Nga Ramadan Bozhlani/
I gjithë aktualiteti simbolizohet me një mishmash! Më shumë shpresohet për një fatalitet se sa që ka kurajo të identifikohet filli që inkurajon zgjidhjen.
Simbas babait të tragjedisë njerzore, Eskilit: e drejta lëviz, duke u bërë pjesë herë e njërës, e herë e tjetrës palë.
Në këtë situat kaotike e drejta po lëvizë me një shpejtësi marramendëse herë te pozita, herë tek opozita sa që popullin e ka trullosur deri në menjanimin e tij. Statusi i heronjëve mishërohet me të tradhëtarëve dhe anasjelltas brenda ditës shumë herë. Aktet e pa takt justifikohen nga opozita, pastaj ligjitimohen duke e fituar simpatin e shumicës. Pozita ato i kritikon duke i konsideruar në favor të destabilitetit dhe cenimit të proceseve të rëndësishme të vendit, ku po ashtu ngjallin mbështetjen e shumicës. Një kokëcarje e këtillë, vetëm sa ja thellon popullit dëshprimin dhe e bën të mendon të ardhmen jashtë atdheut.
Thuhet se populli me stomak të zbrazur nuk mundet ta këndoj himnin pa ndërprer.
Zajdenica e pjelli gjëmën aktuale, por nuk dyshohet që do të frymëzon edhe në të ardhmën, sepse, raca e udhëheqësve serbë është avokate e denjët e së keqës dhe fatkeqësisht ajo ju triumfon siç ka ndodhur historikisht. Themelet e Zajdenicës kanë filluar të ndërtohen që nga viti i 2013-së të aprovuar nga parlamentarët tanë. Por, largpamësia e shqiptarëve nuk arriti ta tejkaloj as hundën fatkeqësisht. Këtë zgjedhje e imponuan fuqit e mëdha si një kompromis të hidhur, por deklaratat e fryera me mburrje të nënshkruesve shqiptar më tingëlluan tepër naive: ne fituam! Çfarë fituam?! Këtu u loz vetëm me shtetin e Kosovës, se shteti i Serbis ishte jashtë lojës së bixhozit.
Domethënë në Kosovë u legjitimua një mikrob infektues.
Besimi tek udhëheqsit shqiptarë është zbehur nga populli, ata kur patën pak hapsirë u shëndrruan në individ të fuqishëm, po ashtu në fise duke ja kallur datën popullit në emër të përfitimeve, sa që e sfiduan edhe shtetin me fuqi.
Shpëtimi i popullit shqiptarë është i varur nga ndërkombëtarët e pranuam apo jo. Liria e dhurume ka kushte të hidhura fatkeqësisht.
Fjalori banal i Kadri Veselit si përfaqësues i organit me autoritetin më të madhë moral, po ashtu skenat e pakëndshme në parlament janë si premisa për ta këshilluar moshën e caktuar nëpër ekrane televizive kur fillojn seancat parlamentare.
Shpresa e popullit do të lulëzon kur do të ndërrohet fizionomia e udhëheqësve tanë!