– Vetëm ushtria dhe policia e fortë, zbatimi i plotë e i drejtë i ligjit dhe respektimi i kushtetutës garantojnë pavarësinë e Kosovës.
Nga AGIM ALIÇKAJ
Zbatimi i vendimit përfundimtar të Gjykatës Kushtetuese të Kosovës për dhënien e 24 hektarëve tokë Manastirit të Deçanit ishte i pashmangshëm. Qeveria aktuale e Kosovës nuk kishte zgjidhje tjetër. Ky është edhe kusht për pranimin e Kosovës në Këshillin e Evropës. Nëse Evropa nuk e bën këtë, rrezikon të humbasë edhe grimcat e fundit të besimit tek ajo.
Ky vendim i dhimbshëm për tokën përreth manastirit mund dhe duhet të përdoret për të forcuar ligjshmërinë dhe funksionalitetin e shtetit të Kosovës në të gjithë territorin. Kosova është bërë shembull i ligjshmërisë, demokracisë dhe të drejtave të njeriut. Diplomatët perëndimorë herët a vonë do të turpërohen për presionin e tyre ndaj Kosovës për të shkelur ligjin dhe kushtetutën për të kënaqur dëshirat e errëta të Serbisë.
Ndërtimi i shtetit të pavarur ka qenë dhe është shumë i vështirë për shkak të agresionit serb dhe presionit të padrejtë, joparimor të diplomatëve evropianë dhe amerikanë për interesa të përkohshme gjeopolitike. Qeveria e Kosovës duhet të mbrojë interesat e popullit që e ka votuar. Formula e veprimit është shumë e qartë dhe e thjeshtë. Konsultimi, koordinimi, bashkëpunimi dhe ndërveprimi me ndërkombëtarët, veçanërisht ata amerikanë, për të gjitha çështjet pa cenuar sovranitetin, integritetin territorial dhe funksionimin normal të shtetit. Pikë.
Liderët e pakorruptuar të Kosovës, presidentja Vjosa Osmani, kryeministri Albin Kurti dhe kryeparlamentari Glauk Konjufca me zyrtarë dhe bashkëpunëtorë të tjerë qeveritarë, po dëshmojnë çdo ditë aftësitë e tyre udhëheqëse në nivel ndërkombëtar. Akuzat kontradiktore për kinse “prishje të marrëdhënieve me Amerikën” dhe “tradhti kombëtare” nga politikanët e dështuar dhe mediat e shitura nuk janë të pranueshme për popullin inteligjent të Kosovës.
Mbështetja e shumicës së popullit brenda dhe jashtë Kosovës, si dhe mospërçarja, janë garanci për qeverisjen e tyre të suksesshme afatgjatë. Ata kanë zgjedhur rrugën e vështirë të lavdisë kombëtare. Duhet t’i permbahen qendrimeve te veta deri në fund, përndryshe pas gjithë përpjekjeve, rrezikojnë të bëhen si qeveritë e tjera të dështuara.
Kosova ka pranuar dhe është e gatshme të nënshkruajë Marrëveshjen e Bashkimit Evropian. Ky duhet të jetë kompromisi i fundit i Kosovës. Serbia, përkundrazi, jo vetëm që nuk e ka pranuar dhe nënshkruar, por edhe kryeministrja serbe Brnabiq e ka refuzuar me shkrim. Pretendimi se ai është i detyrueshëm dhe se secila palë duhet të fillojë ta zbatojë në mënyrë të pavarur nga pala tjetër është një mashtrim kolosal, i rrezikshëm për ekzistencën e Kosovës.
Deklaratat e diplomatëve të huaj se gjoja të dyja palët janë fajtore për moszbatimin e marrëveshjes janë të padrejta dhe të pabaza. Akoma më e neveritshme është kërkesa për miratimin e Asociacionit Serb para zbatimit të pikave të para të marrëveshjes, ku Serbia është e detyruar të pranojë kufijtë e Kosovës dhe të mos pengojë anëtarësimin e saj në organizatat ndërkombëtare. Përderisa Serbia nuk e heq Kosovën nga kushtetuta si pjesë e Serbisë, nuk duhet biseduar fare për ndonjë asociacion serb në Kosovë.
Minoriteti serb në Kosovë gëzon të gjitha të drejtat e stolisura me privilegje. Deklarata e emisarit amerikan Gabriel Escobar se asociacioni siguron përfshirjen e pakicës serbe në shtetin e Kosovës është e pabazë. Përkundrazi, asociacioni shkakton humbjen përfundimtare të pavarësisë deri në shkatërrimin e plotë të Kosovës. Ai mendon se zyrtarët serbë kanë kulturë holandeze dhe nuk i kupton lajkat dhe mashtrimet e tyre. Populli i Kosovës i njeh mirë, sepse e ka vuajtur në kurrizin e vet me shekuj.
Çështja e dinarit të fryrë nga Serbia do të ishte qesharake po të mos ishte e rrezikshme për Kosovën. Të gjithë ata që trumbetojnë se minoriteti serb nuk është në gjendje të shkëmbejë dhe përdorë euron, i nënçmojnë dhe ua mohojnë të drejtën për të marrë pjesë në demokraci. Shtrohet pyetja, a duhet Kosova të marrë leje nga Serbia dhe Evropa për të adresuar çdo problem të brendshëm?
Në të vërtetë minoriteti serb në Kosovë është i kërcënuar nga kriminelët e shtetit serb, jo nga shteti i Kosovës. Në momentin kurë të bllokohet plotësisht ndikimi kriminal i regjimit fashist serb në Kosovë, ky minoritet do ta përqafojë pa ngurim shtetin e vet, Republikën e Kosovës.
Dëshpërimi i Evropës për të tërhequr Serbinë nga Rusia i ka mundësuar Serbisë të mashtrojë dhe të luajë me diplomatët e saj. Duket ndonjëherë se edhe “i pëlqejnë” gënjeshtrat serbe. Amerika, për shkak të problemeve më të mëdha, ia ka lënë Evropës zgjidhjen e problemeve me Serbinë në Ballkan. Të dyja së bashku kanë hyrë në një rrugë pa krye. Politika e ledhatimit të agresorit dhe nënshtrimit të viktimës nuk sjell kurrë rezultate.
Serbia vazhdon përgatitjet e saj dhe jeton me shpresa të kota për asgjësimin e plotë të kombit shqiptar. Ata po e shtyjnë zgjidhjen me shpresën që Putini të fitojë në Ukrainë dhe ish-presidenti Trump në zgjedhjet amerikane. Të mjerët nuk e kuptojnë realitetin se asgjë dhe askush nuk mund t’i ndihmojë në aspiratat e tyre të errëta hegjemoniste. Ata e pushtuan Kosovën me dhunë dhe e humbën me luftë përgjithmonë.
Ata që mendojnë se orekset serbe shuhen me Asociacion apo shkëmbim territoresh, ëndërrojnë në ditë me diell. Këto janë vetëm kërkesat e radhës të Serbisë. Në komentet e shovinistëve serbë në X dominon slogani “së shpejti në Prizren”, jo në Mitrovicë. Nga Prizreni e kanë të lehtë të dalin në det sepse përtej kufirit i pret njeriu i tyre Edvin Kristaq Rama. I shkreti, vrapon dëshpërimisht pas Vuçiqit, duke shpresuar se do t’i ngrenë një monument në Beograd bashkë me Jani Kondo-Bimbashin!
Kosova nuk duhet të varet nga mëshira dhe pamëshirshmëria e të tjerëve. Ajo duhet të përqendrohet në ndërtimin dhe forcimin e shtetit ekonomikisht dhe ushtarakisht. Nuk ka nevojë për qyqana dhe humbës. Njerëzit tanë në diasporë duhet të përfshihen në strukturat e vendeve ku jetojnë dhe të rrisin aktivitetin lobues, veçanërisht në Amerikë. Mbi të gjitha shqiptarët duhet të mbajnë familje të forta me shumë fëmijë sepse kombi shqiptar është në rrezik.
Toka e Deçanit që i është dhënë pa të drejtë manastirit është një gjë shumë e dhimbshme. Edhe zogjtë e pishave të Deçanit e dinë se për këtë nuk ka faj kryeministri Kurti dhe qeveria aktuale e Kosovës. Gazetarët hulumtues, politikanë, veprimtarë të ndryshëm dhe sidomos historianët kanë kohë të mjaftueshme për të emëruar fajtorët kryesorë për arsye historike.
Por të gjithë së bashku mund të ndihmojnë më mirë për të gjetur mënyra për ta kthyer këtë humbje në një fitore ose të paktën për ta zvogëluar atë. Ka shumë mundësi për sa i përket dokumentimit zyrtar ndërkombëtar të origjinës shqiptare të manastirit, negocimit me klerin serb për mundësitë e zhvillimit të turizmit aty ku ka ekzistuar prej dekadash, bllokimin e veprimeve antishtetërore në ambientet e manastirit dhe përfshirjen e tij në jetën sociale dhe ekonomike lokale.
Ekspertë të ndryshëm kanë mundësinë të tregojnë aftësitë e tyre. Si deçanas, ekspert i turizmit dhe një nga kontribuuesit kryesorë në zhvillimin e turizmit në vitet e 80-ta, në ndërtimin e hotelit të ri dhe projektimin e kompleksit turistik për turizëm dimëror pranë manastirit me vazhdim në Bjeshkë të Belegut, jam gati të jap kontributin tim në çdo aspekt.
Manastiri i Deçanit është i Dardanisë! Dardania është e jona!
THE MONASTERY OF DEÇAN, THE SERBIAN ASSOCIATION AND THE DINAR AGAINST KOSOVA
Only a strong army and police, full and fair enforcement of the law and respect for the constitution guarantee the independence of Kosova
By AGIM ALIÇKAJ
The implementation of the final decision of the Constitutional Court of Kosova for the grant of 24 hectares of land to the Monastery of Deçan was inevitable. The current government of Kosova had no other choice. This is also a condition for Kosova’s admission to the Council of Europe. If Europe does not do this, it risks losing even the last shreds of confidence of trust on her.
The painful decision about the land around the monastery can and should be used to strengthen the legality and functionality of the state of Kosova throughout the territory. Kosova has become an example of legality, democracy and human rights. Western diplomats will sooner or later be ashamed for their pressure on Kosova to violate the law and the constitution to satisfy Serbia’s dark desires.
The building of the independent state has been and still is very difficult due to the Serbian aggression and the unfair, unprincipled pressure by the European and American diplomats for temporary geo-political interests. The government of Kosova must protect the interests of the people who voted for them. The formula of action is very clear and simple. Consultation, coordination, cooperation and interaction with internationals, especially American ones, on all issues without harming the sovereignty, territorial integrity and normal functioning of the state.
The uncorrupted leaders of Kosova, President Vjosa Osmani, Prime Minister Albin Kurti and Parliament Speaker Glauk Konjufca with other government officials and associates, are proving their leadership skills at the international level every day. Contradictory accusations of possible “breakdown of relations with America” and “national treason” by failed politicians and sold-out media are not acceptable to the intelligent people of Kosova.
The support of the majority of the people inside and outside Kosova, as well as non-dissension, are guarantees for their successful long-term governance. They have chosen the difficult path to national glory. They must stay the course until the end, otherwise after all the efforts, they risk becoming like other failed governments.
Kosova has accepted and is ready to sign the European Union Agreement. This should be the last compromise of Kosova. Serbia, on the contrary, not only did not accept and sign it, but Serbian Prime Minister Brnabić also rejected it in writing. The claim that it is binding and that each party must start implementing it independently of the other party is a colossal deception, dangerous for the existence of Kosova.
Statements by foreign diplomats that allegedly both parties are guilty of not implementing the agreement are unfair and baseless. Even more disgusting is the request for the approval of the Serbian Association before the implementation of the first points of the agreement, where Serbia is obliged to accept the borders of Kosova and not hinder its membership in international organizations. As long as Serbia does not remove Kosova from the constitution as part of Serbia, there should be no talk at all about any Serbian association in Kosova.
The Serbian minority in Kosova enjoys all the rights adorned with privileges. The statement of the American emissary Gabriel Escobar that the association ensures the inclusion of the Serbian minority in the state of Kosova is unfounded. On the contrary, the association causes the final loss of independence until the complete destruction of Kosova. He thinks that Serbian officials have Dutch culture and does not understand their flattery and tricks. The people of Kosova know them well, because they have suffered on their backs for centuries.
The issue of the dinar inflated by Serbia would be funny if it were not dangerous for Kosova. All those who trumpet that the Serbian minority is unable to exchange and use the euro, belittle them and deny them the right to participate in democracy. The question arises, should Kosova get permission from Serbia and Europe to address every internal problem?!
In fact, the Serbian minority in Kosova is threatened by the criminals of the Serbian state, not by the state of Kosova. At the moment when the criminal influence of the Serbian fascist regime in Kosova is completely blocked, this minority will embrace its own state, the Republic of Kosova, without hesitation.
Europe’s desperation to withdraw Serbia from Russia has enabled Serbia to deceive and play with its diplomats. Sometimes it seems that they even “like” Serbian lies. America, because of bigger problems, has left it to Europe to solve the problems with Serbia in the Balkans. Both together have entered a dead end. The policy of appeasing the aggressor and subduing the victim never brings results.
Serbia continues its preparations and lives with vain hopes for the complete annihilation of the Albanian nation. They are pushing the solution in the hope that Putin wins in Ukraine and former President Trump in the US elections. The wretches do not understand the reality that nothing and no one can help them in their dark hegemonic aspirations. They invaded Kosova by force and lost it with war forever.
Those who think that Serbian appetites are quenched by association or exchange of territories are dreaming in a daylight. These are just the next demands of Serbia. In the comments of Serbian chauvinists in X, the slogan “soon in Prizren”, not in Mitrovica, dominates. It is easy for them to get access to the sea from Prizren because their man Edvin Kristaq Rama is waiting for them across the border. Pure thing, he is desperately running after Vučić, hoping that they will erect a monument to him in Belgrade together with Jani Kondo-Bimbashi!
Kosova should not depend on the mercy and ruthlessness of others. It should focus on building and strengthening the state economically and militarily. It doesn’t need cowards and losers. Our people in the diaspora should get involved in the structures of the countries where they live and increase lobbying activity, especially in America. Above all, Albanians must maintain strong families with many children because the Albanian nation is in danger.
The land of Deçan unjustly given to the monastery is a very painful thing. Even the birds of the pine trees of Deçan know that Prime Minister Kurti and the current government of Kosova are not to blame for it. Investigative journalists, politicians, various activists and especially historians have enough time to name the main culprits for historical reasons.
But everyone together can do better to help find ways to turn this loss into a win or at least reduce it. There are many possibilities in terms of official international documentation of the Albanian origin of the monastery, negotiation with the Serbian clergy about the possibilities of developing tourism where it has existed for decades, the blocking of anti-state actions in the monastery’s premises and work on its inclusion in social and economic local life.
Various experts have the opportunity to show their skills. As former resident of Deçan, a tourism expert and one of the main contributors to the development of tourism in the 80s, in the construction of the new hotel and the design of the tourist complex for winter tourism near the monastery with continuation in Bjeshka e Belegut, I am ready to contribute in every aspect.
The monastery of Deçan belongs to Dardania! Dardania is ours!
