi punë si ndihmësrrobaqepës. Dy vjet më vonë shkoi ushtar dhe pasi kreu shërbimin ushtarak në Elbasan u kthye në qytetin e lindjes ku jetoi me zanatin e rrobaqepsit duke u bërë një nga rrobaqepësit më të mirë të qytetit. Pa vonesë ai u aktivizua dhe si korist i “Korit Lira”. Pjesëmarrja në këtë kor ishte vullnetare. Si këngëtarët dhe orkestrantët bashkë me dirigjentin jepnin shfaqje falas për popullin si në qytet dhe në fshatra të ndryshëm të mbarë zonës juglindore të Shqipërisë.

Gaqo Jorganxhiu, me zë basi e baritoni dhe Tole Adham Panua, me zë tenori ishin këngëtarët kryesorë të këtij kori për më shumë se 60 vjet (1934-1994). Tolja u shqua jo vetëm si korist, por edhe si solist në shumë këngë si “Dua më shumë Shqipërinë”, “S’ kam ç’ e dua pasurinë”, “O moj korçare”, “Kënga e mullirit”, “Dashuria është djallush”, “Muaji i majit”, etj. Një tipar tjetër dallues i Tolit ka qenë dhe ndershmëria dhe qytetaria e lartë. Askush nuk mban mend që ky rrobaqepës të jetë grindur me ndonjë myshteri a qytetar, ose të ketë gënjyer a mashtruar. Zotnillëku ishte tipar i tij me të cilin mburret sot gjithë fisi dhe qyteti i Korçrës.

Regjisori Mevlan Shanaj në vitin 1981 realizoi një film dokumentar televiziv kushtuar “Korit Lira të Korcës”, ku spikat dhe figura e solistit dhe koristit Tole Adham Pano. Kjo ishte e vetmja punë kinematografike ku u përjetësuan deri diku vlerat e këngëtarëve të atij kori. Tenori Toli Adham Pano dhe basi Gaqo Jorganxhiu e arritën kulmin e cilësisë zanore si këngëtarë në vitet 1945-1980, por incizimet e asaj kohe nuk ishin të cilësisë së lartë. Cilësia e këtyre pllakave sot le për të dëshiruar, prandaj ato duhen rigjeneruar me teknikën e sotme.

Këngët e atij kori ishin këngë lirike ku nuk i këndohej partisë dhe udhëheqësit të saj. Për pasojë jeta dhe krijimtaria e këtij kori, e solistëve kryesorë dhe orkestrantëve të talentuar të tij në vitet 1945-1991 nuk morën ndonjë vlerësim si e meritonin. Nuk u shkrua për jetën dhe krijimtarinë e tyre asnjë studim monografik, madje as ndonjë temë për mbrojtje diplome prej studentëve të Institutit të Lartë të Arteve.

Toli Adham Pano u nda nga jeta më 6 korrik 1998, në moshën 85-vjeçare, duke lënë dy vajza e një djalë të martuar e me fëmijë.

“Kori Lira” në ditët e sotme po e vijon traditën. Aty janë zëvendësuar dirigjentët, solistët, koristët dhe orkestrantët e vjetër me dirigjentë, solistë, koristë dhe orkestrantë të rinj, por elementët më të talentuar të së kaluarës së këtij kori duhen vlerësuar me tituj nderi, sepse kështu traditat kulturore e artistike kombëtare pasurohen dhe shpien përpara.

Gaqo Jorganxhi dhe Tole Adham Pano meritojnë të shpallen “Nderi i Kombit”, sepse ata me talentin e tyre të shquar i shërbyen artit shqiptar vullnetarisht për mbi 60 vjet, pa ndonjë investim nga shteti, dukuri e rallë në historinë e artit tonë mbarëkombëtar.

Bujar Alimani’s Film Resonates With Audience in New York Premiere

January 21, 2020 by dgreca

By Rafaela Prifti /

The US Premiere of The Delegation, Albania’s Oscar Selection for Foreign Feature Film, opened at School of Visual Arts Theater on January 14, 2020. The movie stares at the past and stirs the conscience of succeeding generations of Albanians born in the post-communist era.

