dgreca – Page 1045 – Dielli

20 PRILL, GAZETA DIELLI 110 VJET- CEREMONI NË TIRANË

April 18, 2019 by dgreca

– VATRA DO TË ORGANIZOJË CEREMONINË PËR DORËZIMIN E ÇMIMEVE TË KONKURSIT TË 110 VJETORIT TË GAZETËS”DIELLI” NË MUZEUN HISTORIK NË TIRANË-SALLA UNESCO ME 20 PRILL-/

Federata Pan-Shqiptare e Amerikës VATRA do të organizojë një ceremoni për të dorëzuar çmimet e Konkursit të 110 Vjetorit të Gazetës “DIELLI”, 7 prej fituesëve janë në Shqipëri.

Ceremonia do të organizohet ditën e Shtunë paradite, 20 Prill, nga ora 11-13.00 në Sallën UNESCO të Muzeut Historik Kombëtar.

Çmimet do të dorëzohen nga përfaqësues të Jurisë së Konkursit.

Falenderojmë drejtorin e Muzeut Historik z. Dorjan Koçi, që mundësoi organizimin e veprimtarisë në mjediset e Muzeut.

Ftojmë fituesit e Konkursit, miqtë e Vatrës & Diellit dhe të interesuarit të bëhen pjesë e Veprimtarisë.

BATALIONI I SHQIPTARËVE NGA AMERIKA NË KOSOVË NË 20 VJETORIN E LIRISË

April 18, 2019 by dgreca

Batalioni Atlantiku rrugetimi drejt Kosoves 20 vjet me pare/

20 Vjet me pas me Kryeparlamentarin e Kosoves Kadri Veseli/

Me Kryeministrin e Kosoves Ramush Haradinaj dhe Kabinetit e tij/

-Duke shprehur nderin që sot është bashkë me pjesëtarët e Batalionit “Atlantiku”, të cilët 20 vjet më parë iu bashkuan radhëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Kryeministri Haradinaj, dekoroi këtë Batalion me medaljen “Gjergj Kastrioti Skënderbeu”, për kontributin e dhënë për lirinë e atdheut, si dhe iu dhuroi librin me portrete të Skënderbeut, kryeheroit kombëtar shqiptar, i botuar me rastin e Vitit Mbarëkombëtar Gjergj Kastrioti-Skënderbeu/

-Komandanti i Batalionit “Atlantiku”, Gani Shehu, tha se ky batalion mblidhte të rinj nga të gjitha trojet e gjeografisë shqiptare/

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari*

PRISHTINË, 18 Prill 2019/ Luftëtarët e lirisë, shqiptarë nga Amerika të Batalionit “Atlantiku”, të cilët 20 vjet më parë iu bashkuan luftës për liri të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, sot janë pritur me flamuj kuqezi të ngritur në sheshet e Prishtinës – kryeqytetit të Kosovës, shtetit të dytë të shqiptarëve, që këtë vit feston 20 vjet Liri e 11 vjet Pavarësi. Të nisur nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës e duke qëndruar edhe në Shqipëri, ata po vizitojnë e urojnë Kosovën, ku mbërritën rrugës kah në 1999-tën erdhën për të luftuar për Liri e Pavarësi Shqiptare.

Batalioni “Atlantiku” është moment i veçantë në historinë e vendit, tha Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, gjatë pritjes që iu bëri sot delegacionit të Batalionit “Atlantiku”.

“Vendimi juaj që të bëheni pjesë e luftës për liri të kombit, atdheut tuaj dhe njëkohësisht ardhja juaj për të kryer detyrën ndaj atdheut prej Amerikës dhe viseve tjera, e ka shënuar një ngjarje të veçantë në historinë tonë”, theksoi kreu i Qeverisë së Kosovës.

Kryeministri Haradinaj shprehu respektin më të lartë për pjesëtarët e këtij batalioni dhe të gjithë bashkëkombësve kudo që janë, të cilët erdhën në momentet më të vështira për t’iu bashkuar luftës për lirinë e vendit.

Kryeministri Haradinaj dhe të pranishmit në këtë takim nderuan me një minutë heshtje të gjithë të rënët për lirinë e Kosovës.

Duke shprehur nderin që sot është bashkë me pjesëtarët e Batalionit “Atlantiku”, të cilët 20 vjet më parë iu bashkuan radhëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Kryeministri Haradinaj, dekoroi këtë batalion me medaljen “Gjergj Kastrioti Skënderbeu”, për kontributin e dhënë për lirinë e atdheut, si dhe iu dhuroi librin me portrete të Skënderbeut, kryeheroit kombëtar shqiptar, i botuar me rastin e Vitit Mbarëkombëtar Gjergj Kastrioti-Skënderbeu.

“E kam një dëshirë dhe ajo është që, të rënët për liri, të luftërave ose të luftës së fundit, të fundshekullit që e lamë, të zënë vend dhe kjo nënkupton që të mos i lëshojnë rend të tjerëve me vdekë dhe bien në fusha të nderit, pra për ato të drejta që i kemi fituar”, tha kryeministri Haradinaj.

Më tej, kryeministri Haradinaj tha se e drejta jonë zë vend, nëse zënë vend dëshmorët, sepse në të kundërtën nëse lëkunden ata, e drejta jonë lëkundet dhe do të përsëritet prapë brez pas brezi.

Ndërsa, në emër të delegacionit të Batalionit “Atlantiku”, foli Hysni Syla, i cili pasi falënderoi kryeministrin Haradinaj për pritjen dhe organizimin, tha se është karakteristikë e veçantë e Batalionit, sepse në të marrin pjesë shqiptarë nga të gjitha trojet shqiptare.

“Themelimi i këtij Batalioni ishte me një mision të posaçëm dhe të shenjtë, për t’iu treguar edhe Kosovës edhe Shqipërisë se, edhe pse shqiptarët largohen nga atdheu në momente të caktuara, atëherë kur thërret vendlindja, kur thërret atdheu, shqiptarët janë të gatshëm çdoherë t’i lënë shtëpitë dhe familjet e tyre, biznesin dhe t’i përgjigjen atdheut. Këta burra iu përgjigjen atdheut”, tha Syla.

KRYEPARLAMENTARI VESELI TAKOI DELEGACIONIN E BATALIONIT “ATLANTIKU”

Me një minutë heshtje për dëshmorët, ka filluar takimi i Kryetarit të Kuvendit të Republikës së Kosovës, Kadri Veseli, me ish-pjesëtarë të Batalionit “Atlantiku” të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të cilët 20 vite më parë nga Amerika iu bashkëngjitën luftës në Kosovë.

Kryeparlamentari Veseli tha se lufta çlirimtare nuk do të kishte kuptim pa kontributin e bashkëatdhetarëve. Ai çmoi lart gatishmërinë e bashkatdhetarëve për të lënë jetën e rehatshme në shtëpitë e tyre dhe për t’iu bashkuar luftës çlirimtare në Kosovë, deri në sakrificë.

Veseli tha se vrasësit e tre dëshmorëve, vëllezërve Bytyçi, nuk janë përgjigjur ende për krimin e tyre, edhe pse, sipas tij, ata janë të njohur.

“Edhe pas dy dekadash, shteti serb nuk po denjon të pranojë krimet që ka bërë në Kosovë, duke tentuar të mohojë masakrat mbi civilët e pafajshëm shqiptarë”, theksoi Veseli.

Ai tha se është obligim e atyre që kanë mbetur gjallë që të vazhdojnë punën në forcimin e shtetit të Kosovës, ngase, siç tha ai, sa më i fortë të jetë shteti, aq më fuqishëm mund ta kërkojë të drejtën e vet.

Komandanti i Batalionit “Atlantiku”, Gani Shehu, tha se ky batalion mblidhte të rinj nga të gjitha trojet e gjeografisë shqiptare, duke përbërë kështu, siç tha ai, një Shqipëri në miniaturë.

“Pas 20 vjetëve vendosëm të rikujtojmë rrugëtimin tonë, duke përkujtuar gjithashtu të gjithë ata që dhanë më së shumti, për të arritur këtu ku jemi, në shtetin e Kosovës, të lirë dhe pavarur. Sa herë vijmë këtu shohim ndryshime pozitive. Ju falënderojmë ju si kryetar i Kuvendit dhe institucionet e tjera për punën tuaj në të mirë të qytetarëve dhe në të mirë të vendit”, theksoi Shehu.

Në takim diskutuan edhe anëtarë të tjerë të delegacionit, Mark Gjonaj, anëtar i Këshillit Bashkiak të Nju Jorkut, admiral Skënder Doçi, komandant i parë i batalionit, e të tjerë, të cilët evokuan kujtime nga lufta e 20 vjetëve më parë.

*Per me shume fotografi shihni ne Facebook-Gazeta Dielli

WHAT NOTRE-DAME MEANS TO ME

April 18, 2019 by dgreca

by David L. Phillips/

Thursday, April 18, 2019/

Memory and continuity. Hope for a better world. Notre-Dame is not just an edifice. It is a symbol of our shared humanity, a sanctuary of dreams, a safe haven for our better angels. Restoring the fire damage must be accompanied by a pledge to heal the world.

My first memory of Notre-Dame is as a small boy. I sat with my mother and sister on a stone pillar in the plaza facing the cathedral. Mom brought markers and a sketch pad. I was never a very good artist, but my drawing captured the glorious colors of Notre-Dame’s stained-glass façade, and the strength of saints at its main entrance.

Later in my young life, my parents showed me a stone right in front of Notre-Dame. The embedded stone, depicting a sun with seven rays, reads “Point Zero.” It represents the center of Paris, of civilization. “Des routes de Paris” – “The roads of Paris” is inscribed. Weathered by centuries, the stone is a reminder of life’s timeline, connecting past to present and future.

After my twin daughters were born, I took my family to Notre-Dame. We savored a crepe Suzette from a vendor adjacent to the cathedral’s back corner, overlooking Isle St. Louis. We lit a candle inside the church and silently said a prayer. I typically pray for world peace.

I showed the stone to my daughters and explained its significance. I told them the story of my first visit to Notre-Dame with my parents. Standing there with my daughters, the moment transcended generations. I shared memories with my girls; told them they’d visit that same spot with their children and urged them to remember our moment there together. We spoke about the importance of continuity.

Notre-Dame is a national treasure of France. It is, however, an icon to which many human beings feel an emotional and spiritual connection. As a house of worship, Notre-Dame’s cross and statues remind us of Christian values, sacrificing for others inspired by love for human kind.

Notre-Dame is also a reminder of the ideals of the French revolution. “Liberte, egalite, fraternite” – liberty, equality, and fraternity – is the motto of France. They are also foundational principles of the Enlightenment and the modern human rights movement.

In my capacity as a human rights professional, I have occasionally testified in the French Senate and National Assembly. When U.S. leadership lapsed, France reminded us of right and wrong. Before the Iraq War, I recall the searing admonishment of France’s Foreign Minister Dominique de Villepin at the United Nations: “War is always an acknowledgement of failure.”

The fire at Notre-Dame comes at a critical moment in human history. International cooperation is under siege by President Donald Trump’s “America First” doctrine, attacking shared institutions created after the Second World War. Trump’s hubris undermines U.S. interests and trans-Atlantic cooperation upon which the peace and prosperity of the 20th Century were based. We can barely survive four years of the Trump administration. Eight years would be fatal to our alliances and partnerships.

President Emmanuel Macron has pledged to rebuild Notre-Dame. France has the know-how and resources to restore its national treasure.

However, it will take more than bricks and mortar to restore the principles represented by Notre-Dame. It will require leadership that sets aside personal and national self-interest in service of a greater good.

From the ashes of the old tower, a new structure will emerge. I fervently hope that it will inspire our better angels, moving each of us to take action and help heal the world.

I learned humanitarian values from my parents and have made a point to share them with my children. Healing the world is a huge task and a generational endeavor.

David Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights.

Notre Dam-SOFRA POETIKE E DIELLIT

April 18, 2019 by dgreca

Nga Aleko Likaj/

Notre Dami /

Ç’më kujton Esmeraldën e gungaçin e mjerë,

Kjo kishë që lartohet këtu në Sant Mishel.

Më, lypsat ka kohë që nuk i sheh kjo derë,

dhe famulltarin, Frolon, të veshur me mantel

Tek ky shesh i thjesht përpara pa njerëz,

s’ ka gjurmë beteje për ciganen e bukur.

Sipër në këmbanoren e madhe yjet e verës,

ndrijnë si xhevahir nën qiellin e purpurt

Veç fjala “fatalitet” gdhendur atje lart n’ mur,

mbledh çdo ditë nga bota me dhjetra vizitor

Dhe të duket se nga kujtesa, jo më, jo kurrë,

nuk do të shlyhet romani i Viktor Hygos

Por katedralia e vjetër këtu e madhërishme

qëndron si monument mbi të bukurin Paris

Nën “çmenduri”, shkrepje blicesh, e vezullime,

kapitoli, duket se këtë natë qiellin lart qendis

Ç’më kujton Esmeraldën e gungaçin e mjerë

Kjo kishë që lartohet këtu në Sant Mishel.

Më lypsat ka kohe që nuk i sheh kjo derë

dhe famulltarin Frolo, të veshur me mantel

Paris ; Qershor, 2003

Autori jeton prej shume vitesh ne France midis Parisit dhe Bordosë

***

Nji vogëlushe ka dek mbram

Nga Kris Ditmiri

Nji vogëlushe ka dek mbram’.

Vogëlushe, s’pakun sepse

ka majt mbi supat shumë vite t’saj

ma bukur sa çdokush menon.

Dranofille, shumë ma e dashtun se e admirume.

E përunjun, shumë e admirume ndonse e harrume.

Teksa flakët ishin tuj u çue nalt n’qiell

dhe njerezit po shikjonin

si nji vogëlushe ka dhan shpirt.

Plot habi janë çudit,

a nuk ishte ajo vajzë, e cila jetonte

tanë kohën bashkë me na?

Nji vogëlushe nuk ishte këtu këtij mjesi,

porse t’dillës që vjen, ajo

ka m’u çue prapë, dhe me njek Zotin e vet.

Ai e din udhën për me dalë prej territ.

FAN S.NOLI: SHQIPTARËT I BASHKON KOMBËSIA

April 18, 2019 by dgreca

Fan S. Noli: Në Shqipëri, çdo muhamedan ka në vetëdijen e tij se është pasardhës i paraardhësve të tij të krishterë/

– Telegram i Fan Nolit dërguar Sër Eric Drumondit, Sekretar i Përgjithshëm i Lidhjes së Kombeve, 16 Dhjetor 1913- /

AVNI SPAHIU, autori i librit Fan Noli’s American Years, sjell një përmbledhje të telegrameve dhe letërkëmbimeve ku shfaqet zotësia diplomatike dhe forca argumentuese e tij në momente shumë të vështira për vendin. Edhe pse kanë kaluar më shumë se 100 vjetësh, përmbajtja është aktuale dhe taktikat dhe manovrat e qeverisë greke janë të njëjta.
“Në Shqipëri, çdo muhamedan ka në vetëdijen e tij se është pasardhës i paraardhësve të tij të krishterë. Për nga shpirti, zakonet dhe traditat ai është i krishterë më i mirë se sa serbi dhe greku. Fanatizmi i tij nuk ka ekzistuar kurrë pos në imagjinatën e të huajve dashakeqës dhe të keqinformuar. Interesat për avancimin e fesë së krishterë në një vend që krenohet si vend ku ka lindur Skënderbeu, kampioni i Krishtërimit, shërbehen më mirë duke këmbëngulur më pak në tiparet që ndajnë dhe më shumë mbi faktet që i bashkojnë tëkrishterët dhe muhamedanët e së njëjtës kombësi.”

KONCENTRIM I FORCAVE GREKE NË SHQIPËRI

Telegram i Fan Nolit dërguar Sër Eric Drumondit, Sekretar i Përgjithshëm i Lidhjes së Kombeve, Palais Luxemburg, Paris, për t’u qarkulluar tek anëtarët e Këshillit, dërguar më 16 dhjetor 1913
Jam njoftuar nga Qeveria ime se grekët po koncentrojnë trupa të rregullt dhe të parregullt përgjatë kufirit jugor të Shqipërisë me qëllimin e qartë të nxitjes së trazirave për të krijuar kështu pretekst për të invaduar dhe pushtuar me anë të forcës krahinat e Gjirokastrës dhe të Korçës, të ashtuquajtur Epiri Veriori. Këto krahina i takojnë me të drejtë Shqipërisë sipas vendimit të Konferencës së Londrës të vitit 1913 që nuk është kundërshtua asnjëherë nga fuqitë nënshkruese. Banorët e tyre, të cilët me përjashtim të një pakice të parëndësishme greke, janë shqiptarë të pastër kanë manifestuar edhe një herë vendosmërinë e tyre për të mbetur shqiptarë në zgjedhjet parlamentare që u bënë këtë muaj.

Në emër të drejtësisë, paqes dhe moralitetit ndërkombëtar, ftoj Këshillit të Lidhjes qëtë parandalojë agresionin e pajustifikueshëm grek, që pa dyshim do të provokojë ndërlikime serioze në dritën e faktit se populli shqiptar – është fuqimisht i vendosur t’i kundërvihet invadimit të territorit të tyre kombëtar deri në fundin e hidhur.

Peshkop Noli

Delegat i Shqipërisë

Hotel Marini, Romë

***

Letra dhe Memorandumi i Nolit dërguar SHTZ Arthur J. Balfour

Sekretar i Shtetit i Punëve të Jashtme

Londër, Angli

më 29 nëntor 1918

Shkëlqesia Juaj,

Ju lus të pranoni memorandumin e bashkëngjitur të Kishës Shqiptare Ortodokse të

Amerikës që përfaqëson zërin e të gjithë shqiptarëve pavarësisht besimit, si këtu, ashtu edhenë vendin tonë të vjetër.

Të bindur se ju do të përdorin ndikimin tuaj të lartë në emër të Shqipërisë, mbes,Shkëlqesia Juaj, shërbëtori juaj më i përulur,

Fan S. Noli

***

MEMORANDUM

Të nënshkruarit, përfaqësues të Kishës Ortodokse Shqiptare në Shtetet e Bashkuara,kanë nderit t’i paraqesin me respekt për konsideratë Konferencës Ambasadoriale këtë deklaratë:

Jemi vënë në dijeni se në pjesë të ndryshme të Shqipërisë, tani të pushtuara nga ushtritë greke dhe serbe, shqiptarët ortodoksë i janë nënshtruar një presioni për të nënshkruar deklarata “entuziaste”; në të cilat ata janë të detyruar të mohojnë kombësinë e tyre dhe të mirëpresin copëtimin e vendit të tyre.

Të gjithë ata që janë të njohur me ndjenjat e popullit shqiptar, më një anë, dhe me metodat serbe dhe greke, në anën tjetër, mund të hetojnë me lehtësi kuptimin e vërtetë dhe vlerën e deklaratave të tilla. Një rast i vetëm mund të ilustrojë këto veprime të njohura ballkanike:

Disa banorë ortodoksë të Korçës, një qytet në mes të Shqipërisë, i kanë adresuar Sekretarive të Jashtme të Fuqive (të Mëdha) një memorandum ku ata deklarojnë se, si “grekë Shqipfolës” ata kërkojnë pushtimin e përhershëm të krahinës së tyre nga ana e Greqisë. Po të ketë edhe të vërtetën më të vogël në këtë deklaratë, si mund të shpjegohen atëherë faktet në vazhdim:

1. Vendi ku u hap shkolla e parë kombëtare shqipe është Korça.

2. Shtypshkronja e parë kombëtare e Shqipërisë u themelua në Korçë. Disa ngaprijësit më të shquar të Lëvizjes Kombëtare Shqiptare vinin nga Korça.

3. Tubimi masiv i 20 mijë njerëzve për të protestuar kundër miratimit të një alfabeti arab për gjuhën shqipe i mbajt në Korçë (Times, 1910).

5. Përpjekja e parë serioze për themelimin e Kishës Kombëtare Ortodokse Shqiptare, të ndryshme nga kisha e pastër politike e Patriarkatit, filloi në Korçë nga Lidhja Ortodokse Shqiptare.

6. Kryengritja e parë në Shqipërinë e Mesme kundër politikës antishqiptare të Turqve të Rinj filloi në Korçë.

7. Gazetat kombëtare, si dhe shoqatat e Shteteve të Bashkuara janë mbajtur kryesisht nga kontributet vullnetare nga imigrantë nga Korça dhe krahina e saj.

Vetëm ky fakt i fundit, një shfaqje e shkëlqyer dhe spontane e patriotizmit shqiptar në një vend të lirë, meriton të krahasohet me manifestimet e detyrueshme dhe të nxitura të njerëzve që janë të gatshëm të nënshkruajnë nën kërcënimin e bajonetave vrastare. e njëjta gjë mund të thuhet për deklaratën e ngjashme të banorëve shqiptarë të banorëve ortodoksë shqiptarë të Durrësit në favor të Serbisë.

Këta shembuj mund të shumëzohen pafundësisht, por mjafton një për të hedhur dritë mbi metodat mashtruese të grekëve dhe të serbëve.

Shqiptarët ortodoksë të Shteteve të Bashkuara, që përfaqësojnë mijëra familje, janë të bindur se Fuqitë do t;i përgjigjen me vlerën e njëjtë dashurisë së shtirur të shqiptarëve ortodoksë për serbët dhe grekët. Në rrethanat ekzistuese, është gjëja më e lehtë në botë që Greqia dhe Serbia t’i bindin shqiptarët ortodokë që jetojnë në Shqipëri që të nënshkruajnë çfarëdo letre të çfarëdo qëllimi. Kundruall këtij zelli të detyrueshëm për armiqtë e kombit tonë duhet vënë krahasimin e nacionalizmit spontan dhe këmbëngulës të shqiptarëve ortodoksë të Shteteve të Bashkuara, të cilët me paratë dhe gjakun e tyre kanë bërë aq shumë luftëra për lirinë e Shqipërisë.

Ndër manifestimet e tjera kombëtare të shqiptarëve të Shteteve të Bashkuara është themeluar Kisha Ortodokse Shqiptare, nën Sinodin rus. Klerikët, kapelat dhe zyrat botuese e kësaj Kishe, me një kosto prej mijëra dollarësh në vit, mbështeten kryekëput nga shqiptarët ortodoksë të Shteteve të Bashkuara, që janë vëllezërit dhe bijtë të po atyre njerëzve të cilët Greqia dhe Serbia po i detyron të deklarohen si serbë dhe grekë.

Në përfundim, ju lus që të shtoni edhe një fjalë (nga që nuk meriton një diskutim serioz) lidhur me pretendimet e njohura greke dhe serbe, se shqiptarët ortodoksë janë armiqësorë ndaj bashkatdhetarëve të tyre muhamedanë. Në Shtetet e Bashkuara, ku shqiptarët ortodoksë përbëjnë shumicën dërmuese dhe shqiptarët muhamedanë një pakicë jo të konsiderueshme.

Prijësi i tyre, i zgjedhur me votën e lirë, është muhamedan. Madje edhe në malet e egra të Shqipërisë Veriore ka shembuj të malësorëve muhamedanë që i janë besnikë prijësve roman- katolikë dhe e kundërta.

Në Shqipëri, çdo muhamedan ka në vetëdijen e tij se është pasardhës i paraardhësve të tij të krishterë. Për nga shpirti, zakonet dhe traditat ai është i krishterë më i mirë se sa serbi dhe greku. Fanatizmi i tij nuk ka ekzistuar kurrë pos në imagjinatën e të huajve dashakeqës dhe të keqinformuar. Interesat për avancimin e fesë së krishterë në një vend që krenohet si vend ku ka lindur Skënderbeu, kampioni i Krishterimit, shërbehen më mirë duke këmbëngulur më pak në tiparet që ndajnë dhe më shumë mbi faktet që i bashkojnë të krishterët dhe muhamedanët e së njëjtës kombësi. Një dëshmi e fundit e mungesës së çfarëdo fanatizmi nga ana e muhamedanëve shqiptare është ajo se në mesin e tyre mund të gjenden përkrahësit më të vendosur të zgjedhjes së një princi të krishterë për fronin shqiptar.

Ajo që u intereson shqiptarëve të të gjitha besimeve është një administratë efikase dhe e fuqishme në një Shqipëri të bashkuar të qeverisur nga një princ europian.

Fan S. Noli, BA, Harvard University

Kryeprift i Kishës Shqiptare Ortodokse të Shteteve të Bashkuara

(E dergoi per Gazeten DIELLI ne SHBA)