Dalan Luzaj, “Nderi i qytetit të Vlorës”

Sic e njoftoi redaksine e Diellit gazetari Duro Mustafaj, Këshilli Bashkiak i Vlorës ka shpallë poetin Dalan  Luzaj, me banim ne Chikago, SHBA,  “Nderi i qytetit të Vlorës”, për kontribut në  fushën e krijimtarisë letrare. Dalan Luzaj u lind në Vlorë ne vitin 1944. Babai Isufi qe një nga krerët e organizatës së Ballit Kombëtar Shqiptar. Pas ardhjes së Enver Hoxhës në pushtet Isuf Luzaj u largua nga Shqipëria dhe në vend të tij familja u ndoq dhe u persekutua…

Per kenaqesi te lexuesit po publikojme dy poezi nga Dalan Luzaj:

1- Nje Nene

Sa lot kish derdhur ne vetmi,
sa “ah”! tek zoti pat derguar,
kete vec shpirti i saj e di
dhe zoti lart n’e paste degjuar.

Gjithcka qe prekte behej lot
dhe loti ndriste syte e tretur;
ah, mrekullite qe kish kjo bote,
kaq mizorisht ia pati fshehur.

Gjithe zine e mbledhur neper jete
a thua vdekja do t’ia trese?
E luti vdekjen “eja shpejt”-
dhe vdekja s’mund te mos e merrte.

2- Drita

Drite quhej nena ime,
E mjera drite nuk pa kurre,
helmin qe la pas,
s’e ka as gjarperi nen gure.

Lodhje. Plage. Trishtim.
Te njohu emrin qe le pas,
te njohu brenga e shpirtit tim.
me ligje vdekja qan mbi ty;
tani je larg, moj e shkrete,
mbi ballin tend,
hedh hijen nje selvi.
Nene e braktisur… Pese femije…
Dheu s’te tret,
nga dheu me ben drite.

3- Fjala

Ne qafen e holle te fjales
nje zilke e ngjyrosur troket;
fryn ere neper vite,
zilken as shpata se pret.

4- Shpella

Asnje rreze djelli nuk le te hyje brenda;
bragtisur ne shpella: myshk lageshti;
ne barkun e erret bluan njolla te renda,
komite, pirate, vrau ne tradheti.

Vjega erresiren pjell e rrit,
buzeplasur a e pa goje,veten fsheh;
kur tinez hyn e hap hone ne shpirt,
Tomorri ne prag, ti s’e sheh.

4- Naim Frasheri/

Nga burimi i lajthishtës
tej në Frashër mbi Përmet
mjalti i gjuhës valë-valë
Nëpër faqe,
nëpër fletë

S`mbeti mal pa hyrë në penë
s`mbeti fjalë pa hyrë në varg;
syve hyn e del Atdheu,
. ja Tomorri

Fjalë-fryma që po flasim
Shoshi shekujt madhështori
Shqip –
. Naimit i përkasim !

Gjuha shqipe hodhi shtat
skaj më skaj blerimi i dheut;
dy herë kombi bëri lart,
ndriti pallë e Skëndëbeut.

Nëpër shekuj rrjedh burimi,
nga lajthishta mbi Përmet
maje malesh flet Naimi
Gjuhën shqipe: AMANET…