• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

We Now Have the Face of That Special Love!

November 18, 2019 by dgreca

  • The American Jewish Daughter  of Albania, Dr. Anna Kohen,  continues to share with the world the masterpiece  of Albanian Virtue of  BESA /

By Merita B. McCormack- Washington DC/

Sunday , November 17, 2019  was unique, as usual where there is involvement of our beloved Dr. Anna Kohen and her Jewish friends of DC Metro area. In a packed conference hall of  the  Conservative  Synagogue of the Congregation B’nai Tzedek in Potomac Maryland, there were hundreds of Americans, congregants, scholars, journalists, historians, politicians, business people and  among them many Albanian Americans of Metro DC Area as well.

As we know her, our  sister and daughter of Albania , the  former President of Motrat Qiriazi Organization and an all time Jewish Community leader, Doctor Anna Kohen was very busy welcoming every person and greeting everyone like there was no other one in the room, she was into something special.

With a fruitful collaboration of the  event Committee, comprised  of our Dr. Anna Kohen,  Ms. Gail Shirazi, Ms. Evie Stroller and Kosovar- Jewish diplomat, Ms.Ines Demiri , they put together a beautiful event that will not be forgotten any time soon. The sponsors of the event were Friends of the Jewish Museum of Kosovo together with American Sephardi Federation, Embassy of Kosovo and B’nai Tzedek Congregation. 

The participants were in for a special treat.  It started with heartwarming music played by our own, DC based , Internationally renowned ,  the  very  talented pianist Merzana Kostreci, playing “Lule Bore” and more, and then through  a series of speeches, testimonies, a movie screening, award giving and Q &A, people learned a lot about  the stories of Jewish people rescued and aided in the Albanian land. 

The event started with introduction by Ms. Gail Shirazi. The Welcome remarks were presented by Mr. Frymezim Isufaj, Charge D’Affairs, Embassy of Republic of Kosovo in Washington DC and followed by Her Excellency , Floreta Faber, Ambasador, Embassy of the Republic of Albania.

Mr. Isufaj , who was attending together with his wife Doruntina, spoke on behalf of the Embassy of republic of Kosova. He greeted the participants and thanked the organizers. He, speaking from his heart , but also on behalf of all Kosova people,  shared the strong bond that exists between our nations and elaborated on how both nations have helped each other throughout the history. He shared the  support of Kosovar people rescuing Jewish people and helping them to pass through to Albania and also he recognized the huge role of the Jewish Diaspora in USA and in Europe , who were among first to help  Kosova people  during the  Serbian ethnic cleansing at the end of last century and to support them in their fight for justice and independence. That help included the refugee taking of the state of Israel as well. He invited historians to do more so more light can be shed on the history of those two countries and nations, helping each other throughout the history.

Madam Ambassador Floreta Luli Faber  also  spoke  about the bond and the ties between the two nations, the history of Jewish being rescued in Albania and  she mentioned , among other things, the fact that there is a monument in Albania, which  is erected in honor of the Jewish people that managed to survive in Albania. She emphasized that this is the only monument in the world that is dedicated to living Jewish people. Both diplomats’  remarks were interrupted by applause.

The event continued with a greeting by Mr. Jason Steinbaum, from the Office of Congressman Eliot Engel, US Representative of New York’s 16th Congressional District. He shared a story involving President Rugova (now deceased) and the appreciation of Congresman Engel  noting  a  heartfelt gesture of  Pres.Rugova.  that was applied in honor of a Jewish  tradition honoring the dead. Congressman Engel was sorry that he could not be with us due to him being away in NY. Mr. Steinbaum mentioned that this Synagogue, hosting the event,  is the worship home of Congressman Engel when in DC. 

Ines shared the stories of Jewish in Kosova, the efforts to keep the legacy alive and to educate people on the truths about it. Her grandparents were of Albanian and Jewish background, Ruth Bachar and Gani Demiri, who met in the process of Albanians of Kosova helping Jewish people, which resulted in a beautiful marriage. She said that “sadly, the rescue of Jewish history by the Kosovo Albanian population, is not sufficiently promoted. This is mostly because Kosovo was not an Independent state yet and didn’t have the possibility of accessing the relevant archives. Consequently, these documents were not made known to the general public during that period of time.The Jews, wherever they go they fight to keep their history, culture and tradition alive. And as the Jewish Community of Kosovo, being a small community, we are not representing numbers or statistics but we are representing the history. A history where the Albanians have their role of bravery and rescuer” She went on and mentioned several names of distinguished individuals .Hasan Rrema Xerxa – provided transportation with his own vehicle for reallocating them to Albania. Arsllan Mustafa Rezniqi (His name is listed among the Righteous among nations in Yad Vashem) beside he protected them, he aslo provided safe transportation to Albania. Halim Spahija – Used his business premises to hide Jewssome of them were ordinary citizens and some of them were municipality officials, as in the case of Arif Musa Alickaj and Preng Uli and all of them did their moral duty, using the ancient code of honor BESA. In the case of Preng Uli, he wasn’t able to keep the record of the people that he saved, by giving false passports.Dr. Spiro Lito, an Albanian doctor who worked at the hospital of Pristina, in cooperation with the Mayor of Prishtina and other doctors they took out all the hospitalized people and create places for the Jews with the pretext that they were in quarantine and thereby avoided the risk of deportation. Ines said spoke of the Jewish community of Kosova today , the fact the Judaism is listed as one of the religions in Kosova and the plans for the Jewish Museum of Kosova and thanked all who are helping with this important project. Ines was one of the organizers of the event and was very grateful to the hosts and other co-organizers.  

Ines Demiri, the diplomat at the Consulate General of Kosova in NY , presented on History of Jews In Kosovo.

Part of the evening was also to dedicate an award to Preng Uli, the Secretary of Prishtina Town Hall from 1941-1944. He risked his life so others could live. Mr. Uli and others in the community , issued false passports or documents and arranged the passage of Jews to “safe places”, until the end of the War . George (Gjergj) Uli, the son, was able to receive that award which was a beautiful piece of art(mosaic) handmade by a child survivor of the holocaust, who lived in Ukraine. Her name is Masha Roth. She spoke on how she came to know Dr. Kohen and how she was delighted that her art was selected as an award for Mr. Preng Uli.  Upon its reception Gjergj Uli was very grateful and spoke about the honor bestowed upon his family and how this is a legacy to go down the generations.  

Afterwards Mr. Jakov Sedlar, a successful Croatia based movie maker, introduced the movie to be screened. He mentioned that after hearing the story of Ester he wanted to document it and he did . He made every effort to materialize this movie and spoke passionately about the history and the events. It is because of him, we now have this Face of Love, Hajrie Imeri-Mihajlovic.  The movie is about a a very touching story of a Jewish young child, who is still alive and lives in Tel Aviv. By being Jewish she had to suffer greatly. She was put in the camp with her grandma , and was lucky to have been cared for many years  by Hajrie Imeri-Mihajlovic, the gypsy lady from Kosova. Hajrie and her family, like her Jewish employees, were expelled from Serbia,  a country that  had put in effect a a law to rid of gypsies at the same time of Nazi persecuting the Jewish people. Hajrie took care of Ester, raised her as her own and told her the truth, as promised to grandma when the time came. Through many sad trails of life, Hajrie and Ester had different paths, but the bond was never lost. The journey of Ester Levy is one of the most poignant and so  beautifully shown in this movie titled “The Righteous Gypsy”. 

It is through these moving stories, history of gypsies, their culture, their humility, Ester’s sincere appreciation for the woman that raised her,  that an artist manages to draw a portrait of Hajrie which turns out to be very much the face of Hajrie that Ester knew. The moment of revealing it is very beautiful and very meaningful to ester and to the audience. A love that was always present, a woman that has died and no grave can be found, the invisible genuine love,  has now a face and a permanent memoir through this movie and also through the name carving in the Yad Vashem*  in Israel. It is a reminder that no matter what, genuine Love has lasting effects and eternal rewards.  Like the portrait of Hajrie drawn by the artist, the photo of Preng Uli too, is  inserted in the beautiful art piece created by Ms. Roth. And both these two people has revealed the face of  such beautiful. special Love. While Mr. Uli  was known and has descendants to acknowledge, Hajrie’s portrait is the only “relic”  we have  of her , adding to the memoir of Ester, and yet, a very powerful message is carried through that sweet face of this Righteous Gypsy. It doesn’t take much to love. You just have to do it in every small way. As long as one truly loves and does what it’s right, one can be sure that it  does reap fruits of eternal value as it has in the case of Ester and Harjia who really loved her. 

 The evening was one of tears and joy, of love and remembrance and there is no question why people have traveled from afar to attend. They  knew this was going to be good.  That beauty and that content perhaps had motivated even the world renowned photographer , Mr. Fadil Berisha to be there and very attentively watch the events unfold.  Also,  former   NAAC Executive Director  Mr.  Avni Mustafa, a figure that was staple in DC for many years,  was also present.  Many other known personalities of the Albanian American Diaspora attended as well. Surely it was a gratifying experience for all.

The food was delicious, a mix of Jewish and Albanian food, where baklava and byrek  was in abundance.

Ms. Keida Kostreci and her team from Voice of America, Albanian Section, covered the event .

*Yad Vashem (Hebrew: יָד וַשֵׁם; literally, “a monument and a name”)is Israel’s official memorial to the victims of the Holocaust. It is dedicated to preserving the memory of the dead; honoring Jews who fought against their Nazi oppressors and Gentiles who selflessly aided Jews in need; and researching the phenomenon of the Holocaust in particular and genocide in general, with the aim of avoiding such events in the future.

Established in 1953, Yad Vashem is on the western slope of Mount Herzl, also known as the Mount of Remembrance, a height in western Jerusalem, 804 meters (2,638 ft) above sea level and adjacent to the Jerusalem Forest. The memorial consists of a 180-dunam (18.0 ha; 44.5-acre) complex containing two types of facilities: some dedicated to the scientific study of the Holocaust and genocide in general, and memorials and museums catering to the needs of the larger public. Among the former there are a research institute with archives, a library, a publishing house, and an educational center, and the International School/Institute for Holocaust Studies; among the latter, the Holocaust History Museum, memorial sites such as the Children’s Memorial and the Hall of Remembrance, the Museum of Holocaust Art, sculptures, outdoor commemorative sites such as the Valley of the Communities, and a synagogue.

A core goal of Yad Vashem’s founders was to recognize non-Jews who, at personal risk and without a financial or evangelistic motive, chose to save Jews from the ongoing genocide during the Holocaust. Those recognized by Israel as Righteous Among the Nations are honored in a section of Yad Vashem known as the Garden of the Righteous Among the Nations.

Yad Vashem is the second-most-visited Israeli tourist site, after the Western Wall, with approximately one million visitors each year. It does not charge any fee for admission (From Wikipedia) 

Filed Under: Featured Tagged With: Merita Bajraktari McCormack-Besa- Dr. Anna Cohen

Festat e Nëntorit Shqiptar në New York, Biografia e Kombit

November 17, 2019 by dgreca

Shoqëria dhe lidhja midis nesh, është respekti dhe vlerësimi për njeriun./

Nga Violeta Mirakaj/*

New York- New York, 16 Nëntor 2019 – Është një ditë  Nëntori me ftohtësinë  e zakonshme të një fillim dimri  Newyourkez… Grupime shoqërore, shoqata të ndryshme bëjnë organizime festive për festat e Nëntorit, festat e nëntorit shqiptar.  Edhe Association of “Skënderbej”organizon  një mbasdite, takim festiv  për këto ngjarje të rëndësishme të biografisë së kombit shqiptar si dhe për të kujtuar 4 Dhjetorin, 107  Vjetorin e krijimit të Forcave të Armatosura.

                                                                                                                                   Mjedisi festiv  fillon nën tingujt solemn te dy himneve, të atij Shqiptar dhe Amerikan … Vazhdon me ritualin protokollar të përshendetjeve të  rastit nga organizatoret  si dhe te ftuarit Z. Skënder Kodra, nga përfaqësuesit  ushtarakë të shoqatës  “Bijtë e Shqipes” Filadelfia e të tjerë.  Në respekt të  ish oficerëve të pranishëm u bënë  vlerësime  të veçanta për kuadrot e para ushtarake si Krisulla Prifti, Gëzim Mustafa,  Floresha L. Dergjini, B. Hasani, F. Zeka etj… tashmë të emigruar  në Amerikë  si shumë emigrantë të tjerë për një jetë më të mirë dhe më të sigurtë, të lirë për vete dhe familjet e tyre.  Disiplina, jeta e përditëshme ushtarake  me përgjegjësitë dhe privimet e saj bëri që ta përqafojnë lehtë jetën amerikane, me gjithë vështirësitë e fillimit për t’u akumuduar.  Po Amerika është një lumë që gurgullon pa i vënë vesh së shkuarës… dhe kjo e bën më të lehtë përqafimin e saj. Ku Liri nuk do të thotë as ditë të shkujdesura, jetë pa halle, por kur të gjitha këto janë të pranishme dhe njeriu del mbi to duke këputur zinxhirin me të cilin ka lidhur veten në agimin e kuptimit që i u duk  si orë mesdite. Këtë mesazh duket sikur e dha shumë bukur poetja Iliriana Sulkuqi në pak momente poetike të saj. “Për pak liri gjakosa dhimbjen./ Kur e fitova , e futa në pranga”…kjo troket  në aktualitetin shqiptar. Në këtë  mesditë festiv duken se troje të Shqipërisë janë këtu, me dashurinë për jetën, për lirinë, gëzimin, dashurinë, për mallin, brengën dhe gjithçka;  ndjehet në bisedat, në muzikën, në këngët, në vallet dhe meloditë  sa nga Jugu  dhe Veriu, sa nga Lindja dhe Perëndimi.  Vallja e kënduar Çame pasohet  nga melodia plot temp e Malësisë së Madhe dhe e Kosovës, nga vallja Tiranase dhe Vlonjate etj . Dukej sikur  aty ishte gjithë Shqipëria, gjithë shqiptarët.

Biseda rreth kujtimeve të ish  oficereve, nostalgjia për ato vite, më la mbresa. Krisulla Prifti tregon në lidhje me kujtimet, emocionet, luftën për “mbijetesë” në ambientet mashkullore të pacënuara më parë nga gjinia femërore, dhe është e sigurtë që gjithkush nga ne vajzat e kursit të 1967-tës vazhdon, mund të shkruajmë volume tëra; por ajo që do na shoqërojë duke nisur që nga vitet e kursit 2-vjeçar dhe gjatë gjithë ecurisë profesionale ndërvite: -Shoqëria dhe lidhja që do të krijonim me njera – tjetrën, respekti dhe vlerësimi për njeriun. E mbylla karrierën ushtarake në Mars të vitit 2006, por kjo nuk do të thotë se u mbyll miqësia mes ish kolegeve ushtarakë, kjo vazhdoi dhe vazhdon edhe nëpërmjet  shoqatës “Skënderbej” këtu në Amerikë. Bashkëbisedimi vazhdoi ndërmjet tyre duke kujtuar koleget e tyre officere, vështirësitë që hasën kur krijuan familje si dhe njëkohësisht të ndiqej karriera….Kuptohet shumë karriera u ndërprenë në mes pas viteve ’90, në emër të ashtuquajtura reforma, disa mbijetuan me vështirësi. Në këto vite historike të brishta për vendosjen e një sistemi demokratik në vendin tone , Shqipëri, në organizimin e ri të Ushtrisë  së re, si pjesë e NATO-s, janë në të gjitha hallkat komanduese. Përsëri oficeret ia dolën mbanë. Shembull, dhe të parat që i treguan shqiptarëve dhe mbarë botës janë këto zonja Krisulla, Violeta, Floresha dhe 67 shoqet e tyre, si të parat oficere të Ushtrisë 10 Dhjetor 2017, në  New York dhe New Jersey . Ishte nisma  e ushtarakëve në mërgim si Veri Talushllari, Gëzim Mustafa, Mihal Jano, Astrit Xhakolli etj e cila nga një kuvend me mbi 60 ushtarakë shqiptarë, emigrantë në SHBA,  u miratua dhe nga Departamenti i shtetit të NY më 28 Shkurt 2019 si një organizatë jo fitimprurëse.  Nën drejtimin e një bordi drejtues me në krye Bujar Hasani si dhe Gëzim  Shentolli, Gëzim Mustafa , Dirka Xhakolli , Flutura Zeka etj. ka mbledhur rreth vetes ish pjesëtarë të FA të RSH emigrantë  këtu në SHBA, si dhe pjesëtarë të familjeve të tyre, miq dhe simpatizantë për t’ju gjendur njeri – tjetrit në të mirë dhe në të keq , për të ruajtur dhe trashëguar në breza që vijnë traditat dhe zakonet më të mira të popullit tone si dhe përshtatjen me historinë, jetën dhe kulturën amerikane. Organizimet  janë të larmishme si dhe  në bashkëpunim me shoqata te ndryshme si ajo e “Bijtë e Shqipes” Filadelfia , “Albania American Civil League” e drejtuar nga Z. Jozef  Dioguardi, “SHKUR” në Tiranë etj. Më shumë se celebrimet dhe festimet për ditë të shënuara, kujdes është treguar solidaritet, kujdes për t’ju gjetur pranë familjeve ushtarake në raste fatkeqësish si vdekjeje, sëmundjeje, në vështirësi ekonomike, duke dhe ndihmuar sipas rastit me punësim të anëtarëve apo dhe familjarëve të tyre. Pra motoja që e drejton këtë shoqatë dhe që ndihmon në edukimin e të rinjve:- Shoqëria dhe lidhja midis nesh, është respekti dhe vlerësimi për njeriun. Duke kultivuar një personalitet të ngrohtë, zemërmirë, me një dashuri të sinqertë për njerëzit

Violeta Mirakaj

New York 16 Nëntor 2019

  • Per me shume fotografi shihni ne Facebook dielli vatra

Filed Under: Featured Tagged With: Violeta Mirakaj-Shoqata Skenderbej

GENOCIDI I FUNDIT I SHEKULLIT TË XX-të

November 16, 2019 by dgreca

– Veprimtari kushtuar kësaj ngjarje, tek shoqata “Bijtë e Shqipes” në Filadelfia-/

Nga TAJAR DOMI-Filadelfia/*

Njëzet vite më parë, shqiptarët e Kosovës përjetuan atë cfarë kombi shqiptar dhe mbarë bota e qytetëruar, e kujtojnë si ngjarja më e rendë, si genocidi më i tmerrshëm që i ndodh popullsisë së një vendi, pas atij të Hitlerit ndaj hebrenjvë. Dhe kjo ndodhi, rreth 80 vite më vonë, këtu në Europën e civilizuar, rezultat i një persekutimi të përshkallëzuar vit pas viti nga regjimi monstër i Beogradit ndaj shqiptarëve te Kosovës, ndërsa faktorit ndërkombëtar ju desh një kohë e gjatë për të kuptuar e për tu pozicionuar në të drejtën e një populli që po përpëlitej e mundohej të organizohej për të mbrojtur familjet e veta , për të realizuar atë që quhej shpesh ëndërr por që koha e solli, lirinë dhe shtetin e tij.

Por, miku i shqiptarëve matanë Atlantikut, foli. Presidenti Bill Klinton, me datën 20 mars 1999 paralajmëroi: “40 mijë trupa militare serbe në Kosovë paraqesin rrëzik….Për agresorët në Ballkan , hezitimi ynë është një leje për me vra …”.  E serbët gjatë dëbimit të shqiptarëve ato ditë, mbasi na shajnë nënën shqiptare, u thonë të mundurve: “Shkoni te Klintoni…, bërzhi për Kukës”.

Pas katër ditësh, me datën 24 mars nisen bombardimet e NATO-s mbi objektivat ushtarake serbe në Kosovë e Serbi, nisi kështu një nga ngjarjet e mëdha të shekullit, ndoshta për ne shqiptarët ngjarja më e madhe në këto 1000 vitet e fundit, që do ta kthejë, do ta orientojë historinë perfundimisht në kahjen e duhur.

Ndërkohë me datën 20 maj 1999, kryetari i OKB -së, z. Kofi Anan viziton qytetin e Kukësit, nga ku deklaron : “Jam i njohur për tendencën e Beogradit, për më tërheq edhe Shqiperinë në konflikt …, por kini besim se kjo punë do të mbarojë shumë shpejt “. Dhe ashtu ndodhi.

Shkëputëm keto informacione të shkurtra nga libri “Dëbimi i Shqiptareve Prej Kosove ne Vitin 1999” i autorit Sulejman Dida, i cili së bashku me librin “Ditet Kuksiane te Drames Kosovare” të autorit Jonuz Kola, përbënin objektin e veprimtarisë që shoqata Bijtë e Shqipes organizoi keto ditë, në 20 vjetorin e genocidit të pa precedent ndaj shqiptarëve të Kosovës. Ishte një veprimtari e mirë organizuar, ku pati persona që referuan, pjesëmarrës me kumtesa të përgatitura, u shfaqën video me tmerret e asaj periudhe, këngëtar që me kënget për qëndresën dhe historinë shqiptare iu dhanë kënaqësi pjesëmarrësve.

Kjo veprimtari, vërtetoi edhe njëhere se tashmë Shoqata Bijtë e Shqipes, është shëndruar në një institucion të rëndësishëm jo vetëm kulturor, por edhe historik e shkencor, për komunitetin shqiptar në Filadelfia e më gjërë. Dita–ditës, Qendra jone social-kulturore, po shihet, pëlqehet e frekuentohet nga grup-mosha të ndryshme të bashkëatdhetarëve, përfshi edhe intelektual të shumtë të fushave të ndryshme, me banim jo vetëm në Filadelfia, por edhe në qytetet e shtetet e tjera, përfshi këtu edhe vendlindjen tonë  të dashur, Shqiperinë.

Por, le të japim më shumë detaje për lexuesin, rreth veprimtarisë së sotme, që une do ta quaja session i mirëfillte shkencor:

I – Genocidi I fundit ndaj shqiptarëve, është vazhdimësi e më shumë se një shekulli -, ky ishte konkluzioni që solli në referatin kryesor z. Llazar Vero, pasi solli për pjesëmarrësit ngjarje e histori të shkurtra, duke bërë lidhjen midis barbarizmave ndaj shqiptarëve, në kohëra të ndryshme. Në librin e S. Didës, citon z.Vero, diku lexova për një toponim të llahtarshëm: “ Nër vorr të fëmijve”, për një kodër në fshatin Prush. Nuk ka toponim më të mënxyrtë dhe duhet të jetë toponim i vetëm, jo vetëm në Europe.

Ndërsa, gazetari vjenez Leo Frenndilch në librin e tij “Golgotha Shqiptare”, botuar në vitin 1913, midis të tjerave do të shkruante: “ …Torturat më të mëdha i pësonin gratë, përdhunoheshin, lidheshin kapicë, mbuloheshin me kashtë dhe digjeshin të gjalla. Në rast se ato ishin shtatzëna, u cahej barku me bajoneta dhe pasi u nxirrej fëmija vendosej në majë të bajonetës apo hunjve”.

Gazeta amerikane “Daily Telegraph “e marsit 1913, në një artikull mbi luftën Ballkanike (Tetor 1912 – Maj 1913) citon një officer serb: “E vetmja rrugë për të nënshtruar Shqiperinë, është të zhdukim shqiptarët”. Ata vranë 3000 shqiptar midis Kumanovës dhe Shkupit, vazhdon artikulli i kësaj gazete. 5000 shqiptar u masakruan në afërsi të Prishtinës. I detyronin gratë të shihnin si vdisnin burrat, si i coptonin fëmijët, pastaj i vrisnin edhe ato “.

Sollëm këto dy citate thjeshte për të treguar se janë të njëjtët serbe, të njëjtat metoda dhune dhe krimi, i njëjti objektiv : genocid ndaj një populli të pa armatosur , grabitje, dhunim deri në shtazëri .

Pas këtyre fakteve të akteve cnjerëzore, me të cilat u njoh gjithë bota, vjen kapitulli i larjes së duarve nga gjaku i shqiptarëve të pafajshëm. Hapet kapitulli i mohimit.

Mashtrimi , falsifikimi I historisë ka qenë dhe është pjesë e punës së shovinistëve serbë. Në librin që kemi në dorë sot, Selajdin Guri 43 vjec dëshmon: “Asht ndërtue kisha ortodokse (serbe) në kompleksin e universitetit në Prishtinë, ma konkretisht pranë Fakultetetit Albanologjik. Asht ndërtue pas 90-ës, dmth para 5-6 vitesh ka fillue ndërtimi dhe ka përfundue parvjet. Në themelet e kishës kanë futë data sikur kjo daton që nga 600 vjet më parë”.

2. LIBRI “DËBIMI” i autorit Sulejman Dida, është kujtesë e përhershme e realitetit të masakrave serbe mbi shqiptarët e Kosovës, në pranverën e vitit 1999. Autori është gazetar me pervojë të gjatë, ndërsa në kohën e luftës së Kosovës përballoj një punë të madhe informuese të situatave të vështira të atyre ditëve, duke transmetuar jo vetëm për Radio Kukësin por edhe për mediat e tjera të shkruara e vizive kombëtare e të huaja. Një numër i madh i intervistave të dhëna nga kosovarët e dhunuar e që u detyruan forcërisht të largohen nga shtëpite e tyre , janë përshkruar me aq realizëm që e bën edhe lexuesin të përjetojë jo vetëm dhimbje nga masakrat e pa para, por edhe të rrisë ndjenjën e urrejtjes ndaj shovinistëve për gjakun që shqiptarët u detyruan të derdhin në luftë ndaj tyre. Libri përbën një mbushje tjetër të arkivës historike duke fuqizuar faktin se asgjë nuk ka ndryshuar në armiqësine e serbëve ndaj shqiptarëve, por është e njëjta ideologji, të njëjtat masakra e veprime raciste, parulla për të justifikuar krimin, si edhe 100 vite më parë.Dy deshmitë e mëposhtme, midis të shumtave në libër, shkëputem për lexuesin:

Një grua rreth 40 vjec nga Suhareka: “Kanë marrë kufomat e atyre cka i kanë vra, i kanë përzie me gomat e llastikut a c’ka punojnë në fabrikën “Ballkan” në Suhareke, dhe i kanë djegë.” (fq. 161)

Sevdije Petreshi , rreth 40 vjet nga Duhla : “ Na kena pa ngjarje të rënda qysh prej 28 prillit 1988. Na jena dalë nëpër male, s’kena ba gjumë kurrë…na i kanë kall shpiat deri në temel..na i kanë vra 26 vetë vetëm në fshatin Duhel. Janë me emra: Halim Lugi, Adem Lugi, …Rruzhdi Qatani…Hasan Shukolli …e prej masakrës së Recakut me 15 janar 1999, ku u mbytën 45 vete, na kurrë s’jemi kan rahat”. (fq.162 ).

E gjithë përmbledhja e dëshmive të Sulejman Didës, në dy librat e tij, është vetëm një pjese e tragjedisë më të fundit të shekullit të 20-te, të popullit shqiptar të Kosovës. Por ajo është një akt-akuze e fuqishme e pa kundërshtueshme në gjyqin e madh, të pa përfunduar të shovinizmit të egër serb, që ende vazhdon të zgjasë dorën mbi teritore e pasuri të Kosovës.

 3. DITËT KUKSIANE TË DRAMËS KOSOVARE – kështu e ka titulluar librin e tij z.Jonuz Kola, kryesisht me fotografi tepër cilësore dhe krahas tyre përshkrimi në shqip dhe anglisht i momenteve e ndodhive më kryesore të cdo dite nga data 27 mars–13 qershor 1999, në qytetin e Kukësit vecanërisht. Autori është protagonist i atyre ditëve, pasi që nga marsi 1988 ka filluar punë në Zyrën për refugjatët në Prefekturën e Kukësit duke ndjekur hap pas hapi së bashku me të tjerët, situatën që rëndohej cdo ditë. Ai punoi gjatë kësaj periudhe për gazetat “Los-Angeles Time” dhe “USA Today” në të cilat jepte informacione të shoqëruara me foto, duke prezantuar dramën kosovare në të gjithë botën. Sot ai banon ne Nju Xhersi – SHBA.

Në kumtesën e tij të mbajtur në veprimtarinë e organizuar me titull “Vlerat humane dhe kontributi I madh I popullit të Kukësit gjatë eksodit te vitit 1999”, z. Kola përvec të tjerave citon: “Gjatë 78 ditëve që do të pasonin, Kukësi u bë qyteti i bujarisë, mikpritjes dhe shpëtimit të 530,624 kosovarëve të dëbuar me forcë, por edhe kryeqyteti i mediave botërore. Gazetari i “Los Angeles Time”, John Daniszewski , ato ditë do të shkruante ; “Kukësi e bëri median të qante”. Por unë do të shtoja se më pas, media e bëri gjithë botën të qante.

Sipas autorit, pak është shkruar e trajtuar me shifra e dokumente, ndihma dhe mbështetja e madhe që ka dhënë qeveria dhe populli shqiptar, ai kuksian në vecanti, për kapërcimin e krizës së refugjatëve, ndihmë e cila duhet thënë se ka qenë disa herë më e madhe se ajo e ndërkombëtarëve. Shqiptarët e Shqipërise mbajtën peshën kryesore të krizës, hapën zemrat dhe shtëpitë, ndanë kafshatën me ta. Studiuesja Amerikane, Mary Elizabet Walters në Universitetin e Karolinës, në librin e saj të përgatitur “Unexpected Humanitarians”, përpiqet të paraqes pikërisht këëe gjë kur shkruan “…kjo ndihmë është disa here më e madhe se ndihma ndërkombëtare”.

Për ta ilustruar, autori ynë z.Jonuz Kola, në kumtesën e tij sjell disa shifra të përmbledhura , që e vërtetojnë më së miri këtë:

16% të refugjatëve kosovare (83,331) janë strehuar në kampet e ndërtuara nga Ushtria Amerikane, shtetet anëtare të NATO-s dhe Organizatat Humanitare. 18 % e refugjatëve (95,282) janë strehuar në qendra Kolektive (Ndërtesa publike që u vunë në dispozicion nga qeveria shqiptare, ndërsa 66% (352,011) janë ndihmuar e strehuar nga familjet dhe qeveria shqiptare. Vetëm në Kukës u strehuan mbi 109,116 refugjatë në 9,933 familje për rreth 78 ditë, afërisht cdo familje kuksiane strehoi 10-15 persona.

Deri tani kësaj ngjarje të madhe, përvec disa shkrimtarëve lokal si z. Dida, Besim Cengu, Rexhep Shahu, Bashkim Shala e ndonjë tjetër, që kanë bërë përpjekje për të evidentuar anë të saj, por që ata nuk e kanë anë financiare të mjaftueshme për ta bërë si duhet këtë punë.

Prandaj më të drejtë autori kërkon mbështetje për botimin e librave të tillë, duke bërë thirrje që edhe shoqatat atdhetare në diasporë apo individë të saj, të krijojnë një fond të quajtur “Fondi i Kujtesës” për të ndihmuar në këtë drejtim.

Shoqata “Bijtë e Shqipes” përvec fondit fizik të librave të grumbulluara për bibliotekën në pjesën e historisë tonë kombëtare, do të jetë e gatshme për të punuar e bashkëpunuar për të shtuar sa më shumë botimet e kësaj fushe.

  Në këtë veprimtari, folën e diskutuan edhe mjaft pjesëmarrës të cilët vlerësuan punën e madhe të bërë nga autorët që janë të pranishëm sot, si dhe kryesinë e shoqatës për organizimin e saj. Të tillë ishin zotërinjtë Hys Hasa, Sadik Elshani, Hamdi Gjana , Renato Shemsiu, Dritan Matraku etj.

Dokumentari me pamje nga eksodi i pranverës 1999 që u shfaq në ekran, plotësoj akoma më mirë prezantimin e ditëve të tmerrit, të dhunës e gjakut që shqiptarët e Kosovës dhanë për vendin e tyre. Sa shumë urrejtje serbe!

4. MIRËNJOHJE për dy autorët e librave të promovuar

Duhet thënë se si asnjëherë më parë, në luftën e fundit, krimi u regjistrua dhe u dëshmua fuqishëm nga gazetarët e huaj e ato shqiptar. Në këtë fushë një ndihmesë të madhe japin dy bashkëatdhetarët tanë të ftuar, zotërinjtë Sulejman Dida dhe Jonuz Kola, prandaj kryesia e shoqatës “Bijtë e Shqipes” vendosi ti vlëresojë ata me Certifikatë Mirënjohje, të cilat u dorëzuan nga kryetari i kësaj shoqate z. Bujar Gjoka e sekretari z. Vlashi Fili. 

Eshtë një inkurajim modest ndaj njerëzve të punës, të cilën duhet ta bëjnë në radhë të parë strukturat shtetërore, institucionet e kulturës dhe ato lokale në Shqipëri, për ti motivuar intelektualët e kësaj fushe, konkretisht.

Rapsodët e talentuar Nexhip Dida e Perlat Sheqeri që shoqëruan aktivitetin, me repertorin e tyre, i bënë jehonë historisë, luftës së Kosovës dhe mikpritjes shqiptare në pranverën 1999, duke marrë duartrokitjen e të pranishmëve në sallë e duke i shtuar kënaqësinë e aktivitetit.

Duhet theksuar se edhe darka “Buke e Kripë e Zemër”që tashmë është bërë e përhershme pas cdo veprimtarie këtu, ajo e kësaj nate ishte edhe më e pasur, në asortimente por edhe në cilësi. Bollëk me gatimet tradicionale që nënat e motrat tona kishin sjellë për të respektuar të pranishmit.

Kështu, duke shijuar këtë, si dhe pijet e shumta (lengje, birra, verë, raki etj) të ofruara nga bashkëatdhetari Shefqet Beqa, në atmosferen e këngës të dy këngëtarëve, u mbyll veprimtaria e shoqatës “Bijtë e Shqipes” për “Genocidin e fundit të shekullit xx-të”.

Filadelfia,  Nëntor 2019

*Per me shume fotografi shihni ne FB dielli vatra

Filed Under: Featured Tagged With: Tajar Domi-Gjenocidi kunder Kosoves- Bijte e Shqipes

FALENDERIM PËR VATRËN DHE DIELLIN NE SHBA

November 15, 2019 by dgreca

Ju lutem te publikoni falenderimin tone per Federaten Pan shqiptare te Amerikes “Vatra” dhe redaksine e gazetes “Dielli” /

         Rrapo Hajredin Danushi/

FALENDERIM PËR VATRËN DHE DIELLIN NE SHBA/

Shoqata “Pronësi me Drejtësi” me dt 1 Tetor 2019,  ka  drejtuar një apel të rëndësishëm  për zbatimin e Kushtetutës dhe zgjidhjen e anarkisë së titujve të pronësisë, Institucioneve Demokratike Ndërkombëtare, Mediave dhe Kryetarit të Kuvendit z. Gramoz Ruçi. Veç ambasadarëve  Apeli i është dërguar dhe gazetave nga të  cilat gazeta Dielli e dt. 13 Tetor 201, e  ka publikuar atë të plotë.

Me dt 13 Nëntor 2019 gazeta Dielli, na dha një lajm të gëzuar, duke njoftuar se Vatra e ka depozituar zyrtarisht pranë Qeverise Amerikane, Apelin tonë, per zgjidhjen e problemit të pronave. Në emër të pronarëve të shpronësuar nga diktatura komuniste, falenderojme Kryetarin e Federates Pan shqiptare te Amerikes z. Dritan Mishto dhe Kryesine e Vatrës, për ketë veprim patriotik ne mbrojtje te te drejtes dhe shqiptarizmës. Për Apelin tonë, me dt.16 Tetor 2019 kemi marrë përgjigje nga Komisoni i Venecias dhe me dt 31 Tetor 2019, nga Komisioneri Johannes Hahn. Urojmë që Qeveritë e shteteve Antare të BE, që e kanë marrë Apelin tonë ti ballafaqojnë relacionet e pushtetarëve që justifikojnë standarde të dyfishta por në shkelje të Kushtetutës me argumentat tona dhe ti kushojnë vemendjen e duhur zgjidhjes së këtij problemi. 

Në mbyllje të këtij falenderimi për Vatrën, ndjej detyrim të falenderoj Redaksine e Gazetës Dielli si model i shtypit të lirë dhe në mënyrë të vaçantë kryeredaktorin z. Dalip Greca që gjithmonë ka botuar pa censure Apelet dhe kërkesat tona për pronat. ZOTI i bekoftë të gjithë institucionet, politikanët dhe individët, që kërkojnë kthimin e  pronës së grabitur tek i zoti dhe mbuloftë me turp dhe për tërë jetën ata që justifikojnë vjedhjen në emër të ligjit.     

Rrapo Hajredin Danushi

Kryetar i Shoqatës Kombëtare të të Shpronësuarve

“Pronësi me drejtësi”.-Tirane, 15 Nentor 2019

Filed Under: Featured Tagged With: Pronesi me Drejtesi-Rrapo Danushi-Vatra-Dielli-Dritan Mishto

E DIELE, 17 NENTOR FESTIVALI SHQIPTAR

November 15, 2019 by dgreca

TE DIELEN, 17 NENTOR, ORA 5.00 PM NIS FESTIVALI XXIX SHQIPTAR/

– 29th Albanian FESTIVAL

LEHMAN CENTER FOR THE PERFORMING ARTS
250 BEDFORD PARK BLVD, BRONX, New York

TIKETAT: ORCHESTRA & MEZZANINE $15.00, BALCON $10.00

PER INFORMATA KONTAKTONI:FRAN COTA 917-494-6029

PER BILETA KONTAKTONI

Leonard Berishaj 917-592-5757

Anton Boga 917-807-0290

Preke Frangaj 347-419-5781

Gjelosh Narkaj 854-728-2902

Organizon Qendra Nena Tereze e Kishes Katolike Zoja e Shkodres New York

Filed Under: Featured Tagged With: Festivali 29 Shqiptar-Qendra nena Tereze-Lehman College

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 296
  • 297
  • 298
  • 299
  • 300
  • …
  • 900
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT