Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

FESTIVALI QË PËR TRI DEKADA NGJIT NË SKENË TRI GJENERATA

by

– I pranishëm në Festival dhe përshëndeti miku i shqiptarëve, Kongresmeni Eliot Engel, Kryetar i Komisionit për Politikën e Jashtme në Kongresin Amerikan./

– Nderohen Fran Shala dhe Frank Çota/

NGA DALIP GRECA/
  Festivali Shqiptar që organizohet për 29 vjet radhazi në Nju Jork nën drejtimin e Kishës Katolike Shqiptare Zoja e Shkodrës-nën kujdestarinë e Qendrës Kulturore “Nëna Terezë”, edhe pse nuk është një festival i mirëfilltë klasik në përshtatje me kuptimin leksikor parësor të fjalës”Festival”, ai ka një mision të shenjtë:…të identifikojë, dokumentojë dhe të prezantojë artistë të folklorit nga komuniteti shqiptar dhe njëkohësisht të mbajë të bashkuar komunitetin shqiptar pa dallim feje apo krahine.

         “Festivali ruan dhe përkrah traditat muzikore dhe folklorike autoktone shqiptare si dhe siguron që ato të vazhdojnë të ekzistojnë dhe të kenë domethënie për brezat e ardhshëm.Festivali i ofron spektatorit të thjeshtë mundësinë e mishërimit me thesarin e pasur të kulturës shqiptare dhe manifeston begatinë kulturore të komunitetit shqiptar si pjesë identifikuese e komunitetit të përgjithshëm amerikan.”
         Ky festival shqiptar në zemër të Amerikës, siç përcolli edhe në përshëndetjen e tij, i palodhur Dom Pjetër Popaj, famullitari i kishës katolike”Zoja e Shkodrës,-arkitetkti i këtij festivali(që nga i pari festival)-,bashkon në skenë tri gjeneratat.Dhe nuk ka më bukur se si gjenerata e dytë dhe e tretë, e lindur këtu, i dashuron me aq atdhdashuri këngët dhe vallet e bukura shqiptare, dashurohet aq shumë pas ngjyrave dhe formave të veshjeve popullore të zonave nga vijnë prinderit, që kërcejnë aq bukur dhe që me aq pasion këndojnë lirshëm e të emocionojnë, sa për 4 orët e festivalit mbetesh i magjepsur…Pa ti shohësh gjyshet dhe gjyshërit se si kënaqen kur nipërit a mbesat dalin në skenë, u shkëlqejnë fytyrat.
          Përgëzime Komisionit organizator të Festivalit: Famullitarit Dom Pjetër Popaj, kryetari i Këshillit të Kishës Nikollë Grishaj, Drejtor i Qendrës Nëna Tereza Marjan Cubi, drejtori i Festivalit Fran Çotaj, drejtor artistik Orsin Turmalaj, skenografëve Fran dhe Gjek Shala, regjisorit Pierre-Pandeli Simsia, Mark Shkreli, Leonard Berishaj e të tjerë.
               Festivali ishte konceptuar në dy pjesë, por pa pushim në mes, ç’ka e bën ca të lodhshëm qëndrimin nëpër karriga për 3-4 orë. Organizatorët kanë pasë parasysh se festivali organizohet ditën e dielë dhe të nesërmen fëmijët duhej të ngriheshin herët për të shkuar në shkollë, ndoshta do të ishte më mirë të organizohej të Shtunën me qëllim që e nesërmja të jetë ditë pushimi.
                Festivali është bërë shumë i dashur për komunitetin dhe është më e madhja veprimtari kulturore që po mbyll dekadën e tretë. Rrugë e gjatë për 29vite.Tonin Mirakaj, një veprimtar veteran i komunitetit së bashku me zonjën e tij në krah, Miliana,sot janë spektator, por ata janë nga të parët bashkëudhëtarë të këtyre festivaleve. Tonini ende ruan fletë-palosjen e festivalit të parë të organizuar me 20 tetor 1991, po këtu në këtë qendër të madhe të Artit, Lehman Center for the performing Arts. Komisioni organizator i festivalit të parë përbëhej nga: Father Rrok Mirdita e Peter Popaj, Tonin Mirakaj, Miliana Mirakaj, Marash Shkreli, Fran Shala, Gjovalin Nikçi, Vera Lejkocaj dhe Edward Mirdita. Grupi Rozafat i drejtuar nga Shpresa Uli dhe Fran Shala, shkëlqyen në skenë, ndërkohë që performuan edhe:Resmije dhe Rifat Kida, Lush Koçaj, Muhamet(Arben) dhe Shefqet Krasniqi, shoqëruar nga Nexhip dhe Nexhmedin Bakraçi, Saimir Kelmendi e Meli Qamili, po ashtu Zef Lucaj nga Trieshi, Ruzhdi Lumani nga Struga, Haxhi Maqellara nga Dibra, Martin Merturi nga Gjakova, Miliana Mirakaj nga Thethi-Dukagjin, Haxhi Nezaj nga Gjakova, Mark Vulaj nga Tuzi, e të tjerë.
Por le t’i kthehemi kronikës të Festivalit të 29-të, që u zhvillua të dielën me 17 Nëntor, duke filluar nga ora 5 pasdite e deri në orët e vona, në Lehman Center For the Performing Arts, një nga kolegjet më të hershme në Bronx New York, nën mbështejen e Këshilltarit të Bashkisë z. Mark Gjonaj. (Te plot Lexojeni ne Gazeten DIELLI ne Print)

UNIQUE FLAIR OF RUGOVA ABOUND AT NEW YORK CELEBRATION

by

by Rafaela Prifti/

The 11th anniversary of Shoqata Rugova (Rugova Society) was celebrated by a large gathering of Albanian-Americans, a wide range of community organizations and agencies representing many regions and age groups sitting at the tables in the main hall at the Maestro Restaurant in the Bronx. Among the guests of honor there were dignitaries and high-ranking officials as Ambassador Teuta Sahatqija and Counselor Albana Bylykbashi of the Consulate General of the Republic of Kosovo in New York, the New York City Council Member, Mark Gjonaj, the newly elected member of the Westchester County Board of Legislatures, Vedat Gashi, members of the Pan-Albanian Federation Vatra, representatives of Kosova Lindore (East Kosovo Society), the prominent philanthropist Richard Lukaj and others. Opening the evening with the national anthems, the Master of Ceremony, invited everyone to stand up for an a cappella performance by Leyla Lukaj of the Star Spangled Banner, followed by Besim Muriqi’s tuneful rendition of Albania’s Hymn to the Flag, succeeded by an intonation of the Kosovo anthem. The President of Shoqata Rugova (Rugova Society) Feriz Muriqi expressed his thanks as he acknowledged the honored guests, congratulated all the members for the support and dedication in service of the society’s goals as well as recognized the donors’ contributions. He presented the Rugova Autochthonous Ensemble and the epic lead singer – pun intended – Hysen Kurti of Kosovo. 

By way of reviewing, the President said that “Shoqata Rugova was founded in 2008 in New York. Its main mission is to preserve the Albanian language and Rugova tradition and to campaign for these values through events and cultural projects in the United States. Rugova and its inhabitants have been a part of the historic changes and the national development throughout decades.” While the New York based Shoqata Rugova (Rugova Society) continues to cherish the heritage and enrich the community ties while increasing the appreciation and respect for our cultural prosperity. In concluding, President Muriqi called upon ‘being united’ as the key to our strength that powers us to “make the impossible possible” and called for unifying around the community organizations even more.

The next speaker was the new Legislator of Westchester County, Vedat Gashi. He addressed the event briefly with heartfelt gratitude to everyone who helped with the campaign and who endorsed him. “Even people he didn’t know’ were there for me”, said Vedat Gashi. He was born in Kosovo under a repressive regime and was forced to flee with his family. His 2019 Candidate Profile states that he first moved to the Bronx and later settled permanently in Yorktown. “Vedat’s commitment to public service came from his family’s experience as political activists and refugees, opportunities he had working with inspiring leaders, and his experience helping to create a country out of the ashes of war.” Raised with strong principles, Gashi returned to Kosovo and engaged in formulating the legislation of the new country. “Upon passing the New York Bar, Vedat was called to service in Kosovo to join the US/EU effort to help establish the newly formed state of Kosovo – first through a grant from the Rockefeller Brothers Fund and later through the US Agency for International Development (USAID) and the United Nations. While in Kosovo, Vedat’s hard work lead to remarkable accomplishments, including drafting some of Kosovo’s foundational legal documents and establishing Kosovo’s Ministry of Local Government Administration. Vedat was later nominated by the United Nations to serve as the Chief Legal Advisor to Kosovo’s Prime Minister. Shortly after Kosovo declared independence, Vedat returned to his home in the United States,” states the website. It is a testament to the strength of character that gives the people of Rugova immense pride. New York City Councilman Mark Gjonaj spoke to the point. He began his remarks in Albanian by recognizing the place of Rugova region in the pages of history for ‘the noteworthy contributions” of its people and specifically by paying tribute to the main political figure of Kosovo, the late Ibrahim Rugova. He finished in English amid cheers and feelings of exaltation. Ambassador Teuta Sahatqija of the Consulate General of Kosovo in New York drew attention on the valiant past of Rugova and the bright present in New York in keeping with the region’s well-known contribution in education and in preserving tradition. She expressed appreciation for “giving hope to Kosovo” during a dark time and for continuously standing by it. In closing, Ambassador Teuta Sahatqija noted that two previous speakers were New York elected officials, which is cause for celebration because it signifies a new era of progress beyond the areas of business, economics, education, culture into politics and governance. “That is indeed cause for celebration just as we are tonight,” she said.

The artistic program by the Rugova Autochthonous Ensemble featured folk dance from the region performed by the women and men adorned in traditional outfits. Playing the cifteli and singing in the style of the legendary ‘epos of the mountains’, Hysen Kurti’s presentation brought back a part of the highlands of Rugova in New York.

TE MUZEU HISTORIK DHE TE FAMILJA QELESHI NE WORCESTER

by

DY GËZIME NË NJË DITË: TE MUZEU HISTORIK DHE TE FAMILJA QELESHI/

NGA THANAS L. GJIKA/

          Ishte e shtunë pasdite, 9 tetor 2019, Mikail Shollës dhe mua na u desh të merrnim pjesë në dy gëzime. Te familja Qeleshi për të uruar për ditën e emrit të z. Mihallaq dhe te Muzeu Historik i qytetit Worcester MA. Shkuam së pari te muzeu ku ishin mbledhur shumë shqiptaro-amerikanë, punonjës të muzeut, zyrtarë të Town Hall, etj. Takimin e kishin kërkuar zotërinjtë Greg Stefo dhe Frank Shkreli për të parashtruar planin për hartimin e historikut të komunitetit shqiptaro-amerikan të Worcester-it dhe fshatrave përreth. Komuniteti ynë në kvtë qytet ka një histori mbi 100 vjeçare dhe sot numëron mbi 20.000 anëtarë, por deri më sot nuk ishte marrë një nismë e tillë. Kurse komuniteti armen ai polak, grek, etj kanë libra me historikë dhe albume të ndryshme. Jemi prapa, por si thotë populli: më mirë vonë sesa kurrë.

          Në ekranin e sallës shfaqeshin foto të vjetra nga komuniteti ynë. Në një anë ishin tryezat me ëmbëlsira, pije freskuese, ujë, etj. Së pari u luajtën disa valle prej grupit “Vallet tona”, i cili ka 12 vjet që funksionon nën drejtimin e korreografit Dhimitër Demiri. Më tej iu dhuruan muzeut $ 1,000.00 ndihmë prej buxhetit që u krijua prej Festivalit Shqiptar në qershor. Më tej u shtrua ideja se si mund të krijohet një grup pune për të mbledhur materialet dhe historikët e familjeve të komunitetit. Pas zotërinjve Stefo dhe Zdruli foli drejtori i muzeut, z. Bill Wolace, i cili falenderoi për dhuratën dhe premtoi se ndihma e muzeut do të jetë e vijueshme derisa të perfundojë kjo nismë me vlerë. Më tej folën dhe disa pjesëmarrës të tjerë si z-nja Konstantina Lukas, Donna Colorio, etj…

* * *

          Pasi u larguam prej muzeut, Mikaili me makinën e tij na shpuri te shtëpia e z. Mihallaq Qeleshi, i cili sipas zakonit të besimtarëve ortodokë e feston çdo vit ditën e emrit, dmth ditën e Shenjtit Mikail. Korçarët ortodoksë edhe këtu në Amerikë e festojnë ditën e tyre të emrit. Shën Mikailin e festojnë të gjithë ata që kanë emrin e tij në format Mihal, Mihallaq, Mikail, Miha, Milo, Michael. Familja Qeleshi e mban derën hapur disa ditë për urim, por të shtunën e parë ajo e feston me gosti. Atë mbrëmje kjo familje fton edhe priftin, i cili e fillon festën me falenderimin e Zotit dhe me bekimin e ushqimeve. Miqtë e shokët venë sipas dëshirës, pa iu bërë ndonjë ftesë.

          Mihallaq Qeleshi dhe bashkëshortja e tij Efi janë një çift për t’u marrë shembull për jetën familjare dhe shoqërore. Ata dallohen midis nesh për biznesin e suksesshëm Coffee Mug, 286 Southbridge Street, Auburn MA, për anëtarësi të rregullt në kishën “Fjetja e Shën Mërisë”, për pjesëmarrje në aktivitete të ndryshme shoqërore, për ndihmën e pakursyer që japin rregullisht gjatë ditëve të Festivalit Shqiptar që organizon komuniteti ynë pranë kishës, për prodhimin e rakisë që e konsumon me shokë e miq, etj. Familja e tyre është një familje e bekuar me dy vajza të martuara. Secila prej tyre ka nga dy vajza njëra më e bukur e më e zgjuar se tjetra. Si thotë populli, kjo familje është si bletë e plotë. Midis pjesëtarëve të saj vlon puna, studimi, dëfrimi, respekti njerëzor. Shtëpia e Qeleshëve në Auburn MA është e madhe me dy hyrje, në njërën jeton Mihallaqi dhe Efi në tjetrën vajza e madhe Mariola me dhëndrin amerikan dhe dy vajzat e tyre. Vajza e vogël Adelaida e martuar me shqiptar dhe jeton në shtëpi më vete.

          Te shtëpia e Qeleshëve arritëm pak kohë pasi darka kishte filluar. Te hyrja na dhanë mirëseardhjen zonja Efi me vajzat. Bëmë urimet e rastit: “Gëzuar ditën e Shën Mikailit” dhe pasi mbushëm pjatat me ushqime të gatuara prej të zotëve të shtëpisë dhe dekoruar prej vajzave, shkuam te tavolina e madhe ku ishin ulur miqtë me bashkëshortet: Guri dhe Mariana Galloshi, Milo dhe Irma Treko, Mark dhe Sendy Dionis, Ben dhe Viola Çika, Gjergji dhe Raimonda Kote. Kurse dhëndurët (njëri quhet Mike) me shokët e tyre, meqenëse nuk dijnë të këndojnë këngët korcare ishin shtruar te livingroomi i Mariolës. Mihallaqi na ofroi pijet dhe na i mbushi gotat sipas dëshirave tona. Një moment interesant kishte ndodhur para se të vinim ne. Meqenëse Atë Mark Doku nuk kishte pasur mundësi të vinte për ta hapur e bekuar gostinë, këtë ceremoni e kishte kryer vetë Mihallaqi me mbesën e madhe Briele. Ata kishin falenderuar Zotin dhe kishin bekuar bukën dhe ujin e darkës, në kohën që gramafoni jepte liturgjinë Ati Ynë.

          Kur u ulëm te tavolina, doktor Guri Galloshi po tregonte ca historira nga koha kur kishte punuar tetë vjet në fshatrat e Kuksit. “Ato vjet më janë dukur si internim, sepse fshatarët ishin shumë të varfër e të prapambetur dhe unë bashkë me ta bëja një jetë plot mungesa.” – tha ai dhe vijoi: “Fshatrat që mbuloja unë ishin në një luginë ku gjatë dimrit kishte vetëm 5-6 orë diell. Respekti i fshatarëve më prekte, më vinin gjithnjë në krye të tavolinës, bashkë me shokët e pushtetit dhe drejtorin e shkollës. Malësorët sipas zakonit, nuk ankoheshin për dhimbjet e vogla dhe vinin te mjeku kur sëmundja kishte përpoaruar, kjo ma vështirësonte punën, po ata nuk e merrnin parasysh.”

          “Ajo jetë të bëri mirë të kaliti, prandaj këtu në Amerikë po punon nga dy punë dhe

nuk do të dalësh në pension, po vijon të punosh me qejf” –  i tha Milo Trekua.

          “A more Milo, ia preu Guri, unë po punoj nga dy punë sepse fëmijët i kam studentë dhe duhen ndihmuar për shpenzimet e shkollës. Më duket se nuk më ka lezet jeta po të mos sakrifikoj për shkollimin e tyre” – e mbylli doktori fjalën e tij…

          Miltua filloi të tregonte nga vuajtjet e tij si kryetar kooperative në disa fshatra malore të rrethit Librazhd, ku populli, po ashtu jetonte në varfëri ekstreme. “Në ato fshatra banorët ishin jo vetëm të varfër e injorantë, por dhe dembela. Eh ç’ hiqnim për t’i nxjerrë në punë!”

          “Fukarallëku, injoranca dhe dembellëku shkojnë bashkë.” – tha Mihallaqi dhe u ngrit e shkoi te një tavolinë e vogël ku kishte një gramafon. Vuri një pllakë me këngë korçare të vjetra. Në sallë u bë qetësi. Zëri i korrit kumbonte…

          “E gjeni dot cili korr i ka kënduar këto këngë? – pyeti ai dhe kur pa se ne mblodhëm supet, sqaroi: “Ky ka qenë korri i burrave të Usterit (Worcesterit). E ruaj këtë pllakë si gjë të rallë… Kur erdha këtu e arrita gjallë Rafail Xhorxh-in (George), një drenovar që këndonte për merak. Zëri i Rafaelit zotëronte mbi të gjithë. Vajza e tij, Linda, është martuar me dibranin e kulturuar, Bashkim Paçuku, këngëtar shumë i talentuar.”

         “Po po e njohim Bashkimin, thashë unë, por na vjen keq që komuniteti ynë nuk e mban afër. Ta kishte komuniteti grek ose ai Hebre, do ta kishte shfrytëzuar këtë këngëtar dhe do ta kishte popullarizuar si meriton. Ne e kemi lënë, si i lemë shpesh herë njerëzit e shquar e të talentuar. Bashkimi ka në shtije disa DVD me këngët e tij, po asnjë nga ne nuk ia ka blerë dhe gjatë ditëve të festivalit nuk i vemë në shitje. Ju u qatë për fshatarët e Kukësit e të Librazhdit, se ishin pa kulturë por në çdo drejtim ne shqiptarët, si në atdhe dhe në diasporë nuk shquhemi për kulturë e për vlerësimin që duhet t’u bëjmë njerëzve që shquhen realisht. Ne shkojmë pas miqësive dhe njohjeve. Edhe drogimi komunist nuk na ka dalë ende. Shikoni Fjalorin Enciklopedik Sqiptar, aty gjen plot zëra për njerëz që i shërbyen regjimit diktatorial që dështoi me turp dhe nuk gjen intelektualë e veprimtarë të shquar të diasporës.”

          “Ej, ç’ po bëni ju, ndërhyri e zonja e shtëpisë, vetëm muhabet, ngrehuni e mbushni pjatat se i keni boshatisur. Po ti Mihallaq humbe pas muzikës, mbushjau gotat, se dhe ato janë bosh.”

          U ngritëm të gjithë dhe pasi i mbushëm pjatat për së dyti, kur u kthyem i gjetëm gotat plot. Mihallaqi na i kishte mbushur, dikujt me verë dikujt me raki, sipas llojit të gotave që kishim. Filluam të hanim, por i zoti i shtëpisë nuk e zgjati muhabetin, ia mori këngës “Një ditë shkova nga Drenova”, dhe ne të tjerët e ndoqëm. Vijuam me këngë të tjera karakteristike korçare.

          Nostalgjia për vendlindjen na mbushi me mall. Na dukej vetja se ishim atje…

          Ben Çika kur mbaruam këngët u ngrit e tha: “Mos na lini pa e fiksuar këtë gosti të bukur në foto.” Dhe mbesa e madhe erdhi me vrap. Pasi hipi mbi një karrike, na porositi të zinim vendet dhe e shkrepi aparatin.

          Të gjithë i kishin bashkëshortet, vetëm unë me Mikail Shollën jo. Kur shkuam në shtëpitë tona u kërkuam grave të falur dhe premtuam se vitin tjetër nuk do të shkonim të festonim te Qeleshët Shën Mikailin pa ato….

NATO në Kosovë dhe Kosova në NATO

by

-Në prani të Admiralit Amerikan James Foggo – komandant i Komandës së Bashkuar të Aleancës në Napoli, në Prishtinë zhvillohet ceremonia e ndërrimit të komandës së KFOR-it – forcës paqeruajtëse të NATO-s në Kosovë/

-Presidenti Thaçi: Zhvillimi i FSK-së do të thotë se një ditë, në një të ardhme të afërt, do të realizohet aspirata jonë që jo vetëm NATO-ja të jetë në Kosovë, por që edhe Kosova të jetë në NATO, si dhe të kontribuojmë për paqen në tërë botën/

PRISHTINË, 19 Nëntor 2019-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë/ Forca paqeruajtëse e NATO-s, KFOR, e cila është vendosur në Kosovë para 20 vitesh në pranverën 1999,  prej sot ka komandant të ri Gjeneralmajorin Michele Risi.

Ushtaraku Italin mori detyrën nga bashkëkombasi – Gjeneralmajori Lorenzo D’Addario në ceremoninë e ndërrimit të komandës paraditën e sotme në Kampin e Shtabit të Përgjithshëm të KFOR-it  “Film City”, në Prishtinë.

Ceremonia e sotme u zhvilla në prani të Admiralit Amerikan James Foggo – komandant i Komandës së Bashkuar të Aleancës në Napoli.

Vitin e kaluar ceremonia e ndërrimi të komandës së KFOR-it është zhvilluar në në 28 Nëntor, deri kur komandant, prej një viti, ishte gjeneralmajor Salvatore Cuoci.

Në vitin 1999 të lirisë së Kosovës – hyrjes së farcës paqeruajtëse e shpëtimtare të NATO-s – KFOR-it,  komandanti i parë ishte gjenerali britanik Michael Jackson.

NATO në Kosovë dhe Kosova në NATO në një të ardhme të afërt është aspirata që u ritheksua edhe në ceremoninë e sotme, ku morën pjesë edhe presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, kryeministri në detyrë, Ramush Haradinaj, si dhe lideri i Lëvizjes Vetëvendosje e kandidat për kryeministër të Qeverisë së re, Albin Kurti.

Nga ambasadat-prania ndërkombëtare në Kosovë mes pjesëmarrësve në ceremoni ishin ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Philip Kosnett, ambasadori i Mbretërisë së Bashkuar, Nicholas Abbott, si dhe shefja e Zyrës së Bashkimit Evropian, Nataliya Apostolova.

PRESIDENTI THAÇI: KOSOVA ASPIRON TË JETË ANËTARE E NATO-s 

Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, në ceremoninë e ndërrimit të komandës së KFOR-it, sot, tha se ndonëse është ceremoni që në shikim të parë duket e njëjtë, në fakt çdo vit sjellë diçka të re.

 “Risia e parë që sjellë është një hap tjetër në thellimin e bashkëpunimit në mes të KFOR-it, NATO-s në përgjithësi, dhe institucioneve të Republikës së Kosovës. Risia e dytë është zgjerimi i bashkëpunimit në mes të KFOR-it dhe institucioneve të Kosovës, që dëshmohet me raportet për të arriturat e vazhdueshme, veçanërisht në bashkëpunimin me Forcën e Sigurisë së Kosovës. Dhe risia e tretë është hapi i madh drejt forcimit të paqes dhe sigurisë në Kosovë dhe në tërë rajonin tonë”, ka thënë presidenti Thaçi.

Kreu i shtetit e ka falënderuar për punën e bërë komandantin e deritashëm të KFOR-it në Kosovë, gjeneralmajorin D’Addario.

 “Angazhimi juaj ka sjellë më shumë paqe, më shumë siguri dhe kjo ka ndikuar në jetë më të mirë për çdo qytetar të Kosovës”, ka thënë presidenti Thaçi, duke i dëshiruar mirëseardhje komandantit të ri, gjeneralmajorit Michele Risi.

Presidenti Thaçi ka thënë se edhe pas 20 vjetësh prezencë në Kosovë, KFOR-i vazhdon të jetë një prej organizatave që gëzon besimin më të madh të qytetarëve.

 “Ky besim i madh nuk është aspak i rastësishëm. Por, është i krijuar falë punës profesionale, të paanshme dhe të suksesshme, që ushtarët e KFOR-it e kanë bërë gjatë gjithë këtyre viteve. Suksese jo vetëm në mbrojtjen e kufijve të jashtëm të Kosovës, të hapësirës ajrore të Kosovës, por veçanërisht për sukseset në përkrahjen e Kosovës nga brenda. Këto suksese janë ndihma që ofrohet çdo ditë, për çdo komunitet, në tërë Kosovën, ndihma për shkollat, spitalet, organizatat joqeveritare dhe mediat në vendin tonë. Besimi, bashkëpunimi, përkrahja, toleranca, bashkëjetesa, multietniciteti, paqja, janë vlera mbi të cilat është ndërtuar miqësia në mes të KFOR-it dhe çdo qytetari të Kosovës”, u shpreh presidenti Thaçi.

Ai ka shtuar se çdo komandant i KFOR-it është angazhuar për ndërtimit e një komunikimi sa më të mirë me qytetarët, sepse vetëm përmes komunikimit të mirë përçohen fuqishëm mesazhet e paqes, pajtimit dhe bashkëpunimit, duke treguar se të gjithë kemi përgjegjësi për ta forcuar paqen dhe për ta ndërtuar një jetë më të mirë në tërë rajonin tonë.

 “Sukseset tona të përbashkëta në fakt e bëjnë gjithnjë e më pak të nevojshëm KFOR-in. Reduktimi i vazhdueshëm i trupave të KFOR-it në Kosovë është treguesi më i mirë për sukseset që kanë arritur ushtarët dhe udhëheqësit e KFOR-it. Këto suksese janë arritur edhe falë bashkëpunimit të ngushtë me mekanizmat vendorë të sigurisë”, ka thënë ai.

Presidenti Thaçi ka thënë se nga bashkëpunimi i mirë është krijuar edhe Forca e Sigurisë së Kosovës, si një forcë profesionale dhe shumetnike, e cila është në shërbim të çdo qytetari të Kosovës.

Ai ka shtuar se zhvillimi i FSK-së do të thotë se një ditë, në një të ardhme të afërt, do të realizohet aspirata jonë që jo vetëm NATO-ja të jetë në Kosovë, por që edhe Kosova të jetë në NATO, si dhe të kontribuojmë për paqen në tërë botën, me punën tonë dhe me shembullin tonë./b.j/

EURO 2020 QUALIFIERS: ALBANIA O-2 FRANCE, KOSOVO O-4 ENGLAND

by

By Rafaela Prifti/

The sporting event known as UEFA EURO is held every four years since 1960 in the even-numbered year between World Cup tournaments. On Sunday, the soccer matches of Albania and Kosovo respectively in Groups H and A of the 2020 European Football Championship ended scoreless for the home teams. BBC reported that the World champions France completed their Euro 2020 qualifying campaign with a comfortable victory over Albania to ensure they finish as Group H winners. France required a win to confirm top spot ahead of runners-up Turkey and remain in contention to be one of the top seeds at next summer’s tournament.

 Whereas England wrapped up their Euro 2020 qualifying campaign with a comfortable win in Kosovo with the help of 3 late goals.

Albania was already out but the players did not disgrace themselves in this qualifying campaign, although they could only manage a 2-2 draw at home to Andorra on Thursday. Coach Edoardo Reja switched to a 3-1-4-2 system against Andorra though he was expected to choose something more defensive against the World Champions. The newly inaugurated stadium Air Albania hosted the visiting team France, which is the two-time winner of the title. France’s win places it at the top of the group, two points ahead of Turkey with eight wins from 10 matches – their single draw and defeat both coming against the runners-up. France’s place as a top seed at Euro 2020 is not yet confirmed, and one of Germany, Spain or France will miss out in that regard. Six of the 10 qualifying group winners who earn the most points will be top seeds for next summer’s tournament, with results against sixth-placed teams excluded in the larger groups and goal difference used if teams are leveled on points. The Kosovo match received much attention and was covered widely as an historic sporting event for the new country. Here are some of the comments as reported by media:

There had been such a warm reception for England with the slogan of “Welcome and Respect” but it was a bit too welcoming and respectful from Kosovo in the way the opening goal was allowed. Whatever the legitimate concerns for England in defense and midfield, one thing was for certain: they scored goals and plenty of them. To be relatively subdued and to strike four times away from home shows a threat to any opponent and they were utterly ruthless in front of goal as they inflicted a first home defeat for Kosovo since they were officially recognized.

In doing so England ended 2019 as not just the top-scorers in qualifying for Euro 2020 but with 38 goals in the calendar year – their second highest number ever. Captain Harry Kane became the first England player to score in every game of a qualification campaign.

Thirty-seven goals in eight qualifiers speak to the weakness of a group in which England have ended with a sequence of thumping wins: 6-0, 7-0 and now 4-0. There are still justifiable questions over how they will fare against stronger opposition.

In fairness having been smothered with kindness by the Kosovo nation, who wanted to show their gratitude for Britain’s role in ending the brutal struggle with Serbia, there was an edge taken from the game which had been diminished a little anyway because the hosts had already blown their chance of automatic qualification and must now go through the play-offs. The Kosovans held up cards with their flag on one side and the St. George’s flag on the reverse during the national anthems and there was a series of tributes and thanks prior to kick-off. This was such a wonderfully anticipated contest for Kosovo, with 800,000 applying for the 17,000 tickets that sold out in less than 11 minutes, crashing the website, and were changing hands for up to €300(£252)s – with a face value of €20 for the best seats.t