“Full support for Kosovo, so it is at least admitted in the community of European states. I am pursuing this and I am saying this because the International Court in The Hague already in 2010, at the request of Serbia, said that all conditions for international recognition and statehood of Kosovo have been met. After that, some member states of the European Union, which said they would recognize Kosovo under the condition that such an opinion is given, went into a yearslong silence that continues to this day,” the President of the Republic Zoran Milanović said today after meeting with the President of the Republic of Kosovo Vjosa Osmani Sadriu, who is paying an official visit to the Republic of Croatia.

“It would be good if other leaders called for the recognition of Kosovo, as I did at the UN. It should be recognized. I try to look at things rationally, keeping in mind Croatia’s interests above all,” added the President of the Republic.

President Milanović commented on the recent attack in Banjska in the north of Kosovo and called on Serbia to give answers about the events that took place. “In recent days, we have seen the escalation of conflict and dangerous actions in the north of Kosovo, behind which someone stands in terms of organization, resources and finances – these are the facts. Our positions are clear. Serbia must give answers to some obvious things. These are all things we have seen before in history and we don’t want to see them again. Someone stands behind this and we need to know who in order to be able to continue living normally. Because, if there are no consequences now, it means that we are waiting for the next such event. And we must not allow that,” said President Milanović.

In this context, President Milanović said that Serbian President Aleksandar Vučić must give answers to some questions: “Uniforms can be purchased online; however, weapons cannot be purchased that way. It’s not IKEA, nor an amusement park. In order to prepare for such a thing, you need to have the approval of the supreme leader or at least people who are close to him. A number of logical questions arise, to which Serbia must give answers.”

Responding to a question about Russia’s possible involvement in events in the north of Kosovo, with the aim of destabilizing the region, President Milanović said: “I don’t know if Russia has anything to do with the attack in Banjska, but the events in Kosovo certainly suit it. I am more surprised by Serbia, which seems to be unaware that it has lost everything it could lose in terms of the development of a nation. A healthier, more rational policy would be more beneficial to them. Serbia is certainly not contributing constructively to relations with neighbouring countries.”

In her statement to the press, the President of the Republic of Kosovo emphasized that Croatia is a major friend, ally and partner of Kosovo. “You were on our side when our survival was threatened, you support us even today when Kosovo is one of the most consolidated democracies in the region,” said President Osmani, adding that there are still forces in the region that want to return to the past.

“Kosovo is determined to continue moving forward and we are happy to have allies like Croatia. President Milanović continues to be our voice in forums where we are not present, but where we strive to be present: in NATO, in the common family of European states and in the UN, where President Milanović strongly called on all countries that have not done so to recognize the irreversible reality of the existence of an independent and sovereign state of Kosovo. I wish to thank you most profoundly on behalf of all the citizens of Kosovo,” said the President of Kosovo.

She emphasized that Kosovo views Croatia as one of its main allies, not only in the region. “We share a part of a common history, the acquisition of freedom and independence. Hundreds of Albanian citizens fought together with the citizens of Croatia in order for Croatia to achieve freedom and independence. Croatia is part of the KFOR peacekeeping mission in Kosovo where Croatian soldiers served in thirty contingents. I want to thank Croatia for its contribution to our stability and peace”, said President Osmani in her statement to the representatives of the press, adding that economic cooperation between Kosovo and Croatia is also essential.

PHOTO: Office of the President of the Republic of Croatia / Filip Glas, Marko Beljan

New York, 9 October 2023/

Thank you Mr. President,

I thank USG DiCarlo and Msuya for their briefing.

Colleagues,

Let’s imagine the scene: in a quiet and modest village in Kharkhiv oblast, peaceful people are participating in a wake after a funeral, joined in grief by the loss of a son from the village. The café had been closed since the start of the war. It re-opened only for this funeral service.

A fraction of a second later, the cafe was obliterated, the place is filled with thick smoke, and the air burdended by the ubearable smell of dead bodies torn to pieces. Death came again from the sky, from a precision ballistic missile.

52 civilians, one sixth of the prewar population of that little village was wiped away, massacred at a place of no strategic importance whatsoever except for having been on the target-hit-list of the Russian Army.

The Hroza massacre is not the first. It may unfortunately not be the last, as there is no sign this war is ending soon. But it underscores once again the terrible price civilians are paying 20 months after Russia’s invasion.

10,000 civilians that have already died and way more injured had done nothing to deserve this, except for being Ukrainians.

Just as in many other similar cases, we may hear it again : it was not Russia. Yet, Russia is the country that sarted and continues this unprovoked deadly war, it is the country reposnible for horrible crimes, the country that has broken the law. In this specific case, it has also broken the universal ancestral law of absolute respect for those mourning.

Colleagues,

Instead of accepting to do the only right thing they have been urged to, and heed the calls to stop the war, the Kremlin is trying desperatly to convince the world that black is white through a relentless propaganda machine gone full swing, that is holding nothing back. Every absurdity is fair game.

News anchors, pro-Kremlin mouthpieces, various officials compete with one another to vociferate daily threats of all kinds, and spread false information with scripts filled upside down.

We are all familiar with the frequents rants of a former president detailing its favorite nuclear threats. We thought an-all-time low had been reached.

In fact, no.

The Nobel Prize of Absurdity, if it existed, would certainly go to the Vice Speaker of the State Duma, Anna Kuznetsova.

She said, and I quote: “Our soldiers have found documents on the sale of children and human organs from which Ukraine gets 7% of its national budget, with the support of private British military companies and Coca Cola.”

There is really something special in this Russian obsession of fabricating stories with organ trafficking.

For those who don’t have the time to do the math, 7% of Ukraine’s budget for 2022 amounts to 4 billion US dollars. Ms. Kuznetsova did not dwell on retail prices.

No one can do better in combining the ridicule with depravity.

Alexander Solzhenitsyn, this time a real and respected Nobel Laureate, had long warned: “We know they are lying; they know, they are lying; they know, we know they are lying; and still they continue.”

Colleagues

Only a few days ago, the President of Russia said that his aim is to change the world.

For us, change means going forward, learning from past mistakes, strengthening peace, cooperation and friendship; investing in human rights and open societies; improving the life of people and by doing so, making the world a better place for all.

But if change means disrespecting international law and UN Charter, attacking and destroying your neigbor; violating human rights; supressing freedoms; applauding, supporting and embracing dictators; we dont want any of it.

This change « à la russe » means simply going backwards, undoing progress and achievements, returning to times long since past.

Mr. Persident,

Let me conclude with an important reminder.

Tomorrow the UNGA will vote to elect the new members of the Human Rights Council.

It may look like one of those numerous election processes in NY, which most often are uneventful. This one is not !

It is rather a defining moment, one to test once more the strong and high moral grounds of the UN.

Those who think that human rights have a meaning;

those who celebrate the 75th anniversary of the Universal declaration of Human rights as one of the most consequential developments in human history;

all those who care for the crediblity of the HRC and its work;

they all should think twice before casting their vote.

Beware UN colleagues, here and outside this room:

aggressors of their neigbors; killers of inocent people ; delibeate destroyers of civilian infrastructure, ports and grains silos; those who deport children and take pride in doing so; those who use torture and sexual violence as weapons ; those who blatantly disrespect the Human Rights Law have no place in the HRC.

Therefore, the same UNGA that has shown to the world that it doesn’t condone aggression has an important choice to make and demonstrate that it isn’t ready to take an arsonist for a firefighter.

Decisions have always consequences, and there is no wrong time to make the right ones.

Thank you.

Kolonel Hajro Limaj/

Sulmi terrorist në Banjskë (Serbisht: Napad u Banjskoj) ishte një sulm i armatosur i militantëve serbë kundër njësive speciale të Kosovës që ndodhi në fshatin Banjskë në veri të Kosovës më 24 shtator 2023. Në këtë sulm mbeti i vrarë rreshteri i policisë së Kosovës Afrim Bunjaku, të cilit presidentja i dha dekoratën “Hero i Kosovës”, një tjetër u plagos, ndërsa  tre terrprist serbë u vranë nga policia e Kosovës. Grupi i armatosur më pas u strehua në manastirin e Banjskës, prej ku gjatë gjithë të dielës u përlesh me policinë. Presidenti i Serbisë kishte dijeni për një sulm të paramenduar, duke ndezur tensionet mes dy vendeve ballkanike.

Rebelimi do të shërbente si një pretekst për ushtrinë serbe për të hyrë në Kosovën veriore  për ta justifikuar këtë veprim si mbrojtje të pakicave serbe dhe të trashëgimisë kulturore dhe fetare ortodokse.

Ky ishte një organizim i paramenduar, siç e ka pranuar edhe vetë lideri serb i Kosovës, Radoiçiç. Arsenali masiv i armëve të sekuestruara, mjaftueshëm për të nisur një luftë, vërteton  faktin  dhe vërteton sërish se regjimi i Vuçiçit në Serbi vepron si sponsor shtetëror i terrorizmit dhe punon me pretekste të ngjashme me Putinin për pushtimin e veriut të Kosovës.

Organizator dhe pjesëmarrës i këtij sulmi ishte Millan Radoiçiq, nënkryetar i Listës Serbe – partisë kryesore të serbëve në Kosovë që gëzon mbështetjen e Beogradit zyrtar.Për pjesëmarrjen e Radoiçiqit, i cili është nën sanksione amerikane dhe kërkohet në Kosovë për frikësimin e dëshmitarëve në rastin gjyqësor të njohur si Brezovica, ministri brendshëm  ka publikuar edhe një video të incizuar me dron. Më vonë Radoiciq deklaroi se ishte strehuar në Beograd dhe kishte dhënë dorëhejen nga detyra e zvendes kryetarit të partisë.

Fshati i Banjskës që nuk ka më shumë se 50 shtëpi dhe ndoshta nja 200 banorë, të gjithë serbë. 40 mijë serbët e 4 komunave të veriut të Kosovës, për të cilët Serbia kërkon Asosacionin, vazhdojnë të jetojnë në mes të kësaj gryke duke shpresuar se një ditë  do bashkohen me Serbinë.

Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian kanë dënuar ashpër sulmin dhe kanë kërkuar që përgjegjësit të përballen me drejtësinë. Si përfundim, sasia e madhe e pajisjeve luftarake të konfiskuara, shumëllojshmëria dhe fuqia e madhe e armëve të zjarrit (ku Policia e Kosovës sekuestroi 24 automjete, 29 granatahedhës, 150 dinamitë shpërthyes, 142 predha mortajash, 75 granata dore, 7 raketahedhës dhe 8 mina antitank) , sniper të kalibrit 12.7 mm, raketat anti-tanke, mitralozët e rëndë 50, mitralozët 40 mm, mjetet e komunikimit, mjetet e vëzhgimit. Në  këtë sulm do të merrnin pjesë rreth 200 ushtarë, si pjesë e fazës së parë dhe  qëndrimi i Vuçiçit e vërtetoi se pas këtyre ngjarjeve fshihet Beogradi. Përmes shpalljes së 27 shtatorit 2023 ditë zie në Serbi për terroristët e vrarë, Vuçiqi deklaroi  se ata morën nderime ngaqë u vranë në detyrë, të cilën ai dhe shteti serb ua ngarkoi. Serbia akomodoi dhe u dha trajtim shëndetësor terroristëve, të cilët morën pjesë në vrasjen e rreshterit Afrim Bunjaku dhe sulmin në veri të Kosovës.

Është fitorja e mirëfilltë e policisë dhe shtetit të Kosovës, në një situatë që askush nuk mund ta parashikonte. Kosova tregoi se është e aftë të mbrojmë shtetin në atë situatë, pas një agresioni të mirëfilltë të shtetit serb. Axhenda ka qenë  politike dhe logjistike. Ajo kërkon realitete të reja politike, të merrnin kontroll mbi territorin. Sulmi i ngjanë aneksimit të Krimesë, i barabartë me ngjarjet e Kroacisë dhe Bosnjes.

Vucicit iu rrit  shumë oreksi sa më shumë që faktorit perëndimor i mbyllen sytë përball akteve të tij kriminale në drejtim të Republikës së Kosovës. Koha na tregoi se heshtja është hapi që i paraprin zhurmës së armëve apo bombave të terroristëve dhe kjo duhet të parandalohet sa më parë duke reaguar dhe vepruar në mënyrë të prerë.

Perëndimi duhet të punojë në forcimin e sovranitetit të Kosovës, të heqë dorë nga ‘marrëzia’ siç është realizimi i Asociacionit të komunave me shumicë serbe dhe ta detyrojë Serbinë të heqë dorë nga irredentizmi. Çështja nuk është ajo që duket si një kompromis i drejtë në letër, por si do ta përdorë Serbia një entitet të tillë në praktikë. Në praktikë, Serbia mbetet e përkushtuar ndaj politikës nacionaliste të rimarrjes së Kosovës, kështu që çfarëdo autonomie institucionale për serbët në Kosovë do të ndërtohej në atë mënyrë derisa të krijohet brenda shtetit të Kosovës, një shtet irredentist serb, që do të përdorej për ta përmbysur tërë Kosovën ose për ta copëtuar atë.

Rafaela Prifti/

Përcjellja me nderime e At Artur Liolinit sot nga Kisha Ortodokse Shqiptare e Shën Gjergjit në Boston iu kushtua “shërbestarit të Zotit dhe të komunitetit’ që mbeti i tillë deri në fund të jetës së tij. At Arturi “ e mishëronte fjalën e Perëndisë në jetën e përditshme shërbestare” sic tha Peshkopi Nikodhim në meshën e liturgjisë mbajtur për të.

Figurë e njohur dhe e respektuar e Kishës Ortodokse dhe komunitetit shqiptaro-amerikane, At Artur (Liolin) mbante titullin e Kancelarit të Kryedioqezës Shqiptare të Kishës Orthodhokse në Amerikë nga viti 1975, vetëm pesë vjet pasi ishte dorëzuar prift. Në 2020 atij ju dha tituli Emeritus nga Kryepeshkopata Shqiptare për nderim të 50 viteve përkushtimi ndaj kishës. Gjatë viteve të shërbimit, At Arturi u kujdes per gjallërimin shpirtëror dhe veprimtaritë e komunitetit shqiptar. I apasionuar pas studimeve teologjike, ai respektohej për erudicionin dhe shpirtin e tij humanist.

Prindërit e tij kishin emigruar në Shtetet e Bashkuara nga Boboshtica e Korçës dhe familja Liolin jetonte në Nju Jork në fillimet e shekullit 20. I ati ishte mik i afërt me Fan Nolin, krijuesit të Kishës Autoqefale Ortodokse të Shqiperisë, Fan Noli, dhe fëmijët adhurues të tij.

Anëtarëve të familjes Liolin, të bashkëshortes Margarita, vajzave, djalit, vëllait Jimmy, ju shprehën ngushëllime anëtarë të komunitetit, shumë përfaqësues të shoqatave, aktivistë e besimtarë. Në emër të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra u vendos një kurorë me lule pranë trupit të At Liolinit në Kishën e Shën Gjergjit me anë të delegacionit të përbërë nga kryetari Elmi Berisha, Kryetari i Nderit Agim Rexhaj, Arkëtari Besim Malota, Shefi i Kabinetit Dr. Pashko Camaj, Editorja e Anglishtes Rafaela Prifti dhe Petrit Alibeaj nga Bostoni. Në fjalën e tij kryetari Elmi Berisha shprehu keqardhjen e vatranëve për ndarjen nga jeta të At Arturit si një “humbje shumë e thellë për të gjithë ne sepse mbi supet e tij ai ka mbajtur një trashëgimi, një kulturë, një ndjenjë shpirtërore dhe njerëzore që është përcjellë nga vetë Fan Noli.”

Pas përfundimit të liturgjisë, procesioni i makinave shkoi për në varrezat Forest Hills. Mbi trupin e tij u thanë lutjet e Peshkopit Nikodhim. Pjesëmarrësit u ftuan ta nderojnë duke e përcjellë me një lule mbi arkivol nën tinguj muzike të përzgjedhura nga vetë At Liolini. Ai pushon pak hapa më tej vendpushimit të fundit të Fan Nolit.

Shaban Murati/

Nëse doni të kuptoni degradimin e dinjitetit shtetëror mjafton të shikoni foton e publikuar nga ATSH për bisedimet e zhvilluara në 6 tetor në kryeministri midis ministrit të jashtëm të Greqisë G.Gerapetritis dhe kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama, i shoqëruar nga ministri i jashtëm i Shqipërisë. Në tavolinën e bisedimeve janë ulur përballë njeri-tjetrit dy delegacionet e dy qeverive, siç zhvillohen bisedimet e niveleve të njejta në protokollin diplomatik ndërkombëtar.

Cila perëndi greke e Olimpit zbriti në kryeministri, që duhej nderuar përtej prokollit sa të uleshin me përunjësi përballë saj dyshja më e lartë qeveritare e Shqipërisë, kryeministri dhe ministri i jashtëm? Si mundet kryeministri i Shqipërisë të zhvillojë bisedime zyrtare delegacionesh me një rang më të ulët se posti i tij, në një kohë kur sipas protokollit shtetëror dipomatik ai mund ta takonte ministrin e jashtëm grek duke qendruar në dy kolltukë apo karrike të ndara anash njeri tjetrit, por kurrsesi të zhvillonte bisedime zyrtare delegacionesh dypalëshe me të. Nuk po bëjmë pyetjen tjetër se përse kryeministri i Shqipërisë zhvilloi bisedime dhe priti në zyrën e tij vetëm ministrin e jashtëm grek dhe nuk priti as ministren e jashtëme të Gjermanisë dhe asnjë nga 24 ministrat e jashtëm, që ndodheshin në Tiranë në 6 tetor për mbledhjen e ministrave të jashtëm të Ballkanit Perëndimor në kuadrin e “Procesit të Berlinit” të drejtuar nga Gjermania. Nuk po bëjmë as pyetjen tjetër se çfarë do të bëjë më tepër protokolli i fandaksur kryeministror kur të vijë në Tiranë kryeministri grek.

Ministri i jashtëm i Greqisë ka për homolog ministrin e jashtëm të Shqipërisë dhe me atë ka tagrin që të zhvillojë bisedime dyalëshe. Ndoshta Shqipëria, që ende nuk ka kuptuar se ç’është dinjiteti i shtetit, ndjek manualin diplomatik të bandustanit, kur i pari i fisit ka monopolizuar gjithçka, dhe është bërë si xholi që hyn kudo vend e pa vend. Kryeministri i Shqipërisë e ka bërë praktikë këtë shkelje protokollare diplomatike, sepse një skandal të tillë e ka bërë në 8 janar 2021 kur në mënyrën më antidiplomatike shkon në selinë e ministrisë së jashtëme greke në Athinë dhe zhvillon atje bisedime dypalëshe me ministrin e jashtëm grek Dendias. Në librin tim “Deti midis Shqipërisë dhe Greqisë” kam shkruar lidhur më këtë: ”Asimetria e nivelit të bisedimeve tregon se si do t’i nënvleftësojë Greqia çeshtjet e hapura me Shqipërinë”. Në një situatë të tille shtrohet çështja nëse është Shqipëria, që i nështrohet si shtet raja protokollit fyes grek, apo është profanizmi diplomatik i kryeministrit të saj.

Mirë e bënë turpin diplomatik dhe personal, duke zhvilluar bisedime një ministër grek me dyshen qeveritare kryeministër dhe një ministër shqiptar, por si kanë faqe dhe ia bëjnë të njohur publikut këtë dëshmi të re të uljes së dinjitetit të Shqipërisë. Dhe kur sheh se si shtiret bandustani si shtet, kupton pse “bota qesh, dhe bota tallet” me ne.