Andrra e pambarueme
Ti je andrra e pambarueme
Që ec nëpër kokën time
Edhe n’kohën ma t’lumnueme
I jep ngrohtësi jetës sime
Ti që ndjenë edhe idhnimin
N”mue lëshon veç trishtim
Askujt ti mos ja fal gzimin
Se për mu asht veç drithërim
Njajtë si dielli që rreze lshon
Ashtu je ti n’ndjenjat e mia
Sikur dashnia që rënkon
Kurrë n’mue nuk vdes uria
Ti je andrra e dashnisë
Që asnjeherë nuk e braktis veten
Ti je ndjenja e paudhnisë
Pa e treguar të vërtetën
Ti qè s’kuptove sytë e mia
As ma pak përvujtninë time
Qysh atëherë kur fillon mërzia
Nëpër shekuj e përjetime
Qysh n’gjithësi kur yjet dalin
Fytyrën tande unë e andrroi
Edhe mendimet tua ndalin
Çdo herë andrra ktu mbaroi
Ti që s’din çka asht mallkimi
Kur n’mua qëndron ti
Qysh atëherë kur m’zë trishtimi
Fluturoi në Agoni
Nëpër tundimet e kësaj bote
Edhe n’dhimbjet e mia të gjata
Nuk gjejë qetësi nga heshtja jote
Ku mes nesh jeton shtrëngata
PA TY
Unë pa ty jam çdo herë e humbur
Sa herë largohesh nga mendja ime
Mua asgjë nuk më ban të lumtur
Përveç jetës plotë pikëllime
Të mendoi çdo ditë e natë
Nuk më thotë mendja që të mallkoi
Edhe atëherë kur është shtrëngatë
Kur jam me ty çdo gjë harroi
Mos vono në pritjet e mia
Të pres unë me padurim
Kur çdo herë troket mërzia
Ti je ndjenja e shpirtit tim
Ty të kam unë rreze dielli
Që ngrohë çdo herë qenien time
Sikur kaltërsia e këtij qielli
Ndriçon çdo herë zemrën time
Yjet neve na bëjnë dritë
Në ujëdhesën tonë të dashurisë
Edhe hëna po shëndritë
Përmes udhëve të dashurisë
Argjira (Ari) Ukimeri
Prizren, Korrik 2022
DASHURISË
Unë çdo herë kam me t’kujtue
Nëpër andrrat e mia t’gjata
Asnjëherë s’skam me t’harrue
Derisa të mbaroi dhe nata
Lundro ti n’kujtime t’mia
Sikur anijet nëpër dete
Kur në mue hyn mërzia
Nëpër brigjet e kësaj jete
Ti nuk e din çka asht idhnimi
Përveç n’kohën kur unë t’kujtoi
Qysh atëherë m’kap trishtimi
Gjithmonë nga jeta s’të largoi
Ti je buzëqeshje ledhatuese
Ndjenja ma e mirë e lumturisë
Në çdo moment je drithëruese
N’kohërat e arta t’dashurisë
Ti që nuk e di çka asht trishtimi
Në errësirën e kësaj jete
Qysh atëherë m’shfaqet gëzimi
N’mendjen time çdo herë ti mbete
Sikur dhimbja që s’e vret veten
As oqeanet që nuk fundosen
Je diell që e ngrohë vetë jetën
Mbi jetën tonë hirësitë vendosen.
Argjira (Ari) Ukimeri
MR.SC. Pedagoge
Qershor 2022, Prizren