After a-meet-and-greet reception, the rows were filled close to capacity in the 479-seat theater. Frida Bedaj, organizer and sponsor coordinator for the event, opened the evening by thanking everyone. “Art is an excellent passport for a people,” she said, “and film, in particular, because it travels around the world visiting many countries and cultures.” As ‘the architect’ of the movie presentation, Ms. Bedaj revealed her reasons for bringing Bujar Alimani’s film The Delegation in the US. She said that Bujar Alimani is an esteemed director whose films have been selected by Albania’s Cinematographic Center to be submitted in the Oscar’s International feature film category in the last years. The Delegation, a critically acclaimed film that has received multiple awards in European Festivals, was submitted to this year’s 2020 Academy Awards. “It was important to bring the movie here,” she noted, because “Albanians tend to shy away from facing the past, whereas art has the power to show it and even invite us to reflect…” The theme of forgiveness for the sufferings inflicted by the communist regime becomes even more relevant in the current political climate of Albania manifesting restrictions familiar from the past dictatorship, while “the young generation have little mindfulness of what the Albanian people underwent during the communist regime,” said Ms. Bedaj. At the end of her opening, she invited Her Excellency Teuta Sahatqija, Consul General of Kosovo in New York, a consistent supporter of the arts and the artistic community in the US. Ambassador Sahatqija affirmed that the plight of Albanians inside the self-imposed communist isolation made it difficult for the Albanians outside of its borders to know the painful truths. Telling these stories is important to the survivors who outlived communism, the persecuted and the families who suffered; it is important to all of us, who, at the time, were unaware of such torments, said the Ambassador Sahatqija. Cautioning that “Today’s youth needs to know about the communist past and appreciate the freedom of speech as a foundation of democracy,” she called director Bujar Alimani “a voice for the Albanian people’s pain.”

Among the sponsors of the evening were: The Head Hunter Group Stone Castle Vineyards and Winery, Home Exchange PA, Alba Pharmacy of Staten Island, Dua Kafe etc.

Preview

The film is produced by Albania’s Art Film jointly with movie companies from Kosovo, France, and Greece. It is set in Albania in October 1990 as the communist regime that has ruled the country for nearly half a century is facing its collapse. It is the story of a political prisoner who has been twice sentenced by Albania’s regime and is forced to be part of the authorities plot to “fool the Internationals” about the country’s reality with respect to Human Rights. Although fictional, the underlying facts are well-evidenced. Albania’s communists felt threatened and consistently targeted well-educated individuals for fear of being ‘influenced from the West’. Also based on facts is the monitoring of the political reforms to open the door for Albania to benefit from European inclusion. In the script, a delegation is scheduled to meet with the government officials of Albania, who devise a plan that calls for an arranged rendezvous of the Albanian Professor, turned political prisoner, and the head of the European delegation. The two had met and grew close while studying abroad together. By putting together three characters with three different and opposing views: the imprisoned professor, Leo Konomi (Viktor Zhusti), the political party official Comrade Spiro (Ndricim Xhepa), and the strong-arm man of the regime Asllan (Xhevdet Ferri), the quiet yet intense drama builds up – visually conveyed with long duration shots and close-ups. Set against the backdrop of a poorly functioning country, where people get by with shortages as daily occurrences. The opening line of the scene “It doesn’t work!” as the camps’ guard cannot get the TV box to open, is repeated with variations when the phone is out of order, or the car breaks down on the road to the capital, a condition that permeates deeper, until prisoner Leo says to the torturer Asllan that he is also “imprisoned” just like everyone else in Albania.

Post-Presentation Discussion

Director Bujar Alimani, who favors a minimalist style, said that the “lifeless colors and the lack of music” were designed to allow the viewer to just absorb and “feel”. The director of The Delegation thanked the audience and invited on stage Leke Mirakaj and Hasan Bajo, former political prisoners, to discuss and share their thoughts. Although the movie is fictional, the story of its main character speaks to thousands of survivors of communist Albania who have been incarcerated and penalized to live and work in labor camps around the country. Leke Mirakaj, a survivor of Spac and Qafe Bari, where he was sent as an infant with his family and was forced to spend nearly four decades, commented on the realism of the scenes from the labor camp. A well-respected VATRA member, Leke Mirakaj congratulated the movie makers. He noted that the character of the government representative in the film, Comrade Spiro, “is likely a Judge in Albania’s courts today” making the point that the present situation in the country is not a far leap from the fictional story in the movie.

To borrow a term coined by Roger Ebert, the English translation and subtitles by Ardian Vehbiu and Tomas Logoreci deserve two-thumbs up as they deliver ‘The Delegation’ to non-Albanian speaking audiences.

The Delegation resonates with the survivors and descendants of Albanians who have lived most of their lives in the post-communist era, while telling a compelling story to the young generation about the pain and suffering that communism inflicted on the people.

In memoriam: The screenwriter, Artan Minarolli, passed away before the movie went into production. Former Head of the Albanian Center of Cinematography, Minarolli was also a writer, producer and director. Featured in the role of a communist militant Asllan in the movie The Delegation, Xhevdet Ferri, a career actor, passed away in Albania on January 16, shortly after the film’s NY premiere.