By Agim Aliçkaj/
Setting December 28 as the election date by President Vjosa Osmani was a realistic and fair proposal, which was accepted by the majority of Kosova’s political parties.
The Constitution requires the president to be independent and non-partisan, but this does not mean he or she must be neutral. He or she should lean toward and support issues that are in the interest of the people and the state. If these issues align with the actions of a particular political party, that is completely acceptable.
Criticism toward President Vjosa Osmani for allegedly favoring one party over another is unfounded. Throughout her mandate, she has fulfilled the duties required by the Constitution. Those parties whose actions did not serve the interest of the state have no right to complain about anything.
Regarding the setting of the election date, it is impossible to satisfy everyone, and no date is ideal. If December 28 enables greater voter participation, especially from the diaspora, this is very good and should not hinder anyone.
Choosing a place to live is a personal and family matter for each individual. It is a private decision that no one has the right to interfere in. Criticism in this regard comes only from individuals without family upbringing, incapable of solving their own problems, or affected by greed, spite, jealousy, and other mental illnesses.
Kosova and the diaspora have been and remain inseparable in both good and difficult times. They need and depend on each other. The resistance of the Albanian people against the Serbian fascist occupier and the struggle for freedom would have been far more difficult, or even impossible, without the support of our legendary diaspora. It continues its historic mission today with dedication and pride.
Our centuries-old enemy, hegemonic Serbia, along with its vassals, has never hidden its desire and efforts to eradicate the Albanian people. Serbian regimes prepared their infamous projects even in writing, with care and detail, coordinated with the Serbian Church and the Academy of Sciences. The forced expulsion of Albanians backfired like a boomerang. The diaspora did not forget the homeland, but became even stronger, striking back at Serbs consumed by hatred toward Albanians.
Therefore, no one has the right to deny the diaspora the right to participate in the country’s elections. Even if there are arguments for possible bias toward one party or another, this is irrelevant. The diaspora’s vote is guaranteed by law. It is the duty of every party to act wisely, with concrete proposals and actions, to attract voters.
Voters from the diaspora can be considered more independent and more determined in their positions. They are economically stable and enjoy greater personal security in the democratic countries where they live.
Kosova’s political parties can easily win over the diaspora through clear and concrete work and actions in the interest of the state. The diaspora understands the struggle for power. But when that struggle turns into resistance against the state with the aim of weakening or eliminating a political opponent, it becomes incomprehensible and unacceptable.
With all respect and admiration for the KLA freedom fighters, led by Commander Adem Jashari, and for the parties that emerged from it—PDK, LDK, NISMA—I must say with pain that the leaders of these post-war parties have failed completely in politics. The same, with great respect for the democratic movement of President Ibrahim Rugova, can be said about the current leadership of the LDK.
These parties failed in government due to uncontrolled corruption, unnecessary submission to international actors, and needless concessions to Serbia’s hostile demands. Their many failures as the opposition are even more incomprehensible and unacceptable. They cannot be justified.
Their monstrous blockade of forming the parliament, rejection of any coalition or cooperation with the governing majority, but especially the refusal to approve the budget, the failure to pay RTK salaries, and refusing to ratify agreements for international benefits make them unelectable for most diaspora voters. Their attempts to blame current Prime Minister Albin Kurti for everything do not convince the diaspora.
Meanwhile, Vetëvendosje with Guxo and Alternativa, led by Prime Minister Albin Kurti, despite some concessions—especially to accommodate part of the opposition—have achieved major results in strengthening democracy, expanding sovereignty, preserving territorial integrity, and fortifying the state. The dismantling of parallel structures, the destruction of many Serbian gangs in northern Kosova, and the defeat of Serbian terrorist forces in Banjska are historic achievements.
Based on the contacts and information I have from all sides, I believe and hope that the diaspora, especially in America, together with voters in Kosova, will deliver a strong blow to the opposition parties in the December 28 elections so they wake up, change, and begin to work properly for the good of the people and the state. At this moment, they offer nothing good for Kosova. On the contrary, all facts show that voting for them is an unforgivable mistake that would make possible the return of Serbia to Kosova.
Dardanian Kosova cannot be turned back. The people of Kosova will not allow the freedom won with blood and countless sacrifices to be affected. Freedom is more valuable than personal, group or party interests, as well as unfair international pressures for geopolitical interests. The freedom and independence of the Republic of Kosovo is above all.
KOSOVA DHE MËRGATA JANË NJË DHE TË PANDASHME
Nga Agim Aliçkaj
Caktimi i datës 28 dhjetor për mbajtjen e zgjedhjeve nga Presidentja Vjosa Osmani ishte një propozim realist dhe i drejtë, i cili u pranua nga shumica e subjekteve politike të Kosovës.
Kushtetuta kërkon që presidenti i shtetit të jetë i pavarur dhe jopartiak, por kjo nuk do të thotë se ai/ajo duhet të jetë neutral. Ai/ajo duhet të anojë dhe të mbështesë çështjet që janë në interes të popullit dhe të shtetit. Nëse këto çështje përputhen me veprimet e një partie të caktuar, kjo është krejtësisht në rregull.
Kritikat ndaj Presidentes Vjosa Osmani se po favorizon një parti apo tjetrën janë të pabazuara. Gjatë gjithë mandatit të saj, ajo ka përmbushur detyrimet për të cilat e obligon kushtetuta. Ato parti, puna dhe veprimet e të cilave nuk i kanë shërbyer interesit shtetëror, nuk kanë të drejtë të ankohen për asgjë.
Sa i përket caktimit të datës së zgjedhjeve, është e pamundur të plotësohen dëshirat e të gjithëve, dhe asnjë datë nuk është ideale. Nëse 28 dhjetori mundëson pjesëmarrje më të madhe të votuesve, veçanërisht atyre në diasporë, kjo është shumë e mirë dhe nuk duhet të pengojë askënd.
Zgjedhja e vendit të jetesës është e drejtë dhe çështje familjare personale për secilin. Është vendim privat në të cilin askush nuk ka të drejtë të përzihet. Kritikat në këtë drejtim vijnë vetëm nga individë pa edukatë familjare, të paaftë për të zgjidhur problemet e tyre, ose të prekur nga lakmia, inati, xhelozia dhe sëmundje të tjera mendore.
Kosova dhe diaspora kanë qenë dhe mbeten të pandashme si në situata të mira ashtu edhe në të këqija. Ato kanë nevojë dhe interes për njëra tjetrën. Rezistenca e popullit shqiptar kundër pushtuesit fashist serb dhe lufta për liri do të ishin bërë shumë më të vështira, ose edhe të pamundura, pa mbështetjen e mërgatës sonë legjendare. Ajo vazhdon misionin e saj historik edhe sot me përkushtim dhe krenari.
Armiku ynë shekullor, Serbia hegjemoniste, me vasalët e saj, kurrë nuk e ka fshehur dëshirën dhe përpjekjet për shfarosjen e popullit shqiptar. Regjimet serbe i përgatitën projektet e tyre famëkeqe edhe me shkrim, me kujdes e hollësi, në koordinim me Kishën Serbe dhe Akademinë e Shkencave. Dëbimi i detyruar i shqiptarëve u është kthyer si bumerang. Mërgata nuk e harroi atdheun, por u bë më e fortë, duke i goditur në kokë serbët e sëmurë nga urrejtja ndaj shqiptarëve.
Prandaj, askush nuk ka të drejtë t’i mohojë diasporës të drejtën për të marrë pjesë në zgjedhjet e vendit. Edhe pse ka argumente për anim të mundshëm nga njëra ose tjetra parti, kjo është e parëndësishme. Vota e mërgatës është e garantuar me ligj. Është detyrë e çdo partie të veprojë me mençuri, me propozime dhe veprime konkrete, për të tërhequr votuesit.
Votuesit nga diaspora mund të konsiderohen më të pavarur dhe më të vendosur në qëndrimet e tyre. Ata janë ekonomikisht të qëndrueshëm dhe gëzojnë siguri më të lartë personale në shtetet demokratike ku jetojnë.
Partitë politike të Kosovës mund ta fitojnë lehtësisht mërgatën përmes punës dhe veprimeve të qarta dhe konkrete në interes të shtetit. Mërgata e kupton luftën për pushtet. Por kur ajo luftë shndërrohet në rezistencë kundër shtetit me qëllim dobësimin ose eliminimin e kundërshtarit politik, ajo bëhet e pakuptueshme dhe e papranueshme.
Me gjithë respektin dhe admirimin për luftëtarët e lirisë të UÇK-së së lavdishme, të udhëhequr nga Komandanti Adem Jashari, dhe për partitë që dolën prej saj—PDK, LDK, NISMA—më duhet të them me dhimbje se udhëheqësit e këtyre partive pas lufte, kanë dështuar plotësisht politikisht. E njëjta gjë, me shumë respekt për lëvizjen demokratike të Presidentit Ibrahim Rugova, mund të thuhet edhe për udhëheqjen e sotme të LDK-së.
Këto parti dështuan si qeveri për shkak të korrupsionit të pakontrolluar, nënshtrimit të panevojshëm ndaj ndërkombëtarëve dhe lëshimeve të panevojshme ndaj kërkesave armiqësore të Serbisë. Dështimet e tyre të shumta si opozitë janë edhe më të pakuptueshme dhe të papranueshme. Ato nuk mund të arësyetohen.
Bllokimi monstruoz i formimit të parlamentit, refuzimi i çdo forme të koalicionit apo bashkëpunimit me shumicën qeverisëse, por veçanërisht mosmiratimi i buxhetit, mospagesa e pagave të RTK-së dhe mosmiratimi i marrëveshjeve për përfitime ndërkombëtare, i bëjnë ato të pavotueshme për shumicën e votuesve të diasporës. Përpjekjet e tyre për t’ia lënë fajin kryeministrit aktual Albin Kurti për gjithçka nuk e bindin diasporën.
Ndërkaq, LVV me Guxo dhe Alternativa, të udhëhequra nga Kryeministri Albin Kurti, pavarësisht nga disa lëshime, sidomos për ta afruar një pjesë të opozitës, kanë arritur rezultate të mëdha në forcimin e demokracisë, zgjerimin e sovranitetit, ruajtjen e integritetit territorial dhe forcimin e shtetit. Çmontimi i strukturave paralele, shpartallimi i shumë bandave serbe në veri të Kosovës dhe thyerja e forcave terroriste serbe në Banjskë janë arritje historike.
Bazuar në kontaktet dhe informacionet që kam nga të gjitha anët, besoj dhe shpresoj që mërgata, sidomos kjo në Amerikë, në zgjedhjet e 28 dhjetorit, bashkë me votuesit në Kosovë, do t’u japë një goditje të fortë partive opozitare që ato të vetëdijesohen, të ndryshojnë dhe të fillojnë të punojnë siç duhet për të mirën e popullit dhe të shtetit. Në këtë moment, ato nuk ofrojnë asgjë të mirë për Kosovën. Përkundrazi, të gjitha faktet flasin se vota për ta është gabim i pafalshëm që do ta bënte të mundur kthimin e Serbisë në Kosovë.
Kosova Dardane nuk mund të kthehet prapa. Populli i Kosovës nuk do të lejojë që liria e fituar me gjak dhe sakrifica të panumërta të preket. Liria është më e vlefshme se interesat personale, grupore apo partiake, si dhe se presionet e maskuara me lajka mashtruese ndërkombëtare për interesa gjeopolitike. Liria dhe pavarësia e Republikës së Kosovës është mbi të gjitha.