• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

SHERBIMET MORTORE PER ROZI THEOHARI ORGANIZOHEN TE MERKUREN, VARRIMI TE ENJTEN

December 15, 2014 by dgreca

Familja Theohari,Çeku dhe Nenshati njoftojne per ceremonite, mortore te Rozi Theoharit, qe do jene si me poshte:
1.Sherbimet per vizitat mortore, do te behen diten e merkure , date 17 dhjetor 2014, ora 4-8 PM te Spencer Funeral Home, 575 East Broadway, South Boston.
2.Sherbimi fetar do te behet me date 18 dhjetor, ora 11:00 AM te kisha e Saint George Cathedral ( ose siç quhet ndryshe Kisha e Nolit), qe ndodhet ne adresen:
523 East Broadway dhe prej ketej do percillet ne banesen e fundit.

Filed Under: Komunitet Tagged With: ORGANIZOHEN, SHERBIMET MORTORE PER ROZI THEOHARI, TE MERKUREN

Ne promovimin e librit “Fal por mos harro” te autorit Gjon Kacaj

December 10, 2014 by dgreca

Promovimi i librit “ Fal por mos harro!” te autorit Gjon Kaçaj u be diten e diele me 01 nentor 2014, ne Sallen “ At’Gjergj Fishta” te Qerndres se Shen Palit, ne kuadrin e Dites se librit, pictures dhe fotografise, qe kete vit u be per te paren here nga Revista “ Kuvendi”. Me poshte po publikojme parathenjen e keti libri, realizuar nga Valentin Lumaj, i cili edhe referoi ne kete aktivitet/
Nga Valentin Lumaj/
Ndrek Pjetri, personazhi eksluziv i ketij libri letraro historik, vjen para lexuesit si nje shembull tipik i shtreses me te persekutuar nga klani komunist. Ndreka eshte i prejardhur nga nje familje e thjeshte nga fshati Temal i Dukagjinit, por i rritur dhe edukuar nen ombrellen e Kishes katoloke, te ciles i sherbeu ne rini, duke shtuar ketu dhe pervojen e padiskutueshme qe ai mori nga freterit, udheheqes te Kishes Shenjte dhe te komunitetit, si Don Zef Shestani, Don ikel Koliqi, At Gjergj Fishta, Mjeda e Zadeja, te cilet perbenin ajken e e shoqerise shqiptare te asokohe. Ne ndryshim nga keta, te cilet u viktimizuan per hir te besimit, patriotizmit dhe lirise, Ndreka i mbijetoi regjimit, dhe ne fillimet e para te demokracise iu perkushtua me devocion, sherimit te nje plage shume shekullore shqiptare, ate te gjakmarrjes.
Jeta e tij dhe ngjarjet e pershkruara ne kete libër-dëshmi nga autori Gjon Kacaj, jane aq shumë llahtarisëse, përvojë e zezë, absurde, tragjike, duke nxjerre nga thellësitë e ferrit, mbi detin e gjakut dhe të lotëve, një pjesë krejt të vogël të viktimave të diktaturës komuniste shqiptare. Ata nuk ishin viktima spontane te nje lufte civile. Ata ishin krenaria shqiptare e perzgjedhur ekzaktesisht dhe me perpikmeri. Ata ishin nderi i kombit i vrare pas shpine, nderi i pushkatuar pa gjyq, nderi i qelluar ne lule te ballit. Ne historine mijra vjecare shqiptare, asnje pushtues mizor e i pashpirt, s’e beri kete; asnje armik historik fqinj apo me larg, nuk tentoi te zhduke ajken e kombit tone. Shembelltyra Staliniane polli diktaturen enveriste, kete fare hibride, shkaterrimtare te vleres dhe se mires, si shembullin me te keq te komunizmit ne Shqiperi, duke u katandisur ne lengaten me te zese se historise tone.
Gjon Kacaj, nepermjet personazhit te tij, zbulon as me pak as më tepër se “majen e ajsbergut”, në gjithë këtë histori horror, që ende rri pezull, e fshehur, ndër gropa e varre masive e ndër dosje të errëta te mbyllura të ish-Sigurimit të Shtetit. Ky libër zbulon shumë episode ngjarjesh makabre, per torturat më çnjerëzore, që komunistet dhe delitantet e tyre, lavire te pushtetit, te ashtuquajtur , “te plotfuqishem te vdekjes”, kanë perdorur ndaj bashkombasve te vet, nganjehere, anetare te fisit apo edhe vete familjes se tyre, fatin e të cilëve e kishin vendosur ata vetë: pa gjyq. Rruga drejt vdekjes ishte e projektuar tashmë për të gjithë ata, qindra e qindra klerikë, intelektualë, dhe gjithkush tjetër që u cilësua “Armik i pushtetit popullor”. Por, deri në momentin që dhanë shpirt, shumë prej tyre provuan torturat më të tmerrshme, produkt i mendjeve te shthurura e monstruoze.
“Une nuk jam Andrea Temali”, -eshte pergjigja e vetme e djaloshit te ri, ku permes torturave, dhimbjeve, frikes, dyshimit e ankthit, prevalon karakteri i forte, besa e dhene, fjala e mbajtur, liria e munguar. I bindur se nepermjet mohimit te vetvetes, varej jeta e dhjetra bashkepunetoreve te tij te ngushte, patriote, meshtare, antikomuniste e liridashes. I ushqyer nga keto vlera te larta njerezore dhe shpirtit qendrestar, Ndrek Pjetri, i mbijeton sistemit famekeq 50-vjecar komunist dhe mberrin pranveren e demokracise me”faqe te bardhe”.
“Pajtimi i gjaqeve” eshte misioni i tij ne “Eren e re”. Ne nje kohe kur gjakmarrja perbente njekohesisht per shqiptaret, vetvrasje, vellavrasje si dhe vrasja e tjetrit, mencuria dhe fjalet e arta, dhunti prej Zotit, kthehen ne mehlem per shpirtrat e trazuar te qindra familjeve. Me Ungjill ne dore dhe ne emer te jetes dhe Ringjalljes, hakmarrjen e kthen ne falje, marrjen e gjakut e kthen ne dhenjen e beses e te pajtimit.
A ka më madhështi dhe më burrëri që të kthesh zemrat e vuajtura e të dhimbsura në dashuri dhe vellazëri. Këtë mundi të bënte vetëm magjia e fjalës së lirisë dhe dashurise per njeri-tjetrin, e paqesorit Ndrek Pjetri, i cili natyrshem e vendos veten ne nivelin e njerezve te medhenj te pajtimit, si Anton Ceta, Don Lush Gjergji etj. Keta, qe une do ti quaja te “Te plotefuqishem te Paqes”, në momentet më delikate dëshmuan virtytet madhështore, si figura markante te kombit. Ata pasqyruan përjetësisht, çiltërsinë, mençurinë dhe atdhedashurinë, që shëruan zemrat e dhjetërave mijërave njerëzve, por mbi të gjitha shëruan një plagë të madhe të kombit.
Çdo komb i gëzohet heronjve të mëdhenj, të cilët dinë të percojne drite në momente të veçanta dhe delikate. Ne ndjeshmerine dhe delikatesen e gjakmarrjes, veprimtaria e pajtimit, tash e përgjithmonë mbetet akt i rrallë, civil dhe qytetar, vlera njerezore per te cilat kemi nevoje te gjithe.
Librin, jam munduar t’a pershtas ne dialektin Gege, per tri arsye:
– Eshte gjuha origjinale e autorit Gjon Kacaj,
-Ishte gjuha e qindra e mijera meshtareve, patrioteve dhe te persekutuarve te Shkodres, Malesise she Shqiperise se veriut, viktima te sistemit komunist, te cilet zene vendin kryesor dhe permenden me se shumti ne liber.
-Ky liber, ne pjesen me te madhe te tij, per nga natyra e ngjarjeve, ngjan ne miniature me vepres se madhe te At Zef Pllumbit, “Rrno vetem per me tregue”, e shkruar ne te njejtin dialekt.
Te gjitha materialet, faktet dhe pershkrimi i ngjarjeve, ne kete liber, jane e drejta dhe merita ekskluzive e autorit.
Ky liber u perpunua nga nje doreshkrim i autorit. Duke mos pretenduar persosmeri ne pershtatjen elektronike e dialektore, si dhe redaktimin e tij, ju para-kerkoj falje per ndonje gabim apo harrese, qe gjithsesi nuk ja zbusin vleren librit ne pergjithesi.
Ky tekst eshte parathenia e librit “ Fal por mos harro!” shkruar nga Valentin Lumaj

Filed Under: Komunitet, Kulture Tagged With: Gjon Kacaj, Ne promovimin e librit “Fal por mos harro”, te autorit, Valentin Lumaj

EDHE FILADELFIA KUQ E ZI

December 6, 2014 by dgreca

Prezantimi i parë për këtë eveniment u bë nëpërmjet një reklame të madhe elektronike që kompania energjitike “PECO” bën në majën e ndërtesës së saj të lartë, në qendër të qytetit, ku për tre net rresht u shfaq urimi ” Happy Indipendence Day of Albania”/
Nga Tajar Domi */Filadelfia?
Për disa ditë me radhë ambjentet dhe shtëpitë e komunitetit shqiptar në Filadelfia ishin jo si zakonisht; Flamuj Kuq e Zi, portrete e postera për ditën e Flamurit i shihje jo vetëm nëpër kafenet e restorantet shqiptare, në makinat e tyre, por edhe në ambjente të tjera amerikane si në “Dankin’Donuts café”, etj. ku shqiptarët çlodhen e bisedojnë më shpesh. Gëzimin e lexoje në fytyrën e çdo njerit. Si çdo vit edhe këtë radhë, Shoqata Atdhetare – Kulturore “Bijtë e Shqipes”, kishte kohë që kishte filluar përgatitjet për të shpalosur me krenari ditën e Flamurit, 102 Vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë. Prezantimi i parë për këtë eveniment u bë nëpërmjet një reklame të madhe elektronike që kompania energjitike “PECO” bën në majën e ndërtesës së saj të lartë, në qendër të qytetit, ku për tre net rresht u shfaq urimi ” Happy Indipendence Day of Albania”, nga e cila, secili bashkëkombas e ndjente veten krenar, dhe nga brenda vlonte dashuria për Atdheun, për Shqipërinë.
Në këtë atmosferë festive, erdhi 28 Nëntori i këtij viti, i cili do t’i gjente shqiptarët këtu, me Flamuj Shqiptar e Amerikan në duar, në sheshin pranë bashkisë së qytetit, ku për të tretin vit rresht ngrihet lart solemnisht Flamuri ynë dhe do të qëndrojë aty krahas atij amerikan për pesë ditë. Kënga dhe vallja shqiptare mbushën sheshin, ku pas një grupi nxënësish të shkollave të mesme, rrethi i valles zgjerohet me të gjithë pjesëmarrësit. Më pas Himni Amerikan, e menjëherë pas tij i vjen radha Himnit tonë Kombëtar dhe Flamuri i madh Shqiptar i porositur dhe dhuruar enkas për këtë ngjarje nga bisnesmeni Fredi Xhema, filloi të ngjitet në shtyllën e lartë të sheshit nën kujdesin e Zana Vangjelit dhe dy vajzave të veshura me kostumin tonë kombëtar Orela Suku dhe Jonida Pajollari. Tashmë dy flamujt, të dy kombeve miq, valviten përkrah njëri-tjetrit. Pas kësaj e mori fjalën z. Tajar Domi, kryetar i shoqatës “Bijtë e Shqipes”, që në emër të Këshillit Drejtues të saj, përshëndeti pjesëmarrësit. Midis të tjerave ai tha: “Jemi mbledhur sot në këtë shesh të qytetit të Filadelfias, shumë larg Atdheut tonë të dashur, për të vazhduar traditën e festimit të ditës së Flamurit, të 102 Vjetorit të shpalljes së Shqipërisë Shtet i Pavarur. Festojmë kështu brez pas brezi këtë ditë të simbolit tonë, të Flamurit. Ai është kuq e zi; ai është historia e një kombi të coptuar e të masakruar, por kurrë të shuar; histori lufte dhe sakrificash , burrash, trimash, që e kanë bërë vdekjen si me le. … Derisa vijmë tek 28 Nëntori 1912 kur 40 burra të ardhur nga të gjitha trojet shqiptare, të udhehequr me mençuri nga atdhetari dhe burri i lartë i kombit Ismail Qemali, shpallën Shqipërinë të lirë dhe të mosvarme, dhe me firmat e tyre nënshkruan historinë. Figura të tilla si Luigj Gurakuqi, Dom N. Kacorri, Bab D. Karbunara, Rexhep Mitrovica, Haxhi V. Dibra, Murat Toptani, Lef Nosi, Mithat Frashëri e të tjerë, populli i përjetësoi në këngë, në libra, i ngjiti në piedestal veprimtaritë e tyre, krenohet me to dhe nuk i harron kurrë”. Më tej z. Domi vazhdoi: “Mirënjohje për SHBA, shtetin më të fuqishëm të botës, për çfarë ka bërë dhe bën për shqiptarët, pasi do të ishte presidenti Willson ai që në vitin 1919 do t’u vinte fre kryqëzatës për coptimin e Shqipërise, ashtu si 80 vite më vonë presidentet Bush dhe Clinton do të udhëhiqnin përpjekjet e NATO-s për t’i dhënë lirinë gjysmës tjetër të kombit, Kosovës. Ky përvjetor i ditës së Flamurit, tha Ai, përkon me 70 Vjetorin e Çlirimit të Atdheut, ku Shqipëria duke luftuar për mbrojtjen dhe çlirimin e vendit, u rreshtua në krah të SHBA, Anglisë e BS, dhe mijëra luftetarë, djem e vajza, ranë në fushën e betejës, duke u bërë të pavdekshëm në altarin e lirisë së kombit”.

Sot, 102 vite më vonë nga shpallja e Pavarësisë, ne jetojmë në një realitet tjetër. “ShBA-të janë krenarë që e kanë Shqipërinë si aleate, mike dhe partnere të ngushtë. Ajo është një partnere e palëkundur dhe kontribuese për sigurinë globale”- thotë presidenti Barack Obama-, në përshëndetjen që i dërgoi popullit shqiptar në këtë përvjetor. Edhe në këtë realitet të ri, sfida jonë e përhershme, këtu dhe kudo, është bashkimi. Të bashkohemi me moton: ” Bashkë jemi më shumë, së bashku mund të bëjmë më shumë”. Le të qëndrojmë së bashku për të mirën tonë, të fëmijve tanë, për të ruajtur gjuhën tonë, historinë, kulturën dhe traditat tona. Pas përshëndetjes, sheshin, të dekoruar që më parë nga Haki Çollaku, Llazar Vero, Sadik Elshani e Bashkim Bërdufi, e pushton përsëri kënga dhe vallja shqiptare e përzgjedhur me mjeshtëri nga DJ. Ervin Cara, dhe për rreth dy orë të tjera, të rinj e të reja, fëmijë e të moshuar e mbajtën ndezur atdhedashurinë. Gëzimit tonë iu shtuan mjaft vizitorë të rastësishëm të cilët u bashkuan në vallet tona, ndërkohë që gostiteshin me kafe dhe ëmbëlsira nga Eldion Pajollari (State Farm Agent) i cili i kishte ofruar ato falas, për të gjithë pjesëmarrësit. Këngetarja Anila Halili me dy këngë për Atdheun dhe për Flamurin, i dha mjaft emocione publikut, i cili e duartrokiti me shumë dashuri. Më këngë në gojë e flamuj ne duar njerzit po shpërndaheshin të gëzuar dhe krenar për atë çfarë demonstruan lidhur me historinë e kulturën shqiptare, në Filadelfia, në qendër të këtij qyteti, i cili ashtu si dhe Vlora në Shqipëri, është vendi ku më 4 Korrik 1776 u shpall pavarësia e Amerikës.

Gëzimi dhe hareja e kësaj dite do të vazhdojnë të nesërmen më datën 29 Nentor tek restoranti Cannstater Volksfest-Verein, ku shoqata “Bijtë e Shqipes” ka pronotuar darkën tradicionale për mbrëmjen e Flamurit. Te ardhur si asnjë herë tjetër, jo vetëm nga Filadelfia, por mjaft miq, shokë e të afërm, edhe nga Nju Jorku, Nju Xhersi, Dolistaun etj, të gjithë së bashku mbushën sallën e madhe të këtij lokali me më shumë se 400 vende. Fytyra të qeshura, njerëz që shtrëngojnë duart, që takohen për hërë të parë dhe i urojnë njëri-tjetrit festën, do të zënë vendet e tyre në tavolinat e shtruara me hijeshi e me disa elementë kuq e zi, për të nderuar gëzimin e shqiptarëve. Me shqetësimin që u japin të tilla veprimtari organizatorëve, Bujari Gjoka, nën/kryetar i shoqatës, nuk lodhet kurrë, dhe së bashku me anëtarët e Këshillit Drejtues, Llazarin, Petritin, Ivziun, Vlashin, Zanën, Sadikun, Fridën, Dritanin, Bashkimin, etj mundohen që gjithçka të shkojë sa më mirë, çka dhe iu arrit. Nën tingujt e Himnit Amerikan dhe Shqiptar, pjesëmarrësit qëndrojnë të ngritur në këmbë dhe salla ushton shqip sërish. Pasi uron mirëseardhjen dhe gëzuar festën e Flamurit e atë të Çlirimit, të gjithë të pranishmëve, kryetari i shoqatës, ia jep fjalën znj. Frida Sulo antare e Këshillit Drejtues, e cila bëri përshëndetjen për 102 Vjetorin e Pavarësisë dhe 70 Vjetorin e Çlirimit. Pasi foli për, 28 Nëntorit 1912, ajo u përqëndrua tek bashkimi i shqiptarëve, si domosdoshmëri për ruajtjen e gjuhës e të vlerave tona. “Nëse dje, kombi u kërkoi atdhetarëve të japin jetën për Atdheun, koha sot na kërkon neve të qëndrojmë bashkë, tu mësojmë fëmijve gjuhën shqipe, historinë e traditat tona të mira e të mos i harrojmë kurrë ato”,- tha mes të tjerash znj. Frida. Dhe menjëherë, muzika i fton pjesëmarrësit në valle, pastaj këngëtarët Edi Duro e Klementina Morina si dhe instrumentistët Sokol Asllani e Shuaip Sela, nuk kanë të ndalur. Ata e mbajnë sallën të elektrizuar me këngët dhe vallet nga të gjitha trevat shqiptare, deri në fund të mbrëmjes. Kësaj larmie muzikore i shtohet edhe grupi artistic i fëmijve të shkollës shqipe “Gjuha Jonë”, pranë shoqatës “Bijtë e Shqipes”, të cilët, nën drejtimin e mjeshtrit Hamdi Gjana, kënduan disa këngë që i kushtoheshin Flamurit e Çlirimit të Atdheut. Zëri i tyre i brishtë u përhap si fllad pranveror në sallë. Gjithashtu Ervin Cara me këngën e H. Gjanës “Kërkoj” si dhe Anila Halili me dy këngë popullore, morën duartrokitje të nxehta nga publiku.

I ftuar në këtë mbrëmje, ishte i pranishëm edhe senatori i shtetit të Pennsylvanisë, Mr. Anthony H. Williams, i cili mori pjesë edhe dy vjet më parë me rastin e 100 Vjetorit, dhe duke marrë fjalën, pasi uroi shqiptarët për festën e Flamurit, vlerësoi cilësitë dhe kontributin e tyre në Amerikë. Më tej ai kërkoi mbështetjen e këtij komuniteti në zgjedhjet e ardhëshme për bashkinë e qytetit, ku z. William do të garojë si kandidat i PD për Kryetar ( Major ) i kësaj bashkie, kërkesë e cila u duartrokit si shënjë e sigurimit të kësaj mbështetje, në këto votime.

Por ndërsa ndjeheshim të respektuar nga prania e senatorit me stafin e tij në këtë festë kombëtare, në anën tjetër u ndjemë të neglizhuar ( për të mos thënë më shumë) nga të dyja përfaqësitë tona diplomatike në Amerikë, ajo e Shqipërisë dhe e Kosovës, të cilat jo vetëm që nuk morën pjesë me asnjë përfaqësues të tyre, por nuk gjetën as kohën për t’iu përgjigjur ftesës tonë me një urim të thjeshtë në një copë letër. Nuk është vetëm ky rast që përfaqësuesit e shtetit tonë në këto ambasada, i kalojnë në heshtje njoftimet apo ftesat e shoqatës “Bijtë e Shqipes”, duke harruar ndoshta se një nga punët e tyre, është edhe vlerësimi i këtyre momenteve, sidomos kur ato organizohen nga grupime apo shoqata që kërkojnë të mbajnë gjallë gjuhën dhe kulturën tonë kombëtare.

Por le të kalojmë tek mbrëmja, për të cilën u ofruan shumë persona e bisnese si sponsorizues të kësaj veprimtarie, e në mes tyre përmendim Albtravel me pronar Jorgo Xhorrin, Terra Insurance Service, Laë Office of Todi Jacobs, Alexa Farmacy me pronar Josif Rrapi, Amici Restaurant në Nju Xhersej me pronar Alex Dakun, La Fontana me Rafail Kupën, Bellini Grill me Shpëtim Dakun e shumë të tjerë, të cilët i falenderojmë miqësisht. Vargjet e këngës ” Xhamadani vija-vija”, ndezin përsëri atmosferën e mbrëmjes, më këngë, valle e surpriza. Një e tillë ishte për datëlindjen e një dyvjeçari i cili u muar vesh që ishte në salllë, dhe menjëherë u ftua së bashku me të atin, të njihej nga publiku. E urojmë Elvisin e vogël me 100 të tjera. Në mes të duartrokitjeve iu dhurua nga Këshilli Drejtues i Shoqatës një çek prej 100 dollarësh.
Surprizat e kësaj mbrëmje nuk kanë të sosur. Mbrëmja vazhdon, ndërsa Dritan Matraku, nën/kryetar i shoqatës, i cili mori përsipër dhe realizoi mjaft mirë rolin e moderatorit të kësaj mbrëmje, njofton për fillimin e shitjes të biletave të llotarisë tradicionale të mbrëmjes. Së bashku me Bashkim Bërdufin e Bujar Gjokën e menaxhuan këtë proces me mjaft transparencë, deri në shpërndarjen e objekteve tek fituesit, secila me vlerë mbi 100 dollarë, të ofruara nga shoqata “Bijtë e Shqipes”, TeleAlba dhe Elidon Pajollari. Nën tingujt e vazhdueshëm të muzikës, koha iku pa u ndjerë, por edhe gezimet kanë një fund. Ndërkohë dëgjohet zëri nga organizatorët: “Ju falenderojmë shumë që ndamë së bashku kënaqësine e kësaj mbrëmje dhe gëzuar festat”. Duke u përshëndetur me njerëzit që po linin lokalin, afrohen një grup mysafirësh nga Nju Jorku : “Ju faleminderit juve që na kënaqët sonte me këtë organizim dhe muzikë të shkëlqyer, që na bëtë të ndjehemi si në Atdheun tonë. Rroftë Flamuri kuq e zi”.

*Tajar Domi
Kryetar i shoqatës “Bijtë e Shqipes”
Filadelfia, 1 Dhjetor 2014

Filed Under: Komunitet Tagged With: filadelfia, Kuq e zi, Tajar Domi

“DRITA E ARBERISË” ME 300 PJESMARRES FESTOI DITEN E FLAMURIT NE SEATTELE,WASHINGTON

December 3, 2014 by dgreca

Nga Ferhat Ymeraga/
Shqiptarët, ose shqiptaro-amerikanët në shtetin Washington, një çerek shekulli me parë, dukeshin si një specie në zhdukjë e sipër, ose si një tepër e rrallë, po papritmas u ringjallën si Fëniksi, me rënjen e Murit të Berlinit , me dyndjet emigruese shqiptare të viteve të nëntëtedhjeta, dhe me vëndosjen e shqiptarëve nga Kosova këtu, në maj të vitit 1999.
Washingtoni, i themeluar si shtet në vitin 1889, pra vetëm 23 vjet para Shpalljës së Pavarësisë së Shqiperise, tashmë ka një numër të konsiderueshem shqiptarësh, të integruar në jetën amerikane, dhe të përqëndruar kryesisht në qytetin Seattle e përreth tij.
DRITA e ARBERISË është ndër shoqatat më të reja në SHBA (e themeluar në vitin 2011, në Seattle), e cila ka për qëllim “ruajtjen, kultivimin dhe promovimin e gjuhës, kulturës e traditave shqiptare, si pjësë të një trashëgimie specifike njerëzore me vlera të dëshmuara universale, jo vetëm për të mbajtur gjallë frymën e një kulture të lashtë, por njëkohësisht për të begatuar jetën e komunitetit në të cilin jetojmë, pra jetën në gjirin e shoqerisë amerikane.”
DEA, sic e quajnë shkurt, bëri pikërisht një ndërrmarrje të tillë duke organizuar kremtimin e 102-vjetorit të Shpalljes së Pavarësisë së Shqiperisë – Ditës së Flamurit. Të shtunën, më 22 Nëntor, u tubuan rreth 300 veta, gati nga të gjitha trojet shqiptare: burra, gra, të rinjë e të reja, të moshuar e femijë, me ngjyrat e bukura kuq e zi, që dominonin sallën e hotelit “Hilton Embassy Suites” të stolisur me shije e hijeshi me tollumbace kuq e zi, e me flamurin tonë kombëtar dhe atë amerikan.
Programi u hap nga treshja e të rinjëve Reald Markokaj, Zana Hertica dhe Kleitia Cerekja. Pas intonimit të hymneve kombëtarë të SHBA dhe të Shqiperise, iu dha fjala kryetarit të Shoqatës, Ferhat Ymeraga, i cili, pasi evokoi aktin historik të ngritjes së flamurit në Vlorë, më 28 Nëntor, 1912, nga atdhetari i urtë e fisnik, Ismal Qemali, midis të tjerash, tha: “Po behën 102 vjet nga kjo ditë e shenjtë, dhe jehona e saj kumbon e gjallë në ndërgjegjen e kujtesën kolektive të kombit. Pas gati pesë shekujsh nën pushtimin e errët otoman, atë ditë të bekuar valoi i lirë flamuri i Gjergj Kastriotit Skënderbeut, siç kishte valuar i lirë e krenar, më 28 Nëntor, 1443, në Krujën heroike.”
“Në themele të kësaj dite qëndron dashuria dhe flijimet e panumërta, të brezave të tërë, për lirinë dhe pavarësinë e Shqipërisë.”
“Edhe sonte, këtu, jemi mbledhur si një Shqipëri Etnike në miniaturë. Na solli dashuria dhe forca magnetikë e Atdheut, e këtij tempulli të shenjtë në brigje të Ilirisë e të Mesdheut.”
“Në Washington, buzë oqeanit Paqësor, jemi mbledhur për të kujtuar këtë ditë dhe për të shprehur dashurinë dhe nderimin tonë ndaj martirëve të kombit, që bënë sakrificën sublime; për të shprehur mirënjohjen tonë ndaj gjithë atyre forcave njerëzore e Hyjnore, që shpëtuan Shqipërinë që të mos zhdukej nga faqja e dheut.”
Ai tha se Shqipëria sot është e lirë, e pavarur, po jo e bashkuar. Fati i shqiptarëvë kudo, duke përfshire dhe Diasporën shqiptare, është i lidhur ngusht me fatet e Shqiperisë. Ne nuk mund të ndahemi, shkëputemi nga fati I saj!
“Të gjithë ne këtu, një nga një, jemi ato fije të Atdheut me të cilat thurret rrëfimi individual e kolektiv i Shqipërisë. Varet nga në sa të pastra e të forta do t’i mbajmë këto fije Shqipërie, që ti përballojmë sprovave të kohës dhe stuhive të historisë.”
“DRITA e ARBËRISË” gjakon të jetë një nga dritat e Atdheut në Diasporë. Po jeni ju që e bëni Dritën e Arbërisë,” — tha ai, duke iu drejtuar të pranishmëve. “Vetëm të bashkuar mund të bejmë më shumë Dritë! Vetëm të bashkuar mund të bëjmë e perhapim Dritën e Arbërisë!”
Në fund, duke shtruar pyetjen: “ç’janë sot shqiptarët në Atdhe e gjithandej në botë, të cilët kremtojnë Ditën e Flamurit?—Ai tha: “shqiptarët janë rruaza të kuqë të gjakut, që bartin oksigjenin e frymëmarrjes kombëtare, dhe këndellin e forcojnë shëndetin e qenien e kombit.”
“Sot, Europa e Bashkuar po zgjerohet hap pas hapi, dhe Europës së Bashkuar i ka hije një Shqipëri e Bashkuar!”
“Shekulli XX na ndau. Lë të bashkohemi në shekullin XXI.”
“Rroftë Dita e Shpalljës së Pavarësisë së Shqiperisë!”
“Rroftë Dita e Flamurit!”

E veçanta e kësaj mbrëmje festive ishte pjesëmarrja e këngëtares së shquar Ermira Babaliu dhe aktorit të shkëlqyer Mirush Kabashi, të cilët erdhën enkas për këtë ngjarje nga Shqipëria.
Ermira Babaliu e ndezi atmosferën festive, sapo zuri të kendojë, me zërin e saj të bukur dhe me repertuarin e saj të pasur nga të gjitha trojet shqiptare. Pjesëmarresit e të gjitha moshave u ngritën duke kërcyer, vallëzuar e festuar në një “stuhi” ngjyrash kuq e zi!
Ndërkaq, kulminacioni i mbrëmjes u arrit me hyrjen në sallë të Mirush Kabashit, i cili, pasi përshëndeti të pranishmit, interpretoi në mënyrë të shkelqyer poezi të Vincenc Prenushit, Naim Frashërit, Gjergj Fishtës, Mitrush Kutelit etj.
Të pranishmit u magjepsën nga bukuria dhe thellësia e interpretimit, me plot nyansa të pasura të përjetimit dramatik, ku shprehej forca tronditëse artistike e gjeniut poetik shqiptar, e cila në aktorin Mirush Kabashi gjeti interpretuesin e denjë, brilant e unik.
U dëgjuan brohorima spontane: “Bravo! Bravo!” midis duartrokitjeve frenetike.
Të dy artistët, zonja Ermira Babaliu, dhe zoti Mirush Kabashi, u rrethuan nga bashkekombësit, me një dashuri e respekt të pamatshëm. Sepse të dytë na sollën zërin e bukur të gjuhës shqipe, shijen e ambël dhe aromën dehëse të Atdheut. Frymën e Shqiperisë!
Genti Cekorja, me instrumentet muzikore dhe teknikën e zërimit, në funksion të Ermira Babaliut dhe Mirush Kabashit, e kreu me sukses detyrën e tij.
Që nga viti 1999, që kur festohet rregullisht Dita e Flamurit, në Seattle, ishte ky manifestimi më i bukur, më i pasur e më i hareshëm.
Këte e bën të mundur të gjithë pjesëmarrësit me praninë e tyre, duke përfshire dhe shumë veta e familje nga Vancouveri-i Kanadasë dhe shteti Oregon. Ata ishin shumë të lumtur që për disa orë e ndjenë veten si në Atdhe.
Kjo mbrëmje e paharruar ishtë fryt I punës individuale e kolektive të pjesëtarëve të Këshillit Drejtues të shoqatës “DRITA e ARBËRISË” sidomos e të rinjëve: Artan Ismaili, Kujtim Markokaj, Ilir Cerekja, Leonora Maliqi dhe Panajot Dhima, të cilet punuan me vetëmohim, dashuri e përkushtim, si dhe sponzorëve të shumtë (Oltion Hyseni, familjet Markokaj, Sokoli, Kocaj, Ismaili, Cerekja, Dhima dhe Ymeraga; pastaj Uran Shushka, Fatmir Spahia, i cili bëri stolisjen e sallës, si dhe një person që dëshiroi të mbetet anonim.
DRITA e ARBËRISË vërtet bëri dritë. Ajo vërehej në fytyrat e lumtura e sytë që shkëlqenin nga gëzimi të cdo pjesëmarrësi — me zemër mirënjohëse e shpirt falënderues!
DRITA e ARBËRISË ndjehet e lumtur qe mundësoi interpretimin e parë të aktorit Mirush Kabashine Washington State.” Aktori i mirenjohur ka interpretuar me pare ne Washington, DC, ne New York dhe ne Las Vegas. Mirush Kabashi tha:
‘Kam bredhur në çdo cep të trojeve shqiptare: Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Mal të Zi, Greqi e gjetiu, por shqiptarinë e gjeta në fund t’dynjasë, në Seattle.’ “(ky citim: kontribut i Artan Ismailit).
“Shqipëria po evoluon drejt integrimeve europiane dhe euroatlantike, po gjithnjë në shtjellën e sprovave të reja të kohës. Rëndësia e saj sot varet jo nga madhësia e territorit të saj, po nga kontributi i saj ndaj mirëqenies e paqes kombëtare e ndaj stabilitetit rajonal e ndërkombëtar. Ajo sot është një aleate e fortë e vlerave demokratike liberale dhe e idealit republikan. Por, duke u bashkuar, Shqipëria do të dyfishonte kapacitetin e saj kombëtar dhe kontributin e saj ndërkombëtar.
Shpresojmë se ky do të jetë fati i Shqipërisë në ketë shekull! Ne nuk mund të ndahemi, shkëputemi nga fati i saj!

Kronikë nga Shoqata DRITA e ARBËRISË
Seattle, Washington; e Enjte, 27 Nëntor, 2014
Autor i tekstit: Ferhat Ymeraga

Filed Under: Featured, Komunitet Tagged With: Dritab e Diturise, Seatell

Shqiptarët e Hartford –it të Connecticut festuan me madhështi e krenari kombëtare Festën e Flamurit

December 2, 2014 by dgreca

Nga George PANI/ Hartford CT/
Shqiptarët e Hartfordit dhe rrethinave përreth festuan me madhështi e krenari kombëtare së bashku Festën e Pavarësisë. Në një atmosferë të ndezur festive plot krenari, gëzim e shqiptari, qindra pjesëmarrës për rreth 6 orë, dëfryen nën muzikën shqiptare dhe këngët e kënduara nga Ylli Baka dhe Entela Ilirjani. Në sallë ndodheshin rreth 250 Shqiptarë dhe Shqiptaro-Amerikanë, banorë të Hartfordit, Glastonbury, Rocky Hill, West Hartford, Neëington, Southington, Bristol, Windsor, Neë Haven, Waterbury etj.
Këtë eveniment historic e kombëtar e nderoi me pjesëmarjen e tij edhe Kryetari i Bashkisë në Hartford, Zoti Pedro E. Segarra, i cili u foli të pranishmëve për vëllazërimin mes popullit Shqiptar dhe atij Amerikan, për vlerat dhe kontributin e Shqiptarëve ndër breza këtu në Amerikë. Mbrëmjen e hapi studentja Amerikano-Shqiptare, Raisa Ballo duke uruar Mirëseardhjen të gjithë bashkëtdhetërve, dashamirësve të kulturës shqiptare dhe të pranishmëve të tjerë. Më pas moderatorja e mbrëmjes artistik-historik-patriotik, i dha fjalën Kryetarit të Degës “Vatra” Hartford”, zotit Ilam Peci, i cili falenderoi pjesëmarrësit në këtë eveniment të vecantë , duke iu uruar atyre: Gëzuar Festën e Pavarësisë. Pas Kryetarit, z. Peci, e mori fjaën, vatranja, dhe njëkohësisht, Kryetare e Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, Zonja Raimonda Moisiu, e cila bëri një përshkrim të shkurtër historic të Ditës së Pavarësisë, datat historike dhe personalitetet historike të lidhura me të. Pas zonjës Moisiu, fjalën e mori edhe Kryetari i Bashkisë në Hartford, zoti Pedro E.Segarra, i cili mes të tjerash vlerësoi lart kontributin e Shqiptarëve në USA, vëllazërimin dhe ngjashmërinë me kulturat e tjera që janë emigrantë ne USA. Ai theksoi se “këtë vit vendosëm Flamurin Shqiptar në ndërtesën e Bashkisë në Hartford. Këtë e bëmë dhjetë ditë më parë dhe do ta lemë atje, derisa një ditë tjetër e shënuar e ndonjë kulture tjetër të ketë ditë festive.” Pas tij, Zoti Peci e quajti të hapur mbrëmjen duke i uruar të gjithëve: “Gëzuar Ditën e Pavarësisë”.
Këngët e kënduara nga Ylli Baka dhe Entela Ilirjani ndezën atmosferën dhe pista u mbush menjëherë me shqiptarë që kërcenin nën vallet popullore shqiptare nga të gjitha trevat dhe trojet shqiptsare Shqipëri, Kosovë, Camëri dhe Maqedoni. Asnjëherë më parë nuk kishte pasur kaq pjesëmarrës një eveniment i tillë në shtetin e Connecticut. Organizatorët gjendeshin në këmbë, duke bërë të mundur, që gjithkush të mbetej i kënaqur në këtë mbrëmje, kaq të vecantë për komunitetin shqiptaro-amerikan në Hartford. Ajo që binte më shumë në sy ishin, të rinjtë, shumë prej tyre të lindur në USA apo të ardhur shumë të vegjël, kërcyen dhe kënduan këngët e vallet popullore shqiptare. Pista asnjëherë nuk mundi të kmbetej bosh dhe rinia tregoi se tradita vazhdon dhe Shqiptarizma mbahet gjallë, pavarësisht largësisë nga Atdheu. Flamujt Shqiptarë dhe Amerikanë ishin vendosur mbi pistë të vendosur në pjesë të ndryshme të sallës. Kudo sundonin ngjyrat kuq e zi dhe simbolet shqiptare.
Vajza 12 vjecare e një Shqiptaro-Amerikani, e quajtur Sara, ishte e para që ftoi Zotin Pedro E. Segarra të kërcente nën ritmin e valleve shqiptare dhe ai u ngrit me kënaqësi duke i kërcyer vallet tona. Me pas ai kërceu edhe shumë herë të tjera nën ritmet e muzikës vecmas te serenatave korcare, që për cudi i ngjasonin me ritmet e muzikës latine nga edhe kishte origjinën. Kudo kishte hare dhe kënaqësi në atë mbrëmje aq të bukur e mbresëlënëse. Para se të largohej Zoti Segarra bisedoi shkurtimisht me disa pjestarë nga kryesia e “Vatra Hartford” duke hedhur mendimin për binjakëzimin e Hartfordit me një nga qytetet Shqiptare. Ai u shpreh, “Nuk i dihet kohërave dhe situatave, por gjithnjë duhet të dini se keni vend një vëlla dhe mik të mirë në krahun tuaj që është Amerika.” Të shumtë ishin ata qe e falenderuan, për ardhjen e tij në këtë mbrëmje.
Mbrëmja u organizua nga Kryesia e Degës “Vatra” Hartford” si edhe nga kompania Eagle 3 Dots – Dardhë Albania, kompani e cila kishte marrë përsipër dekorin festiv të mbremjes. Fotoreporteri i njohur i RTSH—së, z. Julian Napoloni realizoi filmimet e mbrëmjes dhe Fatjon Gjashta ishte tekniku i qëndres së zërit në sallë. Bisnesmenët e mirënjohur të indusyrisë kulinare në Hartford CT sponsorizuan me ushqime të bollshme sipas traditës shqiptare. Shumë nga pjesëmarrësit shprehën kënaqësinë e tyre në këtë mbrëmje duke premtuar pjesëmarrjen e tyre në evenimentet e ardhëshme që do të organizohen.
George PANI
Hartford CT USA

Filed Under: Komunitet Tagged With: FESTEN E FLAMURIT, festuan me madhështi e krenari kombëtare, Shqiptarët e Hartford –it, të Connecticut

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 314
  • 315
  • 316
  • 317
  • 318
  • …
  • 383
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Një ftesë për shqiptarët e Amerikës
  • VATRA ORGANIZON SIMPOZIUM SHKENCOR NË 50 VJETORIN E KALIMIT NË PËRJETËSI TË NACIONALISTIT ABAS KUPI
  • Si e ka portretizuar Kosova sportin në pullat e saj postare
  • Balluku nuk është rasti, është testi!
  • DIAMANT HYSENAJ HAP FUSHATËN PËR KONGRESIN AMERIKAN – FJALA E MBAJTUR PARA KOMUNITETIT SHQIPTARO-AMERIKAN
  • Nga Besa në New York: Shoqata Besi organizoi një mbrëmje të veçantë për Festën e Flamurit
  • Në 90 vjetorin e lindjes së poetit Faslli Haliti
  • Dilemat e zgjedhjeve të parakohshme parlamentare në Kosovë
  • Nga Shkodra në Bejrut…
  • Faik Konica, fryma e pavdekshme e një atdhetari dhe dijetari shqiptar
  • Abetaret e para të shkrimit të shqipes, fillesa të letërsisë shqipe për fëmijë
  • Valon Nikçi, një shqiptar pjesë e ekipit të Kongresistit George Latimer në sektorin e Task-Forcës për Punësimin dhe Ekonominë
  • Dega e Vatrës në Boston shpalli kryesinë
  • VATRA NDEROI KRYETARIN E KOMUNËS SË PRISHTINËS Z. PËRPARIM RAMA
  • NDJESHMËRIA SI STRUKTURË – NGA PËRKORËSIA TE THELLËSIA

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT