Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Vettingu, ONM shqyrton dosjet e aplikantëve për komisionet

by

Operacioni Ndërkombëtar i Monitorimit i drejtuar nga Kalavera ka sjellë vëzhguesit pranë institucionit të Avokatit të Popullit për të verifikuar kandidatët për vettingun.Puna e ekipit të monitoruesve ndërkombëtarë do të nisë prej ditës së nesërme.

Ndërkohë mesnata e sotme është dhe fundi i afatit të lënë për aplkikantët që të plotësojn ë dokumentacionin. Mësohet se deri tani nga 164 aplikantë, vetëm 100 kanë plotësuar dokumentacionin.Me 3 mars, ONM u ka dhënë rekomandim pozitiv 79 aplikantëve, pjesë e grupit prej 164 personash, dosjet e të cilëve Parlamenti shqiptar i riktheu në tryezën e saj.

Nuk dihet sa do të jetë numri i të përzgjedhurve ndërkombëtarë për të bërë vettingun e drejtësisë shqiptare.

Deputetët serbë kthehen në parlament e Kosovës

by

Pas gjashtë muaj bojkoti, lista Srpska vendosi të kthehet në parlamentin e Kosovës, për ta kundërshtuar themelimin e mundshëm të ushtrisë së Kosovës.

Nga Bekim Shehu/

Deputetët e serbëve të Kosovës, nga lista ”Srpska”, kanë marrë vendim që të kthehen në Kuvend, pas disa muaj bojkot që u bënë institucioneve të Kosovës. Vendimin për kthim në Parlamentin e Kosovës deputetët serb e morën, siç thanë, ”për ta kundërshtuar transformimin e Forcës së Sigurisë së Kosovës ( FSK) në ushtri të Kosovës”. Sllavko Simiq, shef i grupit parlamentar të listës “Srpska”, tha për mediet lokale serbe, se ky subjekt politik kthehet në institucione për të mbrojtur interesat e komunitetit serb.

“Pas konsultimeve që kemi pasur brenda listës “Srpska”, kemi vendosur që të përdorim të gjithë mekanizmat, që përmes institucioneve ta kundërshtojmë transformimin e Forcës së Sigurisë së Kosovës në Ushtrinë të Kosovës. Dhe tjera ta nisim procesin e krijimit të Asociacionit të Komunave me shumicë serbe. Ne konsiderojmë që marrëveshja për Asocacionin është për popullin serb të Kosovës dhe nuk duam që Prishtina zyrtare ta themelojë statutin e asociacionit pa përfaqësuesit e serbëve”, tha Sllavko Simiq.

Vendimin për kthimin e Listës “Srpska” në institucionet e Kosovës pas bojkotimit disa mujor e mbështeti edhe qeveria në Beograd, përmes drejtorit të Zyrës për Kosovën në Qeverinë e Serbisë, Marko Gjuriq. Qeveria në Beograd e mbështet vendimin e përfaqësuesve serbë për kthim në Kuvendin e Kosovës dhe që pavarësisht rrethanave të vështira, aktivisht ta kundërshtojnë krijimin e të ashtuquajturës ushtri të Kosovës”, tha Marko Gjuriq për televizionin publik serb RTS.

Ndërkohë, nënkryetari i kuvendit të Kosovës, Xhavit Haliti, e ka mirëpritur vendimin e Listës “Srpska” për t’u kthyer në kuvend dhe qeveri dhe këtë ai e ka cilësuar si sukses të Kuvendit të Kosovës.

“Është interes i komunitetit serb që t’i ketë përfaqësuesit e tyre në Kuvendin e Kosovës, sepse vetëm duke qenë në institucione ata mund t’i përfaqësojnë interesat e serbëve të Kosovës. Kjo është me rëndësi për ta dhe për funksionimin e institucioneve. Ne kemi një shoqëri shumetnike dhe duke qenë kështu, të gjithë duhet të punojmë së bashku edhe përfaqësuesit e të gjitha komuniteteve”, tha Xhavit Haliti.

Deputetët e serbëve të Kosovës bojkotuan institucionet e Kosovës që nga miratimi i ligjit për Trepçën nga kuvendi i Kosovës në tetor 2016, ligj ky që u kundërshtua ashpër nga qeveria në Beograd. Më vonë arsye tjetër për mospjesëmarrje në institucione, lista “Srpska” paraqiti edhe mosnisjen e procesit për themelimin e asociacionit të komunave me shumicë serbe, pas kundërshtimit të Prishtinës zyrtare, e cila thotë se “pa u shuar të gjitha strukturat paralele, nuk mund të themelohet asociacioni”.

Lista “Serpska” e mbështetur nga qeveria në Beograd kundërshtoi kategorikisht së fundi nismën e Presidentit të Kosovës, Hashim Thaçi, që me ligj ta transformojë Forcën e Sigurisë së Kosovës në ushtri, duke shmangur kështu ndryshimet e nevojshme Kushtetuese. Për transformimin e FSK-së në ushtri, duhet ndryshuar Kushtetuta me dy të tretat e votave të 120 deputetëve dhe dy të tretat e votave të deputetëve serbë. Kjo tash për tash duket e pamundur, për faktin që kthimin në kuvend pas gjashtë muaj bojkoti, përfaqësuesit e serbëve po e bëjnë pikërisht, siç thonë, “për ta kundërshtuar qoftë me ndryshime kushtetuese qoftë me ligj, Transformimin e Forcës së Sigurisë së Kosovës në ushtri të Kosovës”.

E nga ana tjetër, Presidenti Hashim Thaçi, vazhdon ta përsërisë qëndrimin, se themelimi i ushtrisë së Kosovës nuk mund të pres pafundësisht dhe nuk mund të jetë, siç thotë, “peng i Beogradit dhe listës Srpska”.

Transformimin e FSK-së në ushtri të Kosovës përmes ligjit e kanë kundërshtuar edhe ambasadorët në Kosovë të vendeve më të industrializuara. Ata nuk janë kundër themelimit të ushtrisë së Kosovës, por thonë që “kjo duhet bërë me një proces gjithëpërfshirës dhe me ndryshimet e nevojshme kushtetuese”.(DW)

NGJARJET E VITIT ’97, ISMAIL QEMALI, SALI BERISHA DHE…TË TJERËT

by

1 ISMAILNga Ramiz LUSHAJ/2 Ismail1
 “Muzeu Kombëtar i Pavarësisë” në Vlorë e mori këtë status më 1962, në festimet e 50 vjetorit të Pavarësisë. Ma herët, në vitin 1936 deri në fillime të Luftës së Dytë Botërore, ishte “Muze Historik Kombëtar”, i pari muze historik në Shqipëri, pasi në këtë godinë dykatëshe të shek. XIX, u festua përvjetori i parë i Pavarësisë në nëntor 1913 dhe ishte për disa muaj selia e parë e të parës Qeveri Shqiptare të Ismail Qemal Bej Vlorës. Në vitin 1963, për vet vlerat e mëdha historike kombëtare u shpall edhe “Monument Kulture”.
Përplot njëzet vite ma herët, ngjarjet e marsit 1997 në Vlorë e përfshinë në vorbullen e tyre, në cunamin e tyre edhe këtë objekt historik e kulturor të një randësie tejet të veçantë. U sulmua nga banda të rebelimit të armatosur (jo)politik. U cënue keqas shenjtëria e këtij institucioni të rrallë kombëtar dhe shenjtëria e objekteve të saj. Nuk e mbrojtën dot as misioni i saj kombëtar, as piedestali historik, as ombrella e statusit të saj të dyfishtë. Ishte një akt antikombëtar, që vështirë të përngjasë edhe në vendet ma të pa zhvilluara të botës së sotme globale.
Banditë të armatosur hynë brenda Muzeut Kombëtar të Pavarësisë me një revansh antishqiptar. Çartanisht. Pabesisht. Paturpësisht. Antikombëtarisht. 
E sulmuan edhe Ismail Qemal Bej Vlorën, “Baba i Pavarësisë”, themeluesi i Shtetit të ri Shqiptar, kryetari i Shtetit dhe kryeministri i parë i pas Shpalljes së Pavarësisë të 1912-tës. Aktet e tyre i tregojnë këto dy foto: 
E para, e paraqet burrshtetasin Ismail Qemali me kokën e mbështetur tek valvitja e Flamurit Kombëtar Shqiptar. Banditët e kanë goditur me tre plumba në të djathtë të fytyrës së tij të bukur, tek balli dhe afër syrit të tij. Ata e goditën me 7 plumba edhe Flamurin Kuqezi. 
Foto e dytë e paraqet portretin e Plakut të Vlorës e të Pavarësisë tek Shqiponja dykrenare. Banditët ia kanë çarë gjoksin dhe kokën me bajonetë të armëve të tyre kriminale, mafioze. 
Banditët rrëmbyen në Muzeun Kombëtar të Pavarësisë edhe disa objekte të rralla me vlerë kombëtare të veçantë. Një prej tyre ishte edhe Aparati Mors, me të cilin iu dha lajmi Botës për Shpalljen e Pavarësisë Kombëtare të Shqipërisë në 28 nëntorin e 1912-tës nga Vlora e Ismail Qemalit, që dhanë lajmin se Shqipëria “bahet në vehte, e lirë, e mosvarme”.
Dy vlonjatë atdhetarë të njohur, nga dyer të shquara vlonjate, flokëthinjur nga vitet, e gjetën aparatin Mors të hedhur në një kanal aty pranë Muzeut Kombëtar të Pavarësisë. Ishte krejt i përbaltun. E morën në duar, e pastruan me gjithë shpirt’ e plot dritë. Ia rikthyen Muzeut. Dveta para disa ditësh. Më thanë se ishte aty. Mirëpo, çështja shtrohet ndryshe: obkete të tilla tepër të rralla shtete të botës së sotme i ruajnë nën masa të jashtëzakonshme sigurie nga akte të tilla, nga kriminelët e çdo kohe, edhe nga rebelime të tilla “shqiptarçe”!
Pra, kështu, kësisoj, ngjarjet e vitit të mbrapshtë ’97, rebelimi i armatosur i Vlorës, nuk ishte thjesht ndaj Presidentit të Shqipërisë së asaj kohe, prof. dr. Sali Berishës, po ishte dhe kundër themeluesit të Shtetit të ri Shqiptar, kundër Ismail Qemal bej Vlorës të Pavarësisë Kombëtare Shqiptare. Ishte një goditje ndaj identitetit kombëtar shqiptar. Ishte një veprimtari që shkoi deri në akte e veprimtari antikombëtare, që dëmtoi imazhin e Shqipërisë, që ngadalësoi zhvillimin dhe integrimin euro-atlantik të Shqipërisë. Në marsin e çdo viti dhe të çdo dite në kalendarin e kohës shqiptare zbardhen dëshmi për politikat antikombëtare të fqinjve e aleatëve të tyre, klane të politikës shqiptare e aleatëve të tyre në “Kryeqytetin e Rebelimit” në Vlorë: Tre gishtat e simbolit serb të ngritur në Vlorë, në Rebelimin e ’97-tës – që akademik Rexhep Qosja i Kosovës e “Qytetar Nderi” i Vlorës, e keqcilëson “Revolucion i vonuar”(!) apo ndokund tjetër fjalathuhet se filantropi klanor Xhorxh Soros e mbështeste këtë Rebelim të Vlorës. Agjensia Italiane e Lajmeve (ANSA) komentonte më 2 mars 1997: “I gjithë skenari po shfaqet si një strategji politiko-ushtarake dhe jo si një manifestim spontan popullor”. Disa ditë ma vonë, më 13 mars 1997, Agjencia Franceze e Lajmeve (AFP) deklaronte: “Trazirat në Shqipëri ishin një grusht shteti i ushtarakëve”. Shkrimtari shqiptar, kandidat i Nobelit, Ismail Kadare, nga Parisi i Francës, në një intervistë në “Zëri i Amerikës” më 13 mars 1997, deklaronte: “Ora e Shqipërisë ishte kthyer prapa në Luftën Civile midis nacionalistëve dhe komunistëve në vitet 1943-1944”.  Kryetari i SHIK-ut e, njëherash, Kryetari i Operacionit për Rivendosjen e Rendit, Bashkim Gazidede, më 26 mars 1997, fliste botnisht për një plan “Lotos” të Qeverisë Greke, që kishte objektiv themeltar e primar “çlirimin e Vorio-Epirit nga sundimi shqiptar me anë të një rebelimi të armatosur” dhe akuzonte me emër e mbiemër individë e qarqe greke në Greqi e në SHBA, lobuesin pro-helen Nicholas Gage. Edhe TV Grek “MEGA”, qyshce më 5 mars ’97, pohonte: “Sot, grupe të armatosura në Jug të Shqipërisë ngritën për herë të parë Flamurin e Vorio-Epirit. Ata kërkojnë ndarjen e pjesës së Jugut nga pjesa tjetër e vendit, duke filluar nga Tepelena, duke shpallur kështu edhe autonominë e Jugut të Shqipërisë”. Një Fondacion Amerikan për Europën Lindore i drejtonte një letër Ambasadës Shqiptare në Amerikë, ku – ndër të tjera, argumentonte më 10 mars ’97, se: “Është naivitet i madh të mos e kuptosh se Komiteti i Vlorës dhe udhëheqësit e tij janë të frymëzuar nga mafia e tipit komunist dhe të KGB-së”. Fakte e komente të tilla ka plot. E vërteta prêt të zbardhet përfundimisht e përjetësisht.
Ngjarjet e vitit ’97 nuk janë drejtue kundër emrave të përveçëm, as ndaj Ismail Qemal Bej Vlorës dhe as ndaj Sali Berishës, por kundër një emri të përgjithshëm kombëtar, kundër Shqipërisë etnike e euro-atlantike.

Një koment për Drtitan Hilën dhe fansat e tij

by

Nga  /Publicisti dhe drejtuesi i Arenës tek OraNews Dritan Hila ka debatuar me shkrimtarin Agron Tufa në lidhje me të shkuarën diktatoriale.Shkas u bë një akt-ekspertizë e bërë nga Diana Çuli në vitin 1976 e cila u përdor pastaj për pushkatimin e poetit Genc Leka.Dritan Hila reagoi ashpër duke e fyer zotin Tufa si krijues dhe pas kësaj Agron Tufa botoi një dokument ku krimineli Feçor Shehu i jepte një mirënjohje Yll Hilës, të jatit të Dritanit, për kontributin që kishte dhënë kundër të dënuarve të Spaçit, në një kohë kur i jati i shkrimtarit Agron Tufa ishte i burgosur në Spaç.Dritan Hila u mbrojt duke thënë se i jati i tij ishte pjesë e kundërzbulimit, ndërsa dokumenti i paraqitur nga Agron Tufa tregonte të kundërtën.

Pas kësaj në rrjetin social Dritan Hila vendosi foton e të jatit dhe shkroi në anglisht: “Ai ishte babai im. Jam krenar me ty vëlla. Ju e bëtë Shqipërinë të madhe dhe të respektuar!”Periudha gati gjysmë shekullore diktatoriale sigurisht nuk lë shteg për të ndjerë krenari, veç turp dhe vrarje ndërgjegje, sepse eshtrat e të vrarëve të pafajshëm kanë bërë një mal më të lartë se Korabi!

Ndërsa vuajtjet e të dënuarve dhe sidomos shtresës vulnerabël, grave dhe fëmijëve, që regjimi ua ka djegur jetën, janë turp kombëtar!Është shumë i rëndë fakti që në Shqipëri nuk është mbajtur qendrim ndaj krimeve të diktaturës, edhe 26 vjet pas rrëzimit të sistemit.

Kjo ka krijuar kaos duke e kthyer Shqipërinë prapa.Enver Hoxha vazhdon të mbetet Hero i Popullit, ndërsa është aktori kryesor i tragjedisë shqiptare.

Gjatë një ballafaqimi që pati këtyre ditëve në aeroportin Malpensa të Milanos me Keda Kacelin, të mbesën e një të pushkatuari nga regjimi hoxhist, Ilir Hoxha, i biri i diktatorit vazhdon e krenohet me të jatin.Dhe ai ka të drejtë, në fund të fundit, sepse as PD dhe as PS as nuk kanë tentuar që t’ja heqin këtë titull të lartë.

Natyrisht kur është fjala për prindin, kjo është një temë e vështirë, por vendi dhe shoqëria nuk mund të mbeten peng i së shkuarës, as për hir të Ilir Hoxhës apo të kujdo tjetër, aq më tepër kur ata vazhdojnë t’i kenë idhuj etërit e tyre.Bashkim Shehu, i biri i Mehmet Shehut, është rast unik, që i ka denoncuar krimet e diktaturës dhe të të jatit.

Sado e vështirë të ketë qenë, sepese familja e Mehmet Shehut pastaj u kthye vetë në viktimë, sipas asaj që thotë populli se çfarë bën e gjen, denoncimi i Bashkim Shehut nuk ka ndikuar për keq, por përkundrazi, ka qenë një katharsis. Bashkim Shehu ishte i biri i të jatit, por s’kishte asnjë faj për fajet e të jatit.

Shoqëria nuk mund të fajësojë bijtë për fajet e prindërve. Këtë gjë e bënte diktatura që i çonte në skëterrë bijtë se ishin të prindërve të tyre.

Si Bashkim Shehu, duhet të veprojnë edhe bijtë e atyre që patën një rol sistemin kriminal që ka shkaktuar viktima me mijra.

Kështu duhet të veprojnë nëse duan të bëjnë karierë duhet ta kenë ndërgjegjen e pastër përpara publikut.

Pastaj pyetja është a duhet të ndjejë shoqeria shqiptare keqardhje për persekutorët, për hetuesit, për ata që kanë torturuar apo kanë kryer akt-ekspertiza duke marrë në qafë jetë njerëzish ?

Kjo është një pyetje retorike. Një pyetje idiote !Natyrisht që jo!

Shoqëria shqiptare duhet të ndjejë mëshirë për viktimat!

Shoqëria shqiptare i është në borxh vuajtjeve dhe torturave të viktimave të diktaturës që janë me mijra e mijra.

Diktatura nuk ishte krenari, as për t’u krenuar, por ishte tmerr, ishte ferr dhe turp kombëtar sepse ka shkaktuar tragjedi njerëzore ndaj njerëzve të pafajshëm dhe familjeve të tyre.

1 dokumenti

NATO PER KOSOVEN DHE SHQIPTARET

by

Nga Ismail GASHI/
Më 24 mars 1999 / e mërkurë /,- Datë kjo, që ndryshon kahen e ngjarjeve, ndoshta ndryshon edhe fatin historik të kësaj hapësire shqiptare e cila duhet të shpëtojë nga fanitja. Datë që ndryshon shekujt, ndryshon jetën, largon robërinë, dhunën dhe barbarinë serbe nga trojet dhe kurrizi i shqiptarëve të ndjekur në këtë tokë të djegur. Kjo do të jetë dita e fillimit të pavarësisë së Kosovës, shtet i pavarur e demokratik. Kjo ditë do të korigjojë lëshimet e padrejtrësitë e kaluara ndaj shqiptarëve dhe Kosovës. Do të korigjojë Shen Stefanin e Berlinin si dhe Londrën e 1912 dhe Parisin e Vërsajin. Kjo datë do te ndal fatkeqesinë shqipëtare të Lindjes ortodokse sllave dhe ate të Lindjes osmane islame. Sot, nese Miloshi nuk pranon kushtet e Holbrulut, Sollana, Sekretari i NATO-s, do të urdherojë sulmet kundër Sëbisë.Ky do të jetë intervenimi i veçantë i NATO-s për shpetimin e fatkeqësisë njerëzore,  Sot tërë dita ishte në ankth e frikë nga eksponomi i dhunës serbe mbi shqiptarët. Askush nuk qarkullonte pa ndonjë arsye të madhe. Rrugët ishin thuaja të palëvizshme. Popullata shqiptare largohej nga Lypjani dhe kërkonte strehim të ngutshëm diku në fshatrat e afërta si Banullë, Gllogoc apo edhe në lagjet periferike të qytetit që ishte me shumicë shqiptare. Sot, siç u informuam dhe njoftuam QIK-un, aty kah ora 15-të në rrugën Prishtinë-Lypjan u vra Ismet Asllani, komandant i Logjistikës në Zonën e Llapit, përkrahës i UÇK-së e bisnismen nga Hallaqi i Vogël. Ismeti, mu pse ishte veprimtarë i UÇK-së me inskenim u vra nga forcat serbe.
            Derisa gjatë ditës, kishte shqetësime të popullatës kudo në Kosovë, ishin të theksuara edhe sulmet e forcave serbe në shumë mjedise të Kosovës. Dalloheshin Zona e Shalës, Vushtrrisë, Zona e Dukagjinit dhe brezi kufitar. Ndërsa kufiri Kosovë-Maqedoni ende qëndron i mbyllur nga pushtuesi serbë. Gjatë ditës isha në Zyrë me z. Xhervat Ollurin, Fehmi Ibrahimin dhe Aziz Hysenin, pritej mbrëmja dhe fillimi i bombardimeve nga forcat e NATO-së. Shqetësime kishte si ndër shqiptarët e frikësuar nga dhuna serbe që i kërcënonte, ashtu frikësohej edhe popullata serbe nga sulmet e NATO-së dhe improvizonte rrezikim të popullatës civile, duke akuzuar kështu veprimin e NATO-së, për veprim mbi popullatën civile serbe. Shqiptarët realisht ishin të rrezikuar nga dhuna policore e ushtarake serbe e përqendruar para 3-4 ditësh nëpër shumë mjedise e pika të vendbanimeve shqiptare. Kurse veprimet e UÇK-së ishin shpresa e vetme e mbrojtjes së shqiptarëve në tokë, meqë sulmet e NATO-së parashihen vetëm nga ajri. Pika vendosjeje të forcave serbe ishin edhe në mjedise të Lypjanit. Në mbrëmje u ktheva në banesë i vetmuar në një qytet thuaja tërësisht i boshatisur nga shqiptarët. U muarrëm vesh me Abdyrrahman Konjufcën të jemi bash gjatë natës dhe ashtu vepruam, ishim në banesën e Manit. Miloshi kishte afatin e fundit deri në orën 20-të, të deklarojë për nënshkrimin ose jo nënshkrimin e marrëveshjes, ai para orës 20-të në ekran u deklarua kundër nënshkrimit të marrëveshjes, u kuptua se do të fillojnë sulmet e NATO-së. 10 minuta para orës 20-të u ndal rryma, filluan sulmet e NATO-së, shkrepi flaka, themeli i pavarësisë së Kosovës ne Aeroportin e Kosovës në Sllatinë të Lypjanit, qyteti u boshatisë për pak minuta, serbët ishin vendosur në disa kafene, policia ishte larguar nga stacioni policor dhe ishte vendosur në disa shtëpi private në lagje shqiptare, për ti ikur sulmit, e njëherit, nëse vazhdon bombardimin NATO, të rrezikon vet shqiptarët. Ishin strehuar madje edhe vet ushtarët dhe policët serb që gjatë mbrëmjes ushtria serbe pat vendosur artileri dhe antiajror edhe nëpër hyrje të pallateve të banimit. Që nga ora 20-të ndihej erë kërcënimi për shqiptarët nga dhuna serbe, dhunë e cila eksponohej me gjuajtje dhe kallje të lokaleve shqiptare me thirrje për vrasje dhe strukje nga frika e sulmeve të NATO-së. Ky fillim ishte, jo vetëm kërcnim për vdekje, por edhe shpresë për shpëtim. U dëgjuan detonime të shumta, shihej flake në Sllatinë, Ajvali e shumë mjedise tjera të Kosovës dhe Serbisë, kështu lajmëronin radiostacionet që mund të dëgjoheshin. U dhanë informatë se asaj nate janë sulmuar 40 objekte e sisteme të ushtrisë serbe. Dita gëdhiu me shqetësime e zbrazje të hapësirës e largime masive të popullatës shqiptare. Natën e kaluam të zgjuar, të ngazëllyer e ndjenjë lirie-çlirimi, dhe të frikësuar, paralelisht. Pata kontakte telefoni me disa veprimtarë nga terreni dhe familjen time. Tentova të dëgjohem edhe me QIK-në por nuk pata sukses. Gjatë natës te Mani erdhën edhe pjesa e mbetur e familjes së Nazmi Matoshit, Nëna, gruaja dhe një djalë i tij, si dhe Sanija, bashkëshortja e Ibishit të ndjer, me nusen e djalit me fëmijtë e saj. Kaluam disa orë bashkë të Mani, Pastaj ato familje shkuan në banesën e Matoshve, ne dy ngelëm në banesë të Manit tërë natën, deri në orën 7-të të mëngjesit, kur unë shkova në banesën time e Mani ngeli në të vetën, me qëllim që pastaj të shkon në Prishtinë.