Prof. Dr. Begzad Baliu/
Zakonisht të gjitha veprat kanë një arsye, një nismë dhe një përmbyllje çasti, andaj as për këtë vepër nuk mund të tuhet ndryshe. E tillë është, pra, edhe kjo vepër që po i jepet lexuesit në këtë ditë feste për Profesor Bahtijar Kryeziun. Shkrimi i saj ka filluar një çerek shekulli më parë, kur Profesori ynë shënonte majat profesionale, ndërsa autori i këtij teksti, i ri dhe në fillimet e tij shkencore, tek kishte marrë gradën e dytë shkencore. Atë kohë Profesor Bahtijar Kryeziu botoi veprën e tij të parë, përkatësisht tezën e doktoratës Onomastika e Hashanisë (2000) në Institutin Albanologjik dhe fjalët e këtij përurimi ua besoi dy specialistëve të kësaj fushe: dr. Rexhep Doçit dhe mr. Begzad Baliut.
Këtu zuri fill interesimi im për veprën e tij, pa përjashtuar edhe përbërës të tjerë. Profesor Bahtijari vinte nga ana ime krahinore; kufijtë etnografikë të kërkimeve të mia të doktoratës (krahnia e Gallapit) “merrnin me vete” edhe dy fshatra të krahinës etnografike të doktoratës së tij; metoda kërkimore e studimore e angazhimit të tij në këtë fushë ishte thjesht një vazhdimësi e punës së tij shkencore; ndërsa më tej, si rallë të tjerë do të më “merrte me vete” edhe në institucionin e tij universitar, në Fakultetin e Edukimit – Universitetin e Prishtinës, duke i pri edhe vlerësimit të tij shkencor e universitar në të gjitha gradat: “Prof. ass.”, “Prof. i asoc.”, “Prof. dr.”.
Duke vlerësuar këtë nderim prej prijësi edhe unë e kam ndjerë obligim të përcjell të gjitha veprat dhe të shkruaj gjithashtu fillimisht për të gjitha veprat e specializuara në fushë të onomastikës, ndërsa më tej edhe për vprat tjera me karakter përgjithësues.
Në ndërkohë e kam parë të arsyeshme që vetë apo me studentët e masterit të zhvilloj disa aktivitete kërkimi, ku objekt do të bëhej edhe Profeor Bahtijar Kryeziu. Pjesë e këtyre aktivi¬teteve janë, jo vetëm leximet e veprave të tij, po edhe bisedat individuale e kolektive dhe intervistat, të cilat janë përfshirë në këtë vëllim.
Duke dashur që në këtë vëllim të përfshihen edhe artikuj të caktuar si edhe intervistat, unë njëkohësisht e kam përjashtuar karakterin monografik të veprës, që e kisha synuar fillimisht. Për më tej Profesori vazhdon të shkruajë si edhe më parë dhe madje, të pranojë që t’i bashkohem në projektet e tij e të më bashkohet në projektet e mia. Në këtë mënyrë ne nga nxënës e mësues u bëmë kolegë, bashkëpunëtorë të fushës dhe madje bashkautorë veprash, besoj me interes në fushë të leksiko-grafisë.
Le të jetë edhe kjo vepër pjesë e këtij bashkëpunimi, bashkë-kërkimi e bashkautorësie në fushë të gjuhës, përkatësisht, historisë së saj, leksikografisë, onomastikës e dijeve të tjera albanologjike edhe një sukses i një rrugëtimi të përbashkët dhe nderim për këtë – albanologjinë që na ka bashkuar.
Dhe le të jetë kjo vetëm vepra e parë e cila i pasvjen bashkë-punimit tonë në vepra me karakter historiko-gjuhësor e leksikografik, si dhe vepër e cila i paraprin një sinteze tjetër për punën e tij shkencore, për të mos thënë për punën tonë kërkimore.