Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Përcillet me nderime e dhimbje ish zv/ministri i Brendshëm Ferdinand Poni

by

– Mes dhimbjes dhe lotëve familjarë, miq, të afërm dhe kolegë i dhanë sot lamtumirën e fundit Ferdinand Poni/

– Kreu i PD, Basha: Mes pikëllimit dhe dhimbjes, lamtumirë miku im i ngushtë/

– Ish kryeministri Berisha:   Lamtumirë, mik i dashur! U prehsh në paqe!/

Ne nderim te ish zevendesministrit te Brendshem Ferndinand Poni ne hollin e Teatrit Kombetar nga ora 12 e 30 deri ne 14 e30 zhvillohen homazhe. Kryetari i Keshilltareve te djathte ne Keshillin Bashkiak te Tiranes Poni ka nderruar jete ne moshen 49 vjecare ne Prizren nga nje atak kardiak, ndersa ishte duke drekuar me dy miq ne nje lokal ne Reçan. Megjithese eshte derguar me urgjence ne spital, zoti Poni nuk ka mundur te mbijetoje.
Familjare, miq, te aferm, personalitete te shoqerise shqiptare, zyrtare e politikane po i japin lamtumiren e fundit.
Ish -Kryeministri Berisha ishte i pranishëm sot në homazhet që u zhvilluan në nderim të Ferdinand Ponit, në ambientet e Teatrit Kombëtar.
Pas vendosjes së kurores me lule dhe shënimit në librin e ngushëllimeve, ish-kryeministri Berisha u shpreh për mediat se;
“Sot ne i themi lamtumirë njërit prej personaliteteve dhe veprimtarëve më të përkushtuar, më të vendosur dhe me kontribute shumë të rëndësishme për Partinë Demokratike, për shoqërinë shqiptare dhe për vendin në tërësi.
Ferdinand Poni ishte modeli i zyrtarit të përkushtuar, efiçente, intelektualit që punoi me vendosmëri të madhe në projekte shumë të rëndësishme për modernizimin e këtij vendi dhe punoi me sukses të madh, avokatit të pamposhtur të Partisë Demokratike,  demokratëve, programit, vlerave dhe parimeve që ata besojnë. Kjo është një humbje e madhe jo vetëm për familjen dhe miqtë e tij, por edhe një humbje e madhe për Partinë Demokratike është një humbje për shoqërinë  shqiptare.
Ferdinad Poni është autori i modernizimit të sistemit të identifikimit të shqiptarëve, duke vendosur në një përkushtim të madh, sistemin më modern të kohës dhe unë ju garantoj se kjo është vetëm njëra anë njëri aspekt i rëndësishëm i veprimtarisë së tij, në të gjitha fushat. Në fushën e decentralizmit të qeverisjes vendore, në fushën e zgjedhjeve ai ishte një zë i fuqishëm, një zë i  ditur dhe vërtet u largua nga ne, shumë para kohe, u largua nga ne në kulmin e energjive të tij por ka lënë një trashëgimi, e cila do mbahet mend gjithnjë. Faleminderit”, u shpreh Berisha.
Përpara se trupi i pajetë i ish kreut të Këshilltarëve demokratë në Këshillin Bashkiak të Tiranës të tranpostohej në banesën e fundit, kryetari i PD-së, Lulzim Basha përcolli mesazhin e ngushëllimit për këtë figurë dhe personalitet të partisë.

Mesazhi i plotë i kreut të PD, njëherësh dhe Kryetar i Bashkisë së Tiranës, Lulzim Basha.
Zonja e zotërinj, të dashur miq!

Pasditja e djeshme solli një lajm tronditës. E pabesueshme, por lajmet e këqija të tilla janë! Ferdinand Poni, argumentuesi me tone të larta, i qeshuri me humor pikant, bashkëpunëtori serioz dhe i përkorë, sa herë e lypte nevoja, nuk jeton më.

Pikëllimi dhe dhimbja e thellë më ka pushtuar, teksa jam i detyruar t’i jap lamtumirën e fundit mikut dhe bashkëpunëtorit tim të ngushtë e të besuar, Ferdinand Poni!

Humbja është shumë e madhe dhe njeriu nuk i bën dot menjëherë të gjitha llogaritë, por e di se humbje të pamatshme ka dhe ndien familja e Ferdit, nëna e tij Fata, shoqja e tij e jetës Meri, djemtë  Rei dhe Ralfi, motra e tij Majlinda dhe vëllai i tij Bardhi; humbje të madhe ndiejnë të afërmit dhe miqtë e tij të shumtë që u derdhën sot për t’i dhënë respektet e fundit; humbje të jashtëzakonshme ndiejnë demokratët; ndiej unë; ndjen Partia Demokratike por edhe miqtë e kolegët e tij anembanë, sepse kemi humbur Ferdi Ponin, avokatin dhe mbrojtësin më të flaktë për pushtetin lokal, në të gjitha nivelet.

Na ka ikur kapiteni i pushtetit lokal, zëri i fuqishëm dhe me autoritet për këtë kauzë, shpesh të trazuar; kemi humbur drejtuesin energjik, të vendosur dhe të guximshëm që drejtoi procesin e modernizimit të regjistrit të gjendjes civile dhe përgatitjen e platformës për pasaportat dhe kartat biometrike; kemi humbur kryekëshilltarin demokrat në Këshillin Bashkiak të kryeqytetit, zërin e fortë të interesit qytetar por që për të njëjtat interesa, të qytetarëve, dinte të gjente gjuhën e urtë të kompromisit.

Vendi ka humbur personalitetin erudit, një nga ekspertët më supremë të decentralizimit, autonomisë vendore dhe zgjedhjeve, njeriun e përkushtuar me pasion pas punës dhe ndjenjës të shërbimit publik, avokatin këmbëngulës dhe të palëkundur në bindjet dhe parimet që besonte, atdhedashësin dhe patriotin që punoi pa pushim për modernizimin e qeverisjes dhe vendit.

I çiltër, i drejtpërdrejtë dhe buçitës, por edhe i ndjeshëm, me zemër të madhe e të bardhë, Ferdi do të na mungojë të gjithëve, prandaj jemi mbledhur këtu, për të ndarë me familjen e Ferdit dhe me njeri-tjetrin dhimbjen e madhe për humbjen e tij, por jemi këtu edhe me mirënjohjen e madhe që e patëm mes nesh dhe për të nderuar me krenari veprat dhe të mirat që ka lënë pas.
Lamtumirë, mik i dashur! U prehsh në paqe!

Poni ndërroi jetë pas një ataku kardiak
Ferdinand Poni nderroi jete ne moshen 49 vjecare si pasoje e nje ataku kardiak ne kohen  qe po drekont me dy miqe te tij ne Prizren. Megjithese eshte derguar me urgjence ne spital, zoti Poni nuk ka mundur te mbijetoje.
Ferdinand Poni ka marrë Master për matematikë në Universitetin e Tiranës. Diplomuar në Fakultetin e Shkencave të Natyrës, dhe më pas në Fakultetin e Drejtësisë. Ka ndjekur një sërë kursesh specializimi në disa vende, si në Universitetin e Nju Jorkut.
Prej vitit 1999 e në vazhdim, ai është funksionar pranë selisë qendrore të PD-së dhe ka mbajtur një sërë funksionesh.
Ferdinand Poni ka qenë në postin e ish zëvendës ministrit të brendshëm dhe së fundi Kryetar i këshilltarëve demokratëve në Këshillin Bashkiak të Tiranës.
Është hartues i shumë punimeve në fushën e autonomisë lokale, institucioneve demokratike dhe zgjedhjeve, si bashkëhartues në një sërë ligjesh të rëndësishme.

 

Gruas, që mbijetoi Epokat dhe përsëri jeton mes dritë- hijeve të kohës!

by

Përkushtuar atyre grave që mposhtën vështirësitë dhe sot janë vetvetja./

Skicë nga Nimfa Hakani/

Jeta shpesh është e padrejtë, e dashur mike… ku do që je. Kur sistemi totalitar i dyzet e pesë vjetëve, u mundua ta thyejë shpirtin e shumë njerëzve pa arsye, nuk mundi të ndrydhë shpirtin dhe forcën e karakterit tënd. Nuk mundi të shkatërrojë atë që ti ishe dhe u formove. Nuk mundi të transformojë atë që ti zotëroje si njeri sado që u përpoq. Ai sistem nuk ta ndrydhi dhe tjetërsoi dot forcën tënde, sa do që u mundua me çdo lloj mohimi dhe mënyre. Qoftë ty që të shtypi, qoftë ty që të “emancipoi” nëpër ledhet e aksioneve. Ti përsëri ia dole mbanë. Shumë njerëz që u trajtuan keq në atë sistem, humbën. Sot nuk ndihen e nuk i njeh njeri. Shumë prej tyre janë të thyer, të humbur, apo mbase nuk janë më. Ndërsa ti arrite të mbijetosh, ti arrite të kapërxesh pamundësitë, arrite të shkëlqesh si njeri, si grua,  dhe si letrare në fushën e letërsisë, të shtypit, në familje duke rritur fëmijët e tu, në qënësinë tënde personale duke i thënë jo një lidhje të keqe në jetën tënde, apo në politikë falë durimit që të karakterizon ty si grua, falë personalitetit tënd, forcës tënde shpirtërore, inteligjencës tënde. Ti sot je një personalitet në qytetin tënd, në lagjen tënde, në komunitetin tënd e më gjërë. Madje respektohesh e nderohesh nga të dyja anët e ngastrave. Ti mbase, shpesh qëndron me thjeshtësi brënda mureve të shtëpisë tënde duke përhapur fjalën e shpirtit tënd në eter për të gjithë ata që ta dëgjojnë, apo vetëm duke rritur dhe mëkuar fëmijët e tu, duke përçuar fjalën dhe shpirtin tënd tek ata dhe nipërit e tu.

Sot je në një nivel që mund të ndihmosh të tjerët, pa patur pushtet, pa fituar asnjë post administrativ, por vetëm me forcën e karakterit tënd, të fjalës tënde, dhe të ngrohtësisë që buron nga qënia jote si grua. Ti jep një ndihmë të thjeshtë, një këshillë, thua një fjalë të ngrohtë që del nga shpirti yt. Ti i zgjat dorën dikujt që duket se po rrëzohet. Ato janë fjalë dhe duar që mbajnë, jo forcën e pushtetit, por forcën e shpirtit tënd femëror si nënë, si grua, si gjyshe, si vajzë. Dhe në këtë përkrahje, ti harron dhimbjen tënde, ti arrin të kapërcesh vetveten, të kapërxesh lëndimin tënd, të harrosh plagët, dhe i “zhduk” ti ato, në mëndjen tënde, ato ura e barriera që  të dalin para në çdo çast në jetë për t’i kaluar dhe kapërxyer, për të ndihmuar dikë tjetër. Ti përçmon ngastrat blu dhe të kuqe që ndajnë shumë shpirtra në Shqipëri. Ti i përçmon ato ngastra me barriera që po vazhdojnë ta dëmtojnë kombin, po ashtu si e dëmtuan, dhe e kufizuan për 45 vjet që të ecte me hapin e Europës, por që edhe sot vazhdojnë ta mbajnë atë peng, në një ngujim që po kthehet në një mur ndarës të shëmtuar pothuaj treçerek shekullor. Ti si grua ngrihesh mbi këtë mentalitet. Ti lufton që ato barriera të mos arrijnë kufirin e shekullit. Ti i thyen ato sa herë mundesh kur të tjerët mundohen t’i bëjnë më të larta se janë. Ti i kapërcen dhimbjet e tua njerëzore. Ti ngrihesh mbi nivelin e kohës dhe shikon të ardhmen në sy. Ti lufton çdo çast për jetën.

A e kupton lartësinë që ke arritur si njeri, mikja ime? Vështro rreth e qark dhe vur re ku ke arritur vetëm me aftësitë e tua pamvarësisht gjithë atyre pengesave që tu desh të përballosh në jetë.

Kurrë mos e harro këtë sado keq që mund të ndjehesh sot për çfarëdo arësye shqetësimi apo zhgënjimi, dhimbje për fëmijët larg, apo për nënën që ke vite që nuk e ke parë se tu desh të mërgosh larg trojeve mëmë, për djalin e papunë, apo për vajzën që nuk të trajtohet mirë në folenë e re që krijoi. Gjëndja e sotme ekonomike dhe politike i bën shumë shqiptarë të ndihen keq dhe të përjetojnë pasiguri të madhe për jetën në ditët e sotme.Por ti nuk i lë ato hije të të mposhtin! Ti nuk i lë ato dhimbje të vrasin shpirtin tënd! Ti e mban kokën lart, mikja ime, motra ime! Ti ke arritur të mbijetosh Epokat dhe sot jeton përsëri më larg hijes dhe më afër dritës! Ti bëhesh forca buruese e familjes tënde. Ti gjen forcë të mbash të tjerët kur nuk ke forcë për të mbajtur veten.

E dashur motër, ti e ke bërë Shqipërinë tashmë një vënd më të mirë, duke dhënë shpirt nga shpirti yt, zemër nga zemra jote, ngrohtësi kur shpesh ti nuk e ke pasur për veten. Ti i ke dhënë gjithëçka të mirë e të bukur që ti zotëron, i ke dhënë dashurinë tënde, fjalën tënde shpresë-dhënëse, dorën tënde të ngrohtë kur ty shpesh të janë shterruar forcat. Je bërë mbështetje për të tjerët kur ti vetë nuk ke pasur kush të të mbështesë. Le të shpresojmë për më mirë! Le të shpresojmë që ekonomia shqiptare do ta marrë veten, që fëmijët e tu do të punësohen, që vajza jote nuk do të keqtrajtohet më, që ti nuk do të kesh gjithë këtë barrë të rëndë për të mbajtur, që shpesh thith krejtësisht energjitë e tua. Të shpresojmë që ty nuk do të të duhet të ngrihesh përsëri e përsëri si sfinksi nga hiri duke kaluar në mohim të vetvetes dhe shuarje të të shpirtit tënd për t’i dhënë gjithçka të tjerëve. Le të shpresojmë që politikat shqiptare nuk do të jenë më ndarëse, që ngujimit ku e kemi futur veten për shkak të bindjeve politike do t’i jepet fund së shpejti. Atëherë, asgjë nuk do ta ndrydhë dhe lodhë shpirtin tënd, energjinë tënde, thelbin tënd si grua, dhe ti do të shpërthesh në dimensione më të paarritëshme se ke shpërthyer, që ti të mundësh të arrish potencialin tënd të plotë si grua dhe si njeri, dhe të ndihmosh me forcën tënde si GRUA, që të gjithë ne ta shohim njëri – tjetrin drejt në sy pa mbrapshtësinë me të cilën e shohim sot, që ne të ecim në rrugën e demokracisë pa barriera dhe ngastra. Shqipëria ka nevojë për ty, për shpirtin tënd të gjërë, për përkëdheljen e dorës tënde, për ninullën tënde nanuritëse, për fjalën tënde të ngrohtë, për mëndjen tënde të mprehtë.

Ti je GRUAJA! Ti je DHIMBJA dhe SHPIRTI !

Ti je GUXIMI ! Je e  PAMUNDURA ! Je LINDJA dhe RILINDJA! Je GËZIMI DHE LUMTURIA !

Ti je DASHURIA! Ti je FEMRA ! Je MOTRA dhe VAJZA!

Ti je NËNA dhe GJYSHJA!

Ti je e  ARDHMJA e Shqipërisë!

Ti je EPIQËNDRA e  EKZISTENCËS !

Ti je vetë JETA!

Nju Jork,

7 Mars, 2014

Shënim: Ky shkrim  është frymëzuar nga një prej grave që mbijetoi persekutimin 45 vjeçar.

Arrestohet “Ben Qimja”, kerkohet nga drejtesia italiane

by

Forcat Speciale arrestuan ditën e sotme Ben Qimen, një ndër personat më të kërkuar të drejtësisë italiane. Emri i tij është Arben Isufaj, por të gjithë, jo vetëm në Fier, e njohin si Ben Qimja, “i forti” i Fierit dhe është përballur disa herë me policinë, prokurorinë dhe gjykatat, ku akuzat kanë qenë për trafik ndërkombëtar droge, vrasje, etj.

Disa herë ai ishte arrestuar në Shqipëri me sasi të mëdha marijuane, ndërsa ka pasur edhe përballje me policinë. Në vitin 2009 u vendos edhe fati i tij përfundimtar kur Gjykata e Shkallës së Parë Tiranë, e la të lirë për mungesë provash.
Prokuroria e akuzoi për vrasjen e Pirro Koçiut në vitin 2002 dhe pretendonte se kishte gjetur një shenjë gishti në pistoletën që ekspertët gjetën pranë kufomës gjatë këqyrjes së trupit të pajetë.
Gjykata e dërgoi këtë provë në disa specialistë, por as në Angli, sipas togave të zeza, nuk mund të vërtetohej se personi që qëlloi mbi Koçiun ishte Isufaj.
Kështu, ai u la i lirë dhe prej asaj kohe, përveç akuzave të pavërtetuara për disa vrasje, kapjeve me drogë dhe përplasjeve me policinë, ai s’ka më llogari të hapur me Shqipërinë, përveç urdhër-arrestit ndërkombëtar të lëshuar nga Interpol Roma, pasi prokuroritë e disa qyteteve italiane, si dhe gjykatat kanë vërtetuar përfshirjen e tij në trafik ndërkombëtar droge e specifikisht heroinën afgane, me të cilën fieraku kishte ngritur edhe “perandorinë” e tij.
Me dhjetëra emra pasuan si të lidhur me Ben Qimen, por për shkak se disa janë ekzekutuar për larje hesapesh apo të tjerët gjithashtu i kanë larë hesapet me drejtësinë shqiptare, nuk mund t’u përmenden emrat, ndonëse në botën e krimit njihen shumë mirë.
Sasitë e trafikuara ishin me qindra kilogramë dhe arrestimi i anëtarëve të bandave mundësohej pasi Antimafia italiane u përgjonte telefonat.
Arrestimi vjen si pjesë e marrëveshjes mes Drejtorëve të Përgjithshme të Policisë italiane e shqiptare, Pansa-Didi, ku parashikohet kapja e 100 kriminelëve më të kërkuar. Deri më tani, pak javë nga kjo marrëveshje janë arrestuar 3 persona, ku Foto Dashi, u kap para një jave, teksa kërkohej atje për trafik droge.

 

Ne shkruajmë për të thënë të pathënën…

by

Nga Kristaq TURTULLI/

Thonë se ne shkruajmë ngaqë nuk kemi çfarë të bëjmë tjetër, ndërkohë jeta ikën, të lë mbrapa, të nxjerr aksidentalisht ndanë udhës me mizëri makinash të botës së madhe…Sigurisht jo miq te mire. Ne nuk shkruajmë ngaqë nuk kemi ç’të bëjmë tjetër. Jeta e mërgimtarit e te gjithëve ne tërësi është tmerrësisht e vrullshme e rrëmbyeshme sa nuk ke kohë të marrësh frymë. E po ti thuash dikujt,  të flasësh për art, letërsi, libra dhe në përgjithësi mërgimtarëve kudo që ti ndeshësh nëpër botë. Te vështrojnë me habi nga poshtë lart, ngrenë supet dhe largohen me shikim te pjerrët, acarues, me mendimin shpartallues, çi a ke ngenë ti…Sikur ke ardhur nga tjetër planet. Pastaj kthehen vringthi: Vërtet paska njerëz që shkruajnë akoma! Oh! Ha! Prit një minutë të lutem. Unë mbaj mend vetëm ata të vjetrit, të lashtët, kadaretë ,agollët, arapët.  Ah po, po. Me kujtohet, dale prit se koha bën të sajën, hë e gjeta, komisari  Memo që u vra  prej ballistëve që hanin pula dhe gjela. Më duket se njëri prej tyre e kish emrin Protopapa, kam të drejtë? Hëm! Vërtet ia vlen te flasësh me gjatë miku im për kësi gjërash, hëm, nuk e di, nuk e di! Oh, ju lutem mjaft, kur ndërkohë kriza llahtarshme ekonomike ka mbërthyer botën si me darë! Ju lutem! Oh! Ika, nuk kam kohë…!

Ndërsa disa nga të rinjtë, kuptohet që lexojnë, njohin; Dan Braun, Danielë  Stel, Stefen King e ndonjë tjetër. Ata nuk dinë dhe nuk duan të dëgjojnë ne ekziston ndonjë letërsi shqiptare. Bisedon me prindërit, ata janë modernizuar mjaft, janë indiferentë, nuk duan të ndërhyjnë në jetën e fëmijëve.

Ndërkohë pyetjeve dhe veprimeve çmendurake nuk u kthejmë përgjigje, luajmë kokat ngadalë. Ne nuk mërzitemi, nuk ligështohemi.  Vazhdojmë të krijojmë me thjeshtësi dhe pa zhurmë dhe bujë, sepse ndjejmë përgjegjësi morale dhe shpirtërore ndaj vetes qe gjendemi në mërgim, mërgimtarëve të tjerë, atdheut te dashur, ndaj të gjithëve. Është një zinxhir I trashë dhe I rëndë që na mban të pranguar pasgjishmërisht. Janë mijëra fije te ndehur ne ajër, zëra dhe zhurma që ngrihen dhe ulen, ne i ndjejmë dhe i përjetojmë i mbartim pas ngado, derisa te marrim frymën. Dëshirojmë, shkruajmë pa mëdyshje me përkushtim, pa interesa, të bëjmë vepra të kohës dhe me cilësi që lexuesi të kthejë sytë, të afrohet, mbasi arti, kultura, gjuha, tradita përbëjnë identitetin i një kombi,është vetë jeta.

Ne morëm mbi supe peshën e rëndë të mërgimit. Shkatërruam gjithçka të shenjtë, shitëm shtëpinë për të siguruar biletat e shtrenjta të udhëtimit. Paratë e shitjes së shtëpisë prindërore përfunduan në një thelpi përkundrejt vlerës së lartë të dollarit amerikan dhe kanadez dhe zhvleftësimit të lekut shqiptar. Ne lame pas gjithçka me zemër të plagosur; plaçkat, shtretërit, bufetë, komodinat, televizorët, jorganët dyshekët, dhe u thamë të njohurve dhe të panjohurve: ‘merrini nuk I duam ju a kemi falur, por tinës kafshuam gjuhën deri në gjakosje, dhe kambana e nostalgjisë shungulloi ne gjokset tona. Por a mund të mbarteshin atë në mijëra kilometra së bashku me mallin e rëndë sa një mal?!

Grumbulluam rrëmbimthi ëndrrat e turbullta dhe ikëm në mëngjese të ftohta me shi dhe thëllim si shumë të tjerë, drejt një bote të panjohur,pa kthim, me zemër të ankthuar dhe frymë ndalur, Trupat tanë qëndronin të ndehur, fëmijët na përgjonin me sy, ata ishin të mbërthyer mbas nesh si zogj të vegjël me sytë e trembur, në to ishin përzierë pasiguria, frika dhe kureshtja e papërballueshme nga e panjohura.

Ne ikëm larg, shumë larg, me mendimin e ngulitur se atdheu ngeli pas I lodhur, I munduar, I trishtuar. Ndërsa përpara kishte vetëm mjegull dhe re, re, re dhe ëndrrat e bukura, plot fantazi i kyçëm në memorie dhe luajtëm kryet në heshtje…

Dihet prej te gjithëve e vërteta e pakundërshtueshme, ne nuk ikëm se donim të iknim, nuk ishim dhe aq kureshtarë fëmijërorë. Ne ikëm sepse na detyruan të iknim. Shume arsye u mblodhën së toku të cilët lëvizën me zhurmë gurët e mëdhenj, të rëndë të ikjes, duke shkatërruar dhe përmbysur çdo gjë të shenjtë të vatrës qindra vjeçare prindërore. Ne nuk ishim të paaftë, por ikëm se ishin kushtet e tjetërsuara, të disfavorshme, kur mekanizmat e politikes pasioneve dhe të tensioneve marrake ishin tejet të ndezura.

Te gjithë të ikurit u përballën me botën tjetër, dhe asgjë nuk u afrua si në tepsi të florinjtë. Paratë e shitjes së shtëpive fluturuan në krye të disa muajve. Ne vështruam duart dhe qytetin e madh që shtrihej përpara. Ulën kokat, pranuam pa kompromis punët më të vështira dhe të rëndomta. Vendi i huaj nuk kërkon, dekurajim dhe dorëzim pa kushte, ndryshe të shtyp si brumbull, ku lëvizin rrëmujshëm miliona njerëz nga të gjitha kombet, nacionalitetet dhe racat. Ne ishim një bulëz uji në oqeanin e madh të emigracionit, dallgët dhe uraganet të flakin shumë shpejt në breg, shtypesh si një copës leshterik. Ndërkohë ingranazhet e jetës filluan të lëvizin me ngadalë dhe me këmbëngulje. Zhgënjimi, trishtimi janë bashkudhëtarë të jetës, por vendimi ish marrë njëherë e mirë,qysh se u vendos këmba në shkallinën e parë të shpendit metalik dhe të shkëputjes, ngritjes në ajër prej tokës mëmë: ‘Do të luftojmë me të gjitha forcat për të mbijetuar!’

Jeta rrodhi dhe vitet filluan të ndjekin njëra tjetrën gjithë ngutje dhe rrëmbim. Ndërkohë krahas luftës për mbijetesë , mendonin për tokën që lamë pas,mëmëdheun e dashur, matanë oqeanit,qindra, mijëra kilometra larg dhe qindra male kaptuar si në legjendat e lashta. Mendimi i ngulitur qëndronte ndezur, krahas zgjimit të ndërgjegjes dhe përgjegjësisë së gjithsecilit. Ftillimi i realitetit, zbardhja e së  vërtetës bëhej ndalë ngadalë, graduale, por tërësore. Më pas vjen kthjelltësia, pa kompromis, pa oshilacionet dhe komplekset e mundimshme të trashëguara apo të krijuara prej pasionet e çastit,ose interesat e domosdoshme. Përgjegjësia dhe maturia ecin në të njëjtën kohë me zhvillimet e situatave.

Si gjithnjë, si dikur në rilindje me kolosët e mëdhenj të shqiptarizmës, vëllezërit Frashëri, Çajupi, Vaso Pasha, më tej Noli, Konica,Koliqi e të tjerë mund të merreshin me diçka tjetër por shkrinë jetën e tyre për rizgjimin Kombëtar. Letërsia e emigracionit ritet, zhvillohet në kushte dhe mundësi të tjera. Krijohen kështu dy shtylla të rëndësishme: letërsia që zhvillohet në mëmëdhe me letërsia e emigracionit, të cilat kanë të njëjtën qëllim dhe lidhen me shumë fije me njëra tjetrën. Mbasi nuk duan të pranojnë shurdhërinë, asimilimin e dhimbshëm, kur në të njëjtën kohë indiferentizmi, nihilizmi, kompjuteri, interneti, lojërat, facebook i merr rinisë kohën më të madhe.

Ndërkohë ngrihet pyetja e madhe:’Emigrantët shkruajnë ngaqë nuk kanë me se të merren, apo ndjejnë përgjegjësinë e intelektualit të zhveshur nga interesat e ofiqit, të interesit, tarafit dhe parasë?

Të mbushur me ngjarje, fenomene dhe momente, të ikur shumë larg atdheut mëmë ne shkruajmë, botojmë dhe i shpërndajmë librat falas, ngaqë është tejet e vështirë të qëndrojnë në libraritë e vendlindjes të mbushura buzë për buzë me libra kujtimesh grafomanë për fshatin dhe letërsi të huaj të mbushur me ankth, drogë dhe letërsi nostalgjike. Shkrimtari emigrant që e filloi jetën përsëri nga e para, lekët nuk i gjeti në rrugët e mëdha të botës së huaj, mbasi kriza ekonomike qëndron pezull si sfinks mbi kryet tona. Obligimi dhe përgjegjësia është më e madhe se interesat e vogla meskine, ndaj vetes që gjendemi në mërgim dhe mëmëdheut që ndodhet shumë larg, në largësi ajrore por shumë afër në fije shpirtërore. Shkrimtarëve emigrantë kontakti me botën, perëndimin, kulturën, përplasjen me jetën u dha mundësi dhe avantazhe të tjera, por njëherësh kthjelltësi mendimi dhe veprimi për veten dhe për të tjerët për të parë dhe analizuar situatat më qetë dhe gjakftohtë.

Mekanizmat e shpërndarjes, njohjes së kësaj letërsie të zhveshur nga klishetë, në mëmëdhe dhe kudo gjetkë janë të ndryshkura, ende të pranguar prej pasioneve dhe nostalgjive e së kaluarës. Një mjegull e dendur endet akoma mbi trurin dhe mendësinë shqiptare. Nuk ka letërsi të re të fuqishme, çfarë u bë u bë, kjo tani është periudhë impaku siç është në impak dhe shoqëria shqiptare. Këtë e thonë nën zë dhe me zë të plotë të djeshmit. Por harrohet, në situata të tilla krijohet dhe konsolidohet letërsi e fuqishme, por kjo duhet të evidentohet jo të shtyhet dhe të injorohet me qëllim.

Ku janë korifenjtë e lashtë të realizmit socialist, me mjekër apo pa mjekër, flokëbardhë, apo pa flokë, dredhin duhan sheldia, apo pinë cigare me filtër. Pinë raki rrushi dhe sjellin nëpër mend me nostalgji veprat e shkuara, dhe pinë koka-kola. Sigurisht ata meditojnë, mendojnë për përjetësinë. Ata heshtin, janë indiferentë se çfarë ndodh rreth nesh, fundja nuk u duhet atyre për çfarë ndodh. Mbrojnë me stoicizëm barrikadën e lashtë e cila ka filluar të ronitet dhe nuk e kuptojnë se po të kapesh mbas shtëpisë së vjetër humbet në të.

Hesht akademiku i respektuar, kritiku Rexhep Qose, nuk ka kohë sepse ka mprehur shpatën kundër shkrimtarit të madh Ismail Kadare, nuk i intereson arti e letërsia e fuqishme qe shfaqet në horizont. Kadare gjithashtu mpreh vigjilencën, nuk mund të shfletojë libra të kolegëve të rinj dhe të vjetër, emigrantë si ai, jo se nuk do,por nuk ka kohë dhe ai, debatet historike duan djersë dhe mund. Ndërkohë opinioni ngrihet në këmbë, ndahet në dy kampe kundërshtare, i mbrojnë dhe i kundërshtojnë.

Ndërsa plaku i mençur Dritëro Agolli replikon me bezdi për politikën, mbase ndjehet i lodhur, sepse edhe kjo shejtane politikë kërkon shkathtësi dhe mendim të ri. Nuk ka kohë dhe ai të lexojë letërsinë e re të mëmëdheut dhe të emigracionit. ‘Eh, ku është letërsia e dikurshme, pra e tyrja dhe ku janë këta të sotmit! Ujëra të tëra rrjedhin në mes.’

Sigurisht rrjedhin ujëra të tëra, të bësh letërsi tani kërkon bythë të forta, për të përballuar fluksin e tmerrshëm të letërsisë botërore, krisën, internetin, facebookun dhe indiferencën e përgjithshme.

Hesht Arapi me shokë, edhe ai ndjehet i lodhur. Të gjithë, sërish dhe  sërish janë të ngrehur, në pritje të dëgjojnë, të lexojnë çfarë thuhet për ta, ndonjë artikull, intervistë, lajm, etj, etj, etj. Një pjesë prej tyre marrin pozat e predikuesve, me petkun e rëndë të hipokrizisë. Dikush tjetër qëndron i varur, mbas një vepre të dobët puniste, por që u trumbetua si kryevepër për interesat e kohës dhe të partisë. Vallë akoma nuk janë të kënaqur  prej rëndesës së teksteve shkollore, të mbushur plot dhe përplot me krijimet e tyre në dhjetëra dhe dhjetëra vite që nga klasa e parë deri në tekstet e universitetit? Ata përsëri kërkojnë, vëzhgojnë dhe presin. Ndërkohë harrojnë se një brez ikën dhe një tjetër vjen. Të lindur dhe brumosur në të tjera kushte dhe mendësi. Një krijues inteligjent, Fatmir Terziu bën përpjekje serioze por është zë i vetëm.

Ne gjithnjë i kemi respektuar, ndjekur, adhuruar, të djeshmit. Ata gjendeshin kudo, në ëndrra, në diskutime, politikë dhe dashuri, ishin ndihmësit e partisë. Ata kanë qenë të pazëvendësueshëm si ajri, mbasi libri aso kohe ishte gjithçka. Me veprat e tyre na ushqenin çdo ditë, si me pikatore. Ne sytë tanë ata rriteshin-rriteshin, shumë mirë që u ritën, një komb ka nevojë për korifenj, për personalitete ku tu referohesh. Por gjithçka ish atëherë, situatat ndryshojnë dhe epokat gjithashtu…

Kalimtarët e zakonshëm sigurisht harrojnë se prapa rrugicës ka një kishë po të mos dëgjojnë kambanën që bie. Siç ra kambana për ta për pesëdhjetë vjet me radhë ore dhe minutë.

Fisnikëria e tyre dhe e të tjerëve ritet dhe riparojnë diçka me vlerë, e do vazhdojnë të respektohen, nëse do marrin pozicionin e vërtetë të krijuesit, të shkundin prej supeve petkun e pluhurosur dhe të vështrojnë përreth, të përdorin ato vlera,  që u dha koha dhe rastësia, të thonë fjalën e tyre ne se munden, sepse godina e letërsisë është e madhe dhe ka vend për të gjithë. Çdo gjë me vlerë nuk bëhet për krijuesit por për kombin.

 

Sport- Shkelqen Tirana,rrezohet Kukesi, rikthehet Flamurtari

by

*Superiore: Katër fitore e dy barazime në javën e 22-të të kampionatit/

*FIFA: Futbollistët nga Kosova mund t’i bashkohen përfaqësueses së tyre/

*Shenon Shaqiri…./

TIRANË, 8 mars – Kater fitore e dy barazime jane arritur te shtunen ne javen e 22-te te kampionatit te futbollit te kategorise Superiore.

Rezultatet e kesaj jave jane:
Teuta – Partizani            1-1
Lushnja -Flamurtari       2-4
Laçi – Kastrioti              1-0
Tirana – Kukesi              3-1
Vllaznia – Besa              0-0
Skenderbeu – Bylis        2-1

Klasifikimi vazhdon te kryesohet nga Skenderbeu me 45 pike, i ndjekur nga Laçi me 34, Partizani e Kukesi me nga 33 pike, ndersa mbyllin klasifikimin Lushnja me 23 e Kastrioti me 22 pike.

 

Kosova siguron miqësore me Turqinë në muajin maj

 

Pa u shuar ende emocioni i ndeshjes së parë zyrtare të Kosovës, të mbikëqyrur edhe nga FIFA, pavarësisht se pa himn, miqësores kundër Haitit, presidenti i FFK-së, Fadil Vokrri, jep lajme të mira për një tjetër miqësore të afërme. Ata kanë qenë në mesjavë në Turqi dhe janë takuar me trajnerin e përfaqësueses së këtij vendi, Fatih Terim. Të dyja palët kanë rënë dakord që të zhvillojnë një ndeshje në muajin maj. FFK-ja ka lëshuar një komunikatë për media në lidhje me akordin e fiksuar tashmë me turqit: “Në takimin me trajnerin Fatih Terim, të cilin e ka siguruar miku i madh Ali Shen, është shprehur gatishmëria që Turqia të luajë ndeshje miqësore me përfaqësuesen e Kosovës.” Ndeshja miqësore do të zhvillohet diku mes datave 20-23 maj.

 

FIFA: Futbollistët nga Kosova mund t’i bashkohen përfaqësueses së tyre

 

Në një artikull të gjatë në “Blick”, shpjegohen edhe faktet politike, sidomos të anëtarësimit në OKB, që është pengesa më e madhe e hyrjes së Kosovës në FIFA e UEFA me të drejtat e plota. Gjithsesi ky medium zviceran e pranon se përfaqësuesja e Kosovës në këtë rast do të ishte shumë e fuqishme.

Drejtuesit e lartë të FIFA-së kanë bërë me dije se të gjitha futbollistët nga Kosova mund të jenë në shërbim të përfaqësueses së tyre.

Kosova shumë shpejt do të mund të llogarit në të gjithë futbollistët e saj që luajnë për kombëtare të huaja. Në fakt, i mbetet vet futbollistëve të vendosin nëse duan t’i bashkohen Kosovës dh kjo tashmë është konfirmuar edhe nga drejtues të lartë të Federatës botërore të futbollit, FIFA.

Kjo temë është duke munduar prej kohësh drejtuesit e Federatës së futbollit të Kosovës dhe asaj të Zvicrës, madje këta të fundit kanë filluar të mendojnë se futbollistët e tyre shqiptar nga Kosova nuk do t’i kenë në dispozicion për kualifikimet e botërorit, Rusia 2018.

Shefi i komunikimit në FIFA, Valter di Gregorio tha për gazetën zvicerane, “Blick” se futbollistët mund t’i bashkohen përfaqësueses së Kosovës. “Po, probabiliteti është shumë i madh që Shaqiri dhe shokët e tij do të mund të luajnë për Kosovën, nëse këtë vërtetë e duan”, raporton ‘Sporti1’.

Bundesliga, Bayerni i pandalshëm, Shaqiri shenon

16 fitore radhazi në Bundesliga. Nuk ka asgjë që e ndal lokomotivën e çmendur bavareze, kaloi bindshëm me fitore tenistike 6-1 transfertën me Wolfsburgun dhe vëmendja menjëherë përqëndrohet te stacioni i radhës në Champions, ku do të presë Arsenalin në Allianz Arena, javën e ardhshme. Në “Volkswagen Arena”, të zotët e shtëpisë që nga minuta e parë treguan dhëmbët dhe agresivitet, me Bayernin që duket se e kishte të vështirë të manovronte. Nuk ishte ky starti më i mirë për galaktikët e Guardiolës që penalizohen në minutën e 17-të nga Naldo dhe tani duhet të sforcohen për të përmbysur rezultatin, diçka që ndodh rrallë kjo për bavarezët. Gjithsesi vetëm 10 minuta më pas, Shaqiri del fitimtar në duelin me Benaglio, duke rikthyer lojën në ekuilibër me një gjuajtje tepër potente.

Pjesa e parë mbyllet në shifrat 1-1 me Wolfsburgun që tregoi se është një skuadër e fortë për t’u kaluar, ndërkohë që Bayernit i nevojitet një marsh më tepër për të parakaluar. Loja rifillon dhe skuadra e ujqërve vazhdon të ushtrojë presion. Guardiola nuk është aspak i kënaqur dhe realizon dy ndërrime të njëpasnjëshme. Thiago Alcantara futet në vend të Xherdan Shaqirit, ndërsa Mandzukiç zë vendin e Kroos. Frymëmarrje te Bayerni. Ndryshimet japin menjëherë efekt me Thiagon që shërben për Muller dhe sulmuesi nuk gabon në të 63-ën por kalon skuadrën e tij përpara. Ky është Bayerni që të gjithë njohin, golat tani vijnë me aksione blic njëri pas tjetrit. Mandzukiç shënon të tretin për kampionët dhe të dytin personal që vulos takimin. Në të 71-ën shënoi edhe i rikthyeri Franck Ribéry, i cili nuk luante prej 2 Shkurtit. Për francezin shërbeu në mënyrë perfekte Robben, që pati rastin të gjuante vetë por Benaglio e detyroi të largohet nga porta. Goli i pestë sërish nga Muller në të 78-ën. Wolfsburgu nuk e meriton një disfatë kaq të thellë, por këto janë pasojat kur një sulmues i tillë e i pamëshirshëm gjen hapësira.

Në takimet e tjera, hap fals i Leverkusenit në luftën me Dortmundin për vendin e dytë në tabelën e Bundesligës. Skuadra e aspirinave, edhe pse ishte në avantazh, nuk mundi të shkonte më shumë se barazimi 1-1 në fushën e Hannoverit. Barazim 1-1 edhe mes Hamburgut dhe Eintracht Frankfurt, ndërsa Schalke shpartalloi 4-0 Hoffenheim falë të papërmbajtshmit Huntelaar, autor i një triplete, por edhe humbës i një penalltie. Tjetër zhgënjim nga Borussia Monchengladbach që nuk po arrin t’i shkëputet rezultateve negative. Skuadra e Lucien Favre u mund 1-2 në shtëpinë e saj nga Augsburg, ndërsa Stuttgarti u mjaftua me një barazim 2-2 përballë Eintracht Braunschweig.

 

Prishtina e nisi me fitore vitin 2014

 

Prishtina e nisi me fitore vitin 2014 në Superligën e Kosovës. Skuadra e Afrim Tovorlanit mposhti në kryeqytet Trepçën me rezultatin e pastër 2-0. Ndeshja nisi mirë për skuadrën vendase, megjithatë pavarsisht iniciativës së ekipit bardhekaltër pjesa e parë u mbyll me rezultatin e bardhë 0-0. Por në pjesën e dytë gjërat shkuan më mirë për Prishtinën. Në minutën e 63 Isuf Llumnica kaloi vendasit në avantazh. Zhbllokimi I rezultatit I dha moral Prishtinës e cila në minutat në vazhdim kërkoi me ngulm edhe golin e dytë.

Gjithsesi për të parë dyfishimin e vendasve duhej pritur minuta e 81 kur futbollisti I Prishtinës, Driton Krasniqi realizoi në gol shumë të bukur. Me këtë fitore kryeqytetasit u ngjitën në vendin e dytë të klasifikimit, 7 pikë më pak se Llamkos Kosova e vendit të parë e cila ka edhe një ndeshje më shumë për të zhvilluar. Ndërsa Trepça mbetet në vendin e 9-të në kuotën e 18-pikëve. Në takimin tjetër Fushë Kosova arriti një fitore të rëndësishme në luftën për mbijetesë pasi mposhti 1-0 Besën e Pejës.

Ne foto:Tifozeria gjate ndeshjes Tirana-Kukesi-3:1/