Sociale – Page 65 – Dielli

BERAT- Ujë i bekuar, Ortodoksë dhe Myslimanë festuan së bashku

January 6, 2019 by dgreca

15 djem për të kapur kryqin në ujrat e ftohta të lumit Osum, fati i buzqesh 18 vjeçarit nga Gorica Kostandin Musha./

Per Diellin nga Berat- Sulo GOZHINA/*
BERA- Qyteti i ujit të bekuar me traditën më të lashtë dhe të pa ndërprerë prej më shumë se 2400 vjetësh, ka mbledhur në paraditen e djeshme qindra e mijëra beratas dhe të rrethinave të tij, mbi urën e Goricës dhe në gjatësi prej më shumë se 100 metra në të dyja anët e lumit Osum për të parë nga afër hedhjen e kryqit. Janë 15 djem të ndarë në grupe që presin në ujrat e ftohta të Osumit kryqit që lëshohet nga lartësia e urës nga kryepeshkopi i Beratit, Kaninës, Vlorës dhe gjithë Myzeqes, Imzot Ignati. Ndoshta është e vetmja festë që mbleth dy fetë bashkë, atë Myslymanë dhe Ortodoks për të parë nga afër këtë ritual pagan. Edhe pse ditë më parë rënia e shiut dhe e dëborës nuk kanë munguar në malin e Tomorrit si për çudin e besimtarve ujrat e Osumit kanë rrjedhur të kthjellta. Kryqin në ujrat e lumit e kapi 18 vjeçari Kostandin Musha. Më pasë me djemt që e shoqëronin 18 vjeçari ja ka dorzuar kryqin mes mijra besimtarve kryepeshkopit Ignati dhe duke marrë bekimin e tij. Qindra besimtar me bekimin e imzotit dhe me peligrinazhet që shoqëronin kryepeshkopin Ignatin, priftërinjët e tjerë si dhe korin e kishës, për në kishën më të madhë të koduar me emrim Katedraleja e “Shën Dhimitrit”, për të vazhduar festën me këngët për kryqin dhe ndezjen e qirinjve nga besimtarë. Fitusi i kryqit së bashku me grupin e tij pas shpërblimit të një shume simbolike të dhënë nga Ignati në emër të kishës i janë drejtuar portave të shtëpive në lagjet Goricë, Mangalem e Kala për të marë nga besimtarët një bekim më shumë, por ndryshe nga vite më përë këtë viti djemt që kapën kryqin kanë trokitur dhe në lagjet e tjera të këtij qytetit ku dhe janë pritur me dashamirësi. Kësaj festë që simbolizon pastërtinë e trupit dhe shpirtit dhe që zanafillën e ka që nga pagëzimi i “Jezu Krishtit”, në lumin Jordan, nga Gjon Pagëzoi, i janë bashkuar veç, mijëra pjesëmarrës të ardhur nga qytete dhe rrethinat e Beratit edhe pushtetar lokal N/ kryetari i bashkisë Çlirim Brisku e Afize Skëndo dhe Sekretari i përgjithshëm Gëzim Zema si dhe deputeti Nasip Naço e Fadil Nasufi, përfaqësues të shoqërisë civile, gazetar, banorë të qytetit e të rrethinave të tij, etj. Deputeti Nasip Naco në një prononcim për gazetën ka vijuar me urimin për festën dhe vit të mbarë për banorët e qytetit dhe të rrethinave të tij, ndërkohë që ka cituar se jo vetëm berati që është simbolli i bashkjetesës fetare, por e gjithë shqipëria ka harmoni fetare gjë të cilën e tregon dhe kjo festë. Më pas deputeti Naco e Nasufi dhe pushtetarët lokal të kryesuar kanë kryer edhe një vizitë në Metropolin e Qytetit ku janë pritur nga Imzot Ignati dhe priftërinjët dhe stafi i tij, po gjëtë pritjes kori i kishës Ortodokse i përbërë nga fëmiëj të qytetit kanë kënduar disa këngë fetare kushtuar Jezukrishtit dhe ditës së ujët të bekuar.

Festën pagane të ujët të bekuar e festonim edhe në kohën e komunizmit fsheurazi festën pagane të ujit të bekuar e festonim edhe në kohën e komunizmit fsheurazi
Kryqi është hedhur në lumin Osum edhe në koheën e komunizmit. Kështu ka pohuar për gazetën çifti 74 vjecar Thomrilla e Sotir Gjoka. Pas vitit 67-të, kur u prishën kishat edhe xhamit dhe feja ishte e ndaluar, unë së bashku me bashkëmoshatarët fsheurazi në ditën e 6 janarit mernim disa djem dhe shkonim tek lumi afër fshatit Bilçë aty me një kryq që e sajonim në moment kryesishtë me dega e hidhnim në ujërat e Osumit. Njeriu që bëhej edhe prift për momentin bënte para hedhjes së kryqit, kryente ritet fetare të mësuara në shtëpi nga të moshuarit dhe më pas djemët që ndodheshin në ujrat e osumit bënin garë në uji kush ta kapte kryqin më parë. Fitusi fsheurazi në orët e vona të darkës së bashku me dy nga katër, pes shokët që hidheshin në lum, trokisnin në familjet më të besuara dhë kryenin ritualin e festës, ndërsa thuajse në të gjitha shtëpitë ndizeshin qirinjë. Ndryshe sot dita ujit të bekuar festohet nga qindra dhe mijera ortodoks dhe myslyman pra është kthyer në një festë popullore ndërsa për kapjen e kryqit në lum hidhen djem të të dy feve myslymane dhe ortodokse. Edhe pse e festonim fsheurazi hedhjen e kryqit them se nuk kemi parë vetëm momentin pagan të hedhjes së kryqit në ujin e bekuar, por në shtëpit tona vini fitusit dhe ne i bekonim duke puthur kryqin dhe hedhur lekë në tabakan e kryqit, ndërsa festa vazhdonte me ndizjen e qirinjve, fsheurazi shkonim afër kishës dhe hidhnim lekë. Mbaj mënd këngën “Në kohën që u bekove o zot”, dhe në moment hapeshin portat dhe prisnim fitusin e kryqit në fshehtësi.
Në drekë dhe në darkën e 6 jenarit shtroheshin tavolina dhe kryeshin vizita familjare

Sipas biblës, festa përkon me mbrëmjen kur lindi Jezu Krishti
Origjina e ditës së Bekimit të Zotit.
Sipas biblës, kjo ditë përkon me mbrëmjen kur tre Mbretërit panë në qiellin e Bethelemit në Jerusalem, yllin i cili paralajmëronte lindjen e birit të Zotit, Jezu Krishtit. Befana festohet natën e 5 janarit apo ditën e Epifanës, një fest fetare që njihet si vizita që i bënë tre mbretërit dijetar Jezu Krishtin fëmijë. Dita e fundit e Krishtlindjes, 12 ditë pas 25 dhjetorit. Të tre mbretërit Melchiorri, Baldassarri, dhe Gasperi u nisën nga vende të ndryshme për t’i parë dhe për t’i ofruar dhuratat e tyre Jezu Krishtit fëmi. Duke u nisur nga ky fakt, kjo ditë njihet si dita e Bekimit të Zotit. Me rastin e kësaj dite organizohen mesha, të cilat shoqërohen me lutje të ndryshme, me “Bekimin e ujit”, dhe marrjen e këtij uji nga besimtarët. Për besimtarët ortodoks të sërbisë dhe të Rusisë, kjo ditë përkon edhe me ditën e Krishtlindjeve. Në lidhje me këtë festë, ka lindur shumë kohë më parë në disa vise të Italisë edhe legjenda e Befanës. Që atëherë, kjo festë është bërë festë e rëndësishme dhe e shumëpritur nga fëmijët. Befana përfaqëson një plakë të shëmtuar, e cila trëmb fëmjët me pamjen e saj, por në të njëjtën kohë ajo është, zemër mirë, sepse u jep atyre dhurata të ndryshme. Pas viteve `90-të, dita e “Ujit të bekuar”, e njohur ndryshe edhe si dita e Epifanës së Zotit, ka nisur të kremtohet edhe në Shqipëri, dhe më të veçantën se ajo festohet nga të dy komunitetet. Besimtarë të shumtë në të gjithë vendin në këtë ditë marrin pjesë në ritualin dhe meshën e përvitëshmë të “Bekimit të Ujit”, ku kryqi do të hidhet në ujë dhe besimtarët duhet ta nxjerrin nga uji. Besimtarët e pranishëm në këtë ritual marrin pak uji të bekuar për tu sjellë fëmijëve të tyre fat dhe mbarësi. Në vendin tonë, zakonisht kryqi hidhet në lum. Sipas besimit, uji i marrë në këtë ditë mund të qëndroi i paprishur në një enë përgjatë gjithë vitit, deri në 6 janarin e ardhshëm.

Dëshmitarja e rrallë.
Në një prononcim për gazetën prifit At Petraq Simësia citon: edhe nga rrëfimet e prindërve por dhe ngasa mbaj mend, të paktën që nga mosha 7 vjeçe, ura e Goricës ka shërbyer veç të tjerave dhe si vendi ku hidhej kryqi në lum dhe se asnjëherë nuk ka ngelur pa u festuar, dita e “Ujit të Bekuar”, edhe në kohën e luftës. Në kohën e komunizmit kemi festuar fshehurazi hedhjen e kryqi, ndoshta nuk kemi parë vetëm momentin pagan të hedhjes së kryqit në “Ujin e Bekuar”, por në shtëpitë tona vinin fituesit dhe ne i bekonim, duke puthur kryqin dhe hedhur lekë në tabakan e kryqit, ndërsa festa vazhdonte me ndezjen e qirinjve. Fshehurazi shkonim afër kishës dhe hidhnim lekë. Mbaj mend këngën, që tashëm më është bërë kënga më dashur. “Në kohën që u bekove o zot”, ku në moment hapeshin portat dhe prisnim fituesin”, përfundon pohimin e tij At Petraqi.

Shërbesa liturgjike
6 Janari është e kremtja (festa) e Theofanisë ose Epifanisë, e quajtur ndryshe në gjuhën e popullit Uji i Bekuar, është një prej të kremteve më të mëdha të Kishës sonë të Krishterë Orthodhokse. Kjo festë është shfaqja e perëndisë në botë si Trini (pra një qenie e vetme në tre persona)Ati, Biri e Shpirti i Shenjtë, në momentin e pagëzimit të Jizu krishtit, birit të perëndisë të bërë njeri. Të krishterët besojnë se qysh që biri i perëndisë mori mish njerëzor dhe u zhyt në ujërat e jordanit, e tërë materia u shenjtërua dhe u pastrua në atë, u la prej cilësive të saj që kishin të bënin me vdekjen, të trashëguara nga i ligu dhe nga dobësia e ligësia e njerëzve. Në Epifaninë e Zotit i gjithë krijimi bëhet përsëri i mirë, ashtu siç vet perëndia e shpalli atë në fillim, kur e krijoi botën.

Festën pagane të ujit të bekuar e festonim edhe në kohën e komunizmit fsheurazi
Kryqi është hedhur në lumin Osum edhe në koheën e komunizmit. Kështu ka pohuar për gazetën çifti 74 vjecar Thomrilla e Sotir Gjoka. Pas vitit 67 kur u prishën kishat edhe xhamit dhe feja ishte e ndaluar, unë së bashku me bashkëmoshatarët e mi fsheurazi në ditën e 6 Janarit mernim disa djem dhe shkonim tek lumi tek plllakat poshtë fshatit Bilçë aty me një kryq që e sajonim në moment kryesishtë me dega Ulliri e hidhnim në ujërat e Osumit. Njeriu që bëhej edhe prift për momentin bënte para hedhjes së kryqit ritet fetare të mësuara në shtëpi nga të moshuarit dhe më pas djemët që ndodheshin në ujrat e osumit bënin garë në uji kush ta kapte kryqin më parë. Fitusi fsheurazi në orët e vona të darkës së bashku me dy nga katër, pes shokët që hilleshin në lum trokisnin në familjet më të besuara dhë kryenin ritualin pagan të festës, ndërsa thuajse në të gjitha shtëpitë ndizeshin qirinjë.Ndryshe sot dita ujit të bekuar festohet nga qindra dhe mijera ortodoks dhe myslyman pra është kthyer në një festë popullore ndërsa për kapjen e kryqit në lum hillen djem të të dy feve myslymane dhe ortodokse. Një tjetër besimtar Ortodoks 75 vjeòari Lili Avrami tha për gazetën se Armandi djali im e ka kapur kryqin 3 vjet rreshtë sivjet e kapi kryqin për të dytën herë një djal myslyman dhe përsëri festa vazhdoj gëzushëm në të gjitha familjet ortodokse dhe myslimane. Këtu në kish unë shikoj shumë shokë të mij mysliman që vazhdojn të ndezin qirinjë. Ndërsa dje në kishën “Shën Spiridhoti”, së bashku edhe me grupin e djalin fitus i shoqëruar dhe nga pelingrinazhë kanë ndëzur qindra qirinjë si dhe kanë kryer ritet fetare sipas traditës të kësaj feje. Në kohën e komunizmit kemi festuar fsheurazi hedhjen e kryqit, ndoshta nuk kemi parë vetëm momentin pagan të hedhjes së kryqit në ujin e bekuar por në shtëpit tona vini fitusit dhe ne i bekonim duke puthur kryqin dhe hedhur lekë në tabakan e kryqit, ndërsa festa vazhdonte me ndizjen e qirinjve, fsheurazi shkonim afër kishës dhe hillnim lekë. Mbaj mënd këngën “Në kohën që u bekove o zot” dhe në moment hapeshin portat dhe prisnim fitusin e kryqit në fsheuri. Në drek dhe në darkën e 6 jenarit shtroheshin darka e dreka dhe kryeshin vizita familjare.

Çudia
Shiu i rënë pak ditë më parë dhe bora që ka rënë po këto ditë në malin e Tomorrit, dje nuk ka mundur që të turbullojn ujrat e Osumit që si për çudin e të gjith pjesmarsve, ujë i tij ka qenë më i kulluar se çdo ditë tjetër, askush nuk di si t’a shpjegoj këtë fenomen natyral, ndërsa qindra qytetar vazhdojn të mbushin disa enë me ujë në lumin e kulluar.

Nga Berati per Diellin- Sulo Gozhina

*Per me shume foto shah ne Facebook(diilli vatra)

30 vjeçe dhe akoma nuk je martuar?

January 3, 2019 by dgreca

1 blerta-haxhiaj

Nga Blerta Haxhiaj/

Të jesh beqar/e në të ‘30 e tua dhe akoma nuk je martuar, nuk ke krijuar familje, nuk është një fat i keq që të ndjek nga pas por është një fenomen global. Periudha e thyerjes së subkulturës dhe traditave gjithmonë është dhe do të jetë një relativitet në vete që kërkon kohë dhe merr kohë të gjatë. Në një vend ku martesa shikohet si një status definitiv për rolin e femres në shoqëri dhe ajo kalon të 30 – 40 e saj ku cilësohet si një e ‘mbetur në derë’, ato femra nuk janë martuar më, apo femrat e reja shprehin dëshirën për arsimimin e duhur dhe të zhvillojnë karrieren e tyre përpara se të krijojnë familje apo të lindin fëmijë! Hulumtuesja Nancy Smith-Hefner identifikon disa probleme që përballen ato që ndjekin këtë rrugë. Femrat e reja përpiqen të përshtaten aq shumë në dritare të vogla oportuniteti mundësisht që ndonjëherë duket e pamundur. Duke u përqendruar në arsimimin dhe duke punuar shumë, ato përfunduan duke pyetur se si të gjejnë një partner me të cilin të krijojnë një familje. Ndonjëherë, kjo gjendje vazhdon duke u bërë burim i stresit dhe zhgënjimit. Pyetja më e shpeshtë që drejtohet është A jam vetëm unë? Në fakt nuk janë vetëm ato. Njerëzi janë duke përjetuar fenomenin që ka përfshirë tërë globin nga Brooklyn në Paris, Rwanda në Japoni. Ky fenomen quhet ‘pritja’ dhe kjo mund të çojë në një ndryshim thelbësor në mënyrën se si mendojmë për dashurinë dhe partneritetin. Smith-Hefner, një profesoreshë e asociuar e antropologjisë në Universitetin e Bostonit, ka studiuar për vite me radhë shoqëritë aziatike, por kur ajo filloi të shohë paralele të qarta ndërmjet indonezianëve të rinj të cilët ishin subjekt i hulumtimit të saj dhe studentët e saj të rinj amerikanë në shtëpi. “Ata gjithashtu po përballen me këtë problem se si të gjejnë një partner,” tha ajo. Si një trend që po rritet në rastin e tillë termi ‘çadra’ mund të asocohet me pritjen, ajo referohet mund t’u drejtohet shtyrjes së vendimeve të rëndësishme, të tilla si largimi nga shtëpia e prindërve ose marrja e përgjegjësive të moshës madhore, që për meshkujt në shoqërinë tonë kjo është shumë e pranueshme por për gjininë femërore kjo është akoma në tranzicion e sipër sepse një femër mund të lërë shtëpinë e prindërve përgjithmonë atëherë kur martohet. Një nga trendet globale është dhe pritja apo rritja e moshës për martesë sidomos në shtresat e arsimuara, edukuara ku specifikisht dallohen femrat, dhe nga të dhënat e fundit ky trend është shfaqur edhe në Jordani, Kine, US, Rëanda, Guatemala etj. Diane Singerman, e bashkon termin e ‘pritjes’ te të dy gjinitë dhe themelet ekonomike, ku përshembull në Egjipt, martesa është shumë shpenzuese për të rinjtë që ta përballojnë ata apo ta menaxhojnë ndërkohe që të kesh fëmijë jashtë aktit martesor për ta është një gjë që nuk arrijnë ta konceptojnë. Kjo lloj pritje mund të godasë shumë rëndë meshkujt, Emigrimi, shkalla e lartë e papunësisë dhe paga të ulëta kombinohen për të mbajtur njerëzit larg nga marrëdhëniet e tilla pra fillimi i familjes. Edhe në vendet ku është e mundur të bëhet një prind pa një martesë të shtrenjtë, normat e lindshmërisë po bien, duke përmendur Greqinë, Spanjën dhe Francën se si të përballet me problemet e pjellorisë që lidhen me moshën, pjesërisht për shkak se të rinjtë nuk mund të përballojnë përgjegjësitë e moshës madhore, si vendin e tyre për të jetuar. Për shkaqe të tilla të rinjtë, femrat e meshkujt e shtyjnë aktin e martesës si shkak që po shfaqet si trend global. Por nuk është vetëm edukimi universitar që po i bëjnë femrat të presin. Një studim i kohëve të fundit i shumë vendeve nga Afrika sub-sahariane zbuloi se edhe kur vetë femrat që nuk kishin marrë më shumë se arsimi formal, ato kishin gjasa të vononin martesën nëse femrat e arsimuara rreth tyre po e aplikonin këtë. Shumë prej këtyre femrave nuk presin deri në moshën 30-vjeçare; por ato po shtyjnë përsëri kundër modelit tradicional të martesës në adoleshencë, (që bie ndë ndesh me të drejtat e njeriut) duke dashur që në vend të kësaj të fitojnë një përvojë jetësore së pari. (shumë morale dhe etike). Për gratë, ndryshimi i sjelljeve dhe imperativi biologjik e dërgon atë në një debalancim material, i cili tenton të ndihet pasi të jenë gati të fillojnë një familje dhe nuk munden. Kjo është të paktën pjesërisht për shkak të disa pritjeve dhe sjelljeve që nuk po ndryshojnë. Nëse duhet zgjedhur një mashkull për bashkëshort në vendet e varfëta apo aty ku niveli ekonomik është shumë poshtë standarteve normale të jetësës atëhere bashkëshorti shihet si një bankomat. Kjo nuk është domosdoshmërisht e drejtë, por është thellësisht e rrënjosur, e lidhur me idetë tradicionale të maskulinitetit, duke siguruar një familje dhe duke e mbrojtur atë, që është e vështirë ta mirëmbash atë. Nëse zgjedhja, aksidentalisht (që aksidenti nuk ekziston sepse raporti shkak-pasoje është i vendosur dhe thjeshte ndiqet një linjë veprimi) ose një kombinim i dyjave, femrat gjithnjë e më të arsimuara dhe ambicioze po gjejnë veten të paaftë për të gjetur bashkëshortin që duan në kohën që po kërkojnë. Nuk është për shkak të mungesës së përpjekjes, llojet e burrave që po kërkojnë-të disponueshem për t’u nisur në jetën familjare, të gatshme për të kryer, dhe me nivele të ngjashme të arsimit dhe ambicjes – thjesht nuk janë atje aq sa janë të nevojshëm. Femrat, atë që po bëjnë përballë pabarazisë, në të shumtën e rasteve po bëjnë atë çka munden. Tashmë më avancimin e teknologjisë është shumë më e lehtë të caktosh një takim se sa në vitet e kaluara. Por një zgjidhje më e madhe për këtë çështje mund të jetë një ndryshim paradigme, që e sugjerojnë akademikët. Të dy gjinitë gratë dhe burrat mund të kenë nevojë të fillojnë të mendojnë me të vërtetë ndryshe në lidhje me rolet gjinore dhe atë që ata duan nga një martesë. Një zgjidhje e qartë është për femrat, meshkujt dhe shoqëritë përreth tyre (duke përfshirë figurat me ndikim si prindërit) që të pranojnë idenë e grave që të bëhen shtylla kryesore e familjes për familjet, tha Smith-Hefner. Një ndryshim i tillë mund të përfshijë gratë që martohen me burra që janë më të rinj se ata. Në mënyrë që kjo të funksionojë, shoqëritë do të duhet të kapërcejnë paragjykimet e tyre por sigurisht, ka probleme të tjera sesa gjykimi shoqëror. Njerëzit shtypen për një numër të madh arsyesh, dhe është shumë e vështirë të ndryshosh se kush është tërhequr thjesht nga përpjekja e vullnetit. Pra pritja mund të shfaqet si shumë e zakonshme në një vend ku femrat dhe nganjëherë njerëzit e vënë fazën e ardhshme të jetës së tyre në pritje sepse ata nuk janë në gjendje të gjejnë partnerin që ata duan ose mbahen nga detyrimet financiare. Martesa formale nuk është struktura e vetme në të cilën mund të kesh një familje dhe njerëzit me siguri po eksperimentojnë me mënyra të tjera për të përparuar në fazën e ardhshme të jetës, duke përfshirë zgjedhjen e tyre që mos të kenë fëmijëve, ose duke pasur dhe ngritur ato në kontekste më pak tradicionale. Një gjë që bie shume ndesh ne kulturë tonë shqiptare edhe pse shumë fëmije po rriten nga nenat beqare apo me prindër të divorcuar ose birësimi. Por shumë njerëz duan, nëse jo martesa, të paktën “një partner riprodhues monogam shumë i sigurt dhe shumë i përkushtuar” para se të sjellin fëmijë në botë, thotë Inhorn – “Derisa kjo ide të ndryshojë, dhe derisa njerëzit të ndihen më të sigurt të jenë prindër të vetëm … Unë thjesht mendoj se kjo çështje do të jetë një çështje globale”. Sipas të dhënave të INSTAT – zhvendosja drejt moshës më të vjetër për martesë konfirmohet edhe nga llogaritjet e mesatareve të moshës për martesë. Informacioni i bazuar mbi statistikat vitale për moshën mesatare në martesë tregon një rritje nga 28,5 në vitin 2006 në 30,4 vjeç në vitin 2016 për meshkujt si dhe nga 23,1 në 25,1 vjeç për femrat. Kjo rritje është e dukshme për të dyja gjinitë. Shtyrja e moshës për martësë nuk është fakt i keq apo syri i keq është thjeshtë një fenomen Global. Kush mund ta ndryshojë atë? Vetë njeriu!

Çmimi Nobel për mjekësinë për vitin 2018

October 1, 2018 by dgreca

Çmimi Nobel për mjekësinë iu dha amerikanit James P. Allison dhe japonezit, Tasuku Honjo-

Ata kryen zbulime të rëndësishme në fushën e imunologjisë në luftë kundër kancerit.Të dy shkencëtarët ia kanë dalë të vendosin një gurthemeli të ri në luftën kundër sëmundjes së kancerit, deklaroi juria e Çmimit Nobel në Stokholm të hënën (01.10). James P. Allison dhe Tasuku Honjo kanë bërë zbulime inovative, se si mund të përdoret sistemi imunitar i njeriut për të luftuar qelizat kanceroze. Prej kohësh të dy kandidatët njihen si shkencëtarë në fushën e mjekësisë dhe konsideroheshin si pretendentë për Çmimin Nobel.

Terapia e imunitetit është një trend i viteve të fundit në fushën e mjekësisë. Synimi i saj është që të aktivizojë sistemin imunitar të njeriut për të luftuar qelizat malinje, pra në momentin që qelizat mbrojtëse të sistemit imunitar, (qelizat T) i identifikojnë qelizat tumorale në trup, atëherë ato fillojnë t’i luftojnë ato. Problemi ishte se ishte e vështirë për sistemin imunitar t’i dallonte këto qeliza. Pikërisht kësaj ia dolën dy shkencëtarët, Allison dhe Honjo – ata zhvilluan një metodë, që i bën të “dukshme” qelizat kanceroze për sistemin imunitar.(DW)

Vatikani-Kosova, Dioqezë e re me emrin Prizren-Prishtinë

September 8, 2018 by dgreca

Vatikani e lartëson Kishën katolike në Kosovë në Dioqezë të re me emrin Prizren-Prishtinë /

Në festën e Shën Nënë Terezës, më 5 shtator 2018, në Katedralen e Shën Nënë Terezës në Prishtinë, për Kishën Katolike në Kosovë ishte gëzim dhe festë e dyfishtë, pasi Delegati Apostolik për Kosovë, Sh. T. Mon. Juliusz Janusz, e solli lajmin e gëzuar që Papa Françesku e ka lartësuar Kishën tonë në Dioqezë të re me emrin Prizren-Prishtinë: “Me autorizim të zotëri Kardinalit Pietro Parolin, Sekretarit të Shtetit, jam tejet i lumtur që t’ua komunikoj që Ati i Shenjtë e ka lartësuar Administraturën Apostolike të Prizrenit në Dioqezë, subjekt i drejtpërdrejt i Selisë së Shenjtë, me emër Prizren – Prishtinë, si dhe ka emëruar Shkëlqesinë Tuaj Ipeshkëv të Dioqezës së re. Më lejoni, Shkëlqesi, që t’ua shprehi në këtë rast ndjenjat e sinqerta të kënaqësisë, për përfundimin e kësaj çështje, që ka kërkuar kaq shumë punë të rëndësishme për realitetin e Kosovës. Njëkohësisht, uroj Shkëlqesisë Tuaj, që të mund të udhëhiqni pastoralin e ri, sipas përvojës Tuaj tashmë të njohur, për të mirën e shpirtrave në tokën e Nënës Tereze. Me ndjena vëllazërore, përshëndetje të përzemërta u kujtoj në uratë.”

Në të njëjtën ditë, më 5 shtator 2018, ora 12:00 Buletini zyrtar i Sallës së Shtypit të Vatikanit në webfaqen http://press.vatican.va/content/salastampa/it/bollettino/pubblico/2018/09/05/0613/01317.html[01317-IT.01] [Testi origjinal: italisht][B0613-XX.01] dhe të nesërmen Gazeta zyrtare e Selisë së Shenjtë “L’Osservatore Romano”, viti CLVIII n. 201 (47.934), e enjte, 6 shtator 2018, f. 1 (ballina), e jep lajmin zyrtar me këtë përmbajtje: “Në ditën e sotme, 5 shtator, kujtimi liturgjik i Shën Terezës së Kalkutës, Ati i Shenjtë Françesku e ka lartësuar Administraturën Apostolike të Prizrenit në Dioqezë, me emrin Prizren-Prishtinë, duke e rimëkëmbur një Dioqezë të ekzistuar historikisht dhe duke e lënë të pandryshuar statutin e Qarkut Kishtar subjekt të drejtëpërdrejt të Selisë së Shenjtë. Papa e ka emëruar Ipeshkëv të Dioqezës Sh. T. Dodë Gjergji, deri më tani Administrator Apostolik të të njëjti Qark Kishtar.”

Ky akt i Selisë së Shenjtë, Papa Françeskut, është një gjest dashurie dhe mirënjohje për të gjithë Kishën tonë, ipeshkvin Imzot Dodë Gjergjin, klerin, rregulltarët e rregulltaret dhe gjithë besimtarët për fenë e qëndrueshme e të pakëputur, dëshminë dhe veprimtarinë e tyre, pa përjashtuar qytetarët e vendit tonë. Gjithashtu, është një rinjohje dhe rimëkëmbje e gëzueshme e lashtësisë sonë apostolike në Dardani-Kosovë, e selive të shekujve të parë Ulpianën, Shkupin dhe Prizrenin, të cilat janë qendra dhe themele të fuqishme të formësimit dhe jetësimit të krishterimit apostolik shqiptar në këto troje./drita

DIELLI: VELLEZER MUSLIMANE- GËZUAR KURBAN BAJRAMIN!

September 1, 2017 by dgreca

GËZUAR KURBAN BAJRAMIN!/

1 Gezuar

Gazeta “Dielli” në SHBA uron të gjithë lexuesit, vatranët, të gjithë shqiptarët muslimanë, kudo ku ndodhen:

GËZUAR KURBAN BAJRAMIN!
Kjo ditë e bekuar e sakrificës le t’na kujtojë sa e rëndësishme dhe thelbsore është për jetën tonë dashuria dhe respekti për njeri-tjetrin. Kjo ditë na përcjell mesazhin: Të duam veten dhe të tjerët! Të mendojmë mirë për njeri-tjetrin dhe të bëjmë më të mirën për njerëzit që na rrethojnë, që të jetojnë në harmoni !Dashuria është pasuria më e cmuar e njerëzimit. Kjo ditë na apelon për dashuri, respekt dhe jo urrejtje!