Opinion nga Rafael Floqi

Reklamat politike janë një pamje satirike për Cirkun e Demokracisë Amerikane. Ndërsa zgjedhjet erdhën, ne po përballemi me një spektakël të lezetshëm që mund të përshkruhet vetëm si muzikali “Reklamat politike “. 

Skena është ngritur dhe ja ku vijnë kandidatët, duke kërcyer në dhomat tona të jetesës me premtime kaq madhështore sa i bëjnë përrallat të duken si dokumentarë.

Akti 1: Baleti i vrasjes së personazheve

Në numrin e hapjes, ne shohim heronjtë tanë – le t’i quajmë “Kandidati T dhe “Kandidatja  K” – duke kërcyer dhe duke u rrotulluar drejt një zhurme tërheqëse rreth virtyteve të integritetit. Por prisni! Dritat e vëmendjes kalojnë në një figurë me hije në një dhomë të errësuar, një zë që kullonte me tone ogurzeza: 

Kjo ka qenë një garë politikisht një herë në jetë, me një ish-president që përballet me një zëvendëspresidente aktuale e ndjekur nga një ndryshim i vonuar në krye të biletës për demokratët, por është gjithashtu i paprecedent për sa i përket shpenzimeve për reklama. Shumica e analistëve po parashikojnë se shpenzimet për reklamat politike janë në shënjestër për të arritur nivele të larta, sipas të gjitha vlerësimeve, me mundësinë që shpenzimet mund të kalojnë edhe vlerësimet e mëparshme. Disa parashikime për shpenzimet sugjerojnë se gati 17 miliardë dollarë do të shpenzohen në të gjithë politikën e SHBA-së, e jo vetëm në fushatën presidenciale.

Ngjarjet e muajit të fundit kanë rritur aksionet dhe do të sjellin edhe më shumë shpenzime për fushatën, siç dëshmohet nga angazhimet e fundit të bëra nga super-miliarderë si Elon Musk dhe Miriam Adelson, të cilët kanë bërë zotime për të financuar super PAC me qindra miliona dollarë.

Por cilat janë shenjat e një fushate reklamuese të suksesshme?

Ka një gjë që ndajnë të gjitha fushatat dhe markat e suksesshme: aftësia për të identifikuar një mesazh të vetëm kyç dhe për t’iu përmbajtur atij.

Në fushatën e Obamës 2008, mesazhi thelbësor ishte “ndryshimi”, me “shpresën” si një temë dytësore. Çdo pjesë e përmbajtjes, markës dhe reklamimit pasqyronte vazhdimisht këto tema.

Në mënyrë të ngjashme, në vitin 2016, Donald Trump përdori në mënyrë efektive sloganin “Make America Great Again”, i përforcuar nga kapelet ikonike të kuqe që rezultuan në një nismë jashtëzakonisht të suksesshme të markës.

Po cila duket reklama e Kamala Harris deri tani duhet të jetë “Unë vij nga shtresa e mesme!” shoqëruar nga një sallatë fjalësh.

Pavarësisht se sa të avancuara janë mjetet – AI, reklamat e para-regjistrimit në YouTube ose posta direkte – nëse mesazhi kryesor nuk është i qëndrueshëm dhe i qartë, përpjekjet e fushatës do të dështojnë.

Ç’po ndodh me reklamat ne kanalet e internetit? 

Me orën që po shënon në ditët më intensive të zgjedhjeve, reklamat politike po vërshojnë telefonat celularë, mediat sociale dhe platformat e transmetimit – por çfarë ndodh me miliona amerikanë që ende shikojnë TV duke përdorur antena të modës së vjetër qoftë në çatinë e shtëpive të tyre ose tani, më shpesh, nga antenat e vogla të zeza që mbështeten në xhamat e tyre? 18.2 për qind e familjeve amerikane ende shikojnë TV në këtë mënyrë, dhe përqindja e shikimit në Midëest është edhe më e lartë – deri në 34 për qind në Ëisconsin, për shembull. Këto familje të anashkaluara mund të jenë arma sekrete në shtetet e lëkundura në këto momente të nxehta të fundit të zgjedhjeve.

Në shumë mënyra, shikuesit e televizionit në ajër janë “burrat dhe gratë e harruara” të TV. Këta shikues priren të jenë më të moshuar, më pak të pasur dhe jetojnë në zona me akses të kufizuar në brez të gjerë, duke i bërë më të vështirë arritjen e tyre përmes kanaleve tradicionale dixhitale. Megjithatë, ato mund të përfaqësojnë një bllok votimi të rëndësishëm dhe me ndikim dhe mund të ndikojnë ndjeshëm në rezultatet e një zgjedhjeje të ngushtë.

Tani te kthehemi tek këto turma është në buzë të kolltuqeve, duke shtrënguar kokoshkat e tyre – sepse kujt i duhet substancë kur kemi një balet të mirë për vrasjen e personazheve? Njeri quhet “fashist”, tjetra e padenjë për presidente , dhe presidenti i larguar me një grusht të heshtur pallati i quan të gjithë mbështetësit e kundërshtarit “plehra”.

Akti 2: Orkestra e Manipulimit Emocional

Më tej, ne kemi baladën tronditëse të “Gjyshja ime vdiq për shkak të Politikës X”. Kandidati B, me një lot që i rrotullohet në faqe, tregon historinë e gjyshes së tyre të dashur, e cila patjetër do të kishte jetuar deri në 120 vjeç nëse nuk do të ishte për politikat mizore të kandidatit A. Orkestra fryhet dhe në ekran shkëlqejnë imazhet e këlyshëve, ylberëve dhe pamjeve të perëndimit të diellit. Tregoni zmadhimin e ngadaltë në fytyrën e kandidatit B—sepse asgjë nuk thotë “Më intereson” si një pamje nga afër në kohën e duhur gjatë një montazhi sentimental.

Në Michigan kandidati republikan për në senat i mbështetur nga Trump, Mike Rogers quhet vrasësi i pleqve sepse bashkëpunoi kur qe kongresmen me kompanitë farmaceutike dhe si pasojë vdiqën shumë të moshuar, ndërsa kundërshtarja demokrate Elissa Slatking, e shkatërroi industrinë e Makinave të Michiganit pasi mbështeti makinat elektrike. Ekzagjerim, ekzagjerim, ekzagjerim I dyanshëm…

Gara presidenciale është ndezur për muaj të tërë, por shumë fushata të Dhomës së Përfaqësuesve kursyen burimet e tyre për shtrirjen përfundimtare përpara se të shkarkojnë paratë e tyre për çështjet që ata më së shumti duan të theksojnë. Dhe ajo që po ndodh në Dhomë flet shumë për mjedisin politik që do të vendosë edhe zgjedhjet presidenciale.

Një analizë e NBC News e gati 150 reklamave televizive të transmetuara gjatë javës së kaluar në 44 distriktet më konkurruese të Shtëpisë së Përfaqësuesve të identifikuar nga  nuk gjeti asnjë reklamë demokratike të kontrolluar me emrin e Donald Trump dhe vetëm katër reklama të GOP të referuara ose shfaqura drejtpërdrejt Kamala Harris. Është e vështirë të imagjinohet se do të ishte rasti nëse Joe Bidenin nuk do ta largonin nga gara.

Kostoja e jetesës është parësore, veçanërisht te republikanët.

Kostoja e lartë e jetesës mbetet në krye të mendjes për votuesit dhe çështja ka qenë duke dominuar garat e Shtëpisë, me gati një të katërtën e reklamave që i referohen çështjes. Rreth 40% e reklamave të fundit të GOP janë fokusuar në koston e jetesës, krahasuar me rreth 16% të spoteve demokratike. Republikanët e shohin këtë çështje si një çështje të spikatur për partinë në fletëvotim, me votuesit në sondazhet e fundit që i dhanë Trumpit nota më të larta në ekonomi sesa Harris.

Sulmet demokratike ndaj abortit janë kryesisht pa përgjigje, ndërsa sulmet e GOP në kufi po nxisin një përgjigje.

Demokratët po sulmojnë mundësinë e abortit, duke i bërë jehonë një argumenti kyç nga fushata e Harris. Aborti ishte çështja kryesore në vendet demokratike, referuar në 30% të reklamave të partisë në javën e fundit. Vetëm dy republikanë lëshuan reklama gjatë javës së fundit për këto çështje.

Ndërsa republikanët kanë nisur sulme ndaj sigurisë kufitare, më shumë demokratë i janë përgjigjur atyre mesazheve, me rreth 20% të reklamave demokrate që përmendin këtë çështje. Kjo i bën jehonë vendimit të Harris për të dalë me një reklamë kufitare brenda disa javësh pasi u bë kandidati presidencial demokrat, pasi Biden nuk bëri asnjë reklamë të vetme televizive në kufi gjatë fushatës së tij 2024.

Si po e shohin votuesit e Gen Z ndeshjen Harris-Trump

Një sondazh i ri i NBC News Stay Tuned Gen Z, i mundësuar nga SurveyMonkey, tregon se Harris ka hapur një epërsi ndaj Trump me votuesit e rinj, por është duke mbetur prapa kufijve të Bidenit për vitin 2020 me bllokun kritik.

Gjysma e votuesve të regjistruar nën 30 vjeç thanë se mbështesin Harris, krahasuar me 34% për Trump. Një në 10 të anketuar thanë se nuk do të votojnë në zgjedhjet presidenciale, ndërsa 6% thanë se mbështesin një kandidat tjetër.

Harris mbështetet nga 60% e votuesve të rinj që thonë se janë pothuajse të sigurt se do të votojnë këtë vjeshtë. Kjo shifër është në përputhje me 60% të 18-29-vjeçarëve të fituar nga Biden katër vjet më parë, sipas rezultateve të sondazhit të daljes nga NBC News.

Hendeku gjinor: Gratë e reja thanë se do të votojnë për Harris me 30 pikë. Të rinjtë gjithashtu thanë se favorizojnë Harris, por me vetëm 4 pikë ndaj Trump.

Hendeku arsimor: Harris udhëhoqi Trump midis të diplomuarve në kolegj (56% deri në 30%) dhe studentë të regjistruar aktualisht të kolegjit (54% në 29%). Mbështetja midis dy kandidatëve është e barabartë me 41% në mesin e votuesve të rinj pa diplomë kolegji, të cilët aktualisht nuk janë të regjistruar në shkollë.

Për çështjet: Tre në 10 votues nën 30 vjeç thanë se inflacioni dhe kostoja e jetesës janë problemi më i rëndësishëm me të cilin përballet vendi, i ndjekur nga kërcënimet ndaj demokracisë (11%) dhe aborti (9%).

Si i zhvilloni zgjedhjet për ndryshim – kur të dy kandidatët janë nënkryetar në detyrë dhe ish-presidenti më i fundit?

Shkurtimisht, kandidati që humbet ka të ngjarë të jetë ai që shumica e votuesve të lëkundur e shohin si më “të ngjashëm me pushtetin” në mendjet e tyre. Dhe debati javën e ardhshme do të shkojë shumë në vendosjen e kësaj, në varësi të asaj se sa mirë bëjnë kandidatët në pikturimin e tjetrit si pjesë e problemit aktual.

Kur ju tërhiqeni dhe të shqyrtoni qëndrimin e votuesve të SHBA-së nëse vendi po shkon në drejtimin e duhur apo në rrugën e gabuar, vendi në thelb ka qenë në anën e “rrugës së gabuar” për gati dy dekada – e quani atë një gjë masive. dhe recesioni politik brez pas brezi.

Dhe rezultatet tona të zgjedhjeve presidenciale dhe afatmesme në atë kohë kanë treguar se shumica e elektoratit në fjalë kërkonte ndryshim.

Vetëm dy zgjedhje kombëtare në këtë shekull – 2004 dhe 2012 – nuk panë një rrokullisje të njërës nga tre qendrat e mëposhtme të pushtetit të Uashingtonit: Shtëpia e Bardhë, e cila ka ndryshuar duart partiake tri herë (2008, 2016 dhe 2020); Senati katër herë (2002, 2006, 2014 dhe 2020); dhe Dhoma katër herë (2006, 2010, 2018 dhe 2022).

Akti 3: Propozimi i Politikës  së dhuratave dhe mitingjeve 

Ndërsa tymi largohet nga vorbulla emocionale, ne jemi trajtuar me Propozimin e Politikave të mitingjeve Jamboree! Kandidati A ngjitet në skenë me një tabelë që ka më shumë grafiku me byrek sesa politikat aktuale. “Unë do të ulë taksat, do të krijoj vende pune dhe do të zgjidh ndryshimet klimatike – të gjitha duke u dhënë të gjithëve pica falas !” Turma shpërthen në një ovacion të vazhdueshëm, duke injoruar me lumturi faktin se askush nuk e ka idenë se si do të financohet kjo. Kandidati B vijon me një shfaqje verbuese të premtimeve të paqarta, duke përhapur fjalë buze si “sinergji”, “risi” dhe “ndryshim” me braktisje të egër. Publiku mbetet të pyesë nëse janë në një tubim politik apo në një bisedë TED. 

Të dy kandidatët janë dhe duhet ta kenë të vështirë të bëjnë kërkesë për ndryshim thjesht për shkak të punës së tyre aktuale dhe të mëparshme.

Reklamat e Donald Trump

Reklamat e Trump zakonisht fokusohen në tema të tilla si:  Rritja ekonomike: Theksimi i krijimit të vendeve të punës, uljes së taksave dhe derregullimit. Reklamat e tij shpesh theksojnë sukseset nga mandati i tij i mëparshëm, duke e portretizuar atë si një lider të fortë për ekonominë.

 Patriotizmi dhe siguria kombëtare: Reklamat shpesh përfshijnë imazhe të flamurit dhe ushtrisë amerikane, duke promovuar një qëndrim të ashpër ndaj imigracionit dhe krimit.

 Kritika ndaj kundërshtarëve: Reklamat e Trump sulmojnë shpesh kundërshtarët e tij, duke i inkuadruar ata si të paprekshëm ose joefektiv. Ai shpesh përdor një gjuhë të fortë dhe të drejtpërdrejtë për të përcjellë pikat e tij.

Reklamat e Kamala Harris

Reklamat e Harris në përgjithësi fokusohen në:

 Drejtësia Sociale dhe Barazia: Reklamat e saj shpesh theksojnë çështje si drejtësia racore, të drejtat e grave dhe aksesi në kujdesin shëndetësor, duke treguar përkushtimin e saj ndaj vlerave progresive.

 Empatia dhe Uniteti: Mesazhet e Harris shpesh theksojnë bashkimin e njerëzve dhe dëgjimin e zërave të ndryshëm, shpesh duke shfaqur histori nga zgjedhësit ose anëtarët e komunitetit. Pavarësisht çka ka pas thënë më parë 

 Zgjidhjet e politikave: Reklamat e saj priren të përqendrohen në propozime specifike të politikave, të tilla si reforma arsimore, veprimi i ndryshimeve klimatike dhe kujdesi shëndetësor i përballueshëm, duke synuar ta paraqesin atë si një zgjidhës problemesh, por asgjë konkrete. Do tu japim 6 dollare per kujdes shëndetësor 25 dollarë çifteve për shtëpi te re, por nga dalin fondet?

Dallimet kryesore

 Toni: Reklamat e Trump janë shpesh më konfrontuese dhe luftarake, ndërsa reklamat e Harris priren të kenë një ton më shpresëdhënës dhe përfshirës përveç kur flet për një Trump Fashist  apo kur Biden i quan mbështetësit e Trump -plehra .

 Audienca e synuar: Trump i bën thirrje një baze që vlerëson temat tradicionale konservatore, ndërsa Harris synon të angazhojë votues të rinj dhe progresistë që kërkojnë ndryshime sistematike.

Të dyja strategjitë janë krijuar për të rezonuar me mbështetësit e tyre përkatës dhe për të lëkundur votuesit e pavendosur gjatë fushatave.

Finale: Thirrja për Veprim 

Sot që show i afrohet fundit, të dy kandidatët nxitojnë drejt përpara, duke tundur krahët dhe duke bërtitur: “Votoni për mua! Sepse nëse nuk e bëni, gjithçka do të shkojë tmerrësisht keq!” Fishekzjarret shpërthejnë, konfeti bie dhe shikuesit mbeten me një zgjedhje që duket më shumë si një lojë karrigesh sesa një vendim i informuar. Reklama përfundon me mohimin e detyrueshëm: “Paguhet nga Komiteti për të zgjedhur dikë, këdo – për shkak të demokracisë!”

Dhe ja ku e keni! Cirku që është reklama politike – ku logjika është lënë në derë, dhe e vetmja gjë që ka vërtet rëndësi është performanca. Ndaj kapni kokoshkat, o njerëz, sepse në këtë sezon zgjedhor nuk ka të bëjë vetëm me atë se kush merr më shumë vota; ka të bëjë me atë se kush mund të bëjë shfaqjen më të mirë!

Stop ,spot….

Në 35-vjetorin e rënies heroike të veprimtarëve të shquar çlirimtarë, Afrim Zhitia e Fahri Fazliu, kryetari i Kuvendit të Republikës së Kosovës, Glauk Konjufca së bashku me kryeministrin Albin Kurti, bëri homazhe dhe vendosi lule pranë varreve ku prehen eshtrat e dy heronjve.

Kryetari Konjufca tha se liria e Kosovës erdhi sepse kishte çlirimtarë si Afrim Zhitia dhe Fahri Fazliu, duke lënë porosinë e qartë se mirë të vdiset me armë në dorë kundër Serbisë okupatore, se sa të jetohet në robëri.

Kreu i Kuvendit tha se Afrimi e Fahriu jo vetëm që ishin çlirimtarë e luftëtarë, por edhe intelektualë të mëdhenj.

“Veprat e tyre, shkrimet e tyre, mendimi i tyre politik na frymëzon edhe sot e kësaj dite, sepse është mendim politik çlirimtar, është mendim politik i vetëdijes së lirisë. Ata përmes sakrificës së tyre sublime, duke dhënë edhe jetën për atdhe, lanë amanetin për çlirimtarët e ardhshëm. Duke e dhënë shembullin e tyre ideal, përmes dhënies së jetës, u bënë pararendës të vërtetë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, prandaj do të kujtohen e do të nderohen gjithmonë nga institucionet dhe populli i Kosovës”, theksoi kryetari Glauk Konjufca.

Nga Jan-Werner Müller/

Ky libër analitik dhe provokues shtrihet në histori dhe merr shembuj nga Amerika Latine, Evropa dhe SHBA-ja, për të përcaktuar karakteristikat e populizmit dhe shkaqet e thella të triumfit elektoral në kohët tona. Sipas autorit, populizmi është gjithmonë anti-pluralist. Ndërsa populistët mund të fitojnë zgjedhjet dhe të qeverisin, ata tentojnë të përmbysin institucionet demokratike sapo të jenë në pushtet. Ata shpesh minojnë gjyqësorin, dobësojnë shtypin dhe kërkojnë të gërryejnë kontrollet mbi autoritetin e tyre, duke i transformuar sistemet demokratike në regjime më autoritare.

Sipas Muller karakteristikat e populizmit përfshijnë:

1. Retorikë Anti-elitë: Populistët shpesh e përshkruajnë veten si mbrojtës të popullit kundër interesave të elitës.

2. Fokusi në “vullnetin e popullit”: Populistët zakonisht flasin për “vullnetin e popullit” si një vlerë supreme që duhet të udhëheqë qeverinë, duke shpërfillur ose sfiduar procedurat tradicionale demokratike.

3. Qasje “Ne kundër Tyre”: Populizmi e ndan shoqërinë në dy grupe të kundërta: “ne”, populli i zakonshëm, kundrejt “atyre”, elitave dhe institucioneve të korruptuara.

Ndërsa populizmi mund të jetë i majtë ose i djathtë, ai shpesh bëhet i kontestueshëm sepse priret të nxisë polarizimin dhe të përdorë retorikë të fortë që mund të cenojë institucionet demokratike dhe sundimin e ligjit.

Ai shpjegon se populistët bëjnë pretendime specifike që i dallojnë ata nga aktorët e tjerë politikë. Këto pretendime rrotullohen rreth pikëpamjes së tyre moraliste për politikën dhe qasjes së tyre përjashtuese ndaj përfaqësimit. Ja çfarë thonë zakonisht populistët, sipas Müller:

– Vetëm ne përfaqësojmë popullin e vërtetë

Populistët pretendojnë se janë përfaqësuesit e vetëm autentikë të “popullit”. Ata argumentojnë se kanë një lidhje unike me popullin dhe vullnetin e tyre, ndryshe nga kundërshtarët e tyre, të cilët portretizohen si pjesë e një elite apo establishmenti të korruptuar. Ky është një element kyç që përcakton populizmin – nuk ka të bëjë vetëm me kritikën e elitave, por me pretendimin e një monopoli mbi legjitimitetin politik.

Cfarë bëjnë populistët, ose populistët në pushtet…

•Në *Çfarë është Populizmi?*, Jan-Werner Müller përshkruan se si populistët në pushtet zakonisht sillen në mënyra që minojnë demokracinë:

•1. **Mënimi i institucioneve**: Populistët dobësojnë institucionet demokratike si gjyqëstarët, mediat e pavarura dhe legjislaturat, të cilat ata i shohin si barriera për sundimin e tyre. Ata shpesh zëvendësojnë gjyqtarët, censurojnë ose kooptojnë shtypin dhe anashkalojnë partitë opozitare.

•2. **Pretendimi i përfaqësimit ekskluziv**: Populistët këmbëngulin se ata janë përfaqësuesit e vetëm legjitim të “popullit”, duke i hedhur poshtë kundërshtarët dhe kritikët politikë si të korruptuar ose armiq të kombit.

•3. **Refuzimi i pluralizmit**: Populistët nuk tolerojnë mospajtimin ose diversitetin në pikëpamjet politike, duke përjashtuar pakicat dhe grupet opozitare, duke sulmuar kështu thelbin e pluralizmit demokratik.

•4. **Shfrytëzimi i krizave**: Ata shpesh përdorin kriza reale ose të prodhuara—si emergjencat kombëtare ose kërcënimet e sigurisë—si një pretekst për të zgjeruar fuqinë e tyre dhe për të justifikuar masat e jashtëzakonshme, duke gërryer kontrollet dhe ekuilibrat.

Përgatiti: Prof. Dr. Sylë Ukshini

Dr. Lulzim Nika/

Pas refuzimit kategorik që Millosheviqi bëri në Dejton, kërkesës për negociata me përfaqësuesit politikë të shqiptarëve të Kosovës, e vetmja rrugë për të nxjerrë në tavolinën e bisedimeve çështjen e Kosovës ishte fillimi i rezistencës së armatosur në Kosovë, që në një mënyrë apo tjetër ishte si rezultat i veprimeve të diplomatëve ndërkombëtarë që nuk arritën ta bindin Millosheviqin për negociata paqësore me shqiptarët e Kosovës.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës, zë vend qendror në historinë e re të Kosovës, jo vetëm për kthesën e madhe që i dha zhvillimeve të brendshme në terren, por edhe për angazhimin e diplomacisë ndërkombëtare për zgjidhjen e çështjes së Kosovës.

Ishte diplomacia anglo-amerikane ajo që tregonte vendosmëri në zgjidhjen e çështjes së Kosovës, diplomacia evropiane, në anën tjetër, manifestonte mosunitetin e saj kronik në veprimet e saj dhe ishte hezituese për një linjë të ashpër kundër Serbisë dhe diplomacia ruse me aleatët e saj që mbronte interesat serbe me fanatizëm në Kosovë. Kosova i nxori në sipërfaqe edhe dallimet e diplomacive ndërkombëtare në raport me Kosovën dhe interesat e tyre në Ballkan.

Në planin e brendshëm, UÇK-ja, përbënte pikën kulmore në zhvillimin e lëvizjes për liri në Kosovën e pushtuar që paralajmëronte një kthesë historike në organizimin e shqiptarëve për liri dhe pavarësi nga Serbia.

Për diplomacinë ndërkombëtare, UÇK-ja përbënte bazën kryesore që t’i bënte presion Millosheviqit për negociata me përfaqësuesit shqiptarë të Kosovës.

Dalja publike e UÇK-së dhe reagimi i diplomatëve ndërkombëtarë ndryshoi skenën e Ballkanit përgjithmonë.

Analizat e shërbimeve amerikane për UÇK-në kishin filluar nga paraqitja publike e disa personaliteteve të rëndësishme dhe mediave vendore dhe ndërkombëtare, duke qartësuar se nuk ishte vullneti i shqiptarëve dhe fuqia e tyre për t’i rezistuar forcave serbe, por ishin të detyruar t’u kundërvihen masakrave dhe gjenocidit të policisë dhe ushtrisë serbe në Kosovë.

Paraqitja e strukturave dhe intelektualëve që përfaqësonin konceptin dhe vizionin e UÇK-së dhe idenë e qartë për lirinë e Kosovës, kishin filluar të kenë ndikim.

Takimet me përfaqësuesit e UÇK-së në Kosovë dhe Perëndim me diplomatët perëndimorë, këta të fundit filluan që të marrin në konsideratë disa liderë politikë të UÇK dhe filluan që të mbështeten në marrëveshjet dhe përgjegjësitë e tyre.

Profili i përfaqësimit politik të UÇK-së ishte në një mënyrë apo tjetër edhe përzgjedhje e diplomatëve perëndimorë, të shtyrë nga diplomacia anglo – amerikane që filloi të bashkëpunojë në të mirë të paqes në Kosovë.

Në qershor të vitit 1998, amerikanët në mesin e shumë partnerëve për të arritur paqen në Kosovë e trajtonin edhe bashkëpunimin me UÇK-në si faktori më i rëndësishëm për një marrëveshje paqësore për Kosovën. Këtë e dëshmojnë shumë shkresa dhe dokumente të kohës, të bëra nga zyrtarë të qeverive të kohës, e të cilat i disponoj po ashtu.

UÇK-ja mbetet bazamenti i themelimit të Republikës së Kosovës, pa i mohuar edhe gjithë ata breza që luftuan me penë dhe pushkë dhe nuk u pajtuan me robërinë serbo-sllave, duke qenë përjetësisht mirënjohës për kontributin dhe sakrificën sublime për liri.

Dr. Ernest Nasto/

Siç ishte njoftuar, dje u zhvillua veprimtaria e degës së Vatra Çikago me temë “Rajonet shqiptare në kuadrin e zgjedhjeve në SHBA: programet e partive, konfliktet dhe rëndësia gjeopolitike” e cila doli me sukses të plotë.

Në prezantimin tim në pjesën e parë u ndala në disa aspekte të polarizimit politik, situatës së tensionuar parazgjedhore si edhe të rreziqeve që i kërcënohen demokracisë amerikane nga pririrjet e hapura autoritariste brenda dy partive kryesore.

Ndërsa në pjesën e dytë prezantimi i Dr. Jani Gjoni, n/kryetar i AANO Chicago, shtjelloi aspekte të ndryshme të situatës gjeopolitike në botë dhe disa rrjedhime të mundshme të rezultatit të zgjedhjeve për vatrat kryesore të konflikteve, e veçanërisht për rajonet shqiptare në Ballkan.

Më pas, nën moderimin profesional të Ing. Artan Nati u vazhdua me një bashkëbisedim të gjallë me pjesëmarrësit e shumtë të cilët shprehën mjaft interes për temat e prekura gjatë prezantimeve, duke theksuar gjithashtu nevojën për të zhvilluar më shumë takime e biseda të tilla.

Falenderojmë me këtë rast për diskutimet interesante të gjithë pjesëmarrësit, që mund të themi se përfaqësonin krejt trevat shqiptare. Një mirënjohje e posaçme i takon z. Naser Hoxha dhe Qendrës Kulturore Shqiptare në Berkeley IL, që na vunë në dispozicion ambientet e tyre duke na krijuar kushte të përsosura. Po ashtu edhe z. Jani Gjoni për bashkëprezantimin, si dhe AANO Chicago, duke uruar për bashkëpunime të mëtejshme ndërmjet dy organizatave tona. Ndërkaq edhe anëtarët e Kryesisë së Vatrës Chicago u shquan për kontributet e tyre të veçanta: Ardian Ruci për anën organizative, Shkelzen Cakeri e Anjeza Muca për teknikën dhe Artan Nati e Dhimo Jano për sponsorizimin e koktejlit në mbyllje të takimit.

Suksesi i kësaj veprimtarie na inkurajon që Vatra Chicago të ndërmarrë edhe në të ardhmen të tilla të ngjashme, duke bashkëpunuar me AANO e organizata të ndryshme shqiptare në Chicagoland.