Bolton’s Bias Against Kosovo/
By David L. Phillips*/
Kosovo used to enjoy broad bipartisan support in the United States. President Bill Clinton led NATO’s action to stop Serbia’s genocide of Kosovo Albanians in 1999. President George W. Bush coordinated international recognition of Kosovo’s independence in 2008. Today, the Trump administration has an ambiguous approach to supporting Kosovo. John R. Bolton, the National Security Adviser, has an anti-Albanian bias that undermines Kosovo’s sovereignty, as well as U.S. interests in the region.
For decades, Bolton has been unabashed in his preference for Serbia. He backs Belgrade’s present plan to partition Kosovo in exchange for normalization of relations between Kosovo and Serbia.
Bolton’s anti-Albanian bias dates back to the 1990s when he objected to America’s “illegal” intervention to stop the genocide of Kosovo Albanians by Serbia. He downplayed the killing of more than ten thousand Kosovo Albanians and the displacement of one million. According to Bolton, “[There is] not sufficient American interest to take the side of either the Kosovo Albanians or of the Serbs.”
Bolton went on to oppose U.S. recognition of Kosovo in 2008. Bolton slammed the U.S. Government’s “anti-Serbian politics ever since the break-up of the former Yugoslavia.” “I think the U.S. would be making a mistake if they unilaterally recognized Kosovo. The only reasonable solution would result from talks between the Serbs and Kosovo Albanians. A potential imposed solution could lead to violence, which is in no-one’s interests.” In an interview with Russia Today, Bolton warned that Kosovo’s independence would “increase the risk of instability and attract Islamic extremists from around the world.”
Nobody paid much attention to Bolton’s incendiary and irrelevant comments in the past. He was a crackpot pundit, shunned for his radical views by Democrats and Republicans alike.
Now as National Security Adviser, Bolton is in a position to do some real damage. In August, Bolton blew up the Kosovo-Serbia dialogue by declaring: [“The U.S.] will not exclude or oppose territorial swaps between Serbia and Kosovo.” Echoing Moscow’s position, he arranged a letter from Trump to Thaci endorsing partition if the two sides agreed to it.
Bolton recently slammed Kosovo’s adoption of a 100 percent tariff on Serbian exports to Kosovo. The U.S. threatened Kosovo for acting without its permission.
Bolton turned a blind eye to events that preceded imposition of the tariff. While showing up in Brussels to discuss normalization with Kosovo, Serbia was playing a dirty double game discouraging countries from recognizing Kosovo and even lobbying countries that have recognized Kosovo to withdraw their recognition. Absent effective U.S. diplomacy, Kosovo’s INTERPOL candidacy went down to defeat.
Bolton says he is agnostic, but actually favors partition. He dangled the prospect of a Rose Garden ceremony at the White House if Kosovo concedes to foreign pressure and agrees to adjust its borders. His approach tracks a history of anti-Albanian views over decades. He obfuscates the difference between aggressor and victim.
Martii Ahtisaari, the world class diplomat who served as Finland’s president and received the Nobel peace Prize in 2008 for his work as UN Special Envoy on Kosovo, was strategically focused and tactically flexible. He had a vision for negotiations. According to Ahtisaari, independence was the only outcome. “The train has left the station and we know where it will arrive.” He told me, “In all my negotiations, I knew from the beginning what the outcome would be.”
Ahtisaari’s mediation was guided by principles: no return to the status quo; no partition of Kosovo; and no greater Albania. He understood America’s importance. “U.S. leadership was so clear and firm. My biggest problem was the Europeans.”
Bolton’s approach is diametrically different. Bolton says the parties should decide, warning against “deciding the outcome in advance.” Instead of being principled and resolute in pursuit of an outcome, Bolton behaves in a way that is beholden to Serbia and acquiescent to Russia. He relies on European-led mediation.
His diplomacy is either technically incompetent, morally bankrupt – or both.
On this anniversary of Kosovo’s independence, we recall Bush’s promise to President Sejdiu on February 18, 2008: “The United States will be your partner and your friend. As Kosovo opens a new chapter in its history as an independent state, I look forward to deepening and strengthening our special friendship.”
The Government of Kosovo must recognize the uncertainty of America’s support. Comfort can be found in the fact that Bolton is a passing figure. His anti-Albanian bias will end up in dustbin of history.
*David L. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He worked with Ambassador Richard C. Holbrooke as a Senior Adviser at the State Department. He has written many books including Liberating Kosovo: Coercive Diplomacy and U.S. Intervention (Harvard’s Kennedy School).
***
Paragjykimet e Boltonit kundër Kosovës
Nga David L. Phillips
Kosova ishte mësuar të gëzonte përkrahje të gjerë si të demokratëve, ashtu edhe të republikanëve në Shtetet e Bashkuara. Presidenti Bill Clinton udhëhoqi aksionin e NATO-s për të ndaluar gjenocidin e Serbisë të shqiptarëve të Kosovës në 1999-n. Presidenti Xhorxh W. Bush koordinoi njohjen ndërkombëtare të Pavarësisë së Kosovës në 2008-n. Sot administrata Trump ka një qasje të paqartë për të mbështetur Kosovën.
John R. Bolton, këshilltar i Sigurisë Kombëtare, ka një paragjykim antishqiptar që minon sovranitetin e Kosovës, si dhe interesat e SHBA-së në rajon. Për dekada me radhë Bolton ka qenë i patrazuar në preferencën e tij për Serbinë. Ai mbështet planin e tanishëm të Beogradit për ndarjen e Kosovës në këmbim të normalizimit të marrëdhënieve midis Kosovës dhe Serbisë. Paragjykimi antishqiptar i Boltonit daton që në vitet 1990, kur ai kundërshtoi ndërhyrjen “e paligjshme” të Amerikës për të ndaluar gjenocidin e shqiptarëve të Kosovës nga Serbia. Ai minimizoi vrasjen e më shumë se dhjetë mijë shqiptarëve të Kosovës dhe zhvendosjen e një milion të tjerëve. Sipas Boltonit, “Nuk ka interesim të mjaftueshëm amerikan për të marrë anën as shqiptarëve të Kosovës ose të serbëve”.
Bolton vazhdoi të kundërshtonte njohjen e SHBA-së për Kosovën në vitin 2008. Bolton kritikoi “politikën antiserbe të qeverisë së SHBA-së që nga shkatërrimi i ish-Jugosllavisë”. “Mendoj se SHBA-ja do ta bënte një gabim nëse ata e njohin njëanshëm Kosovën. Zgjidhja e vetme e arsyeshme do të rezultojë nga bisedimet midis serbëve dhe shqiptarëve të Kosovës. Një zgjidhje potenciale e imponuar mund të çojë në dhunë, e cila nuk është në interes të asnjë personi”, kishte deklaruar ai. Në një intervistë për “Russia Today” Bolton ka paralajmëruar se pavarësia e Kosovës do ta “rrisë rrezikun e jostabilitetit dhe do të tërheqë ekstremistë islamikë nga e mbarë bota”. Askush nuk i kushtoi shumë vëmendje komenteve nxitëse dhe të parëndësishme të Boltonit në të kaluarën. Ai ishte një ekspert i çuditshëm, i njohur për pikëpamjet e tij radikale si nga demokratët, ashtu edhe nga republikanët.
Tani si këshilltar i Sigurisë Kombëtare Bolton është në gjendje të bëjë një dëm të vërtetë. Në muajin gusht Bolton shpërtheu dialogun Kosovë –Serbi, duke deklaruar: “SHBA-ja nuk do të përjashtojë ose nuk do të kundërshtojë këmbimet territoriale midis Serbisë dhe Kosovës”. Duke i bërë jehonë qëndrimit të Moskës ai rregulloi një letër nga Trump të drejtuar Thaçit, duke miratuar ndarjen nëse të dyja palët ranë dakord për të. Bolton së fundmi ka kritikuar miratimin e Kosovës të një tarife prej 100 për qind për eksportet serbe në Kosovë. SHBA-ja kërcënoi Kosovën për veprim pa lejen e saj.
Bolton mbylli sytë ndaj ngjarjeve që i paraprinë vendosjes së tarifës. Ndërsa po shfaqej në Bruksel për të diskutuar normalizimin me Kosovën, Serbia po luante një lojë të pistë të dyfishtë, duke dekurajuar vendet nga njohja e Kosovës dhe madje edhe duke lobuar te vendet që e kanë njohur Kosovën për tërheqjen e njohjes së tyre. Duke munguar një diplomaci efektive të SHBA-së, kandidatura e Kosovës për INTERPOL pësoi një dështim. Bolton thotë se është agnostik, por në të vërtetë favorizon ndarjen. Ai e hodhi në pah mundësinë e një ceremonie në “Kopshtin e Trëndafilave” në Shtëpinë e Bardhë nëse Kosova pranon presionin e jashtëm dhe pajtohet të rregullojë kufijtë e saj. Qasja e tij ndjek një histori të pikëpamjeve antishqiptare gjatë dekadave. Ai fsheh dallimin mes agresorit dhe viktimës.
Marti Ahtisaari, diplomati i klasit botëror i cili shërbeu si president i Finlandës dhe mori çmimin “Nobel për Paqe” në vitin 2008 për punën e tij si i dërguar i posaçëm i OKB-së për Kosovën, ishte strategjikisht i fokusuar dhe taktikisht fleksibil. Ai kishte një vizion për negociata. Sipas Ahtisaarit, pavarësia ishte rezultati i vetëm. “Treni është larguar nga stacioni dhe ne e dimë se ku do të arrijë. Në të gjitha negociatat e mia e dija që nga fillimi se çfarë do të ishte rezultati”, më tha ai. Ndërmjetësimi i Ahtisaarit u udhëhoq nga parimet: nuk ka kthim në status quo; nuk ka ndarje të Kosovës; dhe nuk ka Shqipëri të Madhe. Ai e kuptoi rëndësinë e Amerikës. “Lidershipi i SHBA-së ishte aq i qartë dhe i vendosur. Problemi im më i madh ishin evropianët”.
Qasja e Boltonit është diametralisht e ndryshme. Bolton thotë se palët duhet të vendosin. Ai mbështetet në ndërmjetësimin e udhëhequr nga Evropa. Në vend që të jetë parimor dhe i vendosur në ndjekje të një rezultati, Bolton sillet në një mënyrë që është e favorshme për Serbinë dhe e pranueshme për Rusinë. Diplomacia e tij është ose teknikisht e paaftë, ose e falimentuar moralisht, ose të dyja. Në këtë përvjetor të Pavarësisë së Kosovës ne kujtojmë premtimin e presidentit Bush për presidentin Sejdiu më 18 shkurt 2008: “Shtetet e Bashkuara do të jenë partneri juaj dhe miku juaj. Ndërsa Kosova hap një kapitull të ri në historinë e saj si një shtet i pavarur, pres thellimin dhe forcimin e miqësisë sonë të veçantë”. Qeveria e Kosovës duhet ta kuptojë pasigurinë e mbështetjes së Amerikës. Komoditeti mund të gjendet në faktin se Bolton është një figurë kalimtare. Paragjykimi i tij antishqiptar do të përfundojë në kovën e pluhurit të historisë.
* David L. Phillips është drejtor i Programit për Ndërtimin e Paqes dhe të Drejtave në Institutin e Universitetit Columbia për Studimit e të Drejtave të Njeriut. Ai ka punuar me ambasadorin Richard C. Holbrooke si këshilltar i lartë në Departamentin e Shtetit. Ai ka shkruar shumë libra, duke përfshirë: “Çlirimi i Kosovës: Diplomacia detyruese dhe ndërhyrja e SHBA-së” (Shkolla Kennedy e Harvardit).