Nga çatitë e djegura të Kosovës pashë Flamurin kuq e zi që velëvitej i LIRË. (Sulejman Gashi)

Nga Keze Kozeta Zylo-

U nda nga jeta gazetari i mirënjohur Sulejman Gashi, lajmërim që e pashë të botuar tek gazeta “Illyria” ku i biri i tij Driloni lajmëronte për vdekjen e parakohshme të të Atit. 

Ikja e parakohshme e gazetarit të mirënjohur Sulejman Gashit është një dhimbje e madhe, jo vetëm për familjen e tij të shtrenjte për bashkeshorten fisnike dhe katër fëmijët yje, por dhe për gjithë Diasporën Shqiptaro-Amerikane dhe më gjerë. 

Nuk mund ta kaloj këtë lajm kaq të trishtë vetëm me një fjalë të thjeshtë si: “Ngushëllime”, nëpër statuse të ndryshme që kanë publikuar në F/B, por si koleg i çmuar shpreh respektin maksimal dhe mirënjohjen e pakufishme për çfarë i dha medias shqiptare në mënyrë tejet profesionale dhe plot kulturë. E kam takuar disa herë dhe kam pasur komunikim për botime të ndryshme, e kam parë në skena duke promovuar plot dinjitet dhe kulturë Atdheun e Tij, Shqipërinë dhe Kosovën që e deshte aq shumë. I kam dëgjuar të gjitha raportimet e gazetarit Gashi për RTK si dhe kam lexuar shkrimet në gazetën “Illyria” i cili ka qenë bashkëthemeluesi i saj dhe ka dhënë një kontribut të çmuar siç dhe shprehet kryeredaktori i gazetës “Illyria” Ruben Avxhiu dhe botuesi i saj z.Vehbi Bajrami.  Gjithçka qe ai dha në media janë pasuri e çmuar për letrat shqipe. 

Kurrë nuk do ta harroj aktivitetin madhëshstor per 5-Vjetorin e Kosovës organizuar nga Gazeta e mirënjohur “Illyria” në Manhattan, ku moderator i kësaj mbëmjeje ishte gazetari Sulejman Gashi.  Aktiviteti ishte i një niveli shumë të lartë, ishte për Kosovën martire, por më duhet të them se moderimi nga gazetari i shquar Sulejman Gashi nëpërmjet elekuencës në të folur si në shqip dhe në anglisht, zëri i tij burrëror i dha një ton dhe më të veçantë para pjesëmarrësve të shumtë si dhe politikanëve të lartë të Kongresit Amerikan.  Ajo që do të më ngelet në kujtesë dhe jo vetëm mua ishte se gazetari dhe atdhetari zemërzjarr Gashi, foli çfarë kishte ndjerë dhe parë si Biri i devotshëm i Kosovës.  

Midis të tjerash ai tha se:  “Ndihej i privilegjuar që të prezatonte këtë mbrëmje kushtuar pesë vjetorit të Pavarësisë së Kosovës.  Ne sot do të nderojmë dhe kujtojmë të gjithë ata që dhanë jetën për Kosovën, të gjithë ata që janë midis nesh.  Ne duhet të kujtojmë se Liria erdhi me gjak, guxim dhe krenari…

Kur unë shkova në Kosovë pas dy muajsh që ishte çliruar, duke parë shtëpinë e prindërve që ishte djegur, eca në rrugën Prishtinë-Pejë në Qershor 1999, ndalova në fshatin Llapushnik dhe numërova 17 çati shtëpish që po rindërtoheshin dhe mbi to valëvitej Flamuri kuq e zi.  Duke i parë thashë me vete: Kjo është Liri.  Shumë herë ne jemi mbledhur në Nju Jork, Bronx, Nju Xhersi, Conektikat, Miçigan, Dallas, Boston dhe shumë herë në Washington DC të protestonim kundër diskriminimit dhe persekutimit të dy milionë shqiptarëve në Kosovë.

Z.Gashi vazhdoi se sot do të kujtoj dhe letrën që Presidenti Obama i cili ka përshëndetur pesë vjetorin e Pavarësisë së Kosovës dërguar udhëheqësve të Kosovës nga shefi i diplomacisë Amerikane z.John Kerry.  Shteti Amerikan do të vazhdojë të suportojë pavarësinë e Kosovës dhe ne do të mbetemi partner dhe miq.”

Edhe 6 vjetorin e Pavarësisë së Kosovës organizuar nga Konsullata e Përgjithshme e Kosovës me Konsull të përgjithshëm z.Bekim Sejdiu e moderoi gazetari Sulejman Gashi. 

Mbrëmjen e filloi me këto fragmente: “Po shënojmë sonte gjashtëvjetorin e Pavarësisë së Kosovës dhe dua të them se ne, komuniteti shqiptar në Amerikë, jemi shumë të privilegjuar për mysafirët që kemi sonte: “Ju kujtohet, gjashtë vjet më parë kur më 17 shkurt 2008 në Parlamentin e Republikës së Kosovës u mbajt një seancë solemne, më e rëndëishmja në historinë e saj, më gjithëprfshirëse në jetën politike ku të zgjedhurit e Kosovës morën përsipër atributin më të lartë të organizimit politik, krijimin e shtetit të pavarur që ishte një kurorëzim i idealeve, përpjekjeve dhe sakrificave dhe luftërave të vazhdueshme të brezave të tëra. 

Aty do të lexoheshin fjalët historike që i shqiptoi njeriu i cili me praninë e tij na nderon sonte. Ai është i njejti burrshtetas i para gjashtë vjetëve, ndonëse sot paksa më flokë më të zbardhura dhe me një periudhë udhëheqje të shtetit të Kosovës si shef i ekzekutivit të saj tash gjashtë vjet. 

Para se t’i japë fjalën, kujtoj edhe njëherë fjalët më historike që kryeministri i Kosovës 

z. Hashim Thaçi i shqiptoi para deputetëve të Kosovës, para miliona shqiptarëve dhe para botës:

 “Të mbledhur në mbledhje të jashtëzakonshme më 17 shkurt 2008, në kryeqytetin e Kosovës, në Prishtinë… Ne, udhëheqësit e popullit tonë, të zgjedhur në mënyrë demokratike, nëpërmjet kësaj deklarate shpallim Kosovën shtet të pavarur dhe Sovran.”

Bashkombës të nderuar, thërras para jush për një fjalë përshëndetëse në këtë solemnitet, kryeministrin e Republikës së Kosovës, z. Hashim Thaçi: 

Një falënderim i posaçëm dhe borxh i kemi edhe vendit tonë të adoptuar, vendit më liridashës në botë, vendit djep i demokracisë. Ndihma, përkrahja, mbështetja e politikës së Shteteve të Bashkuara të Amerikës nuk ka munguar në asnjë periudhë kohore në dy dekadat e fundit të cilat ishin vendimtare për proceset historike të krijimit të shtetit të Kosovës.

Gjatë këtyre gjashtë viteve, udhëheqësit amerikanë, në radhë të pare presidenti dhe Departmenti i Shtetit kanë ritheksuar përkushtimin e Washingtonit për ardhëmrinë e Kosovës, duke thënë se përvjetorët e Pavarësisë janë një rast që liderët e zgjedhur të Kosovës ta forcojnë përkushtimin e tyre për qeverisje të mirë si një parakusht i integrimit euro-atlantik.’ 

Ftoj para jush njërin ndër arkitektët e pavaërsisië së Kosovës, ndërmjetësuesin amerikan në bisedimet për statusin e saj përfundimtar, z.  Frank Wisner.”

Në e-mailat që shkëmbenim sidomos kur më duhet të botoja reportazhet për Kosovën dhe aktivitetet ku ai moderonte, ndjeja një komunikim tejet korrekt, një koleg gjeneroz që vetëm frymëzon, por që mjerisht jo dhe shumë janë të tillë sot… Më lejoni ju lutem ta ndaj me ju një prej e-mailave të tij se si ai me burrëri dhe delikatesë shpreh mirënjohjen për një kolege në diasporë si:

“Përshëndetje Zonja Kozeta, Edhe për mua ishte kënaqësi që ju takova, gjithëherë zonjë dhe profesioniste”.

Ne nuk kemi qenë bashkë vetem në aktivitete të Diasporës për Kombin, por ka rastisur dhe në darka familjare ku në një rast kemi qenë së bashku familjarisht në tavolinë dhe sigurisht siç ndodh rëndom në këto raste ke më shumë kohë për t’u prezantuar me anëtarët e familjes. Kështu në fejesën e Benjaminit dhe të Lidës fëmijët e pronarit te TV “Alb” Bajram Dreshaj ku ne ishim të ftuar dhe së bashku në një tavolinë, kur ai me tha emrat e fëmijëve të tij u kënaqa pamasë, u emocionova që çdo tingull i tyre më vinte si një këngë e bukur SHQIP.  

Emrat e tyre Drilon, Egzon, Janina dhe Saranda ishin gjithë Shqipëria. -Ja më tha Janinën dhe Sarandën i kam nga Jugu tuaj.  Tek emri Janina ndalova pakëz më shumë me një heshtje tronditëse së brendshmi… -Sa emër të bukur që i ke vënë Janines, shpresoj se ajo do të luftojë, kur të rritet t’ja kthejë Kombit Janinën.  Ky emër i thashë më kujton, kur sundonte Ali Pashë Tepelena i cili e kishte një nga qytetet më të rëndësishme në viset Perëndimore të Ballkanit, qendër dhe vatër e prushtë arsimore ku filloi të përdorej përveç greqishtes si gjuhë shkrimi dhe SHIQPJA. Janinën sa ishte gjallë nuk guxoi njeri t’ia merrte? Ku është Janina sot? – vazhdova une…  – Doemos qe e di historinë e Janinës së Ali Pashë Tepelenës u përgjegj qetësisht gazetari Gashi dhe ndaj jam frymëzuar për ta pagëzuar bijën time të shtrenjtë me këtë emër.  Unë këtë dhimbje dhe plagë të Atdheut që mjerisht janë me shumicë nuk dua t’i lë pashëruar, të paktën i mbjellë në trupin dhe shpirtin tim.  Atëhere Janina vazhdova unë është shpallur botërisht kryeqytet në familjen e madhe dhe të respektuar Gashi…  

Duke pasur një model të një njeriu qytetar në shpirt, të një gazetari brilant, të një emigranti që shkriu jetën e tij për Kombin nuk ka se si të mos shkojë në mendje që për këta bashkëkombas të ndritur dhe për punën e jashtëzakonshme të Diasporës shqiptaro amerikane të mos ngrihet një Muze këtu në New York, ku dhe janë shumica e emigrantëve nga të gjitha trevat e Shqipërisë. Shpresoj qe nje dite Biznesmenet e suksesshëm tëmblidhen me persnonalitete të shquara të Diasporës dhe të mendojnë seriozisht për këtë godinë të historisë së Diasporës e cila ka shkruar historinë me aq mund dhe sakrifica në shërbim të cështjes kombëtare.  E ëndërroj dhe mendoj se janë të gjithe kushtet dhe mundësitë për t’ja arritur qëllimit, mjafton që të ngrihet ekipi për ta udhëhequr këtë nismë për ngritjen e Muzeut të Diasporës Shqiptaro Amerikane ku fëmijët tanë dhe gjeneratat e ardhshme të njohin, respektojnë dhe të frymëzohen nga historitë e suksesit në Diasporë në Amerikë në vendin më demokratik dhe më dashamirës për Kombin tonë të përbashkët.  

Gazetari i shquar Sulejman Gashi ka lënë pas një trashëgimi të vyer për median shqiptare dhe do të kujtohet përgjithmonë.    

Ngushëllime familjes, bashkëshortes së tij finsike znj.Tone dhe të katërt fëmijëve, Drilon, Egzon, Janina dhe Saranda të cilët kanë katër vjet që i qëndrojnë pranë si dhe gjithë lexuesve që e respektuan aq shumë. 

Të qoftë i lehtë dheu i Kosovës për të cilën shkrive jetën me penë dhe me mund! 

Dritë të pastë shpirti koleg i çmuar Sulejman Gashi!

Staten Island, New York– 12 Shtator, 2020