• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Pesha e gurit Arbëror

November 1, 2021 by s p


Nue Oroshi/


Rrezatimi i ecjakeve paraqitët pranë panteonit qiellor.Sikur toka të mendonte me kohë për diellin pranë qiellit të freskët dhe rrezatues do të ndërtohej një gurapeshë e madhe e cila do ta dritëzonte qiellin për ti ndalur hënës shikimin kah toka dhe qielli shqiptar.Sikur më kohë të ndëgjohej zëri i arbërisë pranë panteonit qiellor shqiponjat gjithmonë do ta luanin lojën lozonjare dhe nuk do të ballafaqoheshin me minjët e detit dhe ushtarët e davletit.Kur hijeshia e burrit e shpërthen bukurinë qiellore aty lypet që në funksion të paraqet mendjën.Mendja shpeshherë ka levizur pranë një trekëndshi në mes të tokës, diellit dhe qiellit. E sikur historianet dhe kronikanët të paraqisnin ashtu siç ishte drejt historinë sot nuk do të kishim probleme për rishkrimin e historisë por ajo do të ishte drejt e shkruar.Këndet e trekëndëshit shpeshherë lëviznin sa prej një skaj në skajin tjetër duke u ballafaquar më të paarritshmën e cila shpeshherë goditej në mes të një përbindëshi të përbirë dhe lojës së detit që është i vëndosur në afërsi të vargmaleve.Plleshmëria është shumë lloje.Ajo e ndalon trekëndshin magjik të lëviz prej një ane në anën tjetër duke u ballafaquar me rrezet e diellit. Kur djalëria shqiptare ishte përgatitur për ti dhënë fund betejave në mes te oksidentit dhe orientit në pritë kishin vendosur cunga udhëkryeqet e rikrijimit të kohës së pushtuar.Dikush mendonte se vitet e pushtimit dhe ripushtimit e kishin bërë te vetën.Por këta sytha të mbirë apo kopila siç njihen në gjuhën e popullit e kishin mbajtur thellë këtë ndjenjë për ta përqafuar ideologjinë e pushtuesve, duke harruar se Iliria,Dardania, Arbëria e Shqiptaria janë një. Çdo përpjekje për ta ndarë Ilirinë nga Dardania e Arbërinë nga Shqiptaria, janë përpjekje boshe të cilat qojnë ujë në mullirin e atyre që na mbajtën të pushtuar me shekuj.Kur rrezët e diellit u përqafuan me hijet e qiellit aty dikund në mes mbeti një tampon zonë e cila nuk kishte as ajër,as toke, as zjarr, as qiell e as diell. Dikush e sheh çështjen shqiptare ne këtë tampon zonë dikush mendon për rikthimin e pushtuseve të kaluar karpatian e aziatik por djalëria dhe vajzëria shqiptare e kanë marrë orientimin e duhur.Te paktë janë ata që çështjen shqiptare e shohin në një tampon zonë pa ajër,pa qiell dhe pa diell.Kur shkëmbimi i jehonës qiellore u bashkua me jehun mitik e në buzëqeshjën e freskët të hieroglifeve përzihen paralelizmat në mes të sfragjistikës dhe heraldikës shqiptare në skajin e afërt të burimit të kroit autokton rrinë një enë e mbushur përplot me ujë të pastër të burimit i cili e pastron botën dhe e ruan votrën.Ruajtja e votrës është bërë edhe nga penatët dhe larët shqiptar pa e kujtuar strofullin e dallendyshës shtegtare e cila udhëton me mijëra kilometra por kthehët serish në vendlindje për ta ndërtuar strofullën e tyre, ashtu siq veprojnë mërgimtarët shqiptar të cilët në shenjë nderimi për tokën e atdheut se paku e ndërtojnë një shtëpi në vendlindje për ti sjellë çmalljen më tokën e bekuar të arbër dheut.Pranë dritë hijeve të përjetësisë në tokën e shqiptarisë sërish duhet përballur me balozat e detit ushtarët e mretit, e kapuqzitë e krajlit. E ndalimi i zërave të shpirtave që na lanë porosinë për Shqiperinë Arbërore rënkojnë fuqishëm skaj një ore të vjetër me kujtohën fjalët dhe porositë e arbërorve atdhetar.Në paça shtuar ose zmadhu ndonjë fjalë mos e gëzofsha idealin tim kombëtar.E përplasja në mes të dy botrave shqiptare ende vazhdon edhe në shekullin njëzet e një, ku pranë gotës së thyer kanë mbetur pjesët e shpërndara të xhamit, që edhe sot e asaj dite janë duke shkaktuar ndalesa në mes të kryqëzimeve shqiptare në mes të lindjes dhe perëndimit.

Filed Under: Analiza Tagged With: Nue Oroshi

Zgjedhjet vendore në Kosovë: Një mësim i mirë për të gjithë politikanët

November 1, 2021 by s p

Dr.Sadik Elshani/

Zgjedhjet e lira dhe të pastra janë njëra nga shtyllat kyçe të demokracisë. Vota e lirë është arma më e fortë në duart e popullit. është me rëndësi që të fitojë vendi, populli demokracia dhe jo vetëm kandidati i ndonjë partie të caktuar. Kosova tani ka vite që organizon zgjedhje të qeta, procesi zgjedhor rrjedh pa ndonjë problem të madh, parregullësi të mëdha. Por, ajo që është më e rëndësishmë, është fakti që humbësi e pranon rezultatin e zgjedhjeve. Kuptohet, proces të përkryer zgjedhor nuk ka as në vendet me tradita e demokraci të përparuara, por është me rëndësi që parregullesitë të jenë sa më të vogla e sa më të pakta.

Në zgjedhjet qendrore të 14 shkurtit të vitit 2021 Lëvizja Vetëvendosje (LVV) doli fitimtare, por në zgjedhjet vendore (lokale) të 17 tetorit,në rrethin e parë,  LVV nuk arriti ta fitojë asnjë komunë. Në rrethin e dytë është në balotazh në disa komuna. Kjo tregon se votuesi i Kosovës është zgjuar dhe dita – ditës është duke fituar një përvojë, kulturë zgjedhore, duke mos votuar verbërisht asnjë subjekt politik, asnjë politikan, duke i mbajtur përgjegjës politikanët për përmbushjen e premtimeve të tyre parazgjedhore dhe mënyrën e qeverisjes së tyre. Për punë, qeverisje të mirë votuesi të vlerëson, ndërsa për punë të keqe mosmbajtjen e premtive, arrogancë, ai të dënon.

Këto rezultate nuk janë duke u pëlqyer disa “analistëve”, “komentatorëve” politikë, të cilët me shumë të padrejtë janë duke e akuzuar, popullin, votuesit si njerëz amoral, pa ndërgjegje kombëtare dhe shumë akuza të tjera. Kjo është një fyerje e rëndë për popullin e Kosovës. Dikush i vlerësoi këto zgjedhje si thikë pas shpine të Kosovës, tradhti. Sot (30 tetor, 2021) sapo lexova një titull: “Zgjedhjet lokale kundër Kosovës”.  Çfarë logjike! Kosova kurre nuk mund të rrezikohet nga mbajtja e zgjedhjeve të lira. Disa komentuesve nuk ua vë në dyshim atdhedashurinë e tyre, dashurinë për Kosovën, por kam përshtypjen se ata kanë ngelur peng i mendësisë së vjetër se, po e mori pushtetin një parti që ata nuk e duan, ajo parti s’do ta lëshojë më pushtetin, do ta mbajë atë përgjithmonë. Ato kohëra kanë përfunduar njëherë e përgjthmonë. Partia që sot i ka fituar zgjedhjet, nesër mund t’i humbë ato. Mirë e ka thënë Mjeda: “Bylbyl, ky shekull orë e ças ndrrohet/Bijnë poshtë të naltit, i vogli çohet”. është me rëndësi që të krijohet një ecuri ku pushteti ndërrohet në mënyrë paqësore. Të mos lidhemi për individin (vetjen), por të krijojmë institucione të qëndrueshme e funkciopnale demokratike. Pushteti korrupton lehtë, prandaj duhet mbajtur politikanët në shënjestër. Asnjë kandidati, asnjë partie të mos i jepet një “blank check”, sepse mund të keqpërdoret shumë lehtë e shumë shpejt. Nganjëherë edhe humbja është e mirëeseardhur, t’i çelë sytë, të zgjon nga gjumi, të jep një mësim që herën tjetër duhet të punosh më mirë që ta fitosh votën e qytetarit.

Ja unë kam shkruar kundër politikanëve të korruptuar, dukuritë negative në shoqërinë kosovare, ja askush. Vetëm disa nga titujt: “Vetëshkatërrimi, vetëvrasja e një shteti të ri”, “Korrupsioni në mesin tonë, korrupsioni brenda nesh”, “Kosova si plaçkë lufte, pronë private” e shumë të tjerë. Por, nuk mund t’i fusim të gjithë në një thes. Këto janë zgjedhje vendore për krytarë komunash dhe asamble komunale dhe kandidatët nihen shumë mirë në të gjitha komunat përkatëse. Si qenka e mundur që qytetarët me votat e tyre të lira po votokan për personat (vetjet) e korruptuar, hajnat?! Po sjell këtu vetëm dy shembuj për të ilustruar atë që u tha pak më lartë. Në komunën e Suharekës/Therandës ka fituar në rrethin e parë z. Bali Muharremaj i AAK-së. Z. Muharremaj nuk është hajn, nuk është i korruptuar dhe për punën e tij kam dëgjuar vetëm fjalë të mira. Prandaj, ai e gëzon përkrahjen e qytetarëve të Suharekës/Therandës. Suharekasit/Therandasit nuk kanë nevojë që dikush t’u tyregojë atyre se për ke duhet të votojnë, ata e njohin shumë mirë njëri – tjetrin. E mora si shembull Suharekën/Therandën, sepse është vendi ku jam lindur e rritur. Ka vite që jam larguar nga qyteti im, por i përcjell me vëmendje rrjedhat e jetës së tij, jam në kontakt të vazhdueshëm më familjarët, miqtë e mi – ia njoh zemrën dhe shpirtin qytetit tim. Edhe z. Përparim Rama kandidat për kryebashkiak të Prishtinës, nga LDK-ja e që është në balotazh me kandidatin e LVV-së, nuk është hajn, nuk është i korruptuar. Përkundrazi, ai është një arkitekt i suksesshëm, i njohur ndërkombëtarisht, i cili është themelues e pronar i disa firmave arkitektonike; ka një vizion të qartë, një plan të realizueshëm për zhvillimin hapësinor, ekonomik e kulturor të kryeqytetit të Kosovës. Kandidatura e tij për kryebashkiak do t’i bënte nder çdo metropole botërore. Tani po u drejtohem atyre që janë duke vajtuar për rezultatet e zgjedhjeve vendore të 17 tetorit: Çfarë të keqe i sjellin Kosovës z. Muharremaj, z. Rama (e shumë të tjerë), çfarë rreziku i kanoset Kosovës nga ata, pse qenka tradhti të votosh për ta? Vetëm pse nuk vijnë nga radhët e LVV-së?! Prandaj, mos vajtoni, mos akuzoni, mos urreni, mos mbillni grindje e përçarje për rezultatet e zgjedhjeve, por uroni fituesit – është mirësjellje, eshtë njerëzi, është demokraci, është atdhetari. Mos hidhni baltë mbi dinjitetin, atdhetarinë e votuesit të Kosovës. Urone Kosovën që po organizon zgjedhje të lira, të qeta e të pastra. është tipar i një shteti të qëndrueshëm e demokratik, edhe pse Kosova ka probleme të tjera të shumta. Shpëtimi i Kosovës nuk mund të vijë nga një njeri, një parti, por nga ndërgjegjësimi, vetëdijësimi, angazhimi i të gjithë qytetarëve të saj, e në radhë të parë, të intelektualëve dhe ekspertëve. Mjerë ai popull, vend, që shpëtimin e tij e pret nga një njeri, një parti.

Ne demokraci, në zgjedhje të lira e të pastra le të fitojë kandidati që merr vota me shume, i pëlqeu apo nuk i pelqeu dikuj. Për fituesin duhet thënë vetëm këto fjalë: Urime e punë të mbarë! Çka mund t’ju ndihmoj?

Philadelphia, më 31 tetor, 2021

Sadik Elshani është doktor i shkencave dhe veprimtar i bashkësisë shqiptaro – amerikane.

Filed Under: Analiza Tagged With: Sadik Elshani

LIRIA E FJALËS DHE LIRIA PËR T’U MBLEDHUR –DHE “FOLTORET” E SALI BERISHËS

November 1, 2021 by s p

                                                 Nga Frank Shkreli

See the source imageJavën që kaloi 18 shtete, përfshir Shtetet e Bashkuara të Amerikës, me anë të një deklarate të përbashkët, si më poshtë, dënuan këcënimet dhe sulmet e Rusisë ndaj gazetarëve në atë vend. Joint Statement on Media Freedom Coalition on Media Freedom in Russia – United States Department of State.  18 vendet në fjalë kanë shprehur “shqetësimin e tyre të thellë” ndaj atyre që i kanë cilësuar si “kërcënime dhe ngacmime në rritje”, të qeverisë ruse ndaj gazetarëve të pavarur edhe mediave tjera në atë vend.

Deklarata, e botuar nën emrin “Koalicioni për Liri të Mediave”, është nënshkruar nga Australia, Kanadaja, Republika Çeke, Danimarka, Franca, Gjermania, Greqia, Islanda, Letonia, Lituania, Holanda, Zelanda e Re, Sllovakia, Sllovenia, Ukraina dhe Maqedonia e Veriut.  Moska është akuzuar për shtypje të mediave të pavarura, grupeve të shoqërisë civile, aktivistëve dhe anëtarëve tjerë të shoqërisë, si dhe për përdorim të të ashtuquajtuarit ligj që shpallë gazetarët si “agjentë të huaj”.  Në deklaratë thuhet se “liria e mediave është shumë e rëndësishme për funksionimin e shoqërive të lira dhe të hapura dhe është thelbësore për mbrojtjen e të drejtave të njeriut dhe lirive bazë”. Në deklaratën e nënshkruar nga 18 vende, përfshir Shtetet e Bashkuara të Amerikës, nënvijohet se autoritetet ruse kanë vazhduar në vitin 2021, “Që sistematikisht të arrestonin dhe të trajtonin shumë keq gazetarët, ndërsa ata po raportonin për protestat e organizuara në mbështetje të figurës së njohur të opozitës ruse, Z. Aleksei Navalny”, thuhet ndër të tjera, në deklaratën në fjalë, shpërndarë medias ndërkombëtare me 28 tetor, 2021. Në përmbyllje të deklaratës së 18 vendeve në fjalë theksohet fakti se, “Ndërsa janë shtuar shhqetësimet në lidhje me lirinë e fjalës dhe sigurinë e gazeztarëve në Rusi, ato shqetësime nuk janë të reja. Ne jemi në solidaritet me gazetarët rusë të cilët marrin mbi vete përgjegjësinë për ushtrimin e veptimtarive të tyre profesionale, ndërkohë që nderojmë kujtimin e atyre gazetarëve të cilët kanë humbur jetën në krye të detyrës”. Deklarata e 18-shteteve i bën thirrje Moskës që të zbatojë angazhimet dhe detyrimet ndërkombëtare dhe të “respektojë dhe të sigurojë lirinë e fjalës dhe sigurinë për gazetarët” në ushtrimin e lirë të detyrës së tyre, përfundon deklarata drejtuar Kremlinit, nënshkruar nga 18 vende, përfshirë Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Me të thenë të drejtën nuk u habita fort kur nuk pashë Shqipërinë si një prej vendeve nënshkruese të kësaj deklarate se Tirana zyrtare nuk na ka mësuar që ta shohim Shqipërinë “krah për krah” me vendet e demokratike – qoftë edhe me një nënshkrim të tillë — në mbrojtje të fjalës së lirisë dhe lirisë për tu mbledhur pa frikë ndëshkimi.  Më duhet të rrëfej se gjatë karierës time në Zërin e Amerikës, frazën, “liri e fjalës dhe liri e tubimit ose mbledhjes”, mund ta kem përdorur e shqiptuar në ushtrimin e punës time në radio me mijëra herë. Është një frazë që nuk harrohet kollaj, pasi mësova që në fillim, me të arritur në këtë vend të bekuar, gjysëm shekulli më parë – se nga të gjitha liritë që ofronte Amerika për një refugjat si unë,  nuk kishte asgjë më me rëndësi se e drejta e lirisë së fjalës dhe e medias si dhe liria për tu mbledhur në log të kuvendit, si të thuash, për të diskutuar lirisht problemet e ditës me të cilat përballet një shoqëri. Në Amandamentin e Parë të Kushtetutës amerikane kjo e drejtë sigurohet me fjalët se, “Kongresi nuk do të miratojë asnjë ligj që kufizon lirinë e fjalës ose të shtypit dhe as të drejtën e njerëzve që të mblidhen në mënyrë paqësore…”, për të debatuar hallet dhe ankesat e tyre.

Deshta ta lidhë disi deklaratën e javës që kaloi të 18-shteteve — përfshir Shtetet e Bashkuara — në mbrojtje të lirisë së fjalës dhe të medias për gazetarët rusë, përballë kërcënimeve të Kremlinit, me një fenomen të aktualitetit të këtyre ditëve në Shqipëri, atë të “foltoreve”, të ish-Kryeministrit të vendit, Dr. Sali Berishës dhe reagimeve ndaj tyre. Vej re se jo vetëm politika shqiptare – si pozita ashtu edhe opozita — kundërshtojnë mbajtjen e “foltoreve” nga Z. Berisha anë e mbanë vendit, por ka edhe shumë organizata mediatike dhe gazetarë “të pavarur” që kritikojnë, kundërshtojnë dhe sulmojnë Dr. Berishën dhe prëkrahsit e tij për mbajtjen e këtyre takimeve, me pjesëmarrës që ai i konsideron si baza e Partisë Demokratike.  Për më tepër, sipas disa lajmeve të përhapura në Tiranë, ditët e fundit, mësova me shqetësimin më të madh, sikur një ambasadë perëndimore u ka bërë thirrje disa televizioneve kryesore të Shqipërisë që të mos mbulojnë zhvillimin e “foltoreve” të Dr. Sali Berishës. 

Pa ditur se çfarë mund të jetë thenë me atë rast dhe cilat mund të kenë qenë rrrethanat e një “urdhëri” të tillë, nuk dua të akuzojë askënd, por më duket disi si e pa precedencë që një përfaqësi diplomatike të bëjë një gjë të tillë, sidomos nga një ambasadë perendimore që duhet të mbroj lirinë e shtypit si një vlerë dhe e drejtë pa të cilën demokracia është e pamundur.  Nëqoftse kjo është e vërtetë, se një diplomat/e e huaj ka inkurajuar ose edhe më keq ka “urdhëruar” televizionet shqiptare të mos mbulojnë “foltoret” e Dr. Berishës — një ndërhyrje e tillë përbën një shkelje të rëndë dhe flagrante, jo vetëm të rregullave të diplomacisë, por edhe një shkelje të rëndë të lirisë së medias dhe fjalës së lirë në Shqipëri dhe të Deklaratës Universale mbi të Drejtat e Njeriut, për të mos thenë asgjë për ligjet vendore dhe ligjet e shtetit nga vijnë diplomatët.

Unë nuk kam asnjë fakt në dorë që të them me siguri se Dr. Sali Berisha është fajtor ose jo për akuzat e Departamentit të Shtetit dhe për deklarimin e tij “persona non grata”, kështuqë do të rezervoj gjykimin tim në lidhje me këtë çeshtje derisa të kam në dorë disa fakte — pasi nuk jam as hetues, as gjykatës as prokuror, e as avokat. Sot për sot, kemi këtë dokument Public Designation of Albanian Sali Berisha Due to Involvement in Significant Corruption – United States Department of State, i lëshuar bazuar në raportin publik, dërguar Kongresit  nga Departamenti Amerikan i Shtetit (DASH) për vitin 2021 — Public Listing, Fiscal Year 2021 – United States Department of State.

Ndryshe nga kundërshtarët e tij politikë dhe megjithë akuzat nga DASH, unë besoj në të drejtën e lirisë së fjalës edhe për Sali Berishën ashtu si dhe për çdo shqiptar tjetër, si edhe në të drejtën e tij për të mbajtur “foltoret”, si një mjet për të folur lirisht në mbrojtje të vetes së tij dhe për të pasqyruar ankesat që ka ai dhe mbështesit e tij me partinë e tyre dhe me udhëheqjen e saj.  Ata gazetarë, politikanë e madje qofshin ata edhe diplomatë huaj, janë gabim që ngulin këmbë në censurimin e Sali Berishës duke i bërë thirrje medias që të mos mbulohen “foltoret” e tija.  Unë për vete, siç ka thenë Voltaire, mund të mos jem dakort për shumë gjëra me Sali Berishën, me Edi Ramën ose Lulzim Bashën dhe me shumë politikanë shqiptarë, por ama nuk do t’ua mohoj kurrë të drejtën e tyre të fjalës së lirë, lirinë të thonë atë që mendojnë e dëshirojnë dhe të ushtrojnë këtë të drejtë qoftë edhe në një vend publik, siç janë “foltoret”, mitingjet.  

Këtu në Shtetet e Bashkuara të Amerikës konsiderojmë të drejtën e mbledhjeve ose mitingjeve politike, qofshin ato edhe protesta paqësore — nganjëherë edhe jo aq paqësore — si gur-themeli i lirisë dhe i demokracisë së shoqërisë sonë, megjithëse jo e përsosur, si diçka të shenjtë që duhet të ruhet e të mbrohet me çdo kusht dhe për çdo person pa dallim. Prandaj, për derisa këto tubime të “foltoreve” në Shqipëri janë paqësore, as politikanët e pozitës e të opozitës, as gazetarët të cilët duhej të ishin të parët të mbronin të drejtën e lirisë së fjalës për të gjithë, përfshir diplomatët e huaj, nëqoftse besojnë në lirinë e fjalës – nuk duhet të sulmojnë e të kritikojnë, sidomos të drejtën e pjesëmarrësve në ato foltore të organizuara nga Sali Berisha. Shqiptarë janë edhe ata, ndonëse mund të mendojnë ndryshe, por me të drejta e liri të barabarta me ju, bazuar në ligjet e vendit dhe në marrëveshjet ndërkombëtare, në mbrojtje të drejtave bazë të njeriut, sidomos të drejtën e lirisë së fjalës. Të gjithë i njohim shpenzimet e miliona dollarëve gjatë tre dekadave të fundit nga Shtetet e Bashkuara dhe nga Bashkimi Evropian për trajnim të gazetarëve shqiptarë. Poshtërimi i pjesëmarrësve shqiptarë në ato foltore, nga disa përfaqsues të medias si dhe nga politikanët e ditës, nuk u bën ju aspak më të mirë se ata shqiptarë të foltoreve të cilët në ato takime po shprehin zemërimin dhe shqetësimet e tyre për hallet e jetës me të cilat ata, si shumica e shqiptarëve, përballen çdo ditë.  Në vend që të talleni me ta, siç po bëni tani, do të ishte më njerëzore të dëgjonit se çfarë thonë dhe për çfarë ankohen ata dhe të raportoni problemet e tyre, pa marrë parsysh se ç’mendoni ju për Sali Berishën. Të pakën, ju gazetarë e analistë dhe ente të medias shqiptare, të pakën ju, duhet ta mbroni lirinë e fjalës për të gjithë pa dallim – nëqoftse vërtetë e quani vetën pjesëtarë të profesionit të gazetarisë. Është turp dhe fatzi fakti që një shumicë e gazetarëve shqiptarë janë bërë pjesë e proceseve të montuara politike. 

Deklarata e sipër përmendur e 18 shteteve – përfshir Shtetet e Bashkuara — në mbrojtje të lirisë së shtypit dhe lirisë së fjalës në Rusi –i bën thirrje qeverisë ruse — por ajo vlen edhe për Shqipërinë, megjithëse Tirana zyrtare nuk ka gjetur guximin ta nënshkruaj siç bënë disa shtete evropiane, “që t’i japë fund shtypjes së zërave të pavarur dhe proceseve të motivuara politikisht kundër gazetarëve dhe organizatave mediatike.”

Duke kritikuar të drejtën e “foltoreve” të Sali Berishës, ose pjesëmarrjen e kujto qoftë tjetër në ato mitingje, kritikët e të gjitha ngjyrave, po i mohojnë vet-vetes lirinë e fjalës dhe nuk i bën ata më të mirë se ai dhe as më të pranueshëm dhe më të mirë se pjesëmarrësit e thjeshtë në ato foltore. Ata nuk janë as politikanë të privilegjuar si Sali Berisha, Edi Rama e Lulzim Basha, por janë shqiptarë të thjeshtë të cilëve u ka ardhë shpirti në hundë nga problemet e krijuara nga politika e dështuar shqiptare e këtyre tre dekadave. Ata thjeshtë, po ushtrojnë të drejtën e tyre kushtetuese dhe natyrale, falë nga Perëndia gjithë neve, për të jetuar të lirë, për tu shprehur lirisht, si individë dhe si shoqëri, qoftë edhe si pjesëmarrës në “foltore” të tilla. Liria për tu mbledhur, (Freedom of speech and assembly) qoftë edhe në një “foltore” si kjo njihet, ndërkombëtarisht, si e drejtë e njeriut, e drejtë politike dhe e drejtë civile!  Kushdo qofshi ju kritikë, mos abuzoni me liritë dhe të drejtat e shqiptarëve, sidomos me lirinë e fjalës dhe të drejtën për të marrë pjesë në mitingje dhe për të shprehur lirisht mendimet, pa frikë ndëshkimi, qoftë nga partia që I përkasin, qoftë nga autoritetet qeveritare!

Frank Shkreli

Filed Under: Analiza Tagged With: Frank shkreli

KËRCËNIMET KINEZE TAIVANIT DHE EVROPA E PANDJESHME

October 31, 2021 by s p

Nga PAOLO MIELI/


Kujdes Evropë: Kina është pranë. Edhe më pranë se ishulli i Taivanit, sovraniteti i të cilit, shkoqur, është vënë në diskutim nga regjimi I Xi Jinping-ut. Nga fundi I gushtit, nga dita e nesërme e largimit të ushtarit të fundit amerikan nga Kabuli, Kina ka bërë të qartë se synon t’i ribashkojë “mëmëdheut” atë rrip toke që në shekullin e gjashtëmbëdhjetë portugezët e emëruan Formoza. Aty, n’atë ishull, u strehua kryetari I Gomindanit, Çang Kai – shi kur, më 1949, u mund dhe në Pekin ngadhënjeu “revolucioni komunist” i Maos. Atëherë Shtetet e Bashkuara nuk I munguan solidaritetin e tyre Çangut: Taivani (me pak milionë banorët e tij) u njoh nga diplomacitë perëndimore si përfaqësues i ligjshëm i një milliard kinezëve dhe zuri karrigen e Kinës në Kombet e Bashkuara deri më 1971. Regjimi i Çang Kai – shi-së në ishullin e vogël qe despotik, edhe se më pak se ai maoist dhe një nga meritat e presidentit amerikan Richard Nixon qe ai që hapi (me ndihmën e Henry Kissingerit) rrugën në fund të së cilës ambasada e Shteteve të Bashkuara në Kinë do të linte Taipein për t’u shpërngulur në Pekin, e ndjekur (në ndonjë rast e paraprirë për pak) nga përfaqësitë diplomatike të gjithë Vëndeve të tjerë miq të Washingtonit. Çangu vdiq më 1975, një vit më parë se Mao. Biri i tij, Çang Çin-kuo “mbretëroi” edhe ai deri në vdekjen të ndodhur më 1988. Pastaj Republika e Taivanit u bë vërtetë e tillë, Kina vazhdoi të kërkojë zotërimin por deri pak kohë më parë ishte dukur se kënaqej me një bashkekzistencë paqësore. Qe Xi Jinping, i elektrizuar nga lehtësia me të cilën mbarë bota i lejoi të përkulte Hong Kongun, t’a ringrinte çështjen. Me rastin e njëqindvjetorit të themelimit (më 1921) të Partisë komuniste, i së cilës është sekretar, Xi Jinping-u ka ritheksuar se brënda ditës në të cilën do të bjerë qindvjetori i dytë (ai i lindjes, më 49, të Republikës popullore kineze) Taivani do t’i kthehet Kinës. Mbas tërheqjes së Biden-it nga Afganistani, Xi pastaj la të kuptohet se don t’i shpejtojë kohët: më 1 tetor 2049, kur të jetë përvjetori i marrjes së pushtetit komunist në Pekin bashkëngjitja e Taivanit duhet të jetë kryer e gjërësisht e tretur.Në javët e fundit dhjetra aeroplanë kinezë (jo më pak se 150) kanë filluar të shkelin hapësirën ajrore taivaneze. Për më tepër Kina është bërë kërcënuese në të gjithë tokat e vëna në diskutim në kufijtë e saj. Protestave të Hindisë i është përgjigjur në rrugë informale (një artikull në gazetën zyrtare të regjimit Global Times) duke pohuar se kundërveprimet e Nju Delhit nuk ishin “në një vijë me fuqinë e tij”. Mbrapa Xi jinping-u ka braktisur të gjithë kuvendet ndërkombëtare, përfshirë edhe takimet e nivelit të lartë në rrugë telematike: për shembull G20 mbi Afganistanin të thirrur nga Mario Draghi. Timonieri i ri kinez nuk do të shkojë as në javën e ardhëshme, në takimin e Glasgow-t, në Cop26, për klimën. Biden-i ka reaguar publikisht duke kujtuar katër herë, e fundit mbrëmë me tone gjithënjë e më të forta se Shtetet e Bashkuara janë zotuar për të mbrojtur autonominë e Taivanit, edhe me një ndërhyrje t’armatosur.Në këtë pikë Xi Jinping-u ka hedhur në lojë asin e tij: një film. Një film? Më shumë: një kolossal. Në sallat e Pekinit ka dalë (duke fituar dhe një sukses të mirë të publikut) “Beteja e liqenit Changjing” në të cilin risillet një episod i luftës së Koresë (1950 – 1953). Qe një përplasje e armatosur që zgjati gjashtëmbëdhjetë ditë, ndërmjet 27 nëndorit dhe 13 dhjetorit 1950. I vetmi në të cilin hynë në betejë të drejtpërdrejtë ushtarakët kinezë, të drejtuar nga gjenerali Song Shi-lun, që mbështesnin Korenë e Veriut dhe amerikanët që luftonin nën simbolet e OKB. Të parët, njëqindenjëzet mijë, fituan mbi një kontigjent prej tridhjetë mijë burrave. Kronikat perëndimore regjistruan atë ndeshje si “beteja e pellgut të Chosinit”, duke vënë në dukje se amerikanët edhe se të mundur, arritën t’a thyenin rrethimin e Song Shi-lu-nit duke i u shkaktuar kinezëve shumë më tepër të vdekur se sa ata të perëndimorëve. Në të gjitha rastet mesazhi i filmit qe i qartë: “Nëse ju amerkanë do të vendosni të ndihmoni me armë ishullin e Taivanit, do të përfundoni ashtu si shtatëdhjetenjë vite më parë n’ata brigje liqenore”.Por përtej propagandës dhe diskutimeve historiografike mbi luftën e Koresë, ajo që ka rëndësi është se në rajon shënohet një rritje agresiviteti, ndaj të cilit Evropa vështron e shkujdesur, sikur të bëhej fjalë për gjë gjë të largët. Do të vijë pastaj edhe dita kur, siç ndodhi për Afganistanin, Vëndet evropiane do të ankohen sepse nuk janë njoftuar, në mënyrë të përshtatëshme, mbi atë që po ndodhte ndërmjet detit lindor kinez dhe atij jugorit. Mbas befasisë do të hyjnë në garë në sportin e tyre të parapëlqyer, atë të të kandiduarit të kryeqyteteve të tyre për të shtruar “tryezën e paqes”.Këtë herë bëhet fjalë për mendime shumë dinake dhe jashtzakonisht pohenike. Gjithshka që është për t’u ditur mbi krizën e Taivanit, është para syve të të gjithëve, mjafton t’a shohësh. Nëse ka një kohë për të bërë diçka të dobishme për të shpëtuar paqen (së bashku me të drejtën e taivanezëve për të jetuar në liri), mirë, ky çast është tani.
“Corriere della Sera”, 28 tetor 2021 Perktheu: Eugjen Merlika

Filed Under: Analiza Tagged With: Eugjen Merlika

Eksodi i të rinjve – plagë aktualiteti

October 31, 2021 by s p

Erion Muça/

Të rinjtë shqiptarë nuk largohen vetëm nga paga por mentaliteti, klima, mosvlerësimi, mostrajtimi, mungesa e politikave, zhgënjimi nga realiteti, mungesa e prespektivës, mungesa e meritokracisë, e ardhmja e mjegullt dhe mungesa e dritës në fund të tunelit përforcuar vazhdimisht edhe nga ata që duhet ta afrojnë dhe ndriçojnë sa më shpejt dhe sa më shumë atë. Nuk mund të flasim për nivelin e ulët të pagave dhe të mos flasim për pabarazitë sociale dhe ekonomike ku pushteti financiar dhe kapitali politiko-ekonomik është përqëndruar në pak duar e ku shteti përpiqet me ngulm të jetë punëdhënësi më i madh, në vend të përpiqet të promovojë barazinë, meritën, konkurencën e ndershme dhe ndërtimin dhe funksionimin e sistemit me anë të strategjive dhe politikave të veta. Të rinjtë shqiptarë largohen se atë që kërkojnë e gjejnë pjesërisht këtu dhe për këtë fajin e ka politika dhe politikat pa dallim krahu e pushteti. Për këtë fajin e ka makutëria dhe mania narciste për fitime të paskrupullta nga padituria, korrupsioni dhe rryshfeti e të gjithë atyre që kanë në dorë të optimizojnë dhe favorizojnë tregun e brendshëm të punës duke e bërë joshës për të rinjtë e që të cilët me injorancën, neglizhencën, indiferencën dhe keqdashjen janë e do të jenë fajtorë të përhershëm të këtij eksodi që po ndodh. Të rinjtë shqiptarë duhet të gërmojnë dhe eksplorojnë çdo hapësirë dhe mundësi që ofron tregu shqiptar i punës të cilat janë të larta por dhe shumë specifike ku kërkohet edhe pak hulumtim. Të rinjtë duhet të bëjnë një analizë të ftohtë të humbjeve dhe përfitimeve midis largimit dhe qëndrimit për të marrë objektivisht kostot përsipër për çdo të papritur të çdo rasti. Të rinjtë duhet të mësojnë se çfarë kërkon tregu dhe ti përgjigjen me njohuri dhe formim për të bërë atë që duan dhe të arrijnë ku synojnë. Të rinjtë duhet të dinë dhe të jenë koshient që të jesh “i huaj” ka një marzh humbjeje menaxhimi i të cilit është i ndryshëm midis të rinjve apo vendeve ku ato synojnë të shkojnë. Të rinjtë duhet të përpiqen që të marrin në dorë fatin dhe politikat e vendit për ta bërë atë në ide, koncept e mendime e jo ta braktisin me shprehjen zhargon ” ky vend nuk bëhet” pasi janë të rinjtë energjia, vitaliteti, misioni, vizioni dhe revolta e  tyre e formësuar në strukturë dhe zbatuar e imponuar si sistem përballë realitetit të përgjithshëm e vetmja rrugëzgjidhje për të qëndruar dhe parë me optimizëm të ardhmen brenda vendit.

Filed Under: Analiza Tagged With: Erion Muça

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 227
  • 228
  • 229
  • 230
  • 231
  • …
  • 971
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • PREJARDHJA ILIRE DHE AUTOKTONIA E SHQIPTARËVE
  • Fitoi “Gold Winner” në konkursin ndërkombëtar “New York Photography Awards”, Erion Halilaj: “Promovim i talentit shqiptar në një skenë ndërkombëtare”
  • Kur filozofia dhe psikologjia ndërveprojnë për të shpëtuar njerinë
  • BALFIN REAL ESTATE HAP ZYRËN E PARË NË SHBA, NJË MUNDËSI E RE INVESTIMI PËR DIASPORËN SHQIPTARE
  • Konferenca “Diaspora 2025” organizuar nga Federata Kombëtare Shqiptare në Itali ( FNAI)
  • Koncepti i lumturisë dhe Krishtlindjet sot
  • Nxënësit e shkollës shqipe “Gjuha Jonë” në Philadelphia festuan Festat e Fundvitit
  • Vatra Tampa Bay organizoi piknikun tradicional me rastin e festave të fundvitit
  • VATRA URON TË GJITHË SHQIPTARËT: GËZUAR E PËRSHUMËVJET KRISHTLINDJEN
  • SHQIPTARËT DHE CILA ËSHTË DOMOSDOSHMËRIA STRATEGJIKE E MAQEDONISË SË VERIUT?
  • Fondacioni Çamëria “Hasan Tahsini” përkujtoi shkrimtarin Bilal Xhaferi në 90 vjetorin e lindjes
  • SHBA, Ligji për Autorizimin e Mbrojtjes Kombëtare (NDAA) dhe Aleancat në Ballkanin Perëndimor
  • Shqipëria, Kosova dhe Boshti Shqiptar si Gurthemeli i NATO-s dhe i Strategjisë Amerikane
  • MORGENAVISEN (1931) / RRËFIMI I PIKTORIT HUNGAREZ MÁRTON HOSSZÚ : “GJASHTË JAVË NË OBORRIN MBRETËROR TË SHQIPËRISË PËR TË REALIZUAR PORTRETIN E MBRETIT ZOG I…”
  • “Histori e vajzës rebele”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT