Opinion nga Ilir Levonja/Florida/

1) Ndofta njerëzit më të sikletshëm në studion e mbrëmshme të opinionit,ka qënë regjisori dhe kameramanët e emisionit. Sa herë që portretizohej Basha, një burrë në moshë…, nga ai auditori me 5 mijë lekë ora, luftonte me gjumin. Hera herës të krijohej përshtypja se flinte tek supi i Bashës. Ose, i Kryeministrit të ardhshëm, të Shqipërisë. Një nga ata, që, duam apo nuk duam ne, ashtu si Edi Rama, i përket korridoreve të fondacionit Soros….Krejt kundër natyrës së tij, ka kohë që i është kthyer debatit të ashpër. Madje dhe përforcoi konceptin e vegjetimit në parti. Kjo për shkak të meritokracisë. Duke vazhduar denjësisht atë tezën e vegjetimit në parti. Që sot shqiptarët e quajnë si zyra e karrierës, suksesit, lavdisë etj. Por edhe e mbajtjes së shpirtit gjallë.

Midis të tjerave ai shpalli edhe kandidaturën e preferuar të partisë demokratike, në lidhje me presidentin. Zgjedhja e tij po afron.
2) Duhet të ketë, qënë korriku i 2016 kur një grup intelektualësh me në krye Ben Blushin dhe Mimoza Hafizin, iu drejtuan shqiptarëve me një nismë. Zgjedhja e presidentit nga populli. Për shkak se partitë kanë uzurpuar të drejtën e votës së madhe. Kësaj nisme iu bashkangjita edhe unë. Duke qënë se gjithmonë u marrë njerëzve anën e mirë. Pastaj demokracia jonë ka nevojë të domosdoshme në zgjerimin e gamës së vendim marrjes. Duket si e padrejtë që vendi, sa herë që ka për të zgjedhur presidentin, futet në një lloj rrokapjekje buajsh lluce. Si është moti në kokën e njërit e tjetrit. Të dy a tri burrave që sa më fort e shajnë shoqi-shoqin, aq më poshti bie prespektiva europiane.
Nga ana tjetër në këto vite presidenca, apo presdienti është për shqiptarët. Shtetari më i nëpërkëmbur, më i tallur, më i shenjuar me gisht. Aq sa trajtohet me të njëjtën mënyrë të urrejtjeve nacionale midis shqiptarëve, serbëve, grekëve etj. Duke e zhvleftësuar burrin e shtetit të tyre…, më parë ata se të huajt.
Kjo nismë sot u susos. Por kemi nga ajo një parti që i bie të jetë e 138-ta. Në poligonin e politikës të një Shqipërie të lodhur.
3) Vjen një çast kur një popull duhet të kuptojë se, sado teknikave ligjore. Përmbajtjes së Kushtetutës…, ndryshimin e formës së qeverisjes. Apo sistemit nga parlamentar në presidencial etj.
Se nuk ka gjë që s’lëviz vendit. Nuk ka gjë që nuk bëhet. Përveç respektit reciprok. Atë që shqiptarët po e vdesin përditë. Se pari duke u bërë palë në korin e fyerjeve. Dhe së dyti duke u dhënë të drejta pa kufij një pakice që flet 24 orë në ditë, veç në emrin e tyre.
Ndaj në këto 27 vite demokraci, presidenti është legen, ulok, qurravec, socialist i qelbur, demokrat i ndyrë, kapter gavetash etj.
Provoni të respektoni institucionet, jo njerëzit. Ndofta atëhere do filloni të mendoni si në demokraci. Pasi deri më sot, e gjitha i ngjan një kori tifozash kohësh të mbrapshta. Ku vetëm pështymat e bërjes së nënave apo motrave të njëri-tjetrit. Mbushte pa hesap skutat e gjokseve plot urrejtje. Shkurt e saktë, përpara se të shajmë një president përshembull. Duhet të na vi keq për shpërdorimin e së drejtës sonë në demokraci.
4) Basha tha se me Lsi-në, Pd-ja nuk do bënte më kurrë koalicion. E tha disa herë jo, jo, jo. Dhe me të bërtitur… por ai që flinte tek supi i tij nuk u zgjua. Përkundrazi, ra thellë e më thellë në gjumë. Pasi një parti ku vegjetojnë. Ku luftohet mes Sorosit dhe shkollës së vjetër të Berishës. I bie pikë për pikë që vetëm në politikë mos thuaj kurrë jo. Ndaj ndryshimet politike i bie të jenë sërish tetë vjeçare. Një traditë tashmë e mirëkuptuar palëve.
5) Megjithatë Basha përmendi disa ide kyçe për shqiptarët. Jo votimin, por financimin e partive politike. Dhe tregun e përbashkët mes shqiptarëve në dy shtetet e tyre.
E para edhe pse i përket perspektivës. As që zihet shpesh në gojë.
Madje të parët që i injorojnë mundësitë e shtetit për të suportuar forcat politike në vendin e tyre. Janë pikërisht këta shtetarë që na e kanë ulur këmbëkryq dështimin. Të gjithë janë gati të thonë të njëjtat fjalë, – je në vetë, mundësitë e shtetit kaq janë 35 milion lekë të gjitha. Kurse zgjedhjet kushtojnë 35 milion euro. Do ngjyehn autobuzët. Do mbushen me militantë. Do çohen mitingjeve. Do paguehen këngëtarët e kasetave.
Ja çfarë shteti kanë ngritur burrat tanë.
Tani a beson njëri prej jush, se, në zgjedhjet e ardhshme këta që investojnë ta kthejnë Shqipërinë një hambar të kanabisit. E besoni që nuk do jenë në kuvendin e ardhshëm. A ka mëndje naive ta besojë këtë.?
Merreni me mend. Se sa haraçinjë ka dyerve të Ps-ës, Pd-ës, Lsi-s etj. Sa shushunja. Ndaj mllrfi jonë zbrazet tek njëri-tjetri. Me inat Rame e Berishe. Dhe plot kunguj në sqetulla.
E dyta, tregu i përbashkët i shqiptarëve. Nëse vërtet shqiptarët, sikur dhjetë përqind e patosit të urrejtjes, energjitë e tija, t’i investonin në tregun e përbashkët shqiptar. Porta e Brandeburgut, midis shqiptarëve, do të ishte shembur me kohë. Atëherë shqiptarët nuk do humbnin kohë duke u marrë me deklaratat e një ministri barkalec nga vendi fqinj. Me kushtet, apo me detyrat e shtëpisë që jep Europa. As me idetë e nacionalizmave plot atdhedashuri të rreme. Plot besim të rremë etj. Por do ishin faktor vendimtar i fateve tona.