• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Si Krishtlindja u bë një traditë e festave amerikane

December 20, 2022 by s p

Nga Rafael Floqi/

Krishtlindjet u popullarizuan në Shtetet e Bashkuara gjatë Luftës Civile Amerikane, kur gazeta  Harper’s Weekly shfaqi imazhin e Santa Claus duke vizituar Ushtrinë e Unionit në faqen e saj të parë.

Tradita pagane e festimit të solsticit të dimrit me zjarre më 21 dhjetor frymëzoi festimet e hershme të krishtera të Krishtlindjeve.

Çdo stinë, të festimim të Krishtlindjeve ka liderë fetarë dhe konservatorë që ankohen publikisht për komercializimin e festës dhe mungesën në rritje të ndjenjës së krishterë. Shumë njerëz duket se besojnë se dikur ka pasur një mënyrë për të festuar lindjen e Krishtit në një mënyrë më shpirtërore.

Megjithatë, perceptime të tilla për festimet e Krishtlindjeve kanë pak bazë në histori. Si studiues i historisë transnacionale dhe globale, kam studiuar shfaqjen e festimeve të Krishtlindjeve në qytetet gjermane rreth vitit 1800 dhe përhapjen globale të këtij rituali feste.

Historia gjermane e pemës së Krishtlindjeve

Ndërsa evropianët morën pjesë në shërbimet e kishës dhe ceremonitë fetare për të festuar lindjen e Jezusit për shekuj me radhë, ata nuk e përkujtuan atë si ne sot. Pemët e Krishtlindjeve dhe dhënia e dhuratave më 24 dhjetor në Gjermani nuk u përhapën në kulturat e tjera të krishtera evropiane deri në fund të shekullit të 18-të dhe nuk erdhën në Amerikën e Veriut deri në vitet 1830.

Charles Haswell, një inxhinier dhe kronist i jetës së përditshme në qytetin e Nju Jorkut, shkroi në “Kujtimet e një oktoganari” se në vitet 1830 se familjet gjermane që jetonin në Brooklyn i vishnin pemët e Krishtlindjeve me drita dhe zbukurime. Haswell ishte aq kurioz për këtë zakon të ri, saqë shkoi në Bruklin në një natë shumë të stuhishme dhe të lagësht vetëm për të parë këto pemë Krishtlindjesh përmes dritareve të shtëpive private.

Vetëm në fund të viteve 1790 u shfaq në Gjermani zakoni i ri i vendosjes së një peme të Krishtlindjeve të zbukuruar me qirinj dhe stoli dylli dhe shkëmbimi i dhuratave. Kjo praktikë e re e festës ishte krejtësisht jashtë dhe e pavarur nga praktikat fetare të krishtera.

Ideja për të vendosur qirinj dylli në një gjelbërim të përhershëm u frymëzua nga tradita pagane e festimit të solsticit të dimrit me zjarre më 21 dhjetor. Këto zjarre në ditën më të errët të vitit kishin për qëllim të kujtonin diellin dhe t’i tregonin atij rrugën për në shtëpi. Pema e Krishtlindjeve e ndezur ishte në thelb një version i zbutur i këtyre zjarreve.

Poeti anglez Samuel Taylor Coleridge dha përshkrimin e parë të një peme të dekoruar Krishtlindjesh në një familje gjermane kur raportoi në 1799 se kishte parë një pemë të tillë në një shtëpi private në Ratzeburg në Gjermaninë veriperëndimore. Më 1816 poeti gjerman E.T.A. Hoffmann publikoi tregimin e tij të famshëm “Arrëthyesi dhe mbreti i miut”. Ky tregim përmban regjistrimin e parë letrar të një peme Krishtlindjesh të zbukuruar me mollë, ëmbëlsira dhe drita.

Qysh nga fillimi, të gjithë anëtarët e familjes, përfshirë fëmijët, pritej të merrnin pjesë në dhënien e dhuratave. Dhuratat nuk u sollën nga një figurë mistike, por u shkëmbyen hapur mes anëtarëve të familjes – duke simbolizuar kulturën e re të klasës së mesme të egalitarizmit.

Nga rrënjët gjermane në tokën amerikane

Vizitorët amerikanë në Gjermani në gjysmën e parë të shekullit të 19-të kuptuan potencialin e kësaj feste për ndërtimin e kombit. Në 1835, profesori i Harvardit, George Ticknor, ishte i pari amerikan që vëzhgoi dhe mori pjesë në këtë lloj festimi të Krishtlindjeve dhe vlerësoi dobinë e tij për krijimin e një kulture kombëtare. Atë vit, Ticknor dhe vajza e tij 12-vjeçare Anna u bashkuan me familjen e kontit von Ungern-Sternberg në Dresden për një festë të paharrueshme të Krishtlindjeve.

Vizitorë të tjerë amerikanë në Gjermani – si Charles Loring Brace, i cili dëshmoi një festë Krishtlindjesh në Berlin gati 20 vjet më vonë – e konsideruan atë një festival specifik gjerman me potencialin për të tërhequr njerëzit së bashku.

Si për Ticknor ashtu edhe për Brace, kjo traditë festash siguronte ngjitësin emocional që mund të bashkonte familjet dhe anëtarët e një kombi. Në 1843, Ticknor ftoi disa miq të shquar për t’u bashkuar me të në një festë Krishtlindjesh me një pemë të Krishtlindjes dhe dhënien e dhuratave në shtëpinë e tij në Boston.

Festa e festës së Ticknor nuk ishte festimi i parë i Krishtlindjeve në Shtetet e Bashkuara që paraqiste një pemë të Krishtlindjes. Familjet gjermano-amerikane kishin sjellë zakonin me vete dhe kishin vendosur pemët e Krishtlindjeve më parë. Sidoqoftë, ishte ndikimi shoqëror i Ticknor-it që siguroi përhapjen dhe pranimin shoqëror të zakonit të huaj për të vendosur një pemë të Krishtlindjes dhe për të shkëmbyer dhurata në shoqërinë amerikane.

Prezantimi i Santa Claus

Për pjesën më të madhe të shekullit të 19-të, festimi i Krishtlindjeve me pemët e Krishtlindjeve dhe dhënien e dhuratave mbeti një fenomen margjinal në shoqërinë amerikane. Shumica e amerikanëve mbetën skeptikë për këtë zakon të ri. Disa mendonin se duhej të zgjidhnin mes stilit të vjetër anglez om si varja e çorapeve për dhurata në oxhak dhe pema e Krishtlindjes si hapësira e duhur për vendosjen e dhuratave. Ishte gjithashtu e vështirë për të gjetur përbërësit e nevojshëm për këtë zakon gjerman. Fillimisht duhej të krijoheshin fermat e pemës së Krishtlindjes. Dhe duheshin prodhuar stolitë.

Hapat më domethënës drejt integrimit të Krishtlindjeve në kulturën popullore amerikane erdhën në kontekstin e Luftës Civile Amerikane. Në janar 1863, Harper’s Weekly publikoi në faqen e saj të parë imazhin e Santa Claus-it duke vizituar Ushtrinë e Unionit në 1862. Ky imazh, i prodhuar nga karikaturisti gjermano-amerikan Thomas Nast, përfaqëson imazhin e parë të Santa Claus.

 Në vitet në vijim, Nast zhvilloi imazhin e Santa Claus-it në një plak gazmor me një bark të madh dhe mjekër të gjatë të bardhë siç e njohim ne sot. Në 1866 Nast prodhoi “Santa Claus and His Works”, një vizatim i përpunuar i detyrave të Santa Claus, nga bërja e dhuratave deri te regjistrimi i sjelljes së fëmijëve. Ky skicë prezantoi gjithashtu idenë se Santa Claus udhëtoi me një sajë të tërhequr nga renat.

Shpallja e Krishtlindjes një festë federale dhe vendosja e pemës së parë të Krishtlindjes në Shtëpinë e Bardhë shënoi hapat e fundit për ta bërë Krishtlindjen një festë amerikane. Më 28 qershor 1870, Kongresi miratoi ligjin që e ktheu ditën e Krishtlindjeve, Vitin e Ri, Ditën e Pavarësisë dhe Ditën e Falënderimeve në festa për punonjësit federalë.

Dhe në dhjetor 1889 Presidenti Benjamin Harrison filloi traditën e ngritjes së një peme Krishtlindjesh në Shtëpinë e Bardhë.

Krishtlindjet më në fund ishin bërë një traditë festash amerikane.

man dressed as Santa in a cozy living room decked out in holiday decor
illustration of santa surrounded by men
old illustrations of st nick

‘Santa Claus and His Works,’ from Harper’s Weekly, Dec. 25, 1866. Artist Thomas Nast, HarpWeek

Filed Under: Kronike Tagged With: Rafael Floqi

GJERGJ KASTRIOTI  i quajtur SKENDERBE : Hero kombëtar i Shqipërisë

December 17, 2022 by s p

Mathew Aref/

Grekët që kur pushtuan vendin e Pellazgëve në shekullin VIII para Krishtit kanë bërë gjithçka për të zhdukur çdo gjurmë të qytetërimit të tyre. Sot ata po përpiqen të zhdukin çdo gjurmë të pasardhësve të tyre të vërtetë : Shqiptarëve të tanishëm që janë një e vërtetë  mahnitëse të prejardhjes së tyre pellazgjike. Fatkeqësisht ata nuk ia dolën aspak mirë në krimin e tyre, sepse vetëm gjuha shqipe i mbijetoi dërrmimeve dhe mashtrimeve të tyre të shumta. Greqia duhet dënuar për “krim kundër njerëzimit” jo vetëm që ka maskuar të vërtetën e origjinës mijëvjeçare të Pellazgëve dhe pasardhësve të tyre Shqiptarët (sot ata po sulmojnë edhe heroin tonë kombëtar) dhe se ka lidhur një marrëveshje shkëmbimi me Turqinë pas Luftës së parë botërore   e cila konsistonte në “lëvizjen” në Turqi të më shumë se 450.000 shqiptarë nga Epiri (Çameri), të cilët ata i konsideronin jo grek por si myslimanë të islamizuar nga Osmanët për pesë shekuj kundër afro një milion e gjysmë grekësh ortodoksë nga Anadolli, të cilët i instaluan automatikisht në Epir/Çamëri për të bërë botën të besojë se ajo nuk ishte shqiptare.

Grekët jo vetëm që tradhtuan historinë e origjinës së tyre të huaj në Evropë, por ata patën mosbesimin që të mos njihnin pohimet e autorëve grekë (arkaikë dhe klasikë) të cilët autor pohuan njëzëri se Pellazgët ishin paraardhësit e tyre të vetëm dhe jo stërgjyshërit e tyre, por ata na lanë detaje të vlefshme në shkrimet e tyre se mbretërit e parë të Athinës ishin egjiptianët (krh. Herodoti I, 56, 139, 171; VII, 204 / VIII, 44, 53; V, 65; VII, 141; II, 182 / II. , 28, 152, 165, 172.), se mbretërit ose udhëheqësit dorianë (jo populli i nënshtruar që ishte pellazgo-ilirë) ishin semitë (kananejtë alias fenikasit) detaj i konfirmuar në Bibël (1 Makabejtë XII, 1 deri në 23) dhe nga historiani Judeo-Romak Flavius Josephus (Antikitetet Judaike, libri XII – IV, 10- / Kundër Apionit, libri I, 12 – Les Belles Lettres, Paris 1972), se Iliada dhe Odisea ishin poema epike të “Pelazge” të traditës gojore”, se “Zeusi” nuk ishte grek por “Pellazg” (Iliada XVI, 233/236), se Jonianët ishin Pellazgë dygjuhësh të helenizuar, se në poemat epike (Iliada dhe Odisea) gjuha e sotme shqipe (veçanërisht dialekti verior gegë) arrin të deshifrojë shumë fjalë të onomastikës antonime (antroponime, teonime, eponime, toponime, oronime…), etj, etj !!! E gjithë kjo padyshim injorohet ose kalohet në heshtje nga Grekët.

Edhe sot luftojne kot (si Don Kishoti) per te justifikuar nje histori krejtesisht te falsifikuar dhe te manipuluar…dhe sot po pervetesojne edhe heroin tone kombetar “Gergj Kastrioti i quajtur  « Skenderbeg » ndersa ne kohen e tij (shek. XV) duke rezistuar dhe mposhtur Osmanët për 25 vjet ! Përveç kësaj, Grekët kërkojnë edhe sot Shqipërinë e Jugut, të cilën e konsiderojnë si pjesë përbërëse e Epirit të Jugut që ndodhet në Greqi !? Ndërsa autori grek “Strabo” (63 p.e.s. / 23 pas Krishtit) pohoi (VII, 7, 1) më shumë se 2000 vjet më parë se as Epiri, as Maqedonia dhe as Trakia nuk ishin kurrë pjesë e Greqisë. Ishin Romakët ata që pas pushtimit të Greqisë në -146 p.e.s., integruan gjeografikisht këto tre rajone pellazgo-ilire. Edhe sot kostumi i tyre i vetëm kombëtar grek (me fustanelle) është ai i “Epirit iliro-shqiptar” që është kostumi i dytë “rajonal” në Shqipëri !!! Çfarë vogëlsie, çfarë turpi, çfarë mashtrimi !!!

Është mashtrimi më i madh në të gjithë Historinë e Njerëzimit : as egjiptianët, as fenikasit (emri i vërtetë : Kananejtë), as Asirianët, as Persianët, për të përmendur vetëm bashkëkohësit e tyre, nuk e kanë maskuar, falsifikuar ose manipuluar historinë e tyre.  Ky është mashtrimi më i madh historik i gjithë njerëzimit. Jam gati të debatoj me këdo për të nxjerrë në dritë të vërtetën me prova, argumente, analiza dhe referenca të pakundërshtueshme. Kush kupton t’i vërë gishtin kokës !

Français

GEORGE KASTRIOTI dit SCANDERBEG : Héros national albanais 

Les Grecs depuis qu’ils ont occupé le pays des Pélasges au 8e s avant notre ère ont tout fait pour éliminer toutes les traces de leur civilisation. Aujourd’hui ils essaient d’éliminer toutes traces de leurs vrais descendants : les Albanais actuels qui sont la plus éclatante Vérité de leur ascendance pélasgique. Malheureusement ils n’ont pas réussi tout à fait leur crime car seule la langue albanaise a survécu à leurs nombreux massacres. L’on devrait condamner la Grèce pour « crime contre l’humanité » pour avoir non seulement travesti la Vérité des origines millénaires des Pélasges et de leurs descendants albanais (aujourd’hui il s’en prennent à notre héros national) et  d’avoir conclu un troc avec la Turquie après la deuxième guerre mondiale ayant consisté à « déplacer » en Turquie plus de 450.000 albanais d’Epire (Çameri)  qu’il considérèrent comme musulmans islamisés par les Ottomans durant cinq siècles contre près d’un million et demi de Grecs orthodoxes d’Anatolie qu’ils ont  installés d’office en Epire pour faire croire qu’il n’est pas albanais. 

Non seulement les Grecs trahissent l’histoire de leurs origines étrangères à l’Europe mais ils ont la mauvaise foi de ne pas reconnaitre les affirmations des auteurs grecs (archaïques et classiques) qui ont unanimement affirmé que les Pélasges étaient leurs seuls prédécesseurs et non leurs ancêtres mais ils nous ont laissé de précieux détails dans leurs écrits comme quoi les premiers rois d’Athènes furent des Egyptiens (cf. Hérodote I, 56, 139, 171 ; VII, 204 / VIII, 44, 53 ; V, 65 ; VII, 141 ; II, 182 / II, 28, 152, 165, 172.), que les rois ou chefs Doriens (pas le peuple soumis qui était pélasgo-illyrien) furent des sémites (cananéens alias phéniciens) détail confirmé dans la Bible (1 Maccabées XII, 1 à 23) et par l’historien judéo-romain Flavius Josèphe (Antiquités judaïques, livre XII – IV, 10- / Contre Apion, livre I, 12 – Les Belles Lettres, Paris 1972), que l’Iliade et l’Odyssée furent des poèmes épiques de « tradition orale pélasgique », que « Zeus » n’était grec mais « Pélasges » (Iliade XVI, 233/236), que les Ioniens étaient des Pélasges bilingues hellénisés, que dans les poèmes épiques (Iliade et Odyssée) la langue actuelle albanaise (particulièrement le dialecte gheg du nord) arrive à décrypter de très nombreux mots de l’onomastique (anthroponymes, théonymes , éponymes, toponymes, oronymes, etc.), etc, etc !!! Tout cela est évidemment ignoré ou passé sous silence par les Grecs. 

Aujourd’hui encore ils se battent en vain (comme don Quichotte) pour justifier une histoire complètement falsifiée et manipulée…et ils vont, même, s’approprier notre héros national « Georges Kastrioti dit Skanderbeg »  alors qu’à son époque (15e siècle)  toute l’Europe l’acclamait pour avoir résisté et vaincu les Ottomans pendant 25 ans ! En outre aujourd’hui encore les Grecs revendiquent le sud de l’Albanie qu’ils considèrent comme faisant partie intégrante de l’Epire du sud situé en Grèce !?  Alors que l’auteur grec « Strabon » (63 av. J.-C / 23 après J.-C) affirmait (VII, 7, 1) il y a plus de 2000 ans que ni l’Épire, ni la Macédoine, ni la Thrace n’ont jamais fait partie de la Grèce. Ce sont les Romains qui, après leur conquête de la Grèce en -146 avant notre ère, ont intégré géographiquement ces trois régions pélasgo-illyrienne. Même aujourd’hui leur seul costume national grec (en fustanelle) est celui des « Epirote illyro-albanais » qui lui est le deuxième costume « régional » d’Albanie !!! Quelle mesquinerie, quelle honte, quelle rouerie !!! 

C’est la plus grande supercherie de toute l’Histoire de l’Humanité : ni les égyptiens, ni les Phéniciens (nom véritable : cananéens), ni les Assyriens, ni les Perses pour ne citer que leurs contemporains n’ont travesti, falsifié ou manipulé leur propre histoire. C’est la plus grande supercherie historique de toute l’Humanité. Je suis prêt à débattre avec n’importe qui pour faire éclater la vérité avec des preuves, des arguments, des analyses et des références  irréfutables. A bon entendeur salut !

Filed Under: Kronike

Evropa si detyrë

December 15, 2022 by s p

Albin Kurti/

Në zemër të Evropës, në qytetin e bukur të Pragës, sot zyrtarisht dorëzuam në Presidencën Çeke të BE-së aplikimin tonë për anëtarësim në Bashkimin Evropian.

Kjo është një ditë historike për popullin e Kosovës dhe një ditë e madhe për demokracinë në Evropë.

Fjala ime e plotë me rastin e dorëzimit të aplikimit dhe në konferencën e përbashkët me ministrin për Çështje Evropiane të Çekisë, Mikuláš Bek:

I nderuar Ministër Bek,

Zonja dhe zoterinj,

Ne kemi ardhur në Pragë, në qytetin në zemër të Evropës, për të rikonfirmuar përkushtimin e palëkundur të Republikës së Kosovës ndaj vlerave themelore të Bashkimit Evropian – për lirinë, demokracinë, të drejtat e njeriut, barazinë dhe sundimin e ligjit – duke dorëzuar aplikimin e Republikës së Kosovës për anëtarësim në atë Bashkim.

Kjo është një ditë historike për popullin e Kosovës dhe një ditë e madhe për demokraci në Evropë.

Letra që mbaj në vete përmban shpresat dhe ëndrrat e qytetarëve tanë, të cilët kanë punuar kaq shumë për të arritur këtë ditë.

Ajo flet për aspiratat tona për t’iu bashkuar BE-së – me të cilën ndajmë vlera dhe ideale të përbashkëta – si një proces historik nga një projekt politik paqeje dhe prosperiteti.

I përgjigjet një vizioni të një Evrope që është e tërë, e lirë dhe në paqe. Ajo shton besimin në një Evropë që ka një të ardhme të ndritshme, bashkëpunuese dhe progresive.

Vitin e ardhshëm do të shënojmë njëzetvjetorin e Samitit të Selanikut, ku BE-ja u bëri një premtim të gjitha vendeve të Ballkanit Perëndimor. Vitin e ardhshëm do të festojmë 30 vjet që kur një Komunitet u bë zyrtarisht një Bashkim, një Bashkim Evropian, me hyrjen në fuqi të Traktatit të Mastrihtit. Viti i ardhshëm, në kuptimin evropian, fillon sot për vendin tim, duke i dorëzuar Shkëlqesisë Suaj aplikimin tonë për anëtarësim në Bashkim.

Ne e kuptojmë se rruga jonë përpara bazohet në meritat tona.

Ne nuk duam asnjë derë të pasme, as rrugë të shkurtër. Ne duam ta ndërtojmë BE-në në vendin tonë me njerëzit tanë – një BE e rritur në shtëpi, por jo e krijuar vetë: ne kemi nevojë për ndihmën e BE-së në Kosovë, një vend që përpiqet, që pastaj, të kontribuojë në BE.

Ne nuk e shohim progresin nga një këndvështrim transaksional, por nga një këndvështrim transformues, ku ne avancojmë demokracinë tonë, rritim ekonominë tonë dhe reformojmë shoqërinë tonë. Bashkimi Evropian është destinacioni që synojmë dhe është fati që ne përqafojmë.

Ndërkohë, BE-ja përfaqëson punën e vështirë që duhet të gëzohet. Që nga momenti kur dorëzuan aplikimet e tyre përkatëse, deri në momentin e anëtarësimit, nevojiteshin periudha të ndryshme kohore për vende të ndryshme: nga Finlanda dhe Suedia, që zgjatën tre vjet, në Maltë dhe Qipro, të cilave iu deshën 14 vjet – mesatarisht 9 vjet. Është realiste që Republika e Kosovës ta synojë këtë kohëzgjatje mesatare. Marrëveshja jonë e Stabilizim Asociimit tashmë është zbatuar me rreth 50%.

Faleminderit, Ministër Bek, për pritjen e ngrohtë dhe për gjithë mbështetjen që na keni treguar gjatë presidencës suaj.

Nën udhëheqjen e Republikës Çeke të BE-së, populli ynë është afruar më shumë me Bashkimin Evropian; dhe lidhja ndërmjet Republikës Çeke dhe Republikës së Kosovës është forcuar edhe më shumë.

Më lejoni ta mbyll duke thënë se “Evropa si detyrë” e Presidentit Vaclav Havel është Evropa jonë, është detyra jonë.

Ju faleminderit shumë.

Filed Under: Kronike

Kryetari Glauk Konjufca takoi kryetarin e Kuvendit të Maqedonisë së Veriut, Talat Xhaferi

December 12, 2022 by s p

Në fillim të vizitës së tij kryetari Konjufca u prit në takim nga kryetari i Kuvendit të Maqedonisë së Veriut, Talat Xhaferi, me të cilin u shkëmbyen mendime për aktualitetin politik, zhvillimet rajonale dhe mbështetjen e ndërsjellë në rrugën e integrimit evropian të të dy shteteve.

Në këtë takim të ngrohtë e miqësor, kryetarët Konjufca e Xhaferi i vlerësuan të shkëlqyera marrëdhëniet midis dy vendeve, ndërsa theksuan nevojën për thellimin e mëtejmë midis tyre në të gjitha fushat.

Duke potencuar një varg hapash që dy kuvendet kanë ndërmarrë në funksion të forcimit të bashkëpunimit midis tyre, të dy homologët shprehën gatishmërinë për intensifikimin e mëtejmë të këtyre marrëdhënieve, duke e shtrirë atë në të gjitha segmentet e veprimtarisë parlamentare.

Kryetari i Kuvendit të Maqedonisë së Veriut, Xhaferi, theksoi se Republika e Maqedonisë së Veriut i mbështet aspiratat euroatlantike të Republikës së Kosovës dhe në vazhdimësi shpreh gatishmëri për transmetimin e njohurive dhe përvojave të përfituara, si në rrugën e BE-së ashtu edhe në raport me aspiratat e integrimit në NATO. Njëkohësisht Xhaferi e përsëriti qëndrimin afirmativ të vendit të tij për aderimin e Kosovës në të gjitha organizatat multilaterale dhe rajonale.

Kryetari Xhaferi theksoi se në Maqedoninë e Veriut ndiqen me vëmendje ngjarjet aktuale në Kosovë dhe vlerësoi se është i domosdoshëm vazhdimi i negociatave mes dy palëve, me qëllim të qetësimit të gjendjes dhe gjetjes së zgjidhjeve për çështjet e hapura.

Kryetari i Kuvendit të Republikës së Kosovës, Glauk Konjufca, pasi falënderoi kryetarin Xhaferi për kontributin e tij të rëndësishëm në avancimin e marrëdhënieve ndërmjet dy vendeve, theksoi se Republika e Kosovës dhe Republika e Maqedonisë së Veriut ndajnë përcaktime dhe qëllime të njëjta strategjike në raport me politikën e jashtme.

Kryetari Konjufca falënderoi për mbështetjen e vazhdueshme të vendit për Kosovën, në sferën e integrimeve euro-atlantike, si edhe për liberalizimin e vizave me BE-në.

Kryetari Konjufca potencoi se që nga pavarësimi i Kosovës, të dy shtetet zhvillojnë marrëdhënie dhe bashkëpunim bilateral pozitiv dhe konstruktiv në të gjitha fushat, për çka janë nënshkruar rreth 60 marrëveshje bilaterale.

Në raport me agresionin e papranueshëm të Federatës Ruse në Ukrainë, kryetari Konjufca potencoi se Kosova dhe Maqedonia e Veriut janë në anën e vërtetë, në të cilën është e gjithë bota demokratike.

Në takim u vlerësua se avancimi i marrëdhënieve dypalëshe në të gjitha sferat me interes të përbashkët, përfshirë ato të ndërlidhjes infrastrukturore e të bashkëpunimit tejkufitar, i kontribuon zhvillimit të ndërsjellë, stabilitetit të rajonit dhe më gjerë.

Bashkëbiseduesit konfirmuan zotimet për intensifikimin e vizitave të ndërsjella, si ndërmjet kryetarëve të parlamenteve, ashtu edhe ndërmjet komisioneve përkatëse dhe grupeve parlamentare të miqësisë.

May be an image of 8 people, people standing, suit and indoor

See Insights and Ads

Boost post

Like

Comment

Share

Filed Under: Kronike

“Gjurmëve të Hasan Prishtinës”, një film dokumentar që rifreskon kujtesën tonë historike

December 11, 2022 by s p

Mehmet Prishtina/

Filmi dokumentar “Gjurmëve të Hasan Prishtinës” u shfaq premierë, sot, në ambientet e universitetit “Ukshin Hoti” në Prizren, vepër e gazetarit të RTSH-së, Genc Ymeraj. “Është zgjedhur pikërisht ky vend, ky universitet me këtë emër sinjifikativ si vazhdues i denjë i veprës së Hasan Prishtinës”, tha ndër të tjera Mehmet Prishtina. drejtori ĺ fondacionit “Hasan Prishtina”.

Figura e tribunit Hasan Prishtina në këtë dokumentar ishte vënë në spikamë në hapësira të ndryshme të Ballkanit, ku kishte vepruar Hasan Prishtina, si; Prishtinë, Shkup, Selanik, Tiranë, Vlorë, Vushtrri, etj. duke sjellë pamje e të dhëna. Pra, autori Ymeraj kishte sjellë fakte e të dhëna të reja rreth kësaj figure shumë të nderuar të shqiptarëve.

Gjithashtu, në këtë rast u folën fjalë rreth filmit dokumentar dhe figurës së Hasan Prishtinës nga: Shemsi Syla, Shefqet Hoxha, Parim Kosova, Mehmet Prishtina, Xhafer Beqiraj, etj.

Filmi është realizuar në shenjë të 110 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë.

Me këtë rast, mbi rëndësinë historike dhe artistike të këtij dokumentari, foli studiuesi dhe themeluei i Fondacionit “Hasan Prishtina” , i cili ndër të tjera tha se përmasat e një figure historike gjithmonë tejkalojnë kornizat kohore, sepse çdo kohë përpos instrumenteve të perceptimit, ka edhe kontekstin historik, që ndryshe quhet edhe momentum.

“Në historinë e popullit shqiptar pati disa figura historike që patën momentumin e tyre, prandaj është kontribut i gazetarit inventiv Genz Ymeri, që me rastin e 110 vj. e Pavarësisë, të veçojë disa segmente nga jeta dhe vepra e Hasan Prishtinës, brenda dokumentarit “Gjurmëve të Hasan Prishtinës”, të cilat përbënin momentumin e këtij kolosi të kombit tonë. Tërësia e këtyre segmenteve që u sistemuan me një kujdes të posaçëm nga Genc Ymeri, sollën disa anë pak a shumë të panjohura të profilit të Hasan Prishtinës, që kësaj radhe ndriçohen nga disa bashkëbisedues kompetent të cilët mbi supe mbartin përvoja dhe dije që i shërbyen autorit të dokumentarit për ta ndërtuar fabulën e tij dokumentare.

Ajo çka e bën të veçantë këtë film dokumentar, është sensi i autorit për të përzgjedhur njerëzit e duhur, të cilët vinin nga fusha të ndryshme dhe secili me njohuritë që posedonte, jepte një aspekt nga veprimtaria patriotike e Hasan Prishtinës. U intervistua shumë historian dhe hasanist në Shqipëri, Kosovë e Maqedoninë të Veriut, e deri ne Selanik, me ç’rast profili njerëzor, politik e kombëtar i Hasan Prishtinës plotësohej me ngjyra të cilat nxirrnin në pah plasticitetin e një figure historike, i cili angazhimin e tij e kishte shpërnda në disa fusha, siç ishin mobilizimi politik, aktiviteti diplomatik, koordinimi i lëvizjes kryengritje shqiptare dhe fushëveprimi në përhapjen e diturisë dhe arsimit në hapësirën ku jetonin shqiptarët.

Është për t’u vlerësuar kontributi i historianëve, studiuesve dhe veprimtarëve Skender Asani, Shefqet Hoxha, Hasan Bello, Xhavit Lashi, të cilët secili nga këndvështrimi i tyre sollën detaje që e bënin më të plotë mozaikun e këtij dokumentari.

Për publikun që do ta shikoj për herë të parë këtë dokumentar, do të ketë edhe një sihariq që kësaj here në fotografinë familjare të Hasan Prishtinë vjen edhe një personazh, siç ishte Elma Omer Prishtina, vajza e vëllait të Hasan Prishtinë, për të cilën Fondacioni “Hasan Prishtina” u përkujdes që varri i saj të rregullohet në mënyrën më të dinjitetshme.

Kenga labe “Thërret sot Vlora dhe Kanina, mirësvjen Hasan Prishtina”, realizuar nga Ansambli virtuoz vlonjat, por edhe ceremonia e inaugurimit të shtatoreve të Hasan Prishtinës dhe Adem Jasharit, në Mushtisht të Suharekës, i dhanë këtij dokumentari notat solemne, gjetje këto të autorit të cilat u kompozuan shkëlqyeshëm në tërësinë fabulative të dokumentarit”, vuri në pah Mehmet Prishtina.

Filed Under: Kronike

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 78
  • 79
  • 80
  • 81
  • 82
  • …
  • 596
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT