ZEF PRECI/
Cildio qe lexon keto te dhena zyrtare te numrit te krereve dhe te prodhimeve bujqesore gjate tete viteve te fundit (2013-20) kupton lehtesisht stanjacionin qe mbisundon ne ekonomine tone kombetare. Ne te gjithe literaturen profesionale e te pakten dy dekadave te fundit bujqesia dhe turizmi shihen si dege me potencialin me te madh zhvillimorr ne vendin tone, me mundesite me te medha per te rritur fuqine eksportuese dhe konkurruese te saj, por edhe per te thithur fuqine puntore te re qe krijohet cdo vit. Nderkaq stanjacioni i treguesve te publikuar se fundmi (shih pasqyrat e meposhtme) deshmon edhe deshtimin spektakolar te politikave te shpallura me pompe e propagande mbytese, por qe nuk hap vende pune, nuk rrit rendimentet, nuk shton prodhimin e per rrjedhoje erdhem te kriza e sotme. Edhe ne keto kushte kur kriza ka sjelle edhe rritjen e cmimit te bukes, ende nuk ka asnje reagim institucional qe do te deshmonte njelloj reflektimi mbi kete situate psh ndemarrjen e politikave mbeshtetese qe shtojne siperfaqen e mbjelle me drithera, nxitin mekanizimin e bujqesise dhe kapercimin e fragmentimit te tokes, rritjen e kontrollit mbi farerat, fidanet, kafshet e races dhe pesticidet, etj. Ndoshta dikush duhet t’i kujtoje “udheheqesit” se kriza boterore energjitike zgjidhet nga udheheqesit boterore qe e kane ne kurriz dhe se detyra kushtetuese e tij nuk eshte vetem te jape lajmet, por edhe te angazhoje specialistet dhe ekspertet e vendit, burimet natyrore dhe financiare ne dispozicion qe vendi te dale nga ky lloj stanjacioni qe po mbush dekaden nen qeverisjen virtuale te tij. Personalisht kam bindjen se me nje qeverisje me te mire Shqiperia mund te behet e jetueshme, por kjo nuk mund te arrihet duke i ikur realitetit apo duke besuar te pabesueshmen, dmth qe ky popull do te haje bar gjithe jeten…