Komunitet – Page 248 – Dielli

IMZOT RROK MIRDITA DHE SHQIPTARET E AMERIKES

December 7, 2015 by dgreca

Imzot Rrok Mirdita, me një histori të gjatë me Nju Jorkun, ka qenë simbol i unifikimit të katolikëve të Treshtetshit – New York-New Jersey-Connecticut/

Nga Beqir Sina-New York/

HARTSDALE – NEW YORK: Si pasojë e një hemoragjie cerebrale, mesditën e sotme ka ndëruar jetë imzot Rrok Mirdita. Pavarësisht ndërhyrjes që ka kryer ditë më parë, ai nuk ia ka dalë dot mbanë.”Arkidioqeza Metropolitane Tiranë-Durrës, me shumë dhimbje njofton se sot, më datë 7 dhjetor 2015, rreth orës 14:30, në Qëndrën Spitalore “Nënë Tereza”, si pasojë e një hemoragjie cerebrale, ka kaluar në shtëpinë e Atit, Bariu i saj, Shkëlqesia i tij Imzot Rrok Mirdita, Arqipeshkëv Metropolit i Arkidioqezës Metropolitane Tiranë- Durrës.Qysh me datë 4 dhjetor 2015, Imzot Mirdita ka pësuar një insult cerebral. Menjëherë i është nënshtruar atë ditë një ndërhyrje kirurgjikale dhe është ndjekur në repartin e terapisë intensive të Neurokirurgjisë, ku ka vazhduar në gjëndje kome.Pavarësisht të gjitha përkujdesjeve dhe përpjekjeve nga ana e stafit të Neurokirurgjisë, gjëndja e tij ka ardhur duke u përkeqësuar derisa sot ka ndërruar jetë”.Kisha Katolike shqiptare në Amerikë “Zoja e Shkodrës” e cila ndodhet në një mjedis të bukur natyror, periferinë Harsdale – në kantonin Ynokers(NY), për çdo vitë, ka pasur një aktivitet të dendur fetar e shoqëror dhe kombëtar, ku një kontribut të veçnatë ka lënë edhe Imzot Rrok Mirdita.

Dom Pjeter Popaj prezanton kandidatet per krezmin

Ardhja e Imz. Rrok Mirdita gjithmonë ka qenë ngjarje e veçantë për kishën e besimtarët – në Kishën katolike shqiptare në Amerikë “Zoja e Shkodrës” në Harstdale – New York.Më 2006 në Kishën katolike shqiptare në Amerikë “Zoja e Shkodrës” në Harstdale – New York, u zhvillua një aktivitet i rëndësishëm fetar. Aktivitet, në cilin mori pjesë edhe i përndershmi Imz. Rrok Mirdita, Arqipeshkev Metropolitan i Tiranë – Durrës.I përndershmi Imz. Rrok Mirdita dha Sakramentin e krezmimit (perforcimit) 48 kandidatëve në New York.Në ceremoninë e rastit atë bashkëmeshuan, me Imz. Mirditën, famullitari Dom Pjetër Popaj, zv/Famullitari Nikolin Pergjini dhe sekretari personal i Imz. Mirditës Dom Marjan Paloka. Ishin present dhe rreth 450 vetë, besimtarë e besimtare. Çdokush i pagëzuar katolik ka me borxh të krezmohet, ashtu edhe këta të rinj, që u përgatiten për 9 muaj në katekizëm, u krezmuan ata.

Sakramentin e krezmimit (perforcimit) 48 kandidatëve me Imzot Rrok Miriditën

Gjate meshës të orës 1:30 pas dite, ceremonia e krezmimit filloi me prezantimin e kandiatëve nga Dom Pjetër Popaj. Mandej, Imz. Mirdita, në predikimin përkatës, u foli të rinjëve për domethënien e Sakramentit të Krezmimint duke e krahasuar atë me ardhjen e Shpirtit Shënjt mbi apostuj. Për ata që nuk janë të njohur me Kishën Katolike, ajo përcakton shtatë sakramente: Pagëzimi (përmes të cilit bëhemi të krishterë), Rrëfimi (përmes të cilit pajtohemi me Zotin duke i rrëfyer mekatet e bëra dhe duke u penduar për to), Kungimi (përmes të cilit marrim shujten shpirtërore, duke u ushqyer, në formë buke, me Mishin dhe Gjakun e Krishtit), Krezmimi (përmes të cilit përforcohemi në fe), Vojimi (që jepet kur jemi duke vdekur), Urdhëri Shënjt (shugurimi meshter), Kurora e Martesës (përmes së cilës sancionohet bashkimi në kurorë). Mbas predikimit, Imz. Mirdita, duke i lyer kandidatët në ball me vajin e krezhmit dhe duke përsëritë formulën e krezmimit, “Prano vulën e dhuratës së Shpirtit Shenjt”, i shpalli ata të krezmuar.Më në fund, në shenjë dashuri dhe respekti Imz. Mirdita u pa të pozoi me çdonjerin, e të porsa krezmuarve për fotografi përkujtimore, si dhe për fotografi në grup dhe me besimtarët, ku shumicën e tyre i njihte prej shërbesave fetare në New York.

I përndershmi Imz. Rrok Mirdita, Arqipeshkev Metropolitan i Tiranë – Durrës

Imzot Mirdita, i tha zoti Mark Shkreli gazetës sonë, kishte ardhë enkas për krezmimin e fëmijve. Ky sakrament, si rregull, jepet vetëm nga ipeshkvinjt, megjithse, nga njëherë, edhe priftërinjt mund t’a bëjnë. Ai tha se, Imz. Mirditën e kishte ftuar famullitari Dom Pjeter Popaj, në shenjë respekti për shërbimin e tij 20-vjeçarë në këtë famulli, që nga viti 1973 deri më 1993, kur Papa Gjon Pali II e ka emëruar arqipeshkev të arqipeshkvisë Durrës – Tiranë. Ai, me kënaqësi, e pranojë këtë ftesë, dhe çdo vjet vjen enkas për këtë.Burime nga kisha thanë atëhere se i Përndershmi Imzot. Mirdita, udhëtonte për në Itali ku, ai do të celebronte një meshë në kishën Zoja e Shkodrës, në zonën Genazzano, ku gjendet afreskoja e njohur, e cila, sipas legjendës, me 1467, në mënyrë të mrekullueshme, është shkëputë nga muri i kishës së Zojës, në rrënzë kalasë së Rozafatit në Shkodër dhe, e bartur nga engjejt, ka fluturuar përtej Adriatikut dhe ka zënë vend në Genazzano, ku ishte në ndërtim një kishe e re. Dy shkodranë iu vunë mbas dhe kaluan detin – këmbë. Shumë papë, duke përfshir edhe papën shqiptar Klementin XI, e kanë vizituar ketë shenjtore në Genazzano. Kisha Katolike shqiptare në Amerikë “Zoja e Shkodrës”, ka organizuar disa shtegtari në provincën e Genazzanos, dy të fundit më 2000 dhe 2003.Ne mes Imz. Mirdita (ne mes), Dom Pjeter Popaj (ne te majten e Mirdites), Dom Nikolin Pergjini (ne te djathten e Mirdites) me te rinjte e sapo krezmuar

Rrok Mirdita, ka një histori të gjatë me Nju Jorkun

Ai ka ardhur në New York, nga arqipeshkvia e Tivarit me 1973 dhe ka shërbyer si ndihmës i Mons. Oroshit, i cili ishte administrator i Kishës “Zoja e Këshillit të Mirë” në Bronx, deri më 1986, kur Oroshi, pensionohet dhe Mirdita bëhet administrator. Menjëherë ai mori hapa për unifikimin e katolikëve të Treshtetshit, New York-New Jersey-Connecticut. Më 1987 u nënshkrua deklarata për unifikimin, kurse me 26 shtator 1989 u nënshkrua kontrata për blerjen e trollit ku sot gjendet kisha e bukur e Zojes së Shkodrës në Hartsdale. Dy ditë më vonë se të ndodhte kjo, Arqipeshkvi i New Yorkut, kardinali O’Connor, e shpalli famulli dhe emëroi Dom Rrok Mirditën famullitar të parë.Me propozimin e Mark Shkrelit, njeri shumë i afërt me kishë, dhe përkrahjen e këshillit, kisha u emerua Zoja e Shkodrës. Punët filluan me zell, por Mirdita, nuk arriti t’i futë themelet kishës së re sepse Papa Gjon Pali II, në dhejtor 1992, e emëroi arqipeshkev të Durrës-Tiranës, gjë që e detyroi shpërnguljen e tij nga New Yorku.

Imz. Mirdita, që erdhi në New York, për këtë rast, dhe më pas do të udhtonte për në Itali, për të të celebruar një meshë në shenjtoren e Zojës së Shkodrës në qytetzën Genazzano, nja 45 km në verilindje të Romës.

Tonin Mirakaj, aktivisti i palodhur i komunitetit shqiptaro-amerikanë, vatranë i hershëm dhe publicist, ish Kryetari i Këshillit të Kishës Katolike Shqiptare “Zoja e Kshillit t’Mir” (sot “Zoja e Shkodrës”, Hartsdale, New York), kujton mikun e tij – Imzot Rrok Mirditën, në një shkrim të tij, kur ai erdhi në krye të Kishës Katolike Shqiptare në New York duke thënë :”Më 1986, themeluesi i qendrës, tashti Msgr. Zef Oroshi, për arsye shëndetsore, del në pension dhe Dom Rrok Mirdita, caktohet Administrator i qendrës, duke u vendosur në krye të të Kishës Katolike Shqiptare në zonën e Tri-Shtetshit”.Pra, qysh këtu nisi udha e bariut të Zotit, në Nju Jork e Imzot Rrok Miridtës

Publicisti dhe shkrimtari Klajd Kapinova, ka shkruar se I Përndershmi Dom Rrok Mirdita, ka qenë i angazhuar maksimalisht edhe në Simposiunin për Pjetër Bogdanin në Nju Jork .Ku si shkruan Kapinova :” Sot me të drejtë në shtypin e ditës përkujtohet 25-vjetori i vizitës së parë të linderit paqësor të demokracisë dhe lirisë së Dardanisë martire Dr. Ibrahim Rugovës, një vlerësim mëse i merituar edhe në të adhmen duke përkujtuar edhe personalitetet të tjera, që morën pjesë në Simpoziumin historik dhe kulturorë, për Bogdanin në New York.Ai në këtë shkrim nuk ka lënë pa permendur edhe Imzot Rrok Mirditën, të cilin ne po e kujtojmë sot në këtë shkrim ditën e amshimit.Kapinova thotë se; “Në lajmërimin e hartuar nga komisioni përgatitës, që mban datën 3 korrik 1989, ndër të tjera lexojmë: “Këshilli i kishës katolike shqiptare në New York, adminstratorit I Përndershmi Dom Rrok Mirdita dhe ndihmësi i tij Dom Pjetër Popaj, lajmërojnë të gjithë bashkësinë shqiptare, se me datën 7 tetor 1989, do të mbahet një “Seminar Përkujtimor”, me rastin e 300-vjetorit të vdekjes së Ipeshkvit të kishës katolike, teologut, shkrimtarit, themeluesit të letërsisë shqipe dhe patriotit të madh shqiptar Imzot Pjetër Bogdanit…Kurse, Fran G. Shkreli, (i cili ka punuar për Zërin e Amerikës për një periudhë 30-vjeçare në detyra të ndryshme, përshirë shef i Shërbimit shqip dhe shef i Drejtorisë së Euro-Azisë), ka thënë për këtë aktivitet se :”Është me vend që të përmenden disa prej tyre –më të rëndë-sishmet — siç ishte akademia e mbajtur me rastin e 300-vjetorit të Imzot Pjetër Bogdanit, kur u ftua Dr. Ibrahim Rugova për të mbajtur ligjëratë. Kjo ishte vizita e parë e Ibrahim Rugovës në Amerikë dhe mund të thuhet lirisht se Kisha Zoja e Keshillit të Mirë mund të marrë kredinë se me këtë ftesë, konsiderohet që ai të ketë filluar karjerën e tij politike, që pak më vonë e konsolidoi atë si udhëheqsin e Kosovës që e njihte e gjithë bota, si udhëheqës i Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe më vonë si President i atij vendi.”

Edhe publicisti, kritiku letrar, shkrimtari i disa librave, autori Tomë Mrijaj, Sekretar i Përgjithshëm i “Lidhjes së Tretë të Prizrenit” në librin e tij me titull : “Monsinjor Zef Oroshi, Një jetë e shkrirë për fe e atdhe” e përmend Imzot Rrok Mirditën për kontributin e tij fetar dhe kombëtar në Kishën Katolike Shqiptare në Nju Jork

Kisha Katolike shqiptare “Zoja e Shkodrës” dhe Qendra kulturore Nëna Terezë kan promovuar veprën në 3 vëllime “Për një Shqipëri me Zotin” e Imzot Rrok Mirditë.

Vepra tri vëllimshe me titullin “Për një Shqipëri me Zotin..” që mbledh predikimet, fjalimet e shkrimet e kryeipeshkvit të Tiranë-Durrësit, imzot Rrok Mirditës gjatë misionit të tij ipeshkvnor në udhëheqjen shpirtërore të Kishës dioqezane Tiranë-Durrës, u promovua në Nju Jork .

Promovimi i këtij libri, u bë nga Kisha Katolike shqiptare “Zoja e Shkodrës”, Qëndra e saj kulturore Nëna Terese, nën përkujdesjen e Dom Pjetër Popoj, famullitari dhe meshtari i kësaj kishe. Libri “Për një Shqipëri me Zotin”, përsiatjet e një bariu shpirtëror, të Imzot Rrok Mirditës, është i përgatitur nën kujdesin e dom Marjan Palokës, Marjan Lumçit dhe Gjergj Metës.

Të pranishëm në promovimin e veprës, në Biblotekën e Qendrës Kulturore Nëna Terese, ishin edhe përfaqësues të besimit katolik, mysliman e ortodoks dhe vetë autori, arqipeshkvi Mirdita, i cili për disa vjet ka shërbyer në këtë kishë.

Ceremonia e promovimit te librit u zhvillua me pjesëmarrjen e konsiderueshme të një numri të madh lexuesish, shkrimtarë këta dhe poetë shqiptarë në SHBA-ës.

Në këtë promovim morën pjesë; edhe disa lider të komunitetit, studentë, e personalitete të njohura nga trojet etnike shqiptare, që jetojnë e punojnë këtu në SHBA-ës. “Dhe, kjo nuk është aspak diçka e rastësishme, si për pjesëmarrjen kaq masive, por edhe për vendin e vyer, ku u zhvilliua aktiviteti, që i jep një rëndësi të posaçme librit të Imzot Rrok Mirditës, pjesë e këtij komuniteti, është edhe ai vetë”, tha Dom Pjetër Popaj.

Njëri prej përpiluesve, të këtij libri dom Marjan Paloka, i cili, mori pjesë vetë në këtë promovim, në Biblotekën e Qendres Kluturore Nëna Terese .

Prof. Sami Repishti, shkrimtar, humanist dhe historian shqiptarë, dekoruar disa herë nga qeveritë shqiptare dhe amerikane për veprimtari patriotike e akademike, ish professor në Universitetin Adelphi në New York, dhe autor i një numri studimesh dhe librash për Shqipërinë, ish i burgosur politik (1946-56) aktivist per te drejtat e njeriut, në kumtesën e tij foli për temat më të rëndësishme të librit, dhe nënvizoi vështirësitë që Imzot Rrok Mirdita dhe të tjerë, si At Zef Pllumi dhe At Zef Luli, kanë kaluar gjatë regjimit komunist, pasi ai dhe vetë ka kaluar më shumë se 10 vjet në burgjet e egra të diktaturës së Enver Hoxhës.

“Megjithatë tha profesor Repishti, libri i Imzot Rrok Mirditës “Për një Shqipëri me Zotin”, qysh në titullin e zgjedhur bukur, ka gjetur mirë vlerat didaktike, historike dhe shpirtërore të veprës dhe përvojës 17-vjeçare që arqipeshkvi Mirdita, pati në Kishat Katolike të Durrësit dhe Tiranës, dhe kudo që ai shërbeu e shërben ende me aq devotshmëri”.

Në këtë promovim veç përshëndetjeve dhe fjalës kryesore së mbajtur nga Dom Pjetër Popaj me ligjerata u paraqitën tre ligjerues, Dom Marijan Paloka, studiuesi Bardhyl Ukcama dhe professor Sami Repishti.

Promovimin e librit “Për një Shqipëri me Zotin”, me autor Imzot Rrok Mirditës, e drejtojë Lekë Përlleshi.

Ndërsa përshëndeten miku i Imzot Rrok Mirditës, Tonin Mirakaj, si dhe dr Gjon Buçaj, Adnan Mehmeti, drejtori i Qëndrës Kulturore Nëna Terese, zoti Mark Shkreli.

Në mesin e qindra pjesëmarrësve ishin edhe Presidenti i Shoqatës së Shkrimtareve Shqiptaro-Amerikanë, Adnan Mehmeti, nga Letovica e Preshevës, i cili krijon dhe jeton prej vitesh në Amerikë, poetja nga Kosova Rita Salihu – veprimtare e komunitetit nga Rhod Island, me bashkëshortin e saj, Inxh. Adem Salihu, Kryetari i Federatës Pan Shqiptare të Amerikës VATRA, dr Gjon Buçaj, gazetari dhe publicisti i njohur Frank G. Shkreli, gazetari dhe redaktori i disa gazetave në Shqipëri dhe SHBA-ës, Dalip Greca, editor i gazetës Dielli etj.

Gjimnastja e vogël Liza Dema, vend të parë në Chikago

December 6, 2015 by dgreca

Një lajm i gëzuar na vjen nga Chikago. Vogëlushja shqiptaro-amerikane Liza Dema fitoi vendin e pare në garat e gjimnastikës që u zhvilluan këtë javë në “Chicago Park District.” Natyrisht cdo sukses i fëmijëve shqiptarë, kudo që ndodhen, në cdo akktivitet ose sport na gëzon të gjithëve. Ndaj le ti përcjellim Urimet më të mira gjimnastes së vogël Liza dhe suksese të mëtutjeshme ne sportin e bukur të gjimnastikës. {Sh.K}.

AVOKATI YLBER DAUTI – NJË BETEJË E VESHTIRE LIGJORE QË LUMTUROI GRUAN FATKEQE KOSOVARE

December 5, 2015 by dgreca

Shqiptarja nga Kosova, e kthyer në një invalide –ulur në karrocën e saj, e diagnostikuar me një simptomë të rrezikshme të sklerozës multiple, e aksidentuar nga një autobus publik në Queens-New York, mbeti pesë vjet”peng” i një zyre avokatore amerikane, ndërsa avokati shqiptar në kufijtë e një viti i dha asaj mbrojtje të kualifikuar ligjore dhe dhjetëfishin e shpërblimit që i patën premtuar…./

NGA DALIP GRECA/

Eleonorën nga Kosova e takova një pasdite fundtetori në paradhomën e zyrave të avokatit Ylber Dauti, në katin e 30-të, në Brodway, Manhattan, NY.Ajo e kishte kërkuar vetë takimin, ku do të ishte i pranishëm edhe vëllai i saj që kishte ardhë enkas nga Evropa.E ulur mbi karrocën e saj të invalides, e ndihmuar nga një grua e moshuar, jo e kombsisë shqiptare, fqinjë me të, ajo më zgjati dorën dhe u prezantua.Dukej pak e lodhur por tepër e gëzuar.

Historia e Eleonorës është plot dhembje.Ajo vuan nga një simptomë e rrezikshme e sklerozës multiple, së fundi e rënduar pas një aksidenti, që kishte ndodhë 6 vite të shkuara. Si ndër mjergull e kujton ngjarjen e 5 gushtit të vitit 2009 në Astoria, Queens, NY. Një rastësi e dhimbshme; të nesërmen kishte ditëlindjen.Ishte duke kaluar rrugën me drita të lejushme për këmbsorët por dhe makinat, por shoferi i një autobuzi, nuk e ka parë që ajo ishte para tij…. Në atë kohë e sheh veten të përplasur përtokë. Ajo fatkeqesisht kishte muaj para akisdentit qe vuante nga skleroza multiple. Ndërkohë që vazhdonin mjekimet, një zyrë avokatore amerikane e merr përsipër mbrojtjen ligjore të saj. Kalojnë muaj, vite dhe asgjë nuk po ndodh me avokatët amerikanë që i japin përditë shpresë, madje i premtuan se do të fitonte miliona, por asgjë. Kur ajo i ka humbur shpresat, vjen një telefonatë nga i vëllai, që jeton në Evropë….

Elonora, lëshon një”ah” tip ofshame dhe vazhdon rrëfimin:”Zoti ma dërgoi avokatin Ylber Dauti që më shpëtoi nga gjendje e pashpresë ku isha zhytur.Jeta më ishte bërë e padurushme nga skleroza, depresioni, hallet, borxhet…. Kisha pesë vjet që prisja avokatin amerikan t’ma përfundonte çështjen gjyqsore, por asnjë sinjal perveç pritjes pafund s’kisha prej tij.”

Në bisedë hyn i vëllai. Ai tregon shkurtazi se si vëlla dhe motër i kishin hequr shpresat nga zyra avokatore amerikane, por nuk po gjenin një zgjidhje që ta shpejtonin.Madje në vitin 2013 ai kishte udhëtuar drejt Nju Jork-ut dhe kishte shkuar tek zyra avokatore amerikane.Sërish vetëm premtime dhe asgjë tjetër.Avokatët amerikan i thanë se së shpejti do të niste gjyqi dhe ajo do të fitonte. U kthye i mërzitur në Evropë. Ishte tepër e vështirë që të gjente një avokat në distancë, por ndërsa hulumtonte në internet kishte lexuar në një gazetë shqiptare histori për çështje ligjore të shqiptarëve të Amerikës, të fituara nga avokati Ylber Dauti. Ai më citon dhe titullin e shkrimit: “Ylber Dauti, avokati shqiptar që diktoi ndryshimin e ligjit në shtetin e Nju Jork-ut”.

I vëllai i Eleonorës më tregon se pasi e kishte lexuar shkrimin, i telefonoi së motrës dhe i dha numrin e telefonit të avokatit, duke e këshilluar,që të lidhej me të dhe i kishte shpreh mendimin se ndoshta me avokatin shqiptar do t’ia dilnin mbanë.

Eleonora e vazhdon rrëfimin: “Me shumë emocion dhe shprese e formova numrin e telefonit të avokatit.”Ishte qershori i vitit 2014, kur ajo i telefonoi.Iu prezantua dhe i tha se kishte nevojë për ndihmën e tij për të fituar çështjen ligjore që nuk po zgjidhej prej vitesh nga një zyrë avokatore amerikane.I ka treguar zvarritjet e gjata dhe mosinteresimin.Avokati e ka ftuar të shkojë në zyrën e tij në një kohë të përshtatshme, por ajo i është përgjigjë se nuk mundet të dalë jashtë, madje se e kishte të vështirë të lëvizë brenda shtëpisë.I kishte treguar avokatit se vuante nga skleroza, sëmundje me të cilën ishte diagnostikuar para se t’i ndodhte aksidenti. I ka treguar se ishet fare e vetme dhe nuk kishte kush ta ndihmonte. Ndjehej e humbur në vetminë, mjerimin dhe me sëmundjen.I tregoi se nuk ishte në gjendje as të kujdesej për veten e saj. Avokati Dauti, i prekur nga historia e saj, mori vendimin për të shkuar dhe ta takuar Eleanoren tek banesa e saj.I ka kërkuar adresën dhe ka marrë rrugën drejt shtëpisë së saj në Lagjen Astoria të Queens-it.Kur ka shkuar i ka rënë ziles dhe ka pritë gjatë.Në fakt më parë ajo e ka paralajmëruar se mund të vonohej në hapjen e derës nga që ka vështirësi.Pritja ka qenë e gjatë.Heshtja shtoi shqetësimin.Avokati i ka rënë telefonit të saj.Por sërish asgjë.Ç’ka ndodhë? Karroca është përmbysur dhe e ka zënë poshtë Eleonorën.Avokati sërish i bie telefonit. Ajo arrin që ta zgjasë me mundim telefonin dhe i thotë se nuk ka mundësi ta hapë derën nga që është rrëzuar, por e udhëzon t’u bjerë zileve të fqinjëve që t’i hapin derën kryesore.Ai u ka rënë me radhë shumë zileve derisa dikush e ka hapë.Kur është hapur dera, avokati është befasuar nga pamja sureale që i është shfaqë parasysh.Me shumë mundim e ka kthyer në dhomë. Avokati ka tentuar që të thërrasë ndihmën e shpejtë të sillnin ambulancën, por ajo e ka ndaluar, duke i thënë se kjo i ndodhte shpesh për shkak të sklerozës.Vetëm duke parë gjendjen e saj, pa e njohur në detaje çështjen gjyqsore, avokati i kishte dhënë fjalën se si shqiptar do ta mbronte me përkushtim në çështjen ligjore. E dëgjoi me vëmendje historinë e saj prekse, pa asnë njeri që ta ndihmonte, pa qenë e zonja t’i shërbente vetes, pasojat e aksidentit dhe të sëmunjdes, e kishin zhytë në depresion.

Avokati tronditet nga rrëfimet e saj, kur i tregoi se kishte raste kur rrëzohej në banjë dhe s’kishte kush ta ngrinte,aty kishte mbetë pa ndihmë, e rrëzuar për orë të tëra, i kishte telefonuar policisë,- kanë ardhë e kanë shkatërruar derën për t’i dhënë ndihmë,- kishte raste që mbetej e pa ushqyer, se nuk mund të lëvizte jashtë apartamentit, madje dhe brenda kishte vështirësi. Edhe pse nuk ishte i qartë dhe i mirëinformuar për rrethanat e aksidentit të saj,edhe pse nuk ishte i sigurët nëse do t’ia dilte mbanë një rasti të tillë që dukej kompleks, i paqarte dhe si i zhytur në mjegull, pas atij rrëfimi tronditës, avokati ndjeu dhimbje për situatën e saj të mjerushme, dhe vendosi ta merrte në mbrojtje dhe të ndiqte me përparësi rastin e saj. Vendimi i parë që mori ishte gjetja e një shërbyeseje që të kujdesej për Eleonoren dhe të përmirësonte kushtet çnjerëzore ku ajo jetonte. E mori dosjen e saj nga avokatët amerikanë, ku qëndronte prej 5 vitesh.Bisedoi me avokatët e palës kundërshtare dhe mësoi se ata u kishin bërë një ofertë prej rreth pak qindra mijë dollarësh avokatëve të mëparshëm, por në fakt Eleonora kurrë nuk kishte pasë informacion për këtë ofertë. Avokatët nuk ia kishin përmendë kurrë.

Avokati, studioi dosjen në detaje dhe ndërtoi strategjinë e gjyqit.Natyrisht çështja ishte tepër e komplikuar. Nuk kishet dëshmitarë okularë për aksidentin.Ishte vetëm fjala e të aksidentuarës, përkundër fjalës së shoferit të autobuzit, i cili pretendonte se e aksidentuara ishte rrëzuar nga trotuari dhe kishte rënë para autobuzit. Nga ana tjetër e aksidentuara – për shkak të gjendjes shëndetesore – nuk mbante mend detajet e aksidentit, kështu që avokati e kishte të vështirë të provonte përmes dëshmisë së klientes së tij se shoferi nuk po tregonte të vërtetën, edhe pse vetë z. Dauti krijoi bindjen se shoferi po gënjente.Përsa i përket dëmit të shkaktuar çështja komplikohej më shumë sepse që para aksidentit klientja vuante nga sëmundja e sklerozës multiple(të shpërndarë), një sëmundje e tmerrshme e sistemit nervor, që mund të shkaktojë paralizë, dëmtime të memories, dëmtime të aftësisë për të komunikuar, për të shikuar etj. Në rastin e të aksidentuarës dëmtimet ishin shkaktuar në kokë, ç’ka e detyroi atë që të qëndronte pesë ditë në spital. Për fatin e saj të mirë nuk kishte pësuar fraktura, kështu që nuk ishte nevojë për ndërhyrje kirurgjikale, pasi ënjtjet e trurit ishin larguar nga mjekimi në spital.Pala tjetër, jo vetëm insistonte, se aksidenti nuk ishte shkaktuar nga shoferi i autobuzit, por pretendonin se të gjitha simptomat prezente tek e aksidentuara ishin nga skleroza multiple dhe jo nga dëmtimet e aksidentit.Avokatët e mëparshëm kishin zgjedhë një strategji të thjeshtë dhe aspak bindse pasi pretendonin se të gjitha simptomat prezente ishin pasojë e aksidentit dhe asgjë nuk ishte e lidhur me sklerozën multiple. Për avokatin Dauti kjo ishet një strategji e papërgjegjshme pasi çdo gjykatës dhe çdo anëtar Jurie mund të futet në internet dhe me një hulumtim rreth sklerozës multiple do të mjaftonin 2 minuta për të mësuar se skleroza multiple është një sëmundje e tmerrshme e sistemit nervor e cila mund të shkaktojë shumë prej simptomave që klientja e aksidentuar i vuante aktualisht. Ne fakt pala kundërshtare do të sillte në gjyq një ekspert neurolog nga më të mirët në Amerikë për trajtimin e sklerozës i cili do të dëshmonte në gjyq se që të gjitha simptomat nga të cilat Eleonora vuante, vinin si shkak i sklerozës multiple dhe jo nga aksidenti. Kjo ishte një strategji disi ëndërrimtare dhe e përgatitur në mënyër naive nga avokatët e mëparshëm pasi faktet dhe evidenca nuk perputheshin me një strategji të tillë.

Avokati Ylber Dauti e ndryshoi komplet strategjinë e mbrojtjes.Ai konstatoi se avokatët e klientes së tij kishin bërë gabime strategjike në çështje. Nuk kishin marrë ekspertët e duhur për ta prezantuar çështjen para Jurisë dhe Gjykatësit. Ai përzgjodhi një eksperte, ixhjiniere biomekanik (eksperte me edukim mjeksor dhe inxhinierik,që bëjnë studime e analiza për të përcaktuar mënyrën e ndodhjes së aksidentit, nëpërmjet studimeve inxhjinerike të vendodhjes së aksidentit dhe analizës mjekesore të dëmtimeve trupore) për të provuar se natyra e dëmtimeve fizike ishte e tillë që vërtetonte se versioni i shoferit për mënyrën se si kishte ndodhë aksidenti, ishte i pabesueshëm. Avokati mori gjithashtu ekonomiste dhe mjeke nga më të mirët në Nju Jork dhe e bazoi strategjinë e çështjes mbi një fakt të pamohueshëm se : Vërtetë , shumë nga simptomat e klientes së tij ishin si rezultat i skelrozës multiple, por pretendimi i avokatit Dauti ishte se dëmtimet e aksidentit i kishin shkaktuar stres të madh të aksidentuarës dhe se ky stres kishte çuar në përshpejtimin e përkeqësimeve e simptomave të sklerozës multiple.

Avokati Ylber Dauti i kërkoi gjykates të përshpejtonin datën e gjyqit pasi klientja jetonte në kushte çnjerëzore dhe se po vazhdonte të merrte para hua për të përballuar jetën.Avokati Dauti punësoi një kameraman që të filmonte një ditë tipike nga jeta e mjerueshme e klientes së tij, me qëllim që Juria të shihte vetë se në çfarë rrethanash ishte katandisë e aksidentuara.

Dhe çfarë ndodhi?

Pas shkëmbimit të dokumenteve ligjore, me strategjinë e re të mbrojtjes së çështjes, pas raporteve të ekspertëve dhe regjistrimeve filmike, pala tjetër, në prag të gjyqit ofroi një dëmshpërblim rreth tre herë më të madh se çfarë u kishte afruar avokatëve të mëparshëm amerikanë.Avokati shqiptar tashmë kishte siguruar epërsinë, i tha klientes që të mos e pranonte.Gjatë procesit të zgjedhjes së Jurisë pala tjetër e rriti ofertën dhe ofroi një shumë prej rreth pesë herë më të madhe, por përsëri avokati Dauti tha”JO”. Gjatë seancës gjyqsore, kur pala tjetër afroi një shumë rreth dhjetëfish më të madhe, avokati bisedoi me klienten e tij dhe vëllanë e saj në Evropë, dhe e pranuan ofertën disa million dollarëshe, duke e fituar çështjen brenda nje viti,ndërkohë që avokatët e mëparshëm për 5 vite kishin arritur te siguronin vetëm një ofertë shumë herë më të vogël.

Kur e pyes avokatin se si ndjehet pas kësaj beteje të vështirë ligjore, ai shprehet:”Mbyllja e kësaj çështjeje më ka hequr një barrë nga më të rëndat profesionale në karrierën time. Kam vuajtë shpirtërisht.Më ka bërë të vuaj gjendja e saj e mjerushme. Kisha frikë ta imagjinoja jetën dhe të ardhmen e saj në rast se çështja do të humbte apo do të shtyhej nëpër apele gjyqsore për 5-6 vite të tjerë. Ajo jetonte në kushte jo njerëzore, me para borxh, që i huazonet me shpresë se çështja do të mbyllej shpejt e me sukses dhe ajo do të shlyente borxhlinjët. Tani jam i qetë dhe i gëzuar pasi bashkëkombsja ime mund të ndërtojë një jetë normale në kushtet e sëmundjes së saj duke punësuar një shërbyse dhe duke marrë mjekimet e nevojshme për lehtësimin e simptomave të sklerozës, pse jo do Zoti dhe ajo mund edhe të shërohet nga sëmundja pasi shkenca dhe mjekësia po zbulojnë mrekullira çdo dite …..Vërtetë ndjehem i gëzuar për këtë betejë të fituar.” Ndërsa Eleonora me sy të përlotur shton: “Për shkak të shkrimeve tuaja, arritëm ta gjejmë Ylber Dautin – i cili, si avokat i zoti, jo vetëm ma fitoi brenda një viti çështjen që po zvarritej për 5 vjet nga avokatët amerikanë – por ai më doli si vëlla pasi u kujdes për mua jo vetëm si kliente por sikur të isha motra e tij…dhe unë kurrë nuk do të harroj.”

***

PS: Bashkëbisedusja kërkoi që në fillim të vendosnim një pakt; të mos e publikoja emrin dhe mbiemrin e saj të plotë për shkak të sensitiviteteve të çështjes gjyqsore, ndjeshmërisë së situatës së saj shëndetësore dhe marrdhënieve të saj me të tjerë.

Chicago welcomed Kosovo’s President Atifete Jahjaga at the Investment & Trade Conference

December 3, 2015 by dgreca

By: Ermira Babamusta and Diane Gold/

December 2015–Chicago recently welcomed President of the Republic of Kosovo, Atifete Jahjaga, on her first official visit to the U.S. Midwest since her groundbreaking win in 2011 catapulted her into the international spotlight as the youngest female world leader to be elected, and also the first female head of state in the modern Balkans.The President, traveling with a delegation that included Ms. Hykmete Bajrami, the Minister of Trade and Industry, Mr. Arben Limani, Director of the Executive Secretariat of the Board of Directors at Privatization Agency of Kosovo, Ms. Vlora Citaku, the Kosovo Ambassador to the U.S., legal, economic and media advisors, and a group of IT Business leaders was in Chicago November 12 to participate in a multilateral trade conference entitled, “Global Opportunities with Kosovo: Synergies with Israel & Illinois.”

The Macedonian delegation was represented by Mayor of Struga, Mr. Ziadin Sela and Mr. Nebi Hoxha, President of the Economic Chamber of North-West Macedonia, accompanied by Mr. Kasem Zendeli and Mr. Mendi Qyra.

The morning conference, held at the law firm McGuireWoods, LLP, focused on multilateral trade between Kosovo, Illinois, and Israel. The conference was cosponsored by the America Israel Chamber of Commerce, Chicago (AICC), in partnership with the Albanian Association of Businessmen, Intellectuals and Activists, the Albanian-American Women’s Association of Chicago, and McGuireWoods LLP, and chaired by Daniel Shure, former President of the AICC.

President Jahjaga opened the conference with a speech stating “Over the years, Kosovo has drafted laws that are in line with best EU standards and that facilitate economic development under the conditions of a market-led economy. We have adopted the Euro as local currency and consequently our country does not run any currency management risk or exchange rate risk. The government continuously reviews fiscal policies and plans to introduce financial and non-financial incentives to boost Foreign Direct Investment. Our labor market is very competitive, the labor law is very business friendly, and we have the lowest operational costs in the region.”

“Our vision is to strengthen cooperation with the world, in particular with our friends like the US and Israel, in order to develop our economies and unleash our tremendous capacities for development and innovation.”

For this reason, I have brought with me a number of businessmen and businesswomen from Kosovo’s sector of Information and Communication Technology as we want to devote a big part of our efforts to establish our primary cooperation in the field of technology and innovation,”Her remarks were followed by panel discussions related to investment opportunities in Kosovo, how to do business in Chicago and Illinois, and synergies with Israel.

Following the morning conference, the delegation visited Chicago’s tech incubator, 1871, a hub for digital start-up companies. President Jahjaga then met with the leadership of the Chicago Council on Global Affairs.

In addition, Chicago Deputy Mayor Steve Koch met with Minister of Trade and Industry, Hykmete Bajrami and her staff, along with Mr. Shure.

The day ended with a private dinner organized by the Albanian-American Women’s Association of Greater Chicago at Tutto Italiano, owned by Albanian restaurateur, Val Dervishi. Lumturije Asanoski, Vice President of the Women’s Association added “This event provided a platform for Kosovo to showcase its investment opportunities to both the Albanian and Kosovar communities here in the U.S.”
“The dinner was a huge success. It was imperative that our community of business-savvy, Albanian and Kosovar women proudly represented and hosted the first female president of the modern Balkans, President Atifete Jahjaga.”

“As an attorney and advocate of women’s rights, I felt especially privileged and honored to speak at the dinner before Madame President Jahjaga. She’s the epitome of a successful woman. She truly inspires me.”

When asked about the America Israel Chamber of Commerce, Chicago’s involvement, Michael Schmitt, Executive Director, explained, “The mission of our Chamber is to facilitate and increase bilateral trade between the U.S. and Israel. We are fulfilling our mission by helping build the multilateral trading system between the Republic of Kosovo, the United States and Israel.”
Added, Mr. Shure, “Albanians have much in common with Jews and Israelis. Through many years of oppression, a large diaspora and Kosovo and Israel both being young countries there are shared experiences that bring us together. We hope to use the experience of building Israel’s economy since independence to help build Kosovo’s economy and to increase multilateral trade between the U.S., Kosovo and Israel,”

“The conference was tremendously successful as a springboard for further dialogue. It also served to introduce Americans to Kosovo and successfully position them as the “new face of modern Europe,” said Diane Gold, Media Relations Consultant to the AICC.

“Chicago opened its doors to Kosovo for economic and political investment from the U.S. and Israel. Kosovo welcomes investments from United States and its friends and now is the perfect time since the new state of Kosovo has put in place the democratic standards of state building that protects investors and trade.” said Skënder Karaçic, Director of the Albanian Businessmen, Activists and Intellectuals. “The Trade conference was organized very well and very professionally by the America Israel Chamber of Commerce, Chicago with support from the Albanian community,” he added enthusiastically.

“A great deal of interest was generated and we now have many people interested in seeing first-hand the opportunities in Kosovo. We plan to organize a business mission for these people in the next year”, said Shure.”I think that the investment conference was an important step in the effort to bring stability and prosperity to a part of the world which desperately needs it. It is the right thing to do from a humanitarian and human standpoint” according to Robert Higdon Jr., Partner at the law firm Williams Mullen, and former Federal Prosecutor at the Department of Justice. “In short, I want to see these people who I have come to love do well and prosper. I believe that our three countries, Kosovo, Israel and United States and other freedom loving countries around the world, have a common interest in encouraging the economic development of a stable and free Kosovo. And so, I am pleased to work with a number of entrepreneurs and investors who share those views and who want to see economic success for the people of Kosovo as quickly as possible.”

PËR FLAMUR E PËR ATDHE…

December 3, 2015 by dgreca

Shqiptarët e Filadelfias festojnë ngritjen e flamurit dhe 103 vjetorin e pavarësisë së Shqipërisë.

Nga Petrit ZANAJ-Filadelfia/

Pas ngritjes së flamurit kombëtar shqiptar në sheshin para bashkisë së Filadelfias, në një festë madhështore me pjesmarrjen e qindra bashkëatdhetarëve, drejtuesve të shoqatës “Bijtë e Shqipes” dhe përfaqësuesve të qytetit të Filadelfias, në traditën e shqiptarëve të Filadelfias u mbldhëm përsëri bashkë ne restorantin Cannstatter V. V. për të festuar 103 vjetorin e pavarësisë të Shqipërisë sonë të shtrenjtë, dhe 71 vjetorin e çlirimit të saj nga pushtuesit nazi fashistë në luftën e dytë botërore. Preokupimi i drejtuesve të shoqatës dukej maksimal dhe salla e madhe e restorantit fliste vetëm shqip. Në sfondin e skenës dy figurat më të mëdha të kombit tonë, Skënderbeu dhe Ismail Qëmali, kryelartë e hijerëndë, sikur na ftonin të respektonim këto festa të mëdha, të nderonim nënën tonë Shqipëri, bijtë e saj që dhanë jetën për lirinë e pavarësinë e saj, mëndjet e ndritura të këtij kombi që vunë dijet e pasurinë e tyre, për ta bërë Shqipërinë siç e meritonte, zonjë të rëndë, me burra të mënçur e trima, që kurrë nuk i kishin munguar asaj. Në pjesën e lartme të skenës një banderolë kuq e zi “Shoqata Bijtë e Shqipes, Filadelfia” na kujtonte të gjithëve se edhe pse larg Atdheut ne jemi përsëri bashkë, kemi shoqatën tonë që na bën të mblidhemi e t’i festojmë bashkë këto festa të mëdha. Dhe në të dy krahët e skënës zbukuronin festën tonë dy flamujtë më të shtrenjtë, që i japin kuptim jetës sonë këtu në USA. Në një krah Flamuri Amerikan, flamuri i këtij vëndi të madh, mikut më të shtrenjtë të Shqipërisë, atdheut tonë e të fëmijve tanë, ku ne ndërtojmë e gëzojmë jetën tonë, dhe në krahun tjetër Flamuri Kombëtar Shqiptar, flamuri i kombit tonë e tokës amë, me ngjyrën e kuqe nga gjaku i bijve e bijave më të mirë të saj.

Kryetari i shoqatës zoti Tajar Domi përcillte me merak e kujdes çdo përgatitje dhe mirëpriste e takonte të gjithë pjesmarrësit në këtë festë. Llazari me Vlashin punonin që portretet e Skënderbeut e Ismail Qemalit, si dhe flamujtë në krah të tyre të vendoseshin sa më mirë. Bashkimi si gjithmone i kudo gjëndur për ti dhënë një dorë të fundit përgatitjeve. Nënkryetar Bujari, Erblina e Orela kontrollonin përgatitjen e tavolinave e kontaktonin punonjësit e restorantit në mënyre që si shërbimi edhe ushqimi të ishte në lartësinë e kësaj festë, si dhe saktësonin edhe një here radhën që do ndiqej në prezatimin e elementëve të ndryshëm të kësaj feste. Me tej nënkryetari tjetër Dritani, në mes të ketyre punëve, shikonte edhe një here fjalën që do mbante në ketë rast. Salla filloi të mbushet pak nga pak nga njerezit tanë të mirë e atdhetare. Fierakë e kuksianë që bëjnë një pjesë të konsiderueshme të komunitetit shqiptar në Filadelfia, por edhe korçarë e dibranë, vlonjatë e kosovarë, tiranas e durrsakë, çamër dhe librazhsit, të gjithë për të gëzuar ne festën tonë të përbashkët.

Për të nderuar komunitetin tonë në ketë festë morën pjesë si të ftuar Zonja Daniela Kristo Nesho, Konsulle në ambasadën shqiptare në Ëashington DC, Zoti Artan Didi, atashe policor, si dhe Zoti Eduart Bala, atashe ushtarak në ambasadën tonë.

Në një atmosferë të ndezur gëzimi filloi festa për ditën e madhe të Flamurit. Të gjithë të pranishmit në këmbë respektuam e nderuam të parin himnin e shtetit Amerikan. Kur filloi himni ynë i Flamurit salla e mbushur plot gjëmoi. Pjesa më e madhe e të pranishmëve këndonin së bashku duke u drejtuar të tëre në drejtim të flamurit që shpalosej pranë burrit të madh që e ngriti atë vjeshtë të 1912 në Vlorë.

Mbrëmjen ceremoniale e hapi kryetari i shoqatës zoti Tajar Domi. Me emocionin që i jepte kjo ngjarje, ai uroi pjesmarrësit, e bashkë me ta të gjithë shqiptarët kudo nëpër botë për festën e madhe të pavarësise. Duke falënderuar edhe të pranishmit e ftuar nga ambasada e shtetit shqiptar në Ëashington dhe nga Këshilli i Qytetit të Filadelfias, ai theksoi entusiazmin e bashkëatdhetarëve tanë për ti pritur sa më mirë këto festa, si dhe deshirën e të gjithrëve për ta patur sa më pranë shtetin amë, për të ndihmuar shkollën e fëmijet tanë. Mes duartrokitjeve të të pranishmëve ai ja dha fjalën zotit Dritan Matraku, nënkryetar i shoqatës për të bërë përshendetjen e rastit. Dhe fjala e Dritanit nisi me urimin më të mirë.” Gëzuar 103 vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë – përshendeti ai – ju, dhe të gjithë shqiptarëve në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Çamëri, Malin e Zi, dhe kudo që ndodhen nëpër botë. Njëqind e tre vjet më parë plaku i mënçur dhe patrioti i shquar Ismail Qëmali, krah për krah me delegatët e tjerë nga të gjitha trevat e Shqipërisë ngritën Flamurin Kuq e Zi dhe i treguan gjithë botës se ky vend është i pavarur, dhe ka zot popullin e tij”.

Duke u theksuar të pranishmëve se eshtë detyrimi ynë si shqiptarë, si prinder të fëmijeve të cilëve duhet tu përcjellim gjuhën, kulturën e traditat tona, dhe ne si shoqatë e kemi misionin tonë themelor, ai u bëri thirrje gjithë pjestarëve të komunitetit shqiptar, “të dashur motra dhe vëllezër. Bashkohuni dhe antarësohuni në shoqatën “Bijtë e Shqipes”. Të dashur prindër, sillini fëmijët tek shkolla shqipe të mësojnë dhe të ruajnë gjuhën e bukur shqipe, të kultivojnë traditën dhe kulturën shqiptare, të mbajnë gjallë identitetin tonë kombëtar”. Duartrokitjet e gjata të të pranishmëve sikur ishin një zotim e detyrim për të qënë të gjithë bashkë, e të bashkuar me shoqatën tonë, ta çonin më tej misionin e saj fisnik.

Dhe festa filloi, gjëmoi muzika jonë aq e bukur popullore, ku një grup vajzash të reja me Suelen në krye e ndjekur nga Erblina e vajza të tjera e ndezën sallën e sikur ftonin të gjithë të kërcenim e të këndonim në këtë ditë. D.J Ervinit sikur i këndonte zemra me muzikën që luante dhe pas pak sekondash pista e salles u mbush plot, bashkatdhetarë që kërcenin e këndonin se bashku duke i dhënë kuptimin e vërtetë kësaj festë. Ardhja e këngetarit Vedat Ademi, Hermesit dhe këngetares Alida Duka e ndezi me shume sallën, rinia gjeti muzikën që donte e ndjente. Për katër ore rresht ata e mbajtën sallën në këmbë.

E në këtë atmosfere feste kuptohej se gëzimi nuk njeh moshë e lodhje. Krenaria për festat e atdheut tonë i jepte këtij gëzimi atë energji e dinamizëm që vetëm ne kurbetlinjtë në perëndimin e largët e dimë më mirë se kushdo tjetër se nga buron. Eshtë malli e dhimbja për tokën tonë, gjuhën e traditat tona që përpiqemi mos t’i humbasim, për prindërit, vëllezërit e motrat tona që i kemi aq larg e që na mungojnë në këto ditë feste.

Në mes të këtij gëzimi, erdhi për të festuar bashkë me ne, e për të respektuar komunitetin shqiptar në Filadelfia, zoti Mark F. Squilla, Këshilltari i Distriktit të Parë të qytetit të Filadelfias. Pas prezantimit që zoti Tajar i bëri te bashkëfestuesit, zoti Squilla përshendeti në emër të Këshillit të qytetit të Filadelfias. Në fjalën e tij ai theksoi se komuniteti shqiptar në Filadelfia është një komunitet i nderuar e punëtor, qytetarë të nderuar të Filadelfias. Njëkohësisht ai bëri thirrje që të ruajmë traditat tona të mrekullueshme e të punojmë fort për të ruajtur gjuhen shqipe tek fëmijet tanë.

Festa vazhdonte dhe rinia e shumtë që këtë vit e kishte mbushur sallën i jepte shkëlqimin e bukurinë kësaj feste. Por në tortën e rinise se kësaj feste ishte edhe qershia mbi të. Grupi muzikor i fëmijeve të shkolles “Gjuha Jonë” pranë shoqatës “Bijtë e Shqipes”, nën drejtimin e mjeshtrit të muzikës zotit Hamdi Gjana, kënduan dy këngë për Atdheun tonë Shqipërinë. Zërat e tyre të bukur ju përcollën të pranishmëve këngën e bukur shqipe të krijuar, orkestruar e drejtuar nga mjeshtri Gjana. Me kostumet tradicionale popullore të veshura ata rrezatonin bukurinë shqiptare. Dhe po ta shihje sallën në këto momente ndihej krenaria në sytë e të gjithëve, prindërve të tyre, vellezërve e motrave, por edhe ne të gjithëve. Janë gjaku, geni ynë, të cilët do ta çojnë akoma më lart emrin e shqiptarit këtu në Amerikën e largët.

Festa herë-herë arrinte pikun, e herë pas here organizuesit ndërhynin për të zbukuruar këtë festë. E veçanta e këtij vit festiv ishte se për here të parë shoqata “Bijtë e Shqipes” prezantoi aktivitetin më të ri të saj, në ndihmë të komunitetit. Që prej këtij viti e në vazhdim shoqata do japë bursa për disa studentë shqiptarë që plotësojnë kriteret e vendosura e miratuara nga një komision i shoqatës. Këtë vit bursën prej 500 dollarësh e fitoi studenti i Kolegjit të Komunitetit të Filadelfias zoti Sokol Hasa. Shumë nga të pranishmit e vlerësuan këtë veprim të shoqatës dhe zoti Dritan Matraku që prezantoi këtë bursë ju bëri thirrje bizneseve të ndryshëm të kontribuojnë që shumat e dhëna të jenë më të mëdha e numri I studentëve fitues të jetë më I lartë.

Por përveç valleve e këngëve që mbanin gjalë entusiazmin rinor të salles, kjo mbrëmje i kishte pafund surpriza e vlerësime për shumë nga bashkëatdhetaret tanë të mrekullueshëm.
Në një moment përballe skenës del sekretari i shoqatës Vlashi Fili, se bashku me të, kryetari e dy nënkryetaret. Me ton deklamues ai njofton të pranishmit për ndarjen e disa mirënjohjeve e vleresimeve të dhëna nga Keshilli Drejtues i shoqatës “Bijtë e Shqipes”.

Dhe më e veçanta ishte se mirënjohja e pare “Njeriu i Vitit 2015” që ka ndihmuar më shumë komunitetin shqiptar në Filadelfia, me libra për fëmijët e kostume popullore, ju dha bashkëatdhetarit tonë me banim në Tiranë, zotit Androkli Kokthi. Prindërit e tij, e ëma Shega dhe i ati Kicua, jetojnë në Filadelfia dhe janë nga anëtarët më aktivë të shoqatës. I ndodhur pranë tavolinës se tyre, në momentin që Vlashi lexonte motivacionin për këtë mirënjohje, sytë e tyre u përlotën. Nuk ka gëzim e krenari më të madhe për një prind se sa kur shikon që fëmija i tij mendon e punon për kombin e vet, e sidomos kur mendjen e energjitë i drejtojnë në ndihmën për fëmijet e emigrantëve, për tu përciellë atyre merakun e një kombi për të ruajtur gjuhën, kulturën e traditat e tij. Me hap të ngadaltë Shega shkon e merr mirënjohjen për të birin, e cila ju dha nga zonja Daniela Kristo Nesho, Konsulle në ambasadën tonë në Ëashington. Zonja Daniela e uroi këtë nënë për birin e saj në emër të Ambasadores sonë zonjës Floreta Faber.

Menjëhere pas kësaj zoti Tajar lexon përshëndetjen e veçantë që zonja ambasadore e Shqipërisë, i kishte derguar komunitetit shqiptar në Filadelfia me rastin e festës së madhe të 103 Vjetorit të Pavarësise e të Flamurit tonë. “Diaspora shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikes – theksonte në përshendetjen e saj zonja ambasadore – si një nga diasporat më të fuqishme të Shqipërisë në botë, dhe organizata “Bijtë e Shqipes” kanë dhënë e japin një kontribut të paçmueshem në mbrojtje të çështjes kombëtare, në mbrojtje të lirive dhe të të drejtave të kombit Shqiptar”.

Me mirënjohjen “Nderi i Komunitetit” u nderua zoti Bujar Cela. Me një emocion të veçantë ketë mirënjohje ja jep nënkryetari i shoqatës Zoti Bujar Gjoka, duke e falënderuar zotin Çela si një bashkatdhetar e baba shëmbullor që sakrifikon çdo javë e sjell tri fëmije në shkollën shqipe dhe është i papërtuar në çdo veprimtari të shoqatës .

Mes këtyre emocionesh, zoti Vlashi thërret një nga anëtaret më të vjetër të shoqatës, një nga themeluesit e saj zotin Llazar Vero. I takon këtij njeriu të nderuar të komunitetit tonë që ti japë mirënjohjen “Nderi i Komunitetit” zotit Haki Collaku. Ky bashkëpatriot, duarartë e zëmërbardhe i përgjigjet shoqatës sikur është punëtor me kohë të plotë i saj, e jo si vullnetar. Stenda e mrekullueshme e kuptimplotë që bëri, kur ngritëm flamurin në Bashkinë e Filadelfias, ishte frut i mëndjes e duarve të tij të pashoqë. Me emocion Llazari e përgëzon dhe e falenderon këtë burrë atdhetar duke u treguar të gjithëve se kanë ç’japin për shoqatën e komunitetin nëse duan ta ndihmojnë atë.

Në vazhdim Bujari lexon emrat e donatorëve që kanë kontribuar më shumë ketë vit në shoqatë me fonde. Binte në sy që ketë vit lista ishte më e gjatë e shumë prej tyre me shuma të konsiderueshme. Këtu mund të përmëndim zotërinjtë Korab Parllaku-$1,000, “Aida Corporation” me pronar Kalosh Kupa-$500, Bujar Aliaj-$500, Nuri Kupa-$500, Jakup Domi-$500, Leonidha Rapi-$300, restorant “Bellini” me pronar Shpëtim Daku-$300, Kimet Hasa-$200 e shumë e shumë të tjere.

Pas ketij momenti këngëtarja Alida Duka fton pjesmarrësit të kërcejnë se bashku napoleonin. Salla ndizet nga muzika e vallja. Rinia është gjithë kohën në pistë dhe Artani me organon si dhe Flori me xhazin duket sikur kërcejnë e këndojnë bashkë me ta. Kur i sheh këta të rinj e të reja, të bukur e fisnike, gjaku e geni ynë, të shkolluar e edukuar këtu në Amerikë, të krijohet ndjesia se Shqipëria do të rrojë e përparojë. Bijtë e saj ketu në Amerikë do i ruajnë e çojnë më tej traditat e saj, do punojnë që të lartësohet më tej emri e fama e saj.

Po afronte fundi i mbrëmjes dhe siç është në traditën e shoqatës u luajt llotaria për të fituar disa dhurata. Orela me Bujarin thërrasin numurat e biletave fituese që ishin shitur më parë të pranishmëve në sallë. Këtë vit dhuratat ishin nje I-Pad 400 dollare i blerë nga Shoqata, 2 karta nga 100 dollare për ti shpenzuar në dyqanët më të mira të Filadelfias, 2 aparate marrës të kanaleve shqiptare me abonim 6 mujor të dhuruara nga Jorgo Xhori, si dhe 2 çifte biletash për të ndjekur ndeshjet e basketbollit të skuadrës “Sixers” të Filadelfias. Dhe si gjthmonë humori e urimet për fituesit nuk mund të shmangeshin edhe në këtë festë. Ndoshta ishte pak, por ne si shoqatë po punojmë që brënda mundësive t’u kthejmë sa më shumë bashkatdhetarëve tanë të mirë e punëtore.

Mbrëmja vazhdon dhe duket sikur Vedati me qëllim e ndez më shumë atmosferën në këto minuta të fundit. Kënga shqiptare e amerikane të përziera bashkë që këndohen në kor nga rinia në pistë e në sallë.

Mes pjesmarresve të shumtë janë edhe miq nga Shqipëria apo vende të tjera ku kanë emigruar. Fjalët e urimet e tyre na prekin më shumë. Spontanisht kryetari i shoqatës, Tajari, fton një nga ata, zotin Sotir Goxhaj, ish emigrant në Greqi, por tani anëtari më i ri i shoqatës Bijtë e Shqipes. I rrahur me jetën e me përvojë të gjatë në aktivitetet me emigracionin atje. Me atë zë të plotë e timbër emocional ai përcolli në sallë lavdinë e heroikën e festës se pavarësisë. Me vargje të goditura, por të interpretuara me mjeshtërinë e një artisti ai përcolli te të pranishmit lavdinë e Vlorës heroike, dhe pavdekësinë e festës se pavarësisë të atdheut tonë të dashur Shqipërise.

Muzika e kënga e kanë një fund, dhe njerëzit të lodhur por të gëzuar largohen pak nga pak me urimin që u del nga shpirti: Gëzuar vëllezër e motra Festat e mëdha të Nëntorit të Nënës Shqipëri,

Gezuar 103 Vjetorin Atdheu ynë i dashur,

Përjetë i kalofshim bashkë të tilla gëzime.

Filadelfia 2 Dhjetor, 2015