Interviste – Page 81 – Dielli

Vilma Hodo: Teatri ju thotë të vërtetat që askush nuk guxon t’ju thotë

July 7, 2017 by dgreca

Aktorja e njohur dhe e dashur për publikun shqiptar, Vilma Hodo, është mjaft e përkushtuar në profesionin e saj, të cilin e ka me shumë pasion. Pas suksesit të “100 Fustanet” produksion i Teatrit Metropol me regjisore Jonida Beqo, Vilma Hodo ka qenë pjesë e disa eventeve në New York. Me 26 maj ishte pjesë e tapetit të kuq të Festivalit New York Albanian Film Week në New York, ku vazhdon të perfeksionojë artin e aktrimit duke u angazhuar me workshope të teatrit. Në intervistën që vijon Vilma tregon rrugëtimin e suksesit të saj në aktrim.

unnamed (1) Intervista me aktoren Vilma Hodo/

unnamed (4) Intervistoi Ermira Babamusta/

unnamed (6)

Na tregoni më shumë rreth vetes. Çfarë ka ndikuar në zhvillimin e pasionit tuaj, aktrimin?

unnamed (5)

Vilma Hodo: Kam lindur në Tiranë dhe jam diplomuar për aktrim në Akademinë e Arteve në Tiranë (Sot Unversiteti i Arteve) në vitin 2010. Zgjedhja ime e lirë për të studiuar aktrim është formësur herët që prej fëmijrisë time. Pasioni i babit tim për librat dhe rritja në një shtëpi ku bibloteka brenda shtëpisë kishte vendin dhe hapsirën qëndrore ka zhvilluar tek unë gjithmonë imagjinatën dhe procesin e të lexuarit si një proçes i shenjtë. Fuqia e këtij procesi ka qënë në faktin se nuk më është diktuar verbalisht por e kam brendësuar duke e vëzhguar tim atë! Veprimet e tij, kujdesi për librat, dashuria për personazhet e tyre, pasioni në përshkrimin e jetës së tyre ka zhvilluar tek unë një dëshirë për të njohur dhe eksploruar personazhe, histori dhe, ngjarje… Eksperiencat e mia të deri tanishme janë më së shumti në Teatër dhe kjo jo rastësisht sepse Teatri është tempulli i të vërtetave magjia e së cilit pushton këdo profesionist që punon dhe bën Teatër. Pak pas diplomimit kam qënë pjesë e disa produksioneve Teatrore në Tiranë dhe një ekperiencë të vecantë 1 vjecare në Teatrin Kombetar për femijë. Kam qënë pjesë e trupës së aktorve në Teatrin Aleksandër Moisiu në Durrës ku kam punuar në disa produksione teatrore të suksesshme të cilat janë shfaqur në festivale Teatrore brenda dhe jashte vendit. Së fundmi kam punuar në Teatrin Metropol në Tiranë si aktore dhe specialiste edukimi për teatrin. Në fillim të këtij viti jam diplomuar edhe për psikologji (full- time, bachelor degree) në Fakultetin e Shkencave sociale në Tiranë. Psikologjia është fusha që e ka plotësuar ndjeshëm fushën time kryesore të interesit Teatrin dhe më ka ndihmuar mjaft jo vetëm në punën time si aktore por dhe në eksplorimin e fushave të tjera të lidhura me Teatrin dhe Psikologjinë siç është drama-terapia dhe psikodrama të cilat janë fusha me interes për mua së fundmi.

unnamed

Na trego për fillimet në fushën e aktrimit.

Vilma Hodo: Jam një aktore që dashuron Teatrin dhe magjinë që ai krijon dhe përcjell tek publiku por dhe tek njerzit që e bëjnë atë. Psikologët thonë që të gjithë ne tek profesioni që zgjedhim projektojmë nevoja të pandërgjegjshme të cilat na udhëheqin drejt profesionit që bëjmë ose kemi pasion të bëjmë. Sigurisht që kjo është e vërtetë për mua nëse bëj një flash back në fillimet e fushës së aktrimit. Ashtu si mami im thotë në gjuhë zhargon “nuk ka lënë konkurs interpretimi pa shkuar” (qesh) kur kujtojmë sakrificat e saj kur me ndiqte në çdo aktivitet në lidhje me aktrimin.

Disa kompeticione rinore aktrimi dhe jo vetëm (kërcimi dhe kënge) në Televizonet shqiptare në periudhën kur unë isha nxënëse në gjimnazin “Ismail Qemali “e konsoliduan në një farë mënyrë zgjedhjen time. Kanë qënë eksperienca të rëndësishmë për mua, mësoja shumë prej tyre, kam njohur për herë të parë njerzit që më pas do ishin profesorët e mi por mbi të gjitha çmimet e para dhe këto “mini-suksese” të para më motivonin që përveç pasionit kisha dhe koefiçentin e rëndësishëm talentin!!

Aktrimi është një fushë e gjërë për të cilën janë me vlerë eksperiencat, madje mund të them që edhe eksperiecat e para në tv apo radio të vlejnë. Eksperiencat që lidheshin gjithmonë e më shumë me aktrimin më kanë ndjekur ose unë i kam ndjekur…

Ermira Babamusta:-: Në cilat projekte keni punuar së fundmi?

Vilma Hodo: Së fundmi kam përfunduar një cikël shfaqesh të një produksioni teatror për të rinj dhe adoleshentë “100 Fustanet” produksion i Teatrit Metropol me regjisore Jonida Beqo. Ka qënë një eksperiencë e rëndësishme sepse shfaqja ka pasur jo vetëm vëmendjen dhe vlersimin e publikut por ka pasur në qënër të saj dhe një dimesion edukues për publikun më të rëndësishëm të Teatrit që janë të rinjtë dhe adoleshentët. Ata jetojnë sot në një kohë ku teknologjia zhvillohet çdo ditë dhe ti impresionosh ata me teatër cilësor nuk është e lehtë, ti ofrosh një eksperiencë unike në teatër do të thotë që ke investuar në publikun e së ardhmes dhe ke përmbushur fuqinë dhe misionet e teatrit. Kam qënë pjesë e një kasti kolegësh mjaft të talentuar dhe energjik të cilët e duan me shpirt punën e tyre. Gjithashtu kam qënë pjesë si aktore sërisht e një produksioni televiziv në Digitalb me aktorin dhe komedianin e njohur Elvis Pupa.

Kush është personazhi që ju ka sfiduar më shumë profesionalisht deri tani?

Vilma Hodo: Një aktor tek secili karakter gjen copëza nga vetja, rindërton, rikujton eksperienca, projekton dhe krijon. Gjithë procesi i krijimit e përmban sfidën, veçanërisht për aktorin kur interpreton karaktere që pak ngjasojnë me të. Është shumë intriguese se si nëpërmjet një personazhi të ri ti zgjeron dimensioned e vetes dhe ketu është sfida më e madhe. Personazhet të cilat në pamje të parë nuk kanë pasur aspak ngjashmëri me mua kanë qënë më sfiduesit dhe më të rëndësishmit profesionalisht. Personazhi i Krisotemës në tragjedinë “Elektra” ka qënë një personazh sfidues i cili edhe psikofizikisht ka qënë mjaft impenjativ dhe i rëndësishëm.

Si lidheni ju me këtë personazh?

Vilma Hodo: Procesi i krijimit të personazhit, mishërimit të tij është i tillë që lidhja mes unit tënd dhe unit të personazhit nuk janë pastërtisht të ndara. Ky është edhe momenti që ne aktorët jemi edhe të bekuar më këtë profesion. Ndërkohë që aktrojmë, që bëjmë punën tonë ashtu si Mark Zukenberg programon ne nuk bëjmë miliona dollar me teatër por ama bëjë terapi, realizojmë teatro-terapi. Kjo është arsyeja pse disa aktorë thonë që nuk jetoj dot pa berë teatër sepse të aktruarit është një proçes që përfshin proçese psikike dhe shpirtërore. Unë me çdo personazh lidhem mjaftueshëm sa për ta mëshiruar…gjithmonë e më shumë sa herë ngjitem në skënë dhe sjam më Vilma …

Si është lidhja juaj gjatë punës me regjizorin?

Vilma Hodo: Është një marrdhënie besimi mbi të gjitha, sepse regjisori është krijuesi që ka të ndërtuar të gjithë aspektet e shfaqes dhe e sheh shumë herë më herët se aktori raportin e personazhit me shfaqen dhe personazhet tjera. Një regjisor i mirë të zhvillon si sepse është ai që ka distancën dhe i distancuar vrojton atë që aktori vepron.

Eksperiencat tuaja në film?

Vilma Hodo: Eksperiencat e mia më së shumti në teatër e kanë kufizuar pjesmarrjen time në Filma. Roli im i parë në film ka qënë në një produksion me meshtrash të shkurtër nga regjisori Italian Mimmo Mongeli, filmi “Watch” dhe se fundmi kam qënë pjesë më një rol episodik në filmin “Lule Plastike” nga regjisori Ylljet Aliçka ku në shesh xhirim kam pasur fatin të jem me ikonën e filmit dhe teatrit Shqiptarë Robert Ndrenika.

Çfarë lloje filmash ju pëlqen të jeni pjesë?

Vilma Hodo: Do doja shumë të isha pjesë e një romance, unë jam tmerrsisht romantike …është shanri i duhur për mua.

Çfarë roli luan arti në shoqëri?

Vilma Hodo: Unë si individ kam një marrdhënie shumë të shenjtë me lirinë dhe të vërtetën në raport me veten dhe të tjerët. Për mua liria është gjëja më e shenjtë dhe e rëndësishme për zhvillmin dhe vetaktualizimin e individit. Nëse sistemet politike i “hedhin hi syve njerzve” arti dhe teatri i zgjon, i përball me të vërtetat që askush nuk guxon tja thotë. Arti emancipon, të fuqëzon, të jep lirinë, të bën më shumë human … veçanërisht në këtë kohë të frikshme, marramendëse të zhvillimi teknologjik arti do na shpëtoj …

Çfarë talente të tjera keni?

Vilma Hodo: Unë dashuroj të kërcej, të këndoj, të vrapoj, të ushtrohem fizikisht, sepse janë të gjitha pjesë të profesionit tim, që më dhuron liri…

Këshilla juaj për dike që dëshiron të ndjeki këtë karrierë?

Vilma Hodo: Shumë pasion, mjaftueshëm talent dhe vendosmëri…në çfarëdo mënyre gjithmonë është e vështirë por për kënaqsinë që merr ja vlen …

Çfarë mund të presim nga ju për vitin 2017?

Vilma Hodo: Këtë periudhë po shoh shfaqe dhe aktivitete artistike të mrekullueshme këtu në New York, po ndjek workshope në lidhje me aktimin dhe teatrin dhe mbi të gjitha po frymzohem që është shumë e nevojshme për një artist. Një rol i ri në një produksion teatri që pritet të filloj sezonin tjetër.

Shkodrani, Antonio Kowdrin po pushton ekranin e madh

July 1, 2017 by dgreca

Emri i njohur në skenën ndërkombëtare modeli dhe aktori i talentuar Antonio Kowdrin i është bashkuar ekipit të regjizorit të mirënjohur italian Fabrizio Favilli. Antonio Kowdrin është protagonist me një rol interesant në filmin “Il Gioco Della Vita”. Antonio po përgatitet për rolin ndërkohë produksioni po përgatitet për xhirimet.

Karriera e tij ka treguar suksese si në aktrim dhe modelim dhe po angazhohet si protagonist në role të ndryshme. Në maj 2017 u përfol nga publiku shqiptar dhe ai amerikan gjatë festivalit të filmit në Nju Jork për rolin që luajti në filmin “Hije” me regji të Jotti Ejlli. Juria e komentoi për një nga rolet e luajtur më bukur në festival dhe performanca e tij mbahet mend për aktrimin e mrekullueshëm dhe të bindshëm të rolit të personazhit “Fati”. Roli i tij u diskutua aq shumë për aktrimin perfekt që bëri.

Lindur në Shkodër, Antonio ka jetuar në Greqi dhe Itali dhe në të ardhme kërkon të provojë edhe Nju Jorkun. Njihet për rolet kryesore në filmat “Villa Triste”, “Hije” dhe së shpejti do pushtojë ekranin e madh në filmin “Il Gioco Della Vita”.

Intervistë me aktorin Antonio Kowdrin

Intervistoi Ermira Babamusta

Na tregoni më shumë rreth vetes. Fillimet në fushën e aktrimit?

Antonio Kowdrin: Kam lindur në Shkodër me 22-Prill-1989. Në moshën 9/10 vjeçare si shumë familje të tjera dhe familja ime vendosi të emigrojmë në Greqi. Aty vazhdova shkollën deri në moshën 14 vjeçare. Qëndruam për 4 vite deri sa babi ngeli pa punë, mami nuk e mbante dot familjen vetëm, dhe unë fillova të mos ndihesha mjaft i kompletuar në atë vend. Sikur diçka më mungonte. Dhe këshu vendosëm të lëvizim edhe njëherë duke zgjedhur si destinacion të ri Firenze (Itali).

Isha 14 vjeç dhe u desh tja nisi përsëri nga fillimi, jetë të re, gjuhë të rë. Deri këtë fazë moshe nuk e kisha mjaft të qartë se çfarë doja të bëja në jetë përveç se më pëlqente shumë të lozja futboll dhe të shikoj filma në televisor. Ishte e vetmja gjë që më argëtonte kur isha i vetmuar. Në moshën 15 vjeçare hyra për herë të parë të shikoj një film në kinema me shokët. Ai vend sikur më bëri magji, ishte një ndjesi e jashtzakonshme. Ndihesha sikur isha brenda në film. Asnjëherë nuk isha ndjerë më mirë. Nuk më bënte përshtypje drama e filmit. Unë isha komplet i fokusuar tek aktorët dhe mënyra se si recitojnë. Madje kur mbaroi filmi pyetja shokët se për çfarë bënte fjalë? Ato duke qeshur mu përgjigjën: pse po flije gjumë ?…

Mbas asaj nate jeta ime filloj të kishte një sens. 18 vjeç mbarova gjmnazin dhe vendosa ta braktis shkollën e të punoj për të bërë një shkollë private recitimi dhe të ndjeki çdo casting që kishte për filma. Bëja çdo lloj pune për tja arritur qëllimit tim. Arrita të punoja edhe si Model duke bërë sfilata dhe foto për markat më të famshme italiane. Pastaj fillova të bëj role të vegjël në filma internacional, më pas disa role kryesore në filma të shkurtër deri sa një ditë regjizori fiorentin Fabrizio Favilli më pa dhe me dha një nga rolet kryesore në filmin e tij të gjatë që titullohet “Villa Triste”. Ishte fillimi i një karriere që po merte drejtimin e duhur.

Me cilat projekte po mereni tani? Për çfarë bën fjalë?

Antonio Kowdrin: Momentalisht po përgaditem dhe po studjoj për filmin e radhës të regjizorit italian Fabrizio Favilli qe titullohet “Il Gioco Della Vita” (The game of life). Një film biografik bazuar në një histori të vërtetë ku do interpretoj rolin kryesor të nje lojtar bigjozi që shumicën e jetës e kalon në kazinot më luksoze dhe më të famshme në botë. Do të jetë një film aksion shumë afasinant dhe do xhirohet në disa nga qytetet më luksoze si Venezia, Firenze, Sanremo, Montecarlo, S.Vensant dhe me skenat finale në ishujt Karaibe.

Çfarë ju pëlqen në rolin që po luani në këtë film?

Antonio Kowdrin: Është një personazh shum i ndërlikuar, guzimtar dhe si i thojnë asaj shprehjes “e zeza vedit” por me një zemër shumë të gjerë. Kjo e fundit është pikërisht ajo që më pëlqen tek ky personazh.

Si lidheni ju me këtë personazh?

Antonio Kowdrin: Si karakteri i personazhit dhe unë kemi të njëjtin kënaqësi për aventurë dhe të provojmë emocione të ndryshme në jetë. Kjo është ajo që më lidh më shumë. Personazhi është një lojtar bigjozi ku ka raste që fiton shum para. Por edhe raste ku duhej t’ja filloj nga zero, dhe kjo është një shembull jete që duhet ta kemi gjithmonë parasysh. Është diçka që mund ti ndodh kujdo, si në të mirën dhe në të keqen. Është gjithmonë eksperiencë jete që të rrit gjithmonë e më shumë.

Si po sjell produksioni diçka të re në këtë histori të filmit?

Antonio Kowdrin: Në këtë film regjizori jep mundësinë dhe okasion shumë aktorëve të rinj të zgjedhur mbas shumë provimesh që të tregojnë talentin e tyre.

Si është lidhja juaj gjatë punës me regjizorin?

Antonio Kowdrin: Me regjizorin zakonisht kam gjithmon marëdhënie të mira. Mundohem të jap gjithmonë maksimumin dhe kam kënaqësi të jem në set edhe kur nuk është rradha ime që mos ë humbas skenat të aktorëve të tjerë. Gjithmonë mund të mësosh ndonjë gjë të re.

Çfarë do t’a befasojë publikun për këtë film?

Antonio Kowdrin: Duke ditur sa shumë sukses ka patur libri, kur të dali filmi besojmë se publiku do të mahnitet edhe më shumë. Është një film argëtues shumë afasinant dhe tërheqës që të mban të ngjitur në stol.

Përveç vetes, cilët akotorë pjesë e produksionit shkëlqejnë në këtë film?

Antonio Kowdrin: Këtë akoma nuk e di saktësisht por besoj se do të ketë disa nga talentet italiane dhe mund të ketë një suprizë nga Hollywoodi. Flitet se aktori i 3 çmimeve Oscar Daniel Day-Lewis si dhe shok i ngushtë i regjizorit mund të mari pjesë me një “kameo”.

Cili ka qenë filmi më i bukur ku keni marrë pjesë?

Antonio Kowdrin: Besoj se filmi “Hije” më ka dhënë diçka më shumë, për arsyen se luajta një nga rolet që më pëlqejnë shumë dhe kishte një temë shumë interessante. Më pëlqeu që në momentin kur lexova skenarin. Ishte filmi i parë për mua në shqip dhe ishte një kënaqësi dhe nder të punoj me disa nga artistat më të mirë në Shqipëri si Alfred Trebicka, Genti Kame, Kastriot Shehi, Egla Ceno dhe me një regjizor të jashtzakonshëm super i talentuar dhe nje shok siç është Jotti Ejlli. Përfitoj nga rasti të përshëndes gjithë stafin e filmit që kanë dhënë maksimumin e tyre me shumë pasion për ta realizuar.

Në cilat filma keni luajtur rolin kryesor?

Antonio Kowdrin: Rolin kryesor e kam luajtur në filmin italian “Villa Triste” nga Fabrizio Favilli, dhe filmi shqiptar “Hije” me regji nga Jotti Ejlli.

Çfarë lloje filmash ju pëlqen të jeni pjesë?

Antonio Kowdrin: Më pëlqejnë shumë filmat medieval, thriller, mister dhe në të njëjtën kohë dramatik. Edhe pse jam një tip gazmor dhe shumica më njohin si një komik ngaqë kur jam i lirë kaloj kohën duke bërë video humoristike në rrjete sociale dhe duke i dhënë një buzqeshje fansave që më ndjekin. Në jetën e përditshme kemi të gjithë probleme, halle dhe stres dhe besoj se buzeqeshja është ilaçi i duhur për tu ndierë mirë në këto raste.

Çfarë roli luan arti në shoqëri?

Antonio Kowdrin: Shoqëria më mbështet shumë dhe nuk ka kënaqësi më të madhe kur puna jote pëlqehet sidomos nga ato, dhe arrin të emocionosh publikun. Kjo më jep shumë sodisfaksjon dhe më shtyn gjithmonë e më shumë të interpretoj role të ndryshëm dhe kur publiku ndjen emocjon do të thotë se aktori ka arrit qëllimin e tij.

Çfarë talene të tjera keni?

Antonio Kowdrin: Preferoj disa hobe dhe sport, më pëlqen shumë dhe muzika. Jam një tip i qetë, shumë i lidhur mbas natyrës. Më pëlqen të udhëtoj, të eksploroj botën, adhuroj të jem në kontakt me çdo gjë që përfshin natyra, sidomos deti. Më jep një ndjesi paqësore “freedom” dhe më pëlqen shumë të praktikoj surfin.

Këshilla juaj për dikë që dëshiron të ndjek këtë karrierë?

Antonio Kowdrin: E dimë të gjithë se nuk është një rrugë e lehtë, don shumë sakrificë dhe ndoshta pak fat. Dhe nëse me të vërtetë e dëshiron, mund tja dalësh. Unë besoj shumë tek shprehja “kush kërkon gjen” dhe fatin mund t’a krijoni vetë duke mos u dorzuar kurrë, dhe duke e dëshiruar atë me gjithë zemër.

Gjëja më e rëndësishme është të keni besim tek vetvetja dhe te jeni me këmbë në tokë. Nëse niseni drejt kësaj rruge me mendimin që një ditë do keni famë dhe pare, keni humbur që në nisje. Çdo gjë që bëhet për interes, dallohet, dhe nuk funksjonon. Njësoj sikur jeni para kamerës ashtu dhe në jetë. Çdo veprim që nuk është natural dhe i sinqertë del në pah. Si çdo punë tjetër don vullnet, pasion dhe dashuri.

Çfarë mund të presim nga ju për vitin 2017?

Antonio Kowdrin: Jam duke u përgaditur për filmin e rradhes IL GIOCO DELLA VITA, pastaj, çtë them, jetoj ditë për ditë dhe nuk e di ça do më sjelli e ardhmja. Por dashurija që kam për kinemanë dhe karriera po më shtyjnë gjithmonë e më tej. Besoj se në vitin e ardhshëm do lëvizi përsëri duke zgjedhur si destinacion të ri New York.

Ardian Kadriu: Mjeshtri i Skulpturës dhe Skenës

June 28, 2017 by dgreca

Ardian Kadriu me mjeshtëri krijon art ku derdh shpirtin dhe talentin nëpërmjet imagjinatës së tij. Fantazia vepruese e artistit të suksesshëm nga Maqedonia është influencuar nga guximi për krijimtari dhe dëshira për ngjallur emocione nëpërmjet artit. Ka mbajtur ekspozita të veçanta për skulptura të jetësuara me argjil, dru, gur dhe mermer në Tetovë, Gostivar, Shqipëri etj. Veprat e skulptorit Ardian Kadriu kanë lënë gjurmë të prekshme për artdashësit ku midis të tjerave veçohet “Klithmat e Brendshme”.

10988514_10206054404303321_3855953926789101843_n 10405481_10206587603112958_9073534454447628816_n 320866_2410200138567_2019882364_n 11159495_10206587533431216_7658109001252812682_n Skulptura 1 1618477_10203250333163295_1008848341_n 1507683_10203262680871980_1047805730_n

Skulptori i talentuar Ardian Kadriu përveç artit figurativ ka pasion pikturën, aktrimin, skenografinë në filma dhe teatër. Njihet si skenograf për shfaqet: Rrënjët e Kullës – Vebi Qerimi (rekuiziter), Qeni i Baskervileve – Qazmedin Nuredini, I sëmuri për mend – Ahmet Jakupi, Ballyturk – Qazmedin Nuredini, Mesimi –Ilirjan Himaj dhe Një shtrat plot me të huaj – Esat Brajshori. Si skenograf ka bashkëpunuar me regjizorin e mirënjohur Ibër Deari dhe njihet për filmat fitues: Last Confession, Between Paradise and Hell, My city Screams, Toka, A long way home.

Ardian Kadriu ka lindur në Kumanovë në vitin 1989. Shkollën fillore e kreu në vendlindje në fshatin Sllupçan – “FAIK KONICA”, ndërsa shkollën e mesme në gjimnazin “GOCE DELCEV”. I diplomuar nga Fakulteti i Arteve dega SKULPTOR në Universitetin shtetëror të Tetovës.Momentalisht Ardian Kadriu është skenograf i shfaqes “Një shtrat plot me të huaj“, nga autori Dave Freeman dhe me regji të Esat Brajshorit. Gjithashtu po përgatitet për ekspozitën personale, të cilën dëshiron ta ekspozojë në 2018.

Intervista me Artistin Ardian Kadriu

Intervistoi: Ermira Babamusta

Na trego fillimet e tua për skulpturën. Si fillove?

Ardian Kadriu: Shumë herët, por arsyeja se si ia nisa apo ku lindi kjo dashuri sigurisht që ka ndikim familja ime. Unë isha me fat që linda me një familje ku vetëm se janë marrur me ART. I rrethuar me artistë, babi është piktor kurse xhaxhai im është grafist, kshtu që isha i rrethuar me piktura, grafika dhe skulptura. Si fëmijë ajo që më shumë më tërhiqte ishte argjila ose balta. Gjithmonë luaja me baltë dhe punoja forma të ndryshme të skulpturës, punoja skulpturë dhe ndër kohë pikturoja. Por prapë se prap isha më i lidhur ose më shumë interesi më ikte kah skulptura.

Me skulpturën mundesha ta prekja në të gjitha anët, të ndërtoja me duar dhe më shumë e ndjeja, dhe kështu fillova të punoja vazhdimisht me shumë pasion. Kur erdhi koha për të studijuar tani më e kisha të qartë se çfarë doja. Vazhdova në fakultetin e artëve ku kisha fatin dhe u pranova në fakultet si student i rregullt i Artit Figurativ, drejtimi Skulpturë.

Ka njerëz të uritur, por shpirti i artistit është gjithnjë i etshëm.

Cilët artistë të inspirojnë më shumë?

Ardian Kadriu: Nga klasikët më shumë që më inspirojnë janë Michelangelo, Rodini Donatello, Edvard Munch, Francicko Goya, Rembrandt, Van Gogh. Nga arti modern do ta veçoja skulptorin Javier Marin.

Çfarë të inspiron më shumë për të bërë art/skulpturë ose pikturë?

Ardian Kadriu: Mendoj se artistin e ngacmon gjithçka që na rrethon për të na dhënë një inspirim që të krijojmë diçka. Unë inspirimin e gjej gjithkund. Kaloj shumë kohë në natyrë pasi që mendoj se aty qetësohem dhe komunikoj me artin. Pa e pasur një mendje të qetësuar dhe një shpirt të pastër është vështirë që të lidhemi me një inspirim apo krijim të mirë. Gjëra të tjera që më inspirojne janë librat, filmat, muzika e mirë, shëtitje, njerëzit, ejt. Dhe mundohem që ta shikoj brendësinë e njeriut, egon e tij, dëshirat, ambiciet, dhimbjen gjithçka që e bën një njeri të gjallë.

Këshilla juaj për dikë që dëshiron të ndjeki këtë karrierë?

Ardian Kadriu: Është punë e rëndë, ndoshta nga të gjithë artet e tjera Skulptura përveç lodhjes kreative apo asaj shpirtërore, se si të gjejmë një ide, e pastaj analizat se çfarë mesazhi bartë ajo ide, ka edhe lodhjen e madhe fizike. Ku artisti duhet te jetë fizikisht i përgaditur, të punojë me baltë dhe daltë. Të punojë pa pushuar netë e ditë. Por dëshira e madhe për këtë punë të jep kënaqësi.

Këshilla ime, lexoni dhe punoni me shpirt. Fillimet janë të vështira por në fund e kupton dhe e sheh se ti je krijuesi i një vepre. Kjo është shumë e rëndësishme. Do ta përfundoj me një thënie shumë të mirë nga Van Gogh ku thotë, “Nëse dëgjon një zë të brendshëm të pëshpërije brenda jush “ti nuk mund të pikturosh”, atëherë në të gjitha kuptimet e mundshme pikturo, dhe ai zë do të jetë i heshtur.”

Na trego pak për proçesin se si bëhet një skulpturë?

Ardian Kadriu: Unë do ta mar si shembull skulpturën në argjil por kemi edhe materiale të ndryshme si psh: druri, guri, mermeri, etj.

Sikur piktura dhe grafika që kërkohet të vizatohen skicat, po ashtu edhe në skulpturë punohet skica. Pastaj fillojmë me përgaditjen e argjilës, sikur brumin që e gatuajmë, e gatuajmë edhe argjilën. Përgaditet argjila pastaj fillojmë skeletin ta punojmë me materiale të ndryshme. Gradualisht fillojmë me mbushjen e skeletit me argjil duke e mbushur dhe duke e bëre vendosjen. Pasi që ta vendosim fillojmë dhe e modelojmë skulpturën. Pas modelimit e përfundojmë skulpturën dhe e përgadisim për ta hedhur në gips ose materiale të ndryshme. Pak a shumë u mundova me shkrim të sqaroj, por nga punimet e mia të ardhshme kam plan që t’i xhiroj gjithë proçesin me një kamerë dhe aty shumë më mirë do dallohet dhe kuptohet.

Cila është pjesa më e rëndë për të bërë një skulpturë?

Ardian Kadriu: Në përgjithësi nuk ka pjesë të lehtë apo të rëndë. Ndonjëherë pjesa më e rëndë është proçesi në kërkimin e idesë se çfarë dua të bëj me një skulpturë. Por në realizimin e saj, pjesa më e vështirë ose me e frikshme për skulptorin është vendosja e skulpturës në skeletin e saj, që ajo të qëndrojë e lirë. Dmth kjo është pjesa më shumë që një skulptor koncentrohet që ta pëfundojë me suksese. Pastaj pjesa e modelimit është më e lehtë e kështu me radhë. Dmth mendoj që pjesat më të rënda në art nuk janë ato fizike ku ti punon me duar, ajo është si pjesë teknike e proçesir të artit. Pjesa më e rëndë është ajo mendore… Më pëlqen një thënie e Michaelangelo ku thotë se, “Një artist pikturon me mendjen e tij jo me duart e tij.”

A jeni shumë skulptorë shqiptarë, nëse po na trego disa prej tyre?

Ardian Kadriu: Nuk jemi shumë numër i madh. Në Maqedoni është numri më i vogël se sa i piktorëve dhe artisteve në fushat tjera të artit. Unë disa nga Skulptorët që i njoh dhe kam kontakte janë: Xhelil Rufati, Muamer Sadiku, Xhezair Rexhepi, Bashkim Mexhiti etj….Shpresoj që në të ardhmën të rritet numri i artistëve që duan të merren me skulpturë.

Çfarë jeni duke punuar tani për momentin?

Ardian Kadriu: Për momentin jam duke u përgaditur për ekspozitën personale që do ta kem në fund të vitit 2018, dhe shpresoj që të mos ndalem dhe të vazhdoj t’i ekspozoj dhe nëpër qytete të Maqedonisë por edhe jashtë vendit. Gjithashtu përveç ekspozitës jam duke punuar edhe me një shfaqje profesionale në Teatrin e Kumanovës. Dmth aty jam si skenograf i shfaqes “Një shtrat plot me të huaj“, nga autori DAVE FREEMAN dhe me regji të Esat Brajshorit.

Përveç skulpturës me cilat arte tjera e shpreh vetën?

Ardian Kadriu: Më duket se gjithçka që ka të bëjë me artin e gjej një lidhje që mund të shprehem e të komunikoj me publikun. Dmth është Piktura. Pastaj e dua dhe më pëlqen aktrimi, kam qenë pjesmarrës në disa filma si aktorë por në role më të vogla. Merrem me kostumografi dhe skenografi në teatër dhe film. Dhe shumë gjëra të tjera që për momentin mendoj që këto janë të mjaftueshme

Cilat janë disa nga filmat që ke punuar?

Ardian Kadriu: Skenograf kam qenë në gjithë filmat e Ibër Dearit duke filluar nga Last Confession, Between Paradise and Hell, My city Screams, Toka, A long way home … në shumicen e këtyre filmave kam marrë pjese edhe si aktor në disa nga rolet. Kam bërë një përvojë të madhe në filma. Filmat shumë i dua kur i shikoj… por të punosh në filma është një magji komplet tjetër. Eksperiencë e veçantë dhe e këndshme.

Cilat janë disa nga shfaqjet në teatër që ke punuar?

Ardian Kadriu: Do ti shkruaj disa më të rëndësishme për momentin që kam punuar. Për në teatër gati çdo vit punoj nga 1 deri me 2 shfaqe. Dmth në rolin e skenografit.

Rrënjët e Kullës – Vebi Qerimi – rekuiziter”

Qeni i Baskervileve – Qazmedin Nuredini

I sëmuri për mend – Ahmet Jakupi

Ballyturk – Qazmedin Nuredini

Mesimi – Ilirjan Himaj

Një shtrat plot me të huaj – Esat Brajshori

Cilat janë skulptuarat e tua që i pëlqen më së shumti ose do ti kishit veçuar në krijimtarinë tuaj?

Ardian Kadriu: I kam disa dhe e vështirë për ti veçuar. Por mendoj që deri më sot çfarë kam punuar. Vepra ime që kam punuar me shumë dhimbje dhe në fund kam ndje një kënaqësi të madhe mundem me thënë se është vepra ime e quajtur KLITHMAT E BRENDSHME – Fytyrat nga disa personazhe të ndryshem që Brenda tyre degjohen klithmat dhe ankthet.

Çfarë bëni kur nuk jeni duke u marr me krijimin e skulpturës?

Ardian Kadriu: Gjatë tërë kohës jam skulptori ku mendoj se cila do jetë vepra ime e ardhshme. Por si kohë relaksi dhe meditimi shikoj shumë filma, lexoj libra… ka momente kur dëgjoj vetëm muzikë. Shëtitjeve në natyrë i kam të obligueshme. Është oksigjeni im për të jetuar më mirë. Dal me koleg diskutoj, debatoj për art. Punët të tjera siç tregova më lart skenografia në filma dhe teatër. Pjesmarrja ime ne filma. Shëtitja në festival etj etj.

Top 3 skulptorët më të mirë dhe veprat e tyre që do ti kishit veçuar?

Ardian Kadriu:

1.Donatello (1386 – 1466), Davidi i bronztë është një nga skulpturat më të famshme të ditëve të sotme. Dallon si puna e parë e pambështetur në bronz të përpunuar gjatë periudhës së Rilindjes dhe është skulptura e parë mashkull që qëndron nudo në këmbë që nga antikiteti.

2. Auguste Rodin (1849 – 1917) “Puthja” është një skulpturë e mermertë e vitit 1889. Ka një histori të veçantë. Buzët e dashnorëve nuk preken në skulpturë, duke dhënë idene e diçkaje që u ndërpre dhe ata u vranë me buzë që akoma s’ishin prekur.

3. Mikelanxhelo (1475 – 1564), Mëshira (La Pieta) Mikelanxhelo krijoi një nga skulpturat më të bukura që është parë ndonjëherë. Mëshira paraqet Virgjëreshën Mari që mban të birin, Jezu Krishtin në krahë.

Aktori i njohur Mirsad Abazi në festivale ndërkombëtare

June 27, 2017 by dgreca

Nga Ermira BABAMUSTA/

Aktori i mirnjohur Mirsad Abazi pati një sukses të jashtëzakonshëm në New York me filmin “A Long Way Home” me regji të Ibër Dearit. Filmi “A Long Way Home” triumfoi në New York dhe fitoi çmimin “Regjia më e mirë” te festivali që u zhvillua në Maj “New York Albanian Film Week”, ku Mirsadi ishte pjesë e natës së Tapetit të Kuq dhe Award Gala.

Aktori i talentuar Mirsad Abazi ka lindur në Kumanovë 1979. Shkollën fillore e kreu në vendlindje në fshatin Sllupçan – “FAIK KONICA”, ndërsa shkollën e mesme në gjimnazin “GOCE DELCEV” – Kumanovë. Aktrimin e kreu në vitin 2005 në Universitetin shtetëror të Tetovës artet e bukura. I punësuar si aktor në Teatrit profesional të Kumanovës.

Mirsad Abazi është një aktor shumë i mirë që të bën për vete me interpretimin e roleve, dhe ka luajtur shumë bukur. Ai ka luajtur gjithmonë karaktere të vështira dhe filma të fortë emocional. Rolet që i janë besuar atij shumë pak aktorë mund t’i luajnë me aq arritje dhe përkushtim. Në rolin “A long way home” interpretimi i tij të le pa fjalë, duke konsideruar kushtet e dimrit dhe rrethant e vështira të xhirimit.

Filmi “A Long Way Home” është produksion i RedonPictures me producent, Afrim Asani, edituar nga Redon Asani, sound nga Engjëll Mamuti, me skenar nga Ibër Deari, dhe në rolet kryesore luajnë: Mirsad Abazi, Sefedin Shabani, Musa Isufi dhe Ardian Kadriu. Filmi po udhëton në festivale ndërkombëtare.

Njihet për rolet e tij mbresëlënëse në filmat fitues “A Long way home,” “My City Screams,” “Between Paradise and Hell” ku ka luajtur rolin e protagonistit. Momentalisht po luan te shfaqja teatrale në Kumanovë “Një shtrat plot me të huaj” me skenar nga Dave Freeman dhe me regji nga Esat Brajshori.

Intervista me aktorin e talentuar Mirsad Abazi

Na tregoni më shumë rreth vetes. Fillimet në fushën e aktrimit?

Mirsad Abazi: Unë para se të bëhesha aktor gjithmonë kam pasur një dashuri për aktorët, filmin dhe teatrin. Ndoshta edhe çdo aktorë në fillimet e tij ndjehet kështu. Luaja në shfaqje, recitoja në shkolla, etj. Kur erdhi koha për të shkuar në fakultet, këtu në Maqedoni ishte shumë e vështirë dhe kushtet jo të mira. Prinëdrit e mi këmbëngulnin që të shkoj me një fakultet tjetër që do ketë të ardhura për mua. Pasi që aktrimi ishte në profesion që shumicën e rasteve ishte rrëzik se do të mbetesh i pa punë.Prindërit e mi më bindën dhe më regjistruan në fakultetin e Juridikut. Por unë e pash që për mua fakultet të tjera ishin sikur të futesha në ferr. Unë e doja aktrimin dhe skenën. Kështu pas 1 muaj në fakultetin e juridikut me vendoshmërinë time dhe pa lejen e prindërve të mi, unë u largova dhe shkova të regjistrohem ne shkollën e aktirmit. Arrita me shumë suksese, dhe me shumë kënaqësi. Sot jam i lumtur që kam përfunduar aktrimin. Jam i punsuar, kam një jetë normale dhe ndihem shumë i kënaqur.

Me cilat projekte po mereni tani? Për çfarë bën fjalë?

Mirsad Abazi: Pasi u ktheva nga USA, tani vetëm sa kam filluar me një shfaqje teatri në Kumanovë: “Një shtrat plot me të huaj” nga autori Dave Freeman dhe në regji të Esat Brajshori.

Pasi të përfundojmë këtë shfaqe kam në plan të eci në disa festival për ta prezantuar filmin “A LONG WAY HOME”. Dhe përgatitje për një film tjetër i metrazhit të gjatë, por akoma po pres përgjigje të saktë se kur fillojmë me xhirime. Gjithashtu edhe me një TV SERI në Shqipëri. Viti është i gjatë ndoshta do ketë edhe sende të tjera, ne jemi aktorë dhe jemi të hapur për shumë projekte.

Cila ishte eksperienca juaj në New York?

Mirsad Abazi: Në New York do ta veçoja si njërën nga eksperiencet e mia më të veçanta deri më sot. Atje isha për të prezentuar filmin tim A LONG WAY HOME. Në festivalin e filmit ALBANIAN FILM WEEK të MRIKA KRASNIQIT. Festivali na dhuroi shumë ngrohtësi të artistëve, professionalizëm dhe përjetime të bukura. Unë jam kënaqur dhe kam bërë shumë kontakte me shumë artiste të tjerë që do na lidhin për në të ardhmën. E falenderoj Mrika Krasinqin dhe ekipin e saj për punën e palodhshme për festivalin që kanë organizuar atje dhe na mundësojnë neve artistëve shqiptarë që të vijmë të prezantojmë punët tona…

Cilët ishin përshtypjet e tua nga festivali dhe nga vetë New Yorku?

Mirsad Abazi: Shumëçka, nuk di nga tia nis. Të flasësh për festivalin Albanian film Week është një histori në vete. Përveç pritjes fantastike dhe organizimit të mirë. Ishin mundësitë për kontakte me njerëz të tjerë. Artistë të huaj e jo vetëm shqipëtar. Pastaj ne dolëm triumfues nga ai festival dhe u kthyem në Maqedoni me shumë krenari… New Yorku si vend duhet të vizitohet nga çdo person, e në veçanti nga artistët…Është inspirues dhe të bën të mendosh pak më ndryshe. Vizituam shumë vende atje, dhe u inspirova për shumë gjëra të bukura.

Çfarë ju inspiroi ju që të bëheni aktor?

Mirsad Abazi: Nevoja apo dëshira për ti argëtuar njerëzit, ose për ti bërë të qajnë e të mendojnë. Më kujtohet koha që kur isha fëmijë dhe shikoja një film në TV, të them të drejtën as nuk e mbaj emrin e filmit, por e rëndësishme është që akoma i ndjej emocionet e asaj kohe. Emocionin që më pat dhënë ai film më bëri mua që të dal jashtë në oborr, ti marr shokët e mi dhe unë vet u mundohesha tia jap emocionet që vetëm i kisha përjetuar në film. Kisha dëshirë të shprehi diçka që ti bind ato që të qeshin ose të qajnë. Dhe sigurisht që dalgadal pata filluar ta kuptoj se përmes aktrimit njeriu mundet të shpresh shumë gjera… Filmat, muzika, leximi, dhe gjithe gjerat e bukura më kanë inspiruar që të bëhem aktorë.

Si është lidhja juaj gjatë punës me regjizorin?

Mirsad Abazi: Shumë positive. Unë i besoj regjisorit, dhe çdo herë mundohemi bashkarisht të arrim atë që ai e kërkon, të jemi sa më afër Vizionit të tij që e ka brenda kokës. Edhe pse dallon shumë puna me një regjisorë që punoj në teatër nga ai që punon në Film. Por prap se prap Aktori duhet ti besoj regjisorit të mirë. Regjisori është aty për të na drejtuar dhe për të na mundësuar që të arrim të bëjmë rolin ashtu si duhet.

Si përgatitesh për një rol?

Mirsad Abazi: Mendoj se shumicen e roleve gati e kam krijuar procedurë e njejtë, apo metodat e ngjashme… Çdo herë kur e marr tekstin për në Teatër apo një skenarë për në Film, gjëja e parë që më intereson është Karakteri/Personazhi që duhet ta luaj unë. Kush ësht ai? Çfarë bën ai? Kush janë personazhet e tjerë? Raportet e tyre, konfliktet, dëshirat, vuajtjet, etj, etj. Bëj shumë hulumtime dhe shume analiza. Mbyllem në dhomën time për një kohë të gjatë, pastaj filloj bëj test kamera me vetveten, i xhiroj disa momente dhe i analizoj. Bisedoj me disa njerëz që i besoj shumë dhe pastaj dalgadalë vjen koha kur duhet për tu ngjitur në skenë dhe ta shfaqur atë që e kam përgatitur.

Më shumë e pëlqeni vetën në film apo në teatër?

Mirsad Abazi: Unë e dua filmin më shumë, por më mirë ndjehem në Teater. Filmi është i bukur dhe përmes filmit e arrin më shpejt për tu bërë i njohur tek njerzit. Është një proçes interesant. Por filmi për dallim nga teatri të kufizon më shumë. Në film sado që ti luan mirë apo sa do që ke skena të rëndësishme, prap se prapë ti si aktore i filmit, je rob i vizionit të regjisorit, kamerës, montazhit, etj. Dmth në produktin final mundesh me pa vetën më pak se sa ke qenë në xhirime të filmit…Kurse në teater nga fillimi e deri në fund je ti Aktori, LIVE me publikun. E ndjenë energjin aty Brenda në sallë. Është dicka e veçantë që vetëm ne aktorët e përjetojmë. Skena është e jona.

Cili ka qenë filmi më i bukur ku keni marrë pjesë?

Mirsad Abazi: Secili film për mua ka qenë i bukur, por me eksperienca të veçanta. Dy filma që i mbaj thell në zemër dhe që ndihem shume krenar që i kam bërë janë MY CITY SCREAMS – një personazh i veçant për mua dhe për publikun. Dhe fimi i ri A LONG WAY HOME – ku ka qenë një dramë e imja si personazh që lidhet ngusht me dramën familjare. Ky i fundit ka qenë më emocional…

Do flas më shumë për filmin e ri që kam bërë dhe aty isha në rolin kryesore ose më mirë të them “one man movie” – ku i gjithë filmi gjatë shumë skenave jam i vetëm dhe është një barrë më e madhe. Dmth filmi A LONG WAY HOME. Në filma të tjerë që kam pasur role kryesore apo më mirë me thënë protagonist i filmit sepse vështirë eshtë ti ndaj peshën e rolit në film, dmth jane MY CITY SCREAMS, BETWEEN PARADISE AND HELL … në filma të tjerë apo seriale më shumë jam në role dytësore.

Çfarë lloje filmash ju pëlqen të jeni pjesë?

Mirsad Abazi: Realisht do kisha pasur dëshirë të jem pjesë i gjitha zhanreve të filmave, duke filluar nga drama, komedi, aksion, fantasy, horror, triler. Por pasi tek ne filmi nuk është një industri dhe nuk prodhohen gjitha zhanret e filmit që i përmenda më lart. Mendoj që vetën më së shumti e gjej në zhanre të filmit dramë/krim/triler. . . Më japin më shumë kënaqësi mua si aktorë dhe e shoh se shumë më lehtë publiku lidhet me këto karaktere nga ana ime.

Çfarë roli luan arti në shoqëri?

Mirsad Abazi: Arti ka ndikim të madh në kulturën shpirtërore të individid, shoqërisë dhe kombit. Ka rol shumë të rëndësishëm revolucionar për zgjerimin e horizontit të njeriut, kulturën, edukatën e jetës njerëzore. Shoqëria përmes artit edukohet më shumë dhe i lufton veset e tyre të këqija. E kemi artin për të mos vdekur kurrë.

Çfarë talene të tjera keni?

Mirsad Abazi: Do qëndroj te fusha e filmit. Përveç aktrimit e kam sprovuar veten edhe si producent edhe si menaxher dhe e kam parë që jam shumë i mirë në organizimin e filmit, sa i përkete këtyre profesioneve. Dmth më shumë dëshirë dhe besim mundem të marr përsipër menaxhimin e një filmi.

Këshilla juaj për dike që dëshiron të ndjeki këtë karrierë?

Mirsad Abazi: Karriera në art apo professioni aktorë nuk përfundon asnjëherë, dhe është e vështirë të jepet një këshillë. Mendoj që aktori duhet parasegjithash të jetë një intelektual, njeri që lexon shumë, që shikona filma shumë, që përcjell shume shfaqje ne teatro, muzikë, etj. Dhe të jetë i lidhur me njerëzit, i dashur dhe puntorë. Pasi që në aktrim ne mundohemi si të bëhemi personazhi, dhe për tu bë personazhi na duhet një bagazh i madh i njohurive, dhe biografive të njerëzve. Është punë e vështirë, të duhet shumë dashuri për të mbijetuar në këtë profession.

Çfarë është një aktrim i mirë për ty, një rol shumë i mirë?

Mirsad Abazi: Një aktor apo aktrim i mire për mua është nëse aktori që luan rolin më bind që ai është personazhi. Nëse Unë si shikues e harroj aktorin dhe e shikoj personazhin ky është aktirmi i mirë. Të më bind, të duket i vërtetë dhe të duket interesant.

Top 5 aktorët apo filmat më favorit për ju?

Mirsad Abazi: Janë shumë, por unë do mundohem ti ndaj 5 aktorët që vazhdimisht I shikoj dhe inspirohem nga ata… 1. Marlon Brando ( On the WaterFront, The GodFather, Apocalypse Now) 2.Robert De Niro ( Taxi Driver, Ragign Bull , Goodfellas etj) 3.Daniel Day Lewis ( Në të gjithe filmat) 4.Christian Bale ( Fighter, American Psycho, Mechanic) 5. TOM HARDY ( Revenant, Mad Max, Bronson, Locke)

Ju faleminderit shumë për intervistën. Në fund dua ta falenderoj personin më të fuqishëm dhe më të rëndësishëm që qëndron me mua, nuk thuhet kot se pas një burri të sukseshem qëndron një grua e fortë. Pra unë e falenderoj gruan time Mirjeten e cila më përkrah vazhdimisht në këtë profesioni duke më ndihmuar deri në fund, dhe duke qëndruar me mua pa marrë parasysh rrethanave që ne aktorët i kalojmë. Falenderoj familjen time, kolegët e mi në aktrim dhe regjisorin Ibër Deari që kemi filluar bashkarisht punën e filmit dhe shpresoj që do vazhdojmë edhe shumë gjatë.

Intervistoi: Ermira Babamusta

Kurti: Vetëvendosje është partia më e madhe, i takon formimi i Qeverisë

June 16, 2017 by dgreca

Nuk ka kuptim të formohet Qeveria duke u varur nga Lista Serbe dhe ne jemi të bindur që një Qeveri e varur nga Lista Serbe do t’i kishte dy kryeqytete, edhe Prishtinën edhe Beogradin”, thotë në një intervistë për Radion Evropa e Lirë, Albin Kurti. Sipas tij, koalicioni PDK, AAK dhe Nisma do të dështojnë në përpjekjen e parë për formimin e Qeverisë, kështu që Vetëvendosje do ta formojë Qeverinë në rastin e dytë.

“T’i kemi 61 numra, ne deputetët shqiptarë dhe më pas pakicat jo serbe. Por, kurrsesi të jetë Qeveria e varur prej tyre”, tha në këtë intervistë, kandidati i Lëvizjes Vetëvendosje për kryeministër të Kosovës.

Radio Evropa e Lirë: Zoti Kurti, ju jeni kandidat i Lëvizjes Vetëvendosje për postin e kryeministrit dhe ditë më parë u keni bërë ftesë partive të caktuara që të vijnë dhe të bisedojnë për formimin e Qeverisë së ardhshme të Kosovës. Megjithatë, ju përfaqësoni subjektin e dytë, të dalë nga zgjedhjet. Si keni menduar të merrni mandatin?

Albin Kurti: Lëvizja Vetëvendosje nga këto zgjedhje shënoi një rezultat të jashtëzakonshëm dhe kësisoj u shndërruam në partinë e parë politike në vend. Ne jemi partia më e madhe në Kosovë dhe besojmë se kjo shpresë e madhe e qytetarëve, pas kthimit të guximit tek ata që të votojnë për ndryshime që i duam të gjithë, duhet të rezultojë jo vetëm me një Kuvend të ri, por edhe me një Qeveri të re.

Nuk mund të ketë Qeveri të re nga regjimi i vjetër. Prandaj, ne jemi të bindur që i takon Lëvizjes Vetëvendosje që ta formojë Qeverinë e re dhe këtë do ta bëjmë duke u takuar dhe duke biseduar, në radhë të parë me partitë e koalicionit LDK-AKR-Alternativa dhe Lëvizja për Drejtësi, por edhe deputetë individualë, të cilët janë nga koalicioni PAN.

Politika dhe pushteti, kanë shkaktuar shumë ndarje dhe përçarje të popullsisë në Kosovë, prandaj ne jemi të interesuar që pas këtyre zgjedhjeve, t’i shërojmë dhe t’i mbyllim këto plagë të hapura të qytetarëve, të cilat vazhdimisht ngacmohen edhe gjatë fushatës zgjedhore. Dhe, ky bashkim duhet të jetë bashkim për ndryshime, bashkim për të mirën e vendit tonë dhe jemi të bindur se duhet të jetë bartëse dhe prijëse Lëvizja Vetëvendosje.

Nuk ka kuptim të formohet Qeveria duke u varur nga Lista Serbe dhe ne jemi të bindur që një Qeveri e varur nga Lista Serbe do t’i kishte dy kryeqytete, edhe Prishtinën edhe Beogradin. Ne e kuptojmë që duhet të kemi ministra serbë në Qeveri, jo veç se kjo të behët duke pranuar kushtet e Beogradit, përkatësisht Listës Serbe e cila funksionon shumë e më tepër si përfaqësi politike e diplomatike e Beogradit në Kosovë, sesa si parti politike e serbëve të Kosovës. T’i kemi 61 numra, ne deputetët shqiptarë dhe më pas pakicat jo serbe. Por, kurrsesi të jetë Qeveria e varur prej tyre.

Radio Evropa e Lirë: Në bazë të rezultateve të deritanishme nga KQZ-ja, koalicioni PAN ka dalë fitues i zgjedhjeve. Në këtë kuadër, kandidati për kryeministër i koalicionit, PAN, Ramush Haradinaj, ka thënë se ai do ta formojë Qeverinë e re? A do të prisni ju që fillimisht Haradinaj të provojë të marrë mbështetjen në Kuvend dhe pastaj të merrni iniciativën?

Kandidati për kryeministër nga LVV, Albin Kurti

Albin Kurti: Ne tashmë e kemi ndërmarrë iniciativën dhe kontaktet, takimet dhe bisedimet do t’i fillojmë sapo të dihet se kush sa ka fituar dhe cilët deputetë saktësisht kanë fituar. Brenda kësaj jave një gjë e tillë do të bëhet e mundshme dhe natyrisht që nuk do të presim që njëherë të dështoj koalicioni PAN dhe më pas ne të fillojmë.

Ne do të fillojmë qysh tash, koalicioni PAN është një koalicion me heterogjenitet partishë, me heterogjenitet edhe brenda partive që e përbëjnë atë. Ta zëmë, brenda PDK-së ka shumë deputetë të cilët janë edhe atdhetarë e kombëtarë, pra e duan edhe bashkimin kombëtar. Ka edhe të atillë që janë social-demokratë e të majtë, por e kemi edhe partinë Nisma e cila është përcaktuar si social-demokrate dhe unë besoj se jo çdo deputet aty do të jetë i gatshëm që ta braktis atë orientim për shkak të një pushteti të premtuar më herët.

PRESIDENTI THAÇI DHE MANDATI I KRYEMINISTRIT

Radio Evropa e Lirë: Cilat janë kontaktet e juaja konkrete të deritashme me subjektet e tjera? E përmendët Nismën, por sidomos me LDK-në, keni kontakte?

Albin Kurti: Para së gjithash këto i shohim si kontakte që tashmë janë vënë dhe janë në funksion të takimeve dhe bisedimeve të cilat do të nisin porsa të dihen emrat e deputetëve të ardhëm të Kuvendit të Republikës.

Radio Evropa e Lirë: Çfarë kontakte keni?

Albin Kurti: Kryetari i Lëvizjes Vetëvendosje ka pasur kontakte edhe me LDK-në, unë kam pasur edhe me AKR-në dhe posa të marrim vesh se cilët deputetë do të jenë në Kuvendin e ardhshëm, në legjislaturën e gjashtë, ne do t’i fillojmë takimet dhe bisedimet për Qeverinë e re.

Nuk ka Qeveri të re me regjim të vjetër dhe unë besoj se edhe AAK dhe Nisma duhet ta kuptojnë këtë gjë, por qe besa edhe deputetët e PDK-së.

Radio Evropa e Lirë: Por, çka në qoftë se PAN e formon Qeverinë?

Albin Kurti: Ata nuk do të mund ta formojnë Qeverinë për shkak se nuk i kanë numrat dhe së dyti, nëse duan ta formojnë Qeverinë bashkë me Listën Serbe paraprakisht me Vuçiqin, atëherë kjo do ta fus Kosovën në një krizë të jashtëzakonshme politike, e të paparë në Kosovën e pasluftës.

Radio Evropa e Lirë: Në bazë të një aktgjykimi të Gjykatës Kushtetuese të vitit 2014, Qeverinë e formon subjekti, koalicioni apo partia fituese e zgjedhjeve. Ju si Vetëvendosje dolët e dyta nga zgjedhjet 2017. Do t’i kërkoni mandatin për formimin e Qeverisë, presidentit Hashim Thaçi?

Albin Kurti: Teknikisht ai do t’ia ofrojë këtë gjë koalicionit PAN dhe është i detyruar, është i obliguar që këtë të na e bëjë neve, porsa të dështojë formimi i Qeverisë nga ana e koalicionit PAN, që duket shumë e gjasshme tashmë. Në anën tjetër, ne do të mbledhim nënshkrimet, pasi që t’i fillojmë takimet duke dëshmuar se shumica parlamentare e cila duhet ta formojë Qeverinë e re ndodhet jashtë udhëheqjes së PAN-it.

Radio Evropa e Lirë: Pra, ju do të kërkoni nga Presidenti që t’ju jepet ju mandati?

Albin Kurti: Ai e ka obligim një gjë të tillë.

TAKIM EDHE ME AMBASADORIN DELAWIE

Radio Evropa e Lirë: Zoti Kurti, ju tashmë keni zhvilluar takime me ambasadorë të shteteve të ndryshme të akredituar në Kosovë. Keni takuar edhe ambasadorin amerikan, Greg Delawie, për çka keni diskutuar konkretisht?

Albin Kurti: Ne kemi zhvilluar takime më të gjithë ambasadorët e Kuintit, pra me ambasadorin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Delawie, kemi zhvilluar takime më ambasadorët e Francës, Italisë, Britanisë se Madhe, të Gjermanisë, me Përfaqësuesen e Lartë të Bashkimit Evropian, Apostolova, kemi zhvilluar gjithashtu takim edhe më ambasadorin e Republikës se Shqipërisë, zotin Minxhozi.

Dje patëm një takim me ambasadorin amerikan në të cilin ne kemi shprehur mirënjohjen dhe falënderimin tonë për kontributin dhe rolin e SHBA-ve, jo vetëm për shpalljen e pavarësisë dhe njohjen e pavarësisë se Kosovës, por edhe për çlirimin e Kosovës. Ndërhyrja e NATO-s do të ishte e pamundur në vitin 1999 kundër Jugosllavisë, Serbisë së Millosheviqit, sikurse të mos ishte roli udhëheqës i Shteteve të Bashkuara të Amerikës. SHBA-të kanë investuar shumë në Kosovë, në luftë dhe paqe. Dhe nga ky takim që u zhvillua në një atmosferë shumë të mirë, ishte e qartë se pajtohemi sa i përket vlerave dhe sa i përket interesave.

Ne insistojmë në sundimin e ligjit, shtetin e së drejtës, në zhvillimin ekonomik, pra në rritjen ekonomike që sjell punësim dhe në politikat sociale, ato që zvogëlojnë pabarazinë. Dhe kishte një pajtueshmëri që t’i vazhdojmë takimet edhe më tutje.

Kritikat, ndonjë mospajtim, unë besoj që gjithnjë e më shumë po zgjidhen me dialog i cili do të vazhdojë edhe në të ardhmen. Dhe në anën tjetër ka edhe gjëra nga e kaluara të cilat i takojnë së kaluarës, pra, periudhës para 11 qershorit, datë kjo e cila nuk shënon vetëm një kapitull të ri në shtetin tonë, por qe besa edhe një epokë të re për popullin e Kosovës.

Radio Evropa e Lirë: Sa i takon çështjes së formimit të Qeverisë, cili është mesazhi sipas jush i ambasadorit Delawie?

Albin Kurti: Qëndrimi i ambasadorit Delawie ishte shumë i qartë se ata do të bashkëpunojnë me çdo Qeveri e cila arrin ta ketë numrin prej së paku 61 deputetëve, siç e kërkon Kushtetuta dhe ligji, dhe ishim dakord që gjithçka duhet të shkoj sipas vullnetit të qytetareve duke respektuar procedurat demokratike.(Intervistoi: Arton Konushevci)