Satirë nga Rafael Floqi/
Pese drejtorë në një derë sa shumë po u vjen erë. Në një qytet si Tirana, me politikanë të njëjtin nivel idiotësie që gënjejnë me premtimet e tyre, duket se edhe tentativa për të fshehur korrupsionin vjen me një dozë të madhe tutkunizmi. Me sa duket, drejtuesit e 5D kanë përdorur të njëjtën strategji të mungesës së mendjehollësisë për të grabitur paratë publike dhe për të mbuluar gjurmët e tyre.
Fillimisht, ata krijuan në mënyrën më naive të mundshme, duke krijuar një firmë të veten dhe duke i transferuar mbi 20 milionë euro aty. Në vend që të vazhdonin me ryshfetet tradicionale, ata menduan se mund të shpëtojnë duke i futur paratë në xhepat e tyre përmes një firme fantazmë.
Dhe pastaj, tentativa e tyre për të fshehur gjurmët e korrupsionit duket të jetë një katastrofë e vërtetë. Pavarësisht arrestimeve të drejtorëve të Bashkisë dhe presionit për të fshehur lajmin, ata po përpiqen të bëjnë sikur asgjë nuk ka ndodhur. Me sa duket, ata janë shpresë e vetme për të treguar që bota është e plotë me budallenj apo idiotë si ata
Por edhe pse ata mund të kenë arritur t’i mbajnë mediat larg lajmit të tyre të turpshëm, ka disa indikacione të qarta që tregojnë se shteti i tyre të pasigurt po bëhet akuzuesi i vetvetes. Në vend që të mbulojnë skandalet e tyre, ata po e përhapin atë, duke bërë që opinioni publik të shohë se ata janë aq të paaftë sa të bëjnë asgjë me rëndësinë e tyre.
Në një botë të drejtë, këto lloj bëmash korrupsioni do të ishin të pa pranueshme, por duket se në bashkinë e Tiranës, ato janë të zakonshme. Të paktën, kështu qëndron rëndësia e lajmeve që zbulojnë këtë grabitje të hapur.
Kjo është si një telenovelë e neveritshme, me politikanë që ikin në kokën e tyre për të mbajtur fshehur skandalet e tyre të mjerueshme. Por sa kohë do të vazhdojë kjo lojë e kukafshehtas? Shpresojmë që drejtësia të fitojë dhe të sjellë drejtësi për qytetarët e Tiranës, ndërsa politikanët e korrupsionit të humbasin në hije të historisë.
Oh, cila histori emocionuese për t’u lexuar! Kompania “5D Konstruksion” duket si një parajsë e vogël ku elektricistët marrin pushtetin dhe ndërtojnë një shtet brenda shtetit. Imagjinoni veten: Igor Elektrik, një mjeshtër i dritave dhe sigurisë elektrike, që hap një firmë të vogël, dhe pastaj, bam! Molla dhe Qato zbresin nga qielli si engjëll, duke grabitur komandën dhe pasuritë si pronarë të rrethuar me një mur mbrojtës të dokumentacionit financiar.
Ky çift i mrekullueshëm që vjen dhe merr kompaninë, duke u bërë një pjesë e pazëvendësueshme e saj. Të jesh vetëm një elektricist që ka punuar me pinca në dorë për të dhënë dritë në shkollat e lagjes? Pse jo, thonë ata. Të jesh vetëm një bukëpjekës që shpërndan bukën në rrugët e qytetit? Nuk është problem, thonë ata. Ata janë gjigantët e ndërtimit, sunduesit e fitimeve, dhe më i rëndësishmi, pronarët që mund të bëjnë çfarë të duan, duke u përjashtuar nga të gjitha rregullat dhe ligjet e zakonshme.
Dhe në fund të ditës, kompania “5D Konstruksion” është një fabrikë e pasurive, ku të gjithë, nga elektricistët e guximshëm deri tek pronarët e lartë, janë të përfshirë në një lojë të madhe. Një lojë ku mund të bësh tendera, të shpërndash dividende, dhe të krijosh një imazh të pasurisë që është më shumë se sa një klishe e thjeshtë. Ah, çfarë aventure! Ah, çfarë rrugëtimi emocionues në botën e korruptuar të biznesit dhe politikës lokale! Mor lal !.
Për të mësuar më shumë për këtë histori të mrekullueshme të mbijetesës dhe forcës së kapitalizmit të ekuilibruar, mos harroni të shihni lajmet e vazhdueshme dhe raportet e mediave lokale, ku të gjithë këta heronj do të shfaqen në përmasat e tyre të plotë.
Oh, cila udhëtim i mrekullueshëm në botën e biznesit dhe politikës së gatshme për t’ju bërë të mahnitshëm! Apo jo, mor lal.
Në të njëjtën kohë, nuk mund të neglizhojmë elementin e ironisë së mbushur me mollë dhe vezë të përdorur për të shprehur pakënaqësinë ndaj kordonit policor që rrethon institucionet. Kjo është një formë simbolike e kritikës ndaj autoriteteve, e cila ndoshta mund të interpretohet si një shprehje e sinqertë e pakënaqësisë publike. Siç ka thënë edhe kryeministri ynë, kur një nga bashkëpunëtorët e tij kapet duke vjedhur, ‘ata që kanë ngrënë mollë pas shpinës së tij’. Le të shpresojmë se kjo ironi do të ndihmojë në sensibilizimin e autoriteteve për sfidat dhe kërkesat e qytetarëve të tyre.”
Rama tha se binte dakort “me pikë dhe me presje” me qëndrimin që Erjon Veliaj mbajti dhe se “fajësia nuk ishte kolektive” duke konfirmuar qëndrimin se nuk do të ndërhyjë ndaj SPAK dhe drejtësisë së re. Ndërkohë Veliaj në mesazhin që shpërndau paraditen e së shtunës, kopjoi pikë për pikë alibitë e Ramës për korrupsionin në qeveri, duke ngritur paralele mes pozicionit të tij sot, me ato të Ramës në skandalet e inceneratorëve dhe të sterilizimit.
O, i menderuar L’ Ali Veliaj, me çetën e tija. Në këtë kohë të përkryer kur grabitjet e mjeteve publike dhe korruptimi bëhen tema të shumta në qytet, le të ulemi për një çast dhe të reflektojmë mbi kërkesat për dorëheqjen tuaj. Nuk është një përshkrim i një proteste, por një thirrje me ironi, e cila mund të dallohet lehtë nga realiteti. Qytetarët dhe disa prej deputetëve opozitarë janë prezantuar me një kërkesë të thjeshtë: ‘Largohu, mos e lërë zyrën me qira, dhe lëviz nga Bashkia e Tiranës!’
Pra le të rrojë L’ Ali baba me 5D drejtorë. Dhe fajtorët mbrohet po me të njëjtin stil. Drejtorët kanë qenë të mirë pasi unë s’di gjë. Unë e di që për shumë njerëz politikanët janë njerëz që tjetër thonë, tjetër mendojnë dhe tjetër bëjnë, po pikërisht pse Edi Rama, kryeministër dhe kryetari ynë i Partisë Socialiste, dhe kjo parti e udhëhequr prej tij, janë ndryshe nga ky stereotip dhe Shqipëria sot është shumë më ndryshe se 10 vite më parë, edhe Tirana sot është më ndryshe se 10 vite më parë, edhe drejtësia sot është më ndryshe se 10 vite më parë!
Por ndryshe në shqip s’do të thotë më mirë, mor L’ Ali.