Bajame Hoxha-Çeliku, Bruksel/
DASHURISË SË PAVDEKSHME/
O hënë!/
Gjithnjë/
Gjej tek ty sekretet e mia…/
Netët e bukura lozonjare/
Të mbushura me lot pranvere./
O hënë!/
Gjithnjë/
Gjej tek ty bekimin e dashurisë/
Livadhet, lulet, puthjet/
Aromën dehëse/
Ku rrinin shtrirë mes lulesh,/
Dy të dashuruar…/
DASHURISË SË PAVDEKSHME
U ndamë duke u puthur
Atë ditë dhjetori…
Atë mëngjes të bukur kur dole
Si në ditët e para të dashurisë
U puthëm plot afsh,
Plot shpresë,
Plot mall,
Plot dashuri,
Për t’u takuar përsëri
Pas disa orësh.
Unë edhe ti
Kishim një buzëqeshje në sy,
Kishim kohën e dashurisë së madhe
Fjalën e ëmbël mbi buzë e kishim
Që s’e kursyem për njëri tjetrin,
Dhe dimri qe kthyer për të dy
Pranverë.
Eh, pranverë e akullt, do ta quaj
Mashtrimin,
Zhgënjimin,
Dhjetorin
E vitit 2012.
DASHURISË SË PAVDEKSHME
Të urrej!
O stinë e egër e dimrit!
Acar i zemrës sime
Ti mbete, përjetësisht!
Oh, ç’dhimbje!
Më rrëmbeve dashurinë,
Duke më goditur mua
Në zemër, me plumb!
E rrëmbeve ti
Forcërisht nga gjiri im,
E shkule!
E shkule!
Me egërsi nga një shpirt kaq i ngrohtë
Dhe s’e ktheve më,
Kurrë!
DASHURISË SË PAVDEKSME
Më mbylle në guaskë
O dashuria ime!
Po unë,
Jam e fortë si shkëmbi!
Dua të dal tashmë
E të zë
Gjelbërimin e bukur
Poetik.