Në më shumë se 60 vende në botë (përfshirë edhe Shqipërinë e Kosovën), e diela e dytë e majit festohet si Dita e Nënës. Dita e Nënës, ajo është një ditë nga më të bukurat që i kushtohet nënave, dhe grave tona – për t’i falenderuar ato me dashuri, mall dhe respekt për të bërë dhuratën më të bukur, se ato na kanë dhënë – jetën. Kjo është një ditë që të kujtojmë me plot mall edhe nënat tona që nuk janë më midis nesh ….!
Nga Beqir SINA/
NEW YORK CITY : E diela e dytë e majit në Shtetet e Bashkuara të Amerikës është Dita e Nënave – Mother’s Day, dhe buqetat me lulet e freskta, çokollatat, kartolinat, dhe peshqeshet e bukura, përbëjnë edhe dhuratën më të bukur simbolike, të kësaj dite. Një tjetër mënyre për festimin e kësaj dite, në SHBA, është edhe vizita në një park të veçantë të qytetit, drekat në lokale dhe vende luksoze, së bashku me nënat e gartë në mesin e familjeve.
Në fakt kjo ditë ishte shpallur si Dita e Nënave – Mother’s Day nga ana e Anna Jarvis e cila e humbi nënën e saj në vitin 1908. Më pas ajo u pranua edhe nga Kongresi Amerikan si Dita e Nënës dhe filloi të përhapej me shpejtësi edhe në vende të tjera të botës.
Në më shumë se 60 vende në botë (përfshirë edhe Shqipërinë e Kosovën), e diela e dytë e majit festohet si Dita e Nënës. Megjithatë, duhet cekur se kudo që të festohet dhe në çfarë date apo dite të festohet Dita e Nënës, ajo është një ditë nga më të bukurat që i kushtohet nënave, dhe grave tona – për t’i falenderuar ato me dashuri, mall dhe respekt për të bërë dhuratën më të bukur, se ato na kanë dhënë – jetën. Kjo është një ditë që të kujtojmë me plot mall edhe nënat tona që nuk janë më midis nesh ….!
Në Shtetet e Bashkuara sot, ngado që të shohësh patjetër që shikon njerëz duke “nxituar” për blerë një buqet sa më të bukur me lule të freskta, një dhurat kjo e bukur për nënën, gruan, motrën, vajzën apo djemt e ri për të fejuarën. Parqet e qyteteve, gumëzhijnë , janë të mbushura plotë e përplotë me njerëz, ku familjarët dalin së bashku në formen e piknikut të kaljonë një ditë të gëzueshme në natyrë. Koha e bukur sot, qe mbizotron kudo në këtë ditë, u ka bërë edhe një “suprizë” për të “nxjerr” jashtë në natyrë miliona e miliona amerikanë, të dalin sot masisvisht nëpër parqet e bukuar të qyteteve, përreth detit e liqeneve në zonat për rreth tyre.
Nju Jorku, Kenektikët, Pensillvenia dhe Nju Jersi, Detroit, Boston, Çikago, Florida, Dallas, Feniks, vëndet ku jetojnë edhe më së shumti shqiptarët, dhe vendet këto që njihen për mjediset e shumta natyrore, për parqet plot lule e gjelberim, liqenet e vogla artificiale, këndet sportive, jane parqet ku edhe familjet shqiptare, sot, qoftë edhe në një ditë të vetme, si kjo të bukur që është sot, më 10 Maj të “ndajnë mendjen”, për të qëndruar, larg zhurmave të përditëshme, dinamikës së jetës amerikane( punës), dhe të dalin në një park, apo të shkojnë në një lokal apo vend të bukur familjar, së bashku për të festuar 10 Majin Ditën e Nënës(ose të djelën e dytë të muajit Maj).
Ndonëse, kjo festë, është relativisht e re tek ne shqiptarët, natyrisht, që është një festë e “importuar” nga familjet Amerikane, ajo festohet masivisht edhe tek shqiptarët e Amerikës – Në komunitetin shqiptarë, Ditën e Nënës – shumë familje shqiptare në Amerikë, i bashkohen shoqatatave dhe organizatatve, duke e festuar ende në një linjë me traditën e festimit të 8 Marsit. Pra, duke organizuar mbrëmje festive , ku mblidhen gratë dhe familjet e tyre të moshave, dhe vedeve të ndryshme, Shqipëria , Kosova dhe viset shqiptare.
Mirëpo, jo si në SHBA, por edhe në Shqipëri, dhe Kosovë, kjo festë ka filluar të shënohet me festime të ndryshme familjare. Deri para se të rrëzohej sistemi komunistë, kjo festë ishte ideologjizuar ashtu si dhe të gjitha festat e tjera të asaj kohe. Në Shqipëri, kjo ditë “ngatërrohej” me datën 8 Mars, e cila festohej në atë kohë si festa e nënave, ndërkohë që 8 Marsi ishte Dita Ndërkombëtare Gruas.
URREJTJA E SHFRENUAR
NË PËRKUJTIM TË 15 VJETORIT TË SHOKUT DHE MIKUT TIM NIMAN GASHIT DHE 46 TE TJERËVE QË FLIJUAN JETËN PËR LIRINË E KOSOVËS./
Nga Haxhi Zeneli/
Me 14 Maj mbushën plotë 15 vite ku me dhëmbje të madhe i kujtojmë aktët e një ushtrije terroriste që pretendonte të ishte ushtri e”Vëllazërim Bashkimit Jugosllav”.Për 50… e sa vite kësaj ushtrie të kamafluar me ngjyra të rrejshëme propagandonin për një bashkjetesë të lumtur në mes popujve të ish Jugosllavisë.
Serbet mbas këtyre parullave revolucionare të cilët pretendonin në mësheftësi për një “Serbi të Madhe”,por në anën tjetër fajsonin shqiptarët si irredentist të krijimit të një”Shqipria Etnike”.Serbet si një popull i pa ngopur për tokat e të tjerëve,ishin vërbuar nga oreksi i tepruar dhe dominimi mbi popujt të tjerë,duke mos e kuptuar se ata e kishin “Serbin e Madhe”.
Udhëheqësit e tyre të smuar nga urrejtja që ushqenin për shqiptarët,po i shpiente drejtë një gremine,që vështirë se do të kishin forcën të kthenin prapa makinerin që ishte nisur drejtë shqiptarëve,dhe nuk kuptuan deri sa u fundosën vetë brënda.
Kur serbo/jugosllavët nisën luftën,ata përdorën krejt asetin e ushtris së APJ (Armatës Popullore Jugosllave)për të dominuar,nënshtruar,dhe robëruar popuj të “Jugosllavis Artificiale”ku ata vetë e nisën prishjen e sajë,duke filluar nga Kosova që e mbanin të okupuar për më tepër se një shekull,duke ja vjedhur pasurinë e sajë me pretendime si “Djepi i Serbis”.Kurë plasi lufta,Serbia manipulonte popujt e Jugosllavis se janë duke mbrojtur shpërbërjen e Shtetit Jugosllavë,nga “Iredentistët Shqiptarë”ku nën pretekstin e APJ,formuan bandat më të organizuara,njisite më të trajnuara për të bërë gjenocid mbi këtë popull,duke kryar aktët më ç’njerzore që se kapë dotë truri i njeriut normal.
Në Kosovë bandat e ushtris dhe të paramilitarëve serbe,nëpër mes të këtyre masakrave të bëra treguan aktet munstruoze të njerëzëve më barbar që ka parë Europa e shekullit të 20,kundra njerzëve të pafajshëm,gra,fëmi,pleq e të tjerë dhe duke i shpërngulur nga trojët e tyre autoktone mijra vjeçare,vetëm se ishin Shqiptarë.
Një nga masakrat e t’merrëshëme ishte edhe ajo e 14 Majit të vitit 1999,në mëngjezin e një ditë me diell në fshatin Qyshk e Pavlan të Pejës,ku ushtar dhe paramilitar serbë,kishin mësyar drejtë këtyre fshatrave,të cilët ishin përgatitur psigjikisht nga shteti Serbë,vite me radhë.
Në baza të rrejshme për historin e Kosovës ata futen një urrejtje ndaj shqiptarëve,që ishin në pritje për një ditë kurë t’ju ipej rasti të bëjnë ato që kishin ëndrruar ti bënin me vite.
Në këtë ditë të kobëshme Maji,në këto fshatra,ata realizuan ëndërrat e tyre djallëzore.
Më ka interesuar prej kohësh që të kuptojë se çfarë ndodhi ditën e 14 Majit të vitit 1999,me shokun dhe mikun tim,i cili ishte pjesë e këtyre viktimave. Kurreshtja rritëj për të mësuar,se kushë ishin ata banda që kishin bërë këto masakra n
“Shënkolli”, besimtarët kremtojnë festën
Nga Klajdi Musabelliu/Sonte është vigjilja e “Shën Kollit”, një festë shumë e përhapur ne botën kristiane, katolike dhe jo vetëm. Kryesisht të gjitha familjet shkodrane, lezhjane, matjane (katolike e muslimane, syni) por dhe më gjërë, e festojnë këtë natë pavarësisht në se në familje është apo jo një “Nikoll” ose “Nikolinë”.
Tavolina mbushet si në një ditë feste, therret një pulë ose nje gjel, dhe karakteristikë është pogaçja( bukë pa maja birre). Para buke mbas lutjes recitohen në formë vjershe mrekullitë e shenjtit, bekohet pogaçja me ujë të bekuar, dhe pastaj fillon darka.
Ndërsa një pjesë e besimtarëve me këtë rast shkojnë edhe në kishën e Shënkollit në Shkodër, e I luten atij si pajtori I ujrave, për kujdesin ndaj njerëzve në udhëtim si dhe peshkatarëve. Shën Kolli ka jetuar në shekullin e III-IV, e atij i atribuohen shumë mrekullira duke qënë se besimtarët e identifikojnë si mbrojtesi i udhëtareve, marinarëve, i të burgosurve, i të shtypurve etj.
Me kalimin e kohes ne besimin popullor Shën Kolli bëhet dhe “Plaku i Vitit te Ri”(ai qe me slitën e tij shpërndan dhuratat e Krishtlindjes fëmijëve). Në anglisht Shën Kolli quhet “Santa Claus” dhe në Italisht “Babbo Natale”. Kjo është festa e parë e festave kristjane të fundit të vitit. Me 13 eshte Shen Luçia, më 25 Krishtlindja, më 26 Shën Stefani, më 31 nata e vitit te ri ose nata e Shën Silvestrit, dhe e fundit më 6 janar “Ujët e bekuar” ose Epifania”
Besa: The Promise- ST. NICHOLAS CHURCH MEN’S CLUB HOSTS A MOVIE
ST. NICHOLAS CHURCH MEN’S CLUB HOSTS A MOVIE/ With Special Guest: Norman Gershman /
Besa: The Promise tells the story of the people of Nazi-occupied Albania who saved the lives of thousands of Jews during WWII./
Sunday, May 18, 2014 at 12:30 PM/
St. Nicholas Albanian Orthodox Church (Fellowship Hall)/
181-14 Midland Parkway (Side Entrance), Jamaica Estates, Queens, NY 11432
Light Lunch Will Be Provided/
With Special Guest: Norman Gershman
Norman Gershman has been a photographer for over 30 years. In 2002, Norman was doing research for a photo essay on righteous gentiles – non-Jews, who rescued Jews during the Holocaust. He heard about the unique story of Albanian bravery during WWII: that the entire country, including the government, refused to collaborate with the Nazis, even while under a brutal occupation.
Majlinda Myrto
Will share the story of her husbands’ family who protected Jews during the Holocaust.
For More Information Contact:
Edi Sera 917.607.9049 Tom Beno 917.952.9252
Majlinda Myrto 917.669.2288 Ilia Lluka 646.529.9709
Shkrimtarja Sabije Dervishi Veseli promovoi 5 librat e saj në New Jersey
Sabije Dervishi Veseli, zëri krijues, intelektual, femëror – që i përket Letërsisë Postkomuniste të Diasporës, dhe e njohur tashmë edhe si autore bilinguale , mjeshtre e rrëfimit në gjininë e thrillerit/
Nga BEQIR SINA, New Jersey/
NEW JERSEY : Vitet e fundit shkrimtarët shqiptarë në Amerikë, janë shtuar si bletët. Ka një “prodhimtari” të madhe, nga autorë të ndryshëm. Librat e rinjë, të autorve shqiptarë, po promovohen gati çdo muaj në komunitetin tonë, ku më së shumëti janë të përqendruar shqiptarët, në qytet ku jetojnë, por ndonjeri prej tyre zgjedh edhe në vendlindjen të promovojë ndonjë libër të ri.. Për shembull vetëm këtë javë dy autorë(Halit Nezaj dhe Sabije Dervishi Veseli) promovuan 8 libra – ndërsa një tjetër shkrimtar nga Amerika, Ilir Ikonomi, zgjodhi Tiranën të promovojë librin e ri “Pushtimi” në Panairin e Librit 2014 në Tiranë.
Prej kohës së kolonive të para shqiptare në diasporë, dhe izolimit komunist të Shqipërisë, ka një histori të pasur shkrimtarësh të ndryshëm shqiptarë, që emigruan në Shtetet e Bashkuara. Shumica e librave të autorve shqiptaro amerikan, natyrisht, që ishin shumë më pak, atëhere, por ishin nga autor që kan lënë gjurmë. Autorë nga ata që kan shkruar libra cilësor dhe me nivel, libra që zenë vend kryesorë edhe sot në biblotekat e kombëtare dhe ndërkombëtare, dhe atyre të lexuesve të shumtë, si në Shqipëri, Kosovë dhe viset shqiptare e diasporë.
Ndërsa, tani duket se raportet në dy dekadat e fundit kan ndryshuar në mënyrë drastike, në komunitet. Mbasi tani kemi shumë autorë, dhe një “prodhimtari” të madhe me libra të autorëve nga diaspora – promovimi i të cilëve në SHBA po përjeton një “bum” të vërtet.
Sabije Dervishi Veseli promovojë 5 librat e saj në komunitetin shqiptar të Patersonit
Promovimi më i fundit, i saj ishte një takim i konceptuar si një masdite-artistike, nën organizim të prof. Esat Ahmetit dhe përkujdesjen e Fondit të Përbashkët Shqiptarët të Patersonit, me Xhaminë Shqiptare, të dielën më 4 maj në kantonin Paterson, të Nju Xhersit (New Jersey). 5 librat në gjuhën Shqipe dhe Anglisht librat me titull : “?” – ” Why Did You Fall in Love With Me” – “Mysterious secret (After dhe death), “Interpretation of dreams” “Dangerous Road”,, të shkrimtares dhe poetes shqiptare nga Struga, Sabije Dervishi-Veseli, patën një interesim të madh në këtë komunitet.
Ky aktivitet kulturor e artistik, paksa i veçantë i këtij lloji mblodhi së bashku dhjetra shqiptarë, si dhe udhëheqësit e lart të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro – Amerikanë, presidentin e saj Adnan Mehmeti dhe kryetaren Raimonda Moisiu, Akademinë Shqiptaro Amerikane të Shkencave, Institutin Gjergjë Kastrioti Skëndërbeu, Organizatën e Gruas Shqiptaro Amerikane “Motrat Qiriazi”, përfaqësuesit e shtetit të Kosovës, autor librash, artist, krtik, studiues, veprimtar, studentë, gazetar dhe dashamirë të fjalës së shkruar shqipe të gjithë, nga zona e ashtuquajtur e Tri-Shtetshit.
Drejtuesi i këtij aktiviteti në fillim të fjalës së tij, tha se: “Sabije Dervishi Veseli, është autore që ngadalë por sigurt ecën drejt sukseseve në artin letrar. Për më tepër, tha professor Ahmeti, ajo këtë arrin ta bëjë në një terren të vështirë, siç është lloji i romanit, i njohur pak në letërsinë tonë, romani horror, por edhe në një vend, ku nuk mund të çash përpara nëse nuk ke talent dhe cilësi, siç është Amerika,”
Hymni Kombëtarë, i të, të dy vendeve SHBA dhe Shqipërisë, hapi aktivitetin në qendrën kulturore shqiptare, sallën e figurave historike Shqiptare.
Mbas fjalës së organizatorit të kësaj veprimtarie, professor Esat Ahmeti , ai lexoi letrat përshendetëse drejtuar autores, prej atyre që nuk morën pjesë, për arsye të ndryshme , ndërsa vazhdoi programi i pasur me një preformim të shkëlqyer prej muzikanteve nga vendorigjina Ergin Brahimaj – Bariton dhe Lule Ballata në Viole. Me të cilët u ndërthur ky aktivitet, i cili ishte shëmbullor për komunitetin dhe u ndoq me shumë vemendje nga dhjetra të pranishmën.
Në emër të përfaqësisë së shtetit të Kosovës, e përshëndeti veprimtarinë diplomati kosovar Korab Mushkolaj , Konsulli i Kosovës në Nju Jork, kurse Zulfi Alla përshëndeti në emër të Fondit të Përbashkët Shqiptar të Patersonit, si kryetar i saj. Fadil Curri, autor i 10 librave, kritik letrar, nëpermjet sistemit elektronik Skypit, do të përshëndeste autoren dhe të pranishmit e këtij promovimi.Ndërsa, Xhevat Limani, aktor, regjisor i njohur, përshëndetjen e tij – si gjithënjë zgjodhi ta bëjë me interpretimin e tij artistik, duke imrpovizuar nëpërmjet vargjeve të bukuar të rilindasve tanë, Naim Frashërit dhe Çajupit, skena tërheqëse.
Raimonda Mojsiu, poete, shkrimtare dhe publiciste, autore e disa librave, e quajti kolegen e saj Sabije Dervishi Veseli- një zë krejt i veçantë në letërsinë amerikane dhe shqiptaro-amerikane dhe aktivitetin si një promovim i vlerave të letrave shqipe, në diasporë.
“Sabije Dervishi Veseli, është romanciere bilinguale në dy gjuhë; shqip e anglisht, tha Moisiu, duke shtuar se me përpjekje e sakrifica, ngarkesë emocionale, ajo është lumë atdhedashurie për Shqipërinë e vendlindjen. Me dhimbjen e mergimtares, por me sytë nga atdheu, me pasionin dhe talentin për letërsinë, ajo hodhi ne letër nëpërmjet komunikimit anglisht, përvojat jetësore, kalvarin e dhimbjeve e sakrificave, dhimbjen e dashurinë, të mirën e të keqen, mallin dhe kujtesën, groteskën dhe paradoksen, dallgët e jetës që na rrahin çdo ditë, vuajtjet e mbijetesën, jetën e vdekjen”.
Autorja, për shkrimtaren Moisiu, shpreh shpirtin fenomenologjik me qartësinë e mendimit filozofik e artistik, ide shprehëse dhe emocionale këto, krejt të veçanta nën efektin e njerëzores.
Ajo e cilësoi shkrimtaren Sabije Dervishi Veseli, si zërin krijues, intelektual, femëror – që i përket Letërsisë Postkomuniste të Diasporës, dhe e njohur tashmë edhe si autore bilinguale , mjeshtre e rrëfimit në gjininë e thrillerit, e cila tha Moisu “ka zgjedhur të shkruajë në gjuhën angleze nën aureolën e kauzës së lirisë e shpirtit të lirë në tokën e lirë, çka ka bërë që këto ngarkesat emocionale të jetës , t’i ndaje edhe me “bashkëqytetarët e saj amerikanë”, t’i bëjë pjesë të dhimbjes e gëzimit të saj, në Amerikën multi-kulturore, si një metaforë dhe best seller për letërsinë bashkëkohore, zë krejt i veçantë në letërsinë amerikane, shqiptaro-amerikane dhe promovim i vlerave te letrave shqipe.”
Ndërsa, duke iu referuar promovimit të librave të koleges së saj, kryetaria e shoqatës së shkrimtarëve shqiptaro amerikan, tha se kishte lexuar librin e saj “Dangerous road”- një libër mbrësëlënës, që Moisiun e kishte tërhoqur, për vetë subjektin dhe idetë që autorja, ka shpalosur aty në libër.
Adnan Mehmeti poet dhe shkrimtarë nga Presheva në SHBA, President i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikan, e vlersojë shumë autoren dhe librat e saj e cila ështnëtare e kryesisës së kësaj shoqate, duke shtuar se ajo është mjaft aktive edhe në Shoqatën e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, e cila tubon shkrimtarë shqiptarë nga e gjithë hapësira shqiptare që jetojnë dhe veprojnë në SHBA, duke u zgjedhur së fundmi atë anëtare e kryesisë së kësaj shoqate.
Shqipe Biba, aktiviste e dalluar dhe e njohur e komunitetit, shprehu respekt dhe dashuri për autoren duke vënë në pah veprën e shoqes së saj nga Struga në SHBA.
Dr. Skender Kodra, kryetar i Akademisë së Shkencave Shqiptaro-Amerikane, gjithashtu përgëzojë autoren dhe vuri në dukje vlerat e mëdha të këtij komuniteti, ku si tha professor Kodra, në shqiptarët tani kemi “tre armët kryesore në dorë, kemi diturinë, institucionet tona që na përfaqësojnë, penën e shkrimtarve dhe poetëve, dhe atdhedashurinë e patriotizmin që na karakterizonë të gjithëve” .
Rock stari strugan në SHBA, Haxhi Dauti, përshëndeti autoren, duke iu rikthyer edhe një herë rinisë së tyre të hershme. Ai ashtu si edhe autoria , ishin nga ata që ëndërronin të bëheshin të suksessshëm. “Prishtina, si kryeqyteti shqiptar nën ish Jugosllavi, tha Dauti, për rininë shqiptare ishte vatra e realizimit të ëndërrave tona – ndërsa, rruga e jonë për në Kosovë, ishte gjuha e bukur dhe e ëmbël shqipe, që na mbajti gjallë, dhe na frymëzojë të gjithëve dhe gjithë jetën, ne si këngëtar, artistë, poet dhe shkrimtarë”
Marija Dushi, një aktivste e komunitetit, nëna e aktorit të hollivudit Mike Dusi, tha se :”Katër veprat e saj të botuara në anglisht nga “ New Age Publishing”, ndërkaq e kanë bërë të njohur Sabije Dervishi Veselin tek lexuesi dhe kritika në SHBA. Kritika dhe kompania që merret me botimin dhe shpërndarjen e librave të saj atë e prezantojnë si autoren e parë shqiptare që ka paraqitur interes për të shkruar rrëfime horror”.
Fjala përshëndetëse e shkrimtares dhe poetes Sabije Dervishi- Veselit në përurimin e librave të saj në nisi me faleminderimet . Më pasë ajo ceku fatin se suksesi i krijimtarisë, është një rrugëtim i gjatë dhe i lodhshëm, kur krijuesi shpesh-herë edhe mund të dorëzohet, por shpresa ishte teper e madhe. Vetëm shpresa më dha kurajo të vazhdoja ëndrrën time të madhe, tha ajo.
“Shtëpia botuese “ New Age World Publishing”, m’i hapi dyert tha autoria, për botim me një vlerësim tepër të rrallë :” se edhe pas 100 viteve subjekti im eshte actual dhe original. Nuk humb si vlerë as tema, as karakteri, prandaj jeni e mirëseardhur dhe çdo veper e juaja do te botohet”. Kjo porosi për mua ishte më tepër se një nxitje dhe motivim. Lejomëni të shpreh falenderimin dhe respektin tim për këtë gjigand të madh amerikanetë botimeve”.
Dhe kështu filluan botimet e saj të njëpasnjëshme.
Por ajo “rrëfehet” se përseri shpirti i saj nuk rrinte qetë ,mbasi ajo ëndërronte edhe më larg. Mesazhi që po e pranonte ishte filmi dhe Hollivudi. Në gjithë këtë kalvar, apo në të gjitha këto udhetime dhe perpjekje Sabija nuk isha e vetme. Sepse, përkrah saj tha ajo ishte njeriu më i besuar, njeriu që i jepte kurajo , njeriu që si u shpreh ajo i hapte rrugët e shpresës.
“Ishte pra, tha Sabija bashkëshorti im njeriu që më shoqëroi në çdo hap. Pa ndihmën e tij nuk do ta kisha suksesin qe dalëngadalë po troket në dyert tona. Lejomëni të them se pa ndihmën e burrit tim I cili ka meritën më të madhe nuk do t’isha kjoqë jam. Andaj, kam dashrui dhe respekt për bashkshortin tim. Ai meriton gjithçka ndaj unë jam krenare që jam në krahët e tij “.
Ndërkohë gjatë fjalës së saj ajo nuk “fsheheu” atë se dëshira dhe qëllimi i ëndrrës së saj ishte tepër konkret: libri im i parë të behet film me subjekt shqip dhe me personazhe shqiptar duke dëshmuar para të tjerëve se edhe ne shqiptarët dimë dhe kemi talent të depërtojm në dyert e mëdha të qytetërimit dhe kulturës botërore. “Edhe ne meritojmë të jemi prezent në kinematografinë Hollivudiane, shtoi autoria, unë isha këmbëngulese deri sa t’ia arrij qëllimit tim. Pas gjithë këtyre përpjekjeve më në fund të rrugës u hap një dritë e gjelbër. Mrekullia po afrohej. Jemi në proces me shtëpin filmike hollivudiane “Gold Rush Pictures INC” me producentin shqiptaro- Amerikan Mike Dusi me qendër në Kaliforni”.
Promovimi e konceptuar si një masdite-artistike, nën organizim të prof. Esat Ahmetit, u përshëndetën edhe, nga kandidati demokrat për në kongresin amerikan Emin Eddie Egriu, poeti dhe prozatori Mëhill Velaj, si edhe veprimtarë, actor, poet dhe artistë të ndryshëm . Kurse, me interpretimet e tyre, përshëndetën edhe aktori i njohur i diasporës Shaban Lajçi me rapsodin Tom Gjergji.
Në fund u shtrua një koktel i përgatitur nga organizatori, ndërkohë që çifiti Ergin Brahimaj – Bariton dhe Lule Ballata në Viole, kënduan këngën “Lule bore”, ku si në korë së bashku me ta kënduan të gjithë pjesë-marrësit.
Sabije Dervishi Veseli :
Sabie Dervishi ka lindur në vitin 1967 në Livadhi të Strugës, ndërsa shkollimin e mesëm e kreu në Prishtinë në vitin 1987. Për shkak të gjendjes së krijuar në Kosovë, në ato vite e ndërpret shkollimin dhe së bashku me bashkëshortin e saj dhe dy fëmijët shpërngulet për në SHBA.
Libri i parë i saj është botuar në gjuhën shqipe në vitin 2003 dhe titullohet “Pse u dashurove tek unë?“, por ëndrrën e saj që krijimet t’i botohen edhe në anglisht, e bëri realitet marrëveshja me New Age World Publishing, e cila bëri të mundur për përkthimin e veprës së saj të parë në anglisht dhe më pas edhe të librave të tjerë. Vepra e parë e saj e përkthyer në anglisht mban titullin Why Did You Fall in Love With Me. Libri i dytë i autores është botuar në vitin 2006 dhe mban titullin Mysterious secret (After dhe death), kurse i treti “Interpretation of dreams”.
Libri më i ri i Sabije Veslit mban titullin “Rrugë e rrezikshme”, në të cilin ajo i qaset në mënyrë artistike, tragjedive të ndodhura në një rrugë të vendlindjes së saj. Në këtë libër ajo përsëri eksploron lidhjet e errëta ndërmjet ëndrrave dhe fateve njerëzore; ëndrrat që mund t’i bëjnë të rinjtë të vuajnë; ëndrra të mund të provokojnë katastrofa, ëndrra që mundtë shkatërrojnë dashuri. Duke udhëtuar e shoqëruar nga një vajzë e re, e mbushur plot shpresë për jetë dhe dashuri, atë e ndjekin nga pas ëndrrat e trishta të dhunës e të vdekjes.
- « Previous Page
- 1
- …
- 344
- 345
- 346
- 347
- 348
- …
- 383
- Next Page »