• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for May 2023

“50 VJETORI I REVOLTËS SË SPAÇIT”, HOMAZH DHE NDERIM TE VATRA

May 27, 2023 by s p

Sokol Paja/

New York, 27 Maj 2023- Federata Pan-Shqiptare e Amerikës VATRA me rastin e 50 vjetorit të Revoltës së Spaçit, në Selinë Qëndrore zhvilloi homazh, përkujtim dhe nderim në vlerësim të një prej ngjarjeve më të rëndësishme në historinë e qëndresës antikomuniste shqiptare si “Revolta e Spaçit” dhe një figure të shquar të nacionalizmit e patriotizmit shqiptar si Abdulla Rami.

Në emër të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA foli Presidenti i Nderit z.Agim Rexhaj i cili u ndal te rëndësia e promovimeve të librave historik në Vatër, u fokusua te një analizë letrare rreth veprës së Hygoit dhe Shekspirit dhe vëndi i tyre në letërsinë dhe historinë e qytetërimit europian. Gjithashtu z.Rexhaj paraqiti detaje dhe kontribute të shquara të Abdulla Ramit në Shqipëri.

Ph.D. Ines Angeli Murzaku – Professor of Religion at Seton Hall University in New Jersey, Director of Catholic Studies Program and the Founding Chair of the Department of Catholic Studies at Seton Hall University në kumtesën e saj lexuar nga Editori i Diellit Sokol Paja, shkroi se libri “Përtej Harrimit”, është një dedikim i një mbese të devotshme për gjyshin, që jeton për të treguar diçka që gjyshi nuk mundi ose nuk arriti ta tregonte – një jetë të rëndë në kalvarin e tre burgjeve – Burgun e Tiranës, Burgun e Shtatë Penxhereve dhe Burgun e Burrelit, dhe internimi që ishte një zgjatim i burgosjes. Por, Abdullah Rami, diti të vazhdojë jetën intelektuale – mbase e vetmja rrugë për të mbijetuar dhe jetuar nëpërmjet njerëzve dhe historive të tyre që ai me mjeshtëri i përktheu.

Studiuesi Jozef Radi i ardhur ekskluzivisht nga Italia për këtë promovim e cilësoi librin “Monumenti i njeriut të lartë që bota deshi ta harronte”. Studiuesi Jozef Radi u shpreh se figura e Abdulla Ramit është figura e një njeriu që e do fort vendin e vet. Njeriu që luftoi për më të mirën për kombin e tij. Jeta e Ramit është jetë tragjike dhe përpjekje intelektuale për të mos u dorëzuar përballë së keqes. Studiuesi Radi u ndal dhe te vlerat e përkthimit ekselent të kryeveprës Shekspiri të Viktor Hygo, përkthyer në persekutim nga Abdulla Rami.

Studiuesja Valdete Cenalia Dida u shpreh se gjyqtari i ri Abdulla Rami kërkonte të zëvendësonte legjislacionin e trashëguar nga e kaluara me legjislacion të standarteve Perëndimore, por hasi në sharrën e kohës së komunizmit. Rami po mundohej t’i kushtonte vëmendje ndërtimit të një Shqipërie të lirë demokratike, etnike dhe bashkim kombëtar. Ambasador Bujar Skendo deklaroi se ishte mahnitur nga veprat që u prezantuan. Ai vlerësoi Ramin si vazhdues i traditës së shkëlqyer të përkthimit të Fan Nolit në letërsinë shqipe.

Gazetarja Rafaela Prifti u shpreh se libri “Përtej Harrimit” qëmton fakte historike dhe paraqet momente jetësore të Ramit, herë pas here në paralele me jetët e bashkëliceistëve dhe diplomantëve të tjerë shqiptarë, dhe të ndërthurura me vargje për figurat e Revolucionit Francez dhe figura si Invictus në poezitë e përkthyera prej tij, duke dhënë atë që është thelbësore. Ai thotë ndër të tjera se njerëzit vijnë e shkojnë nga kjo jetë, se qytetërimet lulëzojnë e shuhen, se mbretëritë madje edhe perandoritë janë të përkohshme por librat janë të përjetshëm. Dhe Abdulla Rami lindi për të jetuar në libra. Ai erdhi në jetë në Tatzat të Labërisë, u shkollua në shumë qytete dhe shkolla prestigjioze, u martua e krijoi familje, arriti në moshën 54 vjeçare kur doli nga burgu kishte qenë aty një të tretën e jetës së tij dhe pjesën tjetër ishte i detyruar të bënte punë të rëndë fizike që nga hekurthyes, ndërtimtari dhe bujqësi.

Autorja dhe përkthyesja Ermira Xhomaqi Godo në fjalën e saj ndër të tjera deklaroi se Shqipëria ka sot nevojë të domosdoshme punën me kujtesën, Shqipërisë i duhet një regjistër Kombëtar për Regjistrimin, Ruajtjen dhe Mbrojtjen e Kujtesës sonë Kombëtare, Shqipërisë i duhen muzetë e viktimave dhe qëndrestarëve të totalitarizmit, memorialet e të vrarëve e të pushkatuarve pa gjyq e pa varr, Shqipërisë i duhen ditët e Kujtesës, jo vetëm në emër të viktimave të komunizmit, por mbi të gjitha Ditët e Kujtesës së Qëndresës ndaj diktaturës, muzetë “Akt Qëndrese e Lirie”, në nderim të Kujtimit të Kundërshtarëve politikë, të Disidentëve dhe të Martirëve.

Promovimi i sotëm te Vatra si përkujtim dhe homazh ishte ndër ngjarjet më të rëndësishme si nga tematika dhe pjesëmarrja në kalendarin e aktiviteteve patriotike dhe kulturore të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA.

Filed Under: Featured Tagged With: ermira godo, Sokol Paja

JU MIRËPRESIM NESËR TE VATRA

May 26, 2023 by s p

Federata Pan-Shqiptare e Amerikës VATRA me rastin e 50 vjetorit të Revoltës së Spaçit, nesër e Shtunë më datë 27 Maj 2023 ora 11 A.M. në Selinë Qëndrore të Vatrës me adresë: 2437 Southern Blvd, Bronx, NY 10458, do të organizojë promovimin e librit: “Përtej Harrimit, Abdulla Rami” nga auditoret franceze në terrin e diktaturës, shkruar nga Ermira Xhomaqi-Godo.

Libri i kushtohet vuajtjeve dhe persekutimit në regjimin komunist shqiptar të Intelektualit

Abdulla Ramit, përkthyesit të Hygoit, ish -liceistit të Korçës, në një klasë me diktatorin Hoxha dhe bashkëstudent në Montpellier të Francës.

Abdulla Rami si antikomunist vuajti 19 vite në burgjet e diktaturës, në ferrin e Burrelit dhe vdiq në internim. Në këtë promovim do flitet për rëndësinë e Revoltës së Spaçit dhe për vlerat e librit të përkthyer nga Abdulla Rami “William Shakespeare” të autorit Victor Hugo.

Ftohet komuniteti dhe media të marrë pjesë.

Filed Under: Opinion

Shoqatat Shqiptare organizojnë “Piknikun shqiptar” në Staten Island, New York më 28 Maj

May 26, 2023 by s p

Si kurrë më parë, të gjithë shqiptarët së bashku do organizojnë “Piknikun shqiptar” i cili do të mbahet në Staten Island nga shoqatat shqiptare që punojnë e veprojnë në New York.

Ejani dhe na bashkangjituni në këtë piknik i cili ka për qëllim të bashkojë komunitetin tonë duke vazhduar traditën, kulturën, muzikën e vallet tona burimore me argëtim pa fund.

Ky aktivitet do të shoqërohet me muzikë, DJ e lojëra tradicionale popullore, si dhe gara sportive me motive shqiptare dhe gara të ndryshme si për të rritur ashtu dhe për fëmijë

Po ashtu do të shërbehet ushqime dhe pije falas.

Mirë se vini!

Filed Under: Komunitet

PAQEJA DHE MBROJTJA, NDESHJA DYFISHE N’EVROPË

May 26, 2023 by s p

Nga ANGELO PANEBIANCO/

Të lexohet tani politika e Anxhela Merkelit kundrejt Rusisë ndihmon të kuptohet se cili ka qënë “gabimi” i vërtetë i Perëndimit, përgjegjësia e vërtetë e tij, në luftën në Ukrainë.

Takimi i nivelit të lartë të G7 në Japoni, mbi të gjitha ka qënë një pranim. Ka shënuar ndryshimet rrënjësore që prej kohësh tashmë janë në veprim ndërmjet West and the rest, ndërmjet Perëndimit dhe pjesës tjetër të botës. Të mbyllura kllapat e një periudhe që zgjati vetëm pak dhjetëvjeçarë, mbas fundit të Luftës së ftohtë, në mbizotërimin e pakundërshtueshëm të amerikanëve, të gjithë duhet të bëjmë përsëri llogaritë me shemërinë tradicionale, të ashpër të fuqive të mëdha. Siç ka qënë gjithmonë. Është vullneti i Kinës për të rishkruajtur rregullat e bashkëjetesës ndërkombëtare në pajtim me tashmë statusin e saj të mbifuqisë. Edhe duke përdorur fuqinë (Taivani) nëse do t’a quajë të nevojshme. Dhe është belegu rus Perëndimit (Ukraina). Mund të thuhet se në rastin e evropianëve, të mësuar, në sajë të mbrojtjes amerikane, me një paqe të gjatë që vazhdon që nga fundi i luftës së Dytë botërore, nuk do të kishte qënë asnjë zgjim, asnjë pranim pa mësymjen ndaj Ukrainës. Më 24 shkurt 2022 (fillimi i mësymjes ruse) evropianët papritmas zbuluan se n’atë mëngjez ishin zgjuar në një botë të re.

Asgjë nuk tregon më efektëshëm ndryshimin e përceptimeve e të gjykimit nga ana e evropianëve se sa ndodhia e Anxhela Merkelit. Duke folur ndihmon për të kuptuar se cilët janë problemet me të cilët evropianët do të përballohen sot.

Mund t’a përmbledhim në një formulë parabolën e ish kançelares gjermane: nga “menjëherë shënjtëreshë” në “Merkeli, kush?”. A e kujtoni? Anxhela Merkel u festua nga shumë evropianë (italianët në krye) si njëra nga shtetaret e mëdha të shekullit, një drejtuese që, për shumë vite, kishte udhëhequr me urtësi jo vetëm Gjermaninë por edhe Bashkimin Evropian në tërësinë e tij. Por shtati i saj politik aq i festuar, fama e saj e madhe, u bënë copë e çikë kur Putini filloi mësymjen e Ukrainës. Papritmas u kuptua ajo që, në mënyrë të fajësueshme, nuk ishte kuptuar më parë: nëse përqafon një egërsirë (siç bëri Merkel me Putinin) në përpiekje për t’a zbutur, ajo shpejt a vonë do të të shqyejë. Politika e Merkelit kundrejt Rusisë ndihmon të kuptohet se cili qe “faji” i vërtetë i Perëndimit, përgjegjësia e tij e vërtetë, në luftën në Ukrainë. Simbas teorikëve të dy imperializmëve të barazvlefshëm (rus e amerikan), është NATO, me politikën e saj të shtrirjes në Lindje, shkaku i luftës në Ukrainë. Por faji i Perëndimit (që është), është ai i mos vënies në zbatim prej kohësh i masave bindëse që ndoshta do të kishin shkurajuar imperializmin rus: nuk është përqafimi, por tundja para hundës së saj të një shkopi të trashë që të mund të ndalonte egërsirën për të kafshuar. Merkeli nuk ishte përgjegjësja e vetme. Përgjegjësia më e madhe, natyrisht, i takon Shteteve të Bashkuara dhe evropianëve të tjerë, si francezët e italianët, që bënë pjesën e tyre duke dhënë ndihmesën në vërtetimin e katastrofës. Por Merkeli, pikërisht sepse ishte në krye të Shtetit më të fuqishëm evropian, pati një rol vendimtar.. Nuk u shqetësua aspak (ashtu sikurse evropianët e tjerë) për sulmin ndaj Gjeorgjisë të 2008-tës, Merkeli zgjodhi të mos shohë se çfarë Rusia po i përgatiste botës. E vazhdoi (në mënyrë djallëzore) më 2014, kur Putini mësyu Donbasin e mori Krimenë. Për të parën herë mbas luftës së Dytë botërore, një fuqi e madhe dhunonte tabunë mbi të cilën themelohej paqja n’Evropë (tabuja simbas së cilës, kufijtë mund të ndryshohen vetëm nëse janë të shkëmbyeshëm me dëshirën e dy palëve), por Merkeli nuk e ndryshoi as edhe për një milimetër qëndrimin e saj kundrejt Rusisë. Së bashku me mikun e saj, Putinin, ajo i vuri rreth qafës së një Ukraine të raskapitur lakun e quajtur “marrëveshjet e Minskut”. Për më tepër, ndërsa shtirej sikur nuk shikonte e nuk dëgjonte, nën qeverinë e saj, mbas 2014-ës vartësia e Gjermanisë kundrejt gazit rus u shtua në vënd që të pakësohej. Është e vërtetë: edhe Italia bënte të njëjtat gjëra, por është dukëshëm se nëse Gjermania do të kishte këmbyer politikë, italianët do të kishin qënë të detyruar të përshtateshin.

Është ky grumbull gabimesh që shpjegon se pse gjykimi i përgjithshëm mbi Anxhela Merkelin ka ndryshuar kaq shpejt. Ish kançelarja na ka lënë (krejtësisht pa dashje) një mësim mbi atë që nuk mund e nuk duhet bërë.

Në Ukrainë luhen njëherësh dy ndeshje. E para ka të bëjë, natyrisht, me fatin e atij Vëndi. Mbështetja perëndimore është jetike për të ndihmuar ukrainasit për të liruar tokën e tyre nga pushtuesi. Ndeshja e dytë, po aq jetike për ne e për paqen n’Evropë, ka të bëjë me nevojën për të krijuar pikërisht atë që ka munguar e që shpjegon mësymjen: një sistem frikësimi, aq të fuqishëm e kryesisht aq të besueshëm sa të ndalonte në t’ardhmen përpjekjet për të vënë përsëri në diskutim kufijtë evropianë, në vetëdijen se të gjithë do të duhej të kishin n’atë pikë, se ajo është e vetmja rrugë për të pamundësuar një luftë të përgjithëshme n’Evropë.

Por që një sistem frikësimi i vërtetë të jetë i rimëkëmbur e në gjëndje të t’i qëndrojë kohës, varet jo vetëm nga përfundimi i luftës në Ukrainë, por edhe nga vendosmëria me të cilën perëndimorët do të dijnë t’a mbështesin. Do të jenë drejtimet që do të mbizotërojnë në demokracitë tona, të cilët do të vendosin nëse ato do t’arrijnë t’a mbrojnë paqen me masa të përshtatëshme ose nuk do t’i a arrijnë. Opinionet publikë janë të ndara, n’Amerikë si n’Evropë, përsa i përket Ukrainës. Deri kur do të jetë e mundur n’Evropë të përmbahen trysnitë e asaj pjese të opinionit publik (n’Itali është tepër e fuqishme), që ka bërë të veten, duke i a përshtatur kohëve të reja (pas komuniste), fjalën e urtë të lashtë “më mirë të kuq se të vdekur”? Po atë pjesë të opinionit publik për të cilën ajo që ndodh n’Ukrainë nuk ka të bëjë me ne, ne duhet të shohim punët tona, nuk duhet të rrezikojmë që Putini të fillojë edhe me ne. Janë drejtime të përhapura që pakica të politiçizuara, kundëramerikane më shumë se filo-putiniane, kërkojnë të shfrytëzojnë për të detyruar fundin e mbështetjes evropiane ndaj Ukrainës.

Paqeja n’Evropë është e varur në aftësinë e amerikanëve dhe evropianëve për t’i qëndruar sirenave t’atij që, për një jetë të qetë, do të donte të n’a kthente në të paarmatosur, të pambrojtur. Çështja e Anxhela Merkelit na mëson: në hapësirë kohe, nuk janë zgjedhjet që dukeshin më popullore në çastin ato që përcaktojnë madhësinë e një udhëheqësi. Janë më të drejtat.

“Corriere della Sera”, 21 maj 2023 Përktheu Eugjen Merlika

Filed Under: Reportazh Tagged With: Eugjen Merlika

ME VISARIN…

May 26, 2023 by s p

Kastriot Fetahu/

Para disa ditësh një mik, Fatmir Harizaj, mësues në një kolegj në Wisconsin, më ftoi të pimë një kafe me Visar Zhitin pasi kishin dakordësuar për këtë takim. Me Visarin jemi takuar edhe më parë…

Në datën 20 Maj në orën 11.00 Am mbërritëm në Rosell, qytetin ku ai banon.

Vendosëm të ulemi në një kafe aty pranë edhe pse këmbënguli sipas traditës për “një gotë raki” në shtëpi.

Një surprizë në lokalin Dino’s Cafe, pasi na shërbeu një kamariere shqiptare me shumë mirësjellje, sikur më solli një copëz Shqipërie ajo…

Vuajmë, çlirohemi, gëzojmë, stresohemi, kjo është jeta e përditëshme, tha në përgjigje të pyetjes se si e kalon kohën, Visari, poeti që në moshën 27 vjeçare provoi ferrin komunist të Spaçit…

Në mendjen time të burgosurit politikë janë kreshnikët e vërtetë të historisë së vendit tonë.

Këta ishin njerëz të lirë dhe trupa të burgosur, kurse ne të tjerët njerëz të burgosur dhe trupa të lirë…

Njerëz… a quhet njeriu i tillë në shumës, njerëz?

A e plotësonim kushtin të ishim të paktën si “studentët e kolegjit të Another Brick” të Pink Floyd?

Po të na njihnin këta të fundit, çfarë do të këndonin për ne??

René Descartes, Jean Paul Sartre e të tjerë filozofë të ekzistencializmit kanë thënë… Unë ekzistoj…

Sa “të vegjël” më duken para “Unë ekzistoj” të një si Visar Zhiti!

Fillimisht folëm për Nolin, Konicën, rolin e diasporës, që të ndikoj mbi qeverisjen e vendit si dikur Noli e Konica, e jo e kundërta.

Ka ardhur koha që Noli dhe Konica duhet të kenë edhe shtatore të përbashkët duke e filluar nga Tirana, në USA…

E duam Shqipërinë me shqiptarë të mirë…

Duke vazhduar bisedën, erdhi një çast që përmenda emrin e Ernest Koliqit, për të cilin mendoj se akoma nuk ka marrë vendin e duhur në “Tiranën zyrtare”.

E dija çfarë kishte bërë Koliqi për arësimin në Kosovë, në të cilën nderohej shumë edhe kur tek ne ishte diktatura e Hoxhës.

Koliqi ngriti “UÇK” kulturore të Kosovës me 200 normalistë që dërgoi, një përkufizim mjaft mbresëlënës ky, që i bëri Visari.

Diskutuam Orwellin krahasuar me Koliqin. Orwelli i te famëshmit “1984” dhe Koliqi i “Rrajët lëvizin”!

I pari parashikoi fitoren e komunizmit kurse Koliqi rënien e tij dhe edhe vdekjen personale.

Orwell dështoi, ndersa Koliqi i vetmi shkrimtar që realizoi profecinë e tij, pasi në 1975 kishte ndërruar jetë në Romë dhe nuk arriti ta shihte.

Folëm për shumë gjëra, që nuk mund ti shkruaj të gjitha, sa të tjera më ngelën pa pyetur për mungesë kohe.

Duhej të gjeja një ekuilibër gjatë bisedës se “bëja tre punë”, e dëgjoja, përpunoja çfarë do pyesja dhe shkruaja…

Për romanin Këpuca e aktorit, i thashë se je Marquez këtu i “Njëqind vjet vetmi” dhe nuk mund të shkruash një vepër të tillë…

Pse (?), më pyeti.

Sepse ke derdhur shpirtin këtu.

Buzëqeshi duke më kundërshtuar por nuk më bindi… dhe qesha dhe unë…

Për një çast bëra analogji me Kadarenë, po të ishte futur në burg dhe Visari të ishte jashtë i pompuar nga sistemi, si do ishte pesha e secilit në letërsinë shqipe… ??

Folëm për fletoren e burgut, të cilën e ka botuar “Onufri” me pamjen origjinale.

Na tregoi se si e kishte shkruar…

Në hetuesi më mbajtën nëntë muaj…

Aty kaloja kohën duke recituar Esseninin, më tregoi se ishte poeti i tij i preferuar e më pas Walt Whitman, Paul Eluard…

Mbaja mënd pesëdhjetë poezi të Essenin, po ashtu edhe poetë të tjerë dhe erdhi koha që i mbarova dhe fillova të rimoj me mendje.

Gjatë javës krijoja dhe të shtunën i përsërisja, që të mos i harroja.

Në hetuesi kur arrita nëntëdhjetë poezi lutesha që të rrija dhe ca që të arrinin njëqind, por nuk munda se më dënuan e më çuan në burgun e Spaçit.

Milingonat nuk i shkelja me këmbë, se janë gjallesa të zotit, na tha për qëndrimin në birucën e hetuesisë.

Në Spaç më priti me “mirëserdhe” një shok që e njihja nga koha student, Hasan Bajo.

U habita… dhe më shpjegoi se Hasan Bajo i kish thënë që e dija se vendi yt është këtu!

Në qeli na lejonin një fletore “katër lekëshe” në atë kohë.

Ja recitoja poezitë Hasanit, atij i pëlqyen dhe i shkrova. Fletoren e fshihnim gjithmonë tetëmbëdhjetë shokë pa ditur se kush e kishte, në mënyrë që mos të kapej në asnjë rast.

Për GUINNESS kjo histori mendova…

Një Promethe i vërtetë, a nuk janë zjarri për njerëzit këto poezi??

Trojën dhe Itakën ja ka “dhuruar” botës një poet..

Biseda rridhte natyrshëm…

Ernesto Sabato me rrënjë arbëreshe, i cili ka qenë një fizikan i madh dhe ka punuar me Mari Kyri. Dashuria për letërsinë e bëri që të linte fizikën dhe ti përkushtohej letërsisë, midis të tjerash edhe i famëshmi “Tuneli”.

Sabato në Paris ka shkruar dhe për Skënderbeun…

Edhe për librin e Kadri Cakranit.

Ai në Vjenë kishte parë… Adolf Hitlerin!!

Një gjë të bukur nga libri i Kadriut na tregoi Visari.

Gestapoja gjermane erdhi në Berat për të gjetur dhe marrë kodikët e purpurt. E shantazhuan Kadriun se nëse nuk i gjente do ti vrisnin klerikët e Beratit.

Ai thirri Visarjon Xhuvanin, si i pari i tyre dhe i thotë që Kodikët duhet të mos i dorëzojmë, të bindim murgjit që të thonë nuk kemi kodikë…

Visarjoni shqeu sytë se murgjit nuk gënjejnë…

Thuaju, tha Kadriu ti luten zotit gjithë natën që ti falë…

Atë bënë murgjit dhe kur erdhën oficerët e Gestapos gjermane të nesërmen tek Kadriu, ai u tha që nuk kemi kodikë… mund të pyesni murgjit…

Ashtu u bë, murgjit e mohuan dhe kodikët e Beratit shpëtuan.

Ky ishte Kadri Cakrani, pinjoll i Bektash Cakranit, firmëtar i deklaratës së pavarësisë.

Na tregoi fotot e Suadës, pinjolles së familjes Cakrani, që ka mbaruar për artet në Paris, Suada që i puthte këmbët vëllait të varur në mes të Fierit nga diktatura, si Doruntinë e vërtetë e një formati tjetër…

Ne shqiptarët jemi nga racat e bukura në botë dhe Suadën, nga fotot që pashë, e gjej “hollywoodiane”. Ishte me class dhe bukuri magjepsëse!!

Duke folur me Visarin vetvetiu krijon idenë… Njeri i ditur, i lexuar, miqësor, në tavolinë jemi të barabartë, zero mëndjemadhësi dhe arrogancë, vlera njerëzore që i çmoj shumë, që bazohen tek thjeshtësia e tij dhe respekti për njerëzit…

Çfarë është një njeri i madh??

Gjatë bisedës na kërkoi leje se e telefonoi një mik italian, Matteo Mandalá profesor i letërsisë dhe filozofisë në universitetin e Palermos, autor i disa librave për letërsinë, historinë e kulturën arbëreshe, e letërsinë shqiptare, vetë një arbëresh.

Edhe emri i aeroportit Nënë Tereza është shumë interesant, vazhdoi biseda

Një mik shkrimtar nga Struga më njoftoi, tregoi Visari, se autoritetet e Shkupit do e emëronin aeroportin e tyre me emrin e Nënë Terezës!!!

Në rrugë të tjera u njoftua Presidenti dhe urgjent ju vendos emri Nënë Tereza aeroportit të Rinasit.

Një gjest i madh në mendimin tim, sepse ne nuk jemi Greqia që të ndryshojmë “Maqedoninë politike” në vendimet shtetërore.

Shtetet e mëdhenj kanë vepruar gjithnjë si gangsterrë, ndërsa shtetet e vogla si prostituta, mu kujtua Stanley Kubrick, rregjisori i famshëm amerikan.

Edhe Kosova zuri vend të rëndësishëm në tavolinë ku vlerësuam Poetët Ali Podrimja, Azem Shkreli dhe figura historike të saj si Rugova, Agani dhe të tjerë para tyre si Pajazit Nushi, Dr. Ymer Jaka, Kaçusha Jashari, Azem Vllasi…

Folëm për burgun dhe natyrisht edhe spiunët…

Diskutuam një tregim të Danilo Kish, hebre nga Beogradi.

Personazhi kryesor i tregimit u fut në burg, ku i kërkonin të bëhej spiun. Ai nuk pranonte dhe autoritetet e burgut e kërcënuan se nëse nuk bëhej, do ti vrisnin të gjithë kalimtarët që kalonin aty pari.

Atëhere pranoi të firmoste për të shpëtuar njerëzit.

A është ky spiun?

Ka ardhur koha të dalin ata që detyronin njerëzit të beheshin spiun në atë rregjim.

Janë ata fajtorët e vërtetë ndoshta…

Fatmiri u angazhua në pyetjet për qëndrimet ndaj politikës së vendit…

Visari ka shërbyer dhe si ambasador i Shqipërisë në Vatikan, midis të tjerash ku ka takuar edhe dy Papë, Ratzinger dhe Papa Françeskun.

Unë i adhuroj Papët dhe ngulmova të flisnim për ta…

Një gazetar në mënyrë provokuese e pyeti Papën Ratzinger… e ke parë zotin?

-Jo,- i tha Papa Benedikti i XVI (gjerman bavarez)!

Çfarë është Zoti…

Ai në takim me Visarin e pyet si mundet të hyjë në burg një poet?

U habita, kaq i vemendëshëm ishte Papa Ratzinger në takimet që kishte!

Ratzinger, ky njeri madhështor i dijes teologjike dhe një det i thellë mendimi, në mendjen time.

E kam parë Papën Gjon Pali i dytë, vazhdoi, Papën që e “akuzojnë” për politikë…

Në mendimin tim, roli i Karol Vojtilës është i njëjtë me Reagan, Gorbaçhev, Kohl, për rrëzimin e komunizmit pasi ai e njihte aq mirë si polak që ishte.

E adhuroja Papën Gjon Pali i dytë, që kur Hoxha e stigmatizoi në kohën që Ai nga brigjet e Puljas me shikim nga Shqipëria u lut për popullin e martirizuar shqiptar, i cili vuante diktaturën më të egër komuniste…

Kam takuar Papa Françeskun, na tha.

Ai të dëgjonte duke u shkëputur komplet nga bota që e rrethonte, një hyjnor.

Më erdhi në mendje se kështu të dëgjonte edhe Visari kur flisnim.

Visari ka shkruar “Këpuca e aktorit”, por vetë nuk ka qenë kurrë dhe as është një aktor, por njeri i vërtetë një mik i rrallë dhe kjo u evidentua qartë në gjithë dimensionin e bisedës që zhvilluam.

Pasi na dhuroi libra të tij, u ndamë me premtimin… do takohemi përsëri.

Rrugës pa arritur në Chicago më shkroi dhe uroj prapë rrugë të mbarë.

Është VISAR ZHITI.

K.F.

Chicago 05/20/2023

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: KASTRIOT FETAHU

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • …
  • 55
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Kontributi shumëdimensional i Klerit Katolik dhe i Elitave Shqiptare në Pavarësinë e Shqipërisë 
  • Takimi i përvitshëm i Malësorëve të New Yorkut – Mbrëmje fondmbledhëse për Shoqatën “Malësia e Madhe”
  • Edi Rama, Belinda Balluku, SPAK, kur drejtësia troket, pushteti zbulohet!
  • “Strategjia Trump, ShBA më e fortë, Interesat Amerikane mbi gjithçka”
  • Pse leku shqiptar duket i fortë ndërsa ekonomia ndihet e dobët
  • IMAM ISA HOXHA (1918–2001), NJË JETË NË SHËRBIM TË FESË, DIJES, KULTURËS DHE ÇËSHTJES KOMBËTARE SHQIPTARE
  • UGSH ndan çmimet vjetore për gazetarët shqiptarë dhe për fituesit e konkursit “Vangjush Gambeta”
  • Fjala përshëndetëse e kryetarit të Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë në Seancën Akademike kushtuar 100 vjetorit të lindjes së Peter Priftit
  • Shqipëria u bë pjesë e Lidhjes së Kombeve (17 dhjetor 1920)
  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT