Politike – Page 486 – Dielli

LETËR E HAPUR HIRËSISË SË TIJ ANASTAS JANULLATOS

January 19, 2018 by dgreca

*Ju lutem, Hirësi, si klerik që keni marrë shtetësinë shqiptare, do t’ju lutesha që të filloni të mbani meshë përkujtimore për këto viktima të pafajshme në mos në çdo fshat të paktën në çdo qytet si Bilishti, Korça, Erseka, Përmeti, Leskoviku, Gjirokastra e Saranda./

Nga Goni Vangjel Treska/

Shumë i Përndershëm Hirësi Anastas Janullatos, tani që iu dha prej Presidentit të Republikës së Shqipërisë shtetësia shqiptare, po ju shkruaj që Ju Kryepeshkopi i Kishës Shqiptare Autoqefale Orthodokse të filloni e të mendoni edhe si shqiptar, për të kërkuar disa të drejta për popullin shqiptar, të cilat nuk i keni ndjerë më parë si detyrime morale e shpirtërore.

E kam fjalën për vlerësimin që duhet t’ju bëni krimeve antinjerëzore që kreu ushtria e rregullt e shtetit grek:

Në vitin 1878 kur dogji e shkatëroi kalanë dhe qytezën e Lëkurësit mbi Sarandë;
2. Për djegien e mijëra shtëpive dhe masakrimin e mijëra shqiptarëve në vitet 1914 dhe 1916 në fshatra të Korçës, Kolonjës, Përmetit, Gjirokastrës e Sarandës. Këta shqiptarë të pafajshëm u masakruan, vetëm sepse ata kur ushtarët grekë i pyesnin: Iste helines? (Je grek?), u përgjigjeshin: Jam shqiptar orthodoks. Këto krime janë të dëshmuara jo vetëm prej ne pasardhësve të atyre viktimave, por edhe në gazetën “KOHA” që botonte Mihal Gramenua në Korçë më 1914, në shumë relacione të misionarit amerikan Kenedy që shërbente në vitet 1913-1914 në Korçë, në revistën “YLLI I MENGJEZIT” që botuan motrat Qiriazi në Boston MA më 1917, në artikujt e z. Gani Vila, Bejtulla Destanit dhe në librin e studiuesit Kosta Papa “Barbaritë Greke në Shqipëri”, etj.

3. Barbaritë e ushtrisë greke u pasuan edhe nga barbari të tjera në krahinën pjellore të Çamrisë, e cila iu dha padrejtësisht shtetit grek kur u ndanë kufijtë më 1913. Në Çamëri barbaritë filluan më 1924 dhe vijuan deri në janar të vitit 1945, kur gjithë pjesa myslimane e asaj krahine u shfaros me pleq, fëmijë dhe nuse shtatzëna, të cilët kuptohet se nuk mund të ishin bashkëpunëtorë të pushtuesve gjermanë, si i akuzoi propaganda shoviniste greke. Këto viktima nuk janë disa mijëra, por disa dhjetëra mijëra shqiptarë të vrarë e të shpërngulur nga shtëpitë dhe tokat e tyre atërore.

Ju lutem si klerik që keni marrë shtetësinë shqiptare të filloni të mbani meshë përkujtimore për këto viktima të pafajshme në mos në çdo fshat të paktën në çdo qytet si Bilishti, Korça, Erseka, Përmeti, Leskoviku, Gjirokastra e Saranda.

Është në nderin tuaj të kërkoni që në këto qytete të Shqipërisë dhe në qytetet Filat, Margëlliç, Igumenicë, Pargë të Çamerisë të kërkoni që të ngrihen memoriale në kujtim të viktimave shqiptare që shkaktuan ushtëritë e shtetit fqinj grek.

Miqësia midis Shqipërisë dhe Greqisë do të forcohet jo duke ndërtuar vorreza e memoriale në tokat shqiptare të disa ushtarëve grekë që ranë në luftën Italo-Greke jashtë kufirit të Greqisë më 1940, që u sollën si pushtues, por duke ndërtuar memorialet për viktimat që shkaktoi ushtria greke në popullin shqiptar, si ushtri e një qeverie shoviniste. Akte të tilla bëjnë pjesë në krimet kundër njerëzimit, të cilat çdo qeveri demokratike greke duhet t’i dënojë, aq më tepër ju si Kryepeshkop i Kishës Shqiptare Autoqefale Orthodokse.

Tiranë-Athinë, nis raundi i dytë i bisedimeve

January 19, 2018 by dgreca

-Mes palëve qëndrojnë problem të hershme dhe të reja, që nga mbajtja formale në fuqi nga ana e Greqisë e ligjit të luftës, çështja came, apo dhe ajo e përcaktimit të kufirit detar mes dy vendeve./

1 Bushati Kotzia

Në qytetin e Korçës ka nisur sot raundi i dytë i bisedimeve mes ministrave të jashtëm të Shqipërisë dhe Greqisë, në përpjekje për t’i dhënë zgjidhje një sërë problemesh të mbetura pezull mes dy vendeve. Takimi i parë mes ministrit shqiptar Ditmir Bushati dhe homologut të tij grek Nikos Kotzias u zhvillua në Kretë, në muajin nëntor. Rreth atij takimi pati vetëm një deklaratë të përbashkët ku nuk u dhanë detaje, por saktësohej se “gjatë bisedimeve të cilat u zhvilluan në një atmosferë miqësore dhe konstruktive, është bërë një punë substanciale”. Të dy ministrat e konsideruan nisjen e dialogut si “një hap të rëndësishëm përpara”, duke nënvizuar se “përpjekjet për të gjetur zgjidhje afatgjata mbi problemet e trashëguara do të vijojnë”.

Edhe për takimin e Korçës që do të zgjasë deri të dielën gjithashtu nuk ka asnjë informacion, ndërkohë që në intervalet mes dy raundeve, siç deklaroi pak kohë më parë dhe kryeministri Edi Rama “bisedimet kanë vazhduar me intensitet në nivel ekspertësh”.

Marrëdhëniet mes Shqipërisë dhe Greqisë janë shoqëruar prej kohësh me ulje ngritje të theksuara. Mes palëve qëndrojnë problem të hershme dhe të reja, që nga mbajtja formale në fuqi nga ana e Greqisë e ligjit të luftës, çështja came, apo dhe ajo e përcaktimit të kufirit detar mes dy vendeve.

Pas nisjes së bisedimeve dypalëshe, Tirana ka dhënë sinjalet e para, duke rihapur çështjen e varrezave të ushtarëve grekë të rënë në territorin shqiptar gjatë luftës italo-greke. Pak javë më parë Qeveria mori vendimin për ndërtimin e varrezës së dytë në Bularat, pas asaj të ngritur në Këlcyrë vite me parë, si pjesë e një marrëveshjeje mes dy qeverive të firmosur në vitin 2009. Në prag të Krishtlindjeve të shkuara, presidenti Ilir Meta, i dha nënshtetësinë shqiptare kryepeshkopit të Kishës ortodokse shqiptare Janullatos, një vendim i cili u prit me entuziazëm në Athinë.

Nga ana tjetër, në deklaratat e tij në shtypin grek ministri i Jashtëm Kotzias është shprehur optimist për ecurinë e dialogut. Ndërsa më parë, mohohej që Greqia të kishte ende në fuqi Ligjin e luftës me Shqipërinë, tanimë pala greke jo vetëm që e ka pranuar publikisht, por po mendon për gjetjen e modaliteteve për shfuqizimin e këtij ligji.

Edhe kryeministri Edi Rama është shprehur me nota pozitive për procesin e nisur. Pak javë më parë ai u shpreh se “me Greqinë po zhvillojmë bisedime shumë serioze. Po diskutojmë mbi gjëra që deri dje dukeshin të paimagjinueshme, me shumë për shkak të mungesës së seriozitetit dhe servilizmit qesharak politik të Tiranës ndaj fqinjëve. Që në krye të herë ne e kemi konsideruar Greqinë, së bashku me Italinë dhe Turqinë, pjesë e trekëndëshit strategjik, dhe duam që te jetë një partner strategjik i yni”, ka nënvizuar zoti Rama.(Kortezi:Zeri i Amerikes)

MANASTIRI I BOBOSHTICES DHE VARREZAT E USHAREVE GREKE

January 19, 2018 by dgreca

*A e dini se Grekët e donin Manastirin e Boboshticës varrezë të ushtarëve pa mbaruar ende lufta italo-greke?/

vendi i kishën e Shën Kollit të Grykës së Këlcyrës, u eshte ndertuar varreza greke 1 Shkurt 41 Boboshtice

1-Ne foto:Ky eshte vendi i kishës se Shën Kollit të Grykës së Këlcyrës,k u eshte ndertuar varreza greke/

2-Shkurt 1941- Boboshticën e vizitojë edhe komandanti i përgjithshëm i ushtrisë greke Aleksandros Papagosi/

Boboshtice,Ushtaret greke 1940, duke u ngjitur tek vendi i Manastirit

1-Boboshticë-25 Mars 1938.I gjithë fshati në kodrën para kambanarisë së-Manastirit të Fjetjes së Hyjlindëses pas Meshës Hyjnore për festën e Ungjillëzimit të Hyjlindëses.

2-Boboshtice- Ushtaret-greke me1940-duke u ngjitur tek vendi i Manastiri

*Në betimin ushtarak grek thuhet: “Atje, ku ka varre të ushtarit grek është tokë greke.”/

Nga Arben Llalla/

Greqia ka projektet e saj afatgjata për të ndërtuar historinë e së ardhmes, të ngritur mbi gënjeshtrën që jugu i Shqipërisë dikur i përkiste asaj, ndaj duhet t’i rikthehet një ditë. Për mos të harruar asnjëherë Greqia ëndrrën e Megalo Idesë të projektuar që më 1844 nga vllehu Joanis Koletis, në betimin ushtarak grek janë futur edhe vargjet: “Kam një motër të vërtetë, atë e quajnë Veriu i Epirit, Unë i përkasë ushtrisë së lavdishme greke, në agim do shkojë pa urdhër për të luftuar, për ta bashkuar Korçën me Greqinë. Atje,ku ka varre të ushtarit grek është tokë greke.”

Prandaj, çdo varrezë e ushtarëve grekë të vrarë gjatë luftës italo-greke më 1940-1941 ndërtohet në vende të shenjta që i përkasin shqiptarëve, të cilat më vonë do të quhen tokë greke, manastire dhe kisha greke.

Greqia ndërtoi varrezën e ushtarëve të saj, pikërisht në kishën e Shën Kollit të Grykës së Këlcyrës. Kjo ka qenë pronë e Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë dhe nuk dihet përse i është marrë KOASH dhe i dhënë Greqisë për ushtarët e saj, pra nuk i përket më shqiptarëve, por ka “ndërruar” pronar dhe destinacion. Të moshuarit në Këlcyrë thonë se kur kalonin automjetet aty pranë e përshëndesnin me bori vendin e shenjtë, të tjerë grekë ndalen për t’u lutur. Dikur aty, fëmijët e zonës kalonin pushimet në kampe verore në Manastir, por sot kemi gjithë ato gropa të hapura e varre të zbrazura dhe kuti metalike me eshtra që mbushin kishën.

Vendi tjetër i shenjtë për ortodoksit shqiptar është Manastiri i Boboshticës në Korçë, ku grekët kanë ndërtuar varrezën e ushtarëve të tyre, pikërisht tek vendi i Manastirit të Fjetjes Hyjlindëse. Ky Manastir ishte piketuar për t’u bërë qendër greke qysh në luftën italo-greke më 1940. Në këtë fshat, jo rastësisht u vendos edhe shtabi qendror i ushtrisë greke për Qarkun e Korçës, ku përfshihej edhe Pogradeci. Në shkurt të 1941 Boboshticën e vizitoi komandanti i përgjithshëm i ushtrisë greke, Aleksandros Papagosi, cili u bë kryeministër i Greqisë më 1951-1955. Pra, Greqia ka projektuar shumë vjet më parë ndërtimin e një varreze të madhe për ushtarët e saj të vrarë më 1940-1941 edhe në Manastirin i Boboshticës. Fshati Boboshticë ka patur 13 kisha dhe 3 Manastire, ka qenë e banuar gjithnjë nga bullgarë, shqiptarë dhe vllehë, por asnjëherë nga grekë apo grekfolës. Gjuha e kishës deri në shpalljen e Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë ka qenë si kudo greqishtja, por banorët kanë folur shqip dhe bullgarisht.

Pyetja që duhet bërë sot është: A mund të sqarojë kush opinionin publik, se cili është pronari i varrezave greke të Këlcyrës dhe vendi i Manastirit të Fjetjes Hyjlindëse sot? A është akoma KOASH-i që i administron pronat e Bashkësisë Ortodokse në Shqipërisë, në rastin në fjalë është bërë shpronësimi? Nëse është shpronësuar e ka shitur apo ia ka dhuruar pronën Greqisë? Në të dyja rastet me ç’të drejtë e ka bërë këtë dhe me vendim të cilit organ apo autoriteti kishtar? Por, edhe nëse e ka akoma si pronë, kush ua jep këtë të drejtë të tjetërsimit arbitrar të pronave kishtare, Sinodit, apo Kryepeshkopit që janë kujdestarë të përkohshëm të KOASH-it dhe do të zëvendësohen nga të tjerë, siç na mëson historia kishtare?

Kjo do të jetë sërish paradoksale, nëse është akoma KOASH-i pronar. Ç’punë ka dhe mbi cilën traditë, një kishë ortodokse e pavarur mund të administrojë apo mirëmbajë një varrezë ushtarake të një vendi tjetër?

E keqja më e vogël do të ishte që të ishte ndërtuar vetëm një mauzoleum përkujtimor, në pronë të blerë ligjërisht dhe jo një truall kishtar (nëse është falur trualli kishtar), sepse tashmë këto troje konsiderohen të humbura dhe të pushtuara, pa të drejtë rikthimi. Këto ngjarje kërkojnë hetim dhe sqarim, si nga organet tona kompetente, pasi ne nuk mund të lëmë askënd që trashëgiminë tonë kombëtare kulturore të na e kalojnë tek një komb tjetër, si dhe nga brenda Bashkësisë ortodoksët shqiptarë duhet të kërkojnë llogari për rrëmbimin e pronave të blera me gjakun e të parëve tanë.

TË JETOJMË SI VËLLEZËR OSE DO VDESIM SI BUDALLENJ….

January 18, 2018 by dgreca

Martin Luther King: “DUHET TË MËSOJMË TË JETOJMË SË BASHKU SI VËLLËZËR OSE DO VDESIM TË GJITHË SI BUDALLENJ”/

Nga Frank Shkreli/

Të hënën që kaloi, në Shtetet e Bashkuara u shënua dita kushtuar Martin Luther King-ut, predikatorit protestan, aktivistit dhe udhëheqsit të lëvizjes së të drejtave civile në Amerikë, nga viti 1954 e deri më 1968. Është kjo një festë federale që shënohet çdo vit anë e mbanë Shteteve të Bashkuara, të hënën e tretë të Janarit, e që përkon me ditëlinjen e tij më 15 të këtij muaji. Martin Luther King-u njihet në historinë amerikane dhe botërore për rolin e tij paqësor në avancimin e të drejtave civile dhe të drejtave bazë të njeriut duke përdorur taktika dhe mjete paqësore, përfshirë mosbindjen civile, bazuar në besimin e tij të krishterë dhe frymëzuar nga aktivizmi i padhunë i Mahatma Gandhit. Për veprimtarinë e tij paqësore, në mbështetje të drejtave civile për afrikano-amerikanët, gjatë 50-ave dhe 60-ave, atij iu akordua Çmimi Nobel për Paqë, duke u bërë kështu personi më i ri që mori këtë çmim prestigjoz ndërkombëtar, në vititn 1964.

Dita kushtuar Dr. Martin Luther King-ut është një festë dhe ditë pushimi për shumicën e amerikanëve, ashtu siç janë edhe festat e tjera federale dedikuar presidentëve të Amerikës ose datave kyçe të historisë amerikane, siç është Dita e Pavarësisë. Sidomos në këtë ditë, media të ndryshme amerikane, përfshirë stacionet televizive, me këtë rast, kujtuan këtë burrë të madh duke i sjellur publikut fjalime dhe citime frymëzuese të këtij personaliteti të historisë së Shteteve të Bashkuara. Citimet dhe fjalimet e tija, megjithëse shqiptuar gjysëm shekulli më parë, tingëllojnë edhe sot gjithnjë aktuale, profetike, për të mos thënë biblike, jo vetëm për aktualitetin politik dhe shoqëror në Amerikë sot, por janë reflektuese edhe për situate të popujve kudo në botë, pasi ai fliste për vlera dhe të drejta universale të përbashkëta për çdo individ dhe për të gjithë popujt kudo, pa marrë parasyshë, racën, fenë ose origjinën etnike.

Njëri prej fjalimeve me rëndësi, por që ndoshta nuk tërheq aq shumë vëmendjen si fjalimet e tjera historike të njohura të tija jo vetëm për nga përmbajtja por edhe për nga oratoria e udhëheqsit të të drejtave civile — ishte fjalimi i Martin Luther King-ut mbajtur në Katedralën Kombëtare në Uashington në mars të vitit 1968, para se të vritej në prill të vitit 1968.

Duke folur për atë që e ka quajtur si “revolucioni i madh teknologjik”, si edhe për “revolucionin në fushën e të drejtave të njeriut”, me shpërthimin e lirisë në botë ai ka thënë se, “Kurdoherë që diçka e re ndodhë në histori, sjellë me vete sfida dhe mundësi të reja…Për t’u përballur me këto sfida, ne duhet të kemi një persepktivë botërore. Asnjë person nuk mund të jetojë vetëm, asnjë komb nuk mund të ekzistojë i vetëm. Kushdo që mendon se mund të jetojë i izoluar nga bota, ai është duke fjetur gjatë gjithë kohës së revolucionit modern. Bota në të cilën jetojmë është, gjeografikisht, një botë. Sfida, pra me të cilën përballemi është që t’a bëjmë botën një, në kuptimin e vëllazërimit” dhe bashkpunimit, ka thënë Dr. King-u në fjalimin e mbajtur në Katedralën Kombëtare në Uashington në vititn 1968.

Dr. Luther King ka thënë me atë rast se është e vërtetë se identiteti ose njësimi gjeografik i kësaj periudhe historike për njerëzimin ka ndodhur pikërisht për arsye të shpikjeve shkencore dhe teknologjike të njeriut modern. Nepërmjet zbulimeve shkencore dhe teknologjike, njeriu modern ka bërë të mundur pothuaj zhdukjen e largësive gjeografike, gjë që na tregon se, “bota në të vërtetë është një fqinjësi, një mahallë.”

“Nepërmjet gjeniut tonë shkencor e teknologjik kemi krijuar një botë të afërt, të një fqinjësie të mirë me njëri tjetrit, por fatkeqsisht nuk kemi treguar angazhimin etik e moral që nga kjo fqinjësi të krijojmë një vëllazërim. Por duam, a nuk duam, jemi të detyruar që të bëjmë një gjë të tillë, ashtuqë që të krijojmë në vëllazërim dhe bashkpunim me njëri tjetrin për të mirën e përbashkët. Duhet të mësojmë të jetojmë me njëri tjetrin si vëllëzër ose për ndryshe do të vdesim të gjithë si budallenj”, është shprehur ai. “Të gjithë jemi të lidhur me njëri tjetrin, kemi të njëjtin fat të përbashkët dhe “Çdo gjë që afekton njëri prej nesh drejtë për së drejti — indirekt, na prekë të gjithëve” duam e s’duam, ka thënë Martin Luther King.

Ai kishte cituar, poetin dhe klerikun anglez të gjysëm shekullit të 19-të, Xhon Donne,I cili ka thënë se, “Asnjë individ nuk është dhe nuk mund të jetë një ishull në vetvete. Çdo person është pjesë e këtij kontinenti…” Ndërkaq, duke folur për problemet e Amerikës të periudhës që ai jetoi, sidomos për trajtimin e keq të afrikano-amerikanëve nga shoqëria e atëhershme, Martin Luther King ka cilësuar padrejtësitë raciale të atëhershme si “një barrë e afrikano-amerikanëve dhe si një turp i të bardhëve.” Ai ka folur për argumentat e disa personave të periudhës së tij të cilët thonin se problemet nuk mund të zgjidheshin menjëherë, se duhej kohë, se koha në të vëtetë, do të shëronte të gjitha plagët. “Koha”, ka thënë ish-udhëheqsi i të drejtave civile në Amerikë, “është një mit e ky mit është se koha është neutrale, se ajo mund të përdoret për qëllime konstruktive dhe për të qëllime shkatërruese.” Forcat e errëta, ka theksuar ai, e kanë përdorur më efektivisht se forcat e vullnetit të mire, justifikimin se koha do i sherojë të gjitha problemet. Koha do ta tregojë, ka thënë ai, se “Do të duhet që ky brez, eventualisht, të pendohet për të bëmat e forcave të errëta dhe jo vetëm për fjalët dhe veprat e dhunës së tyre, por edhe për heshtjen e tmershme dhe për qëndrimet indiferente të njerëzve vullnet mirë e të cilët rrinë duarkryq” përballë problemeve me të cilat ballafqoset një shoqëri, duke u shprehur, “Prit se koha do t’i zgjidhë”.

Martin Luther King në fjalimin e tij në Uashington në mars të vitit 1968 ka thënë se asgjë në histori nuk ndodhë vet-vetiu. “Por, ngjarjet ndodhin si përfundim i përpjekjeve të vazhdueshme dhe punës së palodhëshme të individëve të dedikuar ndaj kauzave të drejta e të cilët janë të gatëshëm të jenë edhe bashkpuntorë të Perendisë. Pa një punë të rëndë dhe pa përpjekje të vazhdueshme, koha në vet-vete, bëhet aleate e ngushtë e forcave primitive të stagnimit shoqëror, është shprehur ai. Koha për të vepruar është tani. “Kështuqë duhet të jemi bashkpuntorë të kohës dhe të jemi të vetdijshëm se koha është gjithmonë e përshtatëshme për të bërë mirë, për të bërë atë që duhet bërë”, për të mirën e përbashkët.

Mesazhi i Martin Luther King-ut 50- vjet më parë ashtu si dhe sot është “vëllazërimi” dhe “bashkpunimi” midis forcave vullnet mira, në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar, me qëllim për të zhdukur problemet e shoqërive moderne, siç janë respekti për jetën e njeriut, liria dhe drejtësia e barbartë për të gjithë, zhdukja e varfërisë, diskriminimit dhe probleme të tjera shoqërore – të cilat megjithë arritjet e shkencës dhe të teknologjisë moderne – nuk mund të zgjidhen pa “vëllazërim” e bashkpunim me njëri tjetrin, sipas Martin Luther King-ut, pasi asnjë njeri nuk është ishull në vetvete. “Nëqoftse njeriu nuk ka punë as të ardhura, ai nga ana tjetër nuk ka as jetë, as liri, as mundësinë për të qenë i kënaqur”. Duke njoftuar protesta paqësore kundër diskriminimit, “Kemi ardhur në Uashington”, përfundoi Martin Luther King fjalimin e tij në Katedralën Kombëtare të kryeqytetit amerikan në vitin 1968, “Për t’u angazhuar në një veprim dramatik paqësor, për t’u kujtuar të gjithëve hendekun e madh që ekziston midis premtimeve të bëra dhe mos- realizimit të premtimeve të dhëna. Për ta bërë të padukshmen, të dukshme”, theksoi ai duke paralajmëruar se, “Asgjë nuk do të realizohet drejtë zgjidhjes së problemeve me të cilat përballet shoqëria, nëqoftse njerëzit vullnet mirë rrinë duarkryq me shpresen se koha do t’i zgjidhë eventualisht problemet. Është mesazhi i Martin Luther King-ut, para 50-vitesh se tani është koha për veprim që “vëllazërisht” dhe në bashkpunim me njëri tjetrin dhe në mënyrë paqësore të zgjidhen problemet me të cilat përballet cilado shoqëri, sepse koha nuk pret, por shkon në favor të forcave të errëta të shoqërisë, të cilat e përdorin kohën për qëllime dhe interesa personale, por shkatërruese dhe në dëm të interesave për të mirën e përbashkët të shoqërisë. Megjithkëtë, Martin Luther King ishte optimist se liria më në fund do të fitohej, “Sepse si trashëgimia e shënjtë e kombit tonë ashtu si dhe vullneti i përjetëshëm i të Madhit Zot, janë të mishëruara në kërkesat tona për të drejta të barabarta. Ashtuqë, sado i errët të jetë horizonti, sado të thella të jenë ndjenjat e zemërimit dhe sado të dhunëshme të mund të jenë përplasjet, më në fund do t’ia dalim”, nëqoftse mësojmë të jetojmë së bashku si vëllëzër, ka përfunduar Dr. Martin Luther King-u fjalimin e tij në Katedralën Kombëtare, në mars të vitit 1968.

Delawie: Ata që e shfuqizojnë Ligjin për Specialen do të përballen me pasojat

January 17, 2018 by dgreca

Ambasadori amerikan në Prishtinë, Greg Delawie u ka bërë thirrje përfaqësuesve politikë në Kosovë që të heqin dorë nga shfuqizimi apo ndryshimi i Ligjit për Gjykatën Speciale. Në të kundërtën, ai ka thënë se politikanët që do të përballen me pasoja të rënda.

Ne Foto:Ambasadori amerikan Greg Delawie/

“Deputetët që e mbështesin këtë nismë dhe politikanët që i prijnë asaj përkundër mohimeve të tyre, do t’iu nënshtrohen pasojave specifike dhe të ashpra” ka deklaruar Delawie. Këto komente ai i ka bërë në ditën kur Kryesia e Kuvendit po vendosë nëse do të përfshijë për seancën e radhës së Kuvendit nismën e 43 deputetëve për shfuqizimin e Gjykatës Speciale.

“Dëshiroj të flas me ju, qytetarët e Kosovës se përse Gjykata Speciale është kaq e rëndësishme për Kosovën dhe përse Shtetet e Bashkuara të Amerikës do të bëjnë gjithçka që kanë në fuqi për të siguruar që gjykata ta përfundojë mandatin e saj”, ka thënë Delawie.

Kosova e ka bërë këtë Gjykatë, vazhdoi Delawie, për të sjellë para drejtësisë të gjithë ata persona që janë akuzuar se kanë kryer krime kundër individëve të tjerë, gjatë kohës së luftës së Kosovës për liri.

“Kosova ka luftuar më 1999 dhe ne kemi qëndruar pranë jush, kemi qëndruar me viktimat, kemi qëndruar përkrah drejtësisë. Askush nuk do të mundet ndonjëherë t’i rishkruajë librat e historisë për fushatën e krimeve mizore të Republikës Federale të Jugosllavisë, por realiteti është se disa individë që kanë luftuar për kauzën e drejtë të lirisë së Kosovës kanë kryer krime të rënda kundër të tjerëve, për çka edhe duhet të japin llogari”, ka theksuar ambasadori amerikan.

“Kjo është përse duhet Gjykata Speciale. Viktimat, rastet e të cilave mund të ndiqen penalisht nga Gjykata Speciale përfaqësojnë shumë etni, shqiptarë, romë, serbë e tjerë dhe të gjithë kanë qenë kosovarë. Andaj të gjithë meritojnë trajtim të barabartë para ligjit”, theksoi ai.

“Kjo Gjykatë na intereson sepse ndërhyrja e jonë më 1999 ishte e bazuar në idenë se krimet e luftës ndaj kujtdo, ishin sulm ndaj drejtësisë ndërkombëtare dhe mbajmë në mend vuajtjet e një milion kosovarëve të dëbuar nga shtëpitë e tyre, të strehuar nëpër male apo përtej kufirit maqedonas. Dëshironim drejtësi për ta. Ushtarët amerikanë vënë jetën e tyre në rrezik për ta mbrojtur atë parim dhe ua kemi borxh që të vazhdojmë ta mbrojmë këtë parim edhe sot”, ka thënë ambasadori amerikan.Ai tha po ashtu, se Gjykata nënkupton se Kosova nuk mund të jetë vend i tillë ku mosndëshkimi do të ishte normë.“Ta pranosh ketë realitet do të nënkuptonte kthim në udhëheqin e stilit të epokës së Millosheviqit të cilën një gjeneratë e qytetareve kosovar kanë luftuar për ta rrëzuar”, theksoi ai.“Gjykata Speciale në intereson, sepse duam që Kosova ta marrë vendin e saj si shtete evropian duke ju bashkuar NATO-s dhe Bashkimit Evropian. Ndryshimi apo zhbërja e Ligjit për Gjykatën Speciale dhe demonstrimi i përbuzjes për sundimin e ligjit do ta vë Kosovën mbrapa me vitet të tëra në integrimin e saj drejt institucioneve evropiane”, vijoi ambasadori amerikan.Në vijim, Delawie u është përgjigjur edhe pohimeve të disa liderëve në Prishtinë, se punën e Gjykatës Speciale mund ta marrin sipër edhe institucionet vendore të drejtësisë. Por, ai ka hedhur dyshime.“Ne kemi investuar shumë në sistemin e drejtësisë në Kosovë, por ky sistem ende nuk e ka demonstruar që është i aftë që të ndajë drejtësi në rastet e profilit të lartë dhe dëshmitarët vazhdojnë që të jenë subjekt i frikësimeve, kërcënimeve dhe dhunës. Ende nevojitet një mekanizëm i jashtëm. Drejtësia për viktimat ka pritur kohë të mjaftueshme”, tha Delawie.

Ai u ka bërë thirrje të gjithë qytetarëve të ë Kosovës që të këmbëngulin që udhëheqësit e tyre ta mbrojnë të drejtën për drejtësi.“Pyetini, çfarë lloji dëshironi që Kosova të bëhet. A dëshironi që Kosova të bëhet vend ku sundimi i ligjit nuk aplikohet për ata që kanë pushtet, fuqi apo miq politikanë? A dëshironi që Kosova të jetë një vend i tillë, ku kriminelët nuk përballen me asnjë pasojë për krimet e tyre? A dëshironi që Kosova të mbetet prapa, kur të tjerët t’i bashkohen Bashkimit Evropian?”, ka shtruar dilemat dhe pyetjet ai.

“Apo, a mos dëshironi që Kosova të jetë ai vend ku respektohet sundimi i ligjit, ku mbrohen të drejtat e viktimave dhe e cila e merr vendin e vet të duhur si anëtare e respektuar e bashkësisë ndërkombëtare në aleancë me vijë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës”, tha Delawie.“Ky është vizioni im për vendin tuaj, për të ardhmen e vendit tuaj. Nëse e ndani këtë vizion, atëherë qëndroni përkrah drejtësisë, qëndroni krah viktimave, qëndroni bashkë me mua kundër kësaj përpjekjeje për ta zhbërë përkushtimin e Kosovës ndaj Gjykatës Speciale. Kjo është krejt ajo çka unë dëshiroj për Kosovën, që Kosova të ketë sukses si një vend i drejtë, i pranuar dhe me prosperitet”, ka deklaruar në fund Delawie.(Arton Konusheci-RFL)