NGA ASLLAN BUSHATI/
Në zhegun e këtij gushti, sikur të mos mjaftonin problemet e grumbulluara e të mbingarkuara nga Qeveria Rama, papritur, panjoftuar e pakujtuar na doli në Kodrat e Liqenit artificial si “fanti spathi”, (memoriali i viktimave të grushtit të shtetit të dështuar turk të 15 korrikut 2016) . Inaugurimi i të cilit qenkësh bërë më 15 korrik 2019, nën një heshtje të plotë mediatike, por me praninë e Bashkisë Tiranës, disa të “ashtuquajtur përfaqësues të shoqërisë civile” dhe të Ambasadës Turke në Tiranë.
Për këtë problem tashmë kanë folur shumë intelektualë, një pjesë e masmedias, qytetarë të ndryshëm me komentet e tyre në rrjetet sociale, por këtu në SHBA janë poziciunuar fort dhe qartë: VOA (Zëri i Amerikës), Vatra, gazetari i mirnjohur Frank Shkreli dhe shumë analistë e intelektualë shqiptaro-amerikanë. Në këtë vazhdë do të dëshiroja edhe unë të shprehja disa mendime parë nga aspekti i përgjegjësisë së shtetarit për problemet kombëtare.
Në gjykimin tim, (por besoj se edhe për 99.99% të shqiptarëve), partnerë strategjik të Shqipërisë janë SHBA-ja dhe BE-ja. Ka qenë (dhe shpresoj të jetë kështu edhe tani në Dokumentin e Sigurisë Kombëtare), sepse ky përcaktim ka qenë boshti orientues strategjik i Shqipërisë pas rënies së shtetit totalitar. Shtoj këtu se edhe në dokomentet e Mbretërisë Shqiptare, madje edhe të shtetit totalitar, Turqia nuk ka qenë përcaktuar asnjëherë si partner strategjik.
Mirpo Edi Rama në emër të Qeverisë së tij, që në prezantimin e parë të saj , cuditërisht deklaroi si partner strategjik edhe Turqinë?! Në këto kushte shumkush filloi të pyeste: si, qysh, tek, nga ndodhi ky përcaktim i ri? A mundet që një njeri i vetëm (qoftë ky edhe kryeministër), apo një qeveri e vecantë, të ndryshojë synimet e drejtimet strategjike të vendit pa qenë në kohë lufte, situate e jashtzakonëshme, emergjence kombëtare, e aq më pak pa një diskutim të gjërë e vendim parlamenti?
Ky ridimensionim me drejtim nga Turqia i Edi Ramës e Qeverisë së tij (parë nga shumë këndshikime): diplomatike, ekonomike, ushtarake, etike, morale, e mbi të gjitha historike), a bie ndesh me frymën, qëndrimet dhe vlerësimet amerikane? A është pro apo kundër Amerikës madje dhe BE-së?.
Pse Edi Rama për shembull nuk ngriti tek ish Kisha e Shënprokopit ( Kodrat e Liqeni) një memorial për viktimat e diktaturës komuniste në Shqipëri, për të rënët e Kombit Shqiptar në ish Jugosllavi ose më e pakta për dëshmoret e luftës për clirimin e Kosovës (UCK-së)?
Shkojmë më tutje. Në atë vend ,që është nga më të rëndësishmit e Tiranës, pse Edi Rama nuk ngriti fjala vjen, një memorial kushtuar të rënëve të Kombit Amerikan në Luftën e Dytë Botërore, Vietnam, Irak, Afganistan etj, por ngriti për viktimat e një “grushti shteti” në Turqinë e Erdoganit? Po cdo të bëhet me grushtin e ardhëshën të shtetit pas Erdogan,( se Turqia ju a ka marrë dorën këtyre formave ), do të ngremë memorial tjetër turk atje?
Turqia otomane , ne shqiptarët na mbajti nën thundrën e pushtimit për gati peseqind vjet, duke mos bërë asnjë investim në trojet shqiptare, por vetëm duke i cvatur ato. Madje ndaloi të flitet shqip në të gjitha mjediset jashtë derës së shtëpisë dhe nuk lejoi hapjen e asnjë shkolle shqipe, kurse për të tjerët (grekë, serb, malazes, boshnjakë, bullgarë, rumunë, moldavë, azerë, etj), investoi për hapjen e shkollave në gjuhet e tyre amtare. Ne sot nuk jemi nën autonominë e Turqisë, por jemi shtet i pavarur që prej 107 vitesh. Pse kjo servilosje ndaj “Sulltanit neootoman” Erdogan?
Kurse Shtetet e Bashkuara të Amerikës, me Presidentin Uillson, në Lidhjen e Kombeve e mbrojti Shqipërinë nga coptimi ( kujto Konferenca e fshehtë e Londrës 1915) . Ndërsa Presidentët: Xhorxh H Bush, Bill Klinton e Xhorxh W Bush, i vunë vijën e kuqe Milloshevicit, e sulmuan ushtarakisht atë dhe e shkatërruan përfundimisht, duke cliruar dhe më pas duke njohur pavarsinë e Kosovës.
Gjatë fushatës për 30 qershorin e 2019-tës, Edi Rama nuk la kundërshtar të tij pa etiketuar si haxhiqamil . Po kush është më haxhiqamil ,me brekushe e deklarata për “Babë Sulltanin” Erdogan se Edi Rama. Kush i ngre memorial atij në Tiranë dhe kush i shkon në dasma për fëmijët dhe për vizitë në pushimoret personale? Edi Rama apo kundërshtarët e tij politik.
Kam një familjar timin që sa herë del në ekranin e TV-së Kryetari i Bashkisë së Tiranës thotë:”doli ky llapaqeni i Edi Ramës”. Por ky “llapaqeni” para disa ditësh u përpoq ta kalonte skandalin e memorialit turk duke thënë se :”Tirana është zemër madhe dhe ka vend për të gjithë…e mos i dëgjoni ata të lodhurit nga vapa”. Po për larje paresh të pista të veprimtarisë kriminale ( që ti me shefin tënd e bën cdo ditë ) a ka vend Tirana? Për ato PPP-të që glojnë korrupsion, për rrugët e pallatet shumë katëshe me parat e drogës a ka vend Tirana? Po për ty llapaqen a ka ndonjë vend bosh tek 313-ta që ti bësh fresk Edi Ramës edhe prapa hekurave se s’mund të ndahesh prej tij?
E kam thënë edhe në disa shkrime të tjera, por po e përsëris edhe sot se: nuk kam qenë e nuk jam dakort me ngritjen e varrezave greke të Luftës italo-greke në tokën shqiptare. Eshtrat e të rënëve në këtë konflikt, duhet të prehen në vendet e tyre. Ashtu sic bënë italianët (edhe gjermanët) që i morën në vendet e tyre , duhet të bëjnë edhe grekët. E them këtë se ne si komb nuk i dhunojmë varret edhe të armiqve, por ata provokojnë situate të pa këndëshme për të ardhmen. Këtë gjë mund ta provokojë edhe memoriali turk i ngriturpa asnjë arsye në Shqipëri.
Përsa i përket zgjedhjes së Turqisë si partner strategjik i Shqipërisë, kjo është vetëm një iluzuon në kokën e sëmurë të Edi Ramës, dhe s’mund të bëhet kurrë realitet. Shqiptarët janë me SHBA-në e BE-në, janë me përendimin dhe qytetërimin perendimor. Neootomanizmi nuk mund të gjej asnjë portë shqiptare të hapur(pervec asaj te Edi Rames) .Kush gabon strategjikisht e ka të sigurtë humbjen.Ky është ligj lufte i provuar gati në pesëmijë vite qytetërim